Скрыть

Царств 2-я, Глава 22

Толкования
Толкования главы
    22:1
    22:4
    22:5
    22:7
    22:10
    22:11
    22:13
    22:16
    22:18
    22:19
    22:22
    22:23
    22:24
    22:26
    22:27
    22:30
    22:31
    22:33
    22:34
    22:37
    22:38
    22:40
    22:42
    22:45
    22:46
    22:48
    22:49
    Синодальный
    Песнь Давида, воспетая Господу, его избавителю.
    И воспел Давид песнь Господу в день, когда Господь избавил его от руки всех врагов его и от руки Саула, и сказал:
    Господь – твердыня моя и крепость моя и избавитель мой.
    Бог мой – скала моя; на Него я уповаю; щит мой, рог спасения моего, ограждение мое и убежище мое; Спаситель мой, от бед Ты избавил меня!
    Призову Господа достопоклоняемого и от врагов моих спасусь.
    Объяли меня волны смерти, и потоки беззакония устрашили меня;
    цепи ада облегли меня, и сети смерти опутали меня.
    Но в тесноте моей я призвал Господа и к Богу моему воззвал, и Он услышал из [святого] чертога Своего голос мой, и вопль мой дошел до слуха Его.
    Потряслась, всколебалась земля, дрогнули и подвиглись основания небес, ибо разгневался [на них Господь].
    Поднялся дым от гнева Его и из уст Его огонь поядающий; горящие угли сыпались от Него.
    Наклонил Он небеса и сошел; и мрак под ногами Его;
    и воссел на Херувимов, и полетел, и понесся на крыльях ветра;
    и мраком покрыл Себя, как сению, сгустив воды облаков небесных;
    от блистания пред Ним разгорались угли огненные.
    Возгремел с небес Господь, и Всевышний дал глас Свой;
    пустил стрелы и рассеял их; [блеснул] молниею и истребил их.
    И открылись источники моря, обнажились основания вселенной от грозного гласа Господа, от дуновения духа гнева Его.
    Простер Он руку с высоты и взял меня, и извлек меня из вод многих;
    избавил меня от врага моего сильного, от ненавидящих меня, которые были сильнее меня.
    Они восстали на меня в день бедствия моего; но Господь был опорою для меня
    и вывел меня на пространное место, избавил меня, ибо Он благоволит ко мне.
    Воздал мне Господь по правде моей, по чистоте рук моих вознаградил меня.
    Ибо я хранил пути Господа и не был нечестивым пред Богом моим,
    ибо все заповеди Его предо мною, и от уставов Его я не отступал,
    и был непорочен пред Ним, и остерегался, чтобы не согрешить мне.
    И воздал мне Господь по правде моей, по чистоте моей пред очами Его.
    С милостивым Ты поступаешь милостиво, с мужем искренним – искренно,
    с чистым – чисто, а с лукавым – по лукавству его.
    Людей угнетенных Ты спасаешь и взором Своим унижаешь надменных.
    Ты, Господи, светильник мой; Господь просвещает тьму мою.
    С Тобою я поражаю войско; с Богом моим восхожу на стену.
    Бог! – непорочен путь Его, чисто слово Господа, щит Он для всех, надеющихся на Него.
    Ибо кто Бог, кроме Господа, и кто защита, кроме Бога нашего?
    Бог препоясует меня силою, устрояет мне верный путь;
    делает ноги мои, как оленьи, и на высотах поставляет меня;
    научает руки мои брани и мышцы мои напрягает, как медный лук.
    Ты даешь мне щит спасения Твоего, и милость Твоя возвеличивает меня.
    Ты расширяешь шаг мой подо мною, и не колеблются ноги мои.
    Я гоняюсь за врагами моими и истребляю их, и не возвращаюсь, доколе не уничтожу их;
    и истребляю их и поражаю их, и не встают и падают под ноги мои.
    Ты препоясываешь меня силою для войны и низлагаешь предо мною восстающих на меня;
    Ты обращаешь ко мне тыл врагов моих, и я истребляю ненавидящих меня.
    Они взывают, но нет спасающего, – ко Господу, но Он не внемлет им.
    Я рассеваю их, как прах земной, как грязь уличную мну их и топчу их.
    Ты избавил меня от мятежа народа моего; Ты сохранил меня, чтоб быть мне главою над иноплеменниками; народ, которого я не знал, служит мне.
    Иноплеменники ласкательствуют предо мною; по слуху обо мне повинуются мне.
    Иноплеменники бледнеют и трепещут в укреплениях своих.
    Жив Господь и благословен защитник мой! Да будет превознесен Бог, убежище спасения моего,
    Бог, мстящий за меня и покоряющий мне народы
    и избавляющий меня от врагов моих! Над восстающими против меня Ты возвысил меня; от человека жестокого Ты избавил меня.
    За то я буду славить Тебя, Господи, между иноплеменниками и буду петь имени Твоему,
    величественно спасающий царя Своего и творящий милость помазаннику Своему Давиду и потомству его во веки!
    Церковнославянский (рус)
    И глаго́ла дави́дъ ко Го́споду словеса́ пѣ́сни сея́ въ де́нь, въ о́ньже изба́ви и Госпо́дь изъ руки́ всѣ́хъ вра́гъ его́ и изъ руки́ Сау́ловы,
    и рече́ пѣ́снь: Го́споди, ка́меню мо́й и утвержде́нiе мое́, и избавля́яй мя́ мнѣ́:
    Бо́гъ мо́й, храни́тель мо́й бу́детъ мнѣ́, упова́я бу́ду на него́: защи́тникъ мо́й и ро́гъ спасе́нiя мо­его́, засту́пникъ мо́й и при­­бѣ́жище мое́ спасе́нiя мо­его́, от­ непра́веднаго спасе́ши мя́.
    Хва́льнаго при­­зову́ Го́спода, и от­ вра́гъ мо­и́хъ спасу́ся:
    я́ко одержа́ша мя́ болѣ́зни сме́ртныя и пото́цы беззако́нiя смято́ша мя́,
    болѣ́зни сме́ртныя обыдо́ша мя́, предвари́ша мя́ жесто́кости сме́ртныя.
    Внегда́ скорбѣ́ти ми́ при­­зову́ Го́спода, и къ Бо́гу мо­ему́ воз­зову́, и услы́шитъ от­ хра́ма свята́го сво­его́ гла́съ мо́й, и во́пль мо́й вни́детъ во у́шы его́.
    И смяте́ся и тре́петна бы́сть земля́, и основа́нiя небесе́ смято́шася и подвиго́шася, я́ко прогнѣ́вася на ня́ Госпо́дь:
    взы́де ды́мъ гнѣ́вомъ его́, и о́гнь изъ у́стъ его́ поя́стъ: у́глiе воз­горѣ́шася от­ него́,
    и преклони́ небеса́ и сни́де, и мра́къ подъ нога́ма его́,
    и всѣ́де на херуви́мы и летѣ́, и яви́ся на крилу́ вѣ́треню,
    и положи́ тму́ закро́въ сво́й: о́крестъ его́ селе́нiе его́, темноту́ во́дъ огусти́ во о́блацѣхъ воз­ду́шныхъ:
    от­ сiя́нiя предъ ни́мъ разгорѣ́шася у́глiе о́гнен­нiи.
    И воз­гремѣ́ съ небесе́ Госпо́дь, и вы́шнiй даде́ гла́съ сво́й,
    и посла́ стрѣ́лы, и расточи́ и́хъ: и блесну́ мо́лнiю, и устраши́ я́:
    и яви́шася исто́чницы морсті́и, и от­кры́шася основа́нiя вселе́н­ныя от­ запреще́нiя Госпо́дня, от­ дохнове́нiя Ду́ха гнѣ́ва его́:
    посла́ съ высоты́ и прiя́тъ мя́, извлече́ мя от­ во́дъ мно́гихъ:
    изба́ви мя́ от­ вра́гъ мо­и́хъ си́льныхъ и от­ ненави́дящихъ мя́, я́ко укрѣпи́шася па́че мене́:
    предвари́ша мя́ въ де́нь печа́ли мо­ея́. И бы́сть Госпо́дь утвержде́нiе мое́,
    и изведе́ мя на широту́, и изба́ви мя́, я́ко благоволи́ во мнѣ́.
    И воз­даде́ ми Госпо́дь по пра́вдѣ мо­е́й, и по чистотѣ́ руку́ мое́ю воз­даде́ ми,
    я́ко сохрани́хъ пути́ Госпо́дни и не нече́­ст­вовахъ от­ Бо́га мо­его́,
    я́ко вся́ судьбы́ его́ предо мно́ю, и оправда́нiя его́ не от­ступи́ша от­ мене́,
    и бу́ду непоро́ченъ ему́, и сохраню́ся от­ беззако́нiя мо­его́.
    И воз­да́стъ ми́ Госпо́дь по пра́вдѣ мо­е́й и по чистотѣ́ руку́ мое́ю предъ очи́ма его́.
    Съ преподо́бнымъ преподо́бенъ бу́деши, и съ му́жемъ непови́н­нымъ непови́ненъ бу́деши:
    и со избра́н­нымъ избра́нъ бу́деши, и со стропти́вымъ разврати́шися:
    лю́ди же смире́н­ныя спасе́ши, и о́чи го́рдыхъ смири́ши.
    Я́ко ты́ просвѣща́еши свѣти́лникъ мо́й, Го́споди, и Госпо́дь просвѣти́тъ ми́ тму́ мою́:
    я́ко тобо́ю потеку́ препоя́санъ, и о Бо́зѣ мо­е́мъ прелѣ́зу стѣ́ну.
    Крѣ́покъ, непоро́ченъ пу́ть его́: глаго́лъ Госпо́день держа́венъ, разжже́нъ: защи́тникъ е́сть всѣ́мъ упова́ющымъ на него́.
    Я́ко кто́ крѣ́покъ ра́звѣ Го́спода? и кто́ творе́цъ ра́звѣ Бо́га на́­шего?
    Крѣ́покъ укрѣпля́яй мя́ си́лою, и положи́ непоро́ченъ пу́ть мо́й:
    положи́вый но́зѣ мо­и́ я́ко еле́ни, и на высо́кихъ поставля́яй мя́:
    науча́яй ру́цѣ мо­и́ на бра́нь, и положи́вый лу́къ мѣ́дянъ мы́шца моя́.
    И да́лъ ми́ еси́ защище́нiе спасе́нiя мо­его́, и кро́тость твоя́ умно́жи мя́.
    Разшири́лъ еси́ стопы́ моя́ подо мно́ю, и не позы́бнустѣся го́лени мо­и́.
    Пожену́ враги́ моя́ и потреблю́ я́, и не воз­вращу́ся до́ндеже сконча́ю и́хъ:
    и сокрушу́ и́хъ, и не воста́нутъ, и паду́тъ подъ нога́ма мо­и́ма.
    И укрѣпи́ши мя́ си́лою на бра́нь, подклони́ши востаю́щыя на мя́ подъ мя́.
    И враги́ моя́ да́лъ ми́ еси́ хребе́тъ, ненави́дящыя мя́, и умертви́лъ еси́ и́хъ:
    возопiю́тъ, и нѣ́сть помо́щника, ко Го́споду, и не услы́ша и́хъ:
    и истни́хъ я́ я́ко пра́хъ земны́й, я́ко бре́нiе путі́й истончи́хъ я́.
    И изба́виши мя́ от­ прерѣка́нiя люді́й мо­и́хъ, сохрани́ши мя́ въ главу́ язы́ковъ. И лю́дiе, и́хже не вѣ́дяхъ, рабо́таша ми́.
    Сы́нове чужді́и солга́ша ми́, въ слу́хъ у́ха услы́ша мя́:
    сы́нове чужді́и от­ве́ржени бу́дутъ, и вострепе́щутъ во градѣ́хъ сво­и́хъ.
    Жи́въ Госпо́дь, и благослове́нъ храни́тель мо́й, и воз­несе́т­ся Бо́гъ мо́й, храни́тель спасе́нiя мо­его́.
    Крѣ́пкiй Госпо́дь дая́й от­мще́нiя мнѣ́ и наказу́яй лю́ди подъ мя́,
    и изводя́й мя́ от­ вра́гъ мо­и́хъ, и от­ востаю́щихъ на мя́ воз­несе́ши мя́, от­ му́жа непра́ведна изба́виши мя́.
    Сего́ ра́ди исповѣ́мся тебѣ́, Го́споди, во язы́цѣхъ, и и́мени тво­ему́ воспою́:
    велича́яй спасе́нiя царя́ сво­его́, и творя́й ми́лость христу́ сво­ему́ дави́ду и сѣ́мени его́ до вѣ́ка.
    Then David spoke to the LORD the words of this song, on the day when the LORD had delivered him from the hand of all his enemies, and from the hand of Saul.
    And he said: «The LORD is my rock and my fortress and my deliverer;
    The God of my strength, in whom I will trust; My shield and the horn of my salvation, My stronghold and my refuge; My Savior, You save me from violence.
    I will call upon the LORD, who is worthy to be praised; So shall I be saved from my enemies.
    «When the waves of death surrounded me, The floods of ungodliness made me afraid.
    The sorrows of Sheol surrounded me; The snares of death confronted me.
    In my distress I called upon the LORD, And cried out to my God; He heard my voice from His temple, And my cry entered His ears.
    «Then the earth shook and trembled; The foundations of heaven quaked and were shaken, Because He was angry.
    Smoke went up from His nostrils, And devouring fire from His mouth; Coals were kindled by it.
    He bowed the heavens also, and came down With darkness under His feet.
    He rode upon a cherub, and flew; And He was seen upon the wings of the wind.
    He made darkness canopies around Him, Dark waters and thick clouds of the skies.
    From the brightness before Him Coals of fire were kindled.
    «The LORD thundered from heaven, And the Most High uttered His voice.
    He sent out arrows and scattered them; Lightning bolts, and He vanquished them.
    Then the channels of the sea were seen, The foundations of the world were uncovered, At the rebuke of the LORD, At the blast of the breath of His nostrils.
    «He sent from above, He took me, He drew me out of many waters.
    He delivered me from my strong enemy, From those who hated me; For they were too strong for me.
    They confronted me in the day of my calamity, But the LORD was my support.
    He also brought me out into a broad place; He delivered me because He delighted in me.
    «The LORD rewarded me according to my righteousness; According to the cleanness of my hands He has recompensed me.
    For I have kept the ways of the LORD, And have not wickedly departed from my God.
    For all His judgments were before me; And as for His statutes, I did not depart from them.
    I was also blameless before Him, And I kept myself from my iniquity.
    Therefore the LORD has recompensed me according to my righteousness, According to my cleanness in His eyes.
    «With the merciful You will show Yourself merciful; With a blameless man You will show Yourself blameless;
    With the pure You will show Yourself pure; And with the devious You will show Yourself shrewd.
    You will save the humble people; But Your eyes are on the haughty, that You may bring them down.
    «For You are my lamp, O LORD; The LORD shall enlighten my darkness.
    For by You I can run against a troop; By my God I can leap over a wall.
    As for God, His way is perfect; The word of the LORD is proven; He is a shield to all who trust in Him.
    «For who is God, except the LORD? And who is a rock, except our God?
    God is my strength and power, And He makes my way perfect.
    He makes my feet like the feet of deer, And sets me on my high places.
    He teaches my hands to make war, So that my arms can bend a bow of bronze.
    «You have also given me the shield of Your salvation; Your gentleness has made me great.
    You enlarged my path under me; So my feet did not slip.
    «I have pursued my enemies and destroyed them; Neither did I turn back again till they were destroyed.
    And I have destroyed them and wounded them, So that they could not rise; They have fallen under my feet.
    For You have armed me with strength for the battle; You have subdued under me those who rose against me.
    You have also given me the necks of my enemies, So that I destroyed those who hated me.
    They looked, but there was none to save; Even to the LORD, but He did not answer them.
    Then I beat them as fine as the dust of the earth; I trod them like dirt in the streets, And I spread them out.
    «You have also delivered me from the strivings of my people; You have kept me as the head of the nations. A people I have not known shall serve me.
    The foreigners submit to me; As soon as they hear, they obey me.
    The foreigners fade away, And come frightened from their hideouts.
    «The LORD lives! Blessed be my Rock! Let God be exalted, The Rock of my salvation!
    It is God who avenges me, And subdues the peoples under me;
    He delivers me from my enemies. You also lift me up above those who rise against me; You have delivered me from the violent man.
    Therefore I will give thanks to You, O LORD, among the Gentiles, And sing praises to Your name.
    He is the tower of salvation to His king, And shows mercy to His anointed, To David and his descendants forevermore.»
    Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
    Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
    Цитата из Библии каждое утро
    TG: t.me/azbible
    Viber: vb.me/azbible