Скрыть

Царств 2-я, Глава 23

Толкования
Толкования главы
    23:11
    23:12
    23:16
    23:19
    23:21
    23:22
    23:23
    23:25
    23:26
    23:27
    23:28
    23:31
    23:32
    23:33
    23:34
    23:35
    23:36
    23:37
    23:38
    Синодальный
    1 Последние слова Давида — песнь хвалы; 8 деяния храбрых у Давида; поступок трех, принесших воду из колодезя Вифлеемского.
    Вот последние слова Давида, изречение Давида, сына Иессеева, изречение мужа, поставленного высоко, помазанника Бога Иаковлева и сладкого певца Израилева:
    Дух Господень говорит во мне, и слово Его на языке у меня.
    Сказал Бог Израилев, говорил о мне скала Израилева: владычествующий над людьми будет праведен, владычествуя в страхе Божием.
    И как на рассвете утра, при восходе солнца на безоблачном небе, от сияния после дождя вырастает трава из земли,
    не так ли дом мой у Бога? Ибо завет вечный положил Он со мною, твердый и непреложный. Не так ли исходит от Него все спасение мое и все хотение мое?
    А нечестивые будут, как выброшенное терние, которого не берут рукою;
    но кто касается его, вооружается железом или деревом копья, и огнем сожигают его на месте.
    Вот имена храбрых у Давида: Исбосеф Ахаманитянин, главный из трех; он поднял копье свое на восемьсот человек и поразил их в один раз.
    По нем Елеазар, сын Додо, сына Ахохи, из трех храбрых, бывших с Давидом, когда они порицанием вызывали Филистимлян, собравшихся на войну;
    израильтяне вышли против них, и он стал и поражал Филистимлян до того, что рука его утомилась и прилипла к мечу. И даровал Господь в тот день великую победу, и народ последовал за ним для того только, чтоб обирать убитых.
    За ним Шамма, сын Аге, Гараритянин. Когда Филистимляне собрались в Фирию, где было поле, засеянное чечевицею, и народ побежал от Филистимлян,
    то он стал среди поля и сберег его и поразил Филистимлян. И даровал тогда Господь великую победу.
    Трое сих главных из тридцати вождей пошли и вошли во время жатвы к Давиду в пещеру Одоллам, когда толпы Филистимлян стояли в долине Рефаимов.
    Давид был тогда в укрепленном месте, а отряд Филистимлян – в Вифлееме.
    И захотел Давид пить, и сказал: кто напоит меня водою из колодезя Вифлеемского, что у ворот?
    Тогда трое этих храбрых пробились сквозь стан Филистимский и почерпнули воды из колодезя Вифлеемского, что у ворот, и взяли и принесли Давиду. Но он не захотел пить ее и вылил ее во славу Господа,
    и сказал: сохрани меня Господь, чтоб я сделал это! не кровь ли это людей, ходивших с опасностью собственной жизни? И не захотел пить ее. Вот что сделали эти трое храбрых!
    И Авесса, брат Иоава, сын Саруин, был главным из трех; он убил копьем своим триста человек и был в славе у тех троих.
    Из трех он был знатнейшим и был начальником, но с теми тремя не равнялся.
    Ванея, сын Иодая, мужа храброго, великий по делам, из Кавцеила; он поразил двух сыновей Ариила Моавитского; он же сошел и убил льва во рве в снежное время;
    он же убил одного Египтянина человека видного; в руке Египтянина было копье, а он пошел к нему с палкою и отнял копье из руки Египтянина, и убил его собственным его копьем:
    вот что сделал Ванея, сын Иодаев, и он был в славе у трех храбрых;
    он был знатнее тридцати, но с теми тремя не равнялся. И поставил его Давид ближайшим исполнителем своих приказаний.
    [Вот имена сильных царя Давида:] Асаил, брат Иоава – в числе тридцати; Елханан, сын Додо, из Вифлеема,
    Шамма Хародитянин, Елика Хародитянин,
    Херец Палтитянин, Ира, сын Икеша, Фекоитянин,
    Евиезер Анафофянин, Мебуннай Хушатянин,
    Цалмон Ахохитянин, Магарай Нетофафянин,
    Хелев, сын Бааны, Нетофафянин, Иттай, сын Рибая, из Гивы сынов Вениаминовых,
    Ванея Пирафонянин, Иддай из Нахле-Гааша,
    Ави-Албон Арбатитянин, Азмавет Бархюмитянин,
    Елияхба Шаалбонянин; из сыновей Яшена – Ионафан,
    Шама Гараритянин, Ахиам, сын Шарара, Араритянин,
    Елифелет, сын Ахасбая, сына Магахати, Елиам, сын Ахитофела, Гилонянин,
    Хецрай Кармилитянин, Паарай Арбитянин,
    Игал, сын Нафана, из Цобы, Бани Гадитянин,
    Целек Аммонитянин, Нахарай Беротянин, оруженосец Иоава, сына Саруи,
    Ира Итритянин, Гареб Итритянин,
    Урия Хеттеянин. Всех тридцать семь.
    Церковнославянский (рус)
    И сiя́ словеса́ дави́дова послѣ́дняя. Вѣ́ренъ дави́дъ сы́нъ Иессе́овъ, и вѣ́ренъ му́жъ, его́же воз­ста́ви Госпо́дь въ христа́ Бо́га Иа́ковля, и благолѣ́пны псалмы́ Изра́илевы.
    И Ду́хъ Госпо́день глаго́ла во мнѣ́, и сло́во его́ на язы́цѣ мо­е́мъ.
    Глаго́летъ Бо́гъ Изра́илевъ: мнѣ́ глаго́ла храни́тель Изра́илевъ при́тчу: рѣ́хъ въ человѣ́цѣхъ: ка́ко удержите́ стра́хъ Бо́жiй?
    И во свѣ́тѣ Бо́жiи у́трен­нѣмъ, и воз­сiя́ со́лнце зау́тра, не пре́йде от­ сiя́нiя, и я́ко от­ дождя́ зла́чна от­ земли́.
    Не та́ко бо до́мъ мо́й съ крѣ́пкимъ: завѣ́тъ бо вѣ́ченъ положи́ ми, гото́въ во вся́комъ вре́мени сохране́нъ: я́ко все́ спасе́нiе мое́ и все́ хотѣ́нiе во Го́сподѣ, я́ко не и́мать прозя́бнути беззако́н­ный.
    Я́коже те́рнiе изве́ржено вси́ сі́и, я́ко не во́змут­ся руко́ю,
    и му́жъ не потруди́т­ся въ ни́хъ: и мно́же­с­т­во желѣ́за, и дре́во копі́йное, и огне́мъ сожже́тъ, и попаля́т­ся въ срамоту́ свою́.
    Сiя́ имена́ си́льныхъ дави́довыхъ: Иевосѳе́й Ханане́анинъ кня́зь тре́тiяго е́сть: Адино́нъ Асоне́й, се́й обнажи́ ме́чь сво́й на о́смь со́тъ во́иновъ [и побѣди́] еди́ною.
    И по не́мъ Елеаза́ръ, сы́нъ отца́ бра́та его́, въ трiе́хъ си́льныхъ бра́тiяхъ, се́й бѣ́ со дави́домъ [во сирра́нѣ] внегда́ поноси́ти ему́ во иноплеме́н­ницѣхъ: и иноплеме́н­ницы собра́шася та́мо на бра́нь,
    и изыдо́ша му́жiе Изра́илевы проти́ву лица́ и́хъ, и то́й воста́ и убива́­ше иноплеме́н­ники, до́ндеже утруди́ся рука́ его́ и при­­льпе́ рука́ его́ къ мечу́: и сотвори́ Госпо́дь спасе́нiе вели́ко въ то́й де́нь: и лю́дiе обрати́шася вслѣ́дъ его́ то́кмо совлача́ти.
    И по не́мъ самаі́а сы́нъ а́сы, Арухе́йскiй: и собра́шася иноплеме́н­ницы во Ѳирі́ю: и бѣ́ та́мо ча́сть села́ испо́лнь ля́щи: и лю́дiе бѣжа́ша от­ лица́ иноплеме́н­нича:
    и ста́ а́ки сто́лпъ посредѣ́ ча́сти, и исхи́ти ю́, и порази́ иноплеме́н­ники: и сотвори́ Госпо́дь спасе́нiе вели́ко.
    И снидо́ша три́ кня́зи от­ три́десятихъ, и прiидо́ша въ касо́нъ къ дави́ду въ верте́пъ Одолла́мъ: и чи́нове иноплеме́н­никъ ополчи́шася во юдо́ли Рафаи́нстѣй.
    И дави́дъ тогда́ бѣ́ во обдержа́нiи, и ста́нъ иноплеме́н­ническъ бѣ́ тогда́ въ Виѳлее́мѣ.
    И воз­жада́ дави́дъ и рече́: кто́ напо­и́тъ мя́ водо́ю изъ ро́ва, и́же въ Виѳлее́мѣ при­­ вратѣ́хъ? ста́нъ же бѣ́ тогда́ иноплеме́н­ничь въ Виѳлее́мѣ.
    И расторго́ша трiе́ си́льнiи ополче́нiе иноплеме́н­ничо, и почерпо́ша воды́ изъ ро́ва Виѳлее́мскаго, и́же при­­ вратѣ́хъ: и взя́ша, и прiидо́ша ко дави́ду, и не восхотѣ́ пи́ти ея́: и воз­лiя́ ю́ Го́споду
    и рече́: ми́лостивъ мнѣ́, Го́споди, е́же сотвори́ти сiе́, кро́вь ли муже́й поше́дшихъ въ душа́хъ сво­и́хъ пи́ти и́мамъ? И не восхотѣ́ пи́ти ея́. Сiя́ сотвори́ша трiе́ си́льнiи.
    И Аве́сса бра́тъ Иоа́вль сы́нъ сару́инъ, се́й бѣ́ кня́зь въ трiе́хъ, и се́й воз­дви́же копiе́ свое́ на три́ста я́звеныхъ, и тому́ и́мя е́сть въ трiе́хъ.
    От трiе́хъ о́ныхъ сла́вный, и бы́сть и́мъ кня́зь, и да́же до трiе́хъ не прiи́де.
    И ване́а сы́нъ Иода́евъ, му́жъ се́й премно́гъ въ дѣ́лѣхъ, от­ кавасаи́ла, и се́й уби́ два́ сы́на Арiи́ла Моа́вскаго: и то́й сни́де, и уби́ льва́ посредѣ́ ро́ва въ де́нь снѣ́женъ:
    и то́й порази́ му́жа Еги́птянина, му́жа кра́сна, въ руцѣ́ же Еги́птянина копiе́ я́ко дре́во лѣ́­ст­вицы кора́бленыя: и сни́де къ нему́ со па́лицею, и исто́рже копiе́ изъ руку́ Еги́птянина, и уби́ его́ копiе́мъ его́:
    сiя́ сотвори́ ване́а сы́нъ Иода́евъ, и тому́ и́мя въ трiе́хъ си́льныхъ,
    от­ трiе́хъ сла́вный, и ко трiе́мъ не прiи́де: и поста́ви его́ дави́дъ надъ таи́н­ники сво­и́ми.
    И сiя́ имена́ си́льныхъ дави́да царя́: Асаи́лъ бра́тъ Иоа́вль, се́й въ три́десятихъ: Елеана́нъ сы́нъ отца́ бра́та его́ от­ Виѳлее́ма:
    семо́ѳъ Ародiи́нъ:
    хелли́съ келоѳі́йскiй: Ира́ сы́нъ екки́са Ѳекои́тскаго:
    Авiезе́ръ Анаѳоѳи́тскiй: Савухе́й и́же от­ Асоѳи́ты:
    Елло́нъ алони́тскiй: мо­е́й нетофаѳи́тянинъ:
    ели́ сы́нъ Ваа́нь, и́же от­ нетофаѳи́тъ: еѳѳи́ сы́нъ Рива́нь от­ гавао́на сыно́въ Венiами́нихъ:
    ване́асъ фараѳони́тскiй: урі́й от­ Наалге́а:
    Арiи́лъ сы́нъ Аравоѳи́тянина: зао́ръ Варсами́тскiй:
    Елеа́са сы́нъ Салавони́тскiй: Васе́й гони́тскiй:
    Ионаѳа́нъ сы́нъ сама́на Арори́тскаго: Ахiа́нъ сы́нъ Арати́ Араѳу́рскаго:
    Елифала́ѳъ сы́нъ маахiа́вль: Елiа́въ сы́нъ Ахитофе́ла гелони́тскаго:
    Асараи́ карми́лскiй: уре́мъ сы́нъ Асви́:
    и га́ла сы́нъ наѳа́новъ: и Ваа́нъ сы́нъ агари́нъ:
    е́лли Аммани́тскiй: гелоре́й вироѳі́йскiй, нося́й ору́жiе Иоа́ва сы́на сару́ина:
    Ира́съ еѳѳи́рскiй: гаре́въ иерѳе́йскiй: и урі́а геѳе́йскiй.
    Всѣ́хъ три́десять и се́дмь.
    Taaveti viimased sõnad
    Ja need on Taaveti viimased sõnad: Nõnda ütleb Taavet, Iisai poeg, ja nõnda ütleb kõrgele ülendatud mees, Jaakobi Jumala võitu ja Iisraeli laulude lemmik:
    „Issanda Vaim räägib minu läbi ja tema sõnad on mul keelel.
    Iisraeli Jumal on öelnud, Iisraeli kalju on mulle kõnelnud: See, kes valitseb inimesi õigesti, kes valitseb Jumala kartuses,
    on nagu koit päikese tõustes pilvitul hommikul, kui vihma järel tärkab maast haljas rohi.
    Eks ole mu sugu nõnda ühenduses Jumalaga? Sest ta on minuga teinud igavese lepingu, kõigiti korrastatud ja hoitud. Kõik mu õnn ja igatsus - eks ta lase neid võrsuda?
    Aga kõlvatud on nagu tahijäätmed, need kõik tuleb pilduda laiali, sest neid ei saa pihku võtta.
    See, kes neid puudutab, olgu varustatud raua ja piigivarrega. Ja nad põletatakse tulega sootuks, seal, kus nad iganes on.”
    Taaveti vahvad pealikud
    Need on Taaveti kangelaste nimed: Joseb-Bassebet, tahkemonlane, sangarite pealik, seesama on Esni mees Adino; ta tuli kaheksasaja vastu, kelle ta ühekorraga maha lõi.
    Ja tema järel Eleasar, Doodo poeg, ahohlane, üks kolmest kangelasest Taaveti juures, kui nad teotasid vilisteid, kes sinna olid kogunenud sõdima. Kui Iisraeli mehed taandusid,
    jäi tema paigale ja lõi vilisteid, kuni ta käsi väsis ja kangestus mõõga külge. Ja Issand andis sel päeval suure võidu ning rahvas pöördus tema järel tagasi veel ainult riisuma.
    Ja tema järel Samma, Aage poeg, hararlane. Kord, kui vilistid olid üheks jõuguks kokku tulnud, siis oli seal üks põllujagu täis läätsi. Rahvas põgenes vilistite eest,
    aga tema asus keset põllujagu ja päästis selle ning lõi vilistid maha. Nõnda andis Issand suure võidu.
    Ja kolm neist kolmekümnest peamehest läksid alla ja tulid lõikusajal Taaveti juurde Adullami koopasse; ja hulk vilisteid oli leeris Refaimi orus.
    Aga Taavet oli siis mäelinnuses ja vilistite linnavägi oli Petlemmas.
    Taavetile tuli janu ja ta ütles: „Kes annaks mulle vett juua Petlemma kaevust, mis on värava juures?”
    Siis tungisid kolm kangelast vilistite leeri ja nad ammutasid vett Petlemma kaevust värava juures, kandsid ja tõid Taavetile; aga ta ei tahtnud seda juua, vaid valas selle Issandale
    ja ütles: „Jäägu see minust kaugele, Issand, et teeksin seda! See on nende meeste veri, kes käisid oma hinge hinnaga.” Sellepärast ta ei tahtnud seda juua. Seda tegid need kolm kangelast.
    Ja Abisai, Joabi vend, Seruja poeg, oli nende kolmekümne peamees ja tema lennutas oma piigi üle kolmesaja mahalöödu; tema oli nende kolmekümne hulgas kuulus.
    Ta oli küll lugupeetuim nende kolmekümne hulgast, ja oli neile pealikuks, aga nende kolme vastu ta ei saanud.
    Benaja, Joojada poeg, pärit Kabseelist, sõjamehe poeg, oli rikas tegudelt; tema lõi maha kaks vägevat moabi meest; tema läks alla ja tappis kaevus ühe lõvi, kord kui lund oli sadanud.
    Ja ta lõi maha egiptuse mehe, kes oli silmapaistev; egiptlasel oli piik käes, aga Benaja läks ta juurde kepiga ja kiskus egiptlase käest piigi ning tappis tema ta oma piigiga.
    Seda tegi Benaja, Joojada poeg, ja tema oli nende kolmekümne kangelase hulgas kuulus.
    Ta oli lugupeetuim nende kolmekümne hulgast, aga nende kolme vastu ta ei saanud. Ja Taavet pani tema oma ihukaitseväe ülemaks.
    Nende kolmekümne hulgas olid: Asael, Joabi vend; Elhanan, Doodo poeg Petlemmast;
    Samma, harodlane; Elika, harodlane;
    Heles, paltlane; Iira, Ikkesi poeg, tekoalane;
    Abieser, anatotlane; Mebunnai, huusalane;
    Salmon, ahohlane; Mahrai, netofalane;
    Heeleb, Baana poeg, netofalane; Ittai, Riibai poeg benjaminlaste Gibeast;
    Benaja, piraatonlane; Hiddai Nahale-Gaasist;
    Abi-Albon, arbalane; Asmavet, bahuurimlane;
    Eljahba, saalbonlane; Jaaseni pojad; Joonatan;
    Samma, hararlane; Ahiam, Sarari poeg, hararlane;
    Elifelet, Ahasbai poeg, kes oli maakatlase poeg; Eliam, Ahitofeli poeg, giilolane;
    Hesrai, karmellane; Paarai, arbalane;
    Jigal, Naatani poeg Soobast; Bani, gaadlane;
    Selek, ammonlane; Naharai, beerotlane, Joabi, Seruja poja sõjariistade kandja;
    Iira, jeterlane; Gaareb, jeterlane;
    Uurija, hett - kokku kolmkümmend seitse.
    Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
    Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
    Цитата из Библии каждое утро
    TG: t.me/azbible
    Viber: vb.me/azbible