Скрыть

Ца́рствъ 2-я, Глава 9

Толкования
Толкования главы
    9:5
    9:6
    9:7
    9:8
    9:9
    Церковнославянский (рус)
    И рече́ дави́дъ: е́сть ли еще́ оста́в­шiйся въ дому́ Сау́ли, и сотворю́ съ ни́мъ ми́лость Ионаѳа́на ра́ди?
    И от­ до́му Сау́ля бѣ́ о́трокъ, и и́мя ему́ Сива́: и при­­зва́ша его́ къ дави́ду, и рече́ къ нему́ ца́рь: ты́ ли еси́ Сива́? И рече́: а́зъ ра́бъ тво́й.
    И рече́ ца́рь: оста́ся ли от­ до́му Сау́ля еще́ му́жъ, и сотворю́ съ ни́мъ ми́лость Бо́жiю? И рече́ Сива́ къ царю́: еще́ е́сть сы́нъ Ионаѳа́новъ, хро́мъ нога́ма.
    И рече́ ца́рь: гдѣ́ есть? И рече́ Сива́ къ царю́: се́, въ дому́ Махи́ра сы́на Амiи́ля от­ лода́вара.
    И посла́ ца́рь дави́дъ, и взя́ его́ изъ до́му Махи́ра сы́на Амiи́ля от­ лода́вара.
    И прiи́де мемфивосѳе́й сы́нъ Ионаѳа́на сы́на Сау́лова къ царю́ дави́ду, и паде́ на лицы́ сво­е́мъ и поклони́ся ему́. И рече́ ему́ дави́дъ: мемфивосѳе́е. И рече́: се́, ра́бъ тво́й.
    И рече́ ему́ дави́дъ: не бо́йся, я́ко творя́ сотворю́ съ тобо́ю ми́лость Ионаѳа́на ра́ди отца́ тво­его́, и воз­вращу́ тебѣ́ вся́ се́ла Сау́ла дѣ́да тво­его́, и ты́ я́ждь хлѣ́бъ на трапе́зѣ мо­е́й всегда́.
    И поклони́ся ему́ мемфивосѳе́й и рече́: кто́ есмь а́зъ ра́бъ тво́й, я́ко при­­зрѣ́лъ еси́ на пса́ уме́ршаго подо́бнаго мнѣ́?
    И при­­зва́ ца́рь Сиву́ о́трочища Сау́ля, и рече́ ему́: вся́ ели́ка су́ть Сау́ля и ве́сь до́мъ его́ да́хъ сы́ну господи́на тво­его́:
    и дѣ́лай ему́ зе́млю ты́ и сы́нове тво­и́ и раби́ тво­и́, и да при­­но́сиши сы́ну господи́на тво­его́ хлѣ́бы, да я́стъ: и мемфивосѳе́й сы́нъ господи́на тво­его́ да я́стъ хлѣ́бъ всегда́ на трапе́зѣ мо­е́й. У Сивы́ же бя́ху пять­на́­де­сять сыно́въ и два́десять рабо́въ.
    И рече́ Сива́ къ царю́: по всѣ́мъ, ели́ка заповѣ́да господи́нъ мо́й ца́рь рабу́ сво­ему́, та́ко сотвори́тъ ра́бъ тво́й. И мемфивосѳе́й ядя́ше на трапе́зѣ дави́довѣ, я́коже еди́нъ от­ сыно́въ царе́выхъ.
    И мемфивосѳе́ю сы́нъ бѣ́ ма́лъ, и и́мя ему́ ми́ха, и все́ обита́нiе до́му Сиви́на раби́ бя́ху мемфивосѳе́овы.
    И мемфивосѳе́й живя́ше во Иерусали́мѣ, я́ко на трапе́зѣ царе́вѣ ядя́ше всегда́: и то́й бя́ше хро́мъ обѣ́ма нога́ма сво­и́ма.
    Немецкий (GNB)
    Eines Tages fragte David: »Ist eigentlich von Sauls Familie noch jemand am Leben? Ich möchte dem Betreffenden eine Gunst erweisen – meinem verstorbenen Freund Jonatan zuliebe.«
    Nun gab es da einen Diener, der im Hausstand Sauls eine bedeutende Stellung gehabt hatte; er hieß Ziba. Sie holten ihn zu David und der König fragte ihn: »Bist du Ziba?«

    »Ja«, sagte er, »dein gehorsamer Diener!«

    Der König fragte ihn: »Ist denn von Sauls Familie noch jemand am Leben? Ich würde ihm gerne eine Gunst erweisen, so wie Gott das tut.«

    Ziba antwortete: »Es gibt noch einen Sohn Jonatans. Er ist an beiden Füßen gelähmt.«

    »Wo ist er?«, fragte der König.

    »In Lo-Dabar, im Haus von Machir, dem Sohn Ammiëls«, antwortete Ziba.

    König David schickte nach Lo-Dabar und ließ ihn aus dem Haus Machirs holen.
    Als Merib-Baal, der Sohn Jonatans und Enkel Sauls, eintraf, warf er sich vor David nieder, das Gesicht zur Erde, und erwies ihm die gebührende Ehre.

    »Du bist also Merib-Baal!«, sprach David ihn an und er antwortete: »Ja, dein gehorsamer Diener!«

    »Hab keine Angst«, sagte David, »ich will dir eine Gunst erweisen deinem Vater Jonatan zuliebe. Ich werde dir allen Landbesitz zurückgeben, der einst deinem Großvater Saul gehört hat. Und du darfst immer an meinem Tisch essen.«
    Merib-Baal warf sich erneut zu Boden und sagte: »Ich bin es nicht wert, dass du mir deine Gnade zuwendest. Ich bin doch nicht mehr als ein toter Hund!«
    Der König aber rief Ziba, den Diener Sauls, und sagte zu ihm: »Alles, was Saul und seiner Familie gehört hat, gebe ich Merib-Baal, dem Enkel deines Herrn.
    Du wirst mit deinen Söhnen und Knechten für ihn die Felder bestellen und die Ernte einbringen, damit dein Herr einen angemessenen Lebensunterhalt hat. Merib-Baal selbst, der Sohn deines Herrn, wird immer an meinem Tisch essen.«

    Ziba hatte fünfzehn Söhne und zwanzig Knechte.

    Er antwortete: »Ich will alles so machen, wie mein Herr und König es befiehlt.«

    Merib-Baal wurde also an Davids Tafel versorgt wie einer der Königssöhne.

    Er hatte übrigens einen kleinen Sohn namens Micha. Alle Angehörigen der Familie Zibas wurden zu Dienern Merib-Baals.
    Er wohnte in Jerusalem, denn er war ständiger Gast an der Tafel des Königs. Er war an beiden Füßen gelähmt.
    Милость, оказанная Давидом Мемфивосфею, сыну Ионафана, и Сиве, слуге Саула, ради Ионафана.
    И сказал Давид: не остался ли еще кто-нибудь из дома Саулова? я оказал бы ему милость ради Ионафана.
    В доме Саула был раб, по имени Сива; и позвали его к Давиду, и сказал ему царь: ты ли Сива? И тот сказал: я, раб твой.
    И сказал царь: нет ли еще кого-нибудь из дома Саулова? я оказал бы ему милость Божию. И сказал Сива царю: есть сын Ионафана, хромой ногами.
    И сказал ему царь: где он? И сказал Сива царю: вот, он в доме Махира, сына Аммиэлова, в Лодеваре.
    И послал царь Давид, и взяли его из дома Махира, сына Аммиэлова, из Лодевара.
    И пришел Мемфивосфей, сын Ионафана, сына Саулова, к Давиду, и пал на лице свое, и поклонился [царю]. И сказал Давид: Мемфивосфей! И сказал тот: вот раб твой.
    И сказал ему Давид: не бойся; я окажу тебе милость ради отца твоего Ионафана и возвращу тебе все поля Саула, отца твоего, и ты всегда будешь есть хлеб за моим столом.
    И поклонился [Мемфивосфей] и сказал: что такое раб твой, что ты призрел на такого мертвого пса, как я?
    И призвал царь Сиву, слугу Саула, и сказал ему: все, что принадлежало Саулу и всему дому его, я отдаю сыну господина твоего;
    итак обрабатывай для него землю ты и сыновья твои и рабы твои, и доставляй плоды ее, чтобы у сына господина твоего был хлеб для пропитания; Мемфивосфей же, сын господина твоего, всегда будет есть за моим столом. У Сивы было пятнадцать сыновей и двадцать рабов.
    И сказал Сива царю: все, что приказывает господин мой царь рабу своему, исполнит раб твой. Мемфивосфей ел за столом [Давида], как один из сыновей царя.
    У Мемфивосфея был малолетний сын, по имени Миха. Все живущие в доме Сивы были рабами Мемфивосфея.
    И жил Мемфивосфей в Иерусалиме, ибо он ел всегда за царским столом. Он был хром на обе ноги.
    Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
    Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
    Цитата из Библии каждое утро
    TG: t.me/azbible
    Viber: vb.me/azbible