Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Ездр.
Неем.
2Ездр.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Притч.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Макк.
2Макк.
3Макк.
3Ездр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
1:1
1:2
1:4
1:7
1:9
1:10
1:11
1:12
Глава 2
2:1
2:2
2:5
2:6
2:7
см.:Деян.20:29;
2:9
2:10
2:12
2:13
2:14
2:15
2:16
2:17
1 Приветствие Павла Церкви в Фессалониках и его благодарность. 5 Скорбь при пришествии Господа оскорбляющим их.
[Зач. 274.] Павел и Силуан и Тимофей – Фессалоникской церкви в Боге Отце нашем и Господе Иисусе Христе:
благодать вам и мир от Бога Отца нашего и Господа Иисуса Христа.
Всегда по справедливости мы должны благодарить Бога за вас, братия, потому что возрастает вера ваша, и умножается любовь каждого друг ко другу между всеми вами,
так что мы сами хвалимся вами в церквах Божиих, терпением вашим и верою во всех гонениях и скорбях, переносимых вами
в доказательство того, что будет праведный суд Божий, чтобы вам удостоиться Царствия Божия, для которого и страдаете.
Ибо праведно пред Богом – оскорбляющим вас воздать скорбью,
а вам, оскорбляемым, отрадою вместе с нами, в явление Господа Иисуса с неба, с Ангелами силы Его,
в пламенеющем огне совершающего отмщение не познавшим Бога и не покоряющимся благовествованию Господа нашего Иисуса Христа,
которые подвергнутся наказанию, вечной погибели, от лица Господа и от славы могущества Его,
когда Он приидет прославиться во святых Своих и явиться дивным в день оный во всех веровавших, так как вы поверили нашему свидетельству.
Для сего и молимся всегда за вас, чтобы Бог наш соделал вас достойными звания и совершил всякое благоволение благости и дело веры в силе,
да прославится имя Господа нашего Иисуса Христа в вас, и вы в Нем, по благодати Бога нашего и Господа Иисуса Христа.
1 Что задерживает пришествие Господа. 13 Стойте и держите переданное нами словом или посланием.
[Зач. 275.] Молим вас, братия, о пришествии Господа нашего Иисуса Христа и нашем собрании к Нему,
не спешить колебаться умом и смущаться ни от духа, ни от слова, ни от послания, как бы нами посланного, будто уже наступает день Христов.
Да не обольстит вас никто никак: ибо день тот не придет, доколе не придет прежде отступление и не откроется человек греха, сын погибели,
противящийся и превозносящийся выше всего, называемого Богом или святынею, так что в храме Божием сядет он, как Бог, выдавая себя за Бога.
Не помните ли, что я, еще находясь у вас, говорил вам это?
И ныне вы знаете, что́ не допускает открыться ему в свое время.
Ибо тайна беззакония уже в действии, только не совершится до тех пор, пока не будет взят от среды удерживающий теперь.
И тогда откроется беззаконник, которого Господь Иисус убьет духом уст Своих и истребит явлением пришествия Своего
того, которого пришествие, по действию сатаны, будет со всякою силою и знамениями и чудесами ложными,
и со всяким неправедным обольщением погибающих за то, что они не приняли любви истины для своего спасения.
И за сие пошлет им Бог действие заблуждения, так что они будут верить лжи,
да будут осуждены все, не веровавшие истине, но возлюбившие неправду.
[Зач. 276.] Мы же всегда должны благодарить Бога за вас, возлюбленные Господом братия, что Бог от начала, через освящение Духа и веру истине, избрал вас ко спасению,
к которому и призвал вас благовествованием нашим, для достижения славы Господа нашего Иисуса Христа.
Итак, братия, стойте и держите предания, которым вы научены или словом или посланием нашим.
Сам же Господь наш Иисус Христос и Бог и Отец наш, возлюбивший нас и давший утешение вечное и надежду благую во благодати,
да утешит ваши сердца и да утвердит вас во всяком слове и деле благом.
[Зач. 274.] Па́велъ и Силуа́нъ и Тимоѳе́й, це́ркви Солу́нстѣй, о Бо́зѣ Отцѣ́ на́шемъ и Го́сподѣ Иису́сѣ Христѣ́:
благода́ть ва́мъ и ми́ръ от Бо́га Отца́ на́шего, и Го́спода Иису́са Христа́.
Благодари́ти до́лжни есмы́ Бо́га всегда́ о ва́съ, бра́тiе, я́коже досто́йно е́сть, я́ко превозраста́етъ вѣ́ра ва́ша, и мно́жится любо́вь еди́наго коего́ждо всѣ́хъ ва́съ дру́гъ ко дру́гу:
я́ко самѣ́мъ на́мъ хвали́тися о ва́съ въ це́рквахъ Бо́жiихъ, о терпѣ́нiи ва́шемъ и вѣ́рѣ во всѣ́хъ гоне́нiихъ ва́шихъ и ско́рбехъ, я́же прiе́млете,
показа́нiе пра́веднаго суда́ Бо́жiя, во е́же сподо́битися ва́мъ Ца́рствiя Бо́жiя, его́же ра́ди и стра́ждете.
А́ще у́бо пра́ведно у Бо́га, возда́ти ско́рбь оскорбля́ющымъ ва́съ,
а ва́мъ оскорбля́емымъ отра́ду съ на́ми, во открове́нiи Го́спода Иису́са съ небесе́, со А́нгелы си́лы Своея́,
во огни́ пла́меннѣ даю́щаго отмще́нiе не вѣ́дущымъ Бо́га и не послу́шающымъ благовѣствова́нiя Го́спода на́шего Иису́са Христа́:
и́же му́ку прiи́мутъ, поги́бель вѣ́чную, от лица́ Госпо́дня и от сла́вы крѣ́пости Его́,
егда́ прiи́детъ просла́витися во святы́хъ Свои́хъ и ди́венъ бы́ти во всѣ́хъ вѣ́ровавшихъ, [Зач..] я́ко увѣ́рися свидѣ́телство на́ше въ ва́съ, въ де́нь о́нъ.
За сiе́ и мо́лимся всегда́ о ва́съ, да вы́ сподо́битъ зва́нiю Бо́гъ на́шъ и испо́лнитъ вся́ко благоволе́нiе бла́гости и дѣ́ло вѣ́ры въ си́лѣ,
я́ко да просла́вится и́мя Го́спода на́шего Иису́са Христа́ въ ва́съ, и вы́ въ Не́мъ, по благода́ти Бо́га на́шего и Го́спода Иису́са Христа́.
[Зач. 275.] Мо́лимъ же вы́, бра́тiе, о прише́ствiи Го́спода на́шего Иису́са Христа́ и на́шемъ собра́нiи о Не́мъ,
не ско́ро подвиза́тися ва́мъ от ума́, ни ужаса́тися ниже́ ду́хомъ, ниже́ сло́вомъ, ни посла́нiемъ а́ки от на́съ по́сланнымъ, я́ко уже́ настои́тъ де́нь Христо́въ.
Да никто́же ва́съ прельсти́тъ ни по еди́ному же о́бразу: я́ко а́ще не прiи́детъ отступле́нiе пре́жде, и откры́ется человѣ́къ беззако́нiя, сы́нъ поги́бели,
проти́вникъ и превознося́йся па́че вся́каго глаго́лемаго Бо́га и́ли чти́лища, я́коже ему́ сѣ́сти въ це́ркви Бо́жiей а́ки Бо́гу, показу́ющу себе́, я́ко Бо́гъ е́сть.
Не по́мните ли, я́ко еще́ живы́й у ва́съ, сiя́ глаго́лахъ ва́мъ?
И ны́нѣ удержава́ющее вѣ́сте, во е́же яви́тися ему́ въ свое́ ему́ вре́мя.
Та́йна бо уже́ дѣ́ется беззако́нiя, то́чiю держя́й ны́нѣ до́ндеже от среды́ бу́детъ:
и тогда́ яви́тся беззако́нникъ, его́же Госпо́дь Иису́съ убiе́тъ ду́хомъ у́стъ Свои́хъ, и упраздни́тъ явле́нiемъ прише́ствiя Своего́,
его́же е́сть прише́ствiе по дѣ́йству сатанину́ во вся́цѣй си́лѣ и зна́менiихъ и чудесѣ́хъ ло́жныхъ,
и во вся́кой льсти́ непра́вды въ погиба́ющихъ, зане́ любве́ и́стины не прiя́ша, во е́же спасти́ся и́мъ.
И сего́ ра́ди по́слетъ и́мъ Бо́гъ дѣ́йство льсти́, во е́же вѣ́ровати и́мъ лжи́,
да су́дъ прiи́мутъ вси́ не вѣ́ровавшiи и́стинѣ, но благоволи́вшiи въ непра́вдѣ.
[Зач. 276.] Мы́ же до́лжни есмы́ благодари́ти Бо́га всегда́ о ва́съ, бра́тiе возлю́бленная от Го́спода, я́ко избра́лъ е́сть ва́съ Бо́гъ от нача́ла во спасе́нiе во святы́ни Ду́ха и вѣ́ры и́стины,
въ не́же призва́ ва́съ благовѣствова́нiемъ на́шимъ, въ получе́нiе сла́вы Го́спода на́шего Иису́са Христа́.
Тѣ́мже у́бо, бра́тiе, сто́йте и держи́те преда́нiя, и́мже научи́стеся или́ сло́вомъ, или́ посла́нiемъ на́шимъ.
Са́мъ же Госпо́дь на́шъ Иису́съ Христо́съ, и Бо́гъ и Оте́цъ на́шъ, возлюби́вый на́съ и да́вый утѣше́нiе вѣ́чно и упова́нiе благо въ благода́ти,
да утѣ́шитъ сердца́ ва́ша и да утверди́тъ {да утверди́тъ ва́съ} во вся́цѣмъ сло́вѣ и дѣ́лѣ бла́зѣ.
Английский (NKJV)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (еп. Кассиан)
- Рус. (К.П. Победоносцев)
- Arab (JAB)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Belarusian
- Bulgarian
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (KJV)
- English (NRSV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- Georgian (ancient)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Greek (NA, 28)
- Hebrew NT by Delitzsch
- Italian (CEI 1974)
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Latvian
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
- Uzbek
Paul, Silvanus, and Timothy, To the church of the Thessalonians in God our Father and the Lord Jesus Christ:
Grace to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ.
We are bound to thank God always for you, brethren, as it is fitting, because your faith grows exceedingly, and the love of every one of you all abounds toward each other,
so that we ourselves boast of you among the churches of God for your patience and faith in all your persecutions and tribulations that you endure,
which is manifest evidence of the righteous judgment of God, that you may be counted worthy of the kingdom of God, for which you also suffer;
since it is a righteous thing with God to repay with tribulation those who trouble you,
and to give you who are troubled rest with us when the Lord Jesus is revealed from heaven with His mighty angels,
in flaming fire taking vengeance on those who do not know God, and on those who do not obey the gospel of our Lord Jesus Christ.
These shall be punished with everlasting destruction from the presence of the Lord and from the glory of His power,
when He comes, in that Day, to be glorified in His saints and to be admired among all those who believe, because our testimony among you was believed.
Therefore we also pray always for you that our God would count you worthy of this calling, and fulfill all the good pleasure of His goodness and the work of faith with power,
that the name of our Lord Jesus Christ may be glorified in you, and you in Him, according to the grace of our God and the Lord Jesus Christ.
Now, brethren, concerning the coming of our Lord Jesus Christ and our gathering together to Him, we ask you,
not to be soon shaken in mind or troubled, either by spirit or by word or by letter, as if from us, as though the day of Christ had come.
Let no one deceive you by any means; for that Day will not come unless the falling away comes first, and the man of sin is revealed, the son of perdition,
who opposes and exalts himself above all that is called God or that is worshiped, so that he sits as God in the temple of God, showing himself that he is God.
Do you not remember that when I was still with you I told you these things?
And now you know what is restraining, that he may be revealed in his own time.
For the mystery of lawlessness is already at work; only He who now restrains will do so until He is taken out of the way.
And then the lawless one will be revealed, whom the Lord will consume with the breath of His mouth and destroy with the brightness of His coming.
The coming of the lawless one is according to the working of Satan, with all power, signs, and lying wonders,
and with all unrighteous deception among those who perish, because they did not receive the love of the truth, that they might be saved.
And for this reason God will send them strong delusion, that they should believe the lie,
that they all may be condemned who did not believe the truth but had pleasure in unrighteousness.
But we are bound to give thanks to God always for you, brethren beloved by the Lord, because God from the beginning chose you for salvation through sanctification by the Spirit and belief in the truth,
to which He called you by our gospel, for the obtaining of the glory of our Lord Jesus Christ.
Therefore, brethren, stand fast and hold the traditions which you were taught, whether by word or our epistle.
Now may our Lord Jesus Christ Himself, and our God and Father, who has loved us and given us everlasting consolation and good hope by grace,
comfort your hearts and establish you in every good word and work.