Скрыть
2:3
2:5
2:6
2:7
2:10
2:14
2:15
2:18
2:23
2:26
Церковнославянский (рус)
[Зач. 292.] Ты́ у́бо, ча́до мое́, воз­мога́й во благода́ти, я́же о Христѣ́ Иису́сѣ,
и я́же слы́шалъ еси́ от­ мене́ мно́гими свидѣ́тели, сiя́ преда́ждь вѣ́рнымъ человѣ́комъ, и́же дово́лни бу́дутъ и ины́хъ научи́ти.
Ты́ у́бо злопостражди́ я́ко до́бръ во́инъ Иису́съ Христо́въ.
Никто́же [бо] во́инъ быва́я обязу́ет­ся ку́плями жите́йскими, да во­ево́дѣ уго́денъ бу́детъ.
А́ще же и постра́ждетъ {подвиза́ет­ся} кто́, не вѣнча́ет­ся, а́ще не зако́н­но му́ченъ бу́детъ {бу́детъ подвиза́тися}.
Тружда́ющемуся дѣ́лателю пре́жде подоба́етъ от­ плода́ вкуси́ти.
Разумѣ́й, я́же глаго́лю: да да́стъ у́бо тебѣ́ Госпо́дь ра́зумъ о все́мъ.
Помина́й [Го́спода] Иису́са Христа́ воста́в­шаго от­ ме́ртвыхъ, от­ сѣ́мене Дави́дова, по благовѣ­ст­вова́нiю мо­ему́,
въ не́мже злостражду́ да́же до у́зъ, я́ко злодѣ́й: но сло́во Бо́жiе не вя́жет­ся.
Сего́ ра́ди вся́ терплю́ избра́н­ныхъ ра́ди, да и ті́и спасе́нiе улуча́тъ е́же о Христѣ́ Иису́сѣ, со сла́вою вѣ́чною.
[Зач. 293.] Вѣ́рно сло́во: а́ще бо съ Ни́мъ умро́хомъ, то́ съ Ни́мъ и оживе́мъ:
а́ще терпи́мъ, съ Ни́мъ и воцари́мся: а́ще от­ве́ржемся, и То́й от­ве́ржет­ся на́съ:
а́ще не вѣ́руемъ, О́нъ вѣ́ренъ пребыва́етъ: от­рещи́ся бо Себе́ не мо́жетъ.
Сiя́ воспомина́й, засвидѣ́тел­ст­вуя предъ Го́сподемъ, не словопрѣ́тися, ни на ку́юже потре́бу, на разоре́нiе слы́шащихъ.
Потщи́ся себе́ иску́сна поста́вити предъ Бо́гомъ, дѣ́лателя непосты́дна, пра́во пра́вяща сло́во и́стины.
Скве́рныхъ же тщегла́сiй от­мета́йся: наипа́че бо преспѣ́ютъ въ нече́стiе,
и сло́во и́хъ я́ко га́ггрена жи́ръ обря́щетъ: от­ ни́хже е́сть Имене́й и Фили́тъ,
и́же о и́стинѣ погрѣши́ста, глаго́люща, я́ко воскресе́нiе уже́ бы́сть: и воз­муща́ютъ нѣ́которыхъ вѣ́ру.
Тве́рдое у́бо основа́нiе Бо́жiе сто­и́тъ, иму́щее печа́ть сiю́: позна́ Госпо́дь су́щыя Своя́, и: да от­сту́питъ от­ непра́вды вся́къ имену́яй и́мя Госпо́дне.
[Зач. 294.] Въ вели́цѣмъ же дому́ не то́чiю сосу́ди зла́ти и сре́бряни су́ть, но и древя́ни и гли́няни: и о́ви у́бо въ че́сть, о́ви же не въ че́сть.
А́ще у́бо кто́ очи́ститъ себе́ от­ си́хъ, бу́детъ сосу́дъ въ че́сть, освяще́нъ и благопотре́бенъ Влады́цѣ, на вся́кое дѣ́ло благо́е угото́ванъ.
По́хотей ю́ныхъ бѣ́гай, держи́ся же пра́вды, вѣ́ры, любве́, ми́ра со всѣ́ми при­­зыва́ющими Го́спода от­ чи́стаго се́рдца.
Бу́ихъ же и ненака́зан­ныхъ стяза́нiй от­рица́йся, вѣ́дый, я́ко ражда́ютъ сва́ры:
рабу́ же Госпо́дню не подоба́етъ свари́тися, но ти́ху бы́ти ко всѣ́мъ, учи́телну, незло́биву,
съ кро́тостiю наказу́ющу проти́вныя, еда́ ка́ко да́стъ и́мъ Бо́гъ покая́нiе въ ра́зумъ и́стины,
и воз­ни́кнутъ от­ дiа́волскiя сѣ́ти, жи́ви уловле́ни от­ него́ въ свою́ его́ во́лю.
Синодальный
1 «Переноси страдания, как добрый воин Иисуса Христа». 14 Увещания ко всякому доброму делу, чистоте сердца, уклонению от состязаний.
[Зач. 292.] Итак укрепляйся, сын мой, в благодати Христом Иисусом,
и что слышал от меня при многих свидетелях, то передай верным людям, которые были бы способны и других научить.
Итак переноси страдания, как добрый воин Иисуса Христа.
Никакой воин не связывает себя делами житейскими, чтобы угодить военачальнику.
Если же кто и подвизается, не увенчивается, если незаконно будет подвизаться.
Трудящемуся земледельцу первому должно вкусить от плодов.
Разумей, что я говорю. Да даст тебе Господь разумение во всем.
Помни Господа Иисуса Христа от семени Давидова, воскресшего из мертвых, по благовествованию моему,
за которое я страдаю даже до уз, как злодей; но для слова Божия нет уз.
Посему я все терплю ради избранных, дабы и они получили спасение во Христе Иисусе с вечною славою.
[Зач. 293.] Верно слово: если мы с Ним умерли, то с Ним и оживем;
если терпим, то с Ним и царствовать будем; если отречемся, и Он отречется от нас;
если мы неверны, Он пребывает верен, ибо Себя отречься не может.
Сие напоминай, заклиная пред Господом не вступать в словопрения, что нимало не служит к пользе, а к расстройству слушающих.
Старайся представить себя Богу достойным, делателем неукоризненным, верно преподающим слово истины.
А непотребного пустословия удаляйся; ибо они еще более будут преуспевать в нечестии,
и слово их, как рак, будет распространяться. Таковы Именей и Филит,
которые отступили от истины, говоря, что воскресение уже было, и разрушают в некоторых веру.
Но твердое основание Божие стои́т, имея печать сию: «познал Господь Своих»; и: «да отступит от неправды всякий, исповедующий имя Господа».
[Зач. 294.] А в большом доме есть сосуды не только золотые и серебряные, но и деревянные и глиняные; и одни в почетном, а другие в низком употреблении.
Итак, кто будет чист от сего, тот будет сосудом в чести, освященным и благопотребным Владыке, годным на всякое доброе дело.
Юношеских похотей убегай, а держись правды, веры, любви, мира со всеми призывающими Господа от чистого сердца.
От глупых и невежественных состязаний уклоняйся, зная, что они рождают ссоры;
рабу же Господа не должно ссориться, но быть приветливым ко всем, учительным, незлобивым,
с кротостью наставлять противников, не даст ли им Бог покаяния к познанию истины,
чтобы они освободились от сети диавола, который уловил их в свою волю.
Tu ergo, fili mi, confortare in gratia, quae est in Christo Iesu;
et quae audisti a me per multos testes, haec commenda fidelibus hominibus, qui idonei erunt et alios docere.
Collabora sicut bonus miles Christi Iesu.
Nemo militans implicat se saeculi negotiis, ut ei placeat, qui eum elegit;
si autem certat quis agone, non coronatur nisi legitime certaverit.
Laborantem agricolam oportet primum de fructibus accipere.
Intellege, quae dico; dabit enim tibi Dominus in omnibus intellectum.
Memor esto Iesum Christum resuscitatum esse a mortuis, ex semine David, secundum evangelium meum,
in quo laboro usque ad vincula quasi male operans; sed verbum Dei non est alligatum!
Ideo omnia sustineo propter electos, ut et ipsi salutem consequantur, quae est in Christo Iesu cum gloria aeterna.
Fidelis sermo, Nam, si commortui sumus, et convivemus;
si sustinemus, et conregnabimus; si negabimus, et ille negabit nos;
si non credimus, ille fidelis manet, negare enim seipsum non potest.
Haec commone testificans coram Deo verbis non contendere: in nihil utile est, nisi ad subversionem audientium.
Sollicite cura teipsum probabilem exhibere Deo, operarium inconfusibilem, recte tractantem verbum veritatis.
Profana autem inaniloquia devita, magis enim proficient ad impietatem,
et sermo eorum ut cancer serpit; ex quibus est Hymenaeus et Philetus,
qui circa veritatem aberraverunt dicentes resurrectionem iam factam, et subvertunt quorundam fidem.
Sed firmum fundamentum Dei stat habens signaculum hoc: Cognovit Dominus, qui sunt eius, et: Discedat ab iniquitate omnis, qui nominat nomen Domini.
In magna autem domo non solum sunt vasa aurea et argentea sed et lignea et fictilia, et quaedam quidem in honorem, quaedam autem in ignominiam;
si quis ergo emundaverit se ab istis, erit vas in honorem, sanctificatum, utile Domino, ad omne opus bonum paratum.
Iuvenilia autem desideria fuge, sectare vero iustitiam, fidem, caritatem, pacem cum his, qui invocant Dominum de corde puro.
Stultas autem et sine disciplina quaestiones devita, sciens quia generant lites;
servum autem Domini non oportet litigare, sed mansuetum esse ad omnes, aptum ad docendum, patientem,
cum mansuetudine corripientem eos, qui resistunt, si quando det illis Deus paenitentiam ad cognoscendam veritatem,
et resipiscant a Diaboli laqueo, a quo capti tenentur ad ipsius voluntatem.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible