Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
16:1
16:2
16:3
16:4
16:5
16:6
16:7
16:8
16:9
16:10
16:11
16:12
16:13
16:14
16:15
16:16
16:17
16:18
16:19
16:20
16:21
16:22
16:23
16:24
16:25
16:26
16:27
16:28
16:29
16:30
16:31
16:32
16:33
16:34
16:35
16:36
16:37
16:38
16:39
16:40
16:41
16:42
16:43
16:44
16:45
16:46
16:47
16:48
16:49
16:50
16:51
16:52
16:53
16:54
16:55
16:56
16:57
16:58
16:59
16:60
16:61
16:62
16:63
16:64
16:65
16:66
16:67
16:68
16:69
16:70
16:71
16:72
16:73
16:74
16:75
16:76
16:77
16:78
16:79
Го́ре тебѣ́, Вавило́не и Асі́а! го́ре тебѣ́, Еги́пте и сирі́а!
Препоя́шитеся вре́тищемъ и власяни́цами и пла́чите сыно́въ ва́шихъ и болѣ́знуйте, я́ко прибли́жися сокруше́нiе ва́ше:
по́сланъ е́сть на ва́съ ме́чь, и кто́ есть, и́же отврати́тъ его́?
по́сланъ е́сть на ва́съ о́гнь, и кто́ есть, и́же угаси́тъ его́?
по́слана су́ть на ва́съ зла́я, и кто́ есть, и́же отме́тнетъ я́?
еда́ отжене́тъ кто́ льва́ а́лчуща въ лѣ́съ? или́ угаси́тъ о́гнь во хвра́стiи ско́ро, егда́ начне́тъ возгара́ти?
еда́ отрази́тъ кто́ стрѣлу́ от стрѣлца́ крѣ́пкаго испуще́нную?
Госпо́дь крѣ́пкiй посыла́етъ зла́я, и кто́ е́сть, и́же отжене́тъ я́?
изы́де о́гнь от гнѣ́ва его́, и кто́ есть, и́же угаси́тъ его́?
блесне́тъ мо́лнiею, и кто́ не убои́тся? возгреми́тъ, и кто́ не ужа́снется?
Госпо́дь воспрети́тъ, и кто́ до основа́нiя не сокруши́тся от лица́ его́?
Земля́ сотрясе́ся и основа́нiя ея́, мо́ре волну́ется изъ глубины́, и во́лны его́ возмутя́тся и ры́бы его́ от лица́ Госпо́дня и от сла́вы си́лы его́.
Поне́же крѣпка́ десни́ца его́, я́же лу́къ напряже́: стрѣ́лы его́ остры́, я́же от него́ посыла́ются, не оскудѣ́ютъ, егда́ начну́тъ посыла́тися въ концы́ земли́.
Се́, посыла́ются зла́я и не возвратя́тся, до́ндеже прiи́дутъ на зе́млю.
О́гнь возгара́ется и не уга́снетъ, до́ндеже сконча́етъ основа́нiя земли́.
И́мже о́бразомъ не возвраща́ется стрѣла́ по́слана от си́льнаго стрѣлца́, та́ко не возвратя́тся зла́я, я́же по́слана бу́дутъ на зе́млю.
Го́ре мнѣ́, го́ре мнѣ́! кто́ мя изба́витъ во дни́ ты́я?
Нача́ло болѣ́зней, и мно́га стена́нiя: нача́ло гла́да, и мно́ги поги́бели: нача́ло бра́ней, и убоя́тся вла́сти: нача́ло зо́лъ, и вострепе́щутъ вси́.
Во вре́мя же то́ что́ сотворю́, егда́ прiи́дутъ зла́я?
Се́, гла́дъ и ка́знь, и ско́рбь и тѣснота́, по́слани су́ть бичи́ во исправле́нiе:
и во всѣ́хъ си́хъ не обратя́тся от беззако́нiй свои́хъ, ни бие́нiя па́мятствовати бу́дутъ всегда́.
Се́, бу́детъ оби́лiе ни во что́же на земли́, та́ко я́ко возмня́тъ себѣ́ бы́ти упра́вленъ ми́ръ, и тогда́ возрасту́тъ зла́я на земли́, ме́чь, гла́дъ и вели́ко смяте́нiе.
От гла́да бо мно́зи, и́же обита́ютъ на земли́, поги́бнутъ, и ме́чь изгуби́тъ про́чихъ, и́же оста́нутъ от гла́да.
И ме́ртвiи я́ко моты́ла изве́ржени бу́дутъ, и не бу́детъ, и́же утѣ́шитъ и́хъ: опустѣ́етъ бо земля́, и гра́ди ея́ разоре́ни бу́дутъ.
Не оста́нется, и́же воздѣ́лаетъ зе́млю и и́же посѣ́етъ на не́й.
Древеса́ даду́тъ плоды́, и кто́ объи́метъ я́?
гро́здiе созрѣ́етъ, и кто́ пото́пчетъ е́? бу́детъ бо мѣ́стъ вели́кое опустѣ́нiе.
Восхо́щетъ бо человѣ́къ человѣ́ка ви́дѣти, или́ гла́съ его́ слы́шати,
зане́ оста́нутъ от гра́да де́сять, и два́ от ни́вы, и́же сокры́ются въ густы́хъ дубра́вахъ и въ разсѣ́линахъ ка́менныхъ.
И́мже о́бразомъ оставля́ются въ ма́сличiихъ и на вся́цѣмъ дре́вѣ три́ или́ четы́ри ма́слины,
или́ я́коже въ виногра́дѣ обра́нѣмъ гро́здiе оставля́ются от тѣ́хъ, и́же прилѣ́жно виногра́дъ обира́ютъ:
та́ко оста́вятся во дне́хъ о́нѣхъ три́ или́ четы́ри от изслѣ́дующихъ до́мы и́хъ мече́мъ.
И оста́влена бу́детъ земля́ пуста́, и ни́вы ея́ состарѣ́ются, и путiе́ ея́ и вся́ стези́ ея́ те́рнiемъ зарасту́тъ, зане́ не про́йдутъ человѣ́цы по ни́мъ.
Воспла́чутъ дѣ́вы не иму́щыя обру́чниковъ, воспла́чутъ же́ны не имѣ́ющыя муже́й, воспла́чутъ дще́ри и́хъ не имѣ́ющыя по́мощи:
обру́чницы и́хъ въ бра́ни сконча́ются, и му́жiе и́хъ во гла́дѣ истребя́тся.
Слы́шите сiя́ и позна́йте я́, раби́ Госпо́дни.
Се́, сло́во Госпо́дне, прiими́те е́: не вѣ́руйте бого́мъ, о ни́хже рече́ Госпо́дь:
се́, приближа́ются зла́я и не уме́длятъ.
И́мже о́бразомъ бремена́тая егда́ роди́тъ въ девя́тый ме́сяцъ сы́на своего́, приближа́ющуся часу́ рожде́нiя ея́, пре́жде часо́въ дву́хъ или́ трiе́хъ болѣ́зни обдержа́тъ чре́во ея́, и исходя́щу младе́нцу от чре́ва, не закосня́тъ ни на еди́ну черту́:
та́ко не укосня́тъ зла́я произы́ти на зе́млю, и вѣ́къ возстене́тъ, и болѣ́зни обы́мутъ и́.
Слы́шите сло́во, лю́дiе мои́, угото́вайтеся на бра́нь, и во злы́хъ та́ко бу́дите, я́коже прише́лцы земли́:
продая́й а́ки бѣ́гаяй, а купу́яй а́ки погубля́яй,
торгу́яй а́ки плода́ не прiе́мляй, и созида́яй а́ки то́й, и́же обита́ти не и́мать:
сѣ́яй, я́ко и́же не по́жнетъ: та́ко и́же виногра́дъ рѣ́жетъ, я́ко не имы́й обира́ти его́:
и́же посяга́ютъ, та́ко а́ки ча́дъ не сотворя́тъ: и и́же не посяга́ютъ, та́ко я́ко вдови́цы.
Того́ ра́ди, и́же трудя́тся, вотще́ трудя́тся:
плоды́ бо и́хъ иноплеме́нницы по́жнутъ и имѣ́нiя и́хъ расхи́тятъ, и до́мы превратя́тъ и сыно́въ и́хъ плѣня́тъ, и́бо во плѣне́нiи и гла́дѣ родя́тъ ча́да своя́.
И и́же ку́плю дѣ́ютъ хище́нiемъ, ко́ль до́лго украша́ютъ гра́ды и до́мы своя́, и одержа́нiя и ли́ца своя́,
толи́ко па́че возненави́жду и́хъ за грѣхи́ и́хъ, рече́ Госпо́дь.
Я́коже ненави́дитъ блудни́ца жену́ му́дру и добру́ зѣло́,
та́ко возненави́дитъ пра́вда непра́вду, егда́ украша́ется, и клеве́щетъ на ню́ въ лице́, егда́ прiи́детъ и́же защища́етъ изыску́ющаго вся́къ грѣ́хъ на земли́:
сего́ ра́ди не уподобля́йтеся е́й, ни дѣло́мъ ея́.
Я́ко еще́ ма́ло, и во́змется беззако́нiе от земли́, а пра́вда воцари́тся надъ ва́ми.
Да не глаго́летъ грѣ́шникъ, я́ко не согрѣши́, поне́же у́глiе о́гненное возгори́тся на главѣ́ его́, и́же глаго́летъ: не согрѣши́хъ предъ Го́сподемъ Бо́гомъ и сла́вою его́.
Се́, Госпо́дь вѣ́сть вся́ дѣла́ человѣ́ческая и начина́нiя и́хъ, и помышле́нiя и́хъ и сердца́ и́хъ.
Рече́ бо: да бу́детъ земля́, и бы́сть: да бу́детъ не́бо, и бы́сть.
И сло́вомъ его́ звѣ́зды сотворе́ны су́ть, и зна́етъ число́ звѣ́здъ:
и́же испыту́етъ бе́здны и сокро́вища и́хъ, и́же измѣ́рилъ е́сть мо́ре и зача́тiе его́,
и́же заключи́ мо́ре посредѣ́ во́дъ и повѣ́си зе́млю на вода́хъ сло́вомъ свои́мъ,
и́же простре́ не́бо я́ко кама́ру, на вода́хъ основа́ е́,
и́же положи́ въ пусты́ни исто́чники водны́я и на верху́ го́ръ езе́ра, во испуще́нiе рѣ́къ изъ высо́каго ка́мене, да напая́ютъ зе́млю,
и́же сотвори́ человѣ́ка и положи́ се́рдце его́ посредѣ́ тѣ́ла, и вложи́ ему́ ду́хъ и живо́тъ и ра́зумъ
и дыха́нiе Бо́га Вседержи́теля, и́же сотвори́ вся́ и испыту́етъ вся́ сокрове́нная въ сокрове́нныхъ земли́:
то́й зна́етъ начина́нiе ва́ше, и я́же мы́слите въ сердца́хъ ва́шихъ согрѣша́юще и хотя́ще утаи́ти грѣхи́ ва́шя.
Сего́ ра́ди Госпо́дь испыту́яй испыта́ вся́ дѣла́ ва́ша и обличи́тъ ва́съ всѣ́хъ,
и вы́ посра́млени бу́дете, егда́ произы́дутъ грѣси́ ва́ши предъ человѣ́ки, и беззако́нiя предста́нутъ, я́же обвиня́ти бу́дутъ въ де́нь то́й.
Что́ сотворите́, или́ ка́ко сокры́ете грѣхи́ ва́шя предъ Бо́гомъ и а́нгелы его́?
Се́, судiя́ Бо́гъ, бо́йтеся его́, оста́нитеся от грѣ́хъ ва́шихъ и забу́дите беззако́нiя ва́ша уже́ твори́ти и́хъ во вѣ́къ, и Бо́гъ изведе́тъ ва́съ и изба́витъ от вся́кiя ско́рби.
Се́ бо, возгара́ется о́гнь на ва́съ, язы́цы мно́зи, и восхи́тятъ нѣ́кiихъ от ва́съ и зако́лютъ на же́ртву и́доломъ:
и и́же соизво́лятъ и́мъ, бу́дутъ и́мъ въ посмѣ́хъ и въ поноше́нiе и въ попра́нiе.
Бу́детъ бо мѣсто́мъ мѣ́сто, и от сосѣ́днихъ градо́въ воста́нутъ мно́зи на боя́щихся Го́спода.
Бу́дутъ а́ки неи́стови, ни кого́же щадя́ще на расхище́нiе и запустѣ́нiе еще́ боя́щымся Го́спода:
и́бо опустоша́тъ и расхи́тятъ стяжа́нiя и́хъ и изъ домо́въ и́хъ изжену́тъ я́.
Тогда́ яви́тся искуше́нiе избра́нныхъ мои́хъ, я́коже зла́то, е́же искуша́ется от огня́.
Слы́шите, возлю́бленнiи мои́, рече́ Госпо́дь: се́, предъ ва́ми су́ть дні́е ско́рби, и от си́хъ изба́влю ва́съ.
Не бо́йтеся, ни сумнѣва́йтеся, я́ко Бо́гъ предводи́тель ва́шъ е́сть.
И и́же храни́тъ за́повѣди и повелѣ́нiя моя́, рече́ Госпо́дь Бо́гъ, да не преотягча́тъ ва́съ грѣси́ ва́ши, ниже́ превзы́дутъ беззако́нiя ва́ша.
Го́ре и́же стисня́ются от грѣ́хъ свои́хъ и покрыва́ются беззако́нiи свои́ми:
и́мже о́бразомъ ни́ва стисня́ется от дубра́вы, и те́рнiемъ покрыва́ется стезя́ ея́, е́юже не прохо́дитъ человѣ́къ, и исторга́ется, и посыла́ется на сожже́нiе огню́.
Коне́цъ кни́зѣ тре́тiей е́здры: и́мать въ себѣ́ гла́въ 16.
Коне́цъ кни́зѣ тре́тiей е́здры: и́мать въ себѣ́ гла́въ 16.
Горе тебе, Вавилон и Асия, горе тебе, Египет и Сирия!
Препояшьтесь вретищем и власяницами, оплакивайте сыновей ваших, и болезнуйте, потому что приблизилась ваша погибель.
Послан на вас меч, – и кто отклонит его?
Послан на вас огонь, – и кто угасит его?
Посланы на вас бедствия, – и кто отвратит их?
Прогонит ли кто голодного льва в лесу, или угасит ли мгновенно огонь в соломе, когда он начнет разгораться?
Отразит ли кто стрелу, пущенную стрелком сильным?
Господь сильный посылает бедствия, – и кто отвратит их?
Исшел огонь от гнева Его, – и кто угасит его?
Он блеснет молнией, – и кто не убоится? Возгремит, – и кто не ужаснется?
Господь воззрит грозно, – и кто не сокрушится до основания от лица Его?
Содрогнулась земля и основания ее; море волнуется со дна, и волны его возмущаются и рыбы его от лица Господа и от величия силы Его.
Ибо сильна Его десница, напрягающая лук, остры Его стрелы, пускаемые Им, не ослабеют, когда будут посылаемы до концов земли.
Вот, посылаются бедствия, и не возвратятся, доколе не придут на землю.
Возгорается огонь, и не угаснет, доколе не попалит основания земли.
Как стрела, пущенная сильным стрелком, не возвращается, так не возвратятся бедствия, которые будут посланы на землю.
Горе мне, горе мне! Кто избавит меня в те дни?
Начнутся болезни, – и многие восстенают; начнется голод, – и многие будут гибнуть; начнутся войны, – и начальствующими овладеет страх; начнутся бедствия, – и все вострепещут.
Что мне делать тогда, когда придут бедствия?
Вот, голод и язва, и скорбь и теснота посланы как бичи для исправления:
но при всем этом люди не обратятся от беззаконий своих и о бичах не всегда будут помнить.
Вот, на земле будет дешевизна во всем, и подумают, что настал мир; но тогда-то и постигнут землю бедствия – меч, голод и великое смятение.
От голода погибнут очень многие жители земли, а прочие, которые перенесут голод, падут от меча.
И трупы, как навоз, будут выбрасываемы, и некому будет оплакивать их, ибо земля опустеет, и города ее будут разрушены.
Не останется никого, кто возделывал бы землю и сеял на ней.
Дерева дадут плоды, и кто будет собирать их?
Виноград созреет, и кто будет топтать его? Ибо повсюду будет великое запустение.
Трудно будет человеку увидеть человека, или услышать голос его,
ибо из жителей города останется не более десяти, и из поселян – человека два, которые скроются в густых рощах и расселинах скал.
Как в масличном саду остаются иногда на деревах три или четыре маслины,
или в винограднике обобранном не досмотрят несколько гроздей те, которые внимательно обирают виноград:
так в те дни останутся трое или четверо при обыске домов их с мечом.
Земля останется в запустении, поля ее заглохнут, дороги ее и все тропинки ее зарастут терном, потому что некому будет ходить по ним.
Плакать будут девицы, не имея женихов; плакать будут жены, не имея мужей; плакать будут дочери их, не имея помощи.
Женихов их убьют на войне, и мужья их погибнут от голода.
Слушайте это, и вразумляйтесь, рабы Господни!
Это – слово Господа: внимайте ему, и не верьте богам, о которых говорит Господь.
Вот, приближаются бедствия, и не замедлят.
Как у беременной женщины, когда в девятый месяц настанет ей пора родить сына, часа за два или за три до рождения, боли охватывают чрево ее и, при выходе младенца из чрева, не замедлят ни на одну минуту:
так не замедлят прийти на землю бедствия, и люди того времени восстенают; боли охватят их.
Слушай слово, народ мой: готовьтесь на брань, и среди бедствий будьте как пришельцы земли.
Продающий пусть будет, как собирающийся в бегство, и покупающий – как готовящийся на погибель;
торгующий – как не ожидающий никакой прибыли, и строящий дом – как не надеющийся жить в нем.
Сеятель пусть думает, что не пожнет, и виноградарь, – что не соберет винограда;
вступающие в брак, – что не будут рождать детей, и не вступающие, – как вдовцы.
Посему все трудящиеся без пользы трудятся,
ибо плодами трудов их воспользуются чужеземцы, и имущество их расхитят, домы их разрушат и сыновей их поработят, потому что в плену и в голоде они рождают детей своих.
Кто занимается хищничеством, тех, чем дольше украшают они города и домы свои, владения и лица свои,
тем более возненавижу за грехи их, говорит Господь.
Как блудница ненавидит женщину честную и весьма благонравную,
так правда возненавидит неправду, украшающую себя, и обвинит ее в лице, когда придет Тот, Кто будет защищать преследующего всякий грех на земле.
Потому не подражайте неправде и делам ее,
ибо еще немного, и неправда будет удалена с земли, а правда воцарится над вами.
Пусть не говорит грешник, что он не согрешил, потому что горящие угли возгорятся на голове того, кто говорит: я не согрешил пред Господом Богом и славою Его.
Господь знает все дела людей и начинания их, и помышления их и сердца их.
Он сказал: «да будет земля», – и земля явилась; «да будет небо», – и было.
Словом Его сотворены звезды, и Он знает число звезд.
Он созерцает бездны и сокровенное в них, измерил море и что в нем.
Словом Своим Он заключил море среди вод и землю повесил на водах.
Он простер небо, как шатер, на водах основал его.
Он поместил в пустыне источники вод и озера на вершинах гор, для низведения рек с высоких скал, чтобы напоять землю.
Он сотворил человека и положил сердце его в средине тела, и вложил в него дух, жизнь и разум
и дыхание Бога всемогущего, Который сотворил все и созерцает все сокровенное в сокровенных земли.
Он знает намерение ваше и что помышляете вы в сердцах ваших, когда грешите и хотите скрыть грехи ваши.
Потому Господь совершенно ясно видит все дела ваши, и обличит всех вас;
и вы будете посрамлены, когда грехи ваши откроются перед людьми, и беззакония предстанут обвинителями в тот день.
Что вы сделаете и как скроете грехи ваши пред Богом и Ангелами Его?
Вот, Бог – Судия; бойтесь Его; оставьте грехи ваши и навсегда перестаньте делать беззакония, и Бог изведет вас и избавит от всякой скорби.
Ибо вот, возгорается на вас ярость многочисленного полчища, и схватят некоторых из вас и умертвят для принесения в жертву идолам.
Кто будет единомыслен с ними, тех подвергнут они посмеянию, поношению и попранию.
Ибо по всем местам и в соседних городах многие восстанут против боящихся Господа.
Будут, как исступленные, без пощады расхищать и опустошать все у боящихся Господа.
Опустошат и расхитят имущество их, и из домов их изгонят их.
Тогда настанет испытание избранным Моим, как золото испытывается огнем.
Слушайте, возлюбленные Мои, говорит Господь: вот перед вами дни скорби, и от них Я избавлю вас.
Не бойтесь и не сомневайтесь, ибо вождь ваш – Бог.
Если будете исполнять заповеди и повеления Мои, говорит Господь Бог, то грехи ваши не будут бременем, подавляющим вас, и беззакония ваши не превозмогут вас.
Горе тем, которые связаны грехами своими и покрыты беззакониями своими!–
–Это – поле, которое заросло кустарником и через которое путь покрыт терном, так что человек проходить не может: оно оставляется, и обрекается огню на истребление.
Грузинский
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Bulgarian
- Georgian
ვაი შენ, ბაბილონო და აზიავ, ვაი შენ, ეგვიპტევ და სირიავ!
შეიმოსეთ ჯვალო და ფლასი, იტირეთ თქვენი შვილები და იმწუხარეთ, რადგან მოახლოვდა თქვენი აღსასრული.
მოვლენილია თქვენზე მახვილი და ვინ იქნება, რომ აგაცდინოთ იგი?
მოვლენილა თქვენზე ცეცხლი და ვინ იქნება, რომ ჩააქროს იგი?
მოვლენილია თქვენზე უბედურებანი და ვინ იქნება, რომ უკუაქციოს ისინი?
ნუთუ ტყიდან გამოსული მშიერი ლომი უკუაქცევს? ნუთუ ჩააქრობს ბზეში ახლადაბრიალებულ ცეცხლს?
ნუთუ უკუაქცევს ვინმე ისარს, გატყორცნილს ძლიერი მშვილდოსნის მიერ?
ყოველშემძლე უფალი გზავნის უბედურებებს და ვინ იქნება, რომ უკუაქციოს ისინი?
გამოვა ცეცხლი მისი რისხვისაგან და ვინ იქნება, რომ ჩააქროს იგი?
იელვებს და ვის არ შეეშინდება, დასჭექს და ვინ არ შეკრთება?
უფალი დაიმუქრება და ვინ არ შეირყევა ერთიანად მის წინაშე?
იძვრის მიწა და მისი საფუძველნი, ზღვა ღელავს ღურღუმელიდან, ბობოქრობენ მისი ტალღები და მისი თევზები უფლის პირისა და მისი ძალის დიდების წინაშე.
რადგან ძლიერია მისი მარჯვენა, მშვილდის მომზიდველი; წვერმახია მის მიერ გასროლილი ისრები და მიზანს არ სცდება, როცა ისვრის მათ ქვეყნის კიდეებისკენ.
აჰა, მოვლენილია უბედურებანი და არ შეიქცევიან უკან, ვიდრე არ მოაღწევენ დედამიწას.
დანთებულია ცეცხლი და არ ჩაქრება, ვიდრე არ შთანთქავს დედამიწის საფუძვლებს.
როგორც არ გაბრუნდება უკან ისარი, მაგარი მშვილდოსნის ხელით გატყორცნილი, ასევე არ უკუიქცევა დედამიწაზე მოვლენილი უბედურებები.
ვაი მე, ვაი მე, ვინ მიხსნის იმ დღეებში?
ტანჯვათა დასაბამი და მრავალი გოდება, შიმშილის დასაბამი და მრავალთა დაღუპვა! ომების დასაბამი და მძლეთა შეშინება, უბედურებათა დასაბამი და ყველას თავზარდაცემა!
მე რა ვქნა მაშინ, უბედურებები რომ მოგვადგება?
აჰა, შიმშილი და ჭირი, ტანჯვა და წვალება, მოვლენილია როგორც შოლტები ადამიანთა მოსარჯულებლად.
და მაინც არ მოიქცევიან უკეთურებათაგან და არც მუდამ ეხსომებათ შოლტები.
აჰა, იქნება ყოველწლიური სიიაფე დედამიწაზე, ეგონებათ, ჭეშმარიტი მშვიდობა დადგაო, მაგრამ სწორედ მაშინ წარმოიშობა დედამიწაზე უბედურება, მახვილი, შიმშილი და დიდი აღრეულობა.
შიმშილით გაწყდება დედამიწის მკვიდრთა უმრავლესობა და მახვილი მოსპობს დანარჩენთ, ვინც გადაურჩება შიმშილს.
ნეხვივით დახვავდება გვამები და არვინ იქნება მათი დამტირებელი, რადგან გაუკაცრიელდება დედამიწა და მისი ქალაქები დაემხობა.
აღარავინ დარჩება, რომ მოხნას მიწა და დათესოს თესლი.
ხე მოისხამს ნაყოფს, მაგრამ ვინ იქნება მისი მკრეფელი?
ყურძენი დამწიფდება, მაგრამ ვინ იქნება მისი დამწურავი? რადგან დიდ უდაბნოდ გადაიქცევა სანახები.
კაცს მოენატრება კაცის ხილვა ან მისი ხმის გაგონება,
რადგან შემორჩება ქალაქიდან ათიოდე და სოფლებიდან ორიოდე კაცი, ვინც შეაფარებს თავს უღრანებს და კლდეთა ნაპრალებს.
როგორც ზეთისხილის ბაღში აქა-იქ ხეებს შერჩება სამი თუ ოთხი ნაყოფი,
ან როგორც გაკრეფილ ვენახში იპოვის თითოოროლა მტევანს ბეჯითი მძებნელი,
ასე გადაურჩება იმ დღეებში სამი ან ოთხი სახლი იმათ, ვინც მახვილით ხელში მათ გასაჩხრეკად წამოვა,
და დარჩება უდაბური მიწა, გაყამირდება მისი ყანები და მის გზებზე და ბილიკებზე ნარ-ეკალი ამოვა, რომ ადამიანმა ვერ გაიაროს.
ატირდებიან უქორწინებელი ქალწულნი, ატირდებიან უქმროდ დარჩენილი ქალები, ატირდებიან უმწეოდ დარჩენილი მათი ასულები.
საქმროები ომში დაეხოცებათ და ქმრები შიმშილით გაუწყდებათ.
მაშ, ისმინეთ ეს და შეიგნეთ, უფლის მორჩილნო.
აჰა, უფლის სიტყვა, მიიღეთ იგი; ნუ გჯერათ ღმერთებისა, რომლებზედაც გელაპარაკათ უფალი.
აჰა, ახლოვდება უბედურება, არ დაყოვნდება,
როგორც ფეხმძიმეს, მეცხრე თვეში მყოფს, მოუწევს მშობიარობის ჟამი და ორი ან სამი საათით ადრე ტკივილები დაუვლის მუცელში, ერთი წუთითაც არ დააყოვნებს ბავშვის გამოსვლა საშოდან,
ასევე არ დაიგვიანებს უბედურებები მოვლინებას დედამიწაზე; კვნესა აღმოხდება წუთისოფელს და ტკივილები მოიცავს მას.
გაიგონე სიტყვა, ჩემო ხალხო, გაემზადეთ ბრძოლისათვის და ისე იყავით გასაჭირში, როგორც მოსულნი უცხო ქვეყანაში.
კაცი ყიდდეს და გასაქცევად ემზადებოდვს; ყიდულობდეს და კარგავდეს;
ვაჭრობდეს და სარგებელს ვერ პოულობდეს; აშენებდეს და ვერ სახლდებოდეს;
თესავდეს და ვერ იმკიდეს; ვაზს სხლავდეს და ვერ ისთვლიდეს;
ქორწინობდეს და შვილებს არ აჩენდეს; ვინც არ ქორწინობდეს, ქვრივივით იყოს.
ვინც რისთვის იღვწოდეს, ფუჭად იღვწოდეს.
მათ ნაყოფს უცხოტომი მოიმკის და დაიტაცებენ მათ დოვლათს, დაამხობენ მათ სახლებს და მათ შვილებს ტყვედ წაასხამენ; რადგან ეყვეობასა და შიმშილში შობენ თავიანთ ნაშიერთ.
ვინც ძარცვა-გლეჯას ეწევიან, რაც მეტ ხანს შეამკობენ თავიანთ ქალაქებსა და სახლებს, თავიანთ საბადებელს და საკუთარ თავს,
მით უფრო მოვიძულებ მათ მათი ცოდვებისთვის, ამბობს უფალი.
როგორც ბოზსა სძულს ღირსეული და სათნოებით აღსავსე ქალი,
ასე მოიძულებს მართლმსაჯულება უკეთურებას, როცა თავს იმკობს იგი, და პირისპირ დასდებს მას ბრალს, როცა მოვა ის, ვინც დაიცავს ყველა ცოდვის გამომჩხრეკელს დედამიწის ზურგზე.
ამიტომ ნურც მას მიბაძავთ და ნურც მის საქმეებს.
რადგან ცოტაც და, აღიგავება უკეთურება მიწის პირიდან და სამართალი გამეფდება თქვენში.
ვერ იტყვის მაშინ ცოდვილი, არ შემიცოდავსო, რადგან აგიზგიზებულ მუგუზლებს დაწვავს უფალი იმის თავზე, ვინც ამბობს: არ შემიცოდავსო უფალი ღმერთისა და მისი დიდების წინაშე.
აჰა, უფალმა უწყის ადამიანთა ყოველი საქმე, მათი განზრახვები და მათი ფიქრები და მათი გულები.
მან თქვა: იყოს მიწა და იქმნა მიწა; იყოს ცა და იქმნა ცა.
მისი სიტყვით დაფუძნდა ვარსკვლავები და მან უწყის ვარსკვლავთა რიცხვი.
მან გამოიძია ქვესკნელი და მისი საგანძურები, მან გაზომა ზღვა და მისი წიაღი.
მან მოამწყვდია ზღვა წყალთა შუა და წყლებს ზემოთ დაჰკიდა დედამიწა თავისი სიტყვით.
მან კამარასავით გადაფინა ცა, წყლებზე დააფუძნა იგი.
მან დასხა უდაბნოში წყაროს თვალნი და ტბები მთათა მწვერვალებზე, რათა იდინონ მდინარეებმა მაღალი კლდეებიდან მიწის მოსარწყავად.
მან გამოსახა კაცი და ჩაუდო გული მკერდში და და მოუვლინა მას სული, სიცოცხლე და გონება,
და სუნთქვა ყოვლისშემძლე ღმერთისა; მან შექმნა ყველაფერი და გამოიძია ყოველივე დამალული მიწის სამალავებში.
მან უწყის თქვენი განზრახვები და რასაც გულში ფიქრობთ ცოდვილნი, მსურველნი ცოდვათა დაფარვისა.
ამის გამო გამოწვლილვით გამოიძიებს უფალი ყველა თქვენს საქმეს და ყველას სააშკარაოზე გამოგიყვანთ.
და შერცხვებით, როცა გამოჩნდება თქვენი ცოდვები ადამიანთა წინაშე და ბრალმდებლებად თქვენი უკეთურებანი იმ დღეს.
რას იზამთ? ან როგორ დამალავთ თქვენს ცოდვებს ღვთისა და მისი ანგელოზების წინაშე?
აჰა, მსაჯულია, ღმერთი, გეშინოდეთ მისი. გაერიდეთ თქვენს ცოდვებს და დაივიწყეთ თქვენი უკეთურებებანი, განუწყვეტლივ რომ სჩადიხართ, და ღმერთიც გაგიძღვებათ თქვენ და გიხსნით ყოველი სატანჯველისგან.
აჰა, გიზგიზებს თქვენთვის ურიცხვი ურდოების რისხვა, გაიტაცებენ ვინმეს თქვენგან და გამოგკვებავენ კერპების ნამსხვერპლით.
თუ დაჰყვნენ მათ, მათი სამასხარაო, მათი გასაკიცხი და გასათელი შეიქნებიან.
რადგან გახშირდება სხვადასხვა ადგილებში და მეზობელ ქალაქებში თავდასხმანი უფლისმოშიშთა წინააღმდეგ.
შეშლილებივით იქნებიან და არავის დაინდობენ, ვინც ჯერ კიდევ უფლისმოშიშნი არიან.
გაანადგურებენ და დაიტაცებენ მათ დოვლათს და სახლებიდან გამოყრიან მათ.
მაშინ გამოიცდებიან ჩემი რჩეულები, როგორც ოქრო იცდება ცეცხლით.
ისმინეთ, ჩემო საყვარელნო, ამბობს უფალი, აჰა, მოაწია განსაცდელის დღეებმა და მე დაგიხსნით მათგან.
ნუ გეშინიათ და ნუ მერყეობთ, რადგან ღმერთია თქვენი წინამძღოლი.
თუ დაიცავთ ჩემს ბრძანებებს და მცნებებს, ამბობს უფალი ღმერთი, არ გადაგწონით თქვენი ცოდვები, არ დაგძლევთ თქვენი უკეთურებანი.
ვაი მას, ვინც მოშთობილია თავისი ცოდვებით და დაფარულია თავისი უკეთურებებით, როგორც ღვარძლით მოშთობილი ყანა და ნარ-ეკლით დაფარული ბილიკი, სადაც ადამიანი ვერ გაივლის. გაიხვეტება იგი და ცეცხლს მიეცემა შთასანთქმელად.
