Азбука веры » Би́блия » Иоа́нна 3-е посла́нїе » гл.1

Иоа́нна 3-е посла́нїе, Глава 1

Толкования

Толкования главы

1:1

1:2

1:3

1:4

см.:1Кор.4:15;

1:5

1:6

1:7

1:8

см.:Мф.10:40;

1:9

1:10

1:11

см.:1Ин.2:29;

1:12

1:13

1:14

1:15

Церковнославянский (рус)

[Зач. 76.] Ста́рецъ Га́iеви возлю́бленному, его́же а́зъ люблю́ вои́стинну.

Возлю́бленне, во всѣ́хъ молю́ся [о тебѣ́] благоспѣ́ятися тебѣ́ и здра́вствовати, я́коже благоспѣ́ется тебѣ́ душа́.

Возра́довахся зѣло́, прише́дшымъ бра́тiямъ и свидѣ́телствующымъ твою́ и́стину, я́коже ты́ во и́стинѣ хо́диши.

Бо́лши сея́ не и́мамъ ра́дости, да слы́шу моя́ ча́да во и́стинѣ ходя́ща.

Возлю́бленне, вѣ́рно твори́ши, е́же а́ще дѣ́лаеши въ бра́тiю и въ стра́нныя,

и́же свидѣ́телствоваша о твое́й любви́ предъ це́рковiю: и́хже предпосла́въ досто́йно Бо́гу, до́брѣ твори́ши,

о и́мени бо Его́ изыдо́ша, ничто́же прiе́млюще от язы́къ.

Мы́ у́бо до́лжни есмы́ прiима́ти таковы́хъ, да поспѣ́шницы бу́демъ и́стинѣ.

Писа́хъ це́ркви: но первенстволю́бецъ и́хъ Дiотре́фъ не прiе́млетъ на́съ.

Сего́ ра́ди, а́ще прiиду́, воспомяну́ его́ дѣла́, я́же твори́тъ, словесы́ лука́выми укоря́я на́съ: и недово́ленъ быва́я о си́хъ, ни са́мъ прiе́млетъ бра́тiю, и хотя́щымъ возбраня́етъ, и от це́ркве изго́нитъ.

Возлю́бленне, не уподобля́йся зло́му, но благо́му. Благотворя́й от Бо́га е́сть: а злотворя́й не ви́дѣ Бо́га.

Дими́трiеви свидѣ́телствовася от всѣ́хъ и от са́мыя и́стины: и мы́ же свидѣ́телствуемъ, и вѣ́сте, я́ко свидѣ́телство на́ше и́стинно е́сть.

Мно́га имѣ́хъ писа́ти, но не хощу́ черни́ломъ и тро́стiю писа́ти тебѣ́,

упова́ю же а́бiе ви́дѣти тя́ и усты́ ко усто́мъ глаго́лати.

Ми́ръ тебѣ́. Цѣлу́ютъ тя́ дру́зи: цѣлу́й дру́ги по и́мени. Ами́нь.

Коне́цъ собо́рному посла́нiю Иоа́ннову тре́тiему: и́мать въ себѣ́ главу́ 1 и зача́ло церко́вное 1.

Синодальный

1 Приветствие Гаию: радость, что он «ходит в истине». 5 Похвала за принятие в дом странствующих работников. 9 Предостережение Диотрефу и похвала Димитрию. 13 Последнее приветствие.

[Зач. 76.] Старец – возлюбленному Гаию, которого я люблю по истине.

Возлюбленный! молюсь, чтобы ты здравствовал и преуспевал во всем, как преуспевает душа твоя.

Ибо я весьма обрадовался, когда пришли братия и засвидетельствовали о твоей верности, как ты ходишь в истине.

Для меня нет бо́льшей радости, как слышать, что дети мои ходят в истине.

Возлюбленный! ты как верный поступаешь в том, что делаешь для братьев и для странников.

Они засвидетельствовали перед церковью о твоей любви. Ты хорошо поступишь, если отпустишь их, как должно ради Бога,

ибо они ради имени Его пошли, не взяв ничего от язычников.

Итак мы должны принимать таковых, чтобы сделаться споспешниками истине.

Я писал церкви; но любящий первенствовать у них Диотреф не принимает нас.

Посему, если я приду, то напомню о делах, которые он делает, понося нас злыми словами, и не довольствуясь тем, и сам не принимает братьев, и запрещает желающим, и изгоняет из церкви.

Возлюбленный! не подражай злу, но добру. Кто делает добро, тот от Бога; а делающий зло не видел Бога.

О Димитрии засвидетельствовано всеми и самою истиною; свидетельствуем также и мы, и вы знаете, что свидетельство наше истинно.

Многое имел я писать; но не хочу писать к тебе чернилами и тростью,

а надеюсь скоро увидеть тебя и поговорить устами к устам.

Мир тебе. Приветствуют тебя друзья; приветствуй друзей поименно. Аминь.

Грузинский (древн.)

მოხუცებული გაიოზს საყუარელსა, რომელი მიყუარს მე ჭეშმარიტებით.

საყუარელო, ყოვლისათჳს გლოცავ შენ წარმართებად და მშჳდობად, ვითარცა-ეგე წარუმართებიეს სულსა შენსა.

რამეთუ ფრიად განვიხარე მომავალთაგან ძმათა, რომელნი წამებდეს ჭეშმარიტებისა შენისათჳს, ვითარ-იგი შენ ჭეშმარიტებით ხუალ.

სხუაჲ უფროჲსი სიხარული ამისსა არა მაქუს, რაჲთა მესმოდის შვილთა ჩემთა ჭეშმარიტებით სლვაჲ.

საყუარელო, სარწმუნოდ ჰყოფ, რომელსა-ეგე იქმ ძმათა მიმართ და უცხოთა,

რომელთა წამეს სიყუარულისა შენისათჳს წინაშე ეკლესიათა, რომელთასა კეთილად ჰყოფ, წარ-რაჲ-ჰგზავნი მათ ღირსად ღმრთისა.

რამეთუ სახელისა მისისათჳს გამოვიდეს და არარაჲ გამოიღეს წარმართთაგან.

ხოლო ჩუენდა ჯერ-არს შეწყნარებაჲ ეგევითართაჲ მათ, რაჲთა თანა-შემწე ვექმნეთ ჭეშმარიტებასა.

მივწერე ესე ეკლესიისა, არამედ მთავრობის მოყუარე იგი მათი დიოტროფე არა შემიწყნარებს ჩუენ.

ამისთჳს უკუეთუ მოვიდე, მოვაჴსენნე მას საქმენი მისნი, რომელთა იქმს სიტყჳთა ბოროტითა, გუგმობს ჩუენ და არა კმა-იყოფს ამას ზედა, არამედ არცა იგი შეიწყნარებს ძმათა და რომელთა ჰნებავს შეწყნარების, მათცა აყენებს და კრებულისაგან განასხამს.

საყუარელო, ნუ ჰბაძავ ბოროტსა მას, არამედ კეთილსა, რამეთუ კეთილის მოქმედი ღმრთისაგან არს, ხოლო ბოროტის მოქმედსა მას არა უხილავს ღმერთი.

დიმიტრი წამებულ არს ყოველთაგან და თჳთ მის ჭეშმარიტებისაგანცა ჩუეცა ვწამებთ და იცით, რამეთუ წამებაჲ ჩუენი ჭეშმარიტ არს.

მრავალი მინდა მიწერად შენდა, არამედ არა მნებავს მელნითა და კალმითა მიწერად შენდა.

რამეთუ ვესავ ადრე ხილვასა შენსა და პირისპირ ვიტყოდით.

მშჳდობაჲ შენდა! გიკითხვენ შენ მეგობარნი. კითხვაჲ არქუ მოყუარეთა ჩუენთა სახელით.

Белорусский

Языки

Ста́рац – узлю́бленаму Га́ію, якога я люблю́ ў íсціне.

Узлю́блены! малю́ся, каб ты меў добры по́спех і быў здаро́вы, як ма́е добры по́спех душа́ твая.

Бо я вельмі ўзра́даваўся, калі прыхо́дзілі браты́ і све́дчылі пра тваю ве́рнасць, як ты жыве́ш у íсціне.

Для мяне няма бо́льшай ра́дасці, як чуць, што дзеці мае́ жывуць у íсціне.

Узлю́блены! ты паво́дле ве́ры дзе́йнічаеш у тым, што ро́біш дзе́ля братоў і дзе́ля пры́шлых;

яны све́дчылі перад Царкво́ю пра тваю любоў; ты добра зро́біш, калі адпра́віш іх так, як трэба дзе́ля Бога,

бо яны дзе́ля імя́ Яго пайшлí, не ўзя́ўшы нічога ад язы́чнікаў.

Дык вось, мы павíнны прыма́ць такіх, каб стаць супрацо́ўнікамі ісціне.

Я пісаў Царкве; але Дыятрэ́ф, які лю́біць першынствава́ць у іх, не прыма́е нас.

Таму, калі я прыйду, то нагада́ю пра ўчы́нкі, якія ён робіць, га́ньбячы нас ліхíмі сло́вамі, і гэтага яму яшчэ ма́ла, дык ён і сам не прыма́е братоў, і жада́ючым забараня́е, і з Царквы выганя́е.

Узлю́блены! перайма́й не злое, а добрае. Хто ро́біць дабро, той ад Бога; а хто ро́біць зло, той не ба́чыў Бога.

Пра Дзімíтрыя засве́дчана ўсімі і самою íсцінаю; і мы таксама све́дчым, і вы ведаеце, што све́дчанне наша íсціннае.

Многае меў я напіса́ць; але не хачу піса́ць табе чарнíлам і пяро́м,

а спадзяю́ся неўзаба́ве ўба́чыць цябе і ву́сна пагавары́ць.

Мір табе. Віта́юць цябе сябры́; вітаа́й сяброў паіме́нна. Амíнь.