Скрыть
1:7
1:10
1:12
1:14
1:15
1:17
1:19
1:21
1:22
1:23
1:24
1:25
1:26
Церковнославянский (рус)
[Зач. 1.] Пе́рвое у́бо сло́во сотвори́хъ о всѣ́хъ, о, Ѳео́филе, я́же нача́тъ Иису́съ твори́ти же и учи́ти
да́же до дне́, въ о́ньже, заповѣ́давъ апо́столомъ Ду́хомъ Святы́мъ, и́хже избра́, воз­несе́ся:
предъ ни́миже и поста́ви Себе́ жи́ва по страда́нiи Сво­е́мъ во мно́зѣхъ и́стин­ныхъ зна́менiихъ, де́нми четы́редесятьми явля́яся и́мъ и глаго́ля я́же о Ца́р­ст­вiи Бо́жiи:
съ ни́миже и яды́й повелѣ́ и́мъ от­ Иерусали́ма не от­луча́тися, но жда́ти обѣтова́нiя О́тча, е́же слы́шасте от­ Мене́:
я́ко Иоа́н­нъ у́бо крести́лъ е́сть водо́ю, вы́ же и́мате крести́тися Ду́хомъ Святы́мъ не по мно́зѣхъ си́хъ дне́хъ.
Они́ же у́бо соше́дшеся вопроша́ху Его́, глаго́люще: Го́споди, а́ще въ лѣ́то сiе́ устроя́еши ца́р­ст­вiе Изра́илево?
Рече́ же къ ни́мъ: нѣ́сть ва́­ше разумѣ́ти времена́ и лѣ́та, я́же Оте́цъ положи́ во Сво­е́й вла́сти:
но прiи́мете си́лу, наше́дшу Свято́му Ду́ху на вы́, и бу́дете Ми́ свидѣ́телiе во Иерусали́мѣ же и во все́й Иуде́и и Самарі́и и да́же до послѣ́днихъ земли́.
И сiя́ ре́къ, зря́щымъ и́мъ взя́т­ся, и о́блакъ подъя́тъ Его́ от­ о́чiю и́хъ.
И егда́ взира́юще бя́ху на не́бо, иду́щу Ему́, и се́, му́жа два́ ста́ста предъ ни́ми во оде́жди бѣ́лѣ,
я́же и реко́ста: му́жiе Галиле́йстiи, что́ сто­ите́ зря́ще на не́бо? Се́й Иису́съ, воз­несы́йся от­ ва́съ на небо, та́кожде прiи́детъ, и́мже о́бразомъ ви́дѣсте Его́ иду́ща на небо.
[Зач. 2.] Тогда́ воз­врати́шася во Иерусали́мъ от­ горы́ нарица́емыя Елео́нъ, я́же е́сть бли́зъ Иерусали́ма, суббо́ты иму́щiя пу́ть.
И егда́ внидо́ша, взыдо́ша на го́рницу, идѣ́же бя́ху пребыва́юще, Пе́тръ же и Иа́ковъ, и Иоа́н­нъ и Андре́й, Фили́ппъ и Ѳома́, Варѳоломе́й и Матѳе́й, Иа́ковъ Алфе́овъ и Си́монъ Зило́тъ и Иу́да Иа́ковль:
сі́и вси́ бя́ху терпя́ще единоду́шно въ моли́твѣ и моле́нiи, съ жена́ми и Марі́ею Ма́терiю Иису́совою и съ бра́тiею Его́.
И во дни́ ты́я воста́въ Пе́тръ посредѣ́ учени́къ, рече́,
бѣ́ же име́нъ наро́да вку́пѣ я́ко сто́ и два́десять: му́жiе бра́тiе, подоба́­ше сконча́тися Писа́нiю сему́, е́же предрече́ Ду́хъ Святы́й усты́ Дави́довыми о Иу́дѣ, бы́в­шемъ вожди́ е́мшымъ Иису́са:
я́ко при­­чте́нъ бѣ́ съ на́ми и прiя́лъ бя́ше жре́бiй слу́жбы сея́:
се́й у́бо стяжа́ село́ от­ мзды́ непра́ведныя, и ни́цъ бы́въ просѣ́деся посредѣ́, и излiя́ся вся́ утро́ба его́:
и разу́мно бы́сть всѣ́мъ живу́щымъ во Иерусали́мѣ, я́ко нарещи́ся селу́ тому́ сво­и́мъ и́хъ язы́комъ Акелдама́, е́же е́сть село́ кро́ве:
пи́шет­ся бо въ кни́зѣ Псало́мстѣй: да бу́детъ дво́ръ его́ пу́стъ, и да не бу́детъ живу́щаго въ не́мъ, и епи́скоп­ст­во его́ да прiи́метъ и́нъ:
подоба́етъ у́бо от­ сходи́в­шихся съ на́ми муже́й во вся́ко лѣ́то, въ не́же вни́де и изы́де въ на́съ Госпо́дь Иису́съ,
наче́нъ от­ креще́нiя Иоа́н­нова да́же до дне́, въ о́ньже воз­несе́ся [на небо] от­ на́съ, свидѣ́телю воскресе́нiя Его́ бы́ти съ на́ми еди́ному от­ си́хъ.
И поста́виша два́, Ио́сифа нарица́емаго Варса́ву, и́же нарече́нъ бы́сть Иу́стъ, и Матѳі́а,
и помоли́в­шеся рѣ́ша: Ты́, Го́споди, Се́рдцевѣ́дче всѣ́хъ, покажи́, его́же избра́лъ еси́ от­ сею́ двою́ еди́наго,
прiя́ти жре́бiй служе́нiя сего́ и апо́стол­ст­ва, изъ него́же испаде́ Иу́да, ити́ въ мѣ́сто свое́.
И да́ша жре́бiя и́ма, и паде́ жре́бiй на Матѳі́а, и при­­чте́нъ бы́сть ко едино­на́­де­ся­ти апо́столомъ.
Греческий [Greek (Koine)]
τὸν μὲν πρῶτον λόγον ἐποιησάμην περὶ πάν­των ὦ Θεόφιλε ὧν ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς ποιεῖν τε καὶ διδάσκειν
ἄχρι ἧς ἡμέρας ἐν­τειλά­με­νος τοῖς ἀπο­στόλοις δια­̀ πνεύ­μα­τος ἁγίου οὓς ἐξελέξατο ἀνελήμφθη
οἷς καὶ παρέστησεν ἑαυτὸν ζῶν­τα μετὰ τὸ παθεῖν αὐτὸν ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις δι᾿ ἡμερῶν τεσ­σεράκον­τα ὀπτανό­με­νος αὐτοῖς καὶ λέγων τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ θεοῦ
καὶ συν­αλιζό­με­νος παρήγγειλεν αὐτοῖς ἀπο­̀ Ἱεροσολύμων μὴ χωρίζεσθαι ἀλλὰ περιμένειν τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρὸς ἣν ἠκούσατέ μου
ὅτι Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι ὑμεῖς δὲ ἐν πνεύ­ματι βαπτισθήσεσθε ἁγίῳ οὐ μετὰ πολλὰς ταύτας ἡμέρας
οἱ μὲν οὖν συν­ελθόν­τες ἠρώτων αὐτὸν λέγον­τες κύριε εἰ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ ἀπο­καθιστάνεις τὴν βασιλείαν τῷ Ἰσραήλ
εἶπεν δὲ προ­̀ς αὐτούς οὐχ ὑμῶν ἐστιν γνῶναι χρόνους ἢ καιροὺς οὓς ὁ πατὴρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ
ἀλλὰ λήμψεσθε δύναμιν ἐπελθόν­τος τοῦ ἁγίου πνεύ­μα­τος ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ ἔσεσθέ μου μάρτυρες ἔν τε Ἰερουσαλὴμ καὶ ἐν πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Σαμαρείᾳ καὶ ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς
καὶ ταῦτα εἰπὼν βλεπόν­των αὐτῶν ἐπήρθη καὶ νεφέλη ὑπέλαβεν αὐτὸν ἀπο­̀ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν
καὶ ὡς ἀτενίζον­τες ἦσαν εἰς τὸν οὐρανὸν πορευο­μέ­νου αὐτοῦ καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο παρειστήκεισαν αὐτοῖς ἐν ἐσθήσεσι λευκαῖς
οἳ καὶ εἶπαν ἄνδρες Γαλιλαῖοι τί ἑστήκατε ἐμβλέπον­τες εἰς τὸν οὐρανόν οὗτος ὁ Ἰησοῦς ὁ ἀναλημφθεὶς ἀφ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανὸν οὕτως ἐλεύ­­σε­ται ὃν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτὸν πορευόμενον εἰς τὸν οὐρανόν
τότε ὑπέστρεψαν εἰς Ἰερουσαλὴμ ἀπο­̀ ὄρους τοῦ καλου­μέ­νου ἐλαιῶνος ὅ ἐστιν ἐγγὺς Ἰερουσαλὴμ σαββάτου ἔχον ὁδόν
καὶ ὅτε εἰσῆλθον εἰς τὸ ὑπερῷον ἀνέβησαν οὗ ἦσαν κατα­μένον­τες ὅ τε Пέτρος καὶ Ἰωάννης καὶ Ἰάκωβος καὶ Ἀνδρέας Φίλιππος καὶ Θωμᾶς Βαρθολομαῖος καὶ Μαθθαῖος Ἰάκωβος Ἁλφαίου καὶ Σίμων ὁ ζηλωτὴς καὶ Ἰούδας Ἰακώβου
οὗτοι πάν­τες ἦσαν προ­σκαρτεροῦν­τες ὁμοθυμαδὸν τῇ προ­σευχῇ σὺν γυναιξὶν καὶ Μαριὰμ τῇ μητρὶ τοῦ Ἰησοῦ καὶ τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ
καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἀναστὰς Пέτρος ἐν μέσῳ τῶν ἀδελφῶν εἶπεν ἦν τε ὄχλος ὀνομάτων ἐπι­̀ τὸ αὐτὸ ὡσεὶ ἑκατὸν εἴκοσι
ἄνδρες ἀδελφοί ἔδει πλη­ρωθῆναι τὴν γραφὴν ἣν προ­εῖπεν τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον δια­̀ στόμα­τος Δαυὶδ περὶ Ἰούδα τοῦ γενο­μέ­νου ὁδηγοῦ τοῖς συλλαβοῦσιν Ἰησοῦν
ὅτι κατηριθμημένος ἦν ἐν ἡμῖν καὶ ἔλαχεν τὸν κλῆρον τῆς δια­κονίας ταύτης
οὗτος μὲν οὖν ἐκτήσατο χωρίον ἐκ μισθοῦ τῆς ἀδικίας καὶ πρηνὴς γενό­με­νος ἐλάκησεν μέσος καὶ ἐξεχύθη πάν­τα τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ
καὶ γνωστὸν ἐγένετο πᾶσι τοῖς κατοικοῦσιν Ἰερουσαλήμ ὥστε κληθῆναι τὸ χωρίον ἐκεῖνο τῇ ἰδίᾳ δια­λέκτῳ αὐτῶν Ἁκελδαμάχ τοῦτ᾿ ἔστιν χωρίον αἵμα­τος
γέγραπται γὰρ ἐν βίβλῳ ψαλμῶν γενηθήτω ἡ ἔπαυλις αὐτοῦ ἔρημος καὶ μὴ ἔστω ὁ κατοικῶν ἐν αὐτῇ καί τὴν ἐπι­σκοπὴν αὐτοῦ λαβέτω ἕτερος
δεῖ οὖν τῶν συν­ελθόν­των ἡμῖν ἀνδρῶν ἐν παν­τὶ χρόνῳ ᾧ εἰσῆλθεν καὶ ἐξῆλθεν ἐφ᾿ ἡμᾶς ὁ κύριος Ἰησοῦς
ἀρξά­με­νος ἀπο­̀ τοῦ βαπτίσμα­τος Ἰωάννου ἕως τῆς ἡμέρας ἧς ἀνελήμφθη ἀφ᾿ ἡμῶν μάρτυρα τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ σὺν ἡμῖν γενέσθαι ἕνα τούτων
καὶ ἔστησαν δύο Ἰωσὴφ τὸν καλούμενον Βαρσαββᾶν ὃς ἐπεκλήθη Ἰοῦστος καὶ Μαθθίαν
καὶ προ­σευξάμενοι εἶπαν σὺ κύριε καρδιογνῶστα πάν­των ἀνάδειξον ὃν ἐξελέξω ἐκ τούτων τῶν δύο ἕνα
λαβεῖν τὸν τόπον τῆς δια­κονίας ταύτης καὶ ἀπο­στολῆς ἀφ᾿ ἧς παρέβη Ἰούδας πορευθῆναι εἰς τὸν τόπον τὸν ἴδιον
καὶ ἔδωκαν κλήρους αὐτοῖς καὶ ἔπεσεν ὁ κλῆρος ἐπι­̀ Μαθθίαν καὶ συγκατεψηφίσθη μετὰ τῶν ἕνδεκα ἀπο­στόλων
Синодальный
1 Первая книга автора. 9 Иисус Христос повелевает Апостолам быть Его свидетелями и возносится на Небо. 12 Они возвращаются в Иерусалим. 15 Избрание Матфия Апостолом на место Иуды Искариота.
[Зач. 1.] Первую книгу написал я к тебе, Феофил, о всем, что Иисус делал и чему учил от начала
до того дня, в который Он вознесся, дав Святым Духом повеления апостолам, которых Он избрал,
которым и явил Себя живым, по страдании Своем, со многими верными доказательствами, в продолжение сорока дней являясь им и говоря о Царствии Божием.
И, собрав их, Он повелел им: не отлучайтесь из Иерусалима, но ждите обещанного от Отца, о чем вы слышали от Меня,
ибо Иоанн крестил водою, а вы, через несколько дней после сего, будете крещены Духом Святым.
Посему они, сойдясь, спрашивали Его, говоря: не в сие ли время, Господи, восстановляешь Ты царство Израилю?
Он же сказал им: не ваше дело знать времена или сроки, которые Отец положил в Своей власти,
но вы примете силу, когда сойдет на вас Дух Святой; и будете Мне свидетелями в Иерусалиме и во всей Иудее и Самарии и даже до края земли.
Сказав сие, Он поднялся в глазах их, и облако взяло Его из вида их.
И когда они смотрели на небо, во время восхождения Его, вдруг предстали им два мужа в белой одежде
и сказали: мужи Галилейские! что вы стоите и смотрите на небо? Сей Иисус, вознесшийся от вас на небо, придет таким же образом, как вы видели Его восходящим на небо.
[Зач. 2.] Тогда они возвратились в Иерусалим с горы, называемой Елеон, которая находится близ Иерусалима, в расстоянии субботнего пути.
И, придя, взошли в горницу, где и пребывали, Петр и Иаков, Иоанн и Андрей, Филипп и Фома, Варфоломей и Матфей, Иаков Алфеев и Симон Зилот, и Иуда, брат Иакова.
Все они единодушно пребывали в молитве и молении, с некоторыми женами и Мариею, Материю Иисуса, и с братьями Его.
И в те дни Петр, став посреди учеников, сказал
(было же собрание человек около ста двадцати): мужи братия! Надлежало исполниться тому, что в Писании предрек Дух Святой устами Давида об Иуде, бывшем вожде тех, которые взяли Иисуса;
он был сопричислен к нам и получил жребий служения сего;
но приобрел землю неправедною мздою, и когда низринулся, расселось чрево его, и выпали все внутренности его;
и это сделалось известно всем жителям Иерусалима, так что земля та на отечественном их наречии названа Акелдама́, то есть земля крови.
В книге же Псалмов написано: да будет двор его пуст, и да не будет живущего в нем; и: достоинство его да приимет другой.
Итак, надобно, чтобы один из тех, которые находились с нами во всё время, когда пребывал и обращался с нами Господь Иисус,
начиная от крещения Иоаннова до того дня, в который Он вознесся от нас, был вместе с нами свидетелем воскресения Его.
И поставили двоих: Иосифа, называемого Варсавою, который прозван Иустом, и Матфия;
и помолились и сказали: Ты, Господи, Сердцеведец всех, покажи из сих двоих одного, которого Ты избрал
принять жребий сего служения и апостольства, от которого отпал Иуда, чтобы идти в свое место.
И бросили о них жребий, и выпал жребий Матфию, и он сопричислен к одиннадцати апостолам.
Eessõna
Esimese raamatu, Teofilos, ma kirjutasin kõigest sellest, mida Jeesus algusest peale tegi ja õpetas
kuni selle päevani, mil ta võeti üles taevasse pärast seda, kui ta apostlitele, keda ta oli valinud Püha Vaimu kaudu, oli andnud korraldusi.
Neile ta oli pärast oma kannatamist näidanud ennast elavana, tõendades seda mitmel viisil, ilmudes neile neljakümne päeva jooksul ja kõneldes Jumala riigist.
Jeesuse taevaminek
Kui siis Jeesus viibis koos nendega, keelas ta neil Jeruusalemmast lahkuda, käskides jääda ootama Isa tõotust, „mis teie olete minult kuulnud.
Johannes on küll ristinud veega, aga teid ristitakse Püha Vaimuga üsna varsti pärast neid päevi.”
Siis küsisid temalt need, kes olid kokku tulnud: „Issand, kas sa sel ajal taastad Iisraeli kuningriigi?”
Tema aga ütles neile: „Ei ole teie osa teada aegu ja tunde, mis Isa on iseenese meelevallaga seadnud,
vaid te saate väe Pühalt Vaimult, kes tuleb teie üle, ja te peate olema minu tunnistajad Jeruusalemmas ja kogu Juuda- ja Samaariamaal ning ilmamaa äärteni.”
Kui Jeesus seda oli öelnud, tõsteti ta nende nähes üles ja pilv varjas ta nende silme eest.
Kui nad taevasse vaatasid tema minekut, vaata, siis seisis nende juures kaks valgeis rõivais meest,
kes ütlesid: „Galilea mehed, mis te seisate siin ja vaatate üles taevasse? See Jeesus, kes teilt võeti üles taevasse, tuleb samal kombel, nagu te nägite teda taevasse minevat.”
Mattias valitakse kaheteistkümnendaks apostliks
Siis nad pöördusid tagasi Jeruusalemma mäelt, mida kutsutakse Õlimäeks ja mis on Jeruusalemma lähedal ühe hingamispäeva teekonna kaugusel.
Ja kui nad linna tulid, läksid nad ülemisse tuppa, kus neil oli tavaks viibida: Peetrus ja Johannes ja Jaakobus ja Andreas ja Filippus ja Toomas, Bartolomeus ja Matteus, Jaakobus, Alfeuse poeg, ja seloot Siimon ja Juudas, Jaakobuse poeg.
Nemad kõik olid püsivalt ühel meelel palvetamas koos Jeesuse ema Maarja ning naistega ja Jeesuse vendadega.
Neil päevil tõusis Peetrus vendade keskel püsti - rahvast oli koos umbes sada kakskümmend inimest - ning ütles:
„Mehed-vennad! Täide pidi minema kirjasõna, mis Püha Vaim on Taaveti suu läbi ette kuulutanud Juuda kohta, kellest sai Jeesuse kinnivõtjate teejuht.
Ta oli ju meie sekka arvatud ja sama teenimine oli temagi osa.
Just tema hankis ülekohtu palgast enesele põllu, aga ta ise kukkus ülepeakaela alla, lõhkes keskelt ja kogu ta sisikond valgus välja.
See on saanud teatavaks kõigile Jeruusalemma elanikele, nii et seda põldu nende murdes kutsutakse Hakeldamaks, see tähendab Verepõlluks.
Laulude raamatusse on ju kirjutatud: „Tema elupaik saagu tühermaaks ja ärgu elagu selles keegi”, ja „Tema ülevaatajaamet saagu teisele!”
Niisiis peab saama Jeesuse ülestõusmise tunnistajaks koos meiega üks neist meestest, kes on meie hulgas olnud kogu selle aja, mil Issand Jeesus meie juures käis sisse ja välja,
alates Johannese ristimisest kuni päevani, mil ta meilt võeti üles.”
Ja nad esitasid kaks meest: Joosepi, keda kutsutakse Barsabaseks, hüüdnimega Justus, ning Mattiase.
Siis nad palvetasid: „Sina, Issand, kõikide südametundja - näita, kumma neist kahest sina oled valinud
saama selle teenimiskoha ja apostliameti, kust Juudas on tagasi astunud, et minna paika, kuhu ta kuulub.”
Ja nad heitsid liisku ja liisk langes Mattiase peale, ja tema arvati ühena kaheteistkümne apostli hulka.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible