Скрыть
2:3
2:5
2:6
2:7
2:8
2:9
2:10
2:11
2:12
2:13
2:14
2:15
2:16
2:18
2:19
2:20
2:22
2:23
2:25
2:26
2:27
2:37
2:38
2:40
2:41
2:42
2:43
2:45
Английский (NKJV)
When the Day of Pentecost had fully come, they were all with one accord in one place.
And suddenly there came a sound from heaven, as of a rushing mighty wind, and it filled the whole house where they were sitting.
Then there appeared to them divided tongues, as of fire, and one sat upon each of them.
And they were all filled with the Holy Spirit and began to speak with other tongues, as the Spirit gave them utterance.
And there were dwelling in Jerusalem Jews, devout men, from every nation under heaven.
And when this sound occurred, the multitude came together, and were confused, because everyone heard them speak in his own language.
Then they were all amazed and marveled, saying to one another, «Look, are not all these who speak Galileans?
And how is it that we hear, each in our own language in which we were born?
Parthians and Medes and Elamites, those dwelling in Mesopotamia, Judea and Cappadocia, Pontus and Asia,
Phrygia and Pamphylia, Egypt and the parts of Libya adjoining Cyrene, visitors from Rome, both Jews and proselytes,
Cretans and Arabs--we hear them speaking in our own tongues the wonderful works of God.»
So they were all amazed and perplexed, saying to one another, «Whatever could this mean?»
Others mocking said, «They are full of new wine.»
But Peter, standing up with the eleven, raised his voice and said to them, «Men of Judea and all who dwell in Jerusalem, let this be known to you, and heed my words.
For these are not drunk, as you suppose, since it is only the third hour of the day.
But this is what was spoken by the prophet Joel:
«And it shall come to pass in the last days, says God, That I will pour out of My Spirit on all flesh; Your sons and your daughters shall prophesy, Your young men shall see visions, Your old men shall dream dreams.
And on My menservants and on My maidservants I will pour out My Spirit in those days; And they shall prophesy.
I will show wonders in heaven above And signs in the earth beneath: Blood and fire and vapor of smoke.
The sun shall be turned into darkness, And the moon into blood, Before the coming of the great and awesome day of the LORD.
And it shall come to pass That whoever calls on the name of the LORD Shall be saved.́
«Men of Israel, hear these words: Jesus of Nazareth, a Man attested by God to you by miracles, wonders, and signs which God did through Him in your midst, as you yourselves also know--
Him, being delivered by the determined purpose and foreknowledge of God, you have taken by lawless hands, have crucified, and put to death;
whom God raised up, having loosed the pains of death, because it was not possible that He should be held by it.
For David says concerning Him: «I foresaw the LORD always before my face, For He is at my right hand, that I may not be shaken.
Therefore my heart rejoiced, and my tongue was glad; Moreover my flesh also will rest in hope.
For You will not leave my soul in Hades, Nor will You allow Your Holy One to see corruption.
You have made known to me the ways of life; You will make me full of joy in Your presence.́
«Men and brethren, let me speak freely to you of the patriarch David, that he is both dead and buried, and his tomb is with us to this day.
Therefore, being a prophet, and knowing that God had sworn with an oath to him that of the fruit of his body, according to the flesh, He would raise up the Christ to sit on his throne,
he, foreseeing this, spoke concerning the resurrection of the Christ, that His soul was not left in Hades, nor did His flesh see corruption.
This Jesus God has raised up, of which we are all witnesses.
Therefore being exalted to the right hand of God, and having received from the Father the promise of the Holy Spirit, He poured out this which you now see and hear.
«For David did not ascend into the heavens, but he says himself: «The LORD said to my Lord, «Sit at My right hand,
Till I make Your enemies Your footstool.»́
«Therefore let all the house of Israel know assuredly that God has made this Jesus, whom you crucified, both Lord and Christ.»
Now when they heard this, they were cut to the heart, and said to Peter and the rest of the apostles, «Men and brethren, what shall we do?»
Then Peter said to them, «Repent, and let every one of you be baptized in the name of Jesus Christ for the remission of sins; and you shall receive the gift of the Holy Spirit.
For the promise is to you and to your children, and to all who are afar off, as many as the Lord our God will call.»
And with many other words he testified and exhorted them, saying, «Be saved from this perverse generation.»
Then those who gladly received his word were baptized; and that day about three thousand souls were added to them.
And they continued steadfastly in the apostleś doctrine and fellowship, in the breaking of bread, and in prayers.
Then fear came upon every soul, and many wonders and signs were done through the apostles.
Now all who believed were together, and had all things in common,
and sold their possessions and goods, and divided them among all, as anyone had need.
So continuing daily with one accord in the temple, and breaking bread from house to house, they ate their food with gladness and simplicity of heart,
praising God and having favor with all the people. And the Lord added to the church daily those who were being saved.
Церковнославянский (рус)
[Зач. 3.] И егда́ скончава́шася дні́е Пятьдеся́тницы, бѣ́ша вси́ апо́столи единоду́шно вку́пѣ.
И бы́сть внеза́пу съ небесе́ шу́мъ, я́ко носи́му дыха́нiю бу́рну, и испо́лни ве́сь до́мъ, идѣ́же бя́ху сѣдя́ще:
и яви́шася и́мъ раздѣле́ни язы́цы я́ко о́гнен­ни, сѣ́де же на еди́нѣмъ ко́­емждо и́хъ.
И испо́лнишася вси́ Ду́ха Свя́та и нача́ша глаго́лати ины́ми язы́ки, я́коже Ду́хъ дая́ше и́мъ провѣщава́ти.
Бя́ху же во Иерусали́мѣ живу́щiи Иуде́е, му́жiе благоговѣ́йнiи, от­ всего́ язы́ка, и́же подъ небесе́мъ.
Бы́в­шу же гла́су сему́, сни́деся наро́дъ и смяте́ся, я́ко слы́шаху еди́нъ кі́йждо и́хъ сво­и́мъ язы́комъ глаго́лющихъ и́хъ.
Дивля́хуся же вси́ и чудя́хуся, глаго́люще дру́гъ ко дру́гу: не се́ ли, вси́ сі́и су́ть глаго́лющiи Галиле́ане?
и ка́ко мы́ слы́шимъ кі́йждо сво́й язы́къ на́шъ, въ не́мже роди́хомся,
Па́рѳяне и Ми́дяне и Елами́те, и живу́щiи въ Месо­пота́мiи, во Иуде́и же и Каппадокі́и, въ По́нтѣ и во Асі́и,
во Фригі́и же и Памфилі́и, во Еги́птѣ и страна́хъ Ливи́и, я́же при­­ Кирині́и, и при­­ходя́щiи Ри́мляне, Иуде́е же и при­­ше́лцы,
Кри́тяне и Ара́вляне, слы́шимъ глаго́лющихъ и́хъ на́шими язы́ки вели́чiя Бо́жiя?
Ужаса́хуся же вси́ и недо­умѣва́хуся, дру́гъ ко дру́гу глаго́люще: что́ у́бо хо́щетъ сiе́ бы́ти?
Ині́и же руга́ющеся глаго́лаху, я́ко вино́мъ испо́лнени су́ть.
[Зач. 4.] Ста́въ же Пе́тръ со едино­на́­де­сятьми, воз­дви́же гла́съ сво́й и рече́ и́мъ: му́жiе Иуде́йстiи и живу́щiи во Иерусали́мѣ вси́, сiе́ ва́мъ разу́мно да бу́детъ, и внуши́те глаго́лы моя́:
не бо́, я́коже вы́ непщу́ете, сі́и пiя́ни су́ть, е́сть бо ча́съ тре́тiй дне́:
но сiе́ е́сть рѣче́н­ное проро́комъ Иои́лемъ:
и бу́детъ въ послѣ́днiя дни́, глаго́летъ Госпо́дь, излiю́ от­ Ду́ха Мо­его́ на вся́ку пло́ть, и прореку́тъ сы́нове ва́ши и дще́ри ва́шя, и ю́ноши ва́ши видѣ́нiя у́зрятъ, и ста́рцы ва́ши со́нiя ви́дятъ:
и́бо на рабы́ Моя́ и на рабы́ни Моя́ во дни́ о́ны излiю́ от­ Ду́ха Мо­его́, и прореку́тъ:
и да́мъ чудеса́ на небеси́ горѣ́ и зна́менiя на земли́ ни́зу, кро́вь и о́гнь и куре́нiе ды́ма:
со́лнце преложи́т­ся во тму́, и луна́ въ кро́вь, пре́жде да́же не прiити́ дню́ Госпо́дню вели́кому и просвѣще́н­ному:
и бу́детъ, вся́къ, и́же а́ще при­­зове́тъ и́мя Госпо́дне, спасе́т­ся.
[Зач. 5.] Му́жiе Изра́илстiи, послу́шайте слове́съ си́хъ: Иису́са Назоре́а, Му́жа от­ Бо́га извѣ́­ст­вован­на въ ва́съ си́лами и чудесы́ и зна́менiи, я́же сотвори́ Тѣ́мъ Бо́гъ посредѣ́ ва́съ, я́коже и са́ми вѣ́сте,
сего́ нарекова́н­нымъ совѣ́томъ и проразумѣ́нiемъ Бо́жiимъ пре́дана прiе́мше, рука́ми беззако́н­ныхъ при­­гво́ждше уби́сте:
Его́же Бо́гъ воскреси́, разрѣши́въ болѣ́зни сме́ртныя, я́коже не бя́ше мо́щно держи́му бы́ти Ему́ от­ нея́.
Дави́дъ бо глаго́летъ о Не́мъ: предзрѣ́хъ Го́спода предо мно́ю вы́ну, я́ко о десну́ю мене́ е́сть, да не подви́жуся:
сего́ ра́ди воз­весели́ся се́рдце мое́, и воз­ра́довася язы́къ мо́й: еще́ же и пло́ть моя́ всели́т­ся на упова́нiи,
я́ко не оста́виши души́ мо­ея́ во а́дѣ, ниже́ да́си преподобному Тво­ему́ ви́дѣти истлѣ́нiя:
сказа́лъ ми́ еси́ пути́ живота́: испо́лниши мя́ весе́лiя съ лице́мъ Тво­и́мъ.
Му́жiе бра́тiе, досто́итъ рещи́ съ дерзнове́нiемъ къ ва́мъ о патрiа́рсѣ Дави́дѣ, я́ко и у́мре и погребе́нъ бы́сть, и гро́бъ его́ е́сть въ на́съ да́же до дне́ сего́:
проро́къ у́бо сы́й и вѣ́дый, я́ко кля́твою кля́т­ся ему́ Бо́гъ от­ плода́ чре́слъ его́ по пло́ти воз­дви́гнути Христа́ и посади́ти Его́ на престо́лѣ его́,
предви́дѣвъ глаго́ла о воскресе́нiи Христо́вѣ, я́ко не оста́вися душа́ Его́ во а́дѣ, ни пло́ть Его́ ви́дѣ истлѣ́нiя.
Сего́ Иису́са воскреси́ Бо́гъ, ему́же вси́ мы́ есмы́ свидѣ́телiе.
Десни́цею у́бо Бо́жiею воз­несе́ся, и обѣтова́нiе Свята́го Ду́ха прiе́мь от­ Отца́, излiя́ сiе́, е́же вы́ ны́нѣ ви́дите и слы́шите.
Не бо́ Дави́дъ взы́де на небеса́, глаго́летъ бо са́мъ: рече́ Госпо́дь Го́сподеви мо­ему́: сѣди́ о десну́ю Мене́,
до́ндеже положу́ враги́ Твоя́ подно́жiе но́гъ Тво­и́хъ.
Тве́рдо у́бо да разумѣ́етъ ве́сь до́мъ Изра́илевъ, я́ко и Го́спода и Христа́ его́ Бо́гъ сотвори́лъ е́сть, Сего́ Иису́са, Его́же вы́ распя́сте.
Слы́шав­ше же умили́шася се́рдцемъ и рѣ́ша къ Петру́ и про́чымъ апо́столомъ: что́ сотвори́мъ, му́жiе бра́тiе?
[Зач. 6.] Пе́тръ же рече́ къ ни́мъ: пока́йтеся, и да крести́т­ся кі́йждо ва́съ во и́мя Иису́са Христа́ во оставле́нiе грѣхо́въ: и прiи́мете да́ръ Свята́го Ду́ха:
ва́мъ бо е́сть обѣтова́нiе и ча́домъ ва́шымъ и всѣ́мъ да́льнимъ, ели́ки а́ще при­­зове́тъ Госпо́дь Бо́гъ на́шъ.
И ины́ми словесы́ мно́жайшими засвидѣ́тел­ст­воваше и моля́ше я́, глаго́ля: спаси́теся от­ ро́да стропти́ваго сего́.
И́же у́бо любе́зно прiя́ша сло́во его́, крести́шася: и при­­ложи́шася въ де́нь то́й ду́шъ я́ко три́ ты́сящы:
бя́ху же терпя́ще во уче́нiи апо́столъ и во обще́нiи и въ преломле́нiи хлѣ́ба и въ моли́твахъ.
Бы́сть же на вся́кой души́ стра́хъ: мно́га бо чудеса́ и зна́менiя апо́столы бы́ша во Иерусали́мѣ.
Стра́хъ же ве́лiй бя́ше на всѣ́хъ и́хъ. Вси́ же вѣ́ровав­шiи бя́ху вку́пѣ и имя́ху вся́ о́бща:
и стяжа́нiя и имѣ́нiя продая́ху, и раздая́ху всѣ́мъ, его́же а́ще кто́ тре́боваше:
по вся́ же дни́ терпя́ще единоду́шно въ це́ркви и ломя́ще по домо́мъ хлѣ́бъ, прiима́ху пи́щу въ ра́дости и въ простотѣ́ се́рдца,
хва́ляще Бо́га и иму́ще благода́ть у всѣ́хъ люді́й. Госпо́дь же при­­лага́­ше по вся́ дни́ Це́ркви спаса́ющыяся.
Синодальный
1 Пятидесятница. Апостолы исполнены Духом Святым. Смятение от языков. 14 Слово Петра к народу; 41 принявшие слово его крестились. Общение верующих и взаимное служение.
[Зач. 3.] При наступлении дня Пятидесятницы все они были единодушно вместе.
И внезапно сделался шум с неба, как бы от несущегося сильного ветра, и наполнил весь дом, где они находились.
И явились им разделяющиеся языки, как бы огненные, и почили по одному на каждом из них.
И исполнились все Духа Святого, и начали говорить на иных языках, как Дух давал им провещевать.
В Иерусалиме же находились Иудеи, люди набожные, из всякого народа под небом.
Когда сделался этот шум, собрался народ, и пришел в смятение, ибо каждый слышал их говорящих его наречием.
И все изумлялись и дивились, говоря между собою: сии говорящие не все ли Галилеяне?
Как же мы слышим каждый собственное наречие, в котором родились.
Парфяне, и Мидяне, и Еламиты, и жители Месопотамии, Иудеи и Каппадокии, Понта и Асии,
Фригии и Памфилии, Египта и частей Ливии, прилежащих к Киринее, и пришедшие из Рима, Иудеи и прозелиты*, //*Обращенные из язычников.
критяне и аравитяне, слышим их нашими языками говорящих о великих делах Божиих?
И изумлялись все и, недоумевая, говорили друг другу: что это значит?
А иные, насмехаясь, говорили: они напились сладкого вина.
[Зач. 4.] Петр же, став с одиннадцатью, возвысил голос свой и возгласил им: мужи Иудейские, и все живущие в Иерусалиме! сие да будет вам известно, и внимайте словам моим:
они не пьяны, как вы думаете, ибо теперь третий час дня;
но это есть предреченное пророком Иоилем:
И будет в последние дни, говорит Бог, излию от Духа Моего на всякую плоть, и будут пророчествовать сыны ваши и дочери ваши; и юноши ваши будут видеть видения, и старцы ваши сновидениями вразумляемы будут.
И на рабов Моих и на рабынь Моих в те дни излию от Духа Моего, и будут пророчествовать.
И покажу чудеса на небе вверху и знамения на земле внизу, кровь и огонь и курение дыма.
Солнце превратится во тьму, и луна – в кровь, прежде нежели наступит день Господень, великий и славный.
И будет: всякий, кто призовет имя Господне, спасется.
[Зач. 5.] Мужи Израильские! выслушайте слова сии: Иисуса Назорея, Мужа, засвидетельствованного вам от Бога силами и чудесами и знамениями, которые Бог сотворил через Него среди вас, как и сами знаете,
Сего, по определенному совету и предведению Божию преданного, вы взяли и, пригвоздив руками беззаконных, убили;
но Бог воскресил Его, расторгнув узы смерти, потому что ей невозможно было удержать Его.
Ибо Давид говорит о Нем: видел я пред собою Господа всегда, ибо Он одесную меня, дабы я не поколебался.
Оттого возрадовалось сердце мое и возвеселился язык мой; даже и плоть моя упокоится в уповании,
ибо Ты не оставишь души моей в аде и не дашь святому Твоему увидеть тления.
Ты дал мне познать путь жизни, Ты исполнишь меня радостью пред лицом Твоим.
Мужи братия! да будет позволено с дерзновением сказать вам о праотце Давиде, что он и умер и погребен, и гроб его у нас до сего дня.
Будучи же пророком и зная, что Бог с клятвою обещал ему от плода чресл его воздвигнуть Христа во плоти и посадить на престоле его,
Он прежде сказал о воскресении Христа, что не оставлена душа Его в аде, и плоть Его не видела тления.
Сего Иисуса Бог воскресил, чему все мы свидетели.
Итак, Он, быв вознесен десницею Божиею и приняв от Отца обетование Святого Духа, излил то, что вы ныне видите и слышите.
Ибо Давид не восшел на небеса; но сам говорит: сказал Господь Господу моему: седи одесную Меня,
доколе положу врагов Твоих в подножие ног Твоих.
Итак, твердо знай, весь дом Израилев, что Бог соделал Господом и Христом Сего Иисуса, Которого вы распяли.
Услышав это, они умилились сердцем и сказали Петру и прочим апостолам: что нам делать, мужи братия?
[Зач. 6.] Петр же сказал им: покайтесь, и да крестится каждый из вас во имя Иисуса Христа для прощения грехов; и полу́чите дар Святого Духа.
Ибо вам принадлежит обетование и детям вашим и всем дальним, кого ни призовет Господь Бог наш.
И другими многими словами он свидетельствовал и увещевал, говоря: спасайтесь от рода сего развращенного.
Итак, охотно принявшие слово его крестились, и присоединилось в тот день душ около трех тысяч.
И они постоянно пребывали в учении апостолов, в общении и преломлении хлеба и в молитвах.
Был же страх на всякой душе; и много чудес и знамений совершилось через апостолов в Иерусалиме.
Все же верующие были вместе и имели всё общее.
И продавали имения и всякую собственность, и разделяли всем, смотря по нужде каждого.
И каждый день единодушно пребывали в храме и, преломляя по домам хлеб, принимали пищу в веселии и простоте сердца,
хваля Бога и находясь в любви у всего народа. Господь же ежедневно прилагал спасаемых к Церкви.
І калі наступíў дзень Пяцідзеся́тніцы, былí ўсе яны аднаду́шна ра́зам.
I ра́птам пачу́ўся з неба шум, бы́ццам ад пары́ву бу́йнага ве́тру, і напо́ўніў уве́сь дом, дзе яны сядзе́лі;
і явíліся ім падзе́леныя языкí, нíбы во́гненныя, і апусцíліся па адны́м на ко́жнага з іх.
I напо́ўніліся ўсе Ду́хам Святы́м, і пачалí гавары́ць на іншых мо́вах, як Дух дава́ў ім прамаўля́ць.
Знахо́дзіліся ў Іерусалíме Іудзе́і, мужы́ набо́жныя, з уся́кага наро́да, што пад не́бам.
Калі ж пачу́ўся шум гэты, сышо́ўся шматлíкі люд і збянтэ́жыўся, бо ко́жны чуў, што яны прамаўля́юць яго ўла́снай гаво́ркаю.
I былí ўра́жаны ўсе і здзіўля́ліся, ка́жучы адзін аднаму́: хіба́ ўсе яны, што прамаўля́юць, не Галіле́яне́
чаму ж мы чу́ем ко́жны сваю ўла́сную гаво́рку, у якой нарадзí­ліся, –
Парфя́не, і Мíдзяне, і Еламíты, і жыхары́ Месапата́міі, Іудзе́і і Ка­падакíі, По́нта і Асíі,
Фры́гіі і Памфíліі, Егіпта і ча́с­так Лíвіі, суме́жных з Кірыне́яй, і прыйшо́ўшыя з Ры́ма, Іудзе́і і пра­зелíты,
Кры́цяне і АравíцІяне, – чуем, што яны прамаўля́юць на нашых мо́вах пра ве́ліч Бо́жую?
I былí ўра́жаны ўсе і недаўмява́­лі, гаво́рачы адзін да аднаго́: што́ гэта можа быць?
Іншыя ж здзе́кліва каза́лі: яны напілíся сало́дкага віна́.
Тады Пётр, ста́ўшы з адзіна́ц­цаццю, узвы́сіў го́лас свой і прамо́віў да іх: мужы́ Іудзе́йскія і ўсе жыхары́ Іерусалíма! няха́й гэта вам ста́не вядо́ма, і ўслу́хайцеся ў сло́вы мае́:
яны не п́я́ныя, як ду́маеце вы, бо яшчэ то́лькі трэ́цяя гадзíна дня;
але гэта тое, што прадка́зана праро́кам Іаíлем:
«і бу́дзе ў апо́шнія дні, – ка́жа Гаспо́дзь, – вы́лію ад Духа Майго́ на ко́жную плоць, і бу́дуць праро́чыць сыны́ ва́шы і до́чкі ва́шы; і юнакí ва́шы відзе́нні бу́дуць ба́чыць, і ста́рцам ва́шым бу́дуць снíцца сны;
і на рабо́ў Маіх і на рабы́нь Маіх вы́лію ў тыя дні ад Духа Майго, і яны бу́дуць праро́чыць;
і дам цу́ды на небе ўгары́ і зна­ме́нні на зямлí ўнізе, кроў, і агонь, і куро́дым;
сонца ператво́рыцца ў цемру, і месяц – у кроў, перш чым наста́не дзень Гаспо́дні, вялíкі і сла́ўны;
і будзе: ко́жны, хто прызаве́ імя́ Гаспо́дняе, спасе́цца».
Мужы́ Ізра́ільскія! вы́слухайце сло́вы гэ́тыя: Іісуса Назарэ́я, Му́жа, засве́дчанага вам ад Бога сíламі, і цу́дамі, і знаме́ннямі, якія зрабіў праз Яго Бог сяро́д вас, як і са́мі вы ве́даеце,
Яго, вы́дадзенага па вы́значанай заду́ме і прадве́данню Бо́жаму, вы ўзялí і, рука́мі беззако́нных прыбíўшы цвіка́мі, забíлі;
але Бог уваскрасíў Яго, вы́зва­ліўшы з пу́таў сме́рці, таму што немагчы́ма было́ ёй утрыма́ць Яго.
Бо Давід ка́жа пра Яго: «ба́чыў я Госпада перад сабо́ю заўсёды, бо Ён правару́ч мяне́, каб я не пахісну́ўся;
таму ўзвесялíлася сэ́рца маё і ўзра́даваўся язык мой, ды і плоць мая́ супако́іцца ў надзе́і,
бо не пакíнеш Ты душы́ маёй у пе́кле і не дасí свято́му Твайму ўба́чыць тле́нне;
Ты даў мне спазна́ць шляхí жыцця́; Ты напо́ўніш мяне́ ра́дасцю перад аблíччам Тваім».
Мужы́ браты́! дазво́льце мне сказа́ць вам адкры́та пра праайца́ Давíда, што ён і памёр, і пахава́ны, і магíла яго ў нас да гэ́тага дня;
бу́дучы ж праро́кам і ве́даючы, што Бог кля́тваю пакля́ўся яму́ з па­то́мства яго ўздзвíгнуць Хрыста́ ў пло́ці і пасадзíць на яго прасто́ле,
ён, прадба́чыўшы, сказа́ў пра ўваскрасе́нне Хрыста, што не пакíнута душа́ Яго ў пе́кле і це́ла Яго не ўбачыла тле́ння.
Гэ́тага Іісуса Бог уваскрасíў, і ўсе мы све́дкі таго́.
Дык вось, правíцаю Бо́жаю ўзне́сены і атрыма́ўшы ад Айца абя­ца́н­не Святога Духа, Ён вы́ліў то́е, што вы цяпер ба́чыце і чу́еце.
Бо Давід не ўзышо́ў на нябёсы, але сам ён ка́жа: «сказа́ў Гаспо́дзь Го́спаду майму: сядзí правару́ч Мяне́,
паку́ль не пакладу́ во́рагаў Тваіх у падно́жжа ног Тваіх».
Дык няхай жа цвёрда ве́дае ўве́сь дом Ізра́ілеў, што Го́спадам і Хрысто́м Бог зрабіў Яго, Таго́ Іісуса, Яко́га вы распя́лі.
Пачу́ўшы гэта, яны ўра́жаны былí сэ́рцам і сказа́лі Пятру́ і аста́тнім Апо́сталам: што́ нам рабíць, мужы́ браты́?
Пётр жа прамо́віў да іх: пака́й­цеся, і няха́й ахры́сціцца кожны з вас у імя́ Іісуса Хрыста дзе́ля адпушчэ́н­ня грахо́ў, і атрыма́еце дар Святога Духа;
бо вам нале́жыць абяца́нне і дзе́цям ва́шым, і ўсім да́льнім, колькі іх паклíча Гаспо́дзь Бог наш.
І шмат якíмі íншымі сло́вамі ён све́дчыў і перако́нваў іх, ка́жучы: рату́йцеся ад роду гэ́тага разбэ́­шчанага.
Тады́ ты́я, што ахво́тна пры­нялí сло́ва яго, былí ахры́шчаны; і далучы́лася ў той дзень каля трох ты́сяч душ;
і яны пастая́нна знахо́дзіліся ў вучэ́нні Апо́сталаў, і ў супо́льнасці, і пераламле́нні хле́ба, і ў малíтвах.
І з́явіўся страх ў кожнай душы́; і многа цу́даў ды знаме́нняў дзе́ялася праз Апо́сталаў у Іерусалíме.
Страх жа вялікі быў ва ўсіх. Усе ве́руючыя былí ра́зам, і ўсё ў іх было́ супо́льнае;
і прадава́лі ўла́снасць і маёмасць, і дзялíлі на ўсіх, колькі каму трэ́ба было́;
і кожны дзень яны аднаду́шна знахо́дзіліся ў хра́ме, і, пераламля́ючы хлеб па дама́х, прыма́лі ежу ў радасці і прастаце́ сэ́рца,
хва́лячы Бога і адчува́ючы добра­зычлíвасць усяго народа. Гасподзь жа штодзень далучаў да Царквы тых, што спаса́ліся.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible