Скрыть
4:2
4:6
4:8
4:13
Глава 6 
6:3
6:5
6:7
6:9
6:10
6:11
6:13
Глава 9 
9:1
9:10
Церковнославянский (рус)
Слы́шите сло́во сiе́, ю́ницы Васанити́дскiя, я́же въ горѣ́ самарі́йстѣй, преоби́дящыя убо́гихъ и попира́ющыя ни́щихъ, глаго́лющыя господе́мъ сво­и́мъ: подади́те на́мъ, да пiе́мъ.
Кля́т­ся Госпо́дь святы́ми сво­и́ми, я́ко се́, дні́е гряду́тъ на вы́, и во́змутъ вы́ во ору́жiи, и су́щихъ съ ва́ми вве́ргутъ въ коно́бы подгнѣща́емыя о́гнен­нiи губи́телiе:
и изве́ржены бу́дете на́ги пря́мо дру́гъ дру́га и от­ве́ржетеся въ го́ру ремма́нъ, глаго́летъ Госпо́дь.
Внидо́сте въ Веѳи́ль и беззако́н­новасте, и въ Галга́лѣхъ умно́жисте е́же нече́­ст­вовати, и при­­несо́сте зау́тра тре́бы ва́шя, въ треде́н­ство десяти́ны ва́шя:
и прочто́ша извнѣ́ зако́нъ и при­­зва́ша исповѣ́данiе: воз­вѣсти́те, я́ко сiя́ воз­люби́ша сы́нове Изра́илевы, глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ.
А́зъ же да́мъ ва́мъ оско́мину зубо́мъ во всѣ́хъ градѣ́хъ ва́шихъ и недоста́токъ хлѣ́ба во всѣ́хъ мѣ́стѣхъ ва́шихъ: и не обрати́стеся ко мнѣ́, глаго́летъ Госпо́дь.
И а́зъ удержа́хъ до́ждь от­ ва́съ пре́жде трiе́хъ ме́сяцевъ жа́твы, и надождю́ на еди́нъ гра́дъ, а на другі́й [еди́нъ] не надождю́: ча́сть еди́на надожди́т­ся, и ча́сть, на ню́же не надождю́, изсо́хнетъ:
и соберу́т­ся два́ и три́ гра́да во гра́дъ еди́нъ пи́ти во́ду и не насы́тят­ся: и не обрати́стеся ко мнѣ́, глаго́летъ Госпо́дь.
Поби́хъ вы́ раждеже́нiемъ и златени́цею: умно́жисте вертогра́ды ва́шя, виногра́ды ва́шя и смо́квы ва́шя и ма́сличiя ва́ша: сiя́ поядо́ша гу́сеницы: и ниже́ та́ко обрати́стеся ко мнѣ́, глаго́летъ Госпо́дь.
Посла́хъ на вы́ сме́рть на пути́ Еги́петстѣмъ, и изби́хъ ору́жiемъ ю́ношы ва́шя, съ плѣ́номъ ко́ней тво­и́хъ, и изведо́хъ во огни́ полки́ ва́шя во гнѣ́вѣ мо­е́мъ: и ниже́ та́ко обрати́стеся ко мнѣ́, глаго́летъ Госпо́дь.
Разори́хъ вы́, я́коже разори́ Бо́гъ Cодо́му и Гомо́рру, и бы́сте я́ко главня́ исто́ржена изъ огня́: и ниже́ та́ко обрати́стеся ко мнѣ́, глаго́летъ Госпо́дь.
Сего́ ра́ди си́це сотворю́ ти, Изра́илю: оба́че, я́ко си́це сотворю́ ти, угото́вися при­­зыва́ти Бо́га тво­его́, Изра́илю.
Се́, а́зъ утвержа́яй гро́мъ и созида́яй вѣ́тръ и воз­вѣща́яй въ человѣ́цѣхъ христа́ сво­его́, творя́й у́тро и мглу́ и восходя́й на высо́кая земли́: Госпо́дь Бо́гъ Вседержи́тель и́мя ему́.
Лю́тѣ уничижа́ющымъ Сiо́на и упова́ющымъ на го́ру самарі́йскую: объима́ша нача́тки язы́ковъ, и внидо́ша къ ни́мъ до́мъ Изра́илевъ.
Мимо­иди́те хала́ну вси́ и ви́дите, и прейди́те от­ту́ду во Ема́ѳъ вели́кiй и сни́дите от­ту́ду въ ге́ѳъ иноплеме́н­никовъ, крѣпча́йшыя от­ всѣ́хъ ца́р­ст­въ си́хъ, а́ще бо́лши су́ть предѣ́лы и́хъ предѣ́лъ ва́шихъ?
Приходя́щiи въ де́нь зо́лъ, при­­ближа́ющiися и при­­каса́ющiися суббо́тамъ лжи́вымъ,
спя́щiи на одрѣ́хъ от­ косте́й слоно́выхъ и ласкосе́рд­ст­ву­ю­щiи на посте́лехъ сво­и́хъ, яду́щiи ко́злища от­ па́­ст­въ и телцы́ млеко́мъ пита́емы от­ среды́ ста́дъ:
пле́щущiи ко гла́су пища́лей, а́ки стоя́ща мнѣ́ша, а не я́ко бѣжа́ща:
пiю́щiи процѣже́ное вино́ и пе́рвыми воня́ми ма́жущiися, и не страда́ху ничесо́же въ сокруше́нiи Ио́сифовѣ.
Сего́ ра́ди ны́нѣ плѣ́н­ницы бу́дутъ от­ нача́ла си́льныхъ, и отъ­и́мет­ся ржа́нiе ко́нско от­ Ефре́ма.
Я́ко кля́т­ся Госпо́дь собо́ю, глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ си́лъ: поне́же гнуша́юся а́зъ все́ю укори́зною Иа́кова и се́ла его́ воз­ненави́дѣхъ, и от­ве́ргу гра́дъ со всѣ́ми живу́щими въ не́мъ.
И бу́детъ, а́ще оста́нут­ся де́сять муже́й во еди́нѣмъ дому́, у́мрутъ, и оста́нут­ся оста́точнiи:
и во́змутъ сво­и́ и́хъ, и пону́дят­ся изнести́ ко́сти и́хъ изъ до́му. И рече́тъ настоя́телемъ до́му: еще́ ли е́сть у тебе́? И рече́тъ: нѣ́сть еще́. И рече́тъ: молчи́, не именова́нiя ра́ди и́мене Госпо́дня.
Поне́же, се́, Госпо́дь заповѣ́даетъ и побiе́тъ до́мъ вели́кiй толче́нiемъ и до́мъ ма́лый разсѣде́нiемъ.
А́ще пожену́тъ въ ка́менiяхъ ко́ни? и а́ще умо́лкнутъ въ же́нстѣмъ по́лу? я́ко обрати́сте на гнѣ́въ су́дъ, и пло́дъ пра́вды на го́ресть,
веселя́щiися ни о еди́нѣмъ сло́вѣ бла́зѣ, глаго́лющiи: не крѣ́постiю ли на́­шею и́мамы ро́ги?
Тѣ́мже, се́, а́зъ воз­дви́гну на вы́, до́ме Изра́илевъ, язы́къ, глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ си́лъ, и сокруша́тъ ва́съ е́же не вни́ти во Ема́ѳъ и до водоте́чи за́падовъ.
Ви́дѣхъ Го́спода стоя́ща на же́ртвен­ницѣ, и рече́: порази́ очисти́лище, и поколе́блют­ся преддве́рiя, и пресѣцы́ въ главы́ всѣ́хъ: и оста́в­шыя и́хъ ору́жiемъ избiю́, не убѣжи́тъ от­ ни́хъ бѣжа́й, и не уцѣлѣ́етъ от­ ни́хъ уцѣлѣва́яй:
а́ще сокры́ют­ся во а́дѣ, то́ и от­ту́ду рука́ моя́ исто́ргнетъ я́, и а́ще взы́дутъ на не́бо, то́ и от­ту́ду све́ргу я́:
и а́ще скры́ют­ся на версѣ́ карми́ла, то́ и от­ту́ду взыщу́ и воз­му́ я́, и а́ще погрузя́т­ся от­ о́чiю мое́ю во глубина́хъ морски́хъ, то́ и та́мо повелю́ змі́еви, и угрызе́тъ я́:
и а́ще по́йдутъ въ плѣ́нъ предъ лице́мъ вра́гъ сво­и́хъ, и та́мо повелю́ ору́жiю, и избiе́тъ и́хъ: и утвержу́ о́чи мо­и́ на ни́хъ во зла́я, а не во блага́я.
И Госпо́дь Бо́гъ Вседержи́тель при­­каса́яйся земли́ и коле́бля е́ю, и воз­рыда́ютъ вси́ живу́щiи на не́й, и взы́детъ я́ко рѣка́ сконча́нiе ея́, и сни́детъ я́ко рѣка́ Еги́петская:
сотворя́яй на не́бо восхо́дъ сво́й и обѣща́нiе свое́ на земли́ основа́яй, при­­зыва́яй во́ду морску́ю и пролива́яй ю́ на лице́ земли́: Госпо́дь Бо́гъ Вседержи́тель и́мя ему́.
Не я́коже ли сы́нове еѳiо́пстiи вы́ есте́ мнѣ́, сы́нове Изра́илевы? глаго́летъ Госпо́дь. Не Изра́иля ли изведо́хъ изъ земли́ Еги́петскiя и иноплеме́н­ники изъ каппадокі́и и Си́ряны изъ ро́ва?
Се́, о́чи Го́спода Бо́га на ца́р­ст­во грѣ́шныхъ, и от­ве́ргу е́ от­ лица́ земли́: оба́че не въ коне́цъ от­ве́ргу до́мъ Изра́илевъ, глаго́летъ Госпо́дь.
Поне́же, се́, а́зъ заповѣ́даю и развѣ́ю до́мъ Изра́илевъ во вся́ язы́ки, я́коже вѣ́ет­ся на вѣ́ялѣ, и не паде́тъ сотре́нiе на зе́млю.
Ору́жiемъ сконча́ют­ся вси́ грѣ́шнiи люді́й мо­и́хъ, глаго́лющiи: не при­­бли́жат­ся, ни прiи́дутъ на на́съ зла́я.
Въ то́й де́нь воз­ста́влю ски́нiю дави́дову па́дшую, и воз­гражду́ па́дшая ея́, и раско́паная ея́ воз­ста́влю, и воз­гражду́ ю́ я́коже дні́е вѣ́ка:
я́ко да взы́щутъ мене́ оста́в­шiися человѣ́цы и вси́ язы́цы, въ ни́хже при­­зва́ся и́мя мое́ въ ни́хъ, глаго́летъ Госпо́дь творя́й сiя́ вся́.
Се́, дні́е гряду́тъ, глаго́летъ Госпо́дь, и пости́гнетъ жа́тва объима́нiе виногра́да, и созрѣ́етъ гро́здiе въ сѣ́ятву, и иска́паютъ го́ры сла́дость, и вси́ хо́лми насажде́ни бу́дутъ:
и воз­вращу́ плѣ́нъ люді́й мо­и́хъ Изра́иля, и воз­градя́тъ гра́ды разоре́ныя, и населя́т­ся, и насадя́тъ виногра́ды и испiю́тъ вино́ и́хъ, и сотворя́тъ вертогра́ды и снѣдя́тъ пло́дъ и́хъ:
и насажду́ я́ на земли́ и́хъ, и не исто́ргнут­ся ктому́ от­ земли́ сво­ея́, ю́же да́хъ и́мъ, глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ Вседержи́тель.
Синодальный
1 Жены Самарии будут отведены. 4 Сыны Израилевы не обращали внимания на предостережения Господни.
Слушайте слово сие, телицы Васанские, которые на горе Самарийской, вы, притесняющие бедных, угнетающие нищих, говорящие господам своим: «подавай, и мы будем пить!»
Клялся Господь Бог святостью Своею, что вот, придут на вас дни, когда повлекут вас крюками и остальных ваших удами.
И сквозь проломы стен выйдете, каждая, как случится, и бросите все убранство чертогов, говорит Господь.
Идите в Вефиль – и грешите, в Галгал – и умножайте преступления; приносите жертвы ваши каждое утро, десятины ваши хотя через каждые три дня.
Приносите в жертву благодарения квасное, провозглашайте о добровольных приношениях ваших и разглашайте о них, ибо это вы любите, сыны Израилевы, говорит Господь Бог.
За то и дал Я вам голые зубы во всех городах ваших и недостаток хлеба во всех селениях ваших; но вы не обратились ко Мне, говорит Господь.
И удерживал от вас дождь за три месяца до жатвы; проливал дождь на один город, а на другой город не проливал дождя; один участок напояем был дождем, а другой, не окропленный дождем, засыхал.
И сходились два-три города в один город, чтобы напиться воды, и не могли досыта напиться; но и тогда вы не обратились ко Мне, говорит Господь.
Я поражал вас ржою и блеклостью хлеба; множество садов ваших и виноградников ваших, и смоковниц ваших, и маслин ваших пожирала гусеница, – и при всем том вы не обратились ко Мне, говорит Господь.
Посылал Я на вас моровую язву, подобную Египетской, убивал мечом юношей ваших, отводя коней в плен, так что смрад от станов ваших поднимался в ноздри ваши; и при всем том вы не обратились ко Мне, говорит Господь.
Производил Я среди вас разрушения, как разрушил Бог Содом и Гоморру, и вы были выхвачены, как головня из огня, – и при всем том вы не обратились ко Мне, говорит Господь.
Посему так поступлю Я с тобою, Израиль; и как Я так поступлю с тобою, то приготовься к сретению Бога твоего, Израиль,
ибо вот Он, Который образует горы, и творит ветер, и объявляет человеку намерения его, утренний свет обращает в мрак, и шествует превыше земли; Господь Бог Саваоф – имя Ему.
1 «Горе беспечным». 7 Господь воздвигнет народ против дома Израилева.
Горе беспечным на Сионе и надеющимся на гору Самарийскую именитым первенствующего народа, к которым приходит дом Израиля!
Пройдите в Калне и посмотрите, оттуда перейдите в Емаф великий и спуститесь в Геф Филистимский: не лучше ли они сих царств? не обширнее ли пределы их пределов ваших?
Вы, которые день бедствия считаете далеким и приближаете торжество насилия, –
вы, которые лежите на ложах из слоновой кости и нежитесь на постелях ваших, едите лучших овнов из стада и тельцов с тучного пастбища,
поете под звуки гуслей, думая, что владеете музыкальным орудием, как Давид,
пьете из чаш вино, мажетесь наилучшими мастями, и не болезнуете о бедствии Иосифа!
За то ныне пойдут они в плен во главе пленных, и кончится ликование изнеженных.
Клянется Господь Бог Самим Собою, и так говорит Господь Бог Саваоф: гнушаюсь высокомерием Иакова и ненавижу чертоги его, и предам город и все, что наполняет его.
И будет: если в каком доме останется десять человек, то умрут и они,
и возьмет их родственник их или сожигатель, чтобы вынести кости их из дома, и скажет находящемуся при доме: есть ли еще у тебя кто? Тот ответит: нет никого. И скажет сей: молчи! ибо нельзя упоминать имени Господня.
Ибо вот, Господь даст повеление и поразит большие дома расселинами, а малые дома – трещинами.
Бегают ли кони по скале? можно ли распахивать ее волами? Вы между тем суд превращаете в яд и плод правды в горечь;
вы, которые восхищаетесь ничтожными вещами и говорите: «не своею ли силою мы приобрели себе могущество?»
Вот Я, говорит Господь Бог Саваоф, воздвигну народ против вас, дом Израилев, и будут теснить вас от входа в Емаф до потока в пустыне.
1 Видение Господа, повелевающего разрушить храм и погубить находящихся в нём. 8 Господь сохраняет остаток дома Иакова и устрояет его.
Видел я Господа стоящим над жертвенником, и Он сказал: ударь в притолоку над воротами, чтобы потряслись косяки, и обрушь их на головы всех их, остальных же из них Я поражу мечом: не убежит у них никто бегущий и не спасется из них никто, желающий спастись.
Хотя бы они зарылись в преисподнюю, и оттуда рука Моя возьмет их; хотя бы взошли на небо, и оттуда свергну их.
И хотя бы они скрылись на вершине Кармила, и там отыщу и возьму их; хотя бы сокрылись от очей Моих на дне моря, и там повелю морскому змею уязвить их.
И если пойдут в плен впереди врагов своих, то повелю мечу и там убить их. Обращу на них очи Мои на беду им, а не во благо.
Ибо Господь Бог Саваоф коснется земли, – и она растает, и восплачут все живущие на ней; и поднимется вся она как река, и опустится как река Египетская.
Он устроил горние чертоги Свои на небесах и свод Свой утвердил на земле, призывает воды морские, и изливает их по лицу земли; Господь имя Ему.
Не таковы ли, как сыны Ефиоплян, и вы для Меня, сыны Израилевы? говорит Господь. Не Я ли вывел Израиля из земли Египетской и Филистимлян – из Кафтора, и Арамлян – из Кира?
Вот, очи Господа Бога – на грешное царство, и Я истреблю его с лица земли; но дом Иакова не совсем истреблю, говорит Господь.
Ибо вот, Я повелю и рассыплю дом Израилев по всем народам, как рассыпают зерна в решете, и ни одно не падает на землю.
От меча умрут все грешники из народа Моего, которые говорят: «не постигнет нас и не придет к нам это бедствие!»
В тот день Я восстановлю скинию Давидову падшую, заделаю трещины в ней и разрушенное восстановлю, и устрою ее, как в дни древние,
чтобы они овладели остатком Едома и всеми народами, между которыми возвестится имя Мое, говорит Господь, творящий все сие.
Вот, наступят дни, говорит Господь, когда пахарь застанет еще жнеца, а топчущий виноград – сеятеля; и горы источать будут виноградный сок, и все холмы потекут.
И возвращу из плена народ Мой, Израиля, и застроят опустевшие города и поселятся в них, насадят виноградники и будут пить вино из них, разведут сады и станут есть плоды из них.
И водворю их на земле их, и они не будут более исторгаемы из земли своей, которую Я дал им, говорит Господь Бог твой.
Samaaria hukkamõistmine
Kuulge seda sõna, Baasani lihavad lehmad, kes te olete Samaaria mäel, kes te rõhute viletsaid ja teete liiga vaestele, kes te ütlete oma isandaile: „Tooge meile juua!”
Issand Jumal on vandunud oma pühaduse juures: Vaata, teile tulevad tõesti päevad, kui teid lohistatakse haakidega ja viimaseid teist kalapüügikonksudega.
Te peate müüriaukudest välja tulema, igaüks üksikult, ja teid heidetakse Harmonile, ütleb Issand.
Minge Peetelisse ja astuge käsust üle, veel rohkem astuge käsust üle Gilgalis: tooge hommikuti oma tapaohvreid, iga kolme päeva järel oma kümniseid.
Suitsutage hapnenust tänuohvrit ja kuulutage välja vabatahtlikud annetused, tehke need teatavaks! Sest seda te armastate, Iisraeli lapsed, ütleb Issand.
Iisrael ei õpi Jumala karistustest
Mina andsin teile küll jõudehambad kõigis teie linnades ja leivapuuduse kõigis teie paigus, aga te ei pöördunud tagasi minu juurde, ütleb Issand.
Mina hoidsin ka vihma teist eemal, kui oli veel kolm kuud lõikuseni; ma lasksin sadada ühele linnale, aga teisele linnale ei lasknud ma sadada; üks põld sai vihma, aga teine põld, millele vihma ei tulnud, kuivas ära.
Siis tulid tuikudes kaks, kolm linna ühte linna vett jooma, kuid ei saanud kustutada oma janu; ometi ei pöördunud te tagasi minu juurde, ütleb Issand.
Mina lõin teid viljakõrvetuse ja -roostega, lasksin kuivada teie rohuaiad ja viinamäed, röövikud sõid ära teie viigi- ja õlipuud, aga te ei pöördunud tagasi minu juurde, ütleb Issand.
Mina läkitasin teie sekka katku nagu Egiptuses, tapsin mõõgaga teie noored mehed, samuti viidi ära teie hobused; ja ma lasksin tõusta teile ninna kõrbelõhna teie leeridest, aga te ei pöördunud tagasi minu juurde, ütleb Issand.
Ja ma paiskasin teid segi, nagu Jumal paiskas segi Soodoma ja Gomorra; te olite otsekui tulest tõmmatud tukk, aga te ei pöördunud tagasi minu juurde, ütleb Issand.
Seepärast, Iisrael, ma talitan sinuga nõnda. Et ma sulle seda teen, siis valmistu, Iisrael, kohtama oma Jumalat!
Sest vaata, tema on see, kes valmistab mäed ja loob tuule, kes ilmutab inimesele oma mõtteid, kes teeb koidu ja pimeduse ja kes kõnnib maa kõrgendikel - Issand, vägede Jumal on tema nimi.
Iisraeli häving
Häda muretuile Siionis ja julgeile Samaaria mäel ja rahva tähtsaile meestele, kelle juurde tuleb Iisraeli sugu!
Minge Kalnesse ja vaadake, ja sealt minge suurde Hamatisse; siis minge alla vilistite Gatti: kas olete neist kuningriikidest paremad? Ons nende maa teie maast suurem?
Häda teile, kes te peate kaugeks kurja päeva, aga toote ligidale vägivalla aasta,
kes te magate elevandiluust voodites ja aelete oma asemeil, sööte talled karjast ja nuumvasikad laudast,
kes te sepitsete laule naabli saatel, valmistate endile mänguriistu nagu Taavet,
kes te joote karikaist veini ja võiate endid parima õliga, aga Joosepi hukkumine ei tee teile haiget.
Seepärast viiakse nad nüüd vangi esimeste viidavate seas ja nende aelemispeol on lõpp.
Issand Jumal on iseeneses vandunud, Issand, vägede Jumal, ütleb: Ma ei salli Jaakobi kõrkust, ma vihkan tema paleesid; ma loovutan linna ja kõik, kes selles on.
Ja kui siis ka kümme meest ühte kotta alles jääb, surevad needki.
Ja kui kellegi sugulane ja laibapõletaja ta võtab, et luid kojast välja viia, ja küsib siis sellelt, kes on koja kaugeimas nurgas: „Kas sinu juures on veel keegi?”, siis vastab see: „Ei ole.” Aga teine ütleb: „Tasa!” Sest Issanda nime ei tohi nimetada.
Sest vaata, Issand käsib ja suur koda lüüakse tükkideks ning väike koda kildudeks.
Kas hobused saavad joosta kaljul või küntakse seda härgadega, et te pöörate õiguse mürgiks ja õigluse vilja koirohuks,
teie, kes rõõmustate Lo-Debari pärast, kes ütlete: „Eks me ole oma jõuga võtnud enestele Karnaimi?”
Jah, vaata, ma lasen tõusta teie vastu, Iisraeli sugu, ühe rahva, ütleb Issand, vägede Jumal, ja nad suruvad teid Hamati teelahkmest Lagendikujõeni.
Issanda kohtu eest ei ole pääsu
Ma nägin, et Issand seisis altari juures ja ütles: „Löö sambanupu peale, nõnda et piidad vabiseksid, ja lõhu nad katki, et nad variseksid nende kõikide pähe! Siis ma tapan mõõgaga viimsedki neist. Ükski neist ei saa põgenema ja keegi neist ei pääse pakku.
Kuigi nad poeksid peitu surmavalda, rebiks mu käsi nad sealtki esile; ja kuigi nad läheksid üles taevasse, tooksin ma nad sealtki alla.
Kuigi nad poeksid peitu üles Karmeli tippu, ma otsiksin ja võtaksin nad ära ka sealt; ja kuigi nad läheksid mu silma eest varjule mere põhja, käsiksin ma maol neid sealgi salvata.
Kuigi nad sammuksid oma vaenlaste ees vangidena, käsiksin ma mõõka neid sealgi tappa. Ja ma pööran oma silmad nende vastu: kurjaks, aga mitte heaks.”
Issand, vägede Jumal, kelle puudutusest maa väriseb, nõnda et kõik selle elanikud leinavad, nõnda et see kõik tõuseb jõena ja alaneb jälle nagu Egiptuse Niilus,
tema, kes ehitab oma hoone taevasse ja püstitab maa kohale oma võlvi, kes kutsub mereveed ja valab need maa peale - Issand on tema nimi.
Eks ole teie, Iisraeli lapsed, mulle etiooplastega üheväärsed? Eks ole mina toonud Iisraeli Egiptusemaalt, vilistid Kaftoorist ja süürlased Kiirist?
Vaata, Issanda Jumala silmad on patuse kuningriigi vastu ja ma hävitan selle maapinnalt. Ometi ei hävita ma Jaakobi sugu sootuks, ütleb Issand.
Sest vaata, ma annan käsu ja sõelun Iisraeli sugu kõigi paganate seas, nõnda nagu sõelaga sõelutakse: ivagi ei pudene maha.
Mõõga läbi surevad kõik mu rahva patused, kes ütlevad: „Õnnetus ei tule meile ega taba meid.”
Jumal taastab Taaveti koja
Sel päeval taastan ma jälle Taaveti lagunenud koja, müürin kinni ta praod, koristan ta varemed ja ehitan ta üles, nagu ta oli muistseil päevil,
et nad saaksid pärida Edomi jäägi ja kõik rahvad, kelle üle on nimetatud minu nimi, ütleb Issand, kes seda teeb.
Vaata, päevad tulevad, ütleb Issand, mil kündja jõuab järele lõikajale ja viinamarjasõtkuja seemne külvajale; siis tilguvad mäed värsket veini ja kõik künkad sulavad.
Siis ma pööran oma Iisraeli rahva vangipõlve, nad ehitavad üles hävitatud linnad ja elavad neis; nad istutavad viinamägesid ja joovad nende veini, nad rajavad rohuaedu ja söövad nende vilja.
Ma istutan nad nende oma maale ja enam ei kitkuta neid ära nende maalt, mille ma neile olen andnud, ütleb Issand, sinu Jumal.”
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible