Скрыть
4:2
4:6
4:8
4:13
Глава 6 
6:3
6:5
6:7
6:9
6:10
6:11
6:13
Глава 9 
9:1
9:10
Церковнославянский (рус)
Слы́шите сло́во сiе́, ю́ницы Васанити́дскiя, я́же въ горѣ́ самарі́йстѣй, преоби́дящыя убо́гихъ и попира́ющыя ни́щихъ, глаго́лющыя господе́мъ сво­и́мъ: подади́те на́мъ, да пiе́мъ.
Кля́т­ся Госпо́дь святы́ми сво­и́ми, я́ко се́, дні́е гряду́тъ на вы́, и во́змутъ вы́ во ору́жiи, и су́щихъ съ ва́ми вве́ргутъ въ коно́бы подгнѣща́емыя о́гнен­нiи губи́телiе:
и изве́ржены бу́дете на́ги пря́мо дру́гъ дру́га и от­ве́ржетеся въ го́ру ремма́нъ, глаго́летъ Госпо́дь.
Внидо́сте въ Веѳи́ль и беззако́н­новасте, и въ Галга́лѣхъ умно́жисте е́же нече́­ст­вовати, и при­­несо́сте зау́тра тре́бы ва́шя, въ треде́н­ство десяти́ны ва́шя:
и прочто́ша извнѣ́ зако́нъ и при­­зва́ша исповѣ́данiе: воз­вѣсти́те, я́ко сiя́ воз­люби́ша сы́нове Изра́илевы, глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ.
А́зъ же да́мъ ва́мъ оско́мину зубо́мъ во всѣ́хъ градѣ́хъ ва́шихъ и недоста́токъ хлѣ́ба во всѣ́хъ мѣ́стѣхъ ва́шихъ: и не обрати́стеся ко мнѣ́, глаго́летъ Госпо́дь.
И а́зъ удержа́хъ до́ждь от­ ва́съ пре́жде трiе́хъ ме́сяцевъ жа́твы, и надождю́ на еди́нъ гра́дъ, а на другі́й [еди́нъ] не надождю́: ча́сть еди́на надожди́т­ся, и ча́сть, на ню́же не надождю́, изсо́хнетъ:
и соберу́т­ся два́ и три́ гра́да во гра́дъ еди́нъ пи́ти во́ду и не насы́тят­ся: и не обрати́стеся ко мнѣ́, глаго́летъ Госпо́дь.
Поби́хъ вы́ раждеже́нiемъ и златени́цею: умно́жисте вертогра́ды ва́шя, виногра́ды ва́шя и смо́квы ва́шя и ма́сличiя ва́ша: сiя́ поядо́ша гу́сеницы: и ниже́ та́ко обрати́стеся ко мнѣ́, глаго́летъ Госпо́дь.
Посла́хъ на вы́ сме́рть на пути́ Еги́петстѣмъ, и изби́хъ ору́жiемъ ю́ношы ва́шя, съ плѣ́номъ ко́ней тво­и́хъ, и изведо́хъ во огни́ полки́ ва́шя во гнѣ́вѣ мо­е́мъ: и ниже́ та́ко обрати́стеся ко мнѣ́, глаго́летъ Госпо́дь.
Разори́хъ вы́, я́коже разори́ Бо́гъ Cодо́му и Гомо́рру, и бы́сте я́ко главня́ исто́ржена изъ огня́: и ниже́ та́ко обрати́стеся ко мнѣ́, глаго́летъ Госпо́дь.
Сего́ ра́ди си́це сотворю́ ти, Изра́илю: оба́че, я́ко си́це сотворю́ ти, угото́вися при­­зыва́ти Бо́га тво­его́, Изра́илю.
Се́, а́зъ утвержа́яй гро́мъ и созида́яй вѣ́тръ и воз­вѣща́яй въ человѣ́цѣхъ христа́ сво­его́, творя́й у́тро и мглу́ и восходя́й на высо́кая земли́: Госпо́дь Бо́гъ Вседержи́тель и́мя ему́.
Лю́тѣ уничижа́ющымъ Сiо́на и упова́ющымъ на го́ру самарі́йскую: объима́ша нача́тки язы́ковъ, и внидо́ша къ ни́мъ до́мъ Изра́илевъ.
Мимо­иди́те хала́ну вси́ и ви́дите, и прейди́те от­ту́ду во Ема́ѳъ вели́кiй и сни́дите от­ту́ду въ ге́ѳъ иноплеме́н­никовъ, крѣпча́йшыя от­ всѣ́хъ ца́р­ст­въ си́хъ, а́ще бо́лши су́ть предѣ́лы и́хъ предѣ́лъ ва́шихъ?
Приходя́щiи въ де́нь зо́лъ, при­­ближа́ющiися и при­­каса́ющiися суббо́тамъ лжи́вымъ,
спя́щiи на одрѣ́хъ от­ косте́й слоно́выхъ и ласкосе́рд­ст­ву­ю­щiи на посте́лехъ сво­и́хъ, яду́щiи ко́злища от­ па́­ст­въ и телцы́ млеко́мъ пита́емы от­ среды́ ста́дъ:
пле́щущiи ко гла́су пища́лей, а́ки стоя́ща мнѣ́ша, а не я́ко бѣжа́ща:
пiю́щiи процѣже́ное вино́ и пе́рвыми воня́ми ма́жущiися, и не страда́ху ничесо́же въ сокруше́нiи Ио́сифовѣ.
Сего́ ра́ди ны́нѣ плѣ́н­ницы бу́дутъ от­ нача́ла си́льныхъ, и отъ­и́мет­ся ржа́нiе ко́нско от­ Ефре́ма.
Я́ко кля́т­ся Госпо́дь собо́ю, глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ си́лъ: поне́же гнуша́юся а́зъ все́ю укори́зною Иа́кова и се́ла его́ воз­ненави́дѣхъ, и от­ве́ргу гра́дъ со всѣ́ми живу́щими въ не́мъ.
И бу́детъ, а́ще оста́нут­ся де́сять муже́й во еди́нѣмъ дому́, у́мрутъ, и оста́нут­ся оста́точнiи:
и во́змутъ сво­и́ и́хъ, и пону́дят­ся изнести́ ко́сти и́хъ изъ до́му. И рече́тъ настоя́телемъ до́му: еще́ ли е́сть у тебе́? И рече́тъ: нѣ́сть еще́. И рече́тъ: молчи́, не именова́нiя ра́ди и́мене Госпо́дня.
Поне́же, се́, Госпо́дь заповѣ́даетъ и побiе́тъ до́мъ вели́кiй толче́нiемъ и до́мъ ма́лый разсѣде́нiемъ.
А́ще пожену́тъ въ ка́менiяхъ ко́ни? и а́ще умо́лкнутъ въ же́нстѣмъ по́лу? я́ко обрати́сте на гнѣ́въ су́дъ, и пло́дъ пра́вды на го́ресть,
веселя́щiися ни о еди́нѣмъ сло́вѣ бла́зѣ, глаго́лющiи: не крѣ́постiю ли на́­шею и́мамы ро́ги?
Тѣ́мже, се́, а́зъ воз­дви́гну на вы́, до́ме Изра́илевъ, язы́къ, глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ си́лъ, и сокруша́тъ ва́съ е́же не вни́ти во Ема́ѳъ и до водоте́чи за́падовъ.
Ви́дѣхъ Го́спода стоя́ща на же́ртвен­ницѣ, и рече́: порази́ очисти́лище, и поколе́блют­ся преддве́рiя, и пресѣцы́ въ главы́ всѣ́хъ: и оста́в­шыя и́хъ ору́жiемъ избiю́, не убѣжи́тъ от­ ни́хъ бѣжа́й, и не уцѣлѣ́етъ от­ ни́хъ уцѣлѣва́яй:
а́ще сокры́ют­ся во а́дѣ, то́ и от­ту́ду рука́ моя́ исто́ргнетъ я́, и а́ще взы́дутъ на не́бо, то́ и от­ту́ду све́ргу я́:
и а́ще скры́ют­ся на версѣ́ карми́ла, то́ и от­ту́ду взыщу́ и воз­му́ я́, и а́ще погрузя́т­ся от­ о́чiю мое́ю во глубина́хъ морски́хъ, то́ и та́мо повелю́ змі́еви, и угрызе́тъ я́:
и а́ще по́йдутъ въ плѣ́нъ предъ лице́мъ вра́гъ сво­и́хъ, и та́мо повелю́ ору́жiю, и избiе́тъ и́хъ: и утвержу́ о́чи мо­и́ на ни́хъ во зла́я, а не во блага́я.
И Госпо́дь Бо́гъ Вседержи́тель при­­каса́яйся земли́ и коле́бля е́ю, и воз­рыда́ютъ вси́ живу́щiи на не́й, и взы́детъ я́ко рѣка́ сконча́нiе ея́, и сни́детъ я́ко рѣка́ Еги́петская:
сотворя́яй на не́бо восхо́дъ сво́й и обѣща́нiе свое́ на земли́ основа́яй, при­­зыва́яй во́ду морску́ю и пролива́яй ю́ на лице́ земли́: Госпо́дь Бо́гъ Вседержи́тель и́мя ему́.
Не я́коже ли сы́нове еѳiо́пстiи вы́ есте́ мнѣ́, сы́нове Изра́илевы? глаго́летъ Госпо́дь. Не Изра́иля ли изведо́хъ изъ земли́ Еги́петскiя и иноплеме́н­ники изъ каппадокі́и и Си́ряны изъ ро́ва?
Се́, о́чи Го́спода Бо́га на ца́р­ст­во грѣ́шныхъ, и от­ве́ргу е́ от­ лица́ земли́: оба́че не въ коне́цъ от­ве́ргу до́мъ Изра́илевъ, глаго́летъ Госпо́дь.
Поне́же, се́, а́зъ заповѣ́даю и развѣ́ю до́мъ Изра́илевъ во вся́ язы́ки, я́коже вѣ́ет­ся на вѣ́ялѣ, и не паде́тъ сотре́нiе на зе́млю.
Ору́жiемъ сконча́ют­ся вси́ грѣ́шнiи люді́й мо­и́хъ, глаго́лющiи: не при­­бли́жат­ся, ни прiи́дутъ на на́съ зла́я.
Въ то́й де́нь воз­ста́влю ски́нiю дави́дову па́дшую, и воз­гражду́ па́дшая ея́, и раско́паная ея́ воз­ста́влю, и воз­гражду́ ю́ я́коже дні́е вѣ́ка:
я́ко да взы́щутъ мене́ оста́в­шiися человѣ́цы и вси́ язы́цы, въ ни́хже при­­зва́ся и́мя мое́ въ ни́хъ, глаго́летъ Госпо́дь творя́й сiя́ вся́.
Се́, дні́е гряду́тъ, глаго́летъ Госпо́дь, и пости́гнетъ жа́тва объима́нiе виногра́да, и созрѣ́етъ гро́здiе въ сѣ́ятву, и иска́паютъ го́ры сла́дость, и вси́ хо́лми насажде́ни бу́дутъ:
и воз­вращу́ плѣ́нъ люді́й мо­и́хъ Изра́иля, и воз­градя́тъ гра́ды разоре́ныя, и населя́т­ся, и насадя́тъ виногра́ды и испiю́тъ вино́ и́хъ, и сотворя́тъ вертогра́ды и снѣдя́тъ пло́дъ и́хъ:
и насажду́ я́ на земли́ и́хъ, и не исто́ргнут­ся ктому́ от­ земли́ сво­ея́, ю́же да́хъ и́мъ, глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ Вседержи́тель.
Синодальный
1 Жены Самарии будут отведены. 4 Сыны Израилевы не обращали внимания на предостережения Господни.
Слушайте слово сие, телицы Васанские, которые на горе Самарийской, вы, притесняющие бедных, угнетающие нищих, говорящие господам своим: «подавай, и мы будем пить!»
Клялся Господь Бог святостью Своею, что вот, придут на вас дни, когда повлекут вас крюками и остальных ваших удами.
И сквозь проломы стен выйдете, каждая, как случится, и бросите все убранство чертогов, говорит Господь.
Идите в Вефиль – и грешите, в Галгал – и умножайте преступления; приносите жертвы ваши каждое утро, десятины ваши хотя через каждые три дня.
Приносите в жертву благодарения квасное, провозглашайте о добровольных приношениях ваших и разглашайте о них, ибо это вы любите, сыны Израилевы, говорит Господь Бог.
За то и дал Я вам голые зубы во всех городах ваших и недостаток хлеба во всех селениях ваших; но вы не обратились ко Мне, говорит Господь.
И удерживал от вас дождь за три месяца до жатвы; проливал дождь на один город, а на другой город не проливал дождя; один участок напояем был дождем, а другой, не окропленный дождем, засыхал.
И сходились два-три города в один город, чтобы напиться воды, и не могли досыта напиться; но и тогда вы не обратились ко Мне, говорит Господь.
Я поражал вас ржою и блеклостью хлеба; множество садов ваших и виноградников ваших, и смоковниц ваших, и маслин ваших пожирала гусеница, – и при всем том вы не обратились ко Мне, говорит Господь.
Посылал Я на вас моровую язву, подобную Египетской, убивал мечом юношей ваших, отводя коней в плен, так что смрад от станов ваших поднимался в ноздри ваши; и при всем том вы не обратились ко Мне, говорит Господь.
Производил Я среди вас разрушения, как разрушил Бог Содом и Гоморру, и вы были выхвачены, как головня из огня, – и при всем том вы не обратились ко Мне, говорит Господь.
Посему так поступлю Я с тобою, Израиль; и как Я так поступлю с тобою, то приготовься к сретению Бога твоего, Израиль,
ибо вот Он, Который образует горы, и творит ветер, и объявляет человеку намерения его, утренний свет обращает в мрак, и шествует превыше земли; Господь Бог Саваоф – имя Ему.
1 «Горе беспечным». 7 Господь воздвигнет народ против дома Израилева.
Горе беспечным на Сионе и надеющимся на гору Самарийскую именитым первенствующего народа, к которым приходит дом Израиля!
Пройдите в Калне и посмотрите, оттуда перейдите в Емаф великий и спуститесь в Геф Филистимский: не лучше ли они сих царств? не обширнее ли пределы их пределов ваших?
Вы, которые день бедствия считаете далеким и приближаете торжество насилия, –
вы, которые лежите на ложах из слоновой кости и нежитесь на постелях ваших, едите лучших овнов из стада и тельцов с тучного пастбища,
поете под звуки гуслей, думая, что владеете музыкальным орудием, как Давид,
пьете из чаш вино, мажетесь наилучшими мастями, и не болезнуете о бедствии Иосифа!
За то ныне пойдут они в плен во главе пленных, и кончится ликование изнеженных.
Клянется Господь Бог Самим Собою, и так говорит Господь Бог Саваоф: гнушаюсь высокомерием Иакова и ненавижу чертоги его, и предам город и все, что наполняет его.
И будет: если в каком доме останется десять человек, то умрут и они,
и возьмет их родственник их или сожигатель, чтобы вынести кости их из дома, и скажет находящемуся при доме: есть ли еще у тебя кто? Тот ответит: нет никого. И скажет сей: молчи! ибо нельзя упоминать имени Господня.
Ибо вот, Господь даст повеление и поразит большие дома расселинами, а малые дома – трещинами.
Бегают ли кони по скале? можно ли распахивать ее волами? Вы между тем суд превращаете в яд и плод правды в горечь;
вы, которые восхищаетесь ничтожными вещами и говорите: «не своею ли силою мы приобрели себе могущество?»
Вот Я, говорит Господь Бог Саваоф, воздвигну народ против вас, дом Израилев, и будут теснить вас от входа в Емаф до потока в пустыне.
1 Видение Господа, повелевающего разрушить храм и погубить находящихся в нём. 8 Господь сохраняет остаток дома Иакова и устрояет его.
Видел я Господа стоящим над жертвенником, и Он сказал: ударь в притолоку над воротами, чтобы потряслись косяки, и обрушь их на головы всех их, остальных же из них Я поражу мечом: не убежит у них никто бегущий и не спасется из них никто, желающий спастись.
Хотя бы они зарылись в преисподнюю, и оттуда рука Моя возьмет их; хотя бы взошли на небо, и оттуда свергну их.
И хотя бы они скрылись на вершине Кармила, и там отыщу и возьму их; хотя бы сокрылись от очей Моих на дне моря, и там повелю морскому змею уязвить их.
И если пойдут в плен впереди врагов своих, то повелю мечу и там убить их. Обращу на них очи Мои на беду им, а не во благо.
Ибо Господь Бог Саваоф коснется земли, – и она растает, и восплачут все живущие на ней; и поднимется вся она как река, и опустится как река Египетская.
Он устроил горние чертоги Свои на небесах и свод Свой утвердил на земле, призывает воды морские, и изливает их по лицу земли; Господь имя Ему.
Не таковы ли, как сыны Ефиоплян, и вы для Меня, сыны Израилевы? говорит Господь. Не Я ли вывел Израиля из земли Египетской и Филистимлян – из Кафтора, и Арамлян – из Кира?
Вот, очи Господа Бога – на грешное царство, и Я истреблю его с лица земли; но дом Иакова не совсем истреблю, говорит Господь.
Ибо вот, Я повелю и рассыплю дом Израилев по всем народам, как рассыпают зерна в решете, и ни одно не падает на землю.
От меча умрут все грешники из народа Моего, которые говорят: «не постигнет нас и не придет к нам это бедствие!»
В тот день Я восстановлю скинию Давидову падшую, заделаю трещины в ней и разрушенное восстановлю, и устрою ее, как в дни древние,
чтобы они овладели остатком Едома и всеми народами, между которыми возвестится имя Мое, говорит Господь, творящий все сие.
Вот, наступят дни, говорит Господь, когда пахарь застанет еще жнеца, а топчущий виноград – сеятеля; и горы источать будут виноградный сок, и все холмы потекут.
И возвращу из плена народ Мой, Израиля, и застроят опустевшие города и поселятся в них, насадят виноградники и будут пить вино из них, разведут сады и станут есть плоды из них.
И водворю их на земле их, и они не будут более исторгаемы из земли своей, которую Я дал им, говорит Господь Бог твой.
 Oíd esta palabra, vacas de Basán,
que estáis en el monte de Samaria,
que oprimís a los pobres
y quebrantáis a los menesterosos,
que decís a vuestros señores: «Traed de beber.»
Jehová, el Señor, juró por su santidad:
«Sobre vosotras vienen días
en que os llevarán con ganchos,
y a vuestros descendientes con anzuelos de pescador;
saldréis por las brechas una tras otra
y seréis echadas del palacio,
dice Jehová.»

¡Id a Bet-el y pecad!
¡Aumentad en Gilgal la rebelión!
Traed de mañana vuestros sacrificios,
y vuestros diezmos cada tres días.
Ofreced sacrificio de alabanza con pan leudado
y proclamad, publicad ofrendas voluntarias,
pues que así lo queréis, hijos de Israel,
dice Jehová, el Señor.
Os hice pasar hambre en todas vuestras ciudades
y hubo falta de pan en todos vuestros pueblos;
mas no os volvisteis a mí,
dice Jehová.
También os detuve la lluvia
tres meses antes de la siega;
hice llover sobre una ciudad
y sobre otra ciudad no hice llover;
sobre una parte llovió,
y la parte sobre la cual no llovió se secó.
Venían entonces dos o tres ciudades
a una ciudad para beber agua,
y no se saciaban.
Con todo, no os volvisteis a mí,
dice Jehová.
Os herí con viento del este y con oruga;
la langosta devoró vuestros muchos huertos y vuestras viñas,
vuestros higuerales y vuestros olivares,
pero nunca os volvisteis a mí,
dice Jehová.
Envié contra vosotros mortandad
tal como en Egipto;
maté a espada a vuestros jóvenes,
vuestros caballos fueron capturados
e hice subir el hedor de vuestros campamentos
hasta vuestras narices;
mas no os volvisteis a mí,
dice Jehová.
Os trastorné como Dios trastornó
a Sodoma y a Gomorra,
y fuisteis como tizón escapado del fuego;
mas no os volvisteis a mí,
dice Jehová.
Por eso, Israel, haré lo mismo contigo;
y porque te he de hacer esto,
prepárate, Israel,
para venir al encuentro de tu Dios.
Ciertamente el que forma los montes
y crea el viento,
el que anuncia al hombre su pensamiento,
hace de las tinieblas mañana
y pasa sobre las alturas de la tierra:
Jehová, Dios de los ejércitos, es su nombre.
 ¡Ay de los que reposan en Sión
y de los que confían en el monte de Samaria,
los notables y principales entre las naciones,
a quienes acude la casa de Israel!
Pasad a Calne y mirad;
de allí id a la gran Hamat
y descended luego a Gat de los filisteos.
¿Sois vosotros mejores que esos reinos?
¿Es su territorio más extenso que el vuestro?
¡Vosotros, que creéis alejar el día malo,
acercáis el reino de la maldad!
Duermen en camas de marfil
y reposan sobre sus lechos;
comen los corderos del rebaño
y los novillos sacados del establo;
gorjean al son de la flauta
e inventan instrumentos musicales, como David;
beben vino en tazones
y se ungen con los perfumes más preciosos,
pero no se afligen por el quebrantamiento de José.
Por tanto, ahora irán
a la cabeza de los que van a cautividad,
y se acercará el duelo
de los que se entregan a los placeres.
Jehová, el Señor, juró por sí mismo,
Jehová, Dios de los ejércitos, ha dicho:
«Desprecio la grandeza de Jacob,
aborrezco sus palacios;
entregaré al enemigo la ciudad y cuanto hay en ella.»
Acontecerá que, si diez hombres quedan
en una casa, morirán.
Y un pariente tomará a cada uno
y lo quemará para sacar los huesos de casa;
y dirá al que esté en el rincón de la casa:
«¿Hay aún alguien contigo?»
El otro dirá: «No»;
y añadirá: «Calla, porque no podemos mencionar
el nombre de Jehová.»
Porque Jehová mandará,
y herirá con hendiduras la casa mayor,
y la casa menor con aberturas.
¿Correrán los caballos por las peñas?
¿Ararán en ellas con bueyes?
¿Por qué habéis convertido vosotros el juicio en veneno
y el fruto de justicia en ajenjo?
Vosotros, que os alegráis por nada,
que decís:
«¿No hemos adquirido poder con nuestra fuerza?»
Pues de cierto, casa de Israel,
dice Jehová, Dios de los ejércitos,
levantaré yo sobre vosotros a una nación
que os oprimirá desde la entrada de Hamat
hasta el arroyo del Arabá.
Vi al Señor, que estaba sobre el altar y dijo:

«Derriba el capitel y estremézcanse las puertas,
y hazlos pedazos sobre la cabeza de todos.
Al postrero de ellos mataré a espada;
no habrá de ellos quien huya ni quien escape.

Aunque caven hasta el seol,
de allá los tomará mi mano;
y aunque suban hasta el cielo,
de allá los haré descender.
Si se esconden en la cumbre del Carmelo,
allí los buscaré y los tomaré;
y aunque de delante de mis ojos
se escondan en lo profundo del mar,
allí mandaré a la serpiente y los morderá.
Y si van en cautiverio delante de sus enemigos,
allí mandaré la espada y los matará;
y pondré sobre ellos mis ojos
para mal y no para bien.
»El Señor, Jehová de los ejércitos,
toca la tierra y ésta se derrite,
y lloran todos los que en ella moran;
crecerá toda ella como un río
y mermará luego como el río de Egipto.
Él edificó en el cielo su habitación
y ha establecido su expansión sobre la tierra;
él llama a las aguas del mar
y sobre la faz de la tierra las derrama:
Jehová es su nombre.
»Hijos de Israel,
¿no me sois vosotros como hijos de etíopes?,
dice Jehová.
¿No hice yo subir a Israel de la tierra de Egipto,
de Caftor a los filisteos,
y de Kir a los arameos?
»Ciertamente, los ojos de Jehová, el Señor,
están contra el reino pecador
y yo lo borraré de la faz de la tierra:
mas no destruiré del todo la casa de Jacob,
dice Jehová.
Porque, yo mandaré que la casa de Israel
sea zarandeada entre todas las naciones,
como se zarandea el grano en una criba
sin que caiga un granito en la tierra.
A espada morirán todos los pecadores de mi pueblo,
que dicen: “No se acercará ni nos alcanzará el mal.”»
En aquel día yo levantaré el tabernáculo caído de David: cerraré sus portillos, levantaré sus ruinas y lo edificaré como en el tiempo pasado,
para que aquellos sobre los cuales es invocado mi nombre posean el resto de Edom y todas las naciones, dice Jehová, que hace esto.
Ciertamente vienen días, dice Jehová, cuando el que ara alcanzará al segador, y el que pisa las uvas al que lleve la simiente; los montes destilarán mosto y todos los collados se derretirán.
Traeré del cautiverio a mi pueblo Israel: ellos edificarán las ciudades asoladas y las habitarán; plantarán viñas y beberán de su vino, y harán huertos y comerán de su fruto.
Pues los plantaré sobre su tierra y nunca más serán arrancados de la tierra que yo les di, ha dicho Jehová, tu Dios.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible