Скрыть
13:2
13:3
13:4
13:6
13:9
13:11
13:12
13:14
13:15
13:17
Глава 17 
17:4
17:6
17:7
17:9
17:10
17:11
17:13
17:17
Церковнославянский (рус)
И ста́хъ на песцѣ́ морстѣ́мъ: и ви́дѣхъ изъ мо́ря звѣ́ря исходя́ща, иму́ща гла́въ се́дмь и рого́въ де́сять, и на ро́зѣхъ его́ вѣне́цъ де́сять, а на глава́хъ его́ имена́ ху́лна.
Звѣ́рь, его́же ви́дѣхъ, бѣ́ подо́бенъ ры́си, и но́зѣ ему́ я́ко медвѣ́ди, и уста́ его́ я́ко уста́ льво́ва: и даде́ ему́ змі́й си́лу свою́ и престо́лъ сво́й и о́бласть вели́кую.
И ви́дѣхъ еди́ну от­ гла́въ его́ я́ко заколе́ну въ сме́рть, и я́зва сме́рти его́ исцѣлѣ́. И чуди́ся вся́ земля́ вслѣ́дъ звѣ́ря, и поклони́шася змі́ю, и́же даде́ о́бласть звѣ́рю,
и поклони́шася звѣ́рю, глаго́люще: кто́ подо́бенъ звѣ́рю и кто́ мо́жетъ ра́товатися съ ни́мъ?
И дана́ бы́ша ему́ уста́ глаго́люща вели́ка и ху́лна, и дана́ бы́сть ему́ о́бласть твори́ти ме́сяцъ четы́редесять два́.
И от­ве́рзе уста́ своя́ въ хуле́нiе къ Бо́гу, ху́лити и́мя Его́ и селе́нiе Его́ и живу́щыя на небеси́.
И дано́ бы́сть ему́ бра́нь твори́ти со святы́ми и побѣди́ти я́: и дана́ бы́сть ему́ о́бласть на вся́цѣмъ колѣ́нѣ [люді́й] и на язы́цѣхъ и племенѣ́хъ.
И покло́нят­ся ему́ вси́ живу́щiи на земли́, и́мже не напи́сана су́ть имена́ въ кни́гахъ живо́тныхъ А́гнца заколе́наго от­ сложе́нiя мíра.
А́ще кто́ и́мать у́хо, да слы́шитъ.
И́же а́ще въ плѣне́нiе веде́тъ, въ плѣне́нiе по́йдетъ: а́ще кто́ ору́жiемъ убiе́тъ, подоба́етъ ему́ ору́жiемъ убiе́ну бы́ти. Здѣ́ е́сть терпѣ́нiе и вѣ́ра святы́хъ.
И ви́дѣхъ и́наго звѣ́ря восходя́щаго от­ земли́, и имѣ́яше ро́га два́, подо́бна а́гнчымъ, и глаго́лаше я́ко змі́й.
И вла́сть пе́рваго звѣ́ря всю́ творя́ше предъ ни́мъ: и творя́ше зе́млю и вся́ живу́щыя на не́й поклони́тися пе́рвому звѣ́рю, ему́же исцѣле́на бы́сть я́зва сме́ртная:
и сотвори́ чудеса́ вели́ка, да и о́гнь сотвори́тъ сходи́ти съ небесе́ на зе́млю предъ человѣ́ки.
И льсти́тъ живу́щыя на земли́, ра́ди зна́менiй, я́же дана́ бы́ша ему́ предъ звѣ́ремъ твори́ти, глаго́ля живу́щымъ на земли́, сотвори́ти о́бразъ звѣ́рю, и́же и́мать я́зву ору́жную и жи́въ бы́сть.
И дано́ бы́сть ему́ да́ти ду́хъ о́бразу звѣри́ну, да проглаго́летъ ико́на звѣри́на и сотвори́тъ, да и́же а́ще не покло́нят­ся о́бразу звѣри́ному, убiе́ни бу́дутъ.
И сотвори́тъ вся́ ма́лыя и вели́кiя, бога́тыя и убо́гiя, свобо́дныя и рабо́тныя, да да́стъ и́мъ начерта́нiе на деснѣ́й руцѣ́ и́хъ или́ на челѣ́хъ и́хъ,
да никто́же воз­мо́жетъ ни купи́ти, ни прода́ти, то́кмо кто́ и́мать начерта́нiе, или́ и́мя звѣ́ря, или́ число́ и́мене его́.
Здѣ́ му́дрость е́сть. И́же и́мать у́мъ, да почте́тъ число́ звѣри́но: число́ бо человѣ́ческо е́сть, и число́ его́ ше́сть со́тъ шестьдеся́тъ ше́сть.
И прiи́де еди́нъ от­ седми́ А́нгелъ иму́щихъ се́дмь фiа́лъ, и глаго́ла со мно́ю, глаго́ля ми́: прiиди́, да покажу́ ти су́дъ любо­дѣ́йцы вели́кiя, сѣдя́щiя на вода́хъ мно́гихъ:
съ не́юже любо­дѣ́яша ца́рiе зе́мстiи, и упи́шася живу́щiи на земли́ от­ вина́ любо­дѣя́нiя ея́.
И веде́ мя въ пу́сто мѣ́сто ду́хомъ: и ви́дѣхъ жену́ сѣдя́щу на звѣ́ри червле́нѣ, испо́лненѣмъ име́нъ ху́лныхъ, и́же имѣ́яше гла́въ се́дмь и рого́въ де́сять.
И жена́ бѣ́ облечена́ въ порфи́ру и червлени́цу, и позлащена́ зла́томъ и ка́менiемъ драги́мъ и би́серомъ, иму́щи ча́шу зла́ту въ руцѣ́ сво­е́й по́лну ме́рзости и скве́рнъ любо­дѣя́нiя ея́:
и на челѣ́ ея́ напи́сано и́мя: та́йна, Вавило́нъ вели́кiй, ма́ти любо­дѣ́йцамъ и ме́рзостемъ зе́мскимъ.
И ви́дѣхъ жену́ пiя́ну кровьми́ святы́хъ и кровьми́ свидѣ́телей Иису́совыхъ, и диви́хся, ви́дѣвъ ю́, ди́вомъ вели́кимъ.
И рече́ ми А́нгелъ: что́ диви́шися? А́зъ ти́ реку́ та́йну жены́ [сея́] и звѣ́ря нося́щаго ю́, се́дмь гла́въ иму́ща и рого́въ де́сять.
Звѣ́рь, его́же ви́дѣлъ еси́, бѣ́, и нѣ́сть, и и́мать взы́ти от­ бе́здны, и въ па́губу по́йдетъ: и удивя́т­ся живу́щiи на земли́, и́мже имена́ не напи́сана су́ть въ кни́гу живо́тную от­ сложе́нiя мíра, ви́дяще, я́ко звѣ́рь бѣ́, и нѣ́сть, и преста́ {ви́дяще звѣ́ря, и́же бѣ́, и нѣ́сть, и предста́нетъ}.
Здѣ́ у́мъ, и́же и́мать му́дрость. Се́дмь гла́въ го́ры су́ть се́дмь, идѣ́же жена́ сѣди́тъ на ни́хъ,
и ца́рiе се́дмь су́ть: пя́ть и́хъ па́ло, и еди́нъ е́сть, [а] другі́й еще́ не прiи́де: и егда́ прiи́детъ, ма́ло ему́ е́сть пребы́ти {подоба́етъ бы́ти}.
И звѣ́рь, и́же бѣ́ и нѣ́сть, и то́й осмы́й е́сть, и от­ седми́хъ е́сть, и въ па́губу и́детъ.
И де́сять рого́въ, я́же ви́дѣлъ еси́, де́сять царе́й су́ть, и́же ца́р­ст­ва еще́ не прiя́ша, но о́бласть я́ко ца́рiе на еди́нъ ча́съ прiи́мутъ со звѣ́ремъ.
Сі́и еди́ну во́лю и́мутъ, и си́лу и о́бласть свою́ звѣ́рю даду́тъ:
сі́и со А́гнцемъ бра́нь сотворя́тъ, и А́гнецъ побѣди́тъ я́, я́ко Госпо́дь господе́мъ е́сть и Ца́рь царе́мъ: и су́щiи съ Ни́мъ зва́н­нiи и избра́н­нiи и вѣ́рни.
И глаго́ла ми́: во́ды, я́же еси́ ви́дѣлъ, идѣ́же любо­дѣ́йца сѣди́тъ, лю́дiе и наро́ди су́ть, и племена́ и язы́цы.
И де́сять рого́въ, я́же ви́дѣлъ еси́ на звѣ́ри, сі́и любо­дѣ́йцу воз­ненави́дятъ, и запустѣ́в­шу сотворя́тъ ю́ и на́гу, и пло́ть ея́ снѣдя́тъ, и сожгу́тъ ю́ огне́мъ:
Бо́гъ бо да́лъ е́сть въ сердца́ и́хъ, сотвори́ти во́лю Его́, и сотвори́ти еди́ну во́лю, и да́ти ца́р­ст­во свое́ звѣ́рю, до́ндеже сконча́ют­ся глаго́лы Бо́жiи.
И жена́, ю́же ви́дѣлъ еси́, гра́дъ е́сть вели́кiй, и́же и́мать ца́р­ст­во надъ цари́ земны́ми.
Синодальный
1 Видение зверя с семью головами и десятью рогами. 11 Видение зверя с двумя рогами, число которого 666.
И стал я на песке морском, и увидел выходящего из моря зверя с семью головами и десятью рогами: на рогах его было десять диадим, а на головах его имена богохульные.
Зверь, которого я видел, был подобен барсу; ноги у него – как у медведя, а пасть у него – как пасть у льва; и дал ему дракон силу свою и престол свой и великую власть.
И видел я, что одна из голов его как бы смертельно была ранена, но эта смертельная рана исцелела. И дивилась вся земля, следя за зверем, и поклонились дракону, который дал власть зверю,
и поклонились зверю, говоря: кто подобен зверю сему? и кто может сразиться с ним?
И даны были ему уста, говорящие гордо и богохульно, и дана ему власть действовать сорок два месяца.
И отверз он уста свои для хулы на Бога, чтобы хулить имя Его, и жилище Его, и живущих на небе.
И дано было ему вести войну со святыми и победить их; и дана была ему власть над всяким коленом и народом, и языком и племенем.
И поклонятся ему все живущие на земле, которых имена не написаны в книге жизни у Агнца, закланного от создания мира.
Кто имеет ухо, да слышит.
Кто ведет в плен, тот сам пойдет в плен; кто мечом убивает, тому самому надлежит быть убиту мечом. Здесь терпение и вера святых.
И увидел я другого зверя, выходящего из земли; он имел два рога, подобные агнчим, и говорил как дракон.
Он действует перед ним со всею властью первого зверя и заставляет всю землю и живущих на ней поклоняться первому зверю, у которого смертельная рана исцелела;
и творит великие знамения, так что и огонь низводит с неба на землю перед людьми.
И чудесами, которые дано было ему творить перед зверем, он обольщает живущих на земле, говоря живущим на земле, чтобы они сделали образ зверя, который имеет рану от меча и жив.
И дано ему было вложить дух в образ зверя, чтобы образ зверя и говорил и действовал так, чтобы убиваем был всякий, кто не будет поклоняться образу зверя.
И он сделает то, что всем, малым и великим, богатым и нищим, свободным и рабам, положено будет начертание на правую руку их или на чело их,
и что никому нельзя будет ни покупать, ни продавать, кроме того, кто имеет это начертание, или имя зверя, или число имени его.
Здесь мудрость. Кто имеет ум, тот сочти число зверя, ибо это число человеческое; число его шестьсот шестьдесят шесть.
1 Видение Вавилона; жены, сидящей на звере багряном. 7 Объяснение зверя с семью головами и десятью рогами.
И пришел один из семи Ангелов, имеющих семь чаш, и, говоря со мною, сказал мне: подойди, я покажу тебе суд над великою блудницею, сидящею на водах многих;
с нею блудодействовали цари земные, и вином ее блудодеяния упивались живущие на земле.
И повел меня в духе в пустыню; и я увидел жену, сидящую на звере багряном, преисполненном именами богохульными, с семью головами и десятью рогами.
И жена облечена была в порфиру и багряницу, украшена золотом, драгоценными камнями и жемчугом, и держала золотую чашу в руке своей, наполненную мерзостями и нечистотою блудодейства ее;
и на челе ее написано имя: тайна, Вавилон великий, мать блудницам и мерзостям земным.
Я видел, что жена упоена была кровью святых и кровью свидетелей Иисусовых, и видя ее, дивился удивлением великим.
И сказал мне Ангел: что ты дивишься? я скажу тебе тайну жены сей и зверя, носящего ее, имеющего семь голов и десять рогов.
Зверь, которого ты видел, был, и нет его, и выйдет из бездны, и пойдет в погибель; и удивятся те из живущих на земле, имена которых не вписаны в книгу жизни от начала мира, видя, что зверь был, и нет его, и явится.
Здесь ум, имеющий мудрость. Семь голов суть семь гор, на которых сидит жена,
и семь царей, из которых пять пали, один есть, а другой еще не пришел, и когда придет, не долго ему быть.
И зверь, который был и которого нет, есть восьмой, и из числа семи, и пойдет в погибель.
И десять рогов, которые ты видел, суть десять царей, которые еще не получили царства, но примут власть со зверем, как цари, на один час.
Они имеют одни мысли и передадут силу и власть свою зверю.
Они будут вести брань с Агнцем, и Агнец победит их; ибо Он есть Господь господствующих и Царь царей, и те, которые с Ним, суть званые и избранные и верные.
И говорит мне: во́ды, которые ты видел, где сидит блудница, суть люди и народы, и племена и языки.
И десять рогов, которые ты видел на звере, сии возненавидят блудницу, и разорят ее, и обнажат, и плоть ее съедят, и сожгут ее в огне;
потому что Бог положил им на сердце – исполнить волю Его, исполнить одну волю, и отдать царство их зверю, доколе не исполнятся слова Божии.
Жена же, которую ты видел, есть великий город, царствующий над земными царями.
Et il se tint sur le sable de la mer. Puis je vis monter de la mer une bête qui avait dix cornes et sept têtes, et sur ses cornes dix diadèmes, et sur ses têtes des noms de blasphème.
La bête que je vis était semblable à un léopard; ses pieds étaient comme ceux d'un ours, et sa gueule comme une gueule de lion. Le dragon lui donna sa puissance, et son trône, et une grande autorité.
Et je vis l'une de ses têtes comme blessée à mort; mais sa blessure mortelle fut guérie. Et toute la terre était dans l'admiration derrière la bête.
Et ils adorèrent le dragon, parce qu'il avait donné l'autorité à la bête; ils adorèrent la bête, en disant: Qui est semblable à la bête, et qui peut combattre contre elle?
Et il lui fut donné une bouche qui proférait des paroles arrogantes et des blasphèmes; et il lui fut donné le pouvoir d'agir pendant quarante-deux mois.
Et elle ouvrit sa bouche pour proférer des blasphèmes contre Dieu, pour blasphémer son nom, et son tabernacle, et ceux qui habitent dans le ciel.
Et il lui fut donné de faire la guerre aux saints, et de les vaincre. Et il lui fut donné autorité sur toute tribu, tout peuple, toute langue, et toute nation.
Et tous les habitants de la terre l'adoreront, ceux dont le nom n'a pas été écrit dès la fondation du monde dans le livre de vie de l'agneau qui a été immolé.
Si quelqu'un a des oreilles, qu'il entende!
Si quelqu'un mène en captivité, il ira en captivité; si quelqu'un tue par l'épée, il faut qu'il soit tué par l'épée. C'est ici la persévérance et la foi des saints.
Puis je vis monter de la terre une autre bête, qui avait deux cornes semblables à celles d'un agneau, et qui parlait comme un dragon.
Elle exerçait toute l'autorité de la première bête en sa présence, et elle faisait que la terre et ses habitants adoraient la première bête, dont la blessure mortelle avait été guérie.
Elle opérait de grands prodiges, même jusqu'à faire descendre du feu du ciel sur la terre, à la vue des hommes.
Et elle séduisait les habitants de la terre par les prodiges qu'il lui était donné d'opérer en présence de la bête, disant aux habitants de la terre de faire une image à la bête qui avait la blessure de l'épée et qui vivait.
Et il lui fut donné d'animer l'image de la bête, afin que l'image de la bête parlât, et qu'elle fît que tous ceux qui n'adoreraient pas l'image de la bête fussent tués.
Et elle fit que tous, petits et grands, riches et pauvres, libres et esclaves, reçussent une marque sur leur main droite ou sur leur front,
et que personne ne pût acheter ni vendre, sans avoir la marque, le nom de la bête ou le nombre de son nom.
C'est ici la sagesse. Que celui qui a de l'intelligence calcule le nombre de la bête. Car c'est un nombre d'homme, et son nombre est six cent soixante-six.
Puis un des sept anges qui tenaient les sept coupes vint, et il m'adressa la parole, en disant: Viens, je te montrerai le jugement de la grande prostituée qui est assise sur les grandes eaux.
C'est avec elle que les rois de la terre se sont livrés à l'impudicité, et c'est du vin de son impudicité que les habitants de la terre se sont enivrés.
Il me transporta en esprit dans un désert. Et je vis une femme assise sur une bête écarlate, pleine de noms de blasphème, ayant sept têtes et dix cornes.
Cette femme était vêtue de pourpre et d'écarlate, et parée d'or, de pierres précieuses et de perles. Elle tenait dans sa main une coupe d'or, remplie d'abominations et des impuretés de sa prostitution.
Sur son front était écrit un nom, un mystère: Babylone la grande, la mère des impudiques et des abominations de la terre.
Et je vis cette femme ivre du sang des saints et du sang des témoins de Jésus. Et, en la voyant, je fus saisi d'un grand étonnement.
Et l'ange me dit: Pourquoi t'étonnes-tu? Je te dirai le mystère de la femme et de la bête qui la porte, qui a les sept têtes et les dix cornes.
La bête que tu as vue était, et elle n'est plus. Elle doit monter de l'abîme, et aller à la perdition. Et les habitants de la terre, ceux dont le nom n'a pas été écrit dès la fondation du monde dans le livre de vie, s'étonneront en voyant la bête, parce qu'elle était, et qu'elle n'est plus, et qu'elle reparaîtra. -
C'est ici l'intelligence qui a de la sagesse. -Les sept têtes sont sept montagnes, sur lesquelles la femme est assise.
Ce sont aussi sept rois: cinq sont tombés, un existe, l'autre n'est pas encore venu, et quand il sera venu, il doit rester peu de temps.
Et la bête qui était, et qui n'est plus, est elle-même un huitième roi, et elle est du nombre des sept, et elle va à la perdition.
Les dix cornes que tu as vues sont dix rois, qui n'ont pas encore reçu de royaume, mais qui reçoivent autorité comme rois pendant une heure avec la bête.
Ils ont un même dessein, et ils donnent leur puissance et leur autorité à la bête.
Ils combattront contre l'agneau, et l'agneau les vaincra, parce qu'il est le Seigneur des seigneurs et le Roi des rois, et les appelés, les élus et les fidèles qui sont avec lui les vaincront aussi.
Et il me dit: Les eaux que tu as vues, sur lesquelles la prostituée est assise, ce sont des peuples, des foules, des nations, et des langues.
Les dix cornes que tu as vues et la bête haïront la prostituée, la dépouilleront et la mettront à nu, mangeront ses chairs, et la consumeront par le feu.
Car Dieu a mis dans leurs coeurs d'exécuter son dessein et d'exécuter un même dessein, et de donner leur royauté à la bête, jusqu'à ce que les paroles de Dieu soient accomplies.
Et la femme que tu as vue, c'est la grande ville qui a la royauté sur les rois de la terre.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible