Азбука веры » Би́блия » Апока́липсiс » гл.15

Апока́липсiс, Глава 15

Толкования

Толкования главы

15:1

15:2

см.:Откр.4:6;

15:3

см.:Исх.15:1;Исх.6:13;Втор.32:4;Пс.144:17;Ос.14:10;

15:4

см.:Иер.10:7;

15:5

15:6

15:7

15:8

см.:Ис.6:4;

Церковнославянский (рус)

И ви́дѣхъ и́но зна́менiе на небеси́ ве́лiе и чу́дно, се́дмь А́нгелъ иму́щихъ се́дмь я́звъ послѣ́днихъ, зане́ въ тѣ́хъ сконча́ется я́рость Бо́жiя.

И ви́дѣхъ я́ко мо́ре сткля́но смѣ́шено со огне́мъ, и побѣди́вшыя звѣ́ря и о́бразъ его́, и начерта́нiе его́ и число́ и́мене его́, стоя́щыя на мо́ри сткля́нѣмъ, иму́щыя гу́сли Бо́жiя:

и поя́ху пѣ́снь Моисе́а раба́ Бо́жiя и пѣ́снь А́гнчу, глаго́люще: ве́лiя и ди́вна дѣла́ Твоя́, Го́споди Бо́же Вседержи́телю: пра́ведни и и́стинни путiе́ Твои́, Царю́ святы́хъ:

кто́ не убои́тся Тебе́, Го́споди, и просла́витъ и́мя Твое́? Я́ко еди́нъ преподо́бенъ еси́, я́ко вси́ язы́цы прiи́дутъ и покло́нятся предъ Тобо́ю: я́ко оправда́нiя Твоя́ яви́шася.

И по си́хъ ви́дѣхъ, и се́, отве́рзеся хра́мъ ски́нiи свидѣ́нiя на небеси́:

и изыдо́ша се́дмь А́нгелъ изъ хра́ма, и́же имѣ́яху се́дмь я́звъ, облече́ни въ ри́зы льня́ны чи́сты и свѣ́тлы, и препоя́сани на пе́рсехъ по́ясы златы́ми.

И еди́но от четы́рехъ живо́тныхъ даде́ седми́мъ А́нгеломъ се́дмь фiа́лъ златы́хъ, испо́лненыхъ я́рости Бо́га живу́щаго во вѣ́ки вѣко́въ.

И напо́лнися хра́мъ ды́ма от сла́вы Бо́жiя и от си́лы Его́, и никто́же можа́ше вни́ти во хра́мъ, до́ндеже сконча́ются се́дмь я́звъ седми́хъ А́нгелъ.

Узбекский

Мен осмонда одатдан ташқари ажойиб бошқа бир аломат кўрдим: қўлида охирги етти бало бор етти фаришта. Ана шу балолар билан Худонинг ғазаби тамом бўлади.

Мен гўё олов аралаш ойнадан ясалган бир денгизни ҳам кўрдим. Ҳайвонга, унинг тасвири, [тамғаси] ҳамда номининг сонига қарши ғалаба қозонганлар Худонинг чангларини қўлга олиб, шу ойна денгизнинг устида турган эдилар.

Улар Худо қули Мусонинг куйини ва Қўзининг куйини куйлаб, шундай дердилар:“Ё Раббий, Тангри Таоло,Ҳар нарсага қодир Сарвари коинот!Сенинг ишларинг буюк ва ажойибдир.Эй элу халқлар Подшоҳи!Сенинг йўлларинг тўғри ва ҳақдир.

Эй Худованди карим!Ким чўчимас экан Сендан?Ким улуғламас экан исмингни?Зеро ёлғиз Ўзинг муқаддассан.Жамики эллар ҳузурингга келиб,Сенга бош эгиб сажда қилгайлар.Барчага аён бўлди одил ҳукмларинг”.

Шундан сўнг қарадим-у, самодаги маъбад, яъни Шаҳодат Чодири очилганини кўрдим.

Етти балога ҳоким етти фаришта тоза ва порлоқ зиғир мато кийган ва кўксига олтин камарлар боғлаган ҳолда маъбаддан чиқдилар.

Тўрт жондордан бири етти фариштага абадулабад барҳаёт Худонинг ғазаби билан тўлиқ еттита олтин коса берди.

Маъбад Худонинг улуғворлиги ва қудратидан дуд билан тўлиб кетди. Етти фариштанинг етти балоси тамом бўлмагунча, ҳеч ким маъбадга кира олмади.

Синодальный

1 Семь Ангелов с семью язвами. 3 Песнь Моисея и песнь Агнца. 5 Семь Ангелов получили семь чаш с семью язвами.

И увидел я иное знамение на небе, великое и чудное: семь Ангелов, имеющих семь последних язв, которыми оканчивалась ярость Божия.

И видел я как бы стеклянное море, смешанное с огнем; и победившие зверя и образ его, и начертание его и число имени его, стоят на этом стеклянном море, держа гусли Божии,

и поют песнь Моисея, раба Божия, и песнь Агнца, говоря: велики и чудны дела Твои, Господи Боже Вседержитель! праведны и истинны пути Твои, Царь святых!

Кто не убоится Тебя, Господи, и не прославит имени Твоего? ибо Ты един свят. Все народы придут и поклонятся пред Тобою, ибо открылись суды Твои.

И после сего я взглянул, и вот, отверзся храм скинии свидетельства на небе.

И вышли из храма семь Ангелов, имеющие семь язв, облеченные в чистую и светлую льняную одежду и опоясанные по персям золотыми поясами.

И одно из четырех животных дало семи Ангелам семь золотых чаш, наполненных гневом Бога, живущего во веки веков.

И наполнился храм дымом от славы Божией и от силы Его, и никто не мог войти в храм, доколе не окончились семь язв семи Ангелов.

Грузинский (древн.)

Языки

და ვიხილე სხუაჲ სასწაული ცათა შინა დიდი და საკჳრველი: ანგელოზნი შჳდნი, რომელთა აქუნდეს შჳდნი იგი წყლულებანი უკუანაჲსკნელნი, რამეთუ მათ წყლულებათა ზედა აღესრულა გულისწყრომაჲ ღმრთისაჲ.

და ვიხილე, ვითარცა ზღუაჲ ჭიქისაჲ, შერეული ცეცხლითა. და რომელთაცა სძლიან ხატსა მას და მჴეცსა და რიცხუსა მას სახელისა მისისასა, მდგომარე იყვნეს ზღუასა მას ზედა ჭიქისასა და აქუნდა ათძალები ღმრთისაჲ.

და გალობენ გალობასა მოსეს, მონისა ღმრთისასა, და გალობასა მას კრავისასა და იტყჳან: დიდ და საკჳრველ არიან საქმენი შენნი, უფალო ღმერთო, ყოვლისა მპყრობელო; მართალ და ჭეშმარიტ არიან გზანი შენნი, მეუფეო წმიდათაო.

ვინ არა შეუშინდეს, უფალო, და ადიდებდეს სახელსა შენსა? რამეთუ შენ მხოლოჲ ხარ წმიდა, და ყოველნი წარმართნი მოვიდენ და თაყუანის-გცენ წინაშე შენსა, რამეთუ სიმართლენი შენნი გამოცხადნეს.

და შემდგომად ამისა ვიხილე, რამეთუ განეღო ტაძარი კარვისაჲ მის საწამებელისაჲ ცათა შინა.

და გამოვიდეს შჳდნი იგი ანგელოზნი, რომელთა აქუნდეს შჳდნი იგი წყლულებანი, რომელთა ემოსა სამოსელი სელისაჲ წმიდაჲ და ბრწყინვალე, და მკერდთა მათთა ზედა ერტყა სარტყელები ოქროჲსაჲ.

და ერთმან ოთხთა მათ ცხოველთაგანმან მისცნა შჳდთა მათ ანგელოზთა შჳდნი ლანკნანი ოქროჲსანი, სავსენი გულის-წყრომითა ღმრთისაჲთა, რომელი-იგი ცხოველ არს უკუნითი უკუნისამდე.

და აღივსო ტაძარი იგი კუამლითა დიდებისაგან ღმრთისა და ძლიერებისაგან მისისა. და ვერვინ შემძლებელ იყო შესლვად ტაძარსა, ვიდრემდის აღესრულნეს შჳდნი იგი წყლულებანი შჳდთა მათ ანგელოზთანი.