Скрыть
19:2
19:5
19:9
19:10
19:18
19:19
19:21
Синодальный
1 Радость на небе о падении Вавилона. 11 Сидящий на белом коне; Царь царей и Господь господствующих. 17 Зверь брошен в озеро огненное.
После сего я услышал на небе громкий голос как бы многочисленного народа, который говорил: аллилуия! спасение и слава, и честь и сила Господу нашему!
Ибо истинны и праведны суды Его: потому что Он осудил ту великую любодейцу, которая растлила землю любодейством своим, и взыскал кровь рабов Своих от руки ее.
И вторично сказали: аллилуия! И дым ее восходил во веки веков.
Тогда двадцать четыре старца и четыре животных пали и поклонились Богу, сидящему на престоле, говоря: аминь! аллилуия!
И голос от престола исшел, говорящий: хвалите Бога нашего, все рабы Его и боящиеся Его, малые и великие.
И слышал я как бы голос многочисленного народа, как бы шум вод многих, как бы голос громов сильных, говорящих: аллилуия! ибо воцарился Господь Бог Вседержитель.
Возрадуемся и возвеселимся и воздадим Ему славу; ибо наступил брак Агнца, и жена Его приготовила себя.
И дано было ей облечься в виссон чистый и светлый; виссон же есть праведность святых.
И сказал мне Ангел: напиши: блаженны званые на брачную вечерю Агнца. И сказал мне: сии суть истинные слова Божии.
Я пал к ногам его, чтобы поклониться ему; но он сказал мне: смотри, не делай сего; я сослужитель тебе и братьям твоим, имеющим свидетельство Иисусово; Богу поклонись; ибо свидетельство Иисусово есть дух пророчества.
И увидел я отверстое небо, и вот конь белый, и сидящий на нем называется Верный и Истинный, Который праведно судит и воинствует.
Очи у Него как пламень огненный, и на голове Его много диадим. Он имел имя написанное, которого никто не знал, кроме Его Самого.
Он был облечен в одежду, обагренную кровью. Имя Ему: «Слово Божие».
И воинства небесные следовали за Ним на конях белых, облеченные в виссон белый и чистый.
Из уст же Его исходит острый меч, чтобы им поражать народы. Он пасет их жезлом железным; Он топчет точило вина ярости и гнева Бога Вседержителя.
На одежде и на бедре Его написано имя: «Царь царей и Господь господствующих».
И увидел я одного Ангела, стоящего на солнце; и он воскликнул громким голосом, говоря всем птицам, летающим по средине неба: летите, собирайтесь на великую вечерю Божию,
чтобы пожрать трупы царей, трупы сильных, трупы тысяченачальников, трупы коней и сидящих на них, трупы всех свободных и рабов, и малых и великих.
И увидел я зверя и царей земных и воинства их, собранные, чтобы сразиться с Сидящим на коне и с воинством Его.
И схвачен был зверь и с ним лжепророк, производивший чудеса пред ним, которыми он обольстил принявших начертание зверя и поклоняющихся его изображению: оба живые брошены в озеро огненное, горящее серою;
а прочие убиты мечом Сидящего на коне, исходящим из уст Его, и все птицы напитались их трупами.
Церковнославянский (рус)
И по си́хъ слы́шахъ гла́съ ве́лiй наро́да мно́га на небеси́, глаго́лющаго: аллилу́iа: спасе́нiе и сла́ва, и че́сть и си́ла Го́споду на́­шему,
я́ко и́стин­ни и пра́ви суди́ Его́: я́ко суди́лъ е́сть любо­дѣ́йцу вели́ку, я́же посмради́ {растли́} зе́млю любо­дѣя́нiемъ сво­и́мъ, и от­мсти́лъ кро́вь рабо́въ Сво­и́хъ от­ руки́ ея́.
И второ́е рѣ́ша: аллилу́iа. И ды́мъ ея́ восхожда́­ше во вѣ́ки вѣко́въ.
И падо́ша два́десять и четы́ри ста́рцы и четы́ри живо́тна и поклони́шася Богови сѣдя́щему на престо́лѣ, глаго́люще: ами́нь, аллилу́iа.
И гла́съ изы́де от­ престо́ла глаго́лющь: по́йте Бо́гу на́­шему, вси́ раби́ Его́ и боя́щiися Его́, и ма́лiи и вели́цыи.
И слы́шахъ я́ко гла́съ наро́да мно́га, и я́ко гла́съ во́дъ мно́гихъ, и я́ко гла́съ громо́въ крѣ́пкихъ, глаго́лющихъ: аллилу́iа, я́ко воцари́ся Госпо́дь Бо́гъ Вседержи́тель:
ра́дуимся и весели́мся, и дади́мъ сла́ву Ему́: я́ко прiи́де бра́къ А́гнчiй, и жена́ Его́ угото́вила е́сть себе́.
И дано́ бы́сть е́й облещи́ся въ виссо́нъ чи́стъ и свѣ́телъ: виссо́нъ бо оправда́нiя святы́хъ е́сть.
И глаго́ла ми́: напиши́: блаже́ни зва́н­нiи на ве́черю бра́ка А́гнча. И глаго́ла ми́: сiя́ словеса́ и́стин­на Бо́жiя су́ть.
И па́дъ предъ нога́ма его́, поклони́хся ему́: и глаго́ла ми́: ви́ждь, ни́: клевре́тъ ти́ е́смь и бра́тiй тво­и́хъ иму́щихъ свидѣ́тел­ст­во Иису́сово: Бо́гу поклони́ся: свидѣ́тел­ст­во бо Иису́сово е́сть ду́хъ проро́че­ст­вiя.
И ви́дѣхъ не́бо от­ве́рсто, и се́, ко́нь бѣ́лъ, и сѣдя́й на не́мъ Вѣ́ренъ и И́стиненъ, и Правосу́дный и Во́ин­ствен­ный:
о́чи же Ему́ [еста́] я́ко пла́мень о́гненъ, и на главѣ́ Его́ вѣнцы́ мно́зи: имы́й и́мя напи́сано, е́же никто́же вѣ́сть, то́кмо О́нъ Са́мъ:
и облече́нъ въ ри́зу червле́ну кро́вiю. И нарица́ет­ся и́мя Его́ Сло́во Бо́жiе.
И во́ин­ства небе́сная идя́ху вслѣ́дъ Его́ на ко́нехъ бѣ́лыхъ, облече́ни въ виссо́нъ бѣ́лъ и чи́стъ.
И изъ у́стъ Его́ изы́де ору́жiе остро́, да тѣ́мъ избiе́тъ язы́ки: и То́й упасе́тъ я́ жезло́мъ желѣ́знымъ, и То́й пере́тъ точи́ло вина́ я́рости и гнѣ́ва Бо́жiя Вседержи́телева.
И и́мать на ри́зѣ и на стегнѣ́ Сво­е́мъ и́мя напи́сано: Ца́рь царе́мъ и Госпо́дь господе́мъ.
И ви́дѣхъ еди́наго А́нгела стоя́ща на со́лнцѣ: и возопи́ гла́сомъ ве́лiимъ, глаго́ля всѣ́мъ пти́цамъ паря́щымъ посредѣ́ небесе́: прiиди́те и собери́теся на ве́черю вели́кую Бо́жiю,
да снѣ́сте пло́ти царе́й и пло́ти крѣ́пкихъ и пло́ти ты́сящниковъ, и пло́ти ко́ней и сѣдя́щихъ на ни́хъ, и пло́ти всѣ́хъ свобо́дныхъ и рабо́въ, и ма́лыхъ и вели́кихъ.
И ви́дѣхъ звѣ́ря и цари́ земны́я и во́и и́хъ со́браны сотвори́ти бра́нь съ Сѣдя́щимъ на кони́ и съ во́ин­ствы Его́.
И я́тъ бы́сть звѣ́рь и съ ни́мъ лжи́вый проро́къ, сотвори́вый зна́менiя предъ ни́мъ, и́миже прельсти́ прiе́мшыя начерта́нiе звѣри́но и покланя́ющыяся ико́нѣ его́: жи́ва вве́ржена бы́ста о́ба въ е́зеро о́гнен­ное горя́щее жу́пеломъ:
а про́чiи убiе́ни бы́ша ору́жiемъ Сѣдя́щаго на кони́, изше́дшимъ изъ у́стъ Его́: и вся́ пти́цы насы́тишася от­ пло́тей и́хъ.
Võidurõõm taevas ja Talle pulmad
Pärast seda ma kuulsin otsekui suure rahvahulga valju häälekõma taevast hüüdmas: „Halleluuja! Pääste ja kirkus ja vägi on meie Jumalal,
sest tema kohtumõistmised on tõelised ja õiged! Ta on ju mõistnud kohut suure hoora üle, kes laostas ilmamaad oma hooramisega, ning ta on oma sulaste vere temale kätte maksnud!”
Ja nad hüüdsid teist korda: „Halleluuja! Tema suits kerkib üles igavesest ajast igavesti!”
Need kakskümmend neli vanemat ja neli olevust heitsid maha ning kummardasid Jumalat, kes istub troonil, ja hüüdsid: „Aamen, halleluuja!”
Ja troonilt kostis hääl: „Kiitke meie Jumalat kõik tema sulased, kes teda kardate, pisikesed ja suured!”
Ma kuulsin otsekui suure rahvahulga häälekõma ning otsekui suurvee kohinat ning otsekui võimast piksemürinat hüüdmas: „Halleluuja! Sest Issand, meie Jumal, Kõigeväeline, on hakanud valitsema kuningana!
Rõõmustagem ja hõisakem ja andkem talle au, sest Talle pulmad on tulnud ning tema naine on ennast seadnud valmis,
ja talle on antud, et ta riietuks säravasse puhtasse peenlinasesse.” See peenlinane on pühade õiged seadmised.
Ingel ütles mulle: „Kirjuta: Õndsad on need, kes on kutsutud Talle pulmasöömaajale.” Ta ütles mulle: „Need on Jumala tõelised sõnad.”
Ja ma heitsin maha tema jalge ette, et teda kummardada. Ja ta ütles mulle: „Vaata, ära tee seda! Ma olen kaassulane sinule ja su vendadele, kellel on Jeesuse tunnistus. Kummarda Jumalat, sest Jeesuse tunnistajaks on prohvetluse vaim!”
Nägemus ratsanikust valgel hobusel
Ma nägin taeva olevat avatud, ning ennäe: valge hobune! Selle nimi, kes tema seljas istus, on Ustav ja Tõeline ning tema mõistab kohut ja sõdib õiguses.
Tema silmad olid nagu tuleleek ning ta peas oli palju peaehteid. Neile oli kirjutatud nimi, mida ei tea keegi muu kui tema ise.
Ja tal oli üll verre kastetud kuub ning oli nimetatud tema nimi - Jumala Sõna.
Taevased väehulgad järgnesid talle valgete hobuste seljas, üll valge puhas peenlinane.
Ja ta suust välkus vahe mõõk, et sellega raiuda paganaid, ning tema ise hoidis neid raudsauaga kui karjane. Tema ise tallas Kõigeväelise Jumala raevuviina surutõrt.
Ja temal oli tema kuue ja puusa peale kirjutatud nimi „Kuningate Kuningas ja isandate Issand”.
Ma nägin üht inglit seisvat päikeses ning see hüüdis suure häälega kõigile keset taevast lendavaile lindudele: „Tulge, lennake kokku Jumala suurele söömaajale,
et te saaksite süüa kuningate liha ja sõjapealike liha ja vägevate liha ning hobuste ja nende seljas istujate liha ning kõigi vabade ja orjade ning pisikeste ja suurte liha!”
Ma nägin metsalist ja ilmamaa kuningaid ja nende väehulki kogunevat sõda pidama temaga, kes istus valge hobuse seljas, ning tema väehulgaga.
Ja metsaline võeti vangi ning koos temaga valeprohvet, kes tema ees oli teinud tunnustähti, millega ta eksitas neid, kes olid võtnud endale metsalise märgi ja kummardanud tema kuju. Nad mõlemad visati elusalt tulejärve, mis põleb väävlis.
Teised tapeti mõõgaga, mis välkus selle suust, kes istus hobuse seljas. Ja kõigi lindude kõhud said täis nende lihast.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible