вѣ́мъ твоя́ дѣла́, и тру́дъ тво́й, и терпѣ́нiе твое́, и я́ко не мо́жеши носи́ти злы́хъ, и искуси́лъ еси́ глаго́лющыяся бы́ти апо́столы, и не су́ть, и обрѣ́лъ еси́ и́хъ ло́жныхъ:

и поне́слъ еси́, и терпѣ́нiе и́маши, и за и́мя Мое́ труди́лся еси́ и не изнемо́глъ еси́.

Но и́мамъ на тя́, я́ко любо́вь твою́ пе́рвую оста́вилъ еси́.

Помяни́ у́бо, отку́ду спа́лъ еси́, и пока́йся, и пе́рвая дѣла́ сотвори́: а́ще же ни́, гряду́ тебѣ́ ско́ро и дви́гну свѣти́лникъ тво́й от мѣ́ста своего́, а́ще не пока́ешися.

Но се́ и́маши, я́ко ненави́диши дѣ́лъ Николаи́тскихъ, и́хже и А́зъ ненави́жду.

Имѣ́яй у́хо да слы́шитъ, что́ Ду́хъ глаго́летъ це́рквамъ: побѣжда́ющему да́мъ я́сти от дре́ва живо́тнаго, е́же е́сть посредѣ́ рая́ Бо́жiя.

И А́нгелу це́ркве Сми́рнскiя напиши́: та́ко глаго́летъ Пе́рвый и Послѣ́днiй, И́же бы́сть ме́ртвъ, и [се́,] жи́въ е́сть:

вѣ́мъ твоя́ дѣла́ и ско́рбь и нищету́, но бога́тъ еси́, и хулы́ глаго́лющихся бы́ти Иуде́й, и не су́ть, но со́нмище сатанино́.

Не бо́йся ничесо́же, я́же и́маши пострада́ти. Се́, и́мать дiа́волъ всажда́ти от ва́съ въ темни́цы, да искуси́теся: и имѣ́ти бу́дете ско́рбь до десяти́ дні́й. Бу́ди вѣ́ренъ да́же до сме́рти, и да́мъ ти́ вѣне́цъ живота́.

Имѣ́яй у́хо слы́шати да слы́шитъ, что́ Ду́хъ глаго́летъ це́рквамъ: побѣжда́яй не и́мать вреди́тися от сме́рти вторы́я.

И А́нгелу Перга́мскiя це́ркве напиши́: та́ко глаго́летъ Имѣ́яй ме́чь обою́ду изощре́нъ:

вѣ́мъ дѣла́ твоя́, и гдѣ́ живе́ши, идѣ́же престо́лъ сатани́нъ: и держи́ши и́мя Мое́, и не отве́рглся еси́ вѣ́ры Моея́ и въ [Моя́] дни́, въ ня́же Анти́пасъ свидѣ́тель Мо́й вѣ́рный, и́же убiе́нъ бы́сть въ ва́съ, идѣ́же живе́тъ сатана́.

Но и́мамъ на тя́ ма́ло, я́ко и́маши ту́ держа́щихъ уче́нiе Валаа́мово, и́же уча́ше Вала́ка положи́ти собла́знъ предъ сынми́ Изра́илевыми, я́сти же́ртвы и́долскiя и любы́ твори́ти.

Та́ко и́маши и ты́ держа́щыя уче́нiе Николаи́тско, его́же ненави́жду.

Пока́йся: а́ще ли ни́, прiиду́ тебѣ́ ско́ро и бра́нь сотворю́ съ ни́ми мече́мъ у́стъ Мои́хъ.

Имѣ́яй у́хо слы́шати да слы́шитъ, что́ Ду́хъ глаго́летъ це́рквамъ: побѣжда́ющему да́мъ я́сти от ма́нны сокрове́нныя, и да́мъ ему́ ка́мень бѣ́лъ и на ка́мени и́мя но́во напи́сано, его́же никто́же вѣ́сть, то́кмо прiе́мляй.

И А́нгелу Ѳиати́рскiя це́ркве напиши́: та́ко глаго́летъ Сы́нъ Бо́жiй, Имѣ́яй о́чи свои́ я́ко пла́мень о́гненъ, и но́зѣ Его́ подо́бнѣ халколива́ну:

вѣ́мъ твоя́ дѣла́ и любо́вь, и слу́жбу и вѣ́ру, и терпѣ́нiе твое́ и дѣла́ твоя́, и послѣ́дняя бо́лша пе́рвыхъ.

Но и́мамъ на тя́ ма́ло, я́ко оставля́еши женѣ́ Иезаве́ли, глаго́лющей себе́ бы́ти проро́чицу, учи́ти и льсти́ти Моя́ рабы́, любодѣ́йствовати и снѣ́сти же́ртву и́долскую.

И да́хъ е́й вре́мя, да пока́ется от любодѣ́йства своего́, и не пока́яся.

Се́, А́зъ полага́ю ю́ на одрѣ́ и любодѣ́ющыя съ не́ю въ ско́рбь ве́лiю, а́ще не пока́ются от дѣ́лъ свои́хъ:

и ча́да и́хъ у́мрутъ сме́ртiю {и ча́да ея́ убiю́ сме́ртiю}: и уразумѣ́ютъ вся́ це́ркви, я́ко А́зъ е́смь испыта́яй сердца́ и утро́бы: и да́мъ ва́мъ кому́ждо по дѣло́мъ ва́шымъ.

Ва́мъ же глаго́лю и про́чымъ су́щымъ въ Ѳиати́рѣ, и́же не и́мутъ уче́нiя сего́ и и́же не разумѣ́ютъ глуби́нъ сатанины́хъ, я́коже глаго́лютъ: не возложу́ на вы́ тяготы́ и́ныя:

то́кмо, е́же и́мате, держи́те, до́ндеже прiиду́.

И побѣжда́ющему и соблюда́ющему дѣла́ Моя́ до конца́, да́мъ ему́ вла́сть на язы́цѣхъ,

и упасе́тъ я́ жезло́мъ желѣ́знымъ, я́ко сосу́ды скуде́льничи сокруша́тся, я́коже и А́зъ прiя́хъ от Отца́ Моего́:

и да́мъ ему́ звѣзду́ у́треннюю.

Имѣ́яй у́хо слы́шати да слы́шитъ, что́ Ду́хъ глаго́летъ це́рквамъ.

И показа́ ми чи́сту рѣку́ воды́ живо́тныя, свѣ́тлу я́ко криста́ллъ, исходя́щу от престо́ла Бо́жiя и А́гнча.

Посредѣ́ сто́гны его́ и по обапо́лы рѣки́ дре́во живо́тное, е́же твори́тъ плодо́въ двана́десяте, на кі́йждо ме́сяцъ воздая́ пло́дъ сво́й: и ли́ствiе дре́ва во исцѣле́нiе язы́комъ.

И вся́ка ана́ѳема не бу́детъ ктому́: и престо́лъ Бо́жiй и А́гнечь бу́детъ въ не́мъ, и раби́ Его́ послу́жатъ Ему́,

и у́зрятъ лице́ Его́, и и́мя Его́ на челѣ́хъ и́хъ.

И но́щи не бу́детъ та́мо, и не потре́буютъ свѣ́та от свѣти́лника, ни свѣ́та со́лнечнаго, я́ко Госпо́дь Бо́гъ просвѣща́етъ я́: и воцаря́тся во вѣ́ки вѣко́въ.

И рече́ ми: сiя́ словеса́ вѣ́рна и и́стинна: и Госпо́дь Бо́гъ святы́хъ проро́къ посла́ А́нгела Своего́ показа́ти рабо́мъ Свои́мъ, и́мже подоба́етъ бы́ти вско́рѣ.

Се́, гряду́ ско́ро: блаже́нъ соблюда́яй словеса́ проро́чества кни́ги сея́.

И а́зъ Иоа́ннъ ви́дѣхъ сiя́ и слы́шахъ. И егда́ слы́шахъ и ви́дѣхъ, падо́хъ поклони́тися на но́гу А́нгела показу́ющаго ми́ сiе́:

и глаго́ла ми́: ви́ждь, ни́: клевре́тъ бо тво́й е́смь и бра́тiи твоея́ проро́ковъ и соблюда́ющихъ словеса́ кни́ги сея́: Бо́гу поклони́ся.

И глаго́ла ми́: не запечатлѣ́й слове́съ проро́чествiя кни́ги се́я: я́ко вре́мя бли́зъ е́сть.

Оби́дяй да оби́дитъ еще́, и скве́рный да оскверни́тся еще́: и пра́ведный пра́вду да твори́тъ еще́: и святы́й да святи́тся еще́.

И се́, гряду́ ско́ро, и мзда́ Моя́ со Мно́ю, возда́ти коему́ждо по дѣло́мъ его́.

А́зъ е́смь А́лфа и Оме́га, нача́токъ и коне́цъ, Пе́рвый и Послѣ́днiй.

Блаже́ни творя́щiи за́повѣди Его́, да бу́детъ о́бласть и́мъ на дре́во живо́тное, и враты́ вни́дутъ во гра́дъ.

Внѣ́ же пси́ и чародѣ́е, и любодѣ́е и уби́йцы, и идолослужи́теле и вся́къ любя́й и творя́й лжу́.

А́зъ Иису́съ посла́хъ А́нгела Моего́ засвидѣ́телствовати ва́мъ сiя́ въ це́рквахъ. А́зъ е́смь ко́рень и ро́дъ Дави́довъ, и звѣзда́ у́тренняя {свѣ́тлая} и денни́ца.

И Ду́хъ и невѣ́ста глаго́лютъ: прiиди́, и слы́шяй да глаго́летъ: прiиди́. И жа́ждяй да прiи́детъ, и хотя́й да прiи́метъ во́ду живо́тную ту́не.

Сосвидѣ́телствую бо вся́кому слы́шащему словеса́ проро́чества кни́ги сея́: а́ще кто́ приложи́тъ къ си́мъ, наложи́тъ Бо́гъ на него́ я́звъ напи́санныхъ въ кни́зѣ се́й:

и а́ще кто́ отъи́метъ от слове́съ кни́ги проро́чествiя сего́, отъи́метъ Бо́гъ ча́сть его́ от кни́ги живо́тныя, и от гра́да свята́го, и напи́санныхъ въ кни́зѣ се́й.

Глаго́летъ свидѣ́телствуяй сiя́: е́й, гряду́ ско́ро: ами́нь. Е́й, гряди́ Го́споди Иису́се.

Благода́ть Го́спода на́шего Иису́са Христа́ со всѣ́ми ва́ми. Ами́нь.

Коне́цъ апока́липсису свята́го Иоа́нна богосло́ва: и́мать въ себѣ́ главы́ 22.

Синодальный

1 Ангелу Ефесской Церкви: «ты оставил первую любовь твою». 8 Смирнской: «будь верен до смерти». 12 Пергамской: «Знаю, что ты живешь там, где престол сатаны». 18 Фиатирской: «что имеете, держите, пока приду».

Ангелу Ефесской церкви напиши: так говорит Держащий семь звезд в деснице Своей, Ходящий посреди семи золотых светильников:

знаю дела твои, и труд твой, и терпение твое, и то, что ты не можешь сносить развратных, и испытал тех, которые называют себя апостолами, а они не таковы, и нашел, что они лжецы;

ты много переносил и имеешь терпение, и для имени Моего трудился и не изнемогал.

Но имею против тебя то, что ты оставил первую любовь твою.

Итак вспомни, откуда ты ниспал, и покайся, и твори прежние дела; а если не так, скоро приду к тебе, и сдвину светильник твой с места его, если не покаешься.

Впрочем то в тебе хорошо, что ты ненавидишь дела Николаитов, которые и Я ненавижу.

Имеющий ухо да слышит, что Дух говорит церквам: побеждающему дам вкушать от древа жизни, которое посреди рая Божия.

И Ангелу Смирнской церкви напиши: так говорит Первый и Последний, Который был мертв, и се, жив:

знаю твои дела, и скорбь, и нищету (впрочем ты богат), и злословие от тех, которые говорят о себе, что они Иудеи, а они не таковы, но сборище сатанинское.

Не бойся ничего, что тебе надобно будет претерпеть. Вот, диавол будет ввергать из среды вас в темницу, чтобы искусить вас, и будете иметь скорбь дней десять. Будь верен до смерти, и дам тебе венец жизни.

Имеющий ухо (слышать) да слышит, что Дух говорит церквам: побеждающий не потерпит вреда от второй смерти.

И Ангелу Пергамской церкви напиши: так говорит Имеющий острый с обеих сторон меч:

знаю твои дела, и что ты живешь там, где престол сатаны, и что содержишь имя Мое, и не отрекся от веры Моей даже в те дни, в которые у вас, где живет сатана, умерщвлен верный свидетель Мой Антипа.

Но имею немного против тебя, потому что есть у тебя там держащиеся учения Валаама, который научил Валака ввести в соблазн сынов Израилевых, чтобы они ели идоложертвенное и любодействовали.

Так и у тебя есть держащиеся учения Николаитов, которое Я ненавижу.

Покайся; а если не так, скоро приду к тебе и сражусь с ними мечом уст Моих.

Имеющий ухо (слышать) да слышит, что Дух говорит церквам: побеждающему дам вкушать сокровенную манну, и дам ему белый камень и на камне написанное новое имя, которого никто не знает, кроме того, кто получает.

И Ангелу Фиатирской церкви напиши: так говорит Сын Божий, у Которого очи, как пламень огненный, и ноги подобны халколивану:

знаю твои дела и любовь, и служение, и веру, и терпение твое, и то, что последние дела твои больше первых.

Но имею немного против тебя, потому что ты попускаешь жене Иезавели, называющей себя пророчицею, учить и вводить в заблуждение рабов Моих, любодействовать и есть идоложертвенное.

Я дал ей время покаяться в любодеянии ее, но она не покаялась.

Вот, Я повергаю ее на одр и любодействующих с нею в великую скорбь, если не покаются в делах своих.

И детей ее поражу смертью, и уразумеют все церкви, что Я есмь испытующий сердца и внутренности; и воздам каждому из вас по делам вашим.

Вам же и прочим, находящимся в Фиатире, которые не держат сего учения и которые не знают так называемых глубин сатанинских, сказываю, что не наложу на вас иного бремени;

только то, что имеете, держите, пока приду.

Кто побеждает и соблюдает дела Мои до конца, тому дам власть над язычниками,

и будет пасти их жезлом железным; как сосуды глиняные, они сокрушатся, как и Я получил власть от Отца Моего;

и дам ему звезду утреннюю.

Имеющий ухо (слышать) да слышит, что Дух говорит церквам.

1 Река воды жизни; рабы Божии узрят лицо Его. 6 Сии слова верны и истинны. 10 «Се, гряду скоро»; 14 «И Дух и невеста говорят: прииди!» 18 Последние предостережения; благословение.

И показал мне чистую реку воды жизни, светлую, как кристалл, исходящую от престола Бога и Агнца.

Среди улицы его, и по ту и по другую сторону реки, древо жизни, двенадцать раз приносящее плоды, дающее на каждый месяц плод свой; и листья дерева – для исцеления народов.

И ничего уже не будет проклятого; но престол Бога и Агнца будет в нем, и рабы Его будут служить Ему.

И узрят лице Его, и имя Его будет на челах их.

И ночи не будет там, и не будут иметь нужды ни в светильнике, ни в свете солнечном, ибо Господь Бог освещает их; и будут царствовать во веки веков.

И сказал мне: сии слова верны и истинны; и Господь Бог святых пророков послал Ангела Своего показать рабам Своим то, чему надлежит быть вскоре.

Се, гряду скоро: блажен соблюдающий слова пророчества книги сей.

Я, Иоанн, видел и слышал сие. Когда же услышал и увидел, пал к ногам Ангела, показывающего мне сие, чтобы поклониться ему;

но он сказал мне: смотри, не делай сего; ибо я сослужитель тебе и братьям твоим пророкам и соблюдающим слова книги сей; Богу поклонись.

И сказал мне: не запечатывай слов пророчества книги сей; ибо время близко.

Неправедный пусть еще делает неправду; нечистый пусть еще сквернится; праведный да творит правду еще, и святый да освящается еще.

Се, гряду скоро, и возмездие Мое со Мною, чтобы воздать каждому по делам его.

Я есмь Альфа и Омега, начало и конец, Первый и Последний.

Блаженны те, которые соблюдают заповеди Его, чтобы иметь им право на древо жизни и войти в город воротами.

А вне – псы и чародеи, и любодеи, и убийцы, и идолослужители, и всякий любящий и делающий неправду.

Я, Иисус, послал Ангела Моего засвидетельствовать вам сие в церквах. Я есмь корень и потомок Давида, звезда светлая и утренняя.

И Дух и невеста говорят: прииди! И слышавший да скажет: прииди! Жаждущий пусть приходит, и желающий пусть берет воду жизни даром.

И я также свидетельствую всякому слышащему слова пророчества книги сей: если кто приложит что к ним, на того наложит Бог язвы, о которых написано в книге сей;

и если кто отнимет что от слов книги пророчества сего, у того отнимет Бог участие в книге жизни и в святом граде и в том, что написано в книге сей.

Свидетельствующий сие говорит: ей, гряду скоро! Аминь. Ей, гряди, Господи Иисусе!

Благодать Господа нашего Иисуса Христа со всеми вами. Аминь.

Грузинский (древн.)

Языки

ანგელოზსა ეფესოჲსა ეკლესიისასა არქუ, ვითარმედ: ამას იტყჳს, რომელსა უპყრიან შჳდნი იგი ვარსკულავნი მარჯუენესა მისსა, რომელი-იგი ვალს შჳდთა მათ სასანთლეთა შორის ოქროჲსათა:

ვიცნი საქმენი შენნი და შრომაჲ შენი და მოთმინებაჲ შენი და ვითარმედ ვერ ძალ-გიც ტჳრთვად უკეთურთა მათ და გამოსცადენ იგინი, რომელნი იტყჳან თავთა თჳსთა მოციქულად, და არა არიან, და ჰპოვენ იგინი მტყუვარ.

და მოთმინებაჲ გაქუს და იტჳრთე სახელისა ჩემისათჳს და არა დაშუერ.

არამედ მაქუს შენდა მომართ, რამეთუ სიყუარული იგი შენი პირველი დაუტევე.

მოიჴსენებდ, უკუეთუ სადაჲთ დაეცი, და შეინანე და პირველნივე საქმენი ქმნენ; უკუეთუ არა, მოვალ ადრე და აღვძრა სასანთლე შენი ადგილისაგან თჳსისა, უკუეთუ არა შეინანო.

არამედ ესე გაქუს, რამეთუ გძულან საქმენი იგი ნიკოლაელთანი, რომელნი-იგი მე მძულან.

რომელსა ჰქონან ყურნი, ისმინენ, რასა ეტყჳს სული ეკლესიათა: რომელმან სძლოს, მივსცე მას ჭამად ძელისა მისგან ცხორებისა, რომელი არს შორის სამოთხესა ღმრთისა ჩემისასა.

და ანგელოზსა ზმირნისა ეკლესიისასა მიუწერე: ამას იტყჳს პირველი და უკუანაჲსკნელი იგი, რომელი იქმნა მკუდარ და ცხონდა:

ვიცნი საქმენი შენნი და ჭირი და სიგლახაკე, არამედ მდიდარ ხარ. და გმობაჲ იგი მათი, რომელნი იტყჳან თავთა თჳსთა ჰურიად, და არა არიან, არამედ შესაკრებელი ეშმაკისაჲ.

ნუ გეშინის საქმეთაგან, რომელთა ეგულების მოწევნად შენ ზედა, რამეთუ აჰა ესერა ეგულების ეშმაკსა თქუენგანთა შთაგდებად საპყრობილესა, რაჲთა გამოიცადნეთ ათ დღე. იქმენ მორწმუნე ვიდრე სიკუდილადმდე, და მოგცე შენ გჳრგჳნი იგი ცხორებისაჲ.

რომელსა ჰქონან ყურნი, ისმინენ, რასა ეტყჳს სული ეკლესიათა: რომელმან სძლოს, არაჲ ევნოს მას სიკუდილისა მისგან მეორისა.

და ანგელოზსა პერღამისა ეკლესიისასა მიუწერე: ამას იტყჳს, რომელსა-იგი აქუს მახჳლი ორპირი აღლესული:

ვიცნი საქმენი შენნი, და თუ სადა მკჳდრ ხარ, სადა-იგი არს საყდარი ეშმაკისაჲ, და გიპყრიეს სახელი ჩემი და არა უარ-ჰყავ სარწმუნოებაჲ ჩემი დღეთა მათ ანტიპაჲს, მოწამისა ჩემისა სარწმუნოჲსათა, რომელი-იგი მოიკლა თქუენ შორის, სადა-იგი ეშმაკი მკჳდრ არს.

არამედ მაქუს შენდა მომართ მცირედი, რამეთუ გყვანან ვინმე, რომელთა უპყრიეს სწავლაჲ იგი ბალამისი, რომელი ასწავა ბალაკს, რაჲთა დადვას დაბრკოლებაჲ წინაშე ძეთა ისრაჱლისათა, და ჭამად კერპთა ნაზორევისა და სიძვად.

ეგრეთვე შენცა გყვანან, რომელთა უპყრიეს სწავლაჲ იგი ნიკოლაელთაჲ.

შეინანე; უკუეთუ არა, მოვალ შენდა ადრე და ბრძოლა-ვყო მათ თანა მახჳილითა პირისა ჩემისაჲთა.

რომელსა ჰქონან ყურნი, ისმინენ, რასა ეტყჳს სული ეკლესიათა, ვითარმედ: რომელმან სძლოს, მივსცე მას მანანაჲსა მისგან დაფარულისა და მივსცე რიცხჳ სპეტაკი და რიცხუსა მას თანა სახელი ახალი დაწერილი, რომელი არავინ უწყის, გარნა რომელმან მიიღოს.

და ანგელოზსა თჳატირისა ეკლესიისასა მიუწერე, ვითარმედ: ამას იტყჳს ძე ღმრთისაჲ: რომლისა თუალნი არიან, ვითარცა ალი ცეცხლისაჲ, და ფერჴნი მისნი მსგავს არიან რვალსა გუნდრუკსა.

ვიცნი საქმენი შენნი და სიყუარული შენი, და სარწმუნოებაჲ და მსახურებაჲ და მოთმინებაჲ და საქმენი შენნი უკუანაჲსკნელნი უმრავლეს პირველისა.

არამედ მაქუს შენდა მომართ, რამეთუ უტევე ცოლი შენი იეზაბელ, რომელი იტყჳს თავსა თჳსსა წინაწარმეტყუელად და ასწავლის და აცთუნებს ჩემთა მონათა სიძვად და ჭამად კერპთა ნაზორევისა.

და მივეც მას ჟამი, რაჲთა შეინანოს, და არა ჰნებავს სინანულად სიძვისაგან მისისა.

აჰა ესერა დავამჴუა იგი სარეცელსა ზედა, და რომელნი იმრუშებდეს მის თანა, შთავყარნე ჭირსა დიდსა, უკუეთუ არა შეინანონ საქმეთაგან მათთა.

და შვილნი მისნი მოვსწყჳდნე სიკუდილითა, და ცნან ყოველთა ეკლესიათა, ვითარმედ მე ვარ, რომელი განვიკითხავ გულსა და თირკუმელთა; და მიგცე თქუენ თითოეულსა საქმეთა თქუენთაებრ.

ხოლო თქუენ გეტყჳ, სხუათა მაგათ, რომელნი ხართ თჳატირას შინა, რომელთა არა გაქუს სწავლაჲ ესე, რომელთა არა გიცნობიან სიღრმენი ეშმაკისანი, ვითარ იტყჳან, არღარა მოვაწიო თქუენ ზედა სხუაჲ სიმძიმე.

არამედ რომელი-ეგე გაქუს, დაიმჭირეთ, ვიდრემდის მოვიდე.

და რომელმან სძლოს და დაიმარხნეს ვიდრე აღსასრულადმდე საქმენი ჩემნი, მივსცე ჴელმწიფებაჲ წარმართთა ზედა,

და ჰმწყსიდეს მათ კუერთხითა რკინისაჲთა; ვითარცა ჭურნი იგი მეკეცეთანი შეიმუსრნიან, ვითარცა მე მოვიღე მამისაგან.

და მივსცე მას ვარსკულავი იგი განთიადისაჲ.

რომელსა ჰქონან ყურნი, ისმინენ, რასა ეტყჳს სული ეკლესიათა.

და მიჩუენა მდინარე ერთი წყლისა ცხოველისაჲ, ბრწყინვალე, ვითარცა ბროლი, გამომავალი საყდრისაგან ღმრთისა და კრავისა.

შორის სივრცესა მის ქალაქისასა, და მდინარისა მის ამიერ და წიაღ, ძელი ცხორებისაჲ, გამომღებელი ათორმეტსა ნაყოფსა, ყოველთა თუეთა მომცემელი თჳსისა მის ნაყოფისაჲ, და ფურცელნი იგი მის ხისანი საკურნებელად წარმართთა.

და ყოველი წყევაჲ არა იყოს მუნ. და საყდარი იგი ღმრთისაჲ და კრავისაჲ მას შინა იყოს. და მონანი მისნი ჰმსახურებდენ მას.

და იხილონ პირი მისი, და სახელი მისი შუბლთა ზედა მათთა.

და ღამე არა იყოს მუნ, და არა საჴმარ იყოს ნათელი და მზე, რამეთუ უფალმან ღმერთმან განანათლნეს იგინი, და სუფევდენ უკუნითი უკუნისამდე.

და მრქუა მე: ესე სიტყუანი სარწმუნო და ჭეშმარიტ არიან, და უფალმან ღმერთმან სულთა წინაწარმეტყუელთამან მოავლინა ანგელოზი თჳსი ჩუენებად, რაჲ-იგი ყოფად არს ადრე.

და, აჰა ესერა მოვალ ადრე. ნეტარ არს, რომელმან დაიმარხნეს სიტყუანი წინაწარმეტყუელებისა ამის წიგნისანი.

და მე, იოვანე, რომელსა მესმოდა და ვხედევდი ამას ყოველსა, და რაჟამს მესმა და რაჟამს ვიხილე, დავვარდი თაყუანის-ცემად წინაშე ფერჴთა ანგელოზისა მის, რომელი მიჩუენებდა ამათ.

და მრქუა მე: იხილე ნუ, რამეთუ შენ თანა მონაჲ ვარ და ძმათა შენთა თანა წინაწარმეტყუელთა, და რომელთა დაიცვნენ სიტყუანი ამის წიგნისანი. ღმერთსა თაყუანის-ეც.

და მრქუა მე: ნუ დაჰბეჭდავ სიტყუათა წინაწარმეტყუელებისა ამის წიგნისათა, რამეთუ ჟამი ახლოს არს.

უსამართლოჲ იგი უსამართლოებდინ ჯერეთ, და შეგინებული შეიგინებოდენ ჯერეთ, და მართალი სიმართლესა იქმოდენ ჯერეთ, და წმიდაჲ იგი წმიდა იქმნებოდენ ჯერეთ.

და აჰა ესერა მოვალ ადრე, და სასყიდელი ჩემი ჩემ თანა მიგებად თითოეულსა, ვითარცა საქმე მისი იყოს.

მე ვარ ანი და ჵ, პირველი და უკუანაჲსკნელი, დასაბამი და დასასრული.

ნეტარ არიან, რომელნი იქმოდიან მცნებათა მისთა, რაჲთა იყოს ჴელმწიფებაჲ მათი ძელსა მას ზედა ცხორებისასა, და ბჭეთა მათ მიერ შევიდენ ქალაქად.

გარე იყვნენ შეგინებულნი და მწამლველნი და მეძავნი და კაცის-მკლველნი და კერპთმსახურნი და ყოველი მოყუარე და მოქმედი ტყუვილისაჲ.

მე, იესუ, მოვავლინე ანგელოზი ჩემი, რაჲთა გიწამოს ესე ყოველი თქუენ, ეკლესიათა. მე ვარ ძირი და ნათესავი დავითისი, ვარსკულავი ბრწყინვალე განთიადისაჲ.

და სული და სძალი იტყჳან: მოვიდოდე! და რომელსა ესმას, თქუნ: მოვიდოდე! და რომელსა სწყუროდის, მოვიდოდენ, რომელსა ჰნებავს მიღებად წყლისა მის ცხოველისა უსასყიდლოდ.

ვწამებ მე ყოვლისა მიმართ, რომელსა ესმოდიან სიტყუანი წინაწარმეტყუელებისა ამის წიგნისანი: უკუეთუ ვინ შესძინოს ამათ ზედა, შესძინენ ღმერთმან მის ზედა წყლულებანი იგი, რომელ წერილ არიან ამას წიგნსა.

და უკუეთუ ვინ მოაკლოს სიტყუათა წიგნისა ამის წინაწარმეტყუელებისათა, მოაკლენ ღმერთმან ნაწილი მისი ძელისა მისგან ცხორებისა. და ქალაქისა მისგან წმიდისა, რომელ წერილ არიან ამას წიგნსა.

იტყჳს, რომელი წამებს ამას: ჰე, მოვალ ადრე! ჰე, მოვიდოდე, უფალო იესუ!

მადლი უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესი ყოველთა წმიდათა თანა. ამინ.