и во у́шы си́льныхъ и сыно́въ ца́рскихъ и во у́шы старѣ́йшинъ, и во у́шы всѣ́хъ люді́й от ма́ла и до вели́ка и́хъ, всѣ́хъ живу́щихъ въ Вавило́нѣ при рѣцѣ́ су́дъ.

И пла́кахуся, и постя́хуся, и моля́хуся моли́твами предъ Го́сподемъ,

и собра́ша сребро́, я́коже кого́ждо можа́ше рука́,

и посла́ша во Иерусали́мъ ко Иоаки́му жерцу́ вели́кому, сы́ну хелкі́ину сы́на Сало́мля и ко жерце́мъ и ко всѣ́мъ лю́демъ, и́же обрѣто́шася съ ни́мъ во Иерусали́мѣ,

внегда́ взя́ сосу́ды хра́ма Госпо́дня изнесе́ныя от хра́ма возврати́ти на зе́млю Иу́дину, въ деся́тый де́нь ме́сяца сива́нъ, сосу́ды сре́бряны, я́же сотвори́ седекі́а сы́нъ Иосі́инъ ца́рь Иу́динъ,

повнегда́ пресели́ Навуходоно́соръ ца́рь Вавило́нскiй Иехоні́ю и кня́зи, и у́зники и си́льныя и лю́ди земли́ от Иерусали́ма, и введе́ я́ [свя́заны] въ Вавило́нъ.

И реко́ша: се́, посла́хомъ къ ва́мъ сребро́, да ку́пите на сребрѣ́ всесожже́нiя за грѣ́хъ и ѳимiа́мъ, и сотвори́те же́ртву и вознеси́те на же́ртвенникъ Го́спода Бо́га на́шего,

и моли́теся за житiе́ Навуходоно́сора царя́ Вавило́нскаго и за житiе́ Валтаса́ра сы́на его́, да бу́дутъ дні́е и́хъ, я́коже дні́е небе́снiи, на земли́.

И да да́стъ Госпо́дь крѣ́пость на́мъ и да просвѣти́тъ о́чи на́ши, и да живе́мъ подъ сѣ́нiю Навуходоно́сора царя́ Вавило́нска и подъ сѣ́нiю Валтаса́ра сы́на его́, да рабо́таемъ и́мъ дни́ мно́ги и обря́щемъ благода́ть предъ ни́ми.

И моли́теся за на́съ ко Го́сподеви Бо́гу на́шему, я́ко согрѣши́хомъ Го́сподеви Бо́гу на́шему, и не отврати́ся я́рость Госпо́дня и гнѣ́въ его́ от на́съ до сего́ дне́.

И прочти́те кни́гу сiю́, ю́же посла́хомъ къ ва́мъ, исповѣ́дати въ дому́ Госпо́дни въ де́нь пра́здника, во дни́ годовы́я,

и да рече́те: Го́споду Бо́гу на́шему пра́вда, а на́мъ стыдѣ́нiе ли́цъ, я́коже де́нь се́й, человѣ́ку Иу́дину и живу́щымъ во Иерусали́мѣ,

и царе́мъ на́шымъ и князе́мъ на́шымъ, и жерце́мъ на́шымъ и проро́комъ на́шымъ и отце́мъ на́шымъ:

поне́же согрѣши́хомъ предъ Го́сподемъ

и не покори́хомся ему́ и не послу́шахомъ гла́са Го́спода Бо́га на́шего ходи́ти въ повелѣ́нiихъ его́, я́же даде́ предъ лице́мъ на́шимъ.

От дне́, въ о́ньже изведе́ Госпо́дь отцы́ на́шя от земли́ Еги́петски, и до сего́ дне́ бѣ́хомъ не покаря́ющеся Го́сподеви Бо́гу на́шему и отмета́хомся, е́же не послу́шати гла́са его́.

И прильпе́ къ на́мъ зло́ и кля́тва, ю́же сочини́ Госпо́дь Моисе́ю о́троку своему́ въ де́нь, въ о́ньже изведе́ Госпо́дь отцы́ на́шя от земли́ Еги́петскiя, да́ти на́мъ зе́млю кипя́щую млеко́мъ и ме́домъ, я́коже де́нь се́й.

И не послу́шахомъ гла́са Го́спода Бо́га на́шего по всѣ́мъ словесе́мъ проро́ческимъ, я́же посла́ къ на́мъ,

и хожда́хомъ кі́йждо на́съ по ра́зуму се́рдца своего́ зла́го рабо́тати бого́мъ инѣ́мъ, твори́ти зла́я предъ очи́ма Го́спода Бо́га на́шего.

Синодальный

Слова книги, которые написал Варух, сын Нирии, сына Маасея, сына Седекии, сына Асадия, сына Хелкии, в Вавилоне,

в пятый год, в седьмой день месяца, в то время, когда Халдеи взяли Иерусалим и сожгли его огнем.

И прочитал Варух слова сей книги вслух Иехонии, сына Иоакимова, царя Иудейского, и вслух всего народа, пришедшего к слушанию книги,

и вслух вельмож и сыновей царских, и вслух старейшин, и вслух всего народа, от малого до большого, всех, живших в Вавилоне при реке Суд.

И они плакали, и постились, и молились пред Господом,

и собрали серебра, сколько было по силам каждого,

и послали в Иерусалим к Иоакиму, сыну Хелкии, сына Саломова, первосвященнику, и к священникам и ко всему народу, находившемуся с ним в Иерусалиме,

когда Варух унесенные из храма сосуды дома Господня принял для возвращения их в землю Иудейскую, в десятый день месяца Сиуала, сосуды серебряные, которые сделал Седекия, сын Иосии, царь Иудейский,

после того, как Навуходоносор, царь Вавилонский, переселил из Иерусалима Иехонию и князей, и узников и вельмож, и народ земли и привел его в Вавилон.

И говорили они: вот, мы посылаем вам серебро, и купите на это серебро всесожжения и жертву за грех и ладан, и приготовьте дар, и вознесите на жертвенник Господа Бога нашего,

и молитесь о жизни Навуходоносора, царя Вавилонского, и о жизни Валтасара, сына его, чтобы дни их были, как дни неба, на земле.

И даст нам Господь силу и просветит глаза наши, и мы будем жить под покровом Навуходоносора, царя Вавилонского, и под покровом Валтасара, сына его, и будем служить им много дней, и найдем милость у них.

Молитесь и о нас Господу Богу нашему, так как мы согрешили пред Господом, Богом нашим, и не отвратилась от нас ярость Господа и гнев Его до сего дня;

и прочитайте сию книгу, которую мы посылаем вам, чтобы обнародовать в доме Господнем в день праздничный и в дни нарочитые;

и скажите: у Господа Бога нашего – правда, а у нас – стыд на лицех, как сегодня, у всякого Иудея и у живущих в Иерусалиме,

и у царей наших, и у князей наших, и у священников наших, и у пророков наших, и у отцов наших,

оттого, что мы согрешили пред Господом,

и не покорялись Ему, и не слушали гласа Господа Бога нашего, чтобы ходить в повелениях Господа, которые Он дал пред лицем нашим.

С того дня, в который Господь вывел отцов наших из земли Египетской, и до сего дня мы были непокорны пред Господом Богом нашим и небрегли о том, что не слушали гласа Его.

Посему и постигли нас бедствия и клятва, – как сегодня, – которую определил Господь пред рабом Своим Моисеем в тот день, в который вывел отцов наших из земли Египетской, чтобы дать нам землю, текущую молоком и медом.

И не слушали мы гласа Господа Бога нашего во всех словах пророков, которых Он посылал к нам,

и ходили каждый по мыслям злого сердца своего, служа иным богам, совершая злые дела пред очами Господа Бога нашего.

Грузинский

ეს არის სიტყვები წიგნისა, რომელიც ბარუქმა, ძემ ნერეიასი, ძისა მაყასეიასი, ძისა ციდკიასი, ძისა ხასადიასი, ძისა ხილკიასი, დაწერა ბაბილონში

მეხუთე წელს, თვის მეშვიდე დღეს, იმ დროს, როცა ქალდეველებმა იერუსალიმი აიღეს და ცეცხლში დაწვეს.

წაიკითხა ბარუქმა ამ წიგნის სიტყვები იექონიას, იუდას მეფის იეჰოაკიმის ძის, გასაგონად, და მთელი ხალხის გასაგონად, რომელიც მოვიდა წიგნის მოსასმენად.

ძალმოსილთა, უფლისწულთა, უხუცესთა გასაგონად და მთელი ხალხის, პატარიდან დიდამდე, ყველას გასაგონად, ვინც კი ბაბილონში, მდინარე სუდის ნაპირას ცხოვრობს.

ტიროდნენ, მარხულობდნენ და ლოცულობდნენ ღვთის წინაშე;

შეკრიბეს ვერცხლი, ვის რამდენი შეეძლო,

და გაუგზავნეს იერუსალიმში იეჰოაკიმს, ძეს ხილკიასი, ძისა შალუმისა, მღვდელმთავარს, მღვდლებს და მთელ ხალხს, რომელიც მასთან ერთად იმყოფებოდა იერუსალიმში.

მიიღო ბარუქმა ტაძრიდან გამოტანილი უფლის სახლის ჭურჭელი იუდას ქვეყანაში დასაბრუნებლად სივანის მეათე დღეს, ჭურჭელი ვერცხლისა, რომელიც გააკეთა ციდკიამ, იუდას მეფის, იოშიას ძემ,

მას შემდეგ, რაც ნაბუქოდონოსორმა, ბაბილონის მეფემ, გადაასახლა იექონია, მთავრები და ტყვეები, ძალმოსილნი და ქვეყნის ერი იერუსალიმიდან და ბაბილონში წაიყვანა.

თქვეს: აჰა, გიგზავნით ვერცხლს და იყიდეთ ვერცხლით საკლავი აღსავლენისთვის და ცოდვებისთვის, და საკმეველი, გაამზადეთ საძღვნო შესაწირავი და მიიტანეთ ჩვენი უფლის სამსხვერპლოზე.

ილოცეთ ნაბუქოდონოსორის, ბაბილონის მეფის სიცოცხლისათვის და ბალთასარისა, მისი ძის სიცოცხლისათვის, რათა იყოს მათი დღეები, როგორც ცის დღეები დედამიწაზე;

და უფალი მოგვცემს ჩვენ ძალას და გაგვინათლებს თვალებს და ვიცხოვრებთ ნაბუქოდონოსორის, ბაბილონის მეფის ჩრდილქვეშ და ბალთასარის, მისი ძის ჩრდილქვეშ და დავემორჩილებით მათ მრავალ დღეს და ვპოვებთ სიხარულს მათ წინაშე.

ილოცეთ ჩვენთვისაც უფლის, ჩვენი ღვთის წინაშე, რადგან შევცოდეთ უფალს, ჩვენს ღმერთს და დღემდე არ უკუქცეულა უფლის გულისწყრომა და მისი რისხვა ჩვენგან.

წაიკითხეთ ეს წიგნი, რომელსაც გიგზავნით უფლის სახლში გამოსაცხადებლად დღესასწაულის დღეს და დაწესებულ დღეებში.

თქვით: უფალთან, ჩვენს ღმერთთან, სიმართლეა, ჩვენ კი პირზე სირცხვილი გვაქვს, როგორც დღეს იუდაელებს და იერუსალიმის მკვიდრებს,

ჩვენს მეფეებს და ჩვენს მთავრებს, ჩვენს მღვდლებს და ჩვენს წინასწარმეტყველებს, და ჩვენს მამა-პაპას,

რადგან შევცოდეთ უფლის წინაშე

და არ დავემორჩილეთ მას და არ შევისმინეთ უფლის, ჩვენი ღვთის ხმა, რომ გვევლო უფლის მცნებებით, რომლებიც გამოაცხადა ჩვენს წინაშე.

იმ დღიდან, როცა უფალმა ჩვენი მამა-პაპა გამოიყვანა ეგვიპტის ქვეყნიდან, ამ დღემდე ურჩნი ვიყავით უფლის, ჩვენი ღვთის წინაშე და არ გვაწუხებდა, რომ არ ვისმენდით მის ხმას.

აგვეწება ჩვენ, ისევე როგორც დღეს, უბედურებანი და წყევლა, რომელიც გამოუცხადა უფალმა მოსეს, თავის მორჩილს, იმ დღეს, როცა გამოიყვანა ჩვენი მამა-პაპა ეგვიპტის ქვეყნადან, რათა მოეცა ჩვენთვის ქვეყანა, სადაც რძე და თაფლი მოედინება.

არ შევისმინეთ უფლის, ჩვენი ღვთის, ხმა იმ წინასწარმეტყველთა სიტყვებში, რომელნიც ჩვენთან გამოგზავნა.

დავდიოდით თითოეული საკუთარი უკეთური გულის კარნახით უცხო ღმერთების სამსახურში და ბოროტებას ჩავდიოდით უფლის, ჩვენი ღვთის თვალში.

Итальянский

Языки

Queste sono le parole del libro che Baruc, figlio di Neria, figlio di Maasia, figlio di Sedecìa, figlio di Asadia, figlio di Chelkia, scrisse a Babilonia

nell'anno quinto, il sette del mese, al tempo in cui i Caldei presero Gerusalemme e la diedero alle fiamme.

Baruc lesse le parole di questo libro alla presenza di Ieconia, figlio di Ioiakìm, re di Giuda, e di tutto il popolo, accorso per ascoltare la lettura del libro,

e alla presenza dei potenti, dei figli del re, degli anziani, di tutto il popolo, piccoli e grandi, quanti insomma abitavano a Babilonia presso il fiume Sud.

E piangevano, digiunavano e pregavano davanti al Signore.

Poi raccolsero del denaro, secondo quel che ognuno poteva dare,

e lo mandarono a Gerusalemme al sacerdote Ioakìm, figlio di Chelkia, figlio di Salom, e ai sacerdoti e a tutto il popolo che si trovava con lui a Gerusalemme.

Era il dieci del mese di Sivan, quando Baruc ricevette, per portarli nella terra di Giuda, i vasi della casa del Signore, che erano stati portati via dal tempio. Erano i vasi d'argento che Sedecìa, figlio di Giosia, re di Giuda, aveva fatto rifare,

dopo che Nabucodònosor, re di Babilonia, aveva deportato da Gerusalemme a Babilonia Ieconia, con i capi, i prigionieri, i potenti e il popolo della terra e lo aveva condotto a Babilonia.

E dissero: "Ecco, vi mandiamo il denaro; comprate olocausti, sacrifici espiatori e incenso e offrite sacrifici sull'altare del Signore, nostro Dio.

Pregate per la vita di Nabucodònosor, re di Babilonia, e per la vita di suo figlio Baldassàr, perché i loro giorni siano lunghi come i giorni del cielo sulla terra.

Allora il Signore ci darà forza e illuminerà i nostri occhi e vivremo all'ombra di Nabucodònosor, re di Babilonia, e all'ombra di suo figlio Baldassàr e li serviremo per molti giorni e acquisteremo favore davanti a loro.

Pregate il Signore, nostro Dio, anche per noi, perché abbiamo peccato contro di lui e fino ad oggi il suo sdegno e la sua ira non si sono allontanati da noi.

Leggerete perciò questo libro che vi abbiamo mandato per fare pubblica confessione nella casa del Signore, nel giorno della festa e nei giorni opportuni.

Direte dunque:
Al Signore, nostro Dio, la giustizia; a noi il disonore sul volto, come oggi avviene per l'uomo di Giuda e per gli abitanti di Gerusalemme,

per i nostri re e per i nostri capi, per i nostri sacerdoti e i nostri profeti e per i nostri padri,

perché abbiamo peccato contro il Signore,

gli abbiamo disobbedito, non abbiamo ascoltato la voce del Signore, nostro Dio, che diceva di camminare secondo i decreti che il Signore ci aveva messo dinanzi.

Dal giorno in cui il Signore fece uscire i nostri padri dall'Egitto fino ad oggi noi ci siamo ribellati al Signore, nostro Dio, e ci siamo ostinati a non ascoltare la sua voce.

Così, come accade anche oggi, ci sono venuti addosso tanti mali, insieme con la maledizione che il Signore aveva minacciato per mezzo di Mosè, suo servo, quando fece uscire i nostri padri dall'Egitto per concederci una terra in cui scorrono latte e miele.

Non abbiamo ascoltato la voce del Signore, nostro Dio, secondo tutte le parole dei profeti che egli ci ha mandato,

ma ciascuno di noi ha seguito le perverse inclinazioni del suo cuore, ha servito dèi stranieri e ha fatto ciò che è male agli occhi del Signore, nostro Dio.