Се́, мы́ дне́сь во преселе́нiи на́шемъ, а́може ны́ разсы́палъ еси́ на укори́зну и на кля́тву и на удержа́нiе, по всѣ́мъ непра́вдамъ оте́цъ на́шихъ, и́же отступи́ша от тебе́, Го́споди Бо́же на́шъ.
И не слы́шася въ Ханаа́нѣ, ниже́ яви́ся во Ѳема́нѣ:
сы́нове ага́рини взыску́ющiи ра́зума, и́же на земли́, купцы́ Мера́ни и Ѳема́ни, и басносло́вцы и взыска́телiе ра́зума, пути́ прему́дрости не увѣ́дѣша, ниже́ помяну́ша сте́зь ея́.
Не си́хъ избра́ Бо́гъ, ни пути́ хи́тростнаго даде́ и́мъ,
и погибо́ша, зане́же не имѣ́ша му́дрости, погибо́ша за безсовѣ́тiе свое́.
Кто́ взы́де на не́бо, и взя́ ю́, и снесе́ ю́ от о́блакъ?
Кто́ пре́йде на о́ну страну́ мо́ря, и обрѣ́те ю́, и во́зметъ ю́ за зла́то избра́нно?
Нѣ́сть вѣ́дущаго пу́ть ея́, ни помышля́ющаго сте́зь ея́:
но вѣ́дый вся́ вѣ́сть ю́, изобрѣ́те ю́ смы́сломъ свои́мъ: сотвори́вый зе́млю въ вѣ́чное вре́мя напо́лни ю́ ското́мъ двоно́жнымъ и четвероно́жнымъ.
Посыла́яй свѣ́тъ, и и́детъ: призва́ его́, и послу́ша его́ со тре́петомъ.
Звѣ́зды же возсiя́ша во храни́лищихъ свои́хъ и возвесели́шася.
Призва́ я́, и реко́ша: прiидо́хомъ: возсiя́ша съ весе́лiемъ сотво́ршему я́.
Се́й Бо́гъ на́шъ, не вмѣни́тся и́нъ къ нему́.
Изобрѣ́те вся́къ пу́ть хи́трости и даде́ ю́ Иа́кову о́троку своему́ и Изра́илю возлю́бленному от него́.
Посе́мъ на земли́ яви́ся и съ человѣ́ки поживе́.
Господи Вседержителю, Боже Израиля! стесненная душа и унылый дух взывает к Тебе:
услышь, Господи, и помилуй, ибо Ты Бог милосердый; помилуй, ибо мы согрешили пред Тобою;
Ты – вечно пребывающий, а мы – вечно погибающие.
Господи Вседержителю, Боже Израиля! услышь молитву умерших Израиля и сынов их, согрешивших пред Тобою, которые не послушали гласа Господа Бога своего, за то и постигли нас бедствия.
Не вспоминай неправд отцов наших, но вспомни руку Твою и имя Твое в сие время,
ибо Ты – Господь Бог наш, и мы прославим Тебя, Господи.
Ты для того вселил страх Твой в сердце наше, чтобы мы призывали имя Твое; и мы будем прославлять Тебя в переселении нашем, ибо мы отринули от сердца нашего всякую неправду отцов наших, согрешивших пред Тобою.
Вот, мы теперь в переселении нашем, куда Ты рассеял нас в поношение и в клятву и в возмездие за все неправды отцов наших, которые отступили от Господа Бога нашего.
Слушай, Израиль, заповеди жизни, внимайте, чтобы уразуметь мудрость.
Что это значит, Израиль, что ты находишься в земле врагов? Состарился ты в чужой земле, осквернился вместе с мертвыми,
причислен к находящимся в аде,
оставил источник премудрости.
Если бы ты ходил путем Божиим, то жил бы в мире вовеки.
Познай, где находится мудрость, где сила, где знание, чтобы вместе с тем узнать, где находится долгоденствие и жизнь, где находится свет очей и мир.
Кто нашел место ее, и кто взошел в сокровищницы ее?
Где князья народов и владевшие зверями земными, забавлявшиеся птицами небесными,
и собиравшие серебро и золото, на которые надеются люди, и стяжаниям которых нет конца?
Где те, которые занимались серебряными изделиями, и которых изделиям нет числа?
Они исчезли и сошли в ад, и вместо них восстали другие.
Позднейшие видели свет и жили на земле, но пути мудрости не познали;
не уразумели стезей ее, и не достигли ее сыновья их: они были далеко от пути ее.
Не было слышно о ней в Ханаане, и не было видно ее в Фемане.
Сыновья Агари искали земного знания, равно и купцы Мерры и Фемана, и баснословы и исследователи знания; но пути премудрости не познали и не заметили стезей ее.
О, Израиль! как велик дом Божий, и как пространно место владычества его!
Велик он и не имеет конца, высок и неизмерим.
Там были изначала славные исполины, весьма великие, искусные в войне.
Но не их избрал Бог, и не им открыл пути премудрости;
и они погибли оттого, что не имели мудрости, погибли от неразумия своего.
Кто взошел на небо, и взял ее, и снес с облаков?
Кто перешел моря и нашел ее, и кто принесет ее, лучшую чистого золота?
Нет никого, знающего путь ее, ни помышляющего о стезе ее.
Но Знающий все знает ее; Он открыл ее Своим разумом, Тот, Который сотворил землю на вечные времена и наполнил ее четвероногими скотами,
Который посылает свет, и он идет, призвал его, и он послушался Его с трепетом;
и звезды воссияли на стражах своих, и возвеселились.
Он призвал их, и они сказали: «вот мы», и воссияли радостью пред Творцом своим.
Сей есть Бог наш, и никто другой не сравнится с Ним.
Он нашел все пути премудрости и даровал ее рабу Своему Иакову и возлюбленному Своему Израилю.
После того Он явился на земле и обращался между людьми.
უფალო, ყოვლისა მპყრობელო, ღმერთო, ისრაელისა, სული შევიწროებული და სული შეწუხებული შემოგღაღადებს შენ.
შეისმინე, უფალო, და შეგვიწყალე, რადგან შევცოდეთ შენს წინაშე,
რადგან შენ საუკუნოდ დამკვიდრებული ხარ, ჩვენ კი - საუკუნოდ დაკარგულები.
უფალო, ყოვლისამპყრობელო, ღმერთო ისრაელისა, შეისმინე ვედრება ისრაელის მკვიდრებისა და მათი შვილებისა, რომელთაც სცოდეს შენს წინაშე, რომელთაც არ შეისმინეს ხმა უფლისა, მათის ღვთისა, და აგვეწება ჩვენ უბედურებანი.
ნუ გაიხსენებ ჩვენი მამა-პაპის უსამართლობებს, არამედ გაიხსენე შენი ხელი და შენი სახელი ამ ჟამს,
რადგან შენ ხარ უფალი, ჩვენი ღმერთი და გადიდებთ შენ, უფალო.
რადგან მოგვეცი შენი შიში ჩვენს გულებში, რომ მოვუხმოთ შენს სახელს და გადიდოთ შენ ჩვენს გადასახლებაში, რადგან განვდევნეთ ჩვენი გულებიდან ყველა ჩვენი მამა-პაპის უსამართლობა, რომელთაც სცოდეს შენს წინაშე.
აჰა, დღეს ჩვენს გადასახლებაში ვართ, სადაც გაგვფანტე ჩვენს შესაგინებლად და შესაჩვენებლად, და დასასჯელად ყველა უსამართლობის გამო ჩვენი მამა-პაპისა, რომელნიც განუდგნენ უფალს, ჩვენს ღმერთს.
რა არის ეს, ისრაელ, რომ მტრის მიწაზე ხარ, რომ დაბერდი უცხო მიწაზე.
წაიბილწე მკვდრებთან ერთად, შეირაცხე ჯოჯოხეთში მყოფთა შორის?
შენ დატოვე წყარო სიბრძნისა.
ღვთის გზით რომ გევლო, მშვიდობით დამკვიდრდებოდი საუკუნოდ.
ისწავლე, სად არის სიბრძნე, სად არის ძალა, სად არის გაგება, რათა ამასთან ერთად შეიცნო, სად არის დღეგრძელობა და სიცოცხლე, სად არის სინათლე თვალთა და მშვიდობა.
ვინ იპოვა მისი ადგილი და ვინ შევიდა მის საუნჯეში?
სად არიან ხალხთა მთავარნი და დედამიწის ცხოველთა მეუფენი,
ისინი, რომელნიც ზეცის ფრინველებით იქცევდნენ თავს, მომხვეჭელნი ოქრო-ვერცხლისა, რომელთა იმედი აქვს ხალხს და რომელთა ხვეჭას ბოლო არ უჩანს;
ან ისინი, ვერცხლს რომ ამუშავებდნენ და ერთ ზრუნვაში იყვნენ, რომელთა ნახელავი აღარსად ჩანს?
გაქრნენ და ჯოჯოხეთში ჩავიდნენ და სხვანი გამოჩდნენ მათ სანაცვლოდ.
ახალგაზრდებმა იხილეს ნათელი და დამკვიდრდნენ მიწაზე, მაგრამ ცოდნის გზა ვერ ისწავლეს;
ვერც მისი ბილიკები გაიგნეს და ვერც მას ჩასწვდნენ; მათი შვილები შორს იყვნენ მისი გზისგან.
არც ქანაანში გაისმა იგი და არც თემანში გამოჩნდა;
ვერც აგარის შვილებმა, რომელნიც მიწიერ ცოდნას ეძიებდნენ, ვერც მერანისა და თემანის ვაჭრებმა, ვერც მთხრობელებმა და ვერც ცოდნის მძებნელებმა ვერ გაიგნეს სიბრძნის გზა და ვერ გაიხსენეს მისი ბილიკები.
ო, ისრაელ, რა დიდია ღვთის სახლი და რა ვრცელია მისი სამფლობელო!
დიდია იგი და არა აქვს დასასრული, მაღალია და განუსაზღვრელი.
იქ იშვნენ ბუმბერაზები, რომლებიც სახელოვანნი იყვნენ დასაბამიდან, ტანმაღალნი, მცოდნენი ომისა.
მაგრამ ისინი არ გამოურჩევია ღმერთს და არც ცოდნის გზა მიუცია მათთვის;
დაიღუპნენ, რადგან არ ჰქონდათ სიბრძნე, დაიღუპნენ თავიანთი უგუნურებით.
ვინ ავიდა ზეცად, ვინ აიღო სიბრძნე და ჩამოიტანა ღრუბლებიდან?
ვინ გავიდა ზღვის გაღმა და მოიპოვა, და წამოიღო იგი, რჩეულ ოქროზე უმჯობესი?
არავინაა შემმეცნებელი მისი გზისა და არც გულისხმისმყოფელი მისი ბილიკისა,
მაგრამ ყოვლის მცოდნემ იცის იგი, თავისი გონებით მოიპოვა მან, ვინც ქვეყნიერება განამზადა საუკუნოდ და აავსო იგი ოთხფეხა ცხოველებით,
ვინც ნათელს გვიგზავნის და მოდის ნათელი; მოუწოდა მას და ისიც დაემორჩილა მას თრთოლვით;
ვარსკვლავები განბრწყინდნენ თავიანთ სახმილავებში და გაიხარეს;
მოუხმო მათ და უპასუხეს: აქ ვართო! და სიხარულით გაუნათეს თავიანთ შემოქმედს.
ეს არის ღმერთი ჩვენი და სხვა არ შეირაცხება მის წინაშე.
მან იპიავა ყველა გზა ცოდნისა და მისცა იგი იაკობს, თავის მორჩილს, და ისრაელს, რომელიც შეიყვარა.
შემდგომად ამისა გამოჩნდა იგი დედამიწაზე და მიმოიქცეოდა ადამიანთა შორის.
