Скрыть

Вару́ха, Глава 4

4:2
4:3
4:5
4:6
4:8
4:9
4:10
4:11
4:13
4:14
4:16
4:17
4:18
4:19
4:20
4:21
4:22
4:23
4:24
4:25
4:26
4:28
4:29
4:30
4:32
4:33
4:34
4:37
Церковнославянский (рус)
Сiя́ кни́га повелѣ́нiй Бо́жiихъ и зако́нъ сы́й во вѣ́къ: вси́ держа́щiися ея́ въ живо́тъ [вни́дутъ], оста́вив­шiи же ю́ у́мрутъ.
Обрати́ся, Иа́кове, и ими́ся ея́, ходи́ ко сiя́нiю пря́мо свѣ́та ея́.
Не да́ждь ино́му сла́вы тво­ея́, и поле́зныхъ тебѣ́ язы́ку чужде́му.
Блаже́ни есмы́, Изра́илю, я́ко уго́дная Бо́гу на́мъ разу́мна су́ть.
Дерза́йте, лю́дiе мо­и́, па́мять Изра́илева.
Про́дани бы́сте язы́комъ не на па́губу: поне́же разгнѣ́васте Бо́га, пре́дани бы́сте супоста́томъ,
преогорчи́сте бо сотво́ршаго ва́съ, [Бо́га вѣ́чнаго,] поже́рше бѣсо́мъ, а не Бо́гу:
забы́сте бо Го́спода пита́ющаго ва́съ, опеча́листе же и воспита́в­шаго ва́съ Иерусали́ма.
Ви́дѣ бо наше́дшiй ва́мъ гнѣ́въ от­ Бо́га и рече́: слы́шите, при­­се́лницы Сiо́ни, наведе́ бо ми́ Госпо́дь сѣ́тованiе вели́ко,
ви́дѣхъ бо плѣне́нiе люді́й сыно́въ мо­и́хъ и дще́рей, е́же наведе́ и́мъ вѣ́чный.
Пита́хъ бо я́ съ весе́лiемъ, испусти́хъ же я́ съ пла́чемъ и рыда́нiемъ.
Никто́же да ра́дует­ся о мнѣ́ вдови́цѣ и оста́влен­нѣй от­ мно́гихъ, опустѣ́хъ за грѣхи́ ча́дъ мо­и́хъ, поне́же уклони́шася от­ зако́на Бо́жiя,
и оправда́нiй его́ не позна́ша, и не ходи́ша въ путе́хъ за́повѣдiй Бо́жiихъ, ниже́ стезьми́ наказа́нiя въ пра́вдѣ его́ ступа́ша.
Да прiи́дутъ окре́стнiи Сiо́ни, и помяни́те плѣне́нiе сыно́въ мо­и́хъ и дще́рей, е́же наведе́ и́мъ вѣ́чный:
наведе́ бо на ня́ язы́къ издале́ча, язы́къ безсту́дный и иноязы́чный:
поне́же не усрами́шася ста́рца, ни поми́ловаша отроча́те, и от­ведо́ша любе́зныхъ вдови́чихъ, и от­ дще́рей еди́ну опустоши́ша.
А́зъ же ка́ко мо́щенъ помощи́ ва́мъ?
Наведы́й бо ва́мъ зла́я изба́витъ ва́съ от­ руки́ вра́гъ ва́шихъ.
Иди́те, ча́да, иди́те: а́зъ бо оста́хся пуста́,
совлеко́хся ри́зы ми́рныя, облеко́хся же во вре́тище моле́нiя мо­его́: возопiю́ къ вѣ́чному во дни́ моя́.
Дерза́йте, ча́да, возопі́йте къ Бо́гу, и изба́витъ ва́съ от­ наси́лiя руки́ вра́жiя.
А́зъ бо [испе́рва] надѣ́яхся на вѣ́чнаго о спасе́нiи ва́­шемъ: и прiи́де ми́ ра́дость от­ свята́го въ поми́лованiи, е́же прiи́детъ ва́мъ вско́рѣ от­ вѣ́чнаго Спа́са на́­шего.
Испусти́хъ бо ва́съ съ рыда́нiемъ и пла́чемъ, от­да́стъ же ми́ Бо́гъ ва́съ съ ра́достiю и весе́лiемъ въ вѣ́къ.
Я́коже бо ны́нѣ ви́дѣша при­­се́лницы Сiо́ни ва́­ше плѣне́нiе [от­ Бо́га], та́кожде у́зрятъ вско́рѣ спасе́нiе ва́­ше от­ Бо́га, е́же прiи́детъ ва́мъ со сла́вою вели́кою и со освѣще́нiемъ вѣ́чнаго.
Ча́да, долготерпи́те и́же от­ Бо́га наше́дшiй ва́мъ гнѣ́въ, гони́лъ бо тя́ вра́гъ тво́й, и у́зриши па́губу его́ вско́рѣ и на вы́ю его́ насту́пиши.
Младі́и мо­и́ ходи́ша въ пути́ же́стоки, восхище́ни су́ть, я́коже ста́до похище́но врага́ми.
Дерза́йте, ча́да, и возопі́йте къ Бо́гу, бу́детъ бо ва́мъ от­ наве́дшаго па́мять.
Я́коже бо бы́сть у́мъ ва́шъ заблуди́ти ва́мъ от­ Бо́га, та́ко ны́нѣ десяти́жды усугуби́те обрати́в­шеся взыска́ти его́:
наведы́й бо ва́мъ зла́я наведе́тъ ва́мъ вѣ́чное весе́лiе со спасе́нiемъ ва́шимъ.
Дерза́й, Иерусали́ме, утѣ́шитъ тя́ нарекі́й тебе́.
Окая́н­ни озло́бив­шiи тя́ и ра́довав­шiися о паде́нiи тво­е́мъ, [мще́нiе бу́детъ надъ ни́ми].
Окая́н­ни гра́ди, и́мже порабо́таша ча́да твоя́, окая́н­на прiи́мшая сы́ны твоя́.
Я́коже бо пора́довася о тво­е́мъ паде́нiи и воз­весели́ся о разоре́нiи тво­е́мъ, та́кожде опеча́лит­ся о сво­е́мъ запустѣ́нiи.
И от­сѣку́ от­ нея́ весе́лiе многонаро́д­ст­ва, и велича́нiе ея́ бу́детъ въ рыда́нiе.
О́гнь и на́йдетъ на ню́ от­ вѣ́чнаго во дни́ мно́ги, и насели́т­ся бѣ́сами на мно́жайшее вре́мя.
Воззри́ на восто́къ, Иерусали́ме, и ви́ждь весе́лiе гряду́щее тебѣ́ от­ Бо́га.
Се́, гряду́тъ сы́нове тво­и́, и́хже испусти́лъ еси́, гряду́тъ со́брани от­ восто́къ да́же до за́падъ сло́вомъ свята́го, ра́ду­ю­щеся о сла́вѣ Бо́жiей.
Синодальный
Вот книга заповедей Божиих и закон, пребывающий вовек. Все, держащиеся ее, будут жить, а оставляющие ее умрут.
Обратись, Иаков, и возьми ее, ходи при сиянии света ее.
Не отдавай другому славы твоей, и полезного для тебя – чужому народу.
Счастливы мы, Израиль, что мы знаем, что благоугодно Богу.
Дерзай, народ мой, памятник Израиля!
Вы преданы язычникам не на погибель, но за то, что вы прогневали Бога, вы преданы врагам;
ибо раздражили Сотворившего вас, принося жертвы бесам, а не Богу.
Вы забыли питающего вас вечного Бога, а также огорчили и воспитавший вас Иерусалим,
ибо он видел пришедший на вас гнев от Бога и говорил: «слушайте, сожители Сиона, Бог навел на меня великую скорбь,
ибо я видел пленение сыновей моих и дочерей, которое навел на них Вечный.
Я питал их с радостью, а отпустил с плачем и горестью.
Никто не радуйся о мне, вдовствующем и оставленном многими; я опустел за грехи детей моих, ибо они уклонились от закона Божия;
не познали уставов Его, не ходили путями заповедей Бога, и не вступили на стези учения в правде Его.
Придите, сожители Сиона, и вспомните пленение сыновей моих и дочерей, которое навел на них Вечный.
Ибо Он навел на них народ издалека, народ наглый и иноязычный, ибо не устыдились старца, и не сжалились над младенцем,
и увели у вдовы сыновей возлюбленных, и лишили одинокую дочерей.
Я же чем могу помочь вам?
Кто навел на вас сии бедствия, Тот и избавит вас от руки врагов ваших.
Идите, дети, идите, ибо я остался пуст.
Я снял с себя одежду мира и оделся вретищем моления моего; буду взывать к Вечному во дни мои.
Дерзайте, дети, взывайте к Богу, и Он избавит вас от насилия, от руки врагов.
Ибо от Вечного я ожидал спасения вашего, и мне пришла от Святаго радость о милости, которая скоро придет к вам от Вечного, Спасителя нашего.
Я отпускал вас с печалью и горестью, но Бог возвратит мне вас с радостью и весельем навеки.
Ибо, как ныне сожители Сиона видели пленение ваше, так увидят скоро спасение ваше от Бога, которое придет к вам с великою славою и величием Вечного.
Дети! потерпите постигший вас от Бога гнев: преследовал тебя враг, но ты скоро увидишь погибель его, и наступишь ему на шею.
Воспитанные у меня в неге пошли жесткими путями, схвачены, как стадо, расхищенное врагами.
Дерзайте, дети, и взывайте к Богу, ибо о вас вспомнит Тот, Кто навел на вас это.
Какова была решимость ваша, чтобы удалиться от Бога, увеличьте ее в десять раз, чтобы обратиться и искать Его,
ибо Тот, Который навел на вас сии бедствия, наведет на вас вечное веселье со спасением».
Дерзай, Иерусалим! Даровавший тебе имя утешит тебя.
Несчастны те, которые оскорбляли тебя и радовались твоему падению.
Несчастны города, которым служили дети твои, несчастна земля, принявшая сыновей твоих,
ибо, как она радовалась о твоем падении и веселилась о твоем поражении, так будет скорбеть о своем опустошении.
Я отниму у нее радость о множестве ее народа, и хвастовство ее будет в печаль;
ибо придет на нее огонь от Вечного на долгие дни, и весьма долгое время она будет обитаема бесами.
Оглянись, Иерусалим, на восток, и посмотри на радость, грядущую к тебе от Бога.
Вот, идут сыновья твои, которых ты отпустил, идут собранные от востока до запада словом Святаго, радуясь о славе Божией.
Киргизский
В этом переводе выбранная книга отсутствует
Essa è il libro dei decreti di Dio
e la legge che sussiste in eterno;
tutti coloro che si attengono ad essa avranno la vita,
quanti l'abbandonano moriranno.
Ritorna, Giacobbe, e accoglila,
cammina allo splendore della sua luce.
Non dare a un altro la tua gloria
né i tuoi privilegi a una nazione straniera.
Beati siamo noi, o Israele,
perché ciò che piace a Dio è da noi conosciuto.
Coraggio, popolo mio, tu, memoria d'Israele!
Siete stati venduti alle nazioni
non per essere annientati,
ma perché avete fatto adirare Dio
siete stati consegnati ai nemici.
Avete irritato il vostro creatore,
sacrificando a dèmoni e non a Dio.
Avete dimenticato chi vi ha allevati, il Dio eterno,
avete afflitto anche colei che vi ha nutriti, Gerusalemme.
Essa ha visto piombare su di voi l'ira divina
e ha esclamato: "Ascoltate, città vicine di Sion,
Dio mi ha mandato un grande dolore.
Ho visto, infatti, la schiavitù in cui l'Eterno
ha condotto i miei figli e le mie figlie.
Io li avevo nutriti con gioia
e li ho lasciati andare con pianto e dolore.
Nessuno goda di me nel vedermi vedova
e abbandonata da molti;
sono stata lasciata sola per i peccati dei miei figli,
perché hanno deviato dalla legge di Dio,
non hanno riconosciuto i suoi decreti,
non hanno seguito i suoi comandamenti,
non hanno proceduto per i sentieri della dottrina,
secondo la sua giustizia.
Venite, o città vicine di Sion,
ricordatevi la schiavitù in cui l'Eterno
ha condotto i miei figli e le mie figlie.
Ha mandato contro di loro una nazione da lontano,
una nazione malvagia di lingua straniera,
che non ha avuto rispetto dei vecchi né pietà dei bambini.
Hanno strappato via i prediletti della vedova
e l'hanno lasciata sola, senza figlie".
E io come posso aiutarvi?
Chi vi ha afflitto con tanti mali
saprà liberarvi dalle mani dei vostri nemici.
Andate, figli miei, andate,
io sono rimasta sola.
Ho deposto l'abito di pace,
ho indossato la veste di sacco per la supplica,
griderò all'Eterno per tutti i miei giorni.
Coraggio, figli miei, gridate a Dio,
ed egli vi libererà dall'oppressione
e dalle mani dei nemici.
Io, infatti, ho sperato dall'Eterno la vostra salvezza
e una grande gioia mi è venuta dal Santo,
per la misericordia che presto vi giungerà
dall'Eterno, vostro salvatore.
Vi ho lasciati andare con dolore e pianto,
ma Dio vi ricondurrà a me
con letizia e gioia, per sempre.
Come ora le città vicine di Sion
vedono la vostra schiavitù,
così ben presto vedranno la salvezza
che vi giungerà dal vostro Dio;
essa verrà a voi
con grande gloria e splendore dell'Eterno.
Figli, sopportate con pazienza la collera
che da Dio è venuta su di voi.
Il tuo nemico ti ha perseguitato,
ma vedrai ben presto la sua rovina
e gli calpesterai la nuca.
I miei teneri figli
hanno camminato per aspri sentieri,
sono stati portati via come gregge rapito dal nemico.
Coraggio, figli, gridate a Dio,
poiché si ricorderà di voi colui che vi ha afflitti.
Però, come pensaste di allontanarvi da Dio,
così, ritornando, decuplicate lo zelo per ricercarlo;
perché chi vi ha afflitto con tanti mali
vi darà anche, con la vostra salvezza, una gioia perenne.
Coraggio, Gerusalemme!
Colui che ti ha dato un nome ti consolerà.
Sventurati coloro che ti hanno fatto del male,
che hanno goduto della tua caduta;
sventurate le città in cui sono stati schiavi i tuoi figli,
sventurata colei che li ha trattenuti.
Come ha gioito per la tua caduta
e si è allietata per la tua rovina,
così si affliggerà per la sua solitudine.
Le toglierò l'esultanza di essere così popolata,
la sua insolenza sarà cambiata in dolore.
Un fuoco cadrà su di essa per lunghi giorni
per volere dell'Eterno,
e per molto tempo sarà abitata da dèmoni.
Guarda a oriente, Gerusalemme,
osserva la gioia che ti viene da Dio.
Ecco, ritornano i figli che hai visto partire,
ritornano insieme riuniti,
dal sorgere del sole al suo tramonto,
alla parola del Santo, esultanti per la gloria di Dio.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible