1 Приветствие Павла колоссянам. 3 Благодарит Бога за их веру и любовь. 9 Молится, чтобы они поступали достойно Бога. 14 «Дабы иметь Ему во всем первенство». 21 Бог ныне примирил вас. 24 Павел радуется о страданиях в благовествовании Христа язычниками.

[Зач. 249А.] Павел, волею Божиею апостол Иисуса Христа, и Тимофей брат,

находящимся в Колоссах святым и верным братиям во Христе Иисусе:

[Зач. 249Б.] благодать вам и мир от Бога Отца нашего и Господа Иисуса Христа. Благодарим Бога и Отца Господа нашего Иисуса Христа, всегда молясь о вас,

услышав о вере вашей во Христа Иисуса и о любви ко всем святым,

в надежде на уготованное вам на небесах, о чем вы прежде слышали в истинном слове благовествования,

которое пребывает у вас, как и во всем мире, и приносит плод, и возрастает, как и между вами, с того дня, как вы услышали и познали благодать Божию в истине,

как и научились от Епафраса, возлюбленного сотрудника нашего, верного для вас служителя Христова,

который и известил нас о вашей любви в духе.

Посему и мы с того дня, как о сем услышали, не перестаем молиться о вас и просить, чтобы вы исполнялись познанием воли Его, во всякой премудрости и разумении духовном,

чтобы поступали достойно Бога, во всем угождая Ему, принося плод во всяком деле благом и возрастая в познании Бога,

укрепляясь всякою силою по могуществу славы Его, во всяком терпении и великодушии с радостью,

[Зач. 250.] благодаря Бога и Отца, призвавшего нас к участию в наследии святых во свете,

избавившего нас от власти тьмы и введшего в Царство возлюбленного Сына Своего,

в Котором мы имеем искупление Кровию Его и прощение грехов,

Который есть образ Бога невидимого, рожденный прежде всякой твари;

ибо Им создано всё, что на небесах и что на земле, видимое и невидимое: престолы ли, господства ли, начальства ли, власти ли, – все Им и для Него создано;

и Он есть прежде всего, и все Им стои́т.

[Зач. 251.] И Он есть глава тела Церкви; Он – начаток, первенец из мертвых, дабы иметь Ему во всем первенство,

ибо благоугодно было Отцу, чтобы в Нем обитала всякая полнота,

и чтобы посредством Его примирить с Собою все, умиротворив через Него, Кровию креста Его, и земное и небесное.

И вас, бывших некогда отчужденными и врагами, по расположению к злым делам,

ныне примирил в теле Плоти Его, смертью Его, чтобы представить вас святыми и непорочными и неповинными пред Собою,

если только пребываете тверды и непоколебимы в вере и не отпадаете от надежды благовествования, которое вы слышали, которое возвещено всей твари поднебесной, которого я, Павел, сделался служителем.

[Зач. 252.] Ныне радуюсь в страданиях моих за вас и восполняю недостаток в плоти моей скорбей Христовых за Тело Его, которое есть Церковь,

которой сделался я служителем по домостроительству Божию, вверенному мне для вас, чтобы исполнить слово Божие,

тайну, сокрытую от веков и родов, ныне же открытую святым Его,

Которым благоволил Бог показать, какое богатство славы в тайне сей для язычников, которая есть Христос в вас, упование славы,

Которого мы проповедуем, вразумляя всякого человека и научая всякой премудрости, чтобы представить всякого человека совершенным во Христе Иисусе;

для чего я и тружусь и подвизаюсь силою Его, действующею во мне могущественно.

1 Павел радуется стойкости веры колоссян. 8 «Чтобы кто не увлек вас»; вы имеете полноту во Христе. 16 Не держитесь постановлений.

[Зач. 253.] Желаю, чтобы вы знали, какой подвиг имею я ради вас и ради тех, которые в Лаодикии и Иераполе, и ради всех, кто не видел лица моего в плоти,

дабы утешились сердца их, соединенные в любви для всякого богатства совершенного разумения, для познания тайны Бога и Отца и Христа,

в Котором сокрыты все сокровища премудрости и ведения.

Это говорю я для того, чтобы кто-нибудь не прельстил вас вкрадчивыми словами;

ибо хотя я и отсутствую телом, но духом нахожусь с вами, радуясь и видя ваше благоустройство и твердость веры вашей во Христа.

Посему, как вы приняли Христа Иисуса Господа, так и ходи́те в Нем,

будучи укоренены и утверждены в Нем и укреплены в вере, как вы научены, преуспевая в ней с благодарением.

[Зач. 254.] Смотрите, братия, чтобы кто не увлек вас философиею и пустым обольщением, по преданию человеческому, по стихиям мира, а не по Христу;

ибо в Нем обитает вся полнота Божества телесно,

и вы имеете полноту в Нем, Который есть глава всякого начальства и власти.

В Нем вы и обрезаны обрезанием нерукотворенным, совлечением греховного тела плоти, обрезанием Христовым;

быв погребены с Ним в крещении, в Нем вы и совоскресли верою в силу Бога, Который воскресил Его из мертвых,

[Зач. 255.] и вас, которые были мертвы во грехах и в необрезании плоти вашей, оживил вместе с Ним, простив нам все грехи,

истребив учением бывшее о нас рукописание, которое было против нас, и Он взял его от среды и пригвоздил ко кресту;

отняв силы у начальств и властей, властно подверг их позору, восторжествовав над ними Собою.

Итак никто да не осуждает вас за пищу, или питие, или за какой-нибудь праздник, или новомесячие, или субботу:

это есть тень будущего, а тело – во Христе.

Никто да не обольщает вас самовольным смиренномудрием и служением Ангелов, вторгаясь в то, чего не видел, безрассудно надмеваясь плотским своим умом

и не держась главы, от которой все тело, составами и связями будучи соединяемо и скрепляемо, растет возрастом Божиим.

[Зач. 256.] Итак, если вы со Христом умерли для стихий мира, то для чего вы, как живущие в мире, держитесь постановлений:

«не прикасайся», «не вкушай», «не дотрагивайся»

(что все истлевает от употребления), по заповедям и учению человеческому?

Это имеет только вид мудрости в самовольном служении, смиренномудрии и изнурении тела, в некотором небрежении о насыщении плоти.

1 «Вы умерли, и жизнь ваша сокрыта со Христом в Боге». 5 «Совлекшись ветхого человека... облекшись в нового». «Нет ни еллина, ни иудея... но все и во всем Христос». 16 «Слово Христово да вселяется в вас обильно», жены, мужья, дети, отцы, рабы, господа.

Итак, если вы воскресли со Христом, то ищите горнего, где Христос сидит одесную Бога;

о горнем помышляйте, а не о земном.

Ибо вы умерли, и жизнь ваша сокрыта со Христом в Боге.

[Зач. 257.] Когда же явится Христос, жизнь ваша, тогда и вы явитесь с Ним во славе.

Итак, умертвите земные члены ваши: блуд, нечистоту, страсть, злую похоть и любостяжание, которое есть идолослужение,

за которые гнев Божий грядет на сынов противления,

в которых и вы некогда обращались, когда жили между ними.

А теперь вы отложите все: гнев, ярость, злобу, злоречие, сквернословие уст ваших;

не говорите лжи друг другу, совлекшись ветхого человека с делами его

и облекшись в нового, который обновляется в познании по образу Создавшего его,

где нет ни Еллина, ни Иудея, ни обрезания, ни необрезания, варвара, Скифа, раба, свободного, но все и во всем Христос.

[Зач. 258.] Итак облекитесь, как избранные Божии, святые и возлюбленные, в милосердие, благость, смиренномудрие, кротость, долготерпение,

снисходя друг другу и прощая взаимно, если кто на кого имеет жалобу: как Христос простил вас, так и вы.

Более же всего облекитесь в любовь, которая есть совокупность совершенства.

И да владычествует в сердцах ваших мир Божий, к которому вы и призваны в одном теле, и будьте дружелюбны.

Слово Христово да вселяется в вас обильно, со всякою премудростью; научайте и вразумляйте друг друга псалмами, славословием и духовными песнями, во благодати воспевая в сердцах ваших Господу.

[Зач. 259.] И всё, что вы делаете, словом или делом, всё делайте во имя Господа Иисуса Христа, благодаря через Него Бога и Отца.

Жены, повинуйтесь мужьям своим, как прилично в Господе.

Мужья, любите своих жен и не будьте к ним суровы.

Дети, будьте послушны родителям вашим во всем, ибо это благоугодно Господу.

Отцы, не раздражайте детей ваших, дабы они не унывали.

Рабы, во всем повинуйтесь господам вашим по плоти, не в глазах только служа им, как человекоугодники, но в простоте сердца, боясь Бога.

И всё, что делаете, делайте от души, как для Господа, а не для человеков,

зная, что в воздаяние от Господа получите наследие, ибо вы служите Господу Христу.

А кто неправо поступит, тот получит по своей неправде, у Него нет лицеприятия.

1 Постоянство в молитве... в благоразумии. 7 Приветствия и распоряжение. 18 Подпись Павла и благословение.

Господа́, оказывайте рабам должное и справедливое, зная, что и вы имеете Господа на небесах.

[Зач. 260А.] Будьте постоянны в молитве, бодрствуя в ней с благодарением.

Молитесь также и о нас, чтобы Бог отверз нам дверь для слова, возвещать тайну Христову, за которую я и в узах,

дабы я открыл ее, как должно мне возвещать.

[Зач. 260Б.] Со внешними обходитесь благоразумно, пользуясь временем.

Слово ваше да будет всегда с благодатию, приправлено солью, дабы вы знали, как отвечать каждому.

О мне всё скажет вам Тихик, возлюбленный брат и верный служитель и сотрудник в Господе,

которого я для того послал к вам, чтобы он узнал о ваших обстоятельствах и утешил сердца ваши,

с Онисимом, верным и возлюбленным братом нашим, который от вас. Они расскажут вам о всем здешнем.

[Зач. 261.] Приветствует вас Аристарх, заключенный вместе со мною, и Марк, племянник Варнавы (о котором вы получили приказания: если придет к вам, примите его),

также Иисус, прозываемый Иустом, оба из обрезанных. Они – единственные сотрудники для Царствия Божия, бывшие мне отрадою.

Приветствует вас Епафрас ваш, раб Иисуса Христа, всегда подвизающийся за вас в молитвах, чтобы вы пребыли совершенны и исполнены всем, что угодно Богу.

Свидетельствую о нем, что он имеет великую ревность и заботу о вас и о находящихся в Лаодикии и Иераполе.

Приветствует вас Лука, врач возлюбленный, и Димас.

Приветствуйте братьев в Лаодикии, и Нимфана, и домашнюю церковь его.

Когда это послание прочитано будет у вас, то распорядитесь, чтобы оно было прочитано и в Лаодикийской церкви; а то, которое из Лаодикии, прочитайте и вы.

Скажите Архиппу: смотри, чтобы тебе исполнить служение, которое ты принял в Господе.

Приветствие моею рукою, Павловою. Помните мои узы. Благодать со всеми вами. Аминь.

Церковнославянский (рус)

[Зач. 249А.] Па́велъ, апо́столъ Иису́съ Христо́въ во́лею Бо́жiею, и Тимоѳе́й бра́тъ,

су́щымъ въ Колосса́ехъ святы́мъ и вѣ́рнымъ бра́тiямъ о Христѣ́ Иису́сѣ:

[Зач. 249Б.] благода́ть ва́мъ и ми́ръ от Бо́га Отца́ на́шего, и Го́спода Иису́са Христа́. Благодари́мъ Бо́га и Отца́ Го́спода на́шего Иису́са Христа́, всегда́ о ва́съ моля́щеся,

слы́шавше вѣ́ру ва́шу, я́же о Христѣ́ Иису́сѣ, и любо́вь, ю́же и́мате ко всѣ́мъ святы́мъ,

за упова́нiе отложе́нное ва́мъ на небесѣ́хъ, е́же пре́жде слы́шасте въ словеси́ и́стины благовѣствова́нiя,

су́щаго въ ва́съ, я́коже и во все́мъ мíрѣ: и е́сть плодоно́сно и расти́мо, я́коже и въ ва́съ, от него́же дне́ слы́шасте и разумѣ́сте благода́ть Бо́жiю во и́стинѣ:

я́коже и увѣ́дѣсте от Епафра́са, возлю́бленнаго сорабо́тника на́шего, и́же е́сть вѣ́ренъ о ва́съ служи́тель Христо́въ,

и́же и яви́ на́мъ ва́шу любо́вь въ ду́сѣ.

Сего́ ра́ди и мы́, от него́же дне́ слы́шахомъ, не престае́мъ о ва́съ моля́щеся и прося́ще, да испо́лнитеся въ ра́зумѣ во́ли Его́, во вся́цѣй прему́дрости и ра́зумѣ духо́внѣмъ,

я́ко ходи́ти ва́мъ досто́инѣ Бо́гу во вся́цѣмъ угожде́нiи [и] вся́цѣмъ дѣ́лѣ бла́зѣ, плодонося́ще и возраста́юще въ ра́зумѣ Бо́жiи,

вся́кою си́лою возмога́юще по держа́вѣ сла́вы Его́, во вся́цѣмъ терпѣ́нiи и долготерпѣ́нiи съ ра́достiю,

[Зач. 250.] благодаря́ще Бо́га и Отца́, призва́вшаго ва́съ въ прича́стiе наслѣ́дiя святы́хъ во свѣ́тѣ,

И́же изба́ви на́съ от вла́сти те́мныя и преста́ви въ Ца́рство Сы́на любве́ Своея́,

о Не́мже и́мамы избавле́нiе Кро́вiю Его́ и оставле́нiе грѣ́ховъ,

И́же е́сть о́бразъ Бо́га неви́димаго, перворожде́нъ всея́ тва́ри:

я́ко Тѣ́мъ создана́ бы́ша вся́ческая, я́же на небеси́ и я́же на земли́, ви́димая и неви́димая, а́ще престо́ли, а́ще госпо́дствiя, а́ще нача́ла, а́ще вла́сти: вся́ческая Тѣ́мъ и о Не́мъ созда́шася:

и То́й е́сть пре́жде всѣ́хъ, и вся́ческая въ Не́мъ состоя́тся.

[Зач. 251.] И То́й е́сть глава́ тѣ́лу Це́ркве, И́же е́сть нача́токъ, перворожде́нъ изъ ме́ртвыхъ, я́ко да бу́детъ во всѣ́хъ То́й пе́рвенствуя:

я́ко въ Не́мъ благоизво́ли всему́ исполне́нiю всели́тися,

и Тѣ́мъ примири́ти вся́ческая къ Себѣ́, умиротвори́въ Кро́вiю кре́ста́ Его́, чрезъ Него́, а́ще земна́я, а́ще ли небе́сная.

И ва́съ, иногда́ су́щихъ отчужде́нныхъ и враго́въ помышле́ньми въ дѣ́лѣхъ лука́выхъ,

ны́нѣ же примири́ въ тѣ́лѣ Пло́ти Его́ сме́ртiю Его́, предста́вити ва́съ святы́хъ и непоро́чныхъ и непови́нныхъ предъ Собо́ю,

а́ще у́бо пребыва́ете въ вѣ́рѣ основа́ни и тве́рди, и неподви́жими от упова́нiя благовѣствова́нiя, е́же слы́шасте, проповѣ́данное все́й тва́ри поднебе́снѣй, ему́же бы́хъ а́зъ Па́велъ служи́тель.

[Зач. 252.] Ны́нѣ ра́дуюся во страда́нiихъ мои́хъ о ва́съ, я́ко исполня́ю лише́нiе скорбе́й Христо́выхъ во пло́ти мое́й за Тѣ́ло Его́, е́же е́сть Це́рковь,

е́йже бы́хъ а́зъ служи́тель по смотре́нiю Бо́жiю, да́нному мнѣ́ въ ва́съ, испо́лнити сло́во Бо́жiе,

та́йну сокрове́нную от вѣ́къ и от родо́въ: ны́нѣ же яви́ся святы́мъ Его́,

И́мже восхотѣ́ Бо́гъ сказа́ти, ко́е бога́тство сла́вы та́йны сея́ во язы́цѣхъ, и́же е́сть Христо́съ въ ва́съ, упова́нiе сла́вы,

Его́же мы́ проповѣ́дуемъ, наказу́юще вся́каго человѣ́ка и уча́ще вся́цѣй прему́дрости, да предста́вимъ вся́каго человѣ́ка соверше́нна о Христѣ́ Иису́сѣ:

въ не́мже и тружда́юся и подвиза́юся по дѣ́йству Его́ дѣ́йствуемому во мнѣ́ си́лою.

[Зач. 253.] Хощу́ у́бо ва́съ вѣ́дѣти, коли́къ по́двигъ и́мамъ о ва́съ и о су́щихъ въ Лаодикі́и и во Иерапо́ли, и ели́цы не ви́дѣша лица́ моего́ во пло́ти,

да утѣ́шатся сердца́ и́хъ, сне́мшихся въ любви́ и во вся́цѣмъ бога́тствѣ извѣще́нiя разу́ма, въ позна́нiе та́йны Бо́га и Отца́ и Христа́,

въ Не́мже су́ть вся́ сокро́вища прему́дрости и разу́ма сокрове́нна.

Сiе́ же глаго́лю, да никто́же ва́съ прельсти́тъ въ словопрѣ́нiи:

а́ще бо и пло́тiю отстою́, но ду́хомъ съ ва́ми е́смь, ра́дуяся и ви́дя ва́шъ чи́нъ и утвержде́нiе ва́шея вѣ́ры, я́же во Христа́.

Я́коже у́бо прiя́сте Христа́ Иису́са Го́спода, [та́кожде] въ Не́мъ ходи́те,

укорене́ни и назда́ни въ Не́мъ и извѣ́ствовани вѣ́рою, я́коже научи́стеся, избы́точествующе въ не́й благодаре́нiемъ.

[Зач. 254.] [Бра́тiе,] блюди́теся, да никто́же ва́съ бу́детъ прельща́я филосо́фiею и тще́тною ле́стiю, по преда́нiю человѣ́ческому, по стихі́амъ мíра, а не по Христѣ́:

я́ко въ То́мъ живе́тъ вся́ко исполне́нiе Божества́ тѣле́снѣ:

и да бу́дете въ Не́мъ испо́лнени, И́же е́сть глава́ вся́кому нача́лу и вла́сти:

о Не́мже и обрѣ́зани бы́сте обрѣ́занiемъ нерукотворе́ннымъ, въ совлече́нiи тѣ́ла грѣхо́внаго пло́ти, во обрѣ́занiи Христо́вѣ,

спогре́бшеся Ему́ креще́нiемъ: о Не́мже и совоста́сте вѣ́рою дѣ́йствiя Бо́га, Воскреси́вшаго Его́ изъ ме́ртвыхъ:

[Зач. 255.] и ва́съ, ме́ртвыхъ су́щихъ въ прегрѣше́нiихъ и въ необрѣ́занiи пло́ти ва́шея, сооживи́лъ е́сть съ Ни́мъ, дарова́въ на́мъ вся́ прегрѣше́нiя,

истреби́въ е́же на на́съ рукописа́нiе уче́ньми, е́же бѣ́ сопроти́вно на́мъ, и то́ взя́тъ от среды́, пригвозди́въ е́ на кре́стѣ́:

совле́къ нача́ла и вла́сти, изведе́ въ позо́ръ дерзнове́нiемъ, изобличи́въ и́хъ въ Себѣ́ {побѣди́въ и́хъ на Не́мъ}.

Да никто́же у́бо ва́съ осужда́етъ о яде́нiи, или́ о питiи́, или́ о ча́сти пра́здника, или́ о новоме́сячiихъ, или́ о суббо́тахъ:

я́же су́ть стѣ́нь гряду́щихъ, тѣ́ло же Христо́во.

Никто́же ва́съ да прельща́етъ изволе́ннымъ ему́ смиреному́дрiемъ и слу́жбою А́нгеловъ, я́же не увѣ́дѣ учя́, [[въ тѣ́хъ] ходя́], безъ ума́ {всу́е} дмя́ся от ума́ пло́ти своея́,

а не держя́ главы́, изъ нея́же все́ тѣ́ло, соста́вы и соу́зы пода́емо и сне́млемо, расти́тъ возраще́нiе Бо́жiе.

[Зач. 256.] А́ще у́бо умро́сте со Христо́мъ от стихі́й мíра, почто́ а́ки живу́ще въ мíрѣ стяза́етеся?

Не косни́ся, ниже́ вкуси́, ниже́ осяжи́:

я́же су́ть вся́ во истлѣ́нiе употребле́нiемъ, по за́повѣдемъ и уче́ниемъ человѣ́ческимъ:

я́же су́ть сло́во у́бо иму́ща прему́дрости въ самово́льнѣй слу́жбѣ и смиреному́дрiи и непощадѣ́нiи тѣ́ла, не въ че́сти ко́ей къ сы́тости пло́ти.

А́ще у́бо воскресну́сте со Христо́мъ, вы́шнихъ ищи́те, идѣ́же е́сть Христо́съ о десну́ю Бо́га сѣдя́:

го́рняя му́дрствуйте, [а] не земна́я.

Умро́сте бо, и живо́тъ ва́шъ сокрове́нъ е́сть со Христо́мъ въ Бо́зѣ:

[Зач. 257.] егда́ [же] Христо́съ яви́тся, живо́тъ ва́шъ, тогда́ и вы́ съ Ни́мъ явите́ся въ сла́вѣ.

Умертви́те у́бо у́ды ва́шя, я́же на земли́: блу́дъ, нечистоту́, стра́сть, по́хоть злу́ю и лихоима́нiе, е́же е́сть идолослуже́нiе,

и́хже ра́ди гряде́тъ гнѣ́въ Бо́жiй на сы́ны противле́нiя,

въ ни́хже и вы́ иногда́ ходи́сте, егда́ живя́сте въ ни́хъ.

Ны́нѣ же отложи́те и вы́ та́ вся́: гнѣ́въ, я́рость, зло́бу, хуле́нiе, срамосло́вiе от у́стъ ва́шихъ:

не лжи́те дру́гъ на дру́га, совле́кшеся ве́тхаго человѣ́ка съ дѣя́ньми его́

и обле́кшеся въ но́ваго, обновля́емаго въ ра́зумъ по о́бразу Созда́вшаго его́,

идѣ́же нѣ́сть Е́ллинъ, ни Иуде́й, обрѣ́занiе и необрѣ́занiе, ва́рваръ и Ски́ѳъ, ра́бъ и свобо́дь, но вся́ческая и во всѣ́хъ Христо́съ.

[Зач. 258.] Облецы́теся у́бо я́коже избра́ннiи Бо́жiи, святи и возлю́бленни, во утро́бы щедро́тъ, бла́гость, смиреному́дрiе, кро́тость и долготерпѣ́нiе,

прiе́млюще дру́гъ дру́га и проща́юще себѣ́, а́ще кто́ на кого́ и́мать порече́нiе: я́коже и Христо́съ прости́лъ е́сть ва́мъ, та́ко и вы́.

Надъ всѣ́ми же си́ми [стяжи́те] любо́вь, я́же е́сть соу́зъ соверше́нства:

и ми́ръ Бо́жiй да водворя́ется въ сердца́хъ ва́шихъ, въ о́ньже и зва́ни бы́сте во еди́номъ тѣ́лѣ: и благода́рни быва́йте.

Сло́во Христо́во да вселя́ется въ ва́съ бога́тно, во вся́кой прему́дрости: уча́ще и вразумля́юще себе́ самѣ́хъ во псалмѣ́хъ и пѣ́нiихъ и пѣ́снехъ духо́вныхъ, во благода́ти пою́ще въ сердца́хъ ва́шихъ Го́сподеви.

[Зач. 259.] И все́, е́же а́ще что́ творите́ сло́вомъ или́ дѣ́ломъ, вся́ во и́мя Го́спода Иису́са Христа́, благодаря́ще Бо́га и Отца́ Тѣ́мъ.

Жены́, повину́йтеся свои́мъ му́жемъ, я́коже подоба́етъ о Го́сподѣ.

Му́жiе, люби́те жены́ ва́шя, и не огорча́йтеся къ ни́мъ.

Ча́да, послу́шайте роди́телей [свои́хъ] во все́мъ: сiе́ бо уго́дно е́сть Го́сподеви.

Отцы́, не раздра́жайте ча́дъ ва́шихъ, да не уныва́ютъ.

Раби́, послу́шайте по всему́ плотски́хъ госпо́дiй [ва́шихъ], не предъ очи́ма то́чiю рабо́тающе а́ки человѣкоуго́дницы, но въ простотѣ́ се́рдца, боя́щеся Бо́га.

И вся́ко, е́же а́ще что́ творите́, от души́ дѣ́лайте, я́коже Го́споду, а не человѣ́комъ,

вѣ́дяще, я́ко от Го́спода прiи́мете воздая́нiе достоя́нiя: Го́споду бо Христу́ рабо́таете.

А оби́дяй воспрiи́метъ, е́же оби́дѣ: и нѣ́сть лица́ обинове́нiя.

Госпо́дiе, пра́вду и уравне́нiе рабо́мъ подава́йте, вѣ́дяще, я́ко и вы́ и́мате Го́спода на небесѣ́хъ.

[Зач. 260А.] Въ моли́твѣ терпи́те, бо́дрствующе въ не́й со благодаре́нiемъ:

моля́щеся и о на́съ вку́пѣ, да Бо́гъ отве́рзетъ на́мъ две́ри сло́ва, проглаго́лати та́йну Христо́ву, ея́же ра́ди и свя́занъ е́смь:

да явлю́ ю́, я́коже подоба́етъ ми́ глаго́лати.

[Зач. 260Б.] Въ прему́дрости ходи́те ко внѣ́шнимъ, вре́мя искупу́юще.

Сло́во ва́ше [да быва́етъ] всегда́ во благода́ти, со́лiю растворе́но, вѣ́дѣти, ка́ко подоба́етъ ва́мъ еди́ному кому́ждо отвѣщава́ти.

Я́же о мнѣ́, вся́ ска́жетъ ва́мъ Тихи́къ, возлю́бленный бра́тъ и вѣ́ренъ служи́тель и сорабо́тникъ о Го́сподѣ,

его́же посла́хъ къ ва́мъ на се́ и́стое, да разумѣ́етъ я́же о ва́съ и утѣ́шитъ сердца́ ва́ша,

со Они́симомъ, вѣ́рнымъ и возлю́бленнымъ бра́томъ на́шимъ, и́же е́сть от ва́съ: вся́ ва́мъ ска́жутъ, я́же здѣ́.

[Зач. 261.] Цѣлу́етъ вы́ Ариста́рхъ сплѣ́нникъ мо́й, и Ма́рко анепсі́й Варна́винъ, о не́мже прiя́сте за́повѣди: а́ще прiи́детъ къ ва́мъ, прiими́те его́:

и Иису́съ нарече́нный Иу́стъ, су́щiй от обрѣ́занiя: сі́и еди́ни споспѣ́шницы во Ца́рство Бо́жiе, и́же бы́ша ми́ утѣше́нiе.

Цѣлу́етъ вы́ Епафра́съ, и́же от ва́съ, ра́бъ Иису́са Христа́, всегда́ подвиза́яйся о ва́съ въ моли́твахъ, да бу́дете соверше́ни и испо́лнени во вся́цѣй во́ли Бо́жiей.

Свидѣ́телствую бо о не́мъ, я́ко и́мать ре́вность мно́гу [и болѣ́знь] о ва́съ и о су́щихъ въ Лаодикі́и и во Иерапо́ли.

Цѣлу́етъ вы́ Лу́ка вра́чь возлю́бленный, и Дима́съ.

Цѣлу́йте бра́тiю су́щую въ Лаодикі́и, и Нимфа́на, и дома́шнюю его́ це́рковь.

И егда́ прочте́тся посла́нiе сiе́ у ва́съ, сотвори́те, да и въ Лаодикі́йстѣй це́ркви прочте́но бу́детъ, и напи́саное от Лаодикі́и да и вы́ прочте́те.

И рцы́те Архи́ппу: блюди́ служе́нiе, е́же прiя́лъ еси́ о Го́сподѣ, да доверши́ши е́.

Цѣлова́нiе мое́ю руко́ю Па́влею. Помина́йте моя́ у́зы. Благода́ть со [всѣ́ми] ва́ми. Ами́нь.

Коне́цъ посла́нiю е́же къ Колосса́емъ: и́мать въ себѣ́ главы́ 4, зача́лъ же церко́вныхъ 13.

Грузинский

Языки

პავლე, ღვთის ნებით იესო ქრისტეს მოციქული, და ძმა ტიმოთე,

კოლოსეში მყოფ წმიდათ და მორწმუნე ძმებს ქრისტეში.

მადლი თქვენ და მშვიდობა ჩვენი მამა ღმერთისა და უფალ იესო ქრისტესაგან. ვმადლობთ ღმერთს, ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს მამას ყოველთვის, როცა თქვენთვის ვლოცულობთ.

რომ გვესმის თქვენი რწმენა ქრისტე იესოში და თქვენი სიყვარული ყოველი წმიდის მიმართ,

თქვენთვის ზეცაში გამზადებული სასოების გამო, რომელიც წინასწარ გესმათ სახარების ჭეშმარიტი სიტყვით,

რომელიც მოვიდა თქვენთან ისევე, როგორც მთელ სოფელში, და მოაქვს ნაყოფი და იზრდება ისევე, როგორც თქვენს შორისაც იმ დღიდან მოკიდებული, რაც თქვენ ისმინეთ და შეიცანით ღვთის მადლი ჭეშმარიტებაში,

როგორც ისწავლეთ ჩვენ საყვარელ თანამსახურ, ეპაფრასაგან, რომელიც ერთგულად ემსახურება ქრისტეს თქვენთვის,

მანვე გვაუწყა თქვენი სიყვარული სულით.

ამისათვის ჩვენც იმ დღიდან, რაც ეს მოვისმინეთ, განუწყვეტლივ ვლოცულობთ თქვენთვის, რათა აღივსოთ მისი ნების შეცნობით, ყოველნაირი სიბრძნითა და სულიერი გონებით,

რათა მოიქცეთ უფლის ღირსად და ყველაფერში აამოთ მას ყოველ კეთილ საქმეში ნაყოფის გამოღებით და ღვთის შეცნობაში ზრდით,

მთელი ძალით გაძლიერდეთ მისი დიდების სიმტკიცისამებრ ყოველგვარ მოთმინებაში და სულგრძელებაში სიხარულით.

ჰმადლობდეთ მამას, რომელმაც წმიდანთა მემკვიდრეობის მონაწილეობის ღირსი გაგვხადა ნათელში,

რომელმაც გვიხსნა სიბნელის ხელმწიფებისაგან და შეგვიყვანა თავისი საყვარელი ძის სასუფეველში,

რომელშიც გვაქვს მისი სისხლით გამოსყიდვა და ცოდვების მიტევება,

ვინც არის უხილავი ღვთის ხატება, პირმშო ყოველი ქმნილებისა,

ვინაიდან მისით შეიქმნა ყოველი, რაც ცაში და მიწაზეა, ხილული და უხილავი: საყდარნი თუ უფლებანი, მთავრობანი თუ ხელმწიფებანი — ყველაფერი მის მიერ და მისთვის არის შექმნილი.

იგი არის უწინარეს ყოვლისა და ყოველივე მისით დგას.

ის არის ეკლესიის სხეულის თავი. ის არის დასაბამი, პირმშო მკვდართაგან, რათა მას ჰქონდეს პირველობა ყველაფერში.

რადგან მასში მოიწონა მთელი სისავსის დამკვიდრება,

რათა მისით შემოერიგებინა ყოველი, დაემშვიდებინა მისი ჯვრის სისხლით მიწაზე თუ ცაში.

თქვენც, რომელნიც ოდესღაც იყავით გაუცხოებულნი და გონებით მტრები თქვენი ბოროტი საქმეების გამო,

ახლა შეგირიგათ მისი სხეულის ხორცში, მისი სიკვდილით, რათა წარგადგინოთ თავის წინაშე წმიდები, უბიწონი და უბრალონი.

ოღონდ თუ დარჩებით მტკიცე და შეურყეველი რწმენაში და არ გადაუხვევთ სახარების სასოებას, რომელიც თქვენ ისმინეთ, რომელიც ექადაგა ყოველ ქმნილებას ცისქვეშეთში და რომლის მსახურიც გავხდი მე, პავლე.

ახლა კი ვხარობ ჩემი ტანჯვებით თქვენს გამო და ჭირს, რაც ქრისტეს დააკლდა, ვავსებ საკუთარი ხორცით მისი სხეულისათვის, რომელიც ეკლესიაა,

რომლის მსახურიც მე გავხდი საღვთო მნეობის მიხედვით, რომელიც ნაბოძები მაქვს თქვენი გულისთვის, აღსასრულებლად ღვთის სიტყვისა,

საიდუმლოსი, რომელიც დაფარული იყო საუკუნეთა და თაობათაგან და ახლა გაემხილათ მის წმიდებს,

რომელთათვისაც ღმერთმა ინება ეცნობებინა, თუ რა არის სიმდიდრე ამ საიდუმლოს დიდებისა წარმართებს შორის, რაც არის ქრისტე თქვენში, დიდების სასოება,

რომელსაც ვქადაგებთ ჩვენ, რათა შევაგონოთ ყოველ ადამიანს და ვასწავლოთ ყოველ ადამიანს ყოველგვარი სიბრძნე, რათა ყოველი კაცი წარვადგინოთ სრულქმნილად ქრისტე იესოში.

ამისათვის მეც ვშრომობ და ვიღწვი მისი ძალით, რომელიც ძლიერად მოქმედებს ჩემში.

მინდა, იცოდეთ, რაოდენი ღვაწლი მაქვს თქვენზე, ლაოდიკიელებზე და ყველაზე, ვისაც ხორციელად არ უხილავს ჩემი სახე.

რათა ინუგეშონ სიყვარულით შეერთებულმა მათმა გულებმა სრულქმნილი გონების ყოველგვარი სიმდიდრისათვის, ღვთისა და ქრისტეს საიდუმლოს შეცნობისათვის,

რომელშიც დაფარულია სიბრძნისა და ცოდნის ყველა განძი.

ამას იმიტომ გეუბნებით, რათა არავინ შეგაცდინოთ მაცდური სიტყვით.

ვინაიდან, თუმცა ხორციელად შორს ვარ თქვენგან, სულით თქვენთან ვიმყოფები და მიხარია, რომ ვხედავ თქვენს წესიერებას და თქვენი რწმენის სიმტკიცეს ქრისტეში.

ამიტომ, როგორც მიიღეთ ქრისტე იესო უფალი, ასევე იარეთ მასში,

ფესვგადგმულებმა და მისით აღშენებულებმა, განმტკიცებულებმა რწმენით, როგორც გისწავლიათ, და წარმატებულებმა მადლიერებაში.

გაფრთხილდით, არავინ გაგიტაცოთ სიბრძნისმოყვარებითა და ფუჭი ცდუნებით, კაცთამიერი გადმოცემისა და ამ სოფლის წესისამებრ და არა ქრისტესამებრ.

ვინაიდან მასში დამკვიდრებულია ხორციელად ღვთაების მთელი სისავსე.

და თქვენ სავსენი ხართ მასში, ვინც ყოველი მთავრობისა და ხელმწიფების თავია.

თქვენ მასში წინადაცვეთილებიც ხართ ხელთუქმნელი წინადაცვეთით, ხორცის ცოდვილი სხეულის განძარცვით — ქრისტესეული წინადაცვეთით.

მასთან ნათლისღებით დამარხულები მასთანვე აღდექით ღვთის ძალისადმი რწმენით,რომელმაც აღადგინა იგი მკვდრეთით.

თქვენც, მკვდრები შეცოდებებში და თქვენი ხორცის წინადაუცვეთლობაში, გაგაცოცხლათ მასთან ერთად და მოგიტევათ ყველა შეცოდება.

განჩინებებით წაშალა თანანადებთა ხელით წერილი, რომელიც ჩვენს წინააღმდეგ იყო, აიღო იგი შუაგულიდან და ჯვარს მიამსჭვალა.

განაიარაღა მთავრობანი და ხელმწიფებანი. სააშკარაოდ შეარცხვინა და ჯვრით იზეიმა მათზე გამარჯვება.

ამიტომ ნურავინ განგსჯით თქვენ საჭმელისა თუ სასმელისათვის, ან რაიმე დღესასწაულისათვის ანდა ახალმთვარობისა და შაბათებისათვის.

ეს მომავლის ჩრდილია, სხეული კი — ქრისტესი.

ნურავინ შეგაცდენთ სიმდაბლით და ანგელოზების სამსახურით, ვინც ეპოტინება იმას, რაც არ უნახავს და ფუჭად ამპარტავნებს თავისი ხორციელი გონებით.

არ ეჭიდება თავს, რომლისგანაც მთელი სხეული, სახსრებითა და კავშირებით შენივთებული და შეერთებული, იზრდება ღვთისმიერი ზრდით.

თუ ქრისტესთან ერთად მოუკვდით ამ სოფლის წესებს, სოფელში მცხოვრებთა მსგავსად რაღად ემორჩილებით მათ?

ნუ მიეკარები, ნუ იგემებ, ნუ შეეხები

ნურაფერს, რაც იხრწნება ხმარებისაგან, კაცთა მცნებებისა და მოძღვრების თანახმად?

ეს ყველაფერი მხოლოდ გარეგნულად ჰგავს სიბრძნეს ცრუთაყვანებით, სიმდაბლით და სხეულის დათრგუნვით, მაგრამ ყოველივე ეს არ არის გამიზნული ხორცის განცხრომის წინააღმდეგ.

ამგვარად, თუ თქვენ აღდექით ქრისტესთან ერთად, ეძიეთ მაღლა, სადაც ქრისტე ზის ღვთის მარჯვნივ.

ზეციერზე იფიქრეთ და არა მიწიერზე.

ვინაიდან თქვენ მოკვდით და თქვენი სიცოცხლე დაფარულია ქრისტესთან ღმერთში.

როცა გამოჩნდება ქრისტე, თქვენი სიცოცხლე, მაშინ თქვენც გამოჩნდებით მასთან ერთად დიდებით.

მაშ, მოაკვდინეთ თქვენი მიწიერი ასოები: სიძვა, უწმიდურება, ვნება, ბოროტი გულისთქმა და ანგარება, რაც კერპთმსახურებაა.

რომელთა გამოც ღვთის რისხვა მოდის,

რომელთა შორისაც თქვენც დადიოდით, როცა მათ შორის ცხოვრობდით.

ახლა კი განიშორეთ ყოველივე ეს: რისხვა, მძვინვარება, ბოროტება, გმობა, თქვენი ბაგეების ბილწსიტყვაობა.

ნუ ეცრუებით ერთმანეთის მიმართ, რადგან შემოძარცული გაქვთ ძველი ადამიანი მისი საქმეებითურთ.

და შეიმოსეთ ახალი, რომელიც განახლებულია ცოდნით მისი შემოქმედის ხატისამებრ,

სადაც არ არის არც ბერძენი, არც იუდეველი, არც წინადაცვეთა, არც წინადაუცვეთელობა, არ არის ბარბაროსი, სკვითი, მონა და თავისუფალი, არამედ ქრისტეა ყოველივე და ყოველივეში.

ამიტომ, როგორც ღვთის რჩეულებმა, წმიდებმა და საყვარლებმა, შეიმოსეთ მოწყალება, სახიერება, თავმდაბლობა, სიმშვიდე, სულგრძელება.

შეიწყნარეთ ერთმანეთი და მიუტევეთ ერთმანეთს, თუ ვინმესთან რაიმე სადაო აქვს ვინმეს, როგორც ქრისტემ მოგიტევათ, ასევე — თქვენც.

და ყოველივე ამას დაურთეთ სიყვარული, რაც სრულქმნილების კავშირია.

ბატონობდეს თქვენს გულებში ღვთის მშვიდობა, რომლისკენაც მოწოდებულნი ხართ ერთ სხეულად და იყავით მადლიერნი.

უფლის სიტყვა უხვად დამკვიდრდეს თქვენში სრული სიბრძნით. ასწავლეთ და შთააგონეთ ერთმანეთი ფსალმუნით, სადიდებლით და სასულიერო საგალობლებით, და უგალობეთ ღმერთს თქვენს გულებში მადლიერებით.

და ყოველივე, რასაც თქვენ აკეთებთ სიტყვით თუ საქმით, ყოველივე გააკეთეთ უფალ იესოს სახელით და მის მიერ ჰმადლობდეთ მამა ღმერთს.

ცოლებო, დაემორჩილეთ თქვენს ქმრებს, როგორც უფალშია საკადრისი.

ქმრებო, გიყვარდეთ თქვენი ცოლები და ნუ იქნებით სასტიკნი მათ მიმართ.

შვილებო, დაემორჩილეთ თქვენს მშობლებს ყველაფერში, ვინაიდან ასეა მოსაწონი უფლისათვის.

მამებო, ნუ გააღიზიანებთ თქვენს შვილებს, რათა თავი არ მოაბეზროთ.

მონებო, ყველაფერში დაემორჩილეთ თქვენს ხორციელ ბატონებს, არა მოჩვენებითი სამსახურით, როგორც კაცთმაამებლებმა, არამედ გულწრფელად, როგორც ღვთისმოშიშებმა.

ყოველივე, რასაც აკეთებთ, გააკეთეთ სულით, როგორც ღვთისათვის და არა კაცთათვის.

იცოდეთ, რომ მემკვიდრეობას მიიღებთ უფლისაგან საზღაურად, ვინაიდან უფალ ქრისტეს ემსახურებით.

ხოლო, ვინც უსამართლოდ მოიქცევა, იგი მიიღებს თავისი უსამართლობისათვის. და არ არის მიკერძოება.

ბატონებო, მიაგეთ მონებს რაც სწორი და სამართლიანია, იცოდეთ, რომ თქვენც გყავთ უფალი ზეცაში.

იბეჯითეთ ლოცვაში და ფხიზლად იყავით მასში მადლიერებით.

ილოცეთ ჩვენთვისაც, რომ ღმერთმა გაგვიღოს სიტყვის კარი, რომ ვაუწყოთ ქრისტეს საიდუმლო, რომლისთვისაც შებორკილი ვარ,

რათა გავაცხადო იგი, როგორც მმართებს, რომ ვაუწყო.

სიბრძნით მოიქეცით გარეშეთა მიმართ და მოივაჭრეთ უამი.

თქვენი სიტყვა ყოველთვის მადლიანი იყოს, მარილით შეზავებული, რათა იცოდეთ, ვის რა პასუხი გასცეთ.

ჩემს შესახებ ყველაფერს გაცნობებთ ტვიქიკოსი, საყვარელი ძმა, ერთგული მსახური და თანამშრომელი უფალში,

რომელიც იმისათვის გამოგიგზავნეთ, რომ შეიტყოთ ჩვენი ამბავი და ნუგეში სცეს თქვენს გულებს

ონისიმესთან, ერთგულ და საყვარელ ძმასთან ერთად, რომელიც თქვენიანია. ისინი გიამბობენ ყველა აქაურ ამბავს.

მოკითხვას გითვლით არისტარქოსი, ჩემთან ერთად ტყვედ მყოფი, და მარკოზი, ბარნაბას დისწული, რომლის შესახებაც მოგივიდათ უწყება: თუ მოვიდეს თქვენთან, მიიღეთო.

ასევე იესო, რომელსაც იუსტოსს ეძახიან, ორივე წინადაცვეთილთაგანია. მხოლოდ ესენი იყვნენ ღვთის სასუფევლისთვის თანამშრომელნი, მე რომ მანუგეშებდნენ.

მოკითხვას გითვლით თქვენიანი ეპაფრა, ქრისტე იესოს მსახური, რომელიც მუდამ თქვენთვის იღწვის ლოცვებში, რათა წარდგეთ მტკიცედ სრულნი და სავსენი ღვთის ყოველი ნებით.

მე ვამოწმებ მასზე, რომ დიდი მოშურნეა თქვენთვის, აგრეთვე ლაოდიკიელთათვის და იერაპოლელთათვის.

მოიკითხეთ საყვარელი მკურნალი ლუკა და დემასი.

მოიკითხეთ ლაოდიკიელი ძმები, ნუმფა და მისი საშინაო ეკლესია.

როცა ამ წერილს წაიკითხავენ თქვენთან, ისე მოიქეცით, რომ ლაოდიკიელთა ეკლესიაშიც წაიკითხონ, ხოლო რომელიც ლაოდიკიიდან არის, თქვენც წაიკითხეთ.

ასე უთხარით არქიპოსს: ყურადღებით იყავი, რომ შეასრულო მსახურება, რომელიც უფლისგან მიიღე-თქო.

მოკითხვა ჩემი, პავლეს ხელით. გახსოვდეთ ჩემი ბორკილები. მადლი თქვენთან. ამინ.