Скрыть
1:3
1:5
1:11
1:12
1:13
1:14
1:18
1:20
1:23
1:26
1:34
1:36
1:45
Церковнославянский (рус)
Сiя́ словеса́, я́же глаго́ла Моисе́й всему́ Изра́илю объ ону́ страну́ Иорда́на, въ пусты́ни на за́пады, бли́зъ Чермна́го мо́ря, между́ Фара́номъ и Тофо́ломъ, и Лово́номъ и Авло́номъ и златы́ми руда́ми:
едино­на́­де­ся­ти дні́й от­ Хори́ва пу́ть чрезъ го́ру Сии́ръ да́же до Ка́дисъ-Варни́.
И бы́сть въ четыредеся́тое лѣ́то, въ первый­на́­де­сять ме́сяцъ, въ пе́рвый де́нь ме́сяца глаго́ла Моисе́й ко всѣ́мъ сыно́мъ Изра́илевымъ, по всему́ ели́ко заповѣ́да ему́ Госпо́дь къ ни́мъ,
по убiе́нiи Сио́на царя́ Аморре́йска, жи́в­шаго во Есево́нѣ, и О́га царя́ Васа́нска, жи́в­шаго во Астаро́ѳѣ и во Едраи́нѣ,
объ ону́ страну́ Иорда́на въ земли́ Моа́вли, нача́ Моисе́й изъясня́ти зако́нъ се́й, глаго́ля:
Госпо́дь Бо́гъ на́шъ глаго́ла на́мъ въ Хори́вѣ, глаго́ля: да довлѣ́етъ ва́мъ жи́ти въ горѣ́ се́й:
обрати́теся и воз­дви́гнитеся вы́, и вни́дите въ го́ру Аморре́йску, и ко всѣ́мъ насе́лникомъ А́равы, въ го́ру и по́ле, и къ ю́гу и въ при­­мо́рскую зе́млю Ханаа́ню, и во Антилива́нъ, да́же до рѣки́ вели́кiя, рѣки́ Евфра́та:
ви́дите, преда́хъ предъ ва́ми зе́млю, в­ше́дше наслѣ́дите зе́млю, е́юже кля́т­ся Госпо́дь отце́мъ ва́шымъ, Авраа́му и Исаа́ку и Иа́кову, да́ти ю́ и́мъ и сѣ́мени и́хъ по ни́хъ.
И реко́хъ къ ва́мъ во вре́мя о́но глаго́ля: не воз­могу́ еди́нъ води́ти ва́съ:
Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ умно́жилъ вы́ е́сть, и се́, есте́ дне́сь я́ко звѣ́зды небе́сныя мно́же­с­т­вомъ:
Госпо́дь Бо́гъ оте́цъ ва́шихъ да при­­ложи́тъ ва́мъ, я́ко да бу́дете ты́сящами сугу́бо, и да благослови́тъ ва́съ, я́коже глаго́ла ва́мъ:
ка́ко воз­могу́ еди́нъ носи́ти труды́ ва́шя и тя́жести ва́шя и прерѣка́нiя ва́ша?
избери́те себѣ́ му́жы му́дры и умѣ́телны и смы́слен­ны въ племене́хъ ва́шихъ, и поста́влю и́хъ надъ ва́ми старѣ́йшины ва́мъ.
И от­вѣща́сте ми́ и реко́сте: добро́ сло́во, е́же глаго́лалъ еси́ сотвори́ти.
И взя́хъ от­ ва́съ му́жы му́дры и умѣ́телны и смы́слен­ны, и поста́вихъ и́хъ владѣ́ти надъ ва́ми тысященача́лники и стонача́лники, и пятьдесятонача́лники и десятонача́лники, и писмовводи́тели судiя́мъ ва́шымъ.
И заповѣ́дахъ судiя́мъ ва́шымъ во вре́мя о́но, глаго́ля: разслу́шайте посредѣ́ бра́тiй ва́шихъ, и суди́те пра́ведно посредѣ́ му́жа и посредѣ́ бра́та его́ и посредѣ́ при­­ше́лца его́:
да не позна́ете лица́ въ судѣ́, ма́лому и вели́кому су́диши, и не устыди́шися лица́ человѣ́ча, я́ко су́дъ Бо́жiй е́сть: и рѣ́чь, я́же а́ще же́стока бу́детъ у ва́съ, донесете́ ю́ ко мнѣ́, и услы́шу ю́.
И заповѣ́дахъ ва́мъ во вре́мя о́но вся́ словеса́, я́же сотворите́.
И воз­дви́гшеся от­ Хори́ва, про­идо́хомъ всю́ пусты́ню вели́кую и стра́шную о́ну, ю́же ви́дѣсте, пу́ть горы́ Аморре́йски, я́коже заповѣ́да на́мъ Госпо́дь Бо́гъ на́шъ: и прiидо́хомъ до Ка́дисъ-Варни́.
И реко́хъ ва́мъ: прiидо́сте до горы́ Аморре́йски, ю́же Госпо́дь Бо́гъ на́шъ дае́тъ ва́мъ:
ви́дите, предаде́ Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ предъ лице́мъ ва́шимъ зе́млю: в­ше́дше наслѣ́дите, я́коже глаго́ла Госпо́дь Бо́гъ оте́цъ ва́шихъ ва́мъ: не бо́йтеся, ни ужаса́йтеся.
И прiидо́сте ко мнѣ́ вси́ и реко́сте: да по́слемъ му́жы предъ на́ми, и да согля́даютъ на́мъ зе́млю, и да повѣ́дятъ на́мъ от­вѣ́тъ, пу́ть, и́мже до́йдемъ ея́, и гра́ды, въ ня́же вни́демъ.
И уго́дно бы́сть сло́во предо мно́ю, и поя́хъ от­ ва́съ два­на́­де­сять муже́й, му́жа еди́наго от­ ко­его́ждо пле́мене.
И обрати́в­шеся взыдо́ша на го́ру, и прiидо́ша до де́бри Грезно́вныя, и согля́даша ю́:
и взя́ша въ ру́цѣ сво­и́ от­ плода́ земли́ и при­­несо́ша къ на́мъ, и глаго́лаху: блага́ земля́, ю́же Госпо́дь Бо́гъ на́шъ дае́тъ на́мъ.
И не восхотѣ́сте взы́ти, но преслу́шасте глаго́лъ Го́спода Бо́га ва́­шего:
и воз­ропта́сте въ ку́щахъ сво­и́хъ и реко́сте: не́нависти ра́ди изведе́ ны́ Госпо́дь изъ земли́ Еги́петскiя преда́ти на́съ въ ру́ки Аморре́йскiя, потреби́ти на́съ:
ка́мо мы́ взы́демъ? Бра́тiя же ва́шя от­врати́ша сердца́ ва́ша, глаго́люще: язы́къ вели́къ и мно́гъ и крѣпча́е на́съ, и гра́ды вели́цы и огражде́ни да́же до небесе́, но и сы́ны исполи́новъ ви́дѣхомъ та́мо.
И глаго́лахъ къ ва́мъ: не ужаса́йтеся, ниже́ убо́йтеся от­ ни́хъ:
Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ предходя́й предъ лице́мъ ва́шимъ, То́й повою́етъ и́хъ съ ва́ми, по всему́ ели́ко сотвори́ ва́мъ въ земли́ Еги́петстѣй предъ очи́ма ва́шима,
и въ пусты́ни се́й, ю́же ви́дѣсте: я́ко воспита́ тебе́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й, я́коже нѣ́кiй человѣ́къ пита́етъ сы́на сво­его́, по всему́ пути́ въ о́ньже ходи́сте, до́ндеже прiидо́сте на мѣ́сто сiе́.
И въ словеси́ се́мъ не вѣ́ровасте Го́сподеви Бо́гу ва́­шему,
и́же предхо́дитъ предъ ва́ми въ пу́ть избра́ти ва́мъ мѣ́сто, путеводя́ ва́съ огне́мъ но́щiю, показу́я ва́мъ пу́ть, и́мже ити́ по не́мъ, и о́блакомъ во дни́.
И услы́ша Госпо́дь [Бо́гъ] гла́съ слове́съ ва́шихъ, и разгнѣ́вався кля́т­ся, глаго́ля:
а́ще у́зритъ кто́ от­ муже́й си́хъ зе́млю благу́ю сiю́, е́юже А́зъ кля́хся отце́мъ и́хъ,
ра́звѣ Хале́въ сы́нъ Иефон­ні́инъ, се́й у́зритъ ю́, и сему́ да́мъ зе́млю, на ню́же взы́де, и сыно́мъ его́, поне́же при­­лѣжи́тъ Го́сподеви.
И на мя́ разгнѣ́вася Госпо́дь ва́съ ра́ди, глаго́ля: ниже́ ты́ вни́деши та́мо:
Иису́съ сы́нъ Нави́нъ, и́же сто­и́тъ предъ тобо́ю, се́й вни́детъ та́мо: сего́ укрѣпи́, я́ко се́й да́стъ ю́ въ наслѣ́дiе Изра́илю:
и отроча́та ва́ша, о ни́хже глаго́ласте, я́ко въ плѣне́нiи и́мутъ бы́ти, и вся́ко отроча́ мла́до, е́же не вѣ́сть дне́сь добра́ или́ зла́, сі́и вни́дутъ та́мо, и си́мъ да́мъ ю́, и сі́и наслѣ́дятъ ю́:
и вы́ обрати́в­шеся ополчи́стеся въ пусты́ню, путе́мъ къ Чермно́му мо́рю.
И от­вѣща́сте и реко́сте мнѣ́: согрѣши́хомъ предъ Го́сподемъ Бо́гомъ на́шимъ: мы́ ше́дше повою́емъ, по всему́ ели́ко заповѣ́да Госпо́дь Бо́гъ на́шъ на́мъ. И взе́мше кі́йждо ору́дiя ра́тная своя́ и собра́в­шеся взыдо́сте на го́ру.
И рече́ Госпо́дь ко мнѣ́: рцы́ и́мъ: не восходи́те, ниже́ ра́туйте, нѣ́смь бо съ ва́ми, и да не бу́дете сотре́ни предъ враги́ ва́шими.
И глаго́лахъ къ ва́мъ, и не послу́шасте мене́: и преступи́сте сло́во Госпо́дне, и пону́див­шеся взыдо́сте на го́ру.
И изы́де Аморре́й живу́щiй на горѣ́ то́й проти́ву ва́мъ, и прогна́ ва́съ, а́ки бы пче́лы твори́ли, и уязвля́ху ва́съ от­ Сии́ра да́же до Ермы́.
[И воз­врати́стеся,] и сѣ́дше пла́касте предъ Го́сподемъ, и не послу́ша Госпо́дь гла́са ва́­шего, ниже́ вня́тъ ва́мъ:
и сѣдѣ́сте въ Ка́дисѣ дни́ мно́ги, ели́ки дни́ тогда́ сѣдѣ́сте.
Синодальный
1 Время и место последующих за этим речей Моисея; 6 обзор пути от Хорива до Кадеса.
Сии суть слова, которые говорил Моисей всем Израильтянам за Иорданом в пустыне на равнине против Суфа, между Фараном и Тофелом, и Лаваном, и Асирофом, и Дизагавом,
в расстоянии одиннадцати дней пути от Хорива, по дороге от горы Сеир к Кадес-Варни.
Сорокового года, одиннадцатого месяца, в первый [день] месяца говорил Моисей [всем] сынам Израилевым все, что заповедал ему Господь о них.
По убиении им Сигона, царя Аморрейского, который жил в Есевоне, и Ога, царя Васанского, который жил в Аштерофе в Едреи,
за Иорданом, в земле Моавитской, начал Моисей изъяснять закон сей и сказал:
Господь, Бог наш, говорил нам в Хориве и сказал: «полно вам жить на горе сей!
обратитесь, отправьтесь в путь и пойдите на гору Аморреев и ко всем соседям их, на равнину, на гору, на низкие места и на южный край и к берегам моря, в землю Ханаанскую и к Ливану, даже до реки великой, реки Евфрата;
вот, Я даю вам землю сию, пойдите, возьмите в наследие землю, которую Господь с клятвою обещал дать отцам вашим, Аврааму, Исааку и Иакову, им и потомству их».
И я сказал вам в то время: не могу один водить вас;
Господь, Бог ваш, размножил вас, и вот, вы ныне многочисленны, как звезды небесные;
Господь, Бог отцов ваших, да умножит вас в тысячу крат против того, сколько вас теперь, и да благословит вас, как Он говорил вам:
как же мне одному носить тягости ваши, бремена ваши и распри ваши?
изберите себе по коленам вашим мужей мудрых, разумных и испытанных, и я поставлю их начальниками вашими.
Вы отвечали мне и сказали: хорошее дело велишь ты сделать.
И взял я главных из колен ваших, мужей мудрых, [разумных] и испытанных, и сделал их начальниками над вами, тысяченачальниками, стоначальниками, пятидесятиначальниками, десятиначальниками и надзирателями по коленам вашим.
И дал я повеление судьям вашим в то время, говоря: выслушивайте братьев ваших и судите справедливо, как брата с братом, так и пришельца его;
не различайте лиц на суде, как малого, так и великого выслушивайте: не бойтесь лица человеческого, ибо суд – дело Божие; а дело, которое для вас трудно, доводите до меня, и я выслушаю его.
И дал я вам в то время повеления обо всем, что надлежит вам делать.
И отправились мы от Хорива, и шли по всей этой великой и страшной пустыне, которую вы видели, по пути к горе Аморрейской, как повелел Господь, Бог наш, и пришли в Кадес-Варни.
И сказал я вам: вы пришли к горе Аморрейской, которую Господь, Бог наш, дает нам;
вот, Господь, Бог твой, отдает тебе землю сию, иди, возьми ее во владение, как говорил тебе Господь, Бог отцов твоих, не бойся и не ужасайся.
Но вы все подошли ко мне и сказали: пошлем пред собою людей, чтоб они исследовали нам землю и принесли нам известие о дороге, по которой идти нам, и о городах, в которые идти нам.
Слово это мне понравилось, и я взял из вас двенадцать человек, по одному человеку от [каждого] колена.
Они пошли, взошли на гору и дошли до долины Есхол, и обозрели ее;
и взяли в руки свои плодов земли и доставили нам, и принесли нам известие и сказали: хороша земля, которую Господь, Бог наш, дает нам.
Но вы не захотели идти и воспротивились повелению Господа, Бога вашего,
и роптали в шатрах ваших и говорили: Господь, по ненависти к нам, вывел нас из земли Египетской, чтоб отдать нас в руки Аморреев и истребить нас;
куда мы пойдем? братья наши расслабили сердце наше, говоря: народ тот более, [многочисленнее] и выше нас, города там большие и с укреплениями до небес, да и сынов Енаковых видели мы там.
И я сказал вам: не страшитесь и не бойтесь их;
Господь, Бог ваш, идет перед вами; Он будет сражаться за вас, как Он сделал с вами в Египте, пред глазами вашими,
и в пустыне сей, где, как ты видел, Господь, Бог твой, носил тебя, как человек носит сына своего, на всем пути, которым вы проходили, до пришествия вашего на сие место.
Но и при этом вы не верили Господу, Богу вашему,
Который шел перед вами путем – искать вам места, где остановиться вам, ночью в огне, чтобы указывать вам дорогу, по которой идти, а днем в облаке.
И Господь [Бог] услышал слова ваши, и разгневался, и поклялся, говоря:
никто из людей сих, из сего злого рода, не увидит доброй земли, которую Я клялся дать отцам вашим;
только Халев, сын Иефонниин, увидит ее; ему дам Я землю, по которой он проходил, и сынам его, за то, что он повиновался Господу.
И на меня прогневался Господь за вас, говоря: и ты не войдешь туда;
Иисус, сын Навин, который при тебе, он войдет туда; его утверди, ибо он введет Израиля во владение ею;
дети ваши, о которых вы говорили, что они достанутся в добычу врагам, и сыновья ваши, которые не знают ныне ни добра ни зла, они войдут туда, им дам ее, и они овладеют ею;
а вы обратитесь и отправьтесь в пустыню по дороге к Чермному морю.
И вы отвечали тогда и сказали мне: согрешили мы пред Господом, [Богом нашим,] пойдем и сразимся, как повелел нам Господь, Бог наш. И препоясались вы, каждый ратным оружием своим, и безрассудно решились взойти на гору.
Но Господь сказал мне: скажи им: не всходите и не сражайтесь, потому что нет Меня среди вас, чтобы не поразили вас враги ваши.
И я говорил вам, но вы не послушали и воспротивились повелению Господню и по упорству своему взошли на гору.
И выступил против вас Аморрей, живший на горе той, и преследовали вас так, как делают пчелы, и поражали вас на Сеире до самой Хормы.
И возвратились вы и плакали пред Господом: но Господь не услышал вопля вашего и не внял вам.
И пробыли вы в Кадесе много времени, сколько времени вы там были.
Греческий [Greek (Koine)]
οὗτοι οἱ λόγοι οὓς ἐλάλησεν Μωυσῆς παν­τὶ Ισραηλ πέραν τοῦ Ιορδάνου ἐν τῇ ἐρήμῳ προ­̀ς δυσμαῖς πλη­σίον τῆς ἐρυθρᾶς ἀνὰ μέσον Φαραν Τοφολ καὶ Λοβον καὶ Αυλων καὶ κατα­χρύσεα
ἕνδεκα ἡμερῶν ἐν Χωρηβ ὁδὸς ἐπ᾿ ὄρος Σηιρ ἕως Καδης Βαρνη
καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ τεσ­σαρακοστῷ ἔτει ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ μηνὶ μιᾷ τοῦ μηνὸς ἐλάλησεν Μωυσῆς προ­̀ς πάν­τας υἱοὺς Ισραηλ κατα­̀ πάν­τα ὅσα ἐνετείλατο κύριος αὐτῷ προ­̀ς αὐτούς
μετὰ τὸ πατάξαι Σηων βασιλέα Αμορραίων τὸν κατοικήσαν­τα ἐν Εσεβων καὶ Ωγ βασιλέα τῆς Βασαν τὸν κατοικήσαν­τα ἐν Ασταρωθ καὶ ἐν Εδραϊν
ἐν τῷ πέραν τοῦ Ιορδάνου ἐν γῇ Μωαβ ἤρξατο Μωυσῆς δια­σαφῆσαι τὸν νόμον τοῦτον λέγων
κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν Χωρηβ λέγων ἱκανούσθω ὑμῖν κατοικεῖν ἐν τῷ ὄρει τούτῳ
ἐπι­στράφητε καὶ ἀπάρατε ὑμεῖς καὶ εἰσπορεύ­εσθε εἰς ὄρος Αμορραίων καὶ προ­̀ς πάν­τας τοὺς περιοίκους Αραβα εἰς ὄρος καὶ πεδίον καὶ προ­̀ς λίβα καὶ παρα­λίαν γῆν Χαναναίων καὶ ᾿Αν­τιλίβανον ἕως τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγά­λου Εὐφράτου
ἴδετε παρα­δέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσπορευθέν­τες κληρο­νο­μήσατε τὴν γῆν ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν ὑμῶν τῷ Αβρααμ καὶ Ισαακ καὶ Ιακωβ δοῦναι αὐτοῖς καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς
καὶ εἶπα προ­̀ς ὑμᾶς ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς
κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν ἐπλή­θυνεν ὑμᾶς καὶ ἰδού ἐστε σήμερον ὡσεὶ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλή­θει
κύριος ὁ θεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν προ­σθείη ὑμῖν ὡς ἐστὲ χιλιοπλασίως καὶ εὐλογήσαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν
πῶς δυνήσομαι μόνος φέρειν τὸν κόπον ὑμῶν καὶ τὴν ὑπόστασιν ὑμῶν καὶ τὰς ἀν­τιλογίας ὑμῶν
δότε ἑαυτοῖς ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπι­στήμονας καὶ συν­ετοὺς εἰς τὰς φυλὰς ὑμῶν καὶ κατα­στήσω ἐφ᾿ ὑμῶν ἡγου­μέ­νους ὑμῶν
καὶ ἀπεκρίθητέ μοι καὶ εἴπατε καλὸν τὸ ῥῆμα ὃ ἐλάλησας ποιῆσαι
καὶ ἔλαβον ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπι­στήμονας καὶ συν­ετοὺς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἐφ᾿ ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατον­τάρχους καὶ πεν­τηκον­τάρχους καὶ δεκαδάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖς ὑμῶν
καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων δια­κούετε ἀνὰ μέσον τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνατε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρὸς καὶ ἀνὰ μέσον ἀδελφοῦ καὶ ἀνὰ μέσον προ­σηλύτου αὐτοῦ
οὐκ ἐπι­γνώσῃ προ­́σωπον ἐν κρίσει κατα­̀ τὸν μικρὸν καὶ κατα­̀ τὸν μέγαν κρινεῖς οὐ μὴ ὑποστείλῃ προ­́σωπον ἀνθρώπου ὅτι ἡ κρίσις τοῦ θεοῦ ἐστιν καὶ τὸ ῥῆμα ὃ ἐὰν σκληρὸν ᾖ ἀφ᾿ ὑμῶν ἀνοίσετε αὐτὸ ἐπ᾿ ἐμέ καὶ ἀκούσομαι αὐτό
καὶ ἐνετειλάμην ὑμῖν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ πάν­τας τοὺς λόγους οὓς ποιήσετε
καὶ ἀπάραν­τες ἐκ Χωρηβ ἐπορεύ­θημεν πᾶσαν τὴν ἔρημον τὴν μεγά­λην καὶ τὴν φοβερὰν ἐκείνην ἣν εἴδετε ὁδὸν ὄρους τοῦ Αμορραίου καθότι ἐνετείλατο κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν ἡμῖν καὶ ἤλθομεν ἕως Καδης Βαρνη
καὶ εἶπα προ­̀ς ὑμᾶς ἤλθατε ἕως τοῦ ὄρους τοῦ Αμορραίου ὃ ὁ κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν δίδωσιν ὑμῖν
ἴδετε παρα­δέδωκεν ὑμῖν κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν προ­̀ προ­σώπου ὑμῶν τὴν γῆν ἀναβάν­τες κληρο­νο­μήσατε ὃν τρόπον εἶπεν κύριος ὁ θεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν ὑμῖν μὴ φοβεῖσθε μηδὲ δειλιάσητε
καὶ προ­σήλθατέ μοι πάν­τες καὶ εἴπατε ἀπο­στείλωμεν ἄνδρας προ­τέρους ἡμῶν καὶ ἐφοδευσάτωσαν ἡμῖν τὴν γῆν καὶ ἀναγγειλάτωσαν ἡμῖν ἀπό­κρισιν τὴν ὁδόν δι᾿ ἧς ἀναβησόμεθα ἐν αὐτῇ καὶ τὰς πόλεις εἰς ἃς εἰσπορευσόμεθα εἰς αὐτάς
καὶ ἤρεσεν ἐναν­τίον μου τὸ ῥῆμα καὶ ἔλαβον ἐξ ὑμῶν δώδεκα ἄνδρας ἄνδρα ἕνα κατα­̀ φυλήν
καὶ ἐπι­στραφέν­τες ἀνέβησαν εἰς τὸ ὄρος καὶ ἤλθοσαν ἕως Φάραγγος βότρυος καὶ κατεσκόπευσαν αὐτήν
καὶ ἐλάβοσαν ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν ἀπο­̀ τοῦ καρποῦ τῆς γῆς καὶ κατήνεγκαν προ­̀ς ἡμᾶς καὶ ἔλεγον ἀγαθὴ ἡ γῆ ἣν κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν δίδωσιν ἡμῖν
καὶ οὐκ ἠθελήσατε ἀναβῆναι καὶ ἠπειθήσατε τῷ ῥήματι κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν
καὶ διεγογγύζετε ἐν ταῖς σκηναῖς ὑμῶν καὶ εἴπατε δια­̀ τὸ μισεῖν κύριον ἡμᾶς ἐξήγαγεν ἡμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύπτου παρα­δοῦναι ἡμᾶς εἰς χεῖρας Αμορραίων ἐξολεθρεῦσαι ἡμᾶς
ποῦ ἡμεῖς ἀναβαίνομεν οἱ ἀδελφοὶ ὑμῶν ἀπέστησαν ὑμῶν τὴν καρδίαν λέγον­τες ἔθνος μέγα καὶ πολὺ καὶ δυνατώτερον ἡμῶν καὶ πόλεις μεγά­λαι καὶ τετειχισμέναι ἕως τοῦ οὐρανοῦ ἀλλὰ καὶ υἱοὺς γιγάν­των ἑωράκαμεν ἐκεῖ
καὶ εἶπα προ­̀ς ὑμᾶς μὴ πτήξητε μηδὲ φοβηθῆτε ἀπ᾿ αὐτῶν
κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν ὁ προ­πορευό­με­νος προ­̀ προ­σώπου ὑμῶν αὐτὸς συν­εκπολεμήσει αὐτοὺς μεθ᾿ ὑμῶν κατα­̀ πάν­τα ὅσα ἐποίησεν ὑμῖν ἐν γῇ Αἰγύπτῳ
καὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ ἣν εἴδετε ὡς ἐτροφοφόρησέν σε κύριος ὁ θεός σου ὡς εἴ τις τροφοφορήσει ἄνθρωπος τὸν υἱὸν αὐτοῦ κατα­̀ πᾶσαν τὴν ὁδόν ἣν ἐπορεύ­θητε ἕως ἤλθετε εἰς τὸν τόπον τοῦτον
καὶ ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ οὐκ ἐνεπιστεύ­σατε κυρίῳ τῷ θεῷ ὑμῶν
ὃς προ­πορεύ­εται προ­́τερος ὑμῶν ἐν τῇ ὁδῷ ἐκλέγεσθαι ὑμῖν τόπον ὁδηγῶν ὑμᾶς ἐν πυρὶ νυκτὸς δεικνύων ὑμῖν τὴν ὁδόν καθ᾿ ἣν πορεύ­εσθε ἐπ᾿ αὐτῆς καὶ ἐν νεφέλῃ ἡμέρας
καὶ ἤκουσεν κύριος τὴν φωνὴν τῶν λόγων ὑμῶν καὶ παροξυν­θεὶς ὤμοσεν λέγων
εἰ ὄψ­σε­ταί τις τῶν ἀνδρῶν τούτων τὴν ἀγαθὴν ταύτην γῆν ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν αὐτῶν
πλη­̀ν Χαλεβ υἱὸς Ιεφοννη οὗτος ὄψ­σε­ται αὐτήν καὶ τούτῳ δώσω τὴν γῆν ἐφ᾿ ἣν ἐπέβη καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ δια­̀ τὸ προ­σκεῖσθαι αὐτὸν τὰ προ­̀ς κύριον
καὶ ἐμοὶ ἐθυμώθη κύριος δι᾿ ὑμᾶς λέγων οὐδὲ σὺ οὐ μὴ εἰσέλθῃς ἐκεῖ
́Ιησοῦς υἱὸς Ναυη ὁ παρεστηκώς σοι οὗτος εἰσελεύ­­σε­ται ἐκεῖ αὐτὸν κατίσχυσον ὅτι αὐτὸς κατα­κληρο­νο­μήσει αὐτὴν τῷ Ισραηλ
καὶ πᾶν παιδίον νέον ὅστις οὐκ οἶδεν σήμερον ἀγαθὸν ἢ κακόν οὗτοι εἰσελεύ­σον­ται ἐκεῖ καὶ τούτοις δώσω αὐτήν καὶ αὐτοὶ κληρο­νο­μήσουσιν αὐτήν
καὶ ὑμεῖς ἐπι­στραφέν­τες ἐστρατοπεδεύ­σατε εἰς τὴν ἔρημον ὁδὸν τὴν ἐπι­̀ τῆς ἐρυθρᾶς θαλάσ­σης
καὶ ἀπεκρίθητέ μοι καὶ εἴπατε ἡμάρτομεν ἔναν­τι κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν ἡμεῖς ἀναβάν­τες πολεμήσομεν κατα­̀ πάν­τα ὅσα ἐνετείλατο κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν ἡμῖν καὶ ἀναλαβόν­τες ἕκασ­τος τὰ σκεύ­η τὰ πολεμικὰ αὐτοῦ καὶ συν­αθροισθέν­τες ἀνεβαίνετε εἰς τὸ ὄρος
καὶ εἶπεν κύριος προ­́ς με εἰπὸν αὐτοῖς οὐκ ἀναβήσεσθε οὐδὲ μὴ πολεμήσετε οὐ γάρ εἰμι μεθ᾿ ὑμῶν καὶ οὐ μὴ συν­τριβῆτε ἐνώπιον τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν
καὶ ἐλάλησα ὑμῖν καὶ οὐκ εἰσηκούσατέ μου καὶ παρέβητε τὸ ῥῆμα κυρίου καὶ παρα­βιασάμενοι ἀνέβητε εἰς τὸ ὄρος
καὶ ἐξῆλθεν ὁ Αμορραῖος ὁ κατοικῶν ἐν τῷ ὄρει ἐκείνῳ εἰς συν­άν­τησιν ὑμῖν καὶ κατεδίωξαν ὑμᾶς ὡς εἰ ποιήσαισαν αἱ μέλισ­σαι καὶ ἐτίτρωσκον ὑμᾶς ἀπο­̀ Σηιρ ἕως Ερμα
καὶ καθίσαν­τες ἐκλαίετε ἔναν­τι κυρίου καὶ οὐκ εἰσήκουσεν κύριος τῆς φωνῆς ὑμῶν οὐδὲ προ­σέσχεν ὑμῖν
καὶ ἐνεκάθησθε ἐν Καδης ἡμέρας πολλάς ὅσας ποτὲ ἡμέρας ἐνεκάθησθε
هذا هو الكلام الذي كلم به موسى جميع اسرائيل في عبر الاردن في البرية في العربة قبالة سوف بين فاران وتوفل ولابان وحضيروت وذي ذهب
احد عشر يوما من حوريب على طريق جبل سعير الى قادش برنيع.
ففي السنة الاربعين في الشهر الحادي عشر في الاول من الشهر كلم موسى بني اسرائيل حسب كل ما اوصاه الرب اليهم.
بعدما ضرب سيحون ملك الاموريين الساكن في حشبون وعوج ملك باشان الساكن في عشتاروث في اذرعي.
في عبر الاردن في ارض موآب ابتدأ موسى يشرح هذه الشريعة قائلا
الرب الهنا كلمنا في حوريب قائلا. كفاكم قعود في هذا الجبل.
تحولوا وارتحلوا وادخلوا جبل الاموريين وكل ما يليه من العربة والجبل والسهل والجنوب وساحل البحر ارض الكنعاني ولبنان الى النهر الكبير نهر الفرات.
انظر قد جعلت امامكم الارض. ادخلوا وتملكوا الارض التي اقسم الرب لآبائكم ابراهيم واسحق ويعقوب ان يعطيها لهم ولنسلهم من بعدهم
وكلمتكم في ذلك الوقت قائلا لا اقدر وحدي ان احملكم.
الرب الهكم قد كثركم. وهوذا انتم اليوم كنجوم السماء في الكثرة.
الرب اله آبائكم يزيد عليكم مثلكم الف مرّة ويبارككم كما كلمكم.
كيف احمل وحدي ثقلكم وحملكم وخصومتكم.
هاتوا من اسباطكم رجالا حكماء وعقلاء ومعروفين فاجعلهم رؤوسكم.
فاجبتموني وقلتم حسن الامر الذي تكلمت به ان يعمل.
فاخذت رؤوس اسباطكم رجالا حكماء ومعروفين وجعلتهم رؤوسا عليكم رؤساء الوف ورؤساء مئات ورؤساء خماسين ورؤساء عشرات وعرفاء لاسباطكم.
وأمرت قضاتكم في ذلك الوقت قائلا. اسمعوا بين اخوتكم واقضوا بالحق بين الانسان واخيه ونزيله.
لا تنظروا الى الوجوه في القضاء. للصغير كالكبير تسمعون. لا تهابوا وجه انسان لان القضاء لله. والامر الذي يعسر عليكم تقدمونه اليّ لاسمعه.
وامرتكم في ذلك الوقت بكل الامور التي تعملونها.
ثم ارتحلنا من حوريب وسلكنا كل ذلك القفر العظيم المخوف الذي رأيتم في طريق جبل الاموريين كما امرنا الرب الهنا. وجئنا الى قادش برنيع.
فقلت لكم قد جئتم الى جبل الاموريين الذي اعطانا الرب الهنا.
انظر. قد جعل الرب الهك الارض امامك. اصعد تملك كما كلمك الرب اله آبائك. لا تخف ولا ترتعب.
فتقدمتم اليّ جميعكم وقلتم دعنا نرسل رجالا قدامنا ليتجسسوا لنا الارض ويردوا الينا خبرا عن الطريق التي نصعد فيها والمدن التي نأتي اليها.
فحسن الكلام لديّ فاخذت منكم اثني عشر رجلا. رجلا واحدا من كل سبط.
فانصرفوا وصعدوا الى الجبل وأتوا الى وادي اشكول وتجسّسوه
وأخذوا في ايديهم من اثمار الارض ونزلوا به الينا وردّوا لنا خبرا وقالوا جيدة هي الارض التي اعطانا الرب الهنا
لكنكم لم تشاءوا ان تصعدوا وعصيتم قول الرب الهكم
وتمرمرتم في خيامكم وقلتم الرب بسبب بغضته لنا قد اخرجنا من ارض مصر ليدفعنا الى ايدي الاموريين لكي يهلكنا.
الى اين نحن صاعدون. قد اذاب اخوتنا قلوبنا قائلين. شعب اعظم واطول منا. مدن عظيمة محصّنة الى السماء وايضا قد راينا بني عناق هناك.
فقلت لكم لا ترهبوا ولا تخافوا منهم.
الرب الهكم السائر امامكم هو يحارب عنكم حسب كل ما فعل معكم في مصر امام اعينكم
وفي البرية حيث رأيت كيف حملك الرب الهك كما يحمل الانسان ابنه في كل الطريق التي سلكتموها حتى جئتم الى هذا المكان.
ولكن في هذا الامر لستم واثقين بالرب الهكم
السائر امامكم في الطريق ليلتمس لكم مكانا لنزولكم في نار ليلا ليريكم الطريق التي تسيرون فيها وفي سحاب نهارا.
وسمع الرب صوت كلامكم فسخط واقسم قائلا.
لن يرى انسان من هؤلاء الناس من هذا الجيل الشرير الارض الجيدة التي اقسمت ان اعطيها لآبائكم
ما عدا كالب بن يفنّة. هو يراها وله اعطي الارض التي وطئها ولبنيه لانه قد اتبع الرب تماما.
وعليّ ايضا غضب الرب بسببكم قائلا وانت ايضا لا تدخل الى هناك.
يشوع بن نون الواقف امامك هو يدخل الى هناك. شدّده لانه هو يقسمها لاسرائيل.
واما اطفالكم الذين قلتم يكونون غنيمة وبنوكم الذين لم يعرفوا اليوم الخير والشر فهم يدخلون الى هناك ولهم اعطيها وهم يملكونها.
واما انتم فتحولوا وارتحلوا الى البرية على طريق بحر سوف
فاجبتم وقلتم لي قد اخطأنا الى الرب. نحن نصعد ونحارب حسب كل ما امرنا الرب الهنا. وتنطّقتم كل واحد بعدة حربه واستخففتم الصعود الى الجبل.
فقال الرب لي قل لهم لا تصعدوا ولا تحاربوا لاني لست في وسطكم لئلا تنكسروا امام اعدائكم.
فكلمتكم ولم تسمعوا بل عصيتم قول الرب وطغيتم وصعدتم الى الجبل.
فخرج الاموريون الساكنون في ذلك الجبل للقائكم وطردوكم كما يفعل النحل وكسروكم في سعير الى حرمة.
فرجعتم وبكيتم امام الرب ولم يسمع الرب لصوتكم ولا اصغى اليكم.
وقعدتم في قادش اياما كثيرة كالايام التي قعدتم فيها.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible