Скрыть
10:3
10:11
10:13
10:15
10:18
10:19
10:21
Синодальный
1 Дальнейшее описание событий у Хорива; 12 призыв к верности Господу, их великому Богу.
В то время сказал мне Господь: вытеши себе две скрижали каменные, подобные первым, и взойди ко Мне на гору, и сделай себе деревянный ковчег;
и Я напишу на скрижалях те слова, которые были на прежних скрижалях, которые ты разбил; и положи их в ковчег.
И сделал я ковчег из дерева ситтим, и вытесал две каменные скрижали, как прежние, и пошел на гору; и две сии скрижали были в руках моих.
И написал Он на скрижалях, как написано было прежде, те десять слов, которые изрек вам Господь на горе из среды огня в день собрания, и отдал их Господь мне.
И обратился я, и сошел с горы, и положил скрижали в ковчег, который я сделал, чтоб они там были, как повелел мне Господь.
И сыны Израилевы отправились из Беероф-Бене-Яакана в Мозер; там умер Аарон и погребен там, и стал священником вместо него сын его Елеазар.
Оттуда отправились в Гудгод, из Гудгода в Иотвафу, в землю, где потоки вод.
В то время отделил Господь колено Левиино, чтобы носить ковчег завета Господня, предстоять пред Господом, служить Ему [и молиться] и благословлять именем Его, как это продолжается до сего дня;
потому нет левиту части и удела с братьями его: Сам Господь есть удел его, как говорил ему Господь, Бог твой.
И пробыл я на горе, как и в прежнее время, сорок дней и сорок ночей; и послушал меня Господь и на сей раз, [и] не восхотел Господь погубить тебя;
и сказал мне Господь: встань, пойди в путь пред народом [сим]; пусть они пойдут и овладеют землею, которую Я клялся отцам их дать им.
Итак, Израиль, чего требует от тебя Господь, Бог твой? Того только, чтобы ты боялся Господа, Бога твоего, ходил всеми путями Его, и любил Его, и служил Господу, Богу твоему, от всего сердца твоего и от всей души твоей,
чтобы соблюдал заповеди Господа [Бога твоего] и постановления Его, которые сегодня заповедую тебе, дабы тебе было хорошо.
Вот у Господа, Бога твоего, небо и небеса небес, земля и все, что на ней;
но только отцов твоих принял Господь и возлюбил их, и избрал вас, семя их после них, из всех народов, как ныне видишь.
Итак обрежьте крайнюю плоть сердца вашего и не будьте впредь жестоковыйны;
ибо Господь, Бог ваш, есть Бог богов и Владыка владык, Бог великий, сильный и страшный, Который не смотрит на лица и не берет даров,
Который дает суд сироте и вдове, и любит пришельца, и дает ему хлеб и одежду.
Люби́те и вы пришельца, ибо сами были пришельцами в земле Египетской.
Господа, Бога твоего, бойся [и] Ему [одному] служи, и к Нему прилепись и Его именем клянись:
Он хвала твоя и Он Бог твой, Который сделал с тобою те великие и страшные дела, какие видели глаза твои;
в семидесяти [пяти] душах пришли отцы твои в Египет, а ныне Господь, Бог твой, сделал тебя многочисленным, как звезды небесные.
Церковнославянский (рус)
Во о́но вре́мя рече́ Госпо́дь ко мнѣ́: истеши́ себѣ́ двѣ́ скрижа́ли ка́мен­ны я́коже пе́рвыя, и взы́ди ко Мнѣ́ на го́ру, и да сотвори́ши себѣ́ ковче́гъ древя́нъ:
и напишу́ на скрижа́лехъ словеса́, я́же бя́ху на скрижа́лехъ пе́рвыхъ, и́хже сокруши́лъ еси́, и да вложи́ши я́ въ ковче́гъ.
И сотвори́хъ ковче́гъ от­ дре́въ негнiю́шихъ, и истеса́хъ двѣ́ скрижа́ли ка́мен­ны я́коже и пе́рвыя, и взыдо́хъ на го́ру: и о́бѣ скрижа́ли во обою́ руку́ мое́ю:
и написа́ на скрижа́лехъ по писа́нiю пе́рвому де́сять слове́съ, я́же глаго́ла Госпо́дь къ ва́мъ на горѣ́ от­ среды́ огня́, и даде́ я́ Госпо́дь мнѣ́.
И обрати́вся снидо́хъ съ горы́, и вложи́хъ скрижа́ли въ ковче́гъ, его́же сотвори́хъ: и бѣ́ста ту́, я́коже повелѣ́ ми Госпо́дь.
И сы́нове Изра́илевы воз­двиго́шася от­ Виро́ѳа сыно́въ Иаки́млихъ въ Мисада́й: та́мо у́мре Ааро́нъ, и погребе́нъ бы́сть ту́, и бы́сть жре́цъ Елеаза́ръ сы́нъ его́ вмѣ́сто его́.
Отту́ду же воз­двиго́шася въ Гадга́дъ, и от­ Гадга́да до Етава́ѳа, земли́ водоте́чи во́дъ.
Во о́но вре́мя от­дѣли́ Госпо́дь пле́мя Леві́ино носи́ти ковче́гъ завѣ́та Госпо́дня, предстоя́ти предъ Го́сподемъ, служи́ти и моли́тися и благословля́ти о и́мени Его́ до дне́шняго дне́:
сего́ ра́ди нѣ́сть леви́томъ ча́сти и жре́бiя въ бра́тiи и́хъ: Госпо́дь Са́мъ жре́бiй и́хъ, я́коже рече́ и́мъ.
И а́зъ стоя́хъ на горѣ́ четы́редесять дні́й и четы́редесять ноще́й, и послу́ша Госпо́дь мене́ и во вре́мя сiе́, и не восхотѣ́ Госпо́дь погуби́ти ва́съ.
И рече́ Госпо́дь ко мнѣ́: гряди́, воз­дви́гнися предъ людьми́ си́ми, и да вни́дутъ и наслѣ́дятъ зе́млю, е́юже кля́хся отце́мъ и́хъ, да́ти ю́ и́мъ.
И ны́нѣ, Изра́илю, что́ проси́тъ Госпо́дь Бо́гъ тво́й у тебе́, то́чiю е́же боя́тися Го́спода Бо́га тво­его́ и ходи́ти во всѣ́хъ путе́хъ Его́, и люби́ти Его́ и служи́ти Го́споду Бо́гу тво­ему́ от­ всего́ се́рдца тво­его́ и от­ всея́ души́ тво­ея́,
храни́ти за́повѣди Го́спода Бо́га тво­его́ и оправда́нiя Его́, ели́ка а́зъ заповѣ́даю тебѣ́ дне́сь, да бла́го тебѣ́ бу́детъ?
Се́, Го́спода Бо́га тво­его́ не́бо и не́бо небесе́, земля́ и вся́ ели́ка су́ть на не́й:
оба́че отцы́ ва́шы про­изво́ли Госпо́дь люби́ти и́хъ, и избра́ сѣ́мя и́хъ по ни́хъ, ва́съ, па́че всѣ́хъ язы́къ, въ де́нь се́й.
И обрѣ́жите жестокосе́рдiе ва́­ше, и вы́и ва́­шея не ожесточи́те ктому́:
и́бо Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ се́й Бо́гъ бого́въ и Госпо́дь господе́й, Бо́гъ вели́кiй и крѣ́пкiй и стра́шный, и́же не диви́т­ся лицу́, ниже́ взе́млетъ да́ра:
творя́й су́дъ при­­ше́лцу и си́ру и вдови́цѣ, и лю́битъ при­­ше́лца да́ти ему́ хлѣ́бъ и ри́зу.
И воз­люби́те при­­ше́лца: при­­ше́лцы бо бѣ́сте въ земли́ Еги́петстѣй.
Го́спода Бо́га тво­его́ да убо­и́шися, и Тому́ [еди́ному] послу́жиши, и къ Нему́ при­­лѣпи́шися, и и́менемъ Его́ клене́шися:
То́й хвала́ твоя́ и То́й Бо́гъ тво́й, и́же сотвори́ тебѣ́ вели́кая и сла́вная сiя́, я́же ви́дѣсте о́чи тво­и́:
въ седми́десятихъ и пяти́ душа́хъ снидо́ша отцы́ тво­и́ во Еги́петъ: ны́нѣ же сотвори́ тя Госпо́дь Бо́гъ тво́й я́ко звѣ́зды небе́сныя мно́же­с­т­вомъ.
In quel tempo il Signore mi disse: "Tàgliati due tavole di pietra simili alle prime e sali da me sul monte. Costruisci anche un'arca di legno.
Io scriverò su quelle tavole le parole che erano sulle prime che tu hai spezzato, e tu le metterai nell'arca".
Io feci dunque un'arca di legno d'acacia e tagliai due tavole di pietra simili alle prime; poi salii sul monte, con le due tavole in mano.
Il Signore scrisse su quelle tavole come era stato scritto la prima volta, cioè le dieci parole che il Signore aveva promulgato per voi sul monte, in mezzo al fuoco, il giorno dell'assemblea. Il Signore me le consegnò.
Allora mi voltai, scesi dal monte e collocai le tavole nell'arca che avevo fatto. Là restarono, come il Signore mi aveva ordinato.
Poi gli Israeliti partirono dai pozzi di Bene-Iaakàn per Moserà. Là morì Aronne e là fu sepolto. Al suo posto divenne sacerdote suo figlio Eleàzaro.
Di là partirono alla volta di Gudgoda e da Gudgoda alla volta di Iotbata, terra ricca di torrenti d'acqua.
In quel tempo il Signore prescelse la tribù di Levi per portare l'arca dell'alleanza del Signore, per stare davanti al Signore, per servirlo e per benedire nel suo nome, come avviene fino ad oggi.
Perciò Levi non ha parte né eredità con i suoi fratelli: il Signore è la sua eredità, come gli aveva detto il Signore, tuo Dio.
Io ero rimasto sul monte, come la prima volta, quaranta giorni e quaranta notti. Il Signore mi esaudì anche questa volta: il Signore non ha voluto distruggerti.
Poi il Signore mi disse: "Àlzati, mettiti in cammino alla testa del tuo popolo: entrino nella terra che giurai ai loro padri di dare loro e ne prendano possesso".
Ora, Israele, che cosa ti chiede il Signore, tuo Dio, se non che tu tema il Signore, tuo Dio, che tu cammini per tutte le sue vie, che tu lo ami, che tu serva il Signore, tuo Dio, con tutto il cuore e con tutta l'anima,
che tu osservi i comandi del Signore e le sue leggi, che oggi ti do per il tuo bene?
Ecco, al Signore, tuo Dio, appartengono i cieli, i cieli dei cieli, la terra e quanto essa contiene.
Ma il Signore predilesse soltanto i tuoi padri, li amò e, dopo di loro, ha scelto fra tutti i popoli la loro discendenza, cioè voi, come avviene oggi.
Circoncidete dunque il vostro cuore ostinato e non indurite più la vostra cervice;
perché il Signore, vostro Dio, è il Dio degli dèi, il Signore dei signori, il Dio grande, forte e terribile, che non usa parzialità e non accetta regali,
rende giustizia all'orfano e alla vedova, ama il forestiero e gli dà pane e vestito.
Amate dunque il forestiero, perché anche voi foste forestieri nella terra d'Egitto.
Temi il Signore, tuo Dio, servilo, restagli fedele e giura nel suo nome.
Egli è la tua lode, egli è il tuo Dio, che ha fatto per te quelle cose grandi e tremende che i tuoi occhi hanno visto.
I tuoi padri scesero in Egitto in numero di settanta persone; ora il Signore, tuo Dio, ti ha reso numeroso come le stelle del cielo.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible