Скрыть
13:7
13:10
13:12
13:14
13:16
13:18
Глава 32 
32:16
32:19
32:23
32:26
32:27
32:28
32:31
32:33
32:34
32:41
32:42
32:45
32:46
32:48
Церковнославянский (рус)
А́ще же воста́нетъ въ тебѣ́ проро́къ, или́ ви́дяй со́нiе, и да́стъ тебѣ́ зна́менiе или́ чу́до,
и прiи́детъ зна́менiе или́ чу́до, е́же рече́ къ тебѣ́, глаго́ля: и́демъ да послу́жимъ бого́мъ ины́мъ, и́хже не вѣ́сте:
да не послу́шаете глаго́лъ проро́ка того́, или́ ви́дящаго со́нъ то́й: я́ко искуша́етъ Госпо́дь Бо́гъ тво́й ва́съ, е́же увѣ́дѣти, а́ще лю́бите Го́спода Бо́га ва́­шего всѣ́мъ се́рдцемъ ва́шимъ и все́ю душе́ю ва́­шею:
вслѣ́дъ Го́спода Бо́га ва́­шего ходи́те, и Того́ бо́йтеся, и за́повѣди Его́ сохрани́те, и гла́са Его́ послу́шайте, и Тому́ служи́те, и къ Нему́ при­­лѣпи́теся:
и проро́къ то́й или́ ви́дяй со́нъ да у́мретъ: глаго́ла бо, е́же прельсти́ти тя́ от­ Го́спода Бо́га тво­его́ изве́дшаго тя́ изъ земли́ Еги́петскiя, изба́вльшаго тя́ изъ рабо́ты, е́же соврати́ти тя́ съ пути́, его́же заповѣ́да тебѣ́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й ходи́ти по нему́: и погуби́те са́ми зло́е от­ ва́съ сами́хъ.
А́ще же помо́литъ тя́ бра́тъ тво́й от­ отца́ тво­его́ или́ от­ ма́тере тво­ея́, или́ сы́нъ тво́й, или́ дще́рь твоя́, или́ жена́ твоя́ я́же на ло́нѣ тво­е́мъ, или́ дру́гъ тво́й, ра́венъ души́ тво­е́й, о́тай глаго́ля: и́демъ и послу́жимъ бого́мъ ины́мъ, и́хже не ви́дѣлъ еси́ ты́ и отцы́ тво­и́,
от­ бого́въ язы́ковъ, и́же о́крестъ ва́съ, бли́зъ су́щихъ тебѣ́, или́ да́льнихъ от­ тебе́, от­ конца́ земли́ до конца́ земли́,
да не со­изво́лиши ему́ и не послу́шаеши его́, и да не пощади́тъ его́ о́ко твое́, и не воз­лю́биши его́, ниже́ при­­кры́еши его́:
воз­вѣща́я да воз­вѣсти́ши о не́мъ, и рука́ твоя́ да бу́детъ на не́мъ въ пе́рвыхъ уби́ти его́, и ру́ки всѣ́хъ люді́й по́слѣжде:
и побiю́тъ его́ ка́менiемъ, и у́мретъ, я́ко взыска́лъ е́сть от­врати́ти тебе́ от­ Го́спода Бо́га тво­его́, изве́дшаго тя́ изъ земли́ Еги́петскiя, от­ до́му рабо́ты:
и ве́сь Изра́иль услы́шавъ убо­и́т­ся, и не при­­ложи́тъ ктому́ сотвори́ти по словеси́ сему́ зло́му е́же въ ва́съ.
А́ще же услы́шиши въ еди́нѣмъ от­ градо́въ тво­и́хъ, я́же Госпо́дь Бо́гъ дае́тъ тебѣ́, всели́тися та́мо, глаго́лющихъ:
изыдо́ша му́жи беззако́н­нiи от­ ва́съ и от­врати́ша вся́ живу́щыя во гра́дѣ и́хъ, глаго́люще: и́демъ, да послу́жимъ бого́мъ ины́мъ, и́хже не вѣ́сте,
и да взы́щеши и вопроси́ши и обы́щеши зѣло́, и се́, и́стин­но сло́во я́вѣ, сотвори́ся ме́рзость сiя́ въ ва́съ:
убива́я да убiе́ши вся́ живу́щыя во гра́дѣ о́нѣмъ убі́й­ст­вомъ меча́, прокля́тiемъ проклени́те его́, и вся́ я́же въ не́мъ,
и вся́ коры́сти его́ собере́ши на распу́тiя его́, и зажже́ши гра́дъ огне́мъ, и вся́ коры́сти его́ всенаро́дно предъ Го́сподемъ Бо́гомъ тво­и́мъ, и бу́детъ пу́стъ во вѣ́ки, не воз­гради́т­ся по се́мъ:
и да ничто́же при­­лѣпи́т­ся от­ прокля́тiя руцѣ́ тво­е́й, да от­врати́т­ся Бо́гъ от­ я́рости гнѣ́ва Сво­его́: и да́стъ тебѣ́ ми́лость и поми́луетъ тя́, и умно́житъ тя́, я́коже глаго́ла тебѣ́, я́коже кля́т­ся Госпо́дь отце́мъ тво­и́мъ,
а́ще послу́шаеши гла́са Го́спода Бо́га тво­его́, е́же храни́ти вся́ за́повѣди Его́, я́же а́зъ заповѣ́даю тебѣ́ дне́сь, твори́ти до́брое и уго́дное предъ Го́сподемъ Бо́гомъ тво­и́мъ.
Вонми́, небо, и воз­глаго́лю, и да слы́шитъ земля́ глаго́лы у́стъ мо­и́хъ,
да ча́ет­ся я́ко до́ждь вѣща́нiе мое́, и да сни́дутъ я́ко роса́ глаго́ли мо­и́, я́ко ту́ча на тро́скотъ и я́ко и́ней на сѣ́но:
я́ко и́мя Госпо́дне при­­зва́хъ, дади́те вели́чiе Бо́гу на́­шему.
Бо́гъ, и́стин­на дѣла́ Его́, и вси́ путiе́ Его́ су́дъ: Бо́гъ вѣ́ренъ, и нѣ́сть непра́вды въ Не́мъ: пра́веденъ и преподо́бенъ Госпо́дь.
Согрѣши́ша, не Того́ ча́да поро́чная: ро́де стропти́вый и развраще́н­ный,
сiя́ ли Го́сподеви воз­даете́, сі́и лю́дiе бу́iи и не му́дри? Не Са́мъ ли се́й Оте́цъ тво́й стяжа́ тя, и сотвори́ тя, и созда́ тя?
Помяни́те дни́ вѣ́чныя, разумѣ́йте лѣ́та ро́да родо́въ: вопроси́ отца́ тво­его́, и воз­вѣсти́тъ тебѣ́, ста́рцы твоя́, и реку́тъ тебѣ́.
Егда́ раздѣля́ше Вы́шнiй язы́ки, я́ко разсѣ́я сы́ны Ада́мовы, поста́ви предѣ́лы язы́ковъ по числу́ а́нгелъ Бо́жiихъ,
и бы́сть ча́сть Госпо́дня, лю́дiе Его́ Иа́ковъ, у́же наслѣ́дiя Его́ Изра́иль:
удовли́ его́ въ пусты́ни, въ жа́жди зно́я въ безво́днѣ: обы́де его́ и наказа́ его́, и сохрани́ его́ я́ко зѣ́ницу о́ка:
я́ко оре́лъ покры́ гнѣздо́ свое́, и на птенцы́ своя́ воз­желѣ́: просте́ръ крилѣ́ сво­и́ и прiя́тъ и́хъ, и подъя́тъ и́хъ на ра́му свое́ю.
Госпо́дь еди́нъ вожда́­ше и́хъ, и не бѣ́ съ ни́ми бо́гъ чу́ждь:
воз­веде́ я́ на си́лу земли́, насы́ти и́хъ жи́тъ се́лныхъ: сса́ша ме́дъ изъ ка́мене и еле́й от­ тве́рда ка́мене,
ма́сло кра́вiе и млеко́ о́вчее съ ту́комъ а́гнчимъ и о́внимъ сыно́въ ю́нчихъ и ко́злихъ, съ ту́комъ пшени́чнымъ, и кро́вь гро́здову пiя́ху вино́.
И яде́ Иа́ковъ и насы́тися, и от­ве́ржеся воз­лю́блен­ный: уты́, утолстѣ́, разширѣ́: и оста́ви Бо́га сотво́ршаго его́, и от­ступи́ от­ Бо́га Спа́са сво­его́.
Прогнѣ́ваша Мя́ о чужди́хъ, и въ ме́рзостехъ сво­и́хъ преогорчи́ша Мя́.
Пожро́ша бѣсово́мъ, а не Бо́гу, бого́мъ, и́хже не вѣ́дѣша: но́ви и секра́ти {неда́вни} прiидо́ша, и́хже не вѣ́дѣша отцы́ и́хъ.
Бо́га ро́ждшаго тя́ оста́вилъ еси́ и забы́лъ еси́ Бо́га пита́ющаго тя́.
И ви́дѣ Госпо́дь, и воз­ревнова́, и раздражи́ся за гнѣ́въ сыно́въ и́хъ и дще́рей,
и рече́: от­вращу́ лице́ Мое́ от­ ни́хъ и покажу́, что́ бу́детъ и́мъ напослѣ́докъ, я́ко ро́дъ развраще́нъ е́сть, сы́нове, и́мже нѣ́сть вѣ́ры въ ни́хъ:
ті́и раздражи́ша Мя́ не о бо́зѣ, прогнѣ́ваша Мя́ во и́долѣхъ сво­и́хъ: и А́зъ раздражу́ и́хъ не о язы́цѣ, о язы́цѣ же неразу́мливѣ прогнѣ́ваю и́хъ:
я́ко о́гнь воз­гори́т­ся от­ я́рости Мо­ея́, разжже́т­ся до а́да преиспо́дняго, снѣ́стъ зе́млю и жи́та ея́, попали́тъ основа́нiя го́ръ:
соберу́ на ни́хъ зла́я, и стрѣ́лы Моя́ сконча́ю въ ни́хъ:
та́юще гла́домъ и снѣ́дiю пти́цъ, и го́рбъ неисцѣ́ленъ: зу́бы звѣрі́й послю́ въ ня́, съ я́ростiю пресмыка́ющихся по земли́:
от­внѣ́ обезча́дитъ и́хъ ме́чь, и от­ хра́мовъ и́хъ стра́хъ: ю́ноша съ дѣ́вою, ссу́щее съ соверше́н­нымъ ста́рцемъ.
Рѣ́хъ: разсѣ́ю и́хъ, уста́влю же от­ человѣ́къ па́мять и́хъ:
то́кмо за гнѣ́въ враго́въ, да не долголѣ́т­ст­вуютъ, и да не наля́гутъ супоста́ти, да не реку́тъ: рука́ на́ша высока́, и не Госпо́дь сотвори́ сiя́ вся́:
я́ко язы́къ погуби́вый совѣ́тъ е́сть, и нѣ́сть въ ни́хъ худо́же­ст­ва, не смы́слиша разумѣ́ти:
сiя́ вся́ да прiи́мутъ во гряду́щее лѣ́то.
Ка́ко пожене́тъ еди́нъ ты́сящы, и два́ дви́гнета тмы́, а́ще не Бо́гъ от­даде́ и́хъ, и Госпо́дь предаде́ и́хъ?
Не су́ть бо бо́зи и́хъ, я́ко Бо́гъ на́шъ: врази́ же на́ши неразу́мливи.
От виногра́довъ бо Cодо́мскихъ виногра́дъ и́хъ, и розга́ и́хъ от­ Гомо́рры: гро́здъ и́хъ гро́здъ же́лчи, гро́здъ го́рести и́хъ:
я́рость змие́въ вино́ и́хъ, и я́рость а́спидовъ неисцѣ́льна.
Не сiя́ ли вся́ собра́шася у Мене́ и запечатлѣ́шася въ сокро́вищахъ Мо­и́хъ?
Въ де́нь от­мще́нiя воз­да́мъ, во вре́мя егда́ соблазни́т­ся нога́ и́хъ: я́ко бли́зъ де́нь поги́бели и́хъ, и предстоя́тъ гото́вая ва́мъ:
я́ко суди́ти и́мать Госпо́дь лю́демъ Сво­и́мъ, и о рабѣ́хъ Сво­и́хъ умоле́нъ бу́детъ: ви́дѣ бо и́хъ разсла́блен­ны и иста́яв­шя во вре́мя и изнемо́гшя.
И рече́ Госпо́дь: гдѣ́ су́ть бо́зи и́хъ, на ни́хже упова́ша,
и́хже ту́къ же́ртвъ и́хъ ядя́сте, и пiя́сте вино́ тре́бъ и́хъ? Да воскре́снутъ и помо́гутъ ва́мъ, и бу́дутъ ва́мъ покрови́тели.
Ви́дите, ви́дите, я́ко А́зъ е́смь, и нѣ́сть Бо́гъ ра́звѣ Мене́: А́зъ убiю́ и жи́ти сотворю́: поражу́ и А́зъ исцѣлю́, и нѣ́сть и́же и́зметъ от­ руку́ Мое́ю:
я́ко воз­дви́гну на небо ру́ку Мою́, и клену́ся десни́цею Мо­е́ю, и реку́: живу́ А́зъ во вѣ́ки:
я́ко поострю́ я́коже мо́лнiю ме́чь Мо́й, и прiи́метъ су́дъ рука́ Моя́, и воз­да́мъ ме́сть враго́мъ и ненави́дящымъ Мя́ воз­да́мъ:
упою́ стрѣ́лы Моя́ от­ кро́ве, и ме́чь Мо́й снѣ́стъ мяса́ от­ кро́ве я́звеныхъ и плѣне́нiя, от­ гла́въ князе́й язы́ческихъ.
Возвесели́теся, небеса́, ку́пно съ Ни́мъ, и да покло́нят­ся Ему́ вси́ А́нгели Бо́жiи: воз­весели́теся, язы́цы, съ людьми́ Его́, и да укрѣпя́т­ся Ему́ вси́ сы́нове Бо́жiи: я́ко кро́вь сыно́въ Сво­и́хъ от­мща́етъ и от­мсти́тъ, и воз­да́стъ ме́сть враго́мъ и ненави́дящымъ Его́ воз­да́стъ: и очи́ститъ Госпо́дь зе́млю люді́й Сво­и́хъ.
И написа́ Моисе́й пѣ́снь сiю́ въ то́й де́нь, и научи́ е́й сы́ны Изра́илевы: и вни́де Моисе́й къ лю́демъ и глаго́ла вся́ словеса́ зако́на сего́ во у́шы лю́демъ, са́мъ и Иису́съ Нави́нъ.
И сконча́ Моисе́й глаго́ля словеса́ сiя́ вся́ всему́ Изра́илю,
и рече́ къ ни́мъ: внемли́те се́рдцемъ ва́шимъ вся́ словеса́ сiя́, я́же а́зъ засвидѣ́тел­ст­вую ва́мъ дне́сь, я́же да заповѣ́сте сыно́мъ ва́шымъ, храни́ти и твори́ти вся́ словеса́ зако́на сего́,
я́ко не тще́тно сло́во сiе́ ва́мъ, зане́ сiя́ жи́знь ва́ша, и ра́ди сло́ва сего́ до́лги дни́ бу́дете на земли́, на ню́же вы́ прехо́дите Иорда́нъ та́мо наслѣ́дити ю́.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю въ де́нь се́й, глаго́ля:
взы́ди на го́ру Авари́мъ, сiя́ гора́ Нава́въ, я́же е́сть въ земли́ Моа́вли пря́мо Иерихо́ну, и ви́ждь зе́млю Ханаа́ню, ю́же а́зъ даю́ сыно́мъ Изра́илевымъ во обдержа́нiе:
и сконча́йся та́мо на горѣ́, на ню́же восхо́диши, и при­­ложи́ся къ лю́демъ тво­и́мъ, я́коже у́мре Ааро́нъ бра́тъ тво́й на горѣ́ О́ръ и при­­ложи́ся къ лю́демъ сво­и́мъ:
поне́же не покори́стеся словеси́ Мо­ему́ въ сынѣ́хъ Изра́илевыхъ у воды́ пререка́нiя Ка́дисъ въ пусты́ни Си́нъ, поне́же не освяти́сте Мене́ въ сынѣ́хъ Изра́илевыхъ:
я́ко пря́мо у́зриши зе́млю, и та́мо не вни́деши, ю́же даю́ сыно́мъ Изра́илевымъ.
Синодальный
Смерть тому, кто будет подстрекать к идолопоклонству, хотя бы он даже пророчествовал или был членом семьи.
Если восстанет среди тебя пророк, или сновидец, и представит тебе знамение или чудо,
и сбудется то знамение или чудо, о котором он говорил тебе, и скажет притом: «пойдем вслед богов иных, которых ты не знаешь, и будем служить им», –
то не слушай слов пророка сего, или сновидца сего; ибо чрез сие искушает вас Господь, Бог ваш, чтобы узнать, любите ли вы Господа, Бога вашего, от всего сердца вашего и от всей души вашей;
Господу, Богу вашему, последуйте и Его бойтесь, заповеди Его соблюдайте и гласа Его слушайте, и Ему служите, и к Нему прилепляйтесь;
а пророка того или сновидца того должно предать смерти за то, что он уговаривал вас отступить от Господа, Бога вашего, выведшего вас из земли Египетской и избавившего тебя из дома рабства, желая совратить тебя с пути, по которому заповедал тебе идти Господь, Бог твой; и так истреби зло из среды себя.
Если будет уговаривать тебя тайно брат твой, [сын отца твоего или] сын матери твоей, или сын твой, или дочь твоя, или жена на лоне твоем, или друг твой, который для тебя, как душа твоя, говоря: «пойдем и будем служить богам иным, которых не знал ты и отцы твои»,
богам тех народов, которые вокруг тебя, близких к тебе или отдаленных от тебя, от одного края земли до другого, –
то не соглашайся с ним и не слушай его; и да не пощадит его глаз твой, не жалей его и не прикрывай его,
но убей его; твоя рука прежде всех должна быть на нем, чтоб убить его, а потом руки всего народа;
побей его камнями до смерти, ибо он покушался отвратить тебя от Господа, Бога твоего, Который вывел тебя из земли Египетской, из дома рабства;
весь Израиль услышит сие и убоится, и не станут впредь делать среди тебя такого зла.
Если услышишь о каком-либо из городов твоих, которые Господь, Бог твой, дает тебе для жительства,
что появились в нем нечестивые люди из среды тебя и соблазнили жителей города их, говоря: «пойдем и будем служить богам иным, которых вы не знали», –
то ты разыщи, исследуй и хорошо расспроси; и если это точная правда, что случилась мерзость сия среди тебя,
порази жителей того города острием меча, предай заклятию его и все, что в нем, и скот его порази острием меча;
всю же добычу его собери на средину площади его и сожги огнем город и всю добычу его во всесожжение Господу, Богу твоему, и да будет он вечно в развалинах, не должно никогда вновь созидать его;
ничто из заклятого да не прилипнет к руке твоей, дабы укротил Господь ярость гнева Своего, и дал тебе милость и помиловал тебя, и размножил тебя, [как Он говорил тебе,] как клялся отцам твоим,
если будешь слушать гласа Господа, Бога твоего, соблюдая все заповеди Его, которые ныне заповедую тебе, делая [доброе и] угодное пред очами Господа, Бога твоего.
1 Песнь Моисея; 44 он увещевает Израиля; 48 Господь призывает Моисея на гору Нево.
Внимай, небо, я буду говорить; и слушай, земля, слова уст моих.
Польется как дождь учение мое, как роса речь моя, как мелкий дождь на зелень, как ливень на траву.
Имя Господа прославляю; воздайте славу Богу нашему.
Он твердыня; совершенны дела Его, и все пути Его праведны; Бог верен, и нет неправды [в Нем]; Он праведен и истинен;
но они развратились пред Ним, они не дети Его по своим порокам, род строптивый и развращенный.
Сие ли воздаете вы Господу, народ глупый и несмысленный? не Он ли Отец твой, Который усвоил тебя, создал тебя и устроил тебя?
Вспомни дни древние, помысли о летах прежних родов; спроси отца твоего, и он возвестит тебе, старцев твоих, и они скажут тебе.
Когда Всевышний давал уделы народам и расселял сынов человеческих, тогда поставил пределы народов по числу сынов Израилевых*; //*В греческом переводе: по числу Ангелов Божиих.
ибо часть Господа народ Его, Иаков наследственный удел Его.
Он нашел его в пустыне, в степи печальной и дикой, ограждал его, смотрел за ним, хранил его, как зеницу ока Своего;
как орел вызывает гнездо свое, носится над птенцами своими, распростирает крылья свои, берет их и носит их на перьях своих,
так Господь один водил его, и не было с Ним чужого бога.
Он вознес его на высоту земли и кормил произведениями полей, и питал его медом из камня и елеем из твердой скалы,
маслом коровьим и молоком овечьим, и туком агнцев и овнов Васанских и козлов, и тучною пшеницею, и ты пил вино, кровь виноградных ягод.
И [ел Иаков, и] утучнел Израиль, и стал упрям; утучнел, отолстел и разжирел; и оставил он Бога, создавшего его, и презрел твердыню спасения своего.
Богами чуждыми они раздражили Его и мерзостями [своими] разгневали Его:
приносили жертвы бесам, а не Богу, богам, которых они не знали, новым, которые пришли от соседей и о которых не помышляли отцы ваши.
А Заступника, родившего тебя, ты забыл, и не помнил Бога, создавшего тебя.
Господь увидел [и вознегодовал], и в негодовании пренебрег сынов Своих и дочерей Своих,
и сказал: сокрою лице Мое от них [и] увижу, какой будет конец их; ибо они род развращенный; дети, в которых нет верности;
они раздражили Меня не богом, суетными своими огорчили Меня: и Я раздражу их не народом, народом бессмысленным огорчу их;
ибо огонь возгорелся во гневе Моем, жжет до ада преисподнего, и поядает землю и произведения ее, и попаляет основания гор;
соберу на них бедствия и истощу на них стрелы Мои:
будут истощены голодом, истреблены горячкою и лютою заразою; и пошлю на них зубы зверей и яд ползающих по земле;
извне будет губить их меч, а в домах ужас – и юношу, и девицу, и грудного младенца, и покрытого сединою старца.
Я сказал бы: рассею их и изглажу из среды людей память о них;
но отложил это ради озлобления врагов, чтобы враги его не возомнили и не сказали: наша рука высока, и не Господь сделал все сие.
Ибо они народ, потерявший рассудок, и нет в них смысла.
О, если бы они рассудили, подумали о сем, уразумели, что с ними будет!
Как бы мог один преследовать тысячу и двое прогонять тьму, если бы Заступник их не предал их, и Господь не отдал их!
Ибо заступник их не таков, как наш Заступник; сами враги наши судьи в том.
Ибо виноград их от виноградной лозы Содомской и с полей Гоморрских; ягоды их ягоды ядовитые, грозды их горькие;
вино их яд драконов и гибельная отрава аспидов.
Не сокрыто ли это у Меня? не запечатано ли в хранилищах Моих?
У Меня отмщение и воздаяние, когда поколеблется нога их; ибо близок день погибели их, скоро наступит уготованное для них.
Но Господь будет судить народ Свой и над рабами Своими умилосердится, когда Он увидит, что рука их ослабела, и не стало ни заключенных, ни оставшихся вне.
Тогда скажет [Господь]: где боги их, твердыня, на которую они надеялись,
которые ели тук жертв их [и] пили вино возлияний их? пусть они восстанут и помогут вам, пусть будут для вас покровом!
Видите ныне, [видите,] что это Я, Я – и нет Бога, кроме Меня: Я умерщвляю и оживляю, Я поражаю и Я исцеляю, и никто не избавит от руки Моей.
Я подъемлю к небесам руку Мою и [клянусь десницею Моею и] говорю: живу Я вовек!
Когда изострю сверкающий меч Мой, и рука Моя приимет суд, то отмщу врагам Моим и ненавидящим Меня воздам;
упою стрелы Мои кровью, и меч Мой насытится плотью, кровью убитых и пленных, головами начальников врага.
[Веселитесь, небеса, вместе с Ним, и поклонитесь Ему, все Ангелы Божии.] Веселитесь, язычники, с народом Его [и да укрепятся все сыны Божии]! ибо Он отмстит за кровь рабов Своих, и воздаст мщение врагам Своим, [и ненавидящим Его воздаст,] и очистит [Господь] землю Свою и народ Свой!
[И написал Моисей песнь сию в тот день, и научил ей сынов Израилевых.] И пришел Моисей [к народу] и изрек все слова песни сей вслух народа, он и Иисус, сын Навин.
Когда Моисей изрек все слова сии всему Израилю,
тогда сказал им: положите на сердце ваше все слова, которые я объявил вам сегодня, и завещевайте их детям своим, чтобы они старались исполнять все слова закона сего;
ибо это не пустое для вас, но это жизнь ваша, и чрез это вы долгое время пробудете на той земле, в которую вы идете чрез Иордан, чтоб овладеть ею.
И говорил Господь Моисею в тот же самый день и сказал:
взойди на сию гору Аварим, на гору Нево, которая в земле Моавитской, против Иерихона, и посмотри на землю Ханаанскую, которую я даю во владение сынам Израилевым;
и умри на горе, на которую ты взойдешь, и приложись к народу твоему, как умер Аарон, брат твой, на горе Ор, и приложился к народу своему,
за то, что вы согрешили против Меня среди сынов Израилевых при водах Меривы в Кадесе, в пустыне Син, за то, что не явили святости Моей среди сынов Израилевых;
пред собою ты увидишь землю, а не войдешь туда, в землю, которую Я даю сынам Израилевым.
«If there arises among you a prophet or a dreamer of dreams, and he gives you a sign or a wonder,
and the sign or the wonder comes to pass, of which he spoke to you, saying, «Let us go after other godś--which you have not known--»and let us serve them,́
you shall not listen to the words of that prophet or that dreamer of dreams, for the LORD your God is testing you to know whether you love the LORD your God with all your heart and with all your soul.
You shall walk after the LORD your God and fear Him, and keep His commandments and obey His voice; you shall serve Him and hold fast to Him.
But that prophet or that dreamer of dreams shall be put to death, because he has spoken in order to turn you away from the LORD your God, who brought you out of the land of Egypt and redeemed you from the house of bondage, to entice you from the way in which the LORD your God commanded you to walk. So you shall put away the evil from your midst.
«If your brother, the son of your mother, your son or your daughter, the wife of your bosom, or your friend who is as your own soul, secretly entices you, saying, «Let us go and serve other gods,́ which you have not known, neither you nor your fathers,
of the gods of the people which are all around you, near to you or far off from you, from one end of the earth to the other end of the earth,
you shall not consent to him or listen to him, nor shall your eye pity him, nor shall you spare him or conceal him;
but you shall surely kill him; your hand shall be first against him to put him to death, and afterward the hand of all the people.
And you shall stone him with stones until he dies, because he sought to entice you away from the LORD your God, who brought you out of the land of Egypt, from the house of bondage.
So all Israel shall hear and fear, and not again do such wickedness as this among you.
«If you hear someone in one of your cities, which the LORD your God gives you to dwell in, saying,
«Corrupt men have gone out from among you and enticed the inhabitants of their city, saying, «Let us go and serve other gods»́--which you have not known--
then you shall inquire, search out, and ask diligently. And if it is indeed true and certain that such an abomination was committed among you,
you shall surely strike the inhabitants of that city with the edge of the sword, utterly destroying it, all that is in it and its livestock--with the edge of the sword.
And you shall gather all its plunder into the middle of the street, and completely burn with fire the city and all its plunder, for the LORD your God. It shall be a heap forever; it shall not be built again.
So none of the accursed things shall remain in your hand, that the LORD may turn from the fierceness of His anger and show you mercy, have compassion on you and multiply you, just as He swore to your fathers,
because you have listened to the voice of the LORD your God, to keep all His commandments which I command you today, to do what is right in the eyes of the LORD your God.
«Give ear, O heavens, and I will speak; And hear, O earth, the words of my mouth.
Let my teaching drop as the rain, My speech distill as the dew, As raindrops on the tender herb, And as showers on the grass.
For I proclaim the name of the LORD: Ascribe greatness to our God.
He is the Rock, His work is perfect; For all His ways are justice, A God of truth and without injustice; Righteous and upright is He.
«They have corrupted themselves; They are not His children, Because of their blemish: A perverse and crooked generation.
Do you thus deal with the LORD, O foolish and unwise people? Is He not your Father, who bought you? Has He not made you and established you?
«Remember the days of old, Consider the years of many generations. Ask your father, and he will show you; Your elders, and they will tell you:
When the Most High divided their inheritance to the nations, When He separated the sons of Adam, He set the boundaries of the peoples According to the number of the children of Israel.
For the LORD́s portion is His people; Jacob is the place of His inheritance.
«He found him in a desert land And in the wasteland, a howling wilderness; He encircled him, He instructed him, He kept him as the apple of His eye.
As an eagle stirs up its nest, Hovers over its young, Spreading out its wings, taking them up, Carrying them on its wings,
So the LORD alone led him, And there was no foreign god with him.
«He made him ride in the heights of the earth, That he might eat the produce of the fields; He made him draw honey from the rock, And oil from the flinty rock;
Curds from the cattle, and milk of the flock, With fat of lambs; And rams of the breed of Bashan, and goats, With the choicest wheat; And you drank wine, the blood of the grapes.
«But Jeshurun grew fat and kicked; You grew fat, you grew thick, You are obese! Then he forsook God who made him, And scornfully esteemed the Rock of his salvation.
They provoked Him to jealousy with foreign gods; With abominations they provoked Him to anger.
They sacrificed to demons, not to God, To gods they did not know, To new gods, new arrivals That your fathers did not fear.
Of the Rock who begot you, you are unmindful, And have forgotten the God who fathered you.
«And when the LORD saw it, He spurned them, Because of the provocation of His sons and His daughters.
And He said: «I will hide My face from them, I will see what their end will be, For they are a perverse generation, Children in whom is no faith.
They have provoked Me to jealousy by what is not God; They have moved Me to anger by their foolish idols. But I will provoke them to jealousy by those who are not a nation; I will move them to anger by a foolish nation.
For a fire is kindled in My anger, And shall burn to the lowest hell; It shall consume the earth with her increase, And set on fire the foundations of the mountains.
«I will heap disasters on them; I will spend My arrows on them.
They shall be wasted with hunger, Devoured by pestilence and bitter destruction; I will also send against them the teeth of beasts, With the poison of serpents of the dust.
The sword shall destroy outside; There shall be terror within For the young man and virgin, The nursing child with the man of gray hairs.
I would have said, «I will dash them in pieces, I will make the memory of them to cease from among men,»
Had I not feared the wrath of the enemy, Lest their adversaries should misunderstand, Lest they should say, «Our hand is high; And it is not the LORD who has done all this.»́
«For they are a nation void of counsel, Nor is there any understanding in them.
Oh, that they were wise, that they understood this, That they would consider their latter end!
How could one chase a thousand, And two put ten thousand to flight, Unless their Rock had sold them, And the LORD had surrendered them?
For their rock is not like our Rock, Even our enemies themselves being judges.
For their vine is of the vine of Sodom And of the fields of Gomorrah; Their grapes are grapes of gall, Their clusters are bitter.
Their wine is the poison of serpents, And the cruel venom of cobras.
«Is this not laid up in store with Me, Sealed up among My treasures?
Vengeance is Mine, and recompense; Their foot shall slip in due time; For the day of their calamity is at hand, And the things to come hasten upon them.́
«For the LORD will judge His people And have compassion on His servants, When He sees that their power is gone, And there is no one remaining, bond or free.
He will say: «Where are their gods, The rock in which they sought refuge?
Who ate the fat of their sacrifices, And drank the wine of their drink offering? Let them rise and help you, And be your refuge.
«Now see that I, even I, am He, And there is no God besides Me; I kill and I make alive; I wound and I heal; Nor is there any who can deliver from My hand.
For I raise My hand to heaven, And say, «As I live forever,
If I whet My glittering sword, And My hand takes hold on judgment, I will render vengeance to My enemies, And repay those who hate Me.
I will make My arrows drunk with blood, And My sword shall devour flesh, With the blood of the slain and the captives, From the heads of the leaders of the enemy.»́
«Rejoice, O Gentiles, with His people; For He will avenge the blood of His servants, And render vengeance to His adversaries; He will provide atonement for His land and His people.»
So Moses came with Joshua the son of Nun and spoke all the words of this song in the hearing of the people.
Moses finished speaking all these words to all Israel,
and he said to them: «Set your hearts on all the words which I testify among you today, which you shall command your children to be careful to observe--all the words of this law.
For it is not a futile thing for you, because it is your life, and by this word you shall prolong your days in the land which you cross over the Jordan to possess.»
Then the LORD spoke to Moses that very same day, saying:
«Go up this mountain of the Abarim, Mount Nebo, which is in the land of Moab, across from Jericho; view the land of Canaan, which I give to the children of Israel as a possession;
and die on the mountain which you ascend, and be gathered to your people, just as Aaron your brother died on Mount Hor and was gathered to his people;
because you trespassed against Me among the children of Israel at the waters of Meribah Kadesh, in the Wilderness of Zin, because you did not hallow Me in the midst of the children of Israel.
Yet you shall see the land before you, though you shall not go there, into the land which I am giving to the children of Israel.»
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible