Скрыть
27:1
27:4
27:5-6
27:6
27:8
27:11
27:12-13
27:13
27:14
27:18
Глава 28 
28:4
28:5
28:13
28:16
28:17
28:18
28:19
28:21-22
28:24
28:31
28:32
28:34
28:39
28:42
28:43
28:44
28:45
28:46
28:51
28:54
28:54-55
28:55
28:56
28:56-57
28:57
28:61
28:65
28:67
28:69
Глава 29 
29:6
29:9
29:10
29:11-12
29:12
29:13-14
29:16
29:17
29:21
29:21-22
29:22
29:27
29:28
Церковнославянский (рус)
И заповѣ́да Моисе́й и старѣ́йшины сыно́въ Изра́илевыхъ, глаго́ля: сохрани́те вся́ за́повѣди сiя́, ели́ки а́зъ заповѣ́даю ва́мъ дне́сь.
И бу́детъ въ о́ньже де́нь пре́йдете Иорда́нъ на зе́млю, ю́же Госпо́дь Бо́гъ тво́й дае́тъ тебѣ́ во жре́бiй, и поста́виши себѣ́ ка́менiе вели́ко и обѣли́ши я́ мѣ́ломъ,
и напи́шеши на ка́менехъ тѣ́хъ вся́ словеса́ зако́на сего́, егда́ пре́йдете Иорда́нъ, егда́ вни́дете въ зе́млю, ю́же Госпо́дь Бо́гъ тво́й дае́тъ тебѣ́, зе́млю кипя́щую ме́домъ и млеко́мъ, я́коже рече́ Госпо́дь Бо́гъ оте́цъ тво­и́хъ тебѣ́.
И бу́детъ егда́ пре́йдете Иорда́нъ, да поста́вите ка́менiе сiе́, я́же а́зъ повелѣва́ю ва́мъ дне́сь, въ горѣ́ Гева́лъ, и побѣли́ши и́хъ мѣ́ломъ:
и да сози́ждеши та́мо олта́рь Го́сподеви Бо́гу тво­ему́, олта́рь от­ ка́менiя: да не воз­ложи́ши на ни́хъ желѣ́за:
ка́менiемъ всецѣ́лымъ да сози́ждеши олта́рь Го́сподеви Бо́гу тво­ему́ и воз­несе́ши на не́мъ всесожже́нiя Го́сподеви Бо́гу тво­ему́,
и пожре́ши же́ртву спасе́нiя: и я́си, и насы́тишися та́мо, и воз­весели́шися предъ Го́сподемъ Бо́гомъ тво­и́мъ,
и напи́шеши на ка́менiихъ си́хъ ве́сь зако́нъ се́й я́вѣ зѣло́.
И глаго́ла Моисе́й и жерцы́ леви́ти всему́ Изра́илю, глаго́люще: молчи́ и слы́ши, Изра́илю, въ де́нь се́й ста́л­ся еси́ въ лю́ди Го́сподеви Бо́гу тво­ему́:
и да послу́шаеши гла́са Го́спода Бо́га тво­его́, и да сотвори́ши вся́ за́повѣди Его́ и оправда́нiя Его́, я́же а́зъ заповѣ́даю тебѣ́ дне́сь.
И заповѣ́да Моисе́й лю́демъ въ то́й де́нь, глаго́ля:
сі́и да ста́нутъ благословля́ти лю́ди на горѣ́ Гаризи́нъ, преше́дше Иорда́нъ: Симео́нъ, Леві́й, Иу́да, Иссаха́ръ, Ио́сифъ и Венiами́нъ:
и сі́и да ста́нутъ на кля́тву на горѣ́ Гева́лъ: Руви́мъ, Га́дъ и Аси́ръ, Завуло́нъ, Да́нъ и Нефѳали́мъ.
И от­вѣща́в­ше реку́тъ леви́ти всему́ Изра́илю гла́сомъ вели́кимъ:
про́клятъ человѣ́къ, и́же сотвори́тъ извая́нiе и слiя́нiе, ме́рзость Го́сподеви, дѣ́ло ру́къ худо́жника, и положи́тъ е́ въ сокрове́нiи. И от­вѣща́в­ше вси́ лю́дiе реку́тъ: бу́ди.
Про́клятъ безче́стяй отца́ сво­его́ или́ ма́терь свою́. И реку́тъ вси́ лю́дiе: бу́ди.
Про́клятъ прелага́яй предѣ́лы бли́жняго сво­его́. И реку́тъ вси́ лю́дiе: бу́ди.
Про́клятъ прельща́яй слѣ́паго въ пути́. И реку́тъ вси́ лю́дiе: бу́ди.
Про́клятъ, и́же уклони́тъ су́дъ при­­ше́лцу и сиротѣ́ и вдовѣ́. И реку́тъ вси́ лю́дiе: бу́ди.
Про́клятъ лежа́й съ жено́ю отца́ сво­его́, я́ко от­кры́лъ е́сть покрове́нiе отца́ сво­его́. И реку́тъ вси́ лю́дiе: бу́ди.
Про́клятъ лежа́й со вся́кимъ ското́мъ. И реку́тъ вси́ лю́дiе: бу́ди.
Про́клятъ лежа́й съ сестро́ю сво­е́ю, дще́рiю отца́ сво­его́ или́ дще́рiю ма́тере сво­ея́. И реку́тъ вси́ лю́дiе: бу́ди.
Про́клятъ лежа́й съ те́щею сво­е́ю. И реку́тъ вси́ лю́дiе: бу́ди. Про́клятъ лежа́й съ сестро́ю жены́ сво­ея́. И реку́тъ вси́ лю́дiе: бу́ди.
Про́клятъ бiя́й бли́жняго съ ле́стiю. И реку́тъ вси́ лю́дiе: бу́ди.
Про́клятъ, и́же во́зметъ да́ры порази́ти ду́шу кро́ве непови́н­ныя. И реку́тъ вси́ лю́дiе: бу́ди.
Про́клятъ вся́къ человѣ́къ, и́же не пребу́детъ во всѣ́хъ словесѣ́хъ зако́на сего́, е́же твори́ти я́. И реку́тъ вси́ лю́дiе: бу́ди.
И бу́детъ егда́ пре́йдете Иорда́нъ въ зе́млю, ю́же Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ дае́тъ ва́мъ, а́ще слу́хомъ послу́шаете гла́са Го́спода Бо́га ва́­шего храни́ти и твори́ти вся́ за́повѣди Его́, я́же а́зъ заповѣ́даю тебѣ́ дне́сь, и да́стъ тя́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й вы́шше всѣ́хъ язы́къ земли́:
и прiи́дутъ на тя́ вся́ благослове́нiя сiя́ и обря́щутъ тя́. А́ще слу́хомъ послу́шаеши гла́са Го́спода Бо́га тво­его́,
благослове́нъ ты́ во гра́дѣ и благослове́нъ ты́ на селѣ́,
благослове́на исча́дiя чре́ва тво­его́ и плоды́ земли́ тво­ея́, и стада́ воло́въ тво­и́хъ и па́­ст­вы ове́цъ тво­и́хъ,
благослове́ны жи́тницы тво­и́ и оста́нцы тво­и́,
благослове́нъ ты́ внегда́ входи́ти тебѣ́ и благослове́нъ ты́ внегда́ исходи́ти тебѣ́.
Да преда́стъ тебѣ́ Госпо́дь Бо́гъ враги́ твоя́, сопроти́вящыяся тебѣ́, сокруше́ны предъ лице́мъ тво­и́мъ: путе́мъ еди́нѣмъ изы́дутъ на тя́ и седмiю́ путьми́ побѣжа́тъ от­ лица́ тво­его́.
Да по́слетъ Госпо́дь на тя́ благослове́нiе въ храни́лищахъ тво­и́хъ и на вся́, на ня́же воз­ложи́ши ру́ку твою́ на земли́, ю́же Госпо́дь Бо́гъ тво́й дае́тъ тебѣ́.
Да воз­ста́витъ тя́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й Себѣ́ лю́дъ свя́тъ, я́коже кля́т­ся отце́мъ тво­и́мъ. А́ще послу́шаеши гла́са Го́спода Бо́га тво­его́ и ходи́ти бу́деши въ путе́хъ Его́,
и у́зрятъ тя́ вси́ язы́цы земні́и, я́ко и́мя Го́спода [Бо́га тво­его́] при­­зва́ся на тя́, и убоя́т­ся тебе́,
и умно́житъ тя́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й во блага́я во исча́дiехъ утро́бы тво­ея́ и во исча́дiехъ ското́въ тво­и́хъ, и въ плодѣ́хъ земли́ тво­ея́, на земли́ тво­е́й, ю́же кля́т­ся Госпо́дь отце́мъ тво­и́мъ да́ти тебѣ́.
Да от­ве́рзетъ тебѣ́ Госпо́дь сокро́вище Свое́ благо́е, не́бо, е́же да́ти до́ждь земли́ тво­е́й во вре́мя свое́, да благослови́тъ вся́ дѣла́ ру́къ тво­и́хъ: и да́си взаи́мъ язы́комъ мно́гимъ, ты́ же не одолжи́шися: и облада́еши ты́ мно́гими язы́ки, тобо́ю же не воз­облада́ютъ.
Да поста́витъ тя́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й во главу́, а не въ хво́стъ: и бу́деши тогда́ вы́ше, и не бу́деши ни́же, а́ще послу́шаеши за́повѣдiй Го́спода Бо́га тво­его́, ели́ка а́зъ заповѣ́даю тебѣ́ дне́сь храни́ти и твори́ти:
да не престу́пиши от­ всѣ́хъ слове́съ, я́же а́зъ заповѣ́даю тебѣ́ дне́сь, на де́сно ниже́ на лѣ́во, ходи́ти вслѣ́дъ бого́въ ины́хъ служи́ти и́мъ.
И бу́детъ а́ще не послу́шаеши гла́са Го́спода Бо́га тво­его́ храни́ти и твори́ти вся́ за́повѣди Его́, ели́ки а́зъ заповѣ́даю тебѣ́ дне́сь, и прiи́дутъ на тя́ вся́ кля́твы сiя́ и пости́гнутъ тя́:
про́клятъ ты́ во гра́дѣ и про́клятъ ты́ на селѣ́,
про́кляты жи́тницы тво­и́ и оста́нки тво­и́,
проклята́ исча́дiя утро́бы тво­ея́ и плоды́ земли́ тво­ея́, стада́ воло́въ тво­и́хъ и па́­ст­вы ове́цъ тво­и́хъ,
про́клятъ ты́ внегда́ входи́ти тебѣ́ и про́клятъ ты́ внегда́ исходи́ти тебѣ́.
Да по́слетъ тебѣ́ Госпо́дь ску́дость и гла́дъ и истребле́нiе на вся́, на ня́же воз­ложи́ши ру́ку твою́, ели́ка а́ще сотвори́ши, до́ндеже потреби́тъ тя́ и до́ндеже погуби́тъ тя́ вско́рѣ, злы́хъ ра́ди начина́нiй тво­и́хъ, зане́ оста́вилъ еси́ Мя́.
Да при­­лѣпи́тъ Госпо́дь къ тебѣ́ сме́рть, до́ндеже потреби́тъ тя́ от­ земли́, въ ню́же ты́ вхо́диши та́мо наслѣ́дити ю́.
Да порази́тъ тя́ Госпо́дь неимѣ́нiемъ и огне́вицею, и сту́жею и жже́нiемъ, и убі́й­ст­вомъ и вѣ́тромъ тлетво́рнымъ и блѣ́достiю, и пожену́тъ тя́, до́ндеже погубя́тъ тя́.
И бу́детъ не́бо надъ главо́ю тво­е́ю мѣ́дяно и земля́ подъ тобо́ю желѣ́зна.
Да да́стъ Госпо́дь до́ждь земли́ тво­е́й пра́хъ, и пе́рсть съ небесе́ сни́детъ на тя́, до́ндеже сокруши́тъ тя́ и до́ндеже погуби́тъ тя́.
Да да́стъ тя́ Госпо́дь на изсѣче́нiе предъ враги́ тво­и́ми: путе́мъ еди́нѣмъ изы́деши къ ни́мъ и седмiю́ пути́ побѣжи́ши от­ лица́ и́хъ, и бу́деши въ разсѣ́янiе во всѣ́хъ ца́р­ст­вахъ земны́хъ,
и бу́дутъ мертвецы́ ва́ши снѣ́дь пти́цамъ небе́снымъ и звѣре́мъ земны́мъ, и не бу́детъ от­гоня́яй.
Да порази́тъ тя́ Госпо́дь вре́домъ Еги́петскимъ въ сѣда́лищахъ и кра́стою ди́вiею и све́рбомъ, я́ко не мощи́ тебѣ́ исцѣли́тися.
Порази́тъ тя́ Госпо́дь неи́стов­ст­вомъ и слѣпото́ю и изступле́нiемъ ума́,
и бу́деши осяза́яй въ полу́дни, я́коже осяза́етъ слѣпы́й во тмѣ́, и не испра́витъ путі́й тво­и́хъ: и бу́деши тогда́ оби́димь и расхища́емь во вся́ дни́, и не бу́детъ помога́яй тебѣ́.
Жену́ по́ймеши, и и́нъ му́жъ воз­ъимѣ́етъ ю́: до́мъ сози́ждеши, и не поживе́ши въ не́мъ: виногра́дъ насади́ши, и не обере́ши его́:
теле́цъ тво́й закла́нъ предъ тобо́ю, и не снѣ́си от­ него́: осля́ твое́ отъ­я́то от­ тебе́, и не от­да́ст­ся тебѣ́: о́вцы твоя́ от­даны́ [бу́дутъ] враго́мъ тво­и́мъ, и не бу́детъ тебѣ́ помога́яй:
сы́нове тво­и́ и дще́ри твоя́ от­даны́ [бу́дутъ] язы́ку ино́му, и о́чи тво­и́ у́зрятъ истаева́юще на сiя́, и не воз­мо́жетъ рука́ твоя́:
плоды́ земли́ тво­ея́ и вся́ труды́ твоя́ поя́стъ язы́къ, его́же не вѣ́си, и бу́деши оби́димь и сокруша́емь во вся́ дни́,
и бу́деши изумле́нъ, видѣ́нiй ра́ди оче́съ тво­и́хъ, я́же у́зриши.
Да порази́тъ тя́ Госпо́дь вре́домъ злы́мъ на колѣ́нахъ и на го́ленехъ, я́ко не мощи́ исцѣли́тися тебѣ́ от­ сто́пъ но́гъ тво­и́хъ да́же до верха́ [главы́] тво­ея́.
Да от­веде́тъ тя́ Госпо́дь и кня́зи твоя́, я́же поста́виши себѣ́, въ язы́къ, его́же не вѣ́си ты́ и отцы́ тво­и́, и послу́жиши та́мо бого́мъ ины́мъ, дре́ву и ка́менiю,
и бу́деши та́мо въ гада́нiе и въ при́тчу и по́вѣсть во всѣ́хъ язы́цѣхъ, въ ня́же введе́тъ тя́ Госпо́дь [Бо́гъ] та́мо.
Сѣ́мя мно́го изнесе́ши на по́ле, и ма́ло внесе́ши, я́ко поядя́тъ я́ пру́зи:
виногра́дъ насади́ши и воз­дѣ́лаеши, и вина́ не испiе́ши, ниже́ воз­весели́шися от­ него́, я́ко поя́стъ я́ че́рвь:
ма́слины бу́дутъ тебѣ́ во всѣ́хъ предѣ́лѣхъ тво­и́хъ, и еле́емъ не пома́жешися, я́ко истече́тъ ма́слина твоя́:
сы́ны и дще́ри роди́ши, и не бу́дутъ тебѣ́, от­и́дутъ бо въ плѣ́нъ:
вся́ древе́сная твоя́ и вся́ жи́та земли́ тво­ея́ потреби́тъ ржа́:
при­­шле́цъ, и́же е́сть у тебе́, взы́детъ надъ тя́ вы́ше вы́ше, ты́ же низъи́деши ни́зу ни́зу:
се́й взаи́мъ да́стъ тебѣ́, ты́ же ему́ взаи́мъ не да́си: се́й бу́детъ глава́, ты́ же бу́деши хво́стъ.
И прiи́дутъ на тя́ вся́ кля́твы сiя́, и пожену́тъ тя́ и пости́гнутъ тя́, до́ндеже потребя́тъ тя́ и до́ндеже погубя́тъ тя́: я́ко не послу́шалъ еси́ гла́са Го́спода Бо́га тво­его́, е́же храни́ти за́повѣди Его́ и оправда́нiя Его́, ели́ка заповѣ́да тебѣ́.
И бу́дутъ на тебѣ́ зна́менiя и чудеса́, и въ сѣ́мени тво­е́мъ до вѣ́ка,
поне́же не послужи́лъ еси́ Го́сподеви Бо́гу тво­ему́ съ весе́лiемъ и благи́мъ се́рдцемъ, мно́же­ст­ва ра́ди всѣ́хъ [благи́хъ],
и послу́жиши враго́мъ тво­и́мъ, я́же по́слетъ Госпо́дь Бо́гъ тво́й на тя́ съ гла́домъ и жа́ждею, и нагото́ю и оскудѣ́нiемъ всѣ́хъ: и воз­ложи́тъ яре́мъ желѣ́зенъ на вы́ю твою́, до́ндеже сокруши́тъ тя́.
И наведе́тъ Госпо́дь на тя́ язы́къ издале́ча от­ кра́я земли́ а́ки устремле́нiе о́рле, язы́къ, его́же не уразумѣ́еши глаго́ла,
язы́къ безсту́денъ лице́мъ, и́же не удиви́т­ся лицу́ ста́рчу и ю́на не поми́луетъ:
и поя́стъ плоды́ ското́въ тво­и́хъ и плоды́ земли́ тво­ея́, я́ко не оста́витъ тебѣ́ пшени́цы, ни вина́, ни еле́а, ста́дъ воло́въ тво­и́хъ и па́­ст­въ ове́цъ тво­и́хъ, до́ндеже погуби́тъ тя́:
и сокруши́тъ тя́ во всѣ́хъ градѣ́хъ тво­и́хъ, до́ндеже разоря́т­ся стѣ́ны твоя́ высо́кiя и крѣ́пкiя, на ни́хже ты́ упова́еши, во все́й земли́ тво­е́й: и озло́битъ тя́ во всѣ́хъ градѣ́хъ тво­и́хъ, я́же даде́ тебѣ́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й.
И снѣ́си ча́да утро́бы тво­ея́, пло́ть сыно́въ и дще́рей тво­и́хъ, и́хже даде́ тебѣ́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й, въ тѣснотѣ́ тво­е́й и въ ско́рби тво­е́й, е́юже оскорби́тъ тя́ вра́гъ тво́й.
Ю́ный въ ва́съ и млады́й зѣло́ позави́дитъ о́комъ сво­и́мъ бра́ту сво­ему́ и женѣ́ я́же на ло́нѣ его́, и оста́в­шымся ча́домъ, я́же а́ще оста́нут­ся ему́:
я́ко да́ти еди́ному и́хъ от­ пло́тей ча́дъ сво­и́хъ, и́хже я́лъ еси́, поне́же ничто́ оста́ся ему́ въ тѣснотѣ́ и ско́рби тво­е́й, е́юже оскорбя́тъ тя́ врази́ тво­и́ во всѣ́хъ градѣ́хъ тво­и́хъ.
И ю́ная въ ва́съ [жена́] и млада́ зѣло́, ея́же не обы́че нога́ ея́ ходи́ти по земли́ ю́ности ра́ди и мла́дости, позави́дитъ о́комъ сво­и́мъ му́жу сво­ему́ и́же на ло́нѣ ея́, и сы́ну и дще́ри сво­е́й,
и бло́нѣ сво­е́й изше́дшей изъ чре́слъ ея́, и ча́ду сво­ему́ е́же а́ще роди́тъ: снѣ́стъ бо я́ та́йно, ску́дости ра́ди всѣ́хъ въ тѣснотѣ́ и ско́рби сво­е́й, е́юже оскорби́тъ тя́ вра́гъ тво́й во всѣ́хъ градѣ́хъ тво­и́хъ.
А́ще не послу́шаете твори́ти вся́ словеса́ зако́на сего́, напи́сан­ная въ кни́зѣ се́й, е́же боя́тися и́мене честна́го и чу́днаго сего́, Го́спода Бо́га тво­его́,
и удиви́тъ Госпо́дь я́звы твоя́ и я́звы сѣ́мене тво­его́, я́звы вели́кiя и ди́вныя, и болѣ́зни злы́я и извѣ́стныя,
и обрати́тъ на тя́ всю́ болѣ́знь Еги́петскую злу́ю, ея́же ты́ боя́л­ся еси́ от­ лица́ и́хъ, и при­­лѣпя́т­ся къ тебѣ́:
и все́ разслабле́нiе, и всю́ я́зву ненапи́сан­ную и всю́ пи́саную въ кни́зѣ зако́на сего́ наведе́тъ Госпо́дь на тя́, до́ндеже потреби́тъ тя́:
и оста́нетеся въ числѣ́ ма́лѣмъ, вмѣ́сто того́ егда́ бы́сте я́ко звѣ́зды небе́сныя мно́же­с­т­вомъ, я́ко не послу́шасте гла́са Го́спода Бо́га ва́­шего.
И бу́детъ, я́коже воз­весели́ся Госпо́дь о ва́съ благотвори́ти ва́мъ и умно́жити ва́съ, та́ко воз­весели́т­ся Госпо́дь о ва́съ потреби́ти ва́съ: и во́зметеся от­ земли́, въ ню́же вы́ вхо́дите та́мо наслѣ́дити ю́,
и разсѣ́етъ тя́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й во вся́ язы́ки, от­ кра́я земли́ да́же до кра́я ея́, и послу́жиши та́мо бого́мъ ины́мъ, дре́ву и ка́менiю, и́хже не зна́лъ еси́ ты́ и отцы́ тво­и́:
но и во язы́цѣхъ о́нѣхъ не упоко́итъ тя́, ниже́ бу́детъ стоя́нiя стопѣ́ ноги́ тво­ея́: и да́стъ тебѣ́ Госпо́дь та́мо се́рдце печа́льное и оскудѣва́ющая очеса́ и истаява́ющую ду́шу:
и бу́детъ живо́тъ тво́й ви́сящь предъ очи́ма тво­и́ма, и убо­и́шися во дни́ и въ но́щи, и не бу́деши вѣ́ры я́ти житiю́ тво­ему́:
зау́тра рече́ши: ка́ко бу́детъ ве́черъ? И въ ве́черъ рече́ши: ка́ко бу́детъ у́тро? От­ стра́ха се́рдца тво­его́, и́мже убо­и́шися, и от­ видѣ́нiй оче́съ тво­и́хъ, и́миже у́зриши:
и воз­врати́тъ тя́ Госпо́дь Бо́гъ во Еги́петъ въ корабле́хъ, и на пути́ его́же реко́хъ, не при­­ложите́ ксему́ ви́дѣти его́: и про́дани бу́дете та́мо враго́мъ ва́шымъ въ рабы́ и въ рабы́ни, и не бу́детъ купу́ющаго.
Сiя́ словеса́ завѣ́та, я́же завѣща́ Госпо́дь Моисе́ю уста́вити сыно́мъ Изра́илевымъ въ земли́ Моа́вли, кромѣ́ завѣ́та, его́же завѣща́ и́мъ въ Хори́вѣ.
И при­­зва́ Моисе́й вся́ сы́ны Изра́илевы и рече́ къ ни́мъ: вы́ ви́дѣсте вся́, ели́ка сотвори́ Госпо́дь въ земли́ Еги́петстѣй предъ ва́ми фарао́ну и всѣ́мъ слуга́мъ его́ и все́й земли́ его́,
искуше́нiя вели́кая, я́же ви́дѣста о́чи тво­и́, зна́менiя и чудеса́ вели́кая о́ная, ру́ку крѣ́пкую и мы́шцу высо́кую:
и не даде́ Госпо́дь Бо́гъ ва́мъ се́рдца разумѣ́ти и оче́съ ви́дѣти и уше́съ слы́шати, да́же до дне́ сего́:
и води́лъ ва́съ четы́редесять лѣ́тъ по пусты́ни: не обетша́ша ри́зы ва́шя, и сапо́зи ва́ши не сотро́шася на нога́хъ ва́шихъ:
хлѣ́ба не ядо́сте, вина́ и сике́ра не пи́сте, да позна́ете, я́ко Се́й Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ:
и прiидо́сте до сего́ мѣ́ста: и изы́де Сио́нъ ца́рь Есево́нскiй и О́гъ ца́рь Васа́нскiй во срѣ́тенiе на́мъ на бра́нь,
и порази́хомъ и́хъ на бра́ни, и прiя́хомъ зе́млю и́хъ: и да́хъ ю́ во жре́бiй Руви́му и Га́ду и полупле́мени Манассі́ину.
И сохрани́те твори́ти вся́ словеса́ завѣ́та сего́ твори́ти я́, да разумѣ́ете вся́, ели́ка сотворите́.
Вы́ ста́сте вси́ дне́сь предъ Го́сподемъ Бо́гомъ ва́шимъ, племенонача́лницы ва́ши и старѣ́йшины ва́ши, и судiи́ ва́ши и писмовводи́тели ва́ши, вся́къ му́жъ Изра́илтескъ,
и жены́ ва́шя и ча́да ва́ша, и при­­шле́цъ и́же посредѣ́ полка́ ва́­шего, от­ древосѣ́чца ва́­шего да́же до водоно́сца ва́­шего,
е́же прейти́ въ завѣ́тъ Го́спода Бо́га ва́­шего и въ кля́твы Его́, ели́ка завѣща́етъ Госпо́дь Бо́гъ тво́й къ тебѣ́ дне́сь:
да поста́витъ тя́ Себѣ́ въ лю́ди, и То́й бу́детъ тебѣ́ Бо́гъ, я́коже тебѣ́ рече́ и я́коже кля́т­ся отце́мъ тво­и́мъ, Авраа́му и Исаа́ку и Иа́кову.
И не ва́мъ еди́нѣмъ а́зъ завѣ́тъ се́й и кля́тву сiю́ завѣщава́ю,
но и здѣ́ су́щымъ съ ва́ми дне́сь, предъ Го́сподемъ Бо́гомъ ва́шимъ, и не су́щымъ съ ва́ми здѣ́ дне́сь.
Я́ко вы́ вѣ́сте, ка́ко жи́хомъ въ земли́ Еги́петстѣй и ка́ко про­идо́хомъ посредѣ́ язы́ковъ, и́хже преидо́сте,
и ви́дѣсте ме́рзости и́хъ и кумíры и́хъ, дре́во и ка́менiе, сребро́ и зла́то, я́же су́ть у ни́хъ.
Еда́ кто́ е́сть въ ва́съ му́жъ или́ жена́, или́ оте́че­с­т­во или́ пле́мя, его́же се́рдце уклони́ся от­ Го́спода Бо́га ва́­шего, ити́ е́же служи́ти бого́мъ язы́ковъ о́ныхъ? Еда́ кі́й е́сть въ ва́съ ко́рень горѣ́ прораста́ющь въ же́лчи и го́рести?
И бу́детъ а́ще услы́шитъ словеса́ кля́твы сея́ и похва́лит­ся въ се́рдцы сво­е́мъ, глаго́ля: преподо́бно мнѣ́ да бу́детъ, я́ко въ прельще́нiи се́рдца мо­его́ пойду́, да не погуби́тъ грѣ́шникъ безгрѣ́шнаго [съ собо́ю]:
не восхо́щетъ Бо́гъ ми́лостивъ бы́ти ему́, но тогда́ разгори́т­ся гнѣ́въ Госпо́день и ре́вность Его́ на человѣ́ка того́: и при­­лѣпя́т­ся ему́ вся́ кля́твы завѣ́та сего́, пи́сан­ныя въ кни́зѣ зако́на сего́: и потреби́тъ Госпо́дь и́мя его́ от­ поднебе́сныя,
и от­лучи́тъ его́ Госпо́дь на зла́я от­ всѣ́хъ сыно́въ Изра́илевыхъ, по всѣ́мъ кля́твамъ завѣ́та напи́сан­наго въ кни́зѣ зако́на сего́.
И рече́тъ ро́дъ и́нъ, сы́нове ва́ши, и́же воста́нутъ по ва́съ, и чужды́й и́же прiи́детъ от­ земли́ дале́кiя, и у́зрятъ я́звы земли́ о́ныя и неду́ги ея́, я́же посла́ Госпо́дь на ню́,
жу́пелъ и со́ль сожже́н­ную: вся́ земля́ ея́ не насѣ́ет­ся, ни прозя́бнетъ, ниже́ воз­ни́кнетъ на не́й вся́къ зла́къ: я́коже опрове́ржеся Cодо́мъ и Гомо́рръ, Адама́ и Севои́мъ, я́же опрове́рже Госпо́дь въ я́рости и гнѣ́вѣ Сво­е́мъ.
И реку́тъ вси́ язы́цы: почто́ сотвори́ Госпо́дь си́це земли́ се́й? Ка́я я́рость гнѣ́ва вели́кая сiя́?
И реку́тъ: я́ко оста́виша завѣ́тъ Го́спода Бо́га оте́цъ сво­и́хъ, его́же завѣща́ отце́мъ и́хъ, егда́ изведе́ и́хъ от­ земли́ Еги́петскiя,
и ше́дше послужи́ша бого́мъ ины́мъ, и поклони́шася и́мъ, и́хже не вѣ́дяху, и не даде́ и́мъ ничто́же ни еди́нъ:
и разгнѣ́вася я́ростiю Госпо́дь на зе́млю ту́, е́же навести́ на ню́ по всѣ́мъ кля́твамъ завѣ́та, пи́сан­нымъ въ кни́гахъ зако́на сего́:
и изъя́тъ и́хъ Госпо́дь от­ земли́ и́хъ я́ростiю и гнѣ́вомъ, и прогнѣ́ванiемъ вели́кимъ зѣло́, и изве́рже и́хъ въ зе́млю и́ну я́коже ны́нѣ.
Та́йная Го́сподеви Бо́гу на́­шему, на́мъ же явле́н­ная и ча́домъ на́шымъ во вѣ́ки, твори́ти вся́ словеса́ зако́на сего́.
Синодальный
Когда Израиль перейдет Иордан и напишет закон на камнях, должно быть торжественно провозглашено благословение и проклятие.
И заповедал Моисей и старейшины [сынов] Израилевых народу, говоря: исполняйте все заповеди, которые заповедую вам ныне.
И когда перейдете за Иордан, в землю, которую Господь Бог твой дает тебе, тогда поставь себе большие камни и обмажь их известью;
и напиши на [камнях] сих все слова закона сего, когда перейдешь [Иордан], чтобы вступить в землю, которую Господь Бог твой дает тебе, в землю, где течет молоко и мед, как говорил тебе Господь Бог отцов твоих.
Когда перейдете Иордан, поставьте камни те, как я повелеваю вам сегодня, на горе Гевал, и обмажьте их известью;
и устрой там жертвенник Господу Богу твоему, жертвенник из камней, не поднимая на них железа;
из камней цельных устрой жертвенник Господа Бога твоего, и возноси на нем всесожжения Господу Богу твоему,
и приноси жертвы мирные, и ешь [и насыщайся] там, и веселись пред Господом Богом твоим;
и напиши на камнях [сих] все слова закона сего очень явственно.
И сказал Моисей и священники левиты всему Израилю, говоря: внимай и слушай, Израиль: в день сей ты сделался народом Господа Бога твоего;
итак слушай гласа Господа Бога твоего и исполняй [все] заповеди Его и постановления Его, которые заповедую тебе сегодня.
И заповедал Моисей народу в день тот, говоря:
сии должны стать на горе Гаризим, чтобы благословлять народ, когда перейдете Иордан: Симеон, Левий, Иуда, Иссахар, Иосиф и Вениамин;
а сии должны стать на горе Гевал, чтобы произносить проклятие: Рувим, Гад, Асир, Завулон, Дан и Неффалим.
Левиты возгласят и скажут всем Израильтянам громким голосом:
проклят, кто сделает изваянный или литой кумир, мерзость пред Господом, произведение рук художника, и поставит его в тайном месте! Весь народ возгласит и скажет: аминь.
Проклят злословящий отца своего или матерь свою! И весь народ скажет: аминь.
Проклят нарушающий межи ближнего своего! И весь народ скажет: аминь.
Проклят, кто слепого сбивает с пути! И весь народ скажет: аминь.
Проклят, кто превратно судит пришельца, сироту и вдову! И весь народ скажет: аминь.
Проклят, кто ляжет с женою отца своего, ибо он открыл край одежды отца своего! И весь народ скажет: аминь.
Проклят, кто ляжет с каким-либо скотом! И весь народ скажет: аминь.
Проклят, кто ляжет с сестрою своею, с дочерью отца своего, или дочерью матери своей! И весь народ скажет: аминь.
Проклят, кто ляжет с тещею своею! И весь народ скажет: аминь. [Проклят, кто ляжет с сестрою жены своей! И весь народ скажет: аминь.]
Проклят, кто тайно убивает ближнего своего! И весь народ скажет: аминь.
Проклят, кто берет подкуп, чтоб убить душу и пролить кровь невинную! И весь народ скажет: аминь.
Проклят [всякий человек], кто не исполнит [всех] слов закона сего и не будет поступать по ним! И весь народ скажет: аминь.
1 Божии благословения, если Израиль будет соблюдать заповеди; 15 Божии проклятия, если Израиль будет непослушен.
Если ты, когда перейдете [за Иордан в землю, которую Господь Бог ваш дает вам], будешь слушать гласа Господа Бога твоего, тщательно исполнять все заповеди Его, которые заповедую тебе сегодня, то Господь Бог твой поставит тебя выше всех народов земли;
и придут на тебя все благословения сии и исполнятся на тебе, если будешь слушать гласа Господа, Бога твоего.
Благословен ты в городе и благословен на поле.
Благословен плод чрева твоего, и плод земли твоей, и плод скота твоего, и плод твоих волов, и плод овец твоих.
Благословенны житницы твои и кладовые твои.
Благословен ты при входе твоем и благословен ты при выходе твоем.
Поразит пред тобою Господь врагов твоих, восстающих на тебя; одним путем они выступят против тебя, а семью путями побегут от тебя.
Пошлет Господь тебе благословение в житницах твоих и во всяком деле рук твоих; и благословит тебя на земле, которую Господь Бог твой дает тебе.
Поставит тебя Господь [Бог твой] народом святым Своим, как Он клялся тебе [и отцам твоим], если ты будешь соблюдать заповеди Господа Бога твоего и будешь ходить путями Его;
и увидят все народы земли, что имя Господа [Бога твоего] нарицается на тебе, и убоятся тебя.
И даст тебе Господь [Бог твой] изобилие во всех благах, в плоде чрева твоего, и в плоде скота твоего, и в плоде полей твоих на земле, которую Господь клялся отцам твоим дать тебе.
Откроет тебе Господь добрую сокровищницу Свою, небо, чтоб оно давало дождь земле твоей во время свое, и чтобы благословлять все дела рук твоих: и будешь давать взаймы многим народам, а сам не будешь брать взаймы [и будешь господствовать над многими народами, а они над тобою не будут господствовать].
Сделает тебя Господь [Бог твой] главою, а не хвостом, и будешь только на высоте, а не будешь внизу, если будешь повиноваться заповедям Господа Бога твоего, которые заповедую тебе сегодня хранить и исполнять,
и не отступишь от всех слов, которые заповедую вам сегодня, ни направо ни налево, чтобы пойти вслед иных богов и служить им.
Если же не будешь слушать гласа Господа Бога твоего и не будешь стараться исполнять все заповеди Его и постановления Его, которые я заповедую тебе сегодня, то придут на тебя все проклятия сии и постигнут тебя.
Проклят ты [будешь] в городе и проклят ты [будешь] на поле.
Прокляты [будут] житницы твои и кладовые твои.
Проклят [будет] плод чрева твоего и плод земли твоей, плод твоих волов и плод овец твоих.
Проклят ты [будешь] при входе твоем и проклят при выходе твоем.
Пошлет Господь на тебя проклятие, смятение и несчастье во всяком деле рук твоих, какое ни станешь ты делать, доколе не будешь истреблен, – и ты скоро погибнешь за злые дела твои, за то, что ты оставил Меня.
Пошлет Господь на тебя моровую язву, доколе не истребит Он тебя с земли, в которую ты идешь, чтобы владеть ею.
Поразит тебя Господь чахлостью, горячкою, лихорадкою, воспалением, засухою, палящим ветром и ржавчиною, и они будут преследовать тебя, доколе не погибнешь.
И небеса твои, которые над головою твоею, сделаются медью, и земля под тобою железом;
вместо дождя Господь даст земле твоей пыль, и прах с неба будет падать, падать на тебя, [доколе не погубит тебя и] доколе не будешь истреблен.
Предаст тебя Господь на поражение врагам твоим; одним путем выступишь против них, а семью путями побежишь от них; и будешь рассеян по всем царствам земли.
И будут трупы твои пищею всем птицам небесным и зверям, и не будет отгоняющего их.
Поразит тебя Господь проказою Египетскою, почечуем, коростою и чесоткою, от которых ты не возможешь исцелиться;
поразит тебя Господь сумасшествием, слепотою и оцепенением сердца.
И ты будешь ощупью ходить в полдень, как слепой ощупью ходит впотьмах, и не будешь иметь успеха в путях твоих, и будут теснить и обижать тебя всякий день, и никто не защитит тебя.
С женою обручишься, и другой будет спать с нею; дом построишь, и не будешь жить в нем; виноградник насадишь, и не будешь пользоваться им.
Вола твоего заколют в глазах твоих, и не будешь есть его; осла твоего уведут от тебя и не возвратят тебе; овцы твои отданы будут врагам твоим, и никто не защитит тебя.
Сыновья твои и дочери твои будут отданы другому народу; глаза твои будут видеть и всякий день истаевать о них, и не будет силы в руках твоих.
Плоды земли твоей и все труды твои будет есть народ, которого ты не знал; и ты будешь только притесняем и мучим во все дни.
И сойдешь с ума от того, что будут видеть глаза твои.
Поразит тебя Господь злою проказою на коленях и голенях, от которой ты не возможешь исцелиться, от подошвы ноги твоей до самого темени [головы] твоей.
Отведет Господь тебя и царя твоего, которого ты поставишь над собою, к народу, которого не знал ни ты, ни отцы твои, и там будешь служить иным богам, деревянным и каменным;
и будешь ужасом, притчею и посмешищем у всех народов, к которым отведет тебя Господь [Бог].
Семян много вынесешь в поле, а соберешь мало, потому что поест их саранча.
Виноградники будешь садить и возделывать, а вина не будешь пить, и не соберешь плодов [их], потому что поест их червь.
Маслины будут у тебя во всех пределах твоих, но елеем не помажешься, потому что осыплется маслина твоя.
Сынов и дочерей родишь, но их не будет у тебя, потому что пойдут в плен.
Все дерева твои и плоды земли твоей погубит ржавчина.
Пришелец, который среди тебя, будет возвышаться над тобою выше и выше, а ты опускаться будешь ниже и ниже;
он будет давать тебе взаймы, а ты не будешь давать ему взаймы; он будет главою, а ты будешь хвостом.
И придут на тебя все проклятия сии, и будут преследовать тебя и постигнут тебя, доколе не будешь истреблен, за то, что ты не слушал гласа Господа Бога твоего и не соблюдал заповедей Его и постановлений Его, которые Он заповедал тебе:
они будут знамением и указанием на тебе и на семени твоем вовек.
За то, что ты не служил Господу Богу твоему с веселием и радостью сердца, при изобилии всего,
будешь служить врагу твоему, которого пошлет на тебя Господь [Бог твой], в голоде, и жажде, и наготе и во всяком недостатке; он возложит на шею твою железное ярмо, так что измучит тебя.
Пошлет на тебя Господь народ издалека, от края земли: как орел налетит народ, которого языка ты не разумеешь,
народ наглый, который не уважит старца и не пощадит юноши;
и будет он есть плод скота твоего и плод земли твоей, доколе не разорит тебя, так что не оставит тебе ни хлеба, ни вина, ни елея, ни плода волов твоих, ни плода овец твоих, доколе не погубит тебя;
и будет теснить тебя во всех жилищах твоих, доколе во всей земле твоей не разрушит высоких и крепких стен твоих, на которые ты надеешься; и будет теснить тебя во всех жилищах твоих, во всей земле твоей, которую Господь Бог твой дал тебе.
И ты будешь есть плод чрева твоего, плоть сынов твоих и дочерей твоих, которых Господь Бог твой дал тебе, в осаде и в стеснении, в котором стеснит тебя враг твой.
Муж, изнеженный и живший между вами в великой роскоши, безжалостным оком будет смотреть на брата своего, на жену недра своего и на остальных детей своих, которые останутся у него,
и не даст ни одному из них плоти детей своих, которых он будет есть, потому что у него не останется ничего в осаде и в стеснении, в котором стеснит тебя враг твой во всех жилищах твоих.
[Женщина] жившая у тебя в неге и роскоши, которая никогда ноги своей не ставила на землю по причине роскоши и изнеженности, будет безжалостным оком смотреть на мужа недра своего и на сына своего и на дочь свою
и не даст им последа, выходящего из среды ног ее, и детей, которых она родит; потому что она, при недостатке во всем, тайно будет есть их, в осаде и стеснении, в котором стеснит тебя враг твой в жилищах твоих.
Если не будешь стараться исполнять все слова закона сего, написанные в книге сей, и не будешь бояться сего славного и страшного имени Господа Бога твоего,
то Господь поразит тебя и потомство твое необычайными язвами, язвами великими и постоянными, и болезнями злыми и постоянными;
и наведет на тебя все [злые] язвы Египетские, которых ты боялся, и они прилипнут к тебе;
и всякую болезнь и всякую язву, не написанную [и всякую написанную] в книге закона сего, Господь наведет на тебя, доколе не будешь истреблен;
и останется вас немного, тогда как множеством вы подобны были звездам небесным, ибо ты не слушал гласа Господа Бога твоего.
И как радовался Господь, делая вам добро и умножая вас, так будет радоваться Господь, погубляя вас и истребляя вас, и извержены будете из земли, в которую ты идешь, чтобы владеть ею.
И рассеет тебя Господь [Бог твой] по всем народам, от края земли до края земли, и будешь там служить иным богам, которых не знал ни ты, ни отцы твои, дереву и камням.
Но и между этими народами не успокоишься, и не будет места покоя для ноги твоей, и Господь даст тебе там трепещущее сердце, истаевание очей и изнывание души;
жизнь твоя будет висеть пред тобою, и будешь трепетать ночью и днем, и не будешь уверен в жизни твоей;
от трепета сердца твоего, которым ты будешь объят, и от того, что ты будешь видеть глазами твоими, утром ты скажешь: «о, если бы пришел вечер!», а вечером скажешь: «о, если бы наступило утро!»
и возвратит тебя Господь в Египет на кораблях тем путем, о котором я сказал тебе: «ты более не увидишь его»; и там будете продаваться врагам вашим в рабов и в рабынь, и не будет покупающего.
Увещания Израиля научиться от прошлого, чтобы хранить заповеди; наказания будущим непослушным поколениям.
Вот слова завета, который Господь повелел Моисею поставить с сынами Израилевыми в земле Моавитской, кроме завета, который Господь поставил с ними на Хориве.
И созвал Моисей всех [сынов] Израилевых и сказал им: вы видели всё, что сделал Господь пред глазами вашими в земле Египетской с фараоном и всеми рабами его и всею землею его;
те великие казни, которые видели глаза твои, и те великие знамения и чудеса, [руку крепкую и мышцу простертую];
но до сего дня не дал вам Господь [Бог] сердца, чтобы разуметь, очей, чтобы видеть, и ушей, чтобы слышать.
Сорок лет водил вас по пустыне, и одежды ваши на вас не обветшали, и обувь твоя не обветшала на ноге твоей;
хлеба вы не ели и вина и сикера не пили, дабы вы знали, что Я Господь Бог ваш.
И когда пришли вы на место сие, выступил против нас Сигон, царь Есевонский, и Ог, царь Васанский, чтобы сразиться с нами, и мы поразили их;
и взяли землю их и отдали ее в удел колену Рувимову и Гадову и половине колена Манассиина.
Соблюдайте же [все] слова завета сего и исполняйте их, чтобы вам иметь успех во всем, что ни будете делать.
Все вы сегодня стоите пред лицем Господа Бога вашего, начальники колен ваших, старейшины ваши, [судьи ваши,] надзиратели ваши, все Израильтяне,
дети ваши, жены ваши и пришельцы твои, находящиеся в стане твоем, от секущего дрова твои до черпающего воду твою,
чтобы вступить тебе в завет Господа Бога твоего и в клятвенный договор с Ним, который Господь Бог твой сегодня поставляет с тобою,
дабы соделать тебя сегодня Его народом, и Ему быть тебе Богом, как Он говорил тебе и как клялся отцам твоим Аврааму, Исааку и Иакову.
Не с вами только одними я поставляю сей завет и сей клятвенный договор,
но как с теми, которые сегодня здесь с нами стоят пред лицем Господа Бога нашего, так и с теми, которых нет здесь с нами сегодня.
Ибо вы знаете, как мы жили в земле Египетской и как мы проходили посреди народов, чрез которые вы прошли,
и видели мерзости их и кумиры их, деревянные и каменные, серебряные и золотые, которые у них.
Да не будет между вами мужчины или женщины, или рода или колена, которых сердце уклонилось бы ныне от Господа Бога нашего, чтобы ходить служить богам тех народов; да не будет между вами корня, произращающего яд и полынь,
такого человека, который, услышав слова проклятия сего, похвалялся бы в сердце своем, говоря: «я буду счастлив, несмотря на то, что буду ходить по произволу сердца моего»; и пропадет таким образом сытый с голодным;
не простит Господь такому, но тотчас возгорится гнев Господа и ярость Его на такого человека, и падет на него все проклятие [завета сего], написанное в сей книге [закона], и изгладит Господь имя его из поднебесной;
и отделит его Господь на погибель от всех колен Израилевых, сообразно со всеми проклятиями завета, написанными в сей книге закона.
И скажет последующий род, дети ваши, которые будут после вас, и чужеземец, который придет из земли дальней, увидев поражение земли сей и болезни, которыми изнурит ее Господь:
сера и соль, пожарище – вся земля; не засевается и не произращает она, и не выходит на ней никакой травы, как по истреблении Содома, Гоморры, Адмы и Севоима, которые ниспроверг Господь во гневе Своем и в ярости Своей.
И скажут все народы: за что Господь так поступил с сею землею? какая великая ярость гнева Его!
И скажут: за то, что они оставили завет Господа Бога отцов своих, который Он поставил с ними, когда вывел их из земли Египетской,
и пошли и стали служить иным богам и поклоняться им, богам, которых они не знали и которых Он не назначал им:
за то возгорелся гнев Господа на землю сию, и навел Он на нее все проклятия [завета], написанные в сей книге [закона],
и извергнул их Господь из земли их в гневе, ярости и великом негодовании, и поверг их на другую землю, как ныне видим.
Сокрытое принадлежит Господу Богу нашему, а открытое – нам и сынам нашим до века, чтобы мы исполняли все слова закона сего.
Mose trat mit den Ältesten Israels vor das Volk und sagte: »Achtet stets auf alle Gebote, die ich euch heute gebe!
An dem Tag, an dem ihr den Jordan überschreitet, um in das Land zu ziehen, das der HERR, euer Gott, euch geben will, sollt ihr große Steine aufrichten, sie mit weißer Tünche bestreichen
und dieses ganze Gesetz darauf schreiben. Dann werdet ihr das Land in Besitz nehmen können, das der HERR euch geben will – ein Land, das von Milch und Honig überfließt, wie er das euren Vorfahren versprochen hat.
Ihr sollt die Steine, nachdem ihr den Jordan überschritten habt, auf dem Berg Ebal aufstellen und mit Tünche bestreichen.
Dort sollt ihr auch einen Altar für den HERRN, euren Gott, bauen. Er muss aus unbehauenen Feldsteinen errichtet werden, die mit keinem eisernen Werkzeug in Berührung gekommen sind. Auf diesem Altar sollt ihr dem HERRN, eurem Gott, Brandopfer darbringen
und sollt dort Tiere für das Opfermahl schlachten und in Gegenwart des HERRN ein fröhliches Mahl halten.
Auf die getünchten Steine aber müsst ihr klar und deutlich alle Bestimmungen dieses Gesetzes schreiben.«
Umgeben von den Priestern aus dem Stamm Levi sagte Mose zu dem ganzen Volk: »Sei still und höre, Volk Israel! Heute bist du zum Volk des HERRN, deines Gottes, geworden.
Darum gehorche seinen Befehlen und befolge alle seine Gebote und Weisungen, die ich dir heute verkündet habe!«
Weiter sagte Mose an jenem Tag zu dem Volk:
»Wenn ihr den Jordan überschritten habt, sollen sich die Stämme Simeon, Levi, Juda, Issachar, Josef und Benjamin auf dem Berg Garizim aufstellen und die Stämme Ruben, Gad, Ascher, Sebulon, Dan und Naftali auf dem Berg Ebal. Die einen sollen Segenszusagen über das Volk ausrufen, die anderen Fluchandrohungen aussprechen.
Danach sollen die Leviten allen Männern Israels mit lauter Stimme zurufen:
́Fluch über jeden, der sich aus Holz oder Metall ein Gottesbild anfertigen lässt, ein Werk von Menschenhand, das dem HERRN zuwider ist, und es heimlich aufstellt.́ Und das ganze Volk sagt: ́Amen!́ (So sei es!)
́Fluch über jeden, der seinen Vater oder seine Mutter missachtet!́ Und das ganze Volk sagt: ́Amen!́
́Fluch über jeden, der den Grenzstein zwischen ihm und seinem Nachbarn verrückt!́ Und das ganze Volk sagt: ́Amen!́
́Fluch über jeden, der einen Blinden auf den falschen Weg führt!́ Und das ganze Volk sagt: ́Amen!́
́Fluch über jeden, der einem Fremden, einer Witwe oder Waise ihr Recht vorenthält!́ Und das ganze Volk sagt: ́Amen!́
́Fluch über jeden, der mit einer Frau seines Vaters schläft und so seinen Vater entehrt!́ Und das ganze Volk sagt: ́Amen!́
́Fluch über jeden, der mit einem Tier verkehrt!́ Und das ganze Volk sagt: ́Amen!́
́Fluch über jeden, der mit seiner Schwester oder Halbschwester schläft!́ Und das ganze Volk sagt: ́Amen!́
́Fluch über jeden, der mit seiner Schwiegermutter schläft!́ Und das ganze Volk sagt: ́Amen!́
́Fluch über jeden, der heimlich einen anderen erschlägt!́ Und das ganze Volk sagt: ́Amen!́
́Fluch über jeden, der sich dafür bezahlen lässt, einen Schuldlosen zu ermorden!́ Und das ganze Volk sagt: ́Amen!́
́Fluch über jeden, der die Bestimmungen dieses Gesetzes nicht genau befolgt!́ Und das ganze Volk sagt: ́Amen!́«
Weiter sagte Mose: »Wenn ihr auf den HERRN, euren Gott, hört und alle seine Gebote, die ich euch heute verkünde, sorgfältig befolgt, wird er euch hoch über alle Völker der Erde erheben.
Die ganze Fülle seines Segens wird euch zuteil werden, wenn ihr den Weisungen des HERRN, eures Gottes, gehorcht.
In der Stadt und auf dem Feld schenkt er euch Gedeihen:
Gesunde Kinder gibt er euch und reiche Ernten; eure Rinder, Schafe und Ziegen werden sich vermehren,
Korb und Backtrog nicht leer werden.
Das Glück wird euch begleiten, wenn ihr auszieht und wenn ihr wieder heimkehrt.
Wenn sich Feinde gegen euch erheben, wird der HERR sie vor euch zu Boden werfen. Auf einem Weg werden sie gegen euch anrücken und auf sieben nach allen Richtungen vor euch fliehen.
Der HERR wird eure Vorratshäuser füllen und euch alles gelingen lassen, was ihr tut. In allem wird er euch segnen in dem Land, das er euch geben wird.
Der HERR, euer Gott, wird euch zu einem Volk machen, das ausschließlich ihm gehört, so wie er es euch mit einem Eid zugesichert hat – wenn ihr nur seine Gebote beachtet und euer Leben danach ausrichtet.
Alle Völker der Erde werden dann erkennen, dass der HERR euch zu seinem Eigentum erklärt hat, und sie werden sich vor euch fürchten.
Der HERR wird euch viele Kinder geben, er wird euer Vieh vermehren und euch reiche Ernten bescheren, sodass ihr in Wohlstand lebt in dem Land, das er euren Vorfahren mit einem Eid für euch versprochen hat.
Er wird seine himmlischen Vorratskammern öffnen und Regen auf euer Land herabsenden zur rechten Zeit, damit eure Arbeit Frucht trägt. Ihr werdet so viel haben, dass ihr davon noch anderen Völkern ausleihen könnt, ihr selbst aber braucht nichts zu borgen.
Der HERR wird euch zum ersten unter den Völkern machen, ihr werdet unaufhaltsam immer weiter aufsteigen.

Ihr müsst nur die Gebote des HERRN, eures Gottes, befolgen, auf die ich euch heute verpflichte.

Ihr dürft niemals abweichen von dem Weg, den ich euch weise; ihr dürft nicht hinter anderen Göttern herlaufen und ihnen dienen.«
»Wenn ihr aber nicht auf den HERRN, euren Gott, hört und seine Gebote und Weisungen, die ich euch heute verkünde, nicht befolgt, wird nicht sein Segen, sondern sein Fluch über euch kommen:
Missgeschick wird euch verfolgen in der Stadt und auf dem Feld,
Korb und Backtrog werden leer bleiben,
eure Kinder werden dahinsterben und die Äcker Missernten bringen, eure Rinder, Schafe und Ziegen werden sich nicht vermehren.
Unglück wird euch begleiten, wenn ihr auszieht und wenn ihr wieder heimkehrt.
Der HERR wird einen Fluch auf euer Tun legen; er wird euch so verwirren, dass euch nichts mehr glücken wird. Weil ihr den HERRN mit euren bösen Taten beleidigt und euch von ihm abgewandt habt, wird es in kürzester Zeit mit euch zu Ende sein.
Der HERR wird euch die Pest schicken, er wird euch mit Schwindsucht, Entzündung und Fieber heimsuchen und eure Ernten durch Dürre und Schädlinge vernichten, bis niemand mehr von euch übrig ist in dem Land, das ihr jetzt in Besitz nehmen wollt.
Der Himmel über euch wird wie eine bronzene Glocke sein und die Erde unter euren Füßen hart wie Eisen.
Statt Regen werden Staub und Asche vom Himmel fallen, bis ihr völlig vernichtet seid.
Der HERR wird euch vor euren Feinden zu Boden werfen. Auf einem Weg werdet ihr gegen sie ausziehen und auf sieben nach allen Richtungen vor ihnen fliehen. Alle Völker der Erde werden schaudernd sehen, wie es euch ergeht.
Aasgeier und Hyänen werden sich über eure Leichen hermachen und niemand wird sie verscheuchen.
Der HERR wird euch mit Geschwüren strafen, wie er sie den Ägyptern geschickt hat, mit Beulen, Ausschlag, Krätze, und ihr werdet kein Heilmittel dagegen finden.
Er wird euch strafen mit Wahnsinn, Blindheit und Geistesverwirrung,
sodass ihr am hellen Tag umhertappt wie Blinde. Nichts mehr wird euch glücken. Ihr werdet unterdrückt und ausgebeutet werden und niemand wird euch beistehen.
Du verlobst dich mit einem Mädchen, aber ein anderer wird mit ihr schlafen. Du baust ein Haus, aber wirst nicht darin wohnen; du pflanzst einen Weinberg, aber wirst keine Trauben ernten.
Deine Rinder werden vor deinen Augen geschlachtet und du bekommst nicht einen Bissen davon ab. Dein Esel wird vor deinen Augen weggeführt und du siehst ihn nie wieder. Feinde nehmen dir deine Schafe und Ziegen weg und niemand hilft dir, wenn du dich dagegen wehren willst.
Deine Söhne und Töchter werden vor deinen Augen zu einem fremden Volk in die Sklaverei geführt; du wirst dich in Sehnsucht nach ihnen verzehren, aber du wirst ohnmächtig zusehen müssen.
Ein Volk, das aus weiter Ferne kommt, wird den Ertrag deiner Äcker verzehren, für den du so mühsam gearbeitet hast, und du wirst immerzu unterdrückt und misshandelt werden.
Wenn ihr das alles mit ansehen müsst, werdet ihr vor Schmerz wahnsinnig werden.
Der HERR wird euch an den Beinen, ja von der Fußsohle bis zum Scheitel, mit bösen Geschwüren strafen, die niemand heilen kann.
Er wird euch und den König, den ihr über euch gesetzt habt, in die Verbannung führen, zu einem fernen Volk, das weder ihr noch eure Vorfahren bis dahin gekannt habt. Dort werdet ihr fremde Götter verehren müssen, Bilder aus Holz und Stein.
Unter den Völkern, zu denen der HERR euch verstoßen wird, werdet ihr zum abschreckenden Beispiel und sie werden ihren Spott mit euch treiben.
Ihr werdet reichlich Samen aufs Feld streuen, aber nur wenig Korn ernten, weil die Heuschrecken alles abfressen.
Ihr werdet Weinberge anlegen und pflegen, aber keinen Wein keltern, weil die Raupen alles kahl fressen.
Im ganzen Land werden Ölbäume wachsen, aber ihr werdet kein Öl haben, um euch damit zu salben, weil die Oliven unreif abfallen.
Ihr werdet Kinder zeugen, aber sie werden euch nicht gehören, sondern als Gefangene weggeführt werden.
Alle eure Bäume und alle Pflanzen auf den Feldern werden von Schädlingen befallen werden.
Die Fremden, die bei euch leben, werden ihren Besitz vergrößern und immer mehr Einfluss gewinnen, während es mit euch immer weiter bergab geht.
Ihr könnt ihnen nichts mehr leihen, sondern werdet von ihnen borgen müssen, und schließlich werden sie die Herren sein und ihr die Sklaven.
All dieses Unheil wird über euch kommen und euch verfolgen, bis ihr völlig vernichtet seid, wenn ihr nicht auf den HERRN, euren Gott, hört und seine Gebote und Weisungen befolgt.
Daran wird dann für alle Zeiten zu erkennen sein, dass euch und eure Nachkommen der Fluch des HERRN getroffen hat.
Wenn ihr dem HERRN, eurem Gott, nicht gern und voll Freude dient, aus Dank für den Wohlstand, den er euch schenkt,
werdet ihr euren Feinden dienen müssen, die der HERR gegen euch aufbietet, und ihr werdet dabei von Hunger und Durst gequält, ihr werdet nichts anzuziehen haben und an allem Mangel leiden. Der HERR wird euch unter ein eisernes Joch zwingen, bis ihr alle umgekommen seid.
Er wird aus weiter Ferne ein Volk gegen euch heranführen, dessen Sprache ihr nicht versteht. Wie der Adler herabstößt, kommen sie über euch
und kennen kein Erbarmen, auch Kinder und Greise metzeln sie nieder.
Sie verzehren euer Vieh, sie verzehren Korn, Wein und Öl; nichts lassen sie euch übrig, sodass ihr verhungern müsst.
Sie werden euch in euren Städten einschließen, auf deren mächtige Mauern ihr euch verlassen habt, überall in dem Land, das der HERR, euer Gott, euch gegeben hat. Sie werden euch belagern und bekämpfen, bis sie die Mauern zum Einsturz bringen.
In der Hungersnot, die während der Belagerung in euren Städten herrscht, werdet ihr das Fleisch eurer eigenen Kinder essen, der Söhne und Töchter, die der HERR, euer Gott, euch geschenkt hat.
Der vornehmste Mann, der auf seine feine Lebensart stolz ist, wird sich nicht scheuen, seinen eigenen Sohn zu verzehren; er wird eifersüchtig darüber wachen, dass keiner von seinen Verwandten einen Bissen davon bekommt, nicht einmal die geliebte Frau und die übrigen Kinder. So groß wird die Not sein in den Städten, die von euren Feinden belagert werden.
Die verwöhnteste Dame, die vor lauter Vornehmheit keinen Fuß auf die Erde setzt, wird in der höchsten Not ihre Nachgeburt verzehren und sogar das Kind, das sie soeben geboren hat; sie wird es in aller Heimlichkeit tun und nicht einmal dem geliebten Mann und den übrigen Kindern etwas davon gönnen.
Achtet also stets darauf, dass ihr den HERRN, euren Gott, ehrt, der so große Wunder tut und seinen Feinden Furcht und Schrecken einjagt. Befolgt sorgfältig alle seine Gebote, die in diesem Buch aufgeschrieben sind.
Sonst wird der HERR euch und eure Nachkommen mit schrecklichen Krankheiten bestrafen, gegen die es kein Heilmittel gibt.
Die Seuchen, die ihr in Ägypten kennen und fürchten gelernt habt, wird er bei euch ausbrechen lassen,
und auch alle die Krankheiten und Plagen, die in diesem Buch nicht erwähnt sind, wird er euch schicken, bis ihr ganz vernichtet seid.
Statt dass ihr so zahlreich werdet wie die Sterne am Himmel, wird von euch nur noch ein winziges Häuflein übrig bleiben, wenn ihr dem HERRN, eurem Gott, nicht gehorcht.
Während der HERR früher seine Freude daran hatte, euch Gutes zu tun und euch immer zahlreicher zu machen, wird er dann seine Freude daran haben, euch zu schaden und euch auszurotten. Er wird euch aus dem Land, das ihr jetzt in Besitz nehmt, ausreißen
und euch unter alle Völker zerstreuen, von einem Ende der Erde bis zum andern. Dort werdet ihr Götter verehren müssen, die euch und euren Vorfahren bis dahin fremd waren, Bilder aus Stein und Holz.
Aber selbst dort werdet ihr keine Bleibe finden, sondern ruhelos umherirren; denn der HERR wird euch in Angst, Finsternis und Verzweiflung hineintreiben.
Ihr werdet ständig um euer Leben zittern müssen und euch keinen Augenblick sicher fühlen, weder bei Nacht noch bei Tag.
Am Morgen werdet ihr den Abend herbeisehnen und am Abend den Morgen. Denn alles, was ihr erlebt, wird euch immer neue Angst einjagen.
Der HERR wird euch so weit bringen, dass ihr auf Schiffen nach Ägypten zurückkehrt, obwohl er euch versprochen hat, ihr müsstet niemals wieder dorthin zurückkehren. Dort werdet ihr euch euren Feinden auf dem Sklavenmarkt als Sklaven und Sklavinnen anbieten, aber niemand wird euch kaufen.«
Der HERR befahl Mose, dort im Land Moab in seinem Auftrag einen Bund mit dem Volk Israel zu schließen, als Ergänzung zu dem Bund, den er am Berg Horeb mit Israel geschlossen hatte. Es folgen hier die Worte, mit denen dieser Bund besiegelt wurde.
Mose rief alle Israeliten zusammen und sagte zu ihnen:

»Ihr habt miterlebt, was der HERR in Ägypten getan hat, wie er den Pharao, seine Minister und das ganze Volk seine Macht spüren ließ.

Mit eigenen Augen habt ihr gesehen, was für Staunen erregende Wunder der HERR vollbracht hat und welche schrecklichen Plagen er über die Ägypter kommen ließ.
Aber erst heute öffnet der HERR euch Augen, Ohren und Verstand für das, was damals geschehen ist.
Vierzig Jahre lang habe ich euch durch die Wüste geführt und eure Kleider und Schuhe sind nicht zerschlissen.
Ihr hattet weder Brot zu essen noch Wein oder Bier zu trinken. Der HERR selbst hat für euch gesorgt, damit ihr erkennt, was für ein Gott das ist, der euch zu seinem Volk gemacht hat.
Als wir in diese Gegend kamen, zogen die Könige Sihon von Heschbon und Og von Baschan gegen uns aus, aber wir konnten sie besiegen,
ihnen ihr Land wegnehmen und es unter die Stämme Ruben und Gad und den halben Stamm Manasse verteilen.
Darum bleibt dem Bund treu, den der HERR mit euch schließt, und erfüllt alle eure Verpflichtungen; dann wird euch alles gelingen, was ihr tut.«
»Ihr alle habt euch heute vor dem HERRN, eurem Gott, aufgestellt: die Oberhäupter der Stämme, die Ältesten, die Aufseher und alle Männer Israels,
dazu die Frauen und Kinder und die Fremden, die bei euch leben, bis hin zu den Holzhauern und Wasserträgern.
Mit euch allen will der HERR heute seinen Bund schließen. Er erklärt hiermit feierlich, dass ihr sein Volk seid und er euer Gott ist, wie er euch das versprochen und wie er es euren Vorfahren Abraham, Isaak und Jakob mit einem Eid zugesichert hat. Er fordert euch auf, in diesen Bund einzuwilligen und die Verpflichtungen zu übernehmen, die darin eingeschlossen sind.
Aber nicht nur mit euch, die ihr heute vor dem HERRN, eurem Gott, steht, wird dieser Bund geschlossen, sondern zugleich mit euren Nachkommen, die noch nicht geboren sind.«
»Ihr habt unter den Ägyptern gelebt und seid dann durch das Gebiet fremder Völker gezogen, durch das euer Weg führte.
Ihr habt die verabscheuenswerten Götzen all dieser Völker gesehen, Bilder aus Holz, Stein, Silber und Gold.
Gebt Acht, dass niemand unter euch, kein Mann und keine Frau, keine Sippe, kein Stamm, sich heute vom HERRN, unserem Gott, abwendet, um den Göttern dieser Völker zu dienen. Daraus könnte nur Unheil und Verderben für uns alle erwachsen.
Wenn der Fluch ausgesprochen wird, der jeden treffen soll, der den Bund mit dem HERRN verletzt, darf es niemand unter euch geben, der heimlich bei sich sagt: ́Für mich soll das nicht gelten! Mich möge kein Unglück treffen, wenn ich es trotzdem tue, damit endlich die Dürre aufhört!́
Wer so etwas tut, fordert den Zorn des HERRN heraus. Alle Drohungen, die in diesem Buch aufgeschrieben sind, werden an ihm in Erfüllung gehen und der HERR wird ihn vollständig vernichten. Für ein solches Vergehen gibt es keine Vergebung.
Der HERR wird ihn aus den Stämmen Israels ausstoßen und dem Untergang ausliefern; alle Strafen werden ihn treffen, die in diesem Gesetzbuch dem angedroht werden, der den Bund mit dem HERRN bricht.
Wenn ihr dem HERRN untreu werdet, wird er Seuchen und Katastrophen über das Land hereinbrechen lassen. Es wird aussehen wie nach dem Untergang von Sodom und Gomorra oder von Adma und Zebojim, die der HERR in seinem Zorn vernichtet hat: der Boden völlig ausgebrannt, von Schwefel und Salz bedeckt; es lässt sich nichts darauf aussäen, nicht ein Grashalm wächst darauf.
Alle Völker werden dann sagen: ́Warum hat der HERR dieses Land so hart bestraft? Was ist der Grund für seinen schrecklichen Zorn?́
Und man wird ihnen antworten: ́Das kommt davon, dass seine Bewohner dem Bund untreu geworden sind, den der HERR, der Gott ihrer Vorfahren, mit ihnen schloss, als er sie aus Ägypten herausführte.
Sie wandten sich von ihrem Gott ab und beteten andere Götter an, von denen sie vorher nichts wussten und deren Verehrung er ihnen verboten hatte.
Deshalb wurde der HERR zornig auf dieses Land und ließ alle Drohungen in Erfüllung gehen, die in diesem Buch aufgeschrieben sind.
In seinem glühenden Zorn riss er die Bewohner aus ihrem Land aus und schleuderte sie in ein fremdes Land, wo sie noch heute sind.́
Seinen verborgenen Plan kennt der HERR, unser Gott, allein; aber seinen Willen hat er uns und unseren Nachkommen für alle Zeiten klar und deutlich verkündet, damit wir stets nach den Geboten leben, die er uns in diesem Gesetzbuch gegeben hat.«
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible