Скрыть
29:6
29:9
29:10
29:12
29:16
29:17
29:21
29:22
29:27
29:28
Церковнославянский (рус)
Сiя́ словеса́ завѣ́та, я́же завѣща́ Госпо́дь Моисе́ю уста́вити сыно́мъ Изра́илевымъ въ земли́ Моа́вли, кромѣ́ завѣ́та, его́же завѣща́ и́мъ въ Хори́вѣ.
И при­­зва́ Моисе́й вся́ сы́ны Изра́илевы и рече́ къ ни́мъ: вы́ ви́дѣсте вся́, ели́ка сотвори́ Госпо́дь въ земли́ Еги́петстѣй предъ ва́ми фарао́ну и всѣ́мъ слуга́мъ его́ и все́й земли́ его́,
искуше́нiя вели́кая, я́же ви́дѣста о́чи тво­и́, зна́менiя и чудеса́ вели́кая о́ная, ру́ку крѣ́пкую и мы́шцу высо́кую:
и не даде́ Госпо́дь Бо́гъ ва́мъ се́рдца разумѣ́ти и оче́съ ви́дѣти и уше́съ слы́шати, да́же до дне́ сего́:
и води́лъ ва́съ четы́редесять лѣ́тъ по пусты́ни: не обетша́ша ри́зы ва́шя, и сапо́зи ва́ши не сотро́шася на нога́хъ ва́шихъ:
хлѣ́ба не ядо́сте, вина́ и сике́ра не пи́сте, да позна́ете, я́ко Се́й Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ:
и прiидо́сте до сего́ мѣ́ста: и изы́де Сио́нъ ца́рь Есево́нскiй и О́гъ ца́рь Васа́нскiй во срѣ́тенiе на́мъ на бра́нь,
и порази́хомъ и́хъ на бра́ни, и прiя́хомъ зе́млю и́хъ: и да́хъ ю́ во жре́бiй Руви́му и Га́ду и полупле́мени Манассі́ину.
И сохрани́те твори́ти вся́ словеса́ завѣ́та сего́ твори́ти я́, да разумѣ́ете вся́, ели́ка сотворите́.
Вы́ ста́сте вси́ дне́сь предъ Го́сподемъ Бо́гомъ ва́шимъ, племенонача́лницы ва́ши и старѣ́йшины ва́ши, и судiи́ ва́ши и писмовводи́тели ва́ши, вся́къ му́жъ Изра́илтескъ,
и жены́ ва́шя и ча́да ва́ша, и при­­шле́цъ и́же посредѣ́ полка́ ва́­шего, от­ древосѣ́чца ва́­шего да́же до водоно́сца ва́­шего,
е́же прейти́ въ завѣ́тъ Го́спода Бо́га ва́­шего и въ кля́твы Его́, ели́ка завѣща́етъ Госпо́дь Бо́гъ тво́й къ тебѣ́ дне́сь:
да поста́витъ тя́ Себѣ́ въ лю́ди, и То́й бу́детъ тебѣ́ Бо́гъ, я́коже тебѣ́ рече́ и я́коже кля́т­ся отце́мъ тво­и́мъ, Авраа́му и Исаа́ку и Иа́кову.
И не ва́мъ еди́нѣмъ а́зъ завѣ́тъ се́й и кля́тву сiю́ завѣщава́ю,
но и здѣ́ су́щымъ съ ва́ми дне́сь, предъ Го́сподемъ Бо́гомъ ва́шимъ, и не су́щымъ съ ва́ми здѣ́ дне́сь.
Я́ко вы́ вѣ́сте, ка́ко жи́хомъ въ земли́ Еги́петстѣй и ка́ко про­идо́хомъ посредѣ́ язы́ковъ, и́хже преидо́сте,
и ви́дѣсте ме́рзости и́хъ и кумíры и́хъ, дре́во и ка́менiе, сребро́ и зла́то, я́же су́ть у ни́хъ.
Еда́ кто́ е́сть въ ва́съ му́жъ или́ жена́, или́ оте́че­с­т­во или́ пле́мя, его́же се́рдце уклони́ся от­ Го́спода Бо́га ва́­шего, ити́ е́же служи́ти бого́мъ язы́ковъ о́ныхъ? Еда́ кі́й е́сть въ ва́съ ко́рень горѣ́ прораста́ющь въ же́лчи и го́рести?
И бу́детъ а́ще услы́шитъ словеса́ кля́твы сея́ и похва́лит­ся въ се́рдцы сво­е́мъ, глаго́ля: преподо́бно мнѣ́ да бу́детъ, я́ко въ прельще́нiи се́рдца мо­его́ пойду́, да не погуби́тъ грѣ́шникъ безгрѣ́шнаго [съ собо́ю]:
не восхо́щетъ Бо́гъ ми́лостивъ бы́ти ему́, но тогда́ разгори́т­ся гнѣ́въ Госпо́день и ре́вность Его́ на человѣ́ка того́: и при­­лѣпя́т­ся ему́ вся́ кля́твы завѣ́та сего́, пи́сан­ныя въ кни́зѣ зако́на сего́: и потреби́тъ Госпо́дь и́мя его́ от­ поднебе́сныя,
и от­лучи́тъ его́ Госпо́дь на зла́я от­ всѣ́хъ сыно́въ Изра́илевыхъ, по всѣ́мъ кля́твамъ завѣ́та напи́сан­наго въ кни́зѣ зако́на сего́.
И рече́тъ ро́дъ и́нъ, сы́нове ва́ши, и́же воста́нутъ по ва́съ, и чужды́й и́же прiи́детъ от­ земли́ дале́кiя, и у́зрятъ я́звы земли́ о́ныя и неду́ги ея́, я́же посла́ Госпо́дь на ню́,
жу́пелъ и со́ль сожже́н­ную: вся́ земля́ ея́ не насѣ́ет­ся, ни прозя́бнетъ, ниже́ воз­ни́кнетъ на не́й вся́къ зла́къ: я́коже опрове́ржеся Cодо́мъ и Гомо́рръ, Адама́ и Севои́мъ, я́же опрове́рже Госпо́дь въ я́рости и гнѣ́вѣ Сво­е́мъ.
И реку́тъ вси́ язы́цы: почто́ сотвори́ Госпо́дь си́це земли́ се́й? Ка́я я́рость гнѣ́ва вели́кая сiя́?
И реку́тъ: я́ко оста́виша завѣ́тъ Го́спода Бо́га оте́цъ сво­и́хъ, его́же завѣща́ отце́мъ и́хъ, егда́ изведе́ и́хъ от­ земли́ Еги́петскiя,
и ше́дше послужи́ша бого́мъ ины́мъ, и поклони́шася и́мъ, и́хже не вѣ́дяху, и не даде́ и́мъ ничто́же ни еди́нъ:
и разгнѣ́вася я́ростiю Госпо́дь на зе́млю ту́, е́же навести́ на ню́ по всѣ́мъ кля́твамъ завѣ́та, пи́сан­нымъ въ кни́гахъ зако́на сего́:
и изъя́тъ и́хъ Госпо́дь от­ земли́ и́хъ я́ростiю и гнѣ́вомъ, и прогнѣ́ванiемъ вели́кимъ зѣло́, и изве́рже и́хъ въ зе́млю и́ну я́коже ны́нѣ.
Та́йная Го́сподеви Бо́гу на́­шему, на́мъ же явле́н­ная и ча́домъ на́шымъ во вѣ́ки, твори́ти вся́ словеса́ зако́на сего́.
Синодальный
Увещания Израиля научиться от прошлого, чтобы хранить заповеди; наказания будущим непослушным поколениям.
Вот слова завета, который Господь повелел Моисею поставить с сынами Израилевыми в земле Моавитской, кроме завета, который Господь поставил с ними на Хориве.
И созвал Моисей всех [сынов] Израилевых и сказал им: вы видели всё, что сделал Господь пред глазами вашими в земле Египетской с фараоном и всеми рабами его и всею землею его;
те великие казни, которые видели глаза твои, и те великие знамения и чудеса, [руку крепкую и мышцу простертую];
но до сего дня не дал вам Господь [Бог] сердца, чтобы разуметь, очей, чтобы видеть, и ушей, чтобы слышать.
Сорок лет водил вас по пустыне, и одежды ваши на вас не обветшали, и обувь твоя не обветшала на ноге твоей;
хлеба вы не ели и вина и сикера не пили, дабы вы знали, что Я Господь Бог ваш.
И когда пришли вы на место сие, выступил против нас Сигон, царь Есевонский, и Ог, царь Васанский, чтобы сразиться с нами, и мы поразили их;
и взяли землю их и отдали ее в удел колену Рувимову и Гадову и половине колена Манассиина.
Соблюдайте же [все] слова завета сего и исполняйте их, чтобы вам иметь успех во всем, что ни будете делать.
Все вы сегодня стоите пред лицем Господа Бога вашего, начальники колен ваших, старейшины ваши, [судьи ваши,] надзиратели ваши, все Израильтяне,
дети ваши, жены ваши и пришельцы твои, находящиеся в стане твоем, от секущего дрова твои до черпающего воду твою,
чтобы вступить тебе в завет Господа Бога твоего и в клятвенный договор с Ним, который Господь Бог твой сегодня поставляет с тобою,
дабы соделать тебя сегодня Его народом, и Ему быть тебе Богом, как Он говорил тебе и как клялся отцам твоим Аврааму, Исааку и Иакову.
Не с вами только одними я поставляю сей завет и сей клятвенный договор,
но как с теми, которые сегодня здесь с нами стоят пред лицем Господа Бога нашего, так и с теми, которых нет здесь с нами сегодня.
Ибо вы знаете, как мы жили в земле Египетской и как мы проходили посреди народов, чрез которые вы прошли,
и видели мерзости их и кумиры их, деревянные и каменные, серебряные и золотые, которые у них.
Да не будет между вами мужчины или женщины, или рода или колена, которых сердце уклонилось бы ныне от Господа Бога нашего, чтобы ходить служить богам тех народов; да не будет между вами корня, произращающего яд и полынь,
такого человека, который, услышав слова проклятия сего, похвалялся бы в сердце своем, говоря: «я буду счастлив, несмотря на то, что буду ходить по произволу сердца моего»; и пропадет таким образом сытый с голодным;
не простит Господь такому, но тотчас возгорится гнев Господа и ярость Его на такого человека, и падет на него все проклятие [завета сего], написанное в сей книге [закона], и изгладит Господь имя его из поднебесной;
и отделит его Господь на погибель от всех колен Израилевых, сообразно со всеми проклятиями завета, написанными в сей книге закона.
И скажет последующий род, дети ваши, которые будут после вас, и чужеземец, который придет из земли дальней, увидев поражение земли сей и болезни, которыми изнурит ее Господь:
сера и соль, пожарище – вся земля; не засевается и не произращает она, и не выходит на ней никакой травы, как по истреблении Содома, Гоморры, Адмы и Севоима, которые ниспроверг Господь во гневе Своем и в ярости Своей.
И скажут все народы: за что Господь так поступил с сею землею? какая великая ярость гнева Его!
И скажут: за то, что они оставили завет Господа Бога отцов своих, который Он поставил с ними, когда вывел их из земли Египетской,
и пошли и стали служить иным богам и поклоняться им, богам, которых они не знали и которых Он не назначал им:
за то возгорелся гнев Господа на землю сию, и навел Он на нее все проклятия [завета], написанные в сей книге [закона],
и извергнул их Господь из земли их в гневе, ярости и великом негодовании, и поверг их на другую землю, как ныне видим.
Сокрытое принадлежит Господу Богу нашему, а открытое – нам и сынам нашим до века, чтобы мы исполняли все слова закона сего.
 Éstas son las palabras del pacto que Jehová mandó a Moisés que celebrara con los hijos de Israel en la tierra de Moab, además del pacto que concertó con ellos en Horeb.
Moisés, pues, llamó a todo Israel y les dijo:

«Vosotros habéis visto todo lo que Jehová ha hecho ante vuestros ojos en la tierra de Egipto al faraón, a todos sus siervos y a toda su tierra,

las grandes pruebas que vieron vuestros ojos, las señales y las grandes maravillas.
Pero hasta hoy Jehová no os ha dado corazón para entender, ni ojos para ver, ni oídos para oír.
Yo os he conducido durante cuarenta años en el desierto, sin que vuestros vestidos hayan envejecido sobre vosotros ni vuestro calzado haya envejecido sobre vuestro pie.
No habéis comido pan, ni bebisteis vino ni sidra, para que supierais que yo soy Jehová, vuestro Dios.
»Cuando llegasteis a este lugar, salieron Sehón, rey de Hesbón, y Og, rey de Basán, delante de nosotros para pelear; pero los derrotamos,
conquistamos su tierra y se la dimos como heredad a Rubén, a Gad y a la media tribu de Manasés.
Guardaréis, pues, las palabras de este pacto y las pondréis por obra, para que prosperéis en todo lo que hagáis.
»Vosotros todos estáis hoy en presencia de Jehová, vuestro Dios: los cabezas de vuestras tribus, vuestros ancianos y vuestros oficiales, todos los hombres de Israel;
vuestros niños, vuestras mujeres y los extranjeros que habitan en medio de tu campamento, desde el que corta tu leña hasta el que saca tu agua;
para entrar en el pacto de Jehová, tu Dios, que bajo juramento Jehová, tu Dios, concierta hoy contigo,
para confirmarte hoy como su pueblo y para que él sea tu Dios, de la manera que te ha dicho y como lo juró a tus padres Abraham, Isaac y Jacob.
Y no solamente con vosotros hago yo este pacto y este juramento,
sino con los que están aquí presentes hoy con nosotros delante de Jehová, nuestro Dios, y con los que no están aquí hoy con nosotros.
Porque vosotros sabéis cómo habitamos en la tierra de Egipto, y cómo hemos pasado en medio de las naciones por las cuales habéis pasado.
Habéis visto sus abominaciones y los ídolos de madera y piedra, de plata y oro, que tienen consigo.
No sea que haya entre vosotros hombre o mujer, familia o tribu, cuyo corazón se aparte hoy de Jehová, nuestro Dios, para ir a servir a los dioses de esas naciones; no sea que haya en medio de vosotros raíz que produzca hiel y ajenjo,
y después de oír las palabras de esta maldición, él se congratule en su corazón, diciendo: “Tendré paz, aunque ande en la dureza de mi corazón, puesto que con la embriaguez se aplaca la sed.”
No querrá Jehová perdonarlo, sino que entonces humeará la ira de Jehová y su celo sobre ese hombre, se asentará sobre él toda maldición escrita en este libro y Jehová borrará su nombre de debajo del cielo.
Jehová lo apartará de todas las tribus de Israel para mal, conforme a todas las maldiciones del pacto escrito en este libro de la Ley.
»Y las generaciones venideras, vuestros hijos que se levanten después de vosotros, y el extranjero que vendrá de lejanas tierras, cuando vean las plagas de aquella tierra y las enfermedades de que Jehová la habrá hecho enfermar, dirán:
“Azufre y sal, abrasada está toda su tierra; no será sembrada ni producirá, ni crecerá en ella hierba alguna, como sucedió en la destrucción de Sodoma y de Gomorra, de Adma y de Zeboim, las cuales Jehová destruyó en su furor y en su ira.”
Más aún, todas las naciones preguntarán: “¿Por qué hizo esto Jehová a esta tierra? ¿Qué significa el ardor de esta gran ira?”
Entonces responderán: “Por cuanto dejaron el pacto de Jehová, el Dios de sus padres, que él concertó con ellos cuando los sacó de la tierra de Egipto;
fueron a servir a dioses ajenos, y se inclinaron ante dioses que no conocían y que ninguna cosa les habían dado.
Por tanto, se encendió la ira de Jehová contra esta tierra, para traer sobre ella todas las maldiciones escritas en este libro.
Jehová los desarraigó de su tierra con ira, con furor y con gran indignación, y los arrojó a otra tierra, como hoy se ve.”
»Las cosas secretas pertenecen a Jehová, nuestro Dios, pero las reveladas son para nosotros y para nuestros hijos para siempre, a fin de que cumplamos todas las palabras de esta Ley.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible