Скрыть
31:1
31:9
31:13
31:22
31:25
31:26
31:29
31:30
Синодальный
1 Моисей увещевает израильтян и Иисуса Навина иметь мужество и веру; 9 закон должен читаться каждые семь лет; 14 предсказание смерти Моисея; 24 писанный закон положен одесную ковчега.
И пошел Моисей, и говорил слова сии всем [сынам] Израиля,
и сказал им: теперь мне сто двадцать лет, я не могу уже выходить и входить, и Господь сказал мне: «ты не перейдешь Иордан сей»;
Господь Бог твой Сам пойдет пред тобою; Он истребит народы сии от лица твоего, и ты овладеешь ими; Иисус пойдет пред тобою, как говорил Господь;
и поступит Господь с ними так же, как Он поступил с Сигоном и Огом, царями Аморрейскими, [которые были по эту сторону Иордана,] и с землею их, которых он истребил;
и предаст их Господь вам, и вы поступите с ними по всем заповедям, какие заповедал я вам;
будьте тверды и мужественны, не бойтесь, [не ужасайтесь] и не страшитесь их, ибо Господь Бог твой Сам пойдет с тобою [и] не отступит от тебя и не оставит тебя.
И призвал Моисей Иисуса и пред очами всех Израильтян сказал ему: будь тверд и мужествен, ибо ты войдешь с народом сим в землю, которую Господь клялся отцам его дать ему, и ты разделишь ее на уделы ему;
Господь Сам пойдет пред тобою, Сам будет с тобою, не отступит от тебя и не оставит тебя, не бойся и не ужасайся.
И написал Моисей закон сей, и отдал его священникам, сынам Левииным, носящим ковчег завета Господня, и всем старейшинам [сынов] Израилевых.
И завещал им Моисей и сказал: по прошествии семи лет, в год отпущения, в праздник кущей,
когда весь Израиль придет явиться пред лице Господа Бога твоего на место, которое изберет [Господь], читай сей закон пред всем Израилем вслух его;
собери народ, мужей и жен, и детей, и пришельцев твоих, которые будут в жилищах твоих, чтоб они слушали и учились, и чтобы боялись Господа Бога вашего, и старались исполнять все слова закона сего;
и сыны их, которые не знают сего, услышат и научатся бояться Господа Бога вашего во все дни, доколе вы будете жить на земле, в которую вы переходите за Иордан, чтоб овладеть ею.
И сказал Господь Моисею: вот, дни твои приблизились к смерти; призови Иисуса и станьте у [входа] скинии собрания, и Я дам ему наставления. И пришел Моисей и Иисус, и стали у [входа] скинии собрания.
И явился Господь в скинии в столпе облачном, и стал столп облачный у входа скинии [собрания].
И сказал Господь Моисею: вот, ты почиешь с отцами твоими, и станет народ сей блудно ходить вслед чужих богов той земли, в которую он вступает, и оставит Меня, и нарушит завет Мой, который Я поставил с ним;
и возгорится гнев Мой на него в тот день, и Я оставлю их и сокрою лице Мое от них, и он истреблен будет, и постигнут его многие бедствия и скорби, и скажет он в тот день: «не потому ли постигли меня сии бедствия, что нет [Господа] Бога моего среди меня?»
и Я сокрою лице Мое [от него] в тот день за все беззакония его, которые он сделает, обратившись к иным богам.
Итак напишите себе [слова] песни сей, и научи ей сынов Израилевых, и вложи ее в уста их, чтобы песнь сия была Мне свидетельством на сынов Израилевых;
ибо Я введу их в землю [добрую], как Я клялся отцам их, где течет молоко и мед, и они будут есть и насыщаться, и утучнеют, и обратятся к иным богам, и будут служить им, а Меня отвергнут и нарушат завет Мой, [который Я завещал им];
и когда постигнут их многие бедствия и скорби, тогда песнь сия будет против них свидетельством, ибо она не выйдет [из уст их и] из уст потомства их. Я знаю мысли их, которые они имеют ныне, прежде нежели Я ввел их в [добрую] землю, о которой Я клялся [отцам их].
И написал Моисей песнь сию в тот день и научил ей сынов Израилевых.
И заповедал Господь Иисусу, сыну Навину, и сказал [ему]: будь тверд и мужествен, ибо ты введешь сынов Израилевых в землю, о которой Я клялся им, и Я буду с тобою.
Когда Моисей вписал в книгу все слова закона сего до конца,
тогда Моисей повелел левитам, носящим ковчег завета Господня, сказав:
возьмите сию книгу закона и положите ее одесную ковчега завета Господа Бога вашего, и она там будет свидетельством против тебя;
ибо я знаю упорство твое и жестоковыйность твою: вот и теперь, когда я живу с вами ныне, вы упорны пред Господом; не тем ли более по смерти моей?
соберите ко мне всех старейшин колен ваших [и судей ваших] и надзирателей ваших, и я скажу вслух их слова сии и призову во свидетельство на них небо и землю;
ибо я знаю, что по смерти моей вы развратитесь и уклонитесь от пути, который я завещал вам, и в последствие времени постигнут вас бедствия за то, что вы будете делать зло пред очами Господа [Бога], раздражая Его делами рук своих.
И изрек Моисей вслух всего собрания Израильтян слова песни сей до конца:
Церковнославянский (рус)
И сконча́ Моисе́й глаго́ля вся́ словеса́ сiя́ ко всѣ́мъ сыно́мъ Изра́илевымъ
и рече́ къ ни́мъ: ста́ и два́десяти лѣ́тъ а́зъ е́смь дне́сь: не воз­могу́ ксему́ входи́ти и исходи́ти: Госпо́дь же рече́ ко мнѣ́: не пре́йдеши Иорда́на сего́:
Госпо́дь Бо́гъ тво́й предъиды́й предъ лице́мъ тво­и́мъ, То́й потреби́тъ язы́ки сiя́ от­ лица́ тво­его́, и наслѣ́диши и́хъ: и Иису́съ предъиды́й предъ лице́мъ тво­и́мъ, я́коже глаго́ла Госпо́дь:
и сотвори́тъ и́мъ Госпо́дь, я́коже сотвори́ Сио́ну и О́гу, дву́мъ царе́мъ Аморре́йскимъ, и́же бы́ша объ о́нъ по́лъ Иорда́на, и земли́ и́хъ, я́коже потреби́ и́хъ
и предаде́ и́хъ Госпо́дь въ ру́цѣ ва́ши: и сотвори́те и́мъ, я́коже заповѣ́дахъ ва́мъ:
мужа́йся и крѣпи́ся, не бо́йся, ни ужаса́йся, ни устраша́йся от­ лица́ и́хъ: я́ко Госпо́дь Бо́гъ тво́й, Се́й предъиды́й съ ва́ми, и не от­сту́питъ от­ тебе́, ниже́ оста́витъ тя́.
И при­­зва́ Моисе́й Иису́са и рече́ ему́ предъ всѣ́мъ Изра́илемъ: мужа́йся и крѣпи́ся: ты́ бо вни́деши предъ лице́мъ люді́й си́хъ въ зе́млю, ю́же кля́т­ся Госпо́дь отце́мъ ва́шымъ да́ти и́мъ, и ты́ въ наслѣ́дiе раздѣли́ши ю́ и́мъ:
и Госпо́дь, иды́й съ тобо́ю, не от­сту́питъ от­ тебе́, ниже́ оста́витъ тя́: не бо́йся, ни ужаса́йся.
И вписа́ Моисе́й вся́ словеса́ зако́на сего́ въ кни́гу и даде́ жерце́мъ сыно́мъ Леві́инымъ, воз­дви́жущымъ ковче́гъ завѣ́та Госпо́дня, и ста́рцемъ сыно́въ Изра́илевыхъ.
И заповѣ́да и́мъ Моисе́й въ то́й де́нь, глаго́ля: по седми́ лѣ́тѣхъ во вре́мя лѣ́та оставле́нiя, въ пра́здникъ ку́щей,
егда́ схо́дит­ся ве́сь Изра́иль яви́тися предъ Го́сподемъ Бо́гомъ тво­и́мъ на мѣ́стѣ, е́же избере́тъ Госпо́дь, чита́йте зако́нъ се́й предъ всѣ́мъ Изра́илемъ во у́шы и́хъ:
собери́те лю́ди, му́жы и жены́ и дѣ́ти, и при­­ше́лца, и́же во градѣ́хъ ва́шихъ, да услы́шатъ и науча́т­ся боя́тися Го́спода Бо́га ва́­шего, и послу́шаютъ твори́ти вся́ словеса́ зако́на сего́:
и сы́нове и́хъ, и́же не вѣ́дятъ, услы́шатъ и науча́т­ся боя́тися Го́спода Бо́га ва́­шего во вся́ дни́, ели́ки поживу́тъ на земли́, на ню́же вы́ прехо́дите Иорда́нъ та́мо наслѣ́дити ю́.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: се́, при­­бли́жишася дні́е сме́рти тво­ея́: при­­зови́ Иису́са, и ста́ните предъ две́рьми ски́нiи свидѣ́нiя, и заповѣ́мъ ему́. И и́де Моисе́й и Иису́съ ко ски́нiи свидѣ́нiя, и ста́ста предъ две́рьми ски́нiи свидѣ́нiя.
И сни́де Госпо́дь въ столпѣ́ о́блачнѣ, и ста́ у две́рiй ски́нiи свидѣ́нiя: и ста́ сто́лпъ о́блачный у две́рiй ски́нiи свидѣ́нiя.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: се́, ты́ почі́еши со отцы́ тво­и́ми, и воста́в­ше лю́дiе сі́и соблу́дятъ вслѣ́дъ бого́въ чужди́хъ земли́, въ ню́же вхо́дятъ сі́и та́мо, и оста́вятъ Мя́, и разоря́тъ завѣ́тъ Мо́й, его́же завѣща́хъ и́мъ:
и разгнѣ́ваюся я́ростiю на ня́ въ то́й де́нь, и оста́влю я́, и от­вращу́ лице́ Мое́ от­ ни́хъ, и бу́дутъ въ снѣ́дь: и обря́щутъ я́ зла́ мно́га и ско́рби, и реку́тъ въ де́нь то́й: поне́же нѣ́сть Го́спода Бо́га въ на́съ, пости́гнуша ны́ зла́я сiя́:
А́зъ же от­враще́нiемъ от­вращу́ лице́ Мое́ от­ ни́хъ въ то́й де́нь, зло́бъ ра́ди всѣ́хъ я́же сотвори́ша, я́ко обрати́шася къ бого́мъ чужди́мъ:
и ны́нѣ напиши́те словеса́ пѣ́сни сея́, и научи́те е́й сы́ны Изра́илевы, и вложи́те ю́ во уста́ и́хъ, да бу́детъ Мнѣ́ пѣ́снь сiя́ во свидѣ́тел­ст­во въ сынѣ́хъ Изра́илевыхъ:
введу́ бо и́хъ въ зе́млю благу́ю, е́юже кля́хся отце́мъ и́хъ, да́ти и́мъ зе́млю кипя́щую ме́домъ и млеко́мъ, и ядя́тъ, и насы́тив­шеся утолстѣ́ютъ, и обратя́т­ся къ бого́мъ чужди́мъ, и послу́жатъ и́мъ, и разгнѣ́ваютъ Мя́, и разоря́тъ завѣ́тъ Мо́й, его́же завѣща́хъ и́мъ:
и бу́детъ егда́ пости́гнутъ и́хъ мно́га зла́ и ско́рби, и противоста́нетъ пѣ́снь сiя́ предъ лице́ и́хъ свидѣ́тел­ст­ву­ю­щи, я́ко не забве́на бу́детъ от­ у́стъ и́хъ и от­ у́стъ сѣ́мене и́хъ: А́зъ бо вѣ́мъ зло́бу и́хъ, ели́ка творя́тъ дне́сь здѣ́, пре́жде введе́нiя и́хъ въ зе́млю благу́ю, е́юже кля́хся отце́мъ и́хъ.
И написа́ Моисе́й пѣ́снь сiю́ въ то́й де́нь и научи́ е́й сы́ны Изра́илевы. И заповѣ́да Моисе́й Иису́су сы́ну Нави́ну и рече́ ему́:
мужа́йся и крѣпи́ся: ты́ бо введе́ши сы́ны Изра́илевы въ зе́млю, е́юже кля́т­ся и́мъ Госпо́дь, и То́й бу́детъ съ тобо́ю.
Егда́ же сконча́ Моисе́й пиша́ вся́ словеса́ зако́на сего́ въ кни́гу да́же до конца́,
и заповѣ́да леви́томъ воз­дви́жущымъ ковче́гъ завѣ́та Госпо́дня, глаго́ля:
взе́мше кни́гу зако́на сего́, положи́те ю́ от­ страны́ ковче́га завѣ́та Го́спода Бо́га ва́­шего, и бу́детъ та́мо ва́мъ во свидѣ́тел­ст­во:
я́ко а́зъ вѣ́мъ рве́нiе твое́ и вы́ю твою́ жесто́кую: еще́ бо мнѣ́ жи́ву су́щу съ ва́ми дне́сь, преогорча́юще бы́сте Го́спода, кольми́ па́че по сме́рти мо­е́й?
Собери́те ко мнѣ́ племенонача́лники ва́шя и ста́рцы ва́шя, и судiи́ ва́шя и книговводи́тели ва́шя, да воз­глаго́лю во у́шы и́хъ вся́ словеса́ сiя́ и засвидѣ́тел­ст­вую и́мъ не́бомъ и земле́ю:
вѣ́мъ бо, я́ко по сконча́нiи мо­е́мъ беззако́нiемъ собеззако́н­нуете и уклоните́ся от­ пути́, его́же [а́зъ] заповѣ́дахъ ва́мъ, и сря́щутъ ва́съ зла́я въ послѣ́днiя дни́, я́ко сотворите́ зло́е предъ Го́сподемъ Бо́гомъ, прогнѣ́вати Его́ въ дѣ́лѣхъ ру́къ ва́шихъ.
И глаго́ла Моисе́й во ушеса́ всего́ со́нма Изра́илева словеса́ пѣ́сни сея́ да́же до конца́:
 Fue Moisés y le dirigió estas palabras a todo Israel.
Les dijo:

«Ya tengo ciento veinte años de edad y no puedo salir ni entrar. Además de esto, Jehová me ha dicho: “No pasarás este Jordán.”

Jehová, tu Dios, él pasa delante de ti; él destruirá a estas naciones delante de ti, y las heredarás. Josué será el que pasará delante de ti, como Jehová ha dicho.
Jehová hará con ellos como hizo con Sehón y con Og, reyes de los amorreos, y con su tierra, a quienes destruyó.
Los entregará Jehová delante de vosotros, y haréis con ellos conforme a todo lo que os he mandado.
¡Esforzaos y cobrad ánimo! No temáis ni tengáis miedo de ellos, porque Jehová, tu Dios, es el que va contigo; no te dejará, ni te desamparará.»
Después llamó Moisés a Josué y le dijo en presencia de todo Israel:

«¡Esfuérzate y anímate!, porque tú entrarás con este pueblo a la tierra que juró Jehová a sus padres que les daría, y tú se la harás heredar.

Jehová va delante de ti; él estará contigo, no te dejará ni te desamparará. No temas ni te intimides.»
Escribió Moisés esta Ley y se la dio a los sacerdotes, hijos de Leví, que llevaban el Arca del pacto de Jehová, y a todos los ancianos de Israel.
Y Moisés les dio esta orden:

«Cada siete años, al llegar el año de la remisión, en la fiesta de los Tabernáculos,

cuando vaya todo Israel a presentarse delante de Jehová, tu Dios, en el lugar que él escoja, leerás esta Ley ante todo Israel, a oídos de todos ellos.
Harás congregar al pueblo, hombres, mujeres y niños, y los extranjeros que estén en tus ciudades, para que oigan y aprendan a temer a Jehová, vuestro Dios, y cuiden de cumplir todas las palabras de esta Ley.
También los hijos de ellos, que no la conocen, podrán oírla y aprenderán a temer a Jehová, vuestro Dios, todos los días que viváis sobre la tierra que vais a poseer tras pasar el Jordán.»
Luego Jehová dijo a Moisés:

«Mira, se ha acercado el día de tu muerte. Llama a Josué y esperad en el Tabernáculo de reunión para que yo le dé mis órdenes.»

Fueron, pues, Moisés y Josué, y esperaron en el Tabernáculo de reunión,

y se apareció Jehová en el Tabernáculo, en la columna de nube, la cual se puso sobre la puerta del Tabernáculo.
Entonces Jehová dijo a Moisés:

«He aquí que vas a dormir con tus padres, y este pueblo se levantará para prostituirse tras los dioses ajenos de la tierra adonde va para vivir en medio de ella. Me dejará e invalidará el pacto que he concertado con él.

Pero aquel día se encenderá mi furor contra él, los abandonaré y esconderé de ellos mi rostro; serán consumidos y vendrán sobre ellos muchos males y angustias. Dirán en aquel día: “¿No me han venido estos males porque no está mi Dios en medio de mí?”
Pero ciertamente yo esconderé mi rostro en aquel día, por todo el mal que ellos habrán hecho, por haberse vuelto a dioses ajenos.
»Ahora pues, escribe este cántico y enséñalo a los hijos de Israel; ponlo en su boca, para que este cántico me sirva de testigo contra los hijos de Israel.
Porque cuando yo los introduzca en la tierra que juré a sus padres, la cual fluye leche y miel, comerán hasta saciarse, y engordarán, se volverán a dioses ajenos y los servirán, me enojarán e invalidarán mi pacto.
Y cuando les vengan muchos males y angustias, entonces este cántico servirá de testigo contra él, pues será recordado por boca de sus descendientes; porque yo conozco lo que se proponen de antemano, antes que los introduzca en la tierra que juré darles.»
Moisés escribió este cántico aquel día, y lo enseñó a los hijos de Israel.
Luego dio esta orden a Josué hijo de Nun:

«¡Esfuérzate y anímate!, pues tú introducirás a los hijos de Israel en la tierra que les juré, y yo estaré contigo.»

Cuando acabó Moisés de escribir las palabras de esta Ley en un libro hasta concluirlo,
Moisés dio estas órdenes a los levitas que llevaban el Arca del pacto de Jehová:
«Tomad este libro de la Ley y ponedlo al lado del Arca del pacto de Jehová, vuestro Dios; que esté allí como testigo contra ti.
Porque yo conozco tu rebelión y tu dura cerviz. Si aun viviendo yo con vosotros hoy, sois rebeldes a Jehová; ¿cuánto más después que yo haya muerto?
Congregad junto a mí a todos los ancianos de vuestras tribus y a vuestros oficiales; yo hablaré en sus oídos estas palabras, y llamaré como testigos contra ellos a los cielos y a la tierra.
Porque yo sé que, después de mi muerte, ciertamente os corromperéis y os apartaréis del camino que os he mandado, y que la desgracia vendrá sobre vosotros en los días venideros, por haber hecho lo malo ante los ojos de Jehová, enojándolo con la obra de vuestras manos.»
Entonces pronunció Moisés a oídos de toda la congregación de Israel, de principio a fin, las palabras de este cántico:
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible