Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Ездр.
Неем.
2Ездр.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Притч.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Макк.
2Макк.
3Макк.
3Ездр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
34:2
34:11
34:12
1 Моисей увидел Ханаан с горы Нево и умер на ней; 7 плач Израиля о Моисее; Иисус Навин занял его место.
И взошел Моисей с равнин Моавитских на гору Нево, на вершину Фасги, что против Иерихона, и показал ему Господь всю землю Галаад до самого Дана,
и всю [землю] Неффалимову, и [всю] землю Ефремову и Манассиину, и всю землю Иудину, даже до самого западного моря,
и полуденную страну и равнину долины Иерихона, город Пальм, до Сигора.
И сказал ему Господь: вот земля, о которой Я клялся Аврааму, Исааку и Иакову, говоря: «семени твоему дам ее»; Я дал тебе увидеть ее глазами твоими, но в нее ты не войдешь.
И умер там Моисей, раб Господень, в земле Моавитской, по слову Господню;
и погребен на долине в земле Моавитской против Беф-Фегора, и никто не знает места погребения его даже до сего дня.
Моисею было сто двадцать лет, когда он умер; но зрение его не притупилось, и крепость в нем не истощилась.
И оплакивали Моисея сыны Израилевы на равнинах Моавитских [у Иордана близ Иерихона] тридцать дней. И прошли дни плача и сетования о Моисее.
И Иисус, сын Навин, исполнился духа премудрости, потому что Моисей возложил на него руки свои, и повиновались ему сыны Израилевы и делали так, как повелел Господь Моисею.
И не было более у Израиля пророка такого, как Моисей, которого Господь знал лицем к лицу,
по всем знамениям и чудесам, которые послал его Господь сделать в земле Египетской над фараоном и над всеми рабами его и над всею землею его,
и по руке сильной и по великим чудесам, которые Моисей совершил пред глазами всего Израиля.
И взы́де Моисе́й от араво́ѳа Моа́вля на го́ру Нава́въ, на ве́рхъ Фазга́, я́же е́сть пря́мо Иерихо́ну: и показа́ ему́ Госпо́дь всю́ зе́млю Галаа́дску да́же до Да́на,
и всю́ зе́млю Нефѳали́млю, и всю́ зе́млю Ефре́мову и Манассі́ину, и всю́ зе́млю Иу́дину да́же до мо́ря послѣ́дняго,
и пусты́ню и окре́стная [се́ла] Иерихо́на, гра́дъ Фи́никовъ да́же до Сиго́ра,
и рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: сiя́ земля́, е́юже кля́хся Авраа́му и Исаа́ку и Иа́кову, глаго́ля: сѣ́мени ва́шему да́мъ ю́: и показа́хъ ю́ очесе́мъ твои́мъ, и та́мо не вни́деши.
И сконча́ся та́мо Моисе́й ра́бъ Госпо́день въ земли́ Моа́вли сло́вомъ Госпо́днимъ.
И погребо́ша его́ въ земли́ Моа́вли бли́зъ до́му Фого́рова. И не увѣ́да никто́же погребе́нiя его́ да́же до дне́ сего́.
Моисе́ю же бѣ́ сто́ и два́десять лѣ́тъ, егда́ сконча́ся: не отемнѣ́стѣ о́чи его́, ни истлѣ́ста устнѣ́ его́.
И пла́кашася сы́нове Изра́илевы Моисе́а во араво́ѳѣ Моа́вли у Иорда́на бли́зъ Иерихо́на три́десять дні́й. И сконча́шася дні́е пла́ча сѣ́тованiя о Моисе́и.
И Иису́съ сы́нъ Нави́нъ напо́лнися ду́ха ра́зума: возложи́ бо Моисе́й ру́цѣ свои́ на него́. И послу́шаша его́ сы́нове Изра́илевы, и сотвори́ша я́коже заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю.
И не воста́ ктому́ проро́къ во Изра́или я́коже Моисе́й, его́же позна́ Госпо́дь лице́мъ къ лицу́,
во всѣ́хъ зна́менiихъ и чудесѣ́хъ, его́же посла́ Госпо́дь сотвори́ти я́ въ земли́ Еги́петстѣй фарао́ну и рабо́мъ его́ и все́й земли́ его́,
ди́вная вели́кая, и ру́ку крѣ́пкую [и мы́шцу высо́кую], я́же сотвори́ Моисе́й предъ всѣ́мъ Изра́илемъ.
Коне́цъ кни́зѣ пя́тѣй Моисе́овѣ: и́мать въ себѣ́ гла́въ 34.
Коне́цъ кни́зѣ пя́тѣй Моисе́овѣ: и́мать въ себѣ́ гла́въ 34.
Арабский (Arabic Van Dyke)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
وصعد موسى من عربات موآب الى جبل نبو الى راس الفسجة الذي قبالة اريحا فاراه الرب جميع الارض من جلعاد الى دان
وجميع نفتالي وارض افرايم ومنسّى وجميع ارض يهوذا الى البحر الغربي
والجنوب والدائرة بقعة اريحا مدينة النخل الى صوغر.
وقال له الرب هذه هي الارض التي اقسمت لابراهيم واسحق ويعقوب قائلا لنسلك اعطيها. قد اريتك اياها بعينيك ولكنك الى هناك لا تعبر.
فمات هناك موسى عبد الرب في ارض موآب حسب قول الرب.
ودفنه في الجواء في ارض موآب مقابل بيت فغور ولم يعرف انسان قبره الى هذا اليوم
وكان موسى ابن مئة وعشرين سنة حين مات ولم تكلّ عينه ولا ذهبت نضارته
فبكى بنو اسرائيل موسى في عربات موآب ثلاثين يوما. فكملت ايام بكاء مناحة موسى
ويشوع بن نون كان قد امتلأ روح حكمة اذ وضع موسى عليه يديه فسمع له بنو اسرائيل وعملوا كما اوصى الرب موسى
ولم يقم بعد نبي في اسرائيل مثل موسى الذي عرفه الرب وجها لوجه
في جميع الآيات والعجائب التي ارسله الرب ليعملها في ارض مصر بفرعون وبجميع عبيده وكل ارضه
وفي كل اليد الشديدة وكل المخاوف العظيمة التي صنعها موسى امام اعين جميع اسرائيل