Скрыть
11:3
11:4
11:7
11:10
Церковнославянский (рус)
Посли́ хлѣ́бъ тво́й на лице́ воды́, я́ко во мно́же­ст­вѣ дні́й обря́щеши его́.
Да́ждь ча́сть седми́мъ и осми́мъ, я́ко не вѣ́си, что́ бу́детъ лука́во на земли́.
А́ще испо́лнят­ся о́блацы дождя́, на зе́млю излива́ютъ: и а́ще паде́тъ дре́во на ю́гъ, и а́ще на сѣ́веръ, на мѣ́стѣ, идѣ́же паде́тъ дре́во, та́мо бу́детъ.
Блюды́й вѣ́тра не сѣ́етъ, и сматря́яй во о́блацѣхъ не по́жнетъ.
Въ ни́хже нѣ́сть вѣ́дый, кі́и пу́ть ду́ха, я́коже ко́сти во чре́вѣ ражда́ющiя: та́ко не уразумѣ́еши дѣ́лъ Бо́жiихъ, ели́ка сотвори́тъ вся́ческая.
Въ зау́трiи сѣ́й сѣ́мя твое́, и въ ве́черъ да не оставля́етъ рука́ твоя́: я́ко не вѣ́си, ко́е про­изы́детъ сiе́ или́ о́но, и а́ще обоя́ вку́пѣ блага́я.
И сла́дко свѣ́тъ, и бла́го очи́ма зрѣ́ти со́лнце:
я́ко а́ще и мно́га лѣ́та поживе́тъ человѣ́къ, и о всѣ́хъ си́хъ воз­весели́т­ся, и помяне́тъ дни́ тмы́, я́ко мно́зи бу́дутъ: все́ гряду́щее суета́.
Весели́ся, ю́ноше, во ю́ности тво­е́й, и да ублажи́тъ тя́ се́рдце твое́ во дне́хъ ю́ности тво­ея́, и ходи́ въ путе́хъ се́рдца тво­его́ непоро́ченъ и не въ видѣ́нiи о́чiю твое́ю: и разумѣ́й, я́ко о всѣ́хъ си́хъ при­­веде́тъ тя́ Бо́гъ на су́дъ:
и от­ста́ви я́рость от­ се́рдца тво­его́, и от­ри́ни лука́в­ст­во от­ пло́ти тво­ея́: я́ко ю́ность и безу́мiе суета́.
Синодальный
1 «Не можешь знать дело Бога»; 7 «Веселись, юноша, в юности твоей … только знай, что … Бог приведет тебя на суд».
Отпускай хлеб твой по водам, потому что по прошествии многих дней опять найдешь его.
Давай часть семи и даже восьми, потому что не знаешь, какая беда будет на земле.
Когда облака будут полны, то они прольют на землю дождь; и если упадет дерево на юг или на север, то оно там и останется, куда упадет.
Кто наблюдает ветер, тому не сеять; и кто смотрит на облака, тому не жать.
Как ты не знаешь путей ветра и того, как образуются кости во чреве беременной, так не можешь знать дело Бога, Который делает все.
Утром сей семя твое, и вечером не давай отдыха руке твоей, потому что ты не знаешь, то или другое будет удачнее, или то и другое равно хорошо будет.
Сладок свет, и приятно для глаз видеть солнце.
Если человек проживет и много лет, то пусть веселится он в продолжение всех их, и пусть помнит о днях темных, которых будет много: все, что будет, – суета!
Веселись, юноша, в юности твоей, и да вкушает сердце твое радости во дни юности твоей, и ходи по путям сердца твоего и по видению очей твоих; только знай, что за все это Бог приведет тебя на суд.
И удаляй печаль от сердца твоего, и уклоняй злое от тела твоего, потому что детство и юность – суета.
Грузинский
წყალს გაატანე შენი პური, რადგან მრავალთა დღეთა შემდგომ კვლავ მოიძიებ.
მიეც ნაწილი ქონებისა შვიდს, რვასაც კი, რადგან არ იცი, რა უბედურება მოელის ქვეყანას.
როცა ღრუბელი აივსება, წვიმაც იწვიმებს ქვეყანაზე; თუ დაეცა ხე სამხრეთში ან ჩრდილოეთში, სადაც დაეცა, იქვე დარჩება.
ვინც ქარს აკვირდება, ვერ დათესავს; ვინც ღრუბლებს შესცქერის, ვერას მოიმკის.
როგორც არ უწყი გზა ქარისა და როგორ ისახება ძვლები სავსე მუცელში, ასევე არ უწყი საქმენი ღვთისა, რომელმაც ყოველივე შექმნა.
დილით თესე შენი თესლი და მწუხრისას ნუ დაისვენებს შენი ხელი; რადგან არ იცი, რომელი უფრო სასიკეთოა; იქნებ ორივე ერთნაირად კარგი გამოდგეს.
ტკბილია სინათლე და საამურია თვალთათვის მზის ჭვრეტა.
თუნდაც მრავალი წელი იცოცხლოს კაცმა და იმხიარულოს, ახსოვდეს, რომ მრავლად იქნება შავი დღეები; ყველაფერი, რაც მოვა, ამაოა.
იხარე, ყრმაო, ვიდრე ნორჩი ხარ; გაამოს შენმა გულმა სიყმაწვილეში, მიჰყევ შენს გულს და თვალთა მზერას; ოღონდ იცოდე, ყველაფრის ამის გამო სამსჯავროზე წარგადგენს ღმერთი.
უკუიყარე გულიდან დარდი და სხეულს არიდე უამური რამ, რადგან ბავშვობაც და სიყმაწვილეც ამაოა და წარმავალი.
Mitte panem tuum super transeuntes aquas, quia post tempora multa invenies illum.
Da partem septem necnon et octo, quia ignoras, quid futurum sit mali super terram.
Si repletae fuerint nubes, imbrem super terram effundent; si ceciderit lignum ad austrum aut ad aquilonem, in quocumque loco ceciderit, ibi erit.
Qui observat ventum, non seminat, et, qui considerat nubes, numquam metet.
Quomodo ignoras, quae sit via spiritus, et qua ratione compingantur ossa in ventre praegnantis, sic nescis opera Dei, qui fabricator est omnium.
Mane semina semen tuum, et vespere ne cesset manus tua, quia nescis quid magis prosit, hoc aut illud, et si utrumque simul melius erit.
Dulce lumen, et delectabile est oculis videre solem.
Si annis multis vixerit homo et in his omnibus laetatus fuerit, meminisse debet tenebrosi temporis, quod multum erit: omne, quod venerit, vanitas.
Laetare ergo, iuvenis, in adulescentia tua, et in bono sit cor tuum in diebus iuventutis tuae, et ambula in viis cordis tui et in intuitu oculorum tuorum et scito quod pro omnibus his adducet te Deus in iudicium.
Aufer curam a corde tuo et amove malum a carne tua; adulescentia enim et iuventus vanae sunt.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible