Скрыть
7:4
7:6
7:7
7:8
7:10
7:11
7:15
7:18
7:21
7:22
7:23
7:27
Синодальный
1 Печаль и веселие; 11 мудрость, благополучие, праведность; 23 исследование мудрости: «Бог сотворил человека правым, а люди пустились во многие помыслы».
Доброе имя лучше дорогой масти, и день смерти – дня рождения.
Лучше ходить в дом плача об умершем, нежели ходить в дом пира; ибо таков конец всякого человека, и живой приложит это к своему сердцу.
Сетование лучше смеха; потому что при печали лица сердце делается лучше.
Сердце мудрых – в доме плача, а сердце глупых – в доме веселья.
Лучше слушать обличения от мудрого, нежели слушать песни глупых;
потому что смех глупых то же, что треск тернового хвороста под котлом. И это – суета!
Притесняя других, мудрый делается глупым, и подарки портят сердце.
Конец дела лучше начала его; терпеливый лучше высокомерного.
Не будь духом твоим поспешен на гнев, потому что гнев гнездится в сердце глупых.
Не говори: «отчего это прежние дни были лучше нынешних?», потому что не от мудрости ты спрашиваешь об этом.
Хороша мудрость с наследством, и особенно для видящих солнце:
потому что под сенью ее то же, что под сенью серебра; но превосходство знания в том, что мудрость дает жизнь владеющему ею.
Смотри на действование Божие: ибо кто может выпрямить то, что Он сделал кривым?
Во дни благополучия пользуйся благом, а во дни несчастья размышляй: то и другое соделал Бог для того, чтобы человек ничего не мог сказать против Него.
Всего насмотрелся я в суетные дни мои: праведник гибнет в праведности своей; нечестивый живет долго в нечестии своем.
Не будь слишком строг, и не выставляй себя слишком мудрым; зачем тебе губить себя?
Не предавайся греху, и не будь безумен: зачем тебе умирать не в свое время?
Хорошо, если ты будешь держаться одного и не отнимать руки от другого; потому что кто боится Бога, тот избежит всего того.
Мудрость делает мудрого сильнее десяти властителей, которые в городе.
Нет человека праведного на земле, который делал бы добро и не грешил бы;
поэтому не на всякое слово, которое говорят, обращай внимание, чтобы не услышать тебе раба твоего, когда он злословит тебя;
ибо сердце твое знает много случаев, когда и сам ты злословил других.
Все это испытал я мудростью; я сказал: «буду я мудрым»; но мудрость далека от меня.
Далеко то, что было, и глубоко – глубоко: кто постигнет его?
Обратился я сердцем моим к тому, чтобы узнать, исследовать и изыскать мудрость и разум, и познать нечестие глупости, невежества и безумия, –
и нашел я, что горче смерти женщина, потому что она – сеть, и сердце ее – силки, руки ее – оковы; добрый пред Богом спасется от нее, а грешник уловлен будет ею.
Вот это нашел я, сказал Екклесиаст, испытывая одно за другим.
Чего еще искала душа моя, и я не нашел? – Мужчину одного из тысячи я нашел, а женщины между всеми ими не нашел.
Только это я нашел, что Бог сотворил человека правым, а люди пустились во многие помыслы.
Церковнославянский (рус)
2Бла́го и́мя па́че еле́а бла́га, и де́нь сме́ртный па́че дня́ рожде́нiя его́.
3Бла́го ходи́ти въ до́мъ пла́ча, не́жели ходи́ти въ до́мъ пи́ра, поне́же сiе́ коне́цъ вся́кому человѣ́ку, и живы́й да́стъ бла́го въ се́рдцы его́.
4Бла́га я́рость па́че смѣ́ха, я́ко во зло́бѣ лица́ ублажи́т­ся се́рдце.
5Се́рдце му́дрыхъ въ дому́ пла́ча, а се́рдце безу́мныхъ въ дому́ весе́лiя.
6Бла́го е́же слы́шати преще́нiе прему́дра, па́че му́жа слы́шащаго пѣ́снь безу́мныхъ:
7я́коже гла́съ те́рнiя подъ котло́мъ, та́ко смѣ́хъ безу́мныхъ. И сiе́ суета́.
8Я́ко клевета́ льсти́тъ му́драго и погубля́етъ се́рдце благоро́д­ст­вiя его́.
9Бла́га послѣ́дняя слове́съ па́че нача́ла его́: бла́гъ терпѣли́вый па́че высо́каго ду́хомъ.
10Не тщи́ся въ ду́сѣ сво­е́мъ яри́тися, я́ко я́рость въ нѣ́дрѣ безу́мныхъ почі́етъ.
11Да не рече́ши: что́ бы́сть, я́ко дні́е пре́жднiи бѣ́ша бла́зи па́че си́хъ? я́ко не въ му́дрости вопроси́лъ еси́ о се́мъ.
12Бла́га му́дрость съ наслѣ́дiемъ, па́че же ви́дящымъ со́лнце:
13я́ко въ сѣ́ни его́ му́дрость, я́коже сѣ́нь сребра́, и изоби́лiе ра́зума прему́дрости оживля́етъ, и́же от­ нея́.
14Ви́ждь творе́нiя Бо́жiя: я́ко кто́ мо́жетъ украси́ти, его́же а́ще Бо́гъ преврати́тъ?
15Въ де́нь благосты́ни [его́] живи́ во бла́зѣ и ви́ждь въ де́нь зла́: ви́ждь, и съ ни́мъ согла́сно сiе́ сотвори́ Бо́гъ, о глаго́ланiи, да не обря́щетъ человѣ́къ за ни́мъ ничто́же.
16Вся́ческая ви́дѣхъ во дне́хъ су́ет­ст­вiя мо­его́: е́сть пра́ведный погиба́яй во сво­е́й пра́вдѣ, и е́сть нечести́вый пребыва́яй во сво­е́й зло́бѣ.
17Не бу́ди правди́въ вельми́, ни мудри́ся изли́шше, да не когда́ изуми́шися.
18Не нече́­ст­вуй мно́го и не бу́ди же́стокъ, да не у́мреши не во вре́мя свое́.
19Бла́го ти́ е́сть держа́тися сего́, и от­ сего́ не оскверни́ руки́ тво­ея́, я́ко боя́щымся Бо́га поспѣша́т­ся вся́.
20Прему́дрость помо́жетъ му́дрому па́че десяти́ облада́ющихъ во гра́дѣ:
21я́ко нѣ́сть человѣ́къ пра́веденъ на земли́, и́же сотвори́тъ благо́е и не согрѣши́тъ.
22И во вся́ словеса́, я́же воз­глаго́лютъ нечести́вiи, не вложи́ се́рдца сво­его́, да не услы́шиши раба́ сво­его́ клену́ща тебе́:
23я́ко мно́гажды воз­лука́внуетъ на тя́, и обхожде́нiи мно́гими озло́битъ се́рдце твое́, я́коже и ты́ кля́лъ еси́ ины́я [мно́гiя].
24Вся́ сiя́ искуси́хъ въ му́дрости: рѣ́хъ, умудрю́ся: и сiя́ удали́ся от­ мене́
25дале́че па́че не́же бѣ́хъ, и бе́здны глубина́, кто́ обря́щетъ ю́?
26Обыдо́хъ а́зъ, и се́рдце мое́, е́же разумѣ́ти, е́же разсмотри́ти, и е́же взыска́ти му́дрость и ра́зумъ, и е́же разумѣ́ти нечести́ваго безу́мiе и ожесточе́нiе и ле́сть:
27и обрѣто́хъ а́зъ ю́, и реку́ горча́йшу па́че сме́рти жену́, я́же е́сть лови́тва, и сѣ́ти се́рдце ея́, у́зы въ руку́ ея́: благі́й предъ лице́мъ Бо́жiимъ изъи́мет­ся от­ нея́, а согрѣша́яй я́тъ бу́детъ от­ нея́.
28Се́, сiе́ обрѣто́хъ, рече́ екклесiа́стъ: еди́ну еди́ною е́же обрѣсти́ по́мыслъ, е́же взыска́ душа́ моя́, и не обрѣто́хъ:
29и человѣ́ка еди́наго от­ ты́сящъ обрѣто́хъ, а жены́ во всѣ́хъ си́хъ не обрѣто́хъ:
30оба́че се́, сiе́ обрѣто́хъ, е́же сотвори́ Бо́гъ человѣ́ка пра́ваго, и сі́и взыска́ша помысло́въ мно́гихъ. Кто́ увѣ́дѣ му́дрость? и кто́ вѣ́сть разрѣше́нiе глаго́ла?
»Ein guter Ruf ist besser als ein schönes Begräbnis«, heißt es. Ich aber sage: Der Todestag ist besser als der Tag der Geburt.
In ein Trauerhaus gehen bringt mehr Gewinn als in ein Hochzeitshaus gehen; denn auf jeden Menschen wartet der Tod, und wer noch lebt, nehme sich das zu Herzen!
Weinen ist besser als Lachen. Ein trauriges Gesicht ist ein Zeichen für reiche Lebenserfahrung.
Der Narr geht am liebsten dorthin, wo es lustig zugeht; der Weise geht lieber in ein Trauerhaus.
Der Tadel eines weisen Menschen hilft dir mehr als alle Loblieder der Unwissenden – heißt es –,
denn das Lachen unverbesserlicher Narren ist wie das Prasseln brennender Dornen unter einem Kochtopf. Aber auch das ist vergebliche Mühe;
denn auch der Weise wird zum Narren, wenn man ihn erpresst, und Geschenke vernebeln seinen Verstand.
Mit Reden aufhören ist besser als mit Reden anfangen. Ruhig Blut bringt weiter als ein heißer Kopf.
Lass dich nicht aus der Ruhe bringen; nur Unverständige ärgern sich über alles.
Frage nicht: »Warum war früher alles besser als heute?« Damit verrätst du nur, dass du das Leben noch nicht kennst.
Wissen und Erfahrung sind ebenso viel wert wie Besitz, ja, sie werfen sogar noch Gewinn ab.
Sie geben genauso viel Sicherheit wie das Geld und sie bringen noch mehr: Sie erhalten ihren Besitzer am Leben.
Aber vergiss nicht, dass es bei allem auf Gottes Tun ankommt. Wer kann gerade biegen, was er krumm gemacht hat?
Freu dich, wenn du einen Glückstag hast. Und wenn du einen Unglückstag hast, dann denke daran: Gott schickt dir beide, und du weißt nicht, was als Nächstes kommt.
Während meines vergänglichen Lebens voll vergeblicher Mühe habe ich beobachtet: Es gibt Menschen, die nach Gottes Geboten leben und trotzdem elend umkommen; aber andere, die Unrecht tun und sich um Gott nicht kümmern, genießen ihr Leben bis ins hohe Alter.
Deshalb ist mein Rat: Übertreib es nicht mit der Rechtschaffenheit und bemühe dich nicht zu sehr um Wissen! Warum willst du dich selbst zugrunde richten?
Schlag aber auch nicht über die Stränge und bleib nicht in der Unwissenheit! Warum willst du vor der Zeit sterben?
Halte dich an die gesunde Mitte. Wenn du Gott ernst nimmst, findest du immer den rechten Weg.
Wissen und Erfahrung helfen einem Menschen mehr, als zehn Herrscher einer Stadt ihm helfen können.
Aber kein Mensch auf der Erde ist so rechtschaffen, dass er immer richtig handelt und nie einen Fehler macht.
Versuche nicht, alles mitzubekommen, was die Leute reden. Was hast du davon, wenn du hörst, wie deine Untergebenen über dich schimpfen?
Du weißt doch, dass du selbst oft genug über andere geschimpft hast.
Ich wollte weise werden; ich habe alles versucht, um zur Einsicht zu kommen; aber sie blieb mir unerreichbar fern.
Der Sinn aller Dinge ist so fern und so tief verborgen. Wer kann ihn ergründen?
Dann wandte ich mich etwas anderem zu: Ich forschte und beobachtete, um daraus meine Schlüsse zu ziehen und zu einem Urteil zu kommen. Ich wollte wissen, ob die Bosheit etwas mit fehlender Einsicht zu tun hat und Unverstand mit Unverbesserlichkeit.
Da ist zum Beispiel die Art von Frau, die noch bitterer ist als der Tod. Von ihr sagt man: »Sie ist eine Falle, ihre Liebe ist ein Fangnetz; ihre Arme, mit denen sie dich umfängt, sind Fesseln. Ein Mann, an dem Gott Gefallen hat, kann ihr entrinnen. Aber wer Gott missfällt, den fängt sie ein.«
Sieh dir an, was ich herausgefunden habe; es ist das Ergebnis vieler Einzelbeobachtungen –
das heißt: Was ich eigentlich suchte, habe ich nicht gefunden. Ich habe den Menschen gesucht, wie er sein sollte, und unter Tausend habe ich einen gefunden, und das war keine Frau! –
Das Ergebnis meines ganzen Forschens war: Gott hat die Menschen einfach und aufrichtig geschaffen, aber manche wollen alles kompliziert haben.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible