Скрыть
7:4
7:6
7:7
7:8
7:10
7:11
7:15
7:18
7:21
7:22
7:23
7:27
Церковнославянский (рус)
2Бла́го и́мя па́че еле́а бла́га, и де́нь сме́ртный па́че дня́ рожде́нiя его́.
3Бла́го ходи́ти въ до́мъ пла́ча, не́жели ходи́ти въ до́мъ пи́ра, поне́же сiе́ коне́цъ вся́кому человѣ́ку, и живы́й да́стъ бла́го въ се́рдцы его́.
4Бла́га я́рость па́че смѣ́ха, я́ко во зло́бѣ лица́ ублажи́т­ся се́рдце.
5Се́рдце му́дрыхъ въ дому́ пла́ча, а се́рдце безу́мныхъ въ дому́ весе́лiя.
6Бла́го е́же слы́шати преще́нiе прему́дра, па́че му́жа слы́шащаго пѣ́снь безу́мныхъ:
7я́коже гла́съ те́рнiя подъ котло́мъ, та́ко смѣ́хъ безу́мныхъ. И сiе́ суета́.
8Я́ко клевета́ льсти́тъ му́драго и погубля́етъ се́рдце благоро́д­ст­вiя его́.
9Бла́га послѣ́дняя слове́съ па́че нача́ла его́: бла́гъ терпѣли́вый па́че высо́каго ду́хомъ.
10Не тщи́ся въ ду́сѣ сво­е́мъ яри́тися, я́ко я́рость въ нѣ́дрѣ безу́мныхъ почі́етъ.
11Да не рече́ши: что́ бы́сть, я́ко дні́е пре́жднiи бѣ́ша бла́зи па́че си́хъ? я́ко не въ му́дрости вопроси́лъ еси́ о се́мъ.
12Бла́га му́дрость съ наслѣ́дiемъ, па́че же ви́дящымъ со́лнце:
13я́ко въ сѣ́ни его́ му́дрость, я́коже сѣ́нь сребра́, и изоби́лiе ра́зума прему́дрости оживля́етъ, и́же от­ нея́.
14Ви́ждь творе́нiя Бо́жiя: я́ко кто́ мо́жетъ украси́ти, его́же а́ще Бо́гъ преврати́тъ?
15Въ де́нь благосты́ни [его́] живи́ во бла́зѣ и ви́ждь въ де́нь зла́: ви́ждь, и съ ни́мъ согла́сно сiе́ сотвори́ Бо́гъ, о глаго́ланiи, да не обря́щетъ человѣ́къ за ни́мъ ничто́же.
16Вся́ческая ви́дѣхъ во дне́хъ су́ет­ст­вiя мо­его́: е́сть пра́ведный погиба́яй во сво­е́й пра́вдѣ, и е́сть нечести́вый пребыва́яй во сво­е́й зло́бѣ.
17Не бу́ди правди́въ вельми́, ни мудри́ся изли́шше, да не когда́ изуми́шися.
18Не нече́­ст­вуй мно́го и не бу́ди же́стокъ, да не у́мреши не во вре́мя свое́.
19Бла́го ти́ е́сть держа́тися сего́, и от­ сего́ не оскверни́ руки́ тво­ея́, я́ко боя́щымся Бо́га поспѣша́т­ся вся́.
20Прему́дрость помо́жетъ му́дрому па́че десяти́ облада́ющихъ во гра́дѣ:
21я́ко нѣ́сть человѣ́къ пра́веденъ на земли́, и́же сотвори́тъ благо́е и не согрѣши́тъ.
22И во вся́ словеса́, я́же воз­глаго́лютъ нечести́вiи, не вложи́ се́рдца сво­его́, да не услы́шиши раба́ сво­его́ клену́ща тебе́:
23я́ко мно́гажды воз­лука́внуетъ на тя́, и обхожде́нiи мно́гими озло́битъ се́рдце твое́, я́коже и ты́ кля́лъ еси́ ины́я [мно́гiя].
24Вся́ сiя́ искуси́хъ въ му́дрости: рѣ́хъ, умудрю́ся: и сiя́ удали́ся от­ мене́
25дале́че па́че не́же бѣ́хъ, и бе́здны глубина́, кто́ обря́щетъ ю́?
26Обыдо́хъ а́зъ, и се́рдце мое́, е́же разумѣ́ти, е́же разсмотри́ти, и е́же взыска́ти му́дрость и ра́зумъ, и е́же разумѣ́ти нечести́ваго безу́мiе и ожесточе́нiе и ле́сть:
27и обрѣто́хъ а́зъ ю́, и реку́ горча́йшу па́че сме́рти жену́, я́же е́сть лови́тва, и сѣ́ти се́рдце ея́, у́зы въ руку́ ея́: благі́й предъ лице́мъ Бо́жiимъ изъи́мет­ся от­ нея́, а согрѣша́яй я́тъ бу́детъ от­ нея́.
28Се́, сiе́ обрѣто́хъ, рече́ екклесiа́стъ: еди́ну еди́ною е́же обрѣсти́ по́мыслъ, е́же взыска́ душа́ моя́, и не обрѣто́хъ:
29и человѣ́ка еди́наго от­ ты́сящъ обрѣто́хъ, а жены́ во всѣ́хъ си́хъ не обрѣто́хъ:
30оба́че се́, сiе́ обрѣто́хъ, е́же сотвори́ Бо́гъ человѣ́ка пра́ваго, и сі́и взыска́ша помысло́въ мно́гихъ. Кто́ увѣ́дѣ му́дрость? и кто́ вѣ́сть разрѣше́нiе глаго́ла?
Латинский (Nova Vulgata)
Melius est nomen bonum quam unguenta pretiosa, et dies mortis die nativitatis.
Melius est ire ad domum luctus quam ad domum convivii; in illa enim finis cunctorum hominum, et vivens hoc conferet in corde.
Melior est tristitia risu, quia per tristitiam vultus corrigitur animus.
Cor sapientium in domo luctus, et cor stultorum in domo laetitiae.
Melius est a sapiente corripi quam laetari stultorum canticis,
quia sicut sonitus spinarum ardentium sub olla, sic risus stulti. Sed et hoc vanitas.
Quia calumnia stultum facit sapientem, et munus cor insanire facit.
«Melior est finis negotii quam principium, melior est patiens arrogante».
Ne sis velox in animo ad irascendum, quia ira in sinu stulti requiescit.
Ne dicas: "Quid, putas, causae est quod priora tempora meliora fuere quam nunc sunt?». Non enim ex sapientia interrogas de hoc.
Bona est sapientia cum divitiis et prodest videntibus solem.
Sicut enim protegit sapientia, sic protegit pecunia; hoc autem plus habet eruditio, quod sapientia vitam tribuit possessori suo.
Considera opera Dei: quod nemo possit corrigere, quod ille curvum fecerit.
In die bona fruere bonis et in die mala considera: sicut hanc, sic et illam fecit Deus, ita ut non inveniat homo quidquam de futuro.
Cuncta vidi in diebus vanitatis meae: est iustus, qui perit in iustitia sua, et impius, qui multo vivit tempore in malitia sua.
Noli esse nimis iustus neque sapiens supra modum! Cur te perdere vis?
Ne agas nimis impie et noli esse stultus! Cur mori debeas in tempore non tuo?
Bonum est ut, quod habes, teneas, sed et ab illo ne subtrahas manum tuam, quia qui timet Deum, utrumque devitat.
Sapientia confortabit sapientem super decem principes civitatis.
Nullus enim homo iustus in terra, qui faciat bonum et non peccet.
Sed et cunctis sermonibus, qui dicuntur, ne accommodes cor tuum, ne forte audias servum tuum maledicentem tibi;
scit enim conscientia tua, quia et tu crebro maledixisti aliis.
Cuncta tentavi in sapientia, dixi: «Sapiens efficiar».
Et ipsa longius recessit a me. Longe est, quod fuit; et alta est profunditas. Quis inveniet eam?
Lustravi universa animo meo, ut scirem et considerarem et quaererem sapientiam et rationem et ut cognoscerem impietatem esse stultitiam et errorem imprudentiam.
Et invenio amariorem morte mulierem, quae laqueus venatorum est, et sagena cor eius, vincula sunt manus illius. Qui placet Deo, effugiet eam; qui autem peccator est, capietur ab illa.
Ecce hoc inveni, dixit Ecclesiastes, unum et alterum, ut invenirem rationem,
quam adhuc quaerit anima mea, et non inveni: Hominem de mille unum repperi, mulierem ex omnibus non inveni.
Ecce solummodo hoc inveni: Quod fecerit Deus hominem rectum, et ipsi quaesierint infinitas quaestiones.
1 Печаль и веселие; 11 мудрость, благополучие, праведность; 23 исследование мудрости: «Бог сотворил человека правым, а люди пустились во многие помыслы».
Доброе имя лучше дорогой масти, и день смерти – дня рождения.
Лучше ходить в дом плача об умершем, нежели ходить в дом пира; ибо таков конец всякого человека, и живой приложит это к своему сердцу.
Сетование лучше смеха; потому что при печали лица сердце делается лучше.
Сердце мудрых – в доме плача, а сердце глупых – в доме веселья.
Лучше слушать обличения от мудрого, нежели слушать песни глупых;
потому что смех глупых то же, что треск тернового хвороста под котлом. И это – суета!
Притесняя других, мудрый делается глупым, и подарки портят сердце.
Конец дела лучше начала его; терпеливый лучше высокомерного.
Не будь духом твоим поспешен на гнев, потому что гнев гнездится в сердце глупых.
Не говори: «отчего это прежние дни были лучше нынешних?», потому что не от мудрости ты спрашиваешь об этом.
Хороша мудрость с наследством, и особенно для видящих солнце:
потому что под сенью ее то же, что под сенью серебра; но превосходство знания в том, что мудрость дает жизнь владеющему ею.
Смотри на действование Божие: ибо кто может выпрямить то, что Он сделал кривым?
Во дни благополучия пользуйся благом, а во дни несчастья размышляй: то и другое соделал Бог для того, чтобы человек ничего не мог сказать против Него.
Всего насмотрелся я в суетные дни мои: праведник гибнет в праведности своей; нечестивый живет долго в нечестии своем.
Не будь слишком строг, и не выставляй себя слишком мудрым; зачем тебе губить себя?
Не предавайся греху, и не будь безумен: зачем тебе умирать не в свое время?
Хорошо, если ты будешь держаться одного и не отнимать руки от другого; потому что кто боится Бога, тот избежит всего того.
Мудрость делает мудрого сильнее десяти властителей, которые в городе.
Нет человека праведного на земле, который делал бы добро и не грешил бы;
поэтому не на всякое слово, которое говорят, обращай внимание, чтобы не услышать тебе раба твоего, когда он злословит тебя;
ибо сердце твое знает много случаев, когда и сам ты злословил других.
Все это испытал я мудростью; я сказал: «буду я мудрым»; но мудрость далека от меня.
Далеко то, что было, и глубоко – глубоко: кто постигнет его?
Обратился я сердцем моим к тому, чтобы узнать, исследовать и изыскать мудрость и разум, и познать нечестие глупости, невежества и безумия, –
и нашел я, что горче смерти женщина, потому что она – сеть, и сердце ее – силки, руки ее – оковы; добрый пред Богом спасется от нее, а грешник уловлен будет ею.
Вот это нашел я, сказал Екклесиаст, испытывая одно за другим.
Чего еще искала душа моя, и я не нашел? – Мужчину одного из тысячи я нашел, а женщины между всеми ими не нашел.
Только это я нашел, что Бог сотворил человека правым, а люди пустились во многие помыслы.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible