Азбука веры » Би́блия » Ко ефесе́емъ » гл.1-5

Ко ефесе́емъ, Главы 1-5

Толкования

Толкования главы

1:1

см.:1Кор.1:1;2Кор.1:1;

1:2

1:3

см.:1Пет.1:3;2Кор.1:3;

1:4

см.:Рим.8:29;2Тим.1:9;

1:5

1:6

см.:Мф.3:17;Рим.5:15;

1:7

см.:Рим.3:25;

1:8

1:9

см.:Еф.3:9;

1:10

см.:Дан.9:24;Мк.1:15;Гал.4:4;Кол.1:20;

1:11

см.:Лк.7:30;Деян.20:27;

1:12

1:13

см.:Еф.4:30;

1:14

см.:2Кор.5:5;

1:15

1:16

см.:Флп.1:3;

1:17

см.:1Кор.12:8;

1:18

см.:Деян.26:18;

1:19

1:20

см.:Пс.109:1;Мк.16:19;

1:21

см.:Кол.2:10;

1:22

см.:Пс.8:7;Мф.28:18;1Кор.15:27;Еф.5:23;Кол.1:18;Кол.2:10;

1:23

Глава 5

5:1

см.:Мф.5:48;

5:2

см.:Ин.13:34;1Ин.3:11;

5:3

см.:1Кор.6:15;

5:4

см.:Мф.12:36;Еф.4:29;

5:5

см.:1Кор.6:10;

5:6

см.:Мф.24:4;Мк.13:5;Лк.21:8;2Фес.2:3;

5:7

5:8

см.:Ин.8:12;Ин.12:36;

5:9

см.:Гал.5:22;

5:10

5:11

см.:2Кор.6:14;1Тим.5:20;

5:12

5:13

см.:Ин.3:20;

5:14

см.:Ис.60:1;Рим.6:4;

5:15

см.:Кол.4:5;

5:16

5:17

см.:Рим.12:2;1Фес.4:3;

5:18

см.:Ис.5:11;Лк.21:34;

5:19

см.:Кол.3:16;

5:20

см.:Ис.63:7;Кол.3:17;1Фес.5:18;

5:21

5:22

см.:Кол.3:18;Тит.2:5;

5:23

см.:1Кор.11:3;Еф.1:22;

5:24

5:25

см.:Гал.1:4;Кол.3:19;

5:26

см.:1Пет.3:21;Тит.3:5;Евр.9:14;

5:27

см.:Песн.4:7;2Кор.11:2;Еф.1:4;

5:28

5:29

5:30

5:31

см.:Быт.2:24;Мф.19:5;Мк.10:7;1Кор.6:16;

5:32

5:33

Церковнославянский (рус)

[Зач. 216.] Па́велъ, посла́нникъ Иису́съ Христо́въ во́лею Бо́жiею, святы́мъ су́щымъ во Ефе́сѣ и вѣ́рнымъ о Христѣ́ Иису́сѣ:

благода́ть ва́мъ и ми́ръ от Бо́га Отца́ на́шего и Го́спода Иису́са Христа́.

Благослове́нъ Бо́гъ и Оте́цъ Го́спода на́шего Иису́са Христа́, благослови́вый на́съ вся́цѣмъ благослове́нiемъ духо́внымъ въ небе́сныхъ о Христѣ́,

я́коже избра́ на́съ въ Не́мъ пре́жде сложе́нiя мíра, бы́ти на́мъ святы́мъ и непоро́чнымъ предъ Ни́мъ въ любви́,

пре́жде наре́къ на́съ во усыновле́нiе Иису́съ Христо́мъ въ Него́, по благоволе́нiю хотѣ́нiя Своего́,

въ похвалу́ сла́вы благода́ти Своея́, е́юже облагода́ти на́съ о Возлю́бленнѣмъ:

[Зач. 217.] о Не́мже и́мамы избавле́нiе Кро́вiю Его́, и оставле́нiе прегрѣше́нiи, по бога́тству благода́ти Его́,

ю́же преумно́жилъ е́сть въ на́съ во вся́цѣй прему́дрости и ра́зумѣ,

сказа́въ на́мъ та́йну во́ли Своея́ по благоволе́нiю Своему́, е́же пре́жде положи́ въ Не́мъ,

въ смотре́нiе исполне́нiя време́нъ, возглави́ти вся́ческая о Христѣ́, я́же на небесѣ́хъ и я́же на земли́ въ не́мъ:

въ Не́мже и наслѣ́дницы сотвори́хомся, пре́жде нарече́ни бы́вше по прозрѣ́нiю Бо́жiю вся́ Дѣ́йствующаго по совѣ́ту во́ли Своея́,

я́ко бы́ти на́мъ въ похвале́нiе сла́вы Его́, пре́жде упова́вшымъ во Христа́:

въ Не́мже и вы́, слы́шавше сло́во и́стины, благовѣствова́нiе спасе́нiя на́шего, въ Не́мже и вѣ́ровавше зна́менастеся Ду́хомъ обѣтова́нiя Святы́мъ,

И́же е́сть обруче́нiе наслѣ́дiя на́шего, во избавле́нiе снабдѣ́нiя, въ похвалу́ сла́вы Его́.

Сего́ ра́ди и а́зъ слы́шавъ ва́шу вѣ́ру о Христѣ́ Иису́сѣ и любо́вь, я́же ко всѣ́мъ святы́мъ,

[Зач. 218.] не престаю́ благодаря́ о ва́съ, помина́нiе о ва́съ творя́ въ моли́твахъ мои́хъ,

да Бо́гъ Го́спода на́шего Иису́са Христа́, Оте́цъ сла́вы, да́стъ ва́мъ Ду́ха прему́дрости и открове́нiя, въ позна́нiе Его́,

просвѣще́нна очеса́ се́рдца ва́шего, я́ко увѣ́дѣти ва́мъ, ко́е е́сть упова́нiе зва́нiя Его́, и ко́е бога́тство сла́вы достоя́нiя Его́ во святы́хъ,

и ко́е преспѣ́ющее вели́чество си́лы Его́ въ на́съ вѣ́рующихъ по дѣ́йству держа́вы крѣ́пости Его́,

ю́же содѣ́я о Христѣ́, воскреси́въ Его́ от ме́ртвыхъ и посади́въ одесну́ю Себе́ на небе́сныхъ,

превы́ше вся́каго Нача́лства и Вла́сти и Си́лы и Госпо́дства, и вся́каго и́мене имену́емаго не то́чiю въ вѣ́цѣ се́мъ, но и во гряду́щемъ:

[Зач. 219.] и вся́ покори́ подъ но́зѣ Его́, и Того́ даде́ главу́ вы́ше всѣ́хъ Це́ркви,

я́же е́сть Тѣ́ло Его́, исполне́нiе Исполня́ющаго вся́ческая во всѣ́хъ.

[Зач. 228.] Быва́йте у́бо подража́тели Бо́гу, я́коже ча́да возлю́бленная,

и ходи́те въ любви́, я́коже и Христо́съ возлюби́лъ е́сть на́съ, и предаде́ Себе́ за ны́ приноше́нiе и же́ртву Бо́гу въ воню́ благоуха́нiя.

Блу́дъ же и вся́ка нечистота́ и лихои́мство ниже́ да имену́ется въ ва́съ, я́коже подоба́етъ святы́мъ:

и скверносло́вiе, и буесло́вiе, или́ кощу́ны, я́же неподо́бная, но па́че благодаре́нiе:

сiе́ бо да вѣ́сте, я́ко вся́къ блудни́къ, или́ нечи́стъ, или́ лихои́мецъ, и́же е́сть идолослужи́тель, не и́мать достоя́нiя въ Ца́рствiи Христа́ и Бо́га.

Никто́же ва́съ да льсти́тъ су́етными словесы́, си́хъ бо ра́ди гряде́тъ гнѣ́въ Бо́жiй на сы́ны непокори́выя.

Не быва́йте у́бо соприча́стницы си́мъ.

Бѣ́сте бо иногда́ тма́, ны́нѣ же свѣ́тъ о Го́сподѣ: [Зач. 229.] я́коже ча́да свѣ́та ходи́те:

пло́дъ бо духо́вный е́сть во вся́цѣй благосты́ни и пра́вдѣ и и́стинѣ:

искуша́юще, что́ е́сть благоуго́дно Богови:

и не приобща́йтеся къ дѣло́мъ непло́днымъ тмы́, па́че же и облича́йте.

Быва́емая бо о́тай от ни́хъ, сра́мно е́сть и глаго́лати.

Вся́ же облича́емая от свѣ́та явля́ются, все́ бо явля́емое свѣ́тъ е́сть:

сего́ ра́ди глаго́летъ: воста́ни, спя́й, и воскресни́ от ме́ртвыхъ, и освѣти́тъ тя́ Христо́съ.

Блюди́те у́бо, ка́ко опа́сно хо́дите, не я́коже нему́дри, но я́коже прему́дри,

иску́пующе вре́мя, я́ко дні́е лука́ви су́ть.

Сего́ ра́ди не быва́йте несмы́сленни, но разумѣва́йте, что́ е́сть во́ля Бо́жiя.

И не упива́йтеся вино́мъ, въ не́мже е́сть блу́дъ: но па́че исполня́йтеся Ду́хомъ,

глаго́люще себѣ́ во псалмѣ́хъ и пѣ́нiихъ и пѣ́снехъ духо́вныхъ, воспѣва́юще и пою́ще въ сердца́хъ ва́шихъ Го́сподеви,

[Зач. 230.] благодаря́ще всегда́ о всѣ́хъ о и́мени Го́спода на́шего Иису́са Христа́ Бо́гу и Отцу́,

повину́ющеся дру́гъ дру́гу въ стра́сѣ Бо́жiи.

Жены́, свои́мъ муже́мъ повину́йтеся, я́коже Го́споду,

зане́ му́жъ глава́ е́сть жены́, я́коже и Христо́съ глава́ Це́ркве, и То́й е́сть Спаси́тель тѣ́ла:

но я́коже Це́рковь повину́ется Христу́, та́кожде и жены́ свои́мъ муже́мъ во все́мъ.

[Зач. 231.] Му́жiе, люби́те своя́ жены́, я́коже и Христо́съ возлюби́ Це́рковь, и Себе́ предаде́ за ню́,

да освяти́тъ ю́, очи́стивъ ба́нею во́дною въ глаго́лѣ:

да предста́витъ ю́ Себѣ́ сла́вну Це́рковь, не иму́щу скве́рны, или́ поро́ка, или́ нѣ́что от таковы́хъ, но да бу́детъ свя́та и непоро́чна.

Та́ко до́лжни су́ть му́жiе люби́ти своя́ жены́, я́ко своя́ тѣлеса́: любя́й [бо] свою́ жену́, себе́ сама́го лю́битъ.

Никто́же бо когда́ свою́ пло́ть возненави́дѣ, но пита́етъ и грѣ́етъ ю́, я́коже и Госпо́дь Це́рковь:

зане́ у́ди есмы́ Тѣ́ла Его́, от пло́ти Его́ и от косте́й Его́.

Сего́ ра́ди оста́витъ человѣ́къ отца́ своего́ и ма́терь, и прилѣ́пится къ женѣ́ свое́й, и бу́дета два́ въ пло́ть еди́ну.

Та́йна сiя́ велика́ е́сть: а́зъ же глаго́лю во Христа́ и во Це́рковь.

[Зач. 232.] Оба́че и вы́, по еди́ному кі́йждо свою́ жену́ си́це да лю́битъ, я́коже [и] себе́: а жена́ да бои́тся [своего́] му́жа.

Синодальный

1 Обращение Павла к святым в Ефесе. 3 Прославляет Бога за излитые благословения. 15 Молится, чтобы ефесяне познали славу Евангелия.

[Зач. 216.] Павел, волею Божиею апостол Иисуса Христа, находящимся в Ефесе святым и верным во Христе Иисусе:

благодать вам и мир от Бога Отца нашего и Господа Иисуса Христа.

Благословен Бог и Отец Господа нашего Иисуса Христа, благословивший нас во Христе всяким духовным благословением в небесах,

так как Он избрал нас в Нем прежде создания мира, чтобы мы были святы и непорочны пред Ним в любви,

предопределив усыновить нас Себе чрез Иисуса Христа, по благоволению воли Своей,

в похвалу славы благодати Своей, которою Он облагодатствовал нас в Возлюбленном,

[Зач. 217.] в Котором мы имеем искупление Кровию Его, прощение грехов, по богатству благодати Его,

каковую Он в преизбытке даровал нам во всякой премудрости и разумении,

открыв нам тайну Своей воли по Своему благоволению, которое Он прежде положил в Нем,

в устроении полноты времен, дабы все небесное и земное соединить под главою Христом.

В Нем мы и сделались наследниками, быв предназначены к тому по определению Совершающего все по изволению воли Своей,

дабы послужить к похвале славы Его нам, которые ранее уповали на Христа.

В Нем и вы, услышав слово истины, благовествование вашего спасения, и уверовав в Него, запечатлены обетованным Святым Духом,

Который есть залог наследия нашего, для искупления удела Его, в похвалу славы Его.

Посему и я, услышав о вашей вере во Христа Иисуса и о любви ко всем святым,

[Зач. 218.] непрестанно благодарю за вас Бога, вспоминая о вас в молитвах моих,

чтобы Бог Господа нашего Иисуса Христа, Отец славы, дал вам Духа премудрости и откровения к познанию Его,

и просветил очи сердца вашего, дабы вы познали, в чем состоит надежда призвания Его, и какое богатство славного наследия Его для святых,

и как безмерно величие могущества Его в нас, верующих по действию державной силы Его,

которою Он воздействовал во Христе, воскресив Его из мертвых и посадив одесную Себя на небесах,

превыше всякого Начальства, и Власти, и Силы, и Господства, и всякого имени, именуемого не только в сем веке, но и в будущем,

[Зач. 219.] и все покорил под ноги Его, и поставил Его выше всего, главою Церкви,

которая есть Тело Его, полнота Наполняющего все во всем.

1 «Живите в любви, как и Христос возлюбил вас». 3 Не участвуйте в делах тьмы. 15 Поступайте осторожно. 22 Христос и Церковь – пример для мужей и жен.

[Зач. 228.] Итак, подражайте Богу, как чада возлюбленные,

и живите в любви, как и Христос возлюбил нас и предал Себя за нас в приношение и жертву Богу, в благоухание приятное.

А блуд и всякая нечистота и любостяжание не должны даже именоваться у вас, как прилично святым.

Также сквернословие и пустословие и смехотворство не приличны вам, а, напротив, благодарение;

ибо знайте, что никакой блудник, или нечистый, или любостяжатель, который есть идолослужитель, не имеет наследия в Царстве Христа и Бога.

Никто да не обольщает вас пустыми словами, ибо за это приходит гнев Божий на сынов противления;

итак, не будьте сообщниками их.

Вы были некогда тьма, а теперь – свет в Господе: [Зач. 229.] поступайте, как чада света,

потому что плод Духа состоит во всякой благости, праведности и истине.

Испытывайте, что́ благоугодно Богу,

и не участвуйте в бесплодных делах тьмы, но и обличайте.

Ибо о том, что́ они делают тайно, стыдно и говорить.

Все же обнаруживаемое делается явным от света, ибо все, делающееся явным, свет есть.

Посему сказано: «встань, спящий, и воскресни из мертвых, и осветит тебя Христос».

Итак, смотри́те, поступайте осторожно, не как неразумные, но как мудрые,

дорожа временем, потому что дни лукавы.

Итак, не будьте нерассудительны, но познавайте, что́ есть воля Божия.

И не упивайтесь вином, от которого бывает распутство; но исполняйтесь Духом,

назидая самих себя псалмами и славословиями и песнопениями духовными, поя и воспевая в сердцах ваших Господу,

[Зач. 230.] благодаря всегда за все Бога и Отца, во имя Господа нашего Иисуса Христа,

повинуясь друг другу в страхе Божием.

Жены, повинуйтесь своим мужьям, как Господу,

потому что муж есть глава жены, как и Христос глава Церкви, и Он же Спаситель тела.

Но как Церковь повинуется Христу, так и жены своим мужьям во всем.

[Зач. 231.] Мужья, любите своих жен, как и Христос возлюбил Церковь и предал Себя за нее,

чтобы освятить ее, очистив банею водною посредством слова;

чтобы представить ее Себе славною Церковью, не имеющею пятна, или порока, или чего-либо подобного, но дабы она была свята и непорочна.

Так должны мужья любить своих жен, как свои тела: любящий свою жену любит самого себя.

Ибо никто никогда не имел ненависти к своей плоти, но питает и греет ее, как и Господь Церковь,

потому что мы члены тела Его, от плоти Его и от костей Его.

Посему оставит человек отца своего и мать и прилепится к жене своей, и будут двое одна плоть.

Тайна сия велика; я говорю по отношению ко Христу и к Церкви.

[Зач. 232.] Так каждый из вас да любит свою жену, как самого себя; а жена да боится своего мужа.

Грузинский

Языки

პავლე, ღვთის ნებით იესო ქრისტეს მოციქული, ეფესოში მყოფ წმიდათ და მორწმუნეთ იესო ქრისტეში:

მადლი და მშვიდობა ჩვენი მამა ღმერთისა და უფალ იესო ქრისტესაგან.

კურთხეულია ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს ღმერთი და მამა, რომელმაც გვაკურთხა ქრისტეში ყოველგვარი სულიერი კურთხევით ცათა შინა,

როგორც ამოგვარჩია ჩვენ მასში სოფლის შექმნამდე, რათა წმიდანი და უბიწონი ვყოფილიყავით მის წინაშე სიყვარულით.

წინასწარ განსაზღვრა ჩვენი შვილება იესო ქრისტეს მეშვეობით თავისი ნებისამებრ,

თავისი მადლის დიდების საქებრად, რომლითაც მოგვმადლა თავის საყვარელში,

რომლის მიერ გვაქვს გამოსყიდვა მისი სისხლით, ცოდვების მოტევება მისივე მადლის სიმდიდრით,

რომელიც უხვად მოგვცა ყოველგვარი სიბრძნით და გონებით,

რაკი გვაუწყა თავისი ნების საიდუმლო თავისივე სურვილით, რომელიც წინასწარ განიზრახა მასში

სამნეოდ უამთა აღვსებისა რათა ქრისტეში მოიყაროს თავი ყოველივემ, რაც ცაშია და რაც მიწაზეა.

მასში არჩეულნი ვიქენით კიდეც მემკვიდრეებად, რისთვისაც წინასწარ განსაზღვრული ვიყავით მისი განზრახვით, ვინც ყოველივეს იქმს თავისი ნებით,

რათა ვიყოთ მისი დიდების საქებად ჩვენ, რომელთაც წინასწარ გვქონდა ქრისტეს იმედი.

მასში ხართ თქვენც, ვინც მოისმინეთ ჭეშმარიტების სიტყვა, თქვენი ხსნის სახარება, იწამეთ იგი და დაიბეჭდეთ სულიწმიდის მიერ აღთქმული,

რომელიც ჩვენი მემკვიდრეობის საწინდარია, საკუთრების გამოსასყიდად მისი დიდების საქებრად.

ამიტომ მეც, როცა მოვისმინე თქვენი რწმენა უფალ იესოში და თქვენი სიყვარული ყველა წმიდის მიმართ,

არ ვწყვეტ ღვთისადმი მადლობას თქვენთვის, გიხსენებთ ჩემს ლოცვებში,

რათა მოგცეთ თქვენ ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს ღმერთმა, დიდების მამამ, სიბრძნისა და გამოცხადების სული მის შესაცნობად,

და გაანათლოს თქვენი გულის თვალები, რათა იცოდეთ, რა არის მისი მოწოდების იმედი და როგორია მისი დიდებული მემკვიდრეობის სიმდიდრე წმიდათათვის,

და რა განუზომელია მისი ძალის სიდიადე ჩვენში, რომელთაც საქმით გვწამს მისი ძალის ძლიერება,

რომლითაც მან იმოქმედა ქრისტეში, მკვდრეთით აღადგინა რა იგი და თავის მარჯვნივ დასვა ზეცაში

ყველა მთავრობაზე, ხელმწიფებაზე, ძალზე, უფლებაზე და ყოველივე სახელზე მაღლა, რაც კი იწოდება არა მარტო ამ საუკუნეში, არამედ მომავალშიც.

და ყოველივე დაუმორჩილა მის ფერხთა ქვეშ და დაადგინა იგი ყველაფერზე2— თავად ეკლესიისა,

რომელიც მისი სხეულია, სისავსე აღმავსებლისა ყოველივესი ყოველივეში.

მაშ, მიბაძეთ ღმერთს, როგორც საყვარელმა შვილებმა.

იარეთ სიყვარულში, ისევე, როგორც ქრისტემ შეგვიყვარა ჩვენ და თავისი თავი მისცა ჩვენთვის ღმერთს შესაწირავად და მსხვერპლად, საამო კეთილსურნელებად.

ოღონდ სიძვა, ყოველგვარი უწმიდურება და ანგარება აღარ იხსენებოდეს თქვენს შორის, როგორც წმიდებს შეშვენით.

ასევე ბილწსიტყვაობა, ლაქლაქი და დაცინვა არ შეგფერით, არამედ — უფრო სამადლობელი,

რადგან იცოდეთ, რომ არც ერთ მეძავს, ან უწმიდურს, ან ანგარს, რომელიც კერპთმსახურია, არა აქვს მემკვიდრეობა ქრისტეში და ღვთის სასუფეველში.

არავინ გაცდუნოთ ფუჭი სიტყვებით, ვინაიდან ამისათვის ღვთის რისხვა ეწევა ურჩ შვილებს.

ამიტომ ნუ იქნებით მათი თანაზიარნი.

ვინაიდან ოდესღაც ბნელი იყავით, ახლა კი ნათელი ხართ უფალში. იარეთ, როგორც ნათლის შვილებს შეშვენით.

რადგან ნათლის ნაყოფი არის ყოველივე სიკეთეში, სიმართლესა და ჭეშმარიტებაში.

გამოსცადეთ, რა არის უფლის მოსაწონი.

ნუ შეეზიარებით ბნელის უნაყოფო საქმეებს, არამედ ამხილეთ.

ვინაიდან, რასაც ისინი ფარულად აკეთებენ, სალაპარაკოდაც კი სამარცხვინოა.

და მაინც, მხილებული ნათლით მუღავნდება,

ვინაიდან ყოველივე, რაც გამომუღავნდება, ნათელია, ამიტომ ამბობს: „გაიღვიძე, მძინარევ, და აღსდექ მკვდრეთით, და გაგინათებს შენ ქრისტე.“

მაშ, ფრთხლად მოიქეცით — არა როგორც უგუნურნი, არამედ როგორც ბრძენნი.

მოივაჭრეთ უამი, ვინაიდან დღეები მუხთალია.

მაშ, ნუ იქნებით უგუნურები, არამედ შეიცანით, რა არის ღვთის ნება.

ნუ დათვრებით ღვინით, რომელშიც აღვირახსნილობაა, არამედ აღივსენით სულით.

ელაპარაკეთ ერთმანეთს ფსალმუნით, გალობითა და სულიერი საგალობლებით, უმღერეთ და ეფსალმუნეთ უფალს გულებში.

მადლობდეთ ყოველთვის ყველაფრისათვის ღმერთს და მამას ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს სახელით.

დაემორჩილეთ ერთმანეთს ღვთის მოშიშებით.

ცოლებო, დაემორჩილეთ თქვენს ქმრებს, როგორც უფალს.

ვინაიდან ქმარი არის ცოლის თავი, ისევე როგორც ქრისტე არის ეკლესიის თავი და ის არის სხეულის მაცხოვარი.

მაგრამ, როგორც ეკლესია ემორჩილება ქრისტეს, ასევე ცოლებიც — თავიანთ ქმრებს ყველაფერში.

მამაკაცებო, გიყვარდეთ თქვენი ცოლები, ისევე როგორც ქრისტემ შეიყვარა ეკლესია და თავი გასწირა მისთვის,

რათა წმიდაეყო იგი და განეწმიდა წყალში განბანით სიტყვის მეშვეობით.

რათა განემზადებინა იგი თავისთვის დიდებულ ეკლესიად, არ ჰქონოდა მწიკვლი ან მანკი, ან რაიმე მისი მსგავსი, არამედ, პირიქით, რათა წმიდა და უბიწო ყოფილიყო.

ისე უნდა უყვარდეთ მამაკაცებს თავიანთი ცოლები, როგორც საკუთარი სხეულები. ვისაც თავისი ცოლი უყვარს, მას საკუთარი თავი უყვარს.

ვინაიდან არავის არასოდეს მოსძულებია თავისი ხორცი, არამედ კვებავს და უვლის მას, ისევე როგორც უფალი ეკლესიას.

იმიტომ, რომ მისი სხეულის ასოები ვართ, მისი ხორცთაგანნი და მისი ძვალთაგანნი.

ამიტომ მიატოვებს კაცი თავის მამას და თავის დედას და მიეკრობა თავის ცოლს, და ორივენი ერთ ხორცად იქნებიან.

დიდია ეს საიდუმლო, მე ვამბობ ქრისტეზე და ეკლესიაზე.

ასევე ყოველ თქვენთაგანს უყვარდეს თავისი ცოლი, როგორც საკუთარი თავი. ცოლსაც ეშინოდეს ქმრისა.