Скрыть
5:7
5:10
5:12
5:16
5:21
5:24
5:28
5:29
5:30
5:32
5:33
Глава 6 
6:2
6:6
6:7
6:10
6:13
6:15
6:16
6:22
6:23
6:24
Церковнославянский (рус)
[Зач. 228.] Быва́йте у́бо подража́тели Бо́гу, я́коже ча́да воз­лю́блен­ная,
и ходи́те въ любви́, я́коже и Христо́съ воз­люби́лъ е́сть на́съ, и предаде́ Себе́ за ны́ при­­ноше́нiе и же́ртву Бо́гу въ воню́ благо­уха́нiя.
Блу́дъ же и вся́ка нечистота́ и лихо­и́м­ст­во ниже́ да имену́ет­ся въ ва́съ, я́коже подоба́етъ святы́мъ:
и скверносло́вiе, и буесло́вiе, или́ кощу́ны, я́же неподо́бная, но па́че благодаре́нiе:
сiе́ бо да вѣ́сте, я́ко вся́къ блудни́къ, или́ нечи́стъ, или́ лихо­и́мецъ, и́же е́сть идолослужи́тель, не и́мать достоя́нiя въ Ца́р­ст­вiи Христа́ и Бо́га.
Никто́же ва́съ да льсти́тъ су́етными словесы́, си́хъ бо ра́ди гряде́тъ гнѣ́въ Бо́жiй на сы́ны непокори́выя.
Не быва́йте у́бо соприча́стницы си́мъ.
Бѣ́сте бо иногда́ тма́, ны́нѣ же свѣ́тъ о Го́сподѣ: [Зач. 229.] я́коже ча́да свѣ́та ходи́те:
пло́дъ бо духо́вный е́сть во вся́цѣй благосты́ни и пра́вдѣ и и́стинѣ:
искуша́юще, что́ е́сть благо­уго́дно Богови:
и не при­­обща́йтеся къ дѣло́мъ непло́днымъ тмы́, па́че же и облича́йте.
Быва́емая бо о́тай от­ ни́хъ, сра́мно е́сть и глаго́лати.
Вся́ же облича́емая от­ свѣ́та явля́ют­ся, все́ бо явля́емое свѣ́тъ е́сть:
сего́ ра́ди глаго́летъ: воста́ни, спя́й, и воскресни́ от­ ме́ртвыхъ, и освѣти́тъ тя́ Христо́съ.
Блюди́те у́бо, ка́ко опа́сно хо́дите, не я́коже нему́дри, но я́коже прему́дри,
иску́пу­ю­ще вре́мя, я́ко дні́е лука́ви су́ть.
Сего́ ра́ди не быва́йте несмы́слен­ни, но разумѣва́йте, что́ е́сть во́ля Бо́жiя.
И не упива́йтеся вино́мъ, въ не́мже е́сть блу́дъ: но па́че исполня́йтеся Ду́хомъ,
глаго́люще себѣ́ во псалмѣ́хъ и пѣ́нiихъ и пѣ́снехъ духо́вныхъ, воспѣва́юще и пою́ще въ сердца́хъ ва́шихъ Го́сподеви,
[Зач. 230.] благодаря́ще всегда́ о всѣ́хъ о и́мени Го́спода на́­шего Иису́са Христа́ Бо́гу и Отцу́,
повину́ющеся дру́гъ дру́гу въ стра́сѣ Бо́жiи.
Жены́, сво­и́мъ муже́мъ повину́йтеся, я́коже Го́споду,
зане́ му́жъ глава́ е́сть жены́, я́коже и Христо́съ глава́ Це́ркве, и То́й е́сть Спаси́тель тѣ́ла:
но я́коже Це́рковь повину́ет­ся Христу́, та́кожде и жены́ сво­и́мъ муже́мъ во все́мъ.
[Зач. 231.] Му́жiе, люби́те своя́ жены́, я́коже и Христо́съ воз­люби́ Це́рковь, и Себе́ предаде́ за ню́,
да освяти́тъ ю́, очи́стивъ ба́нею во́дною въ глаго́лѣ:
да предста́витъ ю́ Себѣ́ сла́вну Це́рковь, не иму́щу скве́рны, или́ поро́ка, или́ нѣ́что от­ таковы́хъ, но да бу́детъ свя́та и непоро́чна.
Та́ко до́лжни су́ть му́жiе люби́ти своя́ жены́, я́ко своя́ тѣлеса́: любя́й [бо] свою́ жену́, себе́ сама́го лю́битъ.
Никто́же бо когда́ свою́ пло́ть воз­ненави́дѣ, но пита́етъ и грѣ́етъ ю́, я́коже и Госпо́дь Це́рковь:
зане́ у́ди есмы́ Тѣ́ла Его́, от­ пло́ти Его́ и от­ косте́й Его́.
Сего́ ра́ди оста́витъ человѣ́къ отца́ сво­его́ и ма́терь, и при­­лѣ́пит­ся къ женѣ́ сво­е́й, и бу́дета два́ въ пло́ть еди́ну.
Та́йна сiя́ велика́ е́сть: а́зъ же глаго́лю во Христа́ и во Це́рковь.
[Зач. 232.] Оба́че и вы́, по еди́ному кі́йждо свою́ жену́ си́це да лю́битъ, я́коже [и] себе́: а жена́ да бо­и́т­ся [сво­его́] му́жа.
Ча́да, послу́шайте сво́ихъ роди́телей о Го́сподѣ: сiе́ бо е́сть пра́ведно.
Чти́ отца́ тво­его́ и ма́терь: я́же е́сть за́повѣдь пе́рвая во обѣтова́нiи:
да бла́го ти́ бу́детъ, и бу́деши долголѣ́тенъ на земли́.
И отцы́, не раздража́йте ча́дъ сво­и́хъ, но воспитова́йте и́хъ въ наказа́нiи и уче́нiи Госпо́дни.
Раби́, послу́шайте госпо́дiй [сво­и́хъ] по пло́ти со стра́хомъ и тре́петомъ, въ простотѣ́ се́рдца ва́­шего, я́коже [и] Христа́,
не предъ очи́ма то́чiю рабо́та­ю­ще я́ко человѣко­уго́дницы, но я́коже раби́ Христо́вы, творя́ще во́лю Бо́жiю от­ души́,
со благоразу́мiемъ служа́ще я́коже Го́споду, а не [я́ко] человѣ́комъ,
вѣ́дяще, я́ко кі́йждо, е́же а́ще сотвори́тъ благо́е, сiе́ прiи́метъ от­ Го́спода, а́ще ра́бъ, а́ще свобо́дь.
И госпо́дiе, та́яжде твори́те къ ни́мъ, послабля́юще [и́мъ] преще́нiя, вѣ́дуще, я́ко и ва́мъ самѣ́мъ и тѣ́мъ Госпо́дь е́сть на небесѣ́хъ, и обинове́нiя лица́ нѣ́сть у Него́.
[Зач. 233.] Про́чее же, бра́тiе моя́, воз­мога́йте во Го́сподѣ и въ держа́вѣ крѣ́пости Его́:
облецы́теся во вся́ ору́жiя Бо́жiя, я́ко воз­мощи́ ва́мъ ста́ти проти́ву ко́знемъ дiа́волскимъ,
я́ко нѣ́сть на́ша бра́нь къ {проти́ву} кро́ви и пло́ти, но къ нача́ломъ, и ко власте́мъ [и] къ мiродержи́телемъ тмы́ вѣ́ка сего́, къ духово́мъ зло́бы поднебе́снымъ.
Сего́ ра́ди прiими́те вся́ ору́жiя Бо́жiя, да воз­мо́жете проти́витися въ де́нь лю́тъ и вся́ содѣ́яв­ше ста́ти.
Ста́ните у́бо препоя́сани чресла́ ва́ша и́стиною, и обо́лкшеся въ броня́ пра́вды,
и обу́в­ше но́зѣ во угото́ванiе благовѣ­ст­вова́нiя ми́ра:
надъ всѣ́ми же воспрiи́мше щи́тъ вѣ́ры, въ не́мже воз­мо́жете вся́ стрѣ́лы лука́ваго разжже́н­ныя угаси́ти:
и шле́мъ спасе́нiя воспрiими́те, и ме́чь духо́вный, и́же е́сть Глаго́лъ Бо́жiй:
[Зач. 234.] вся́кою моли́твою и моле́нiемъ моля́щеся на вся́ко вре́мя ду́хомъ, и въ сiе́ и́стое бдя́ще во вся́комъ терпѣ́нiи и моли́твѣ о всѣ́хъ святы́хъ
и о мнѣ́, да да́ст­ся ми́ сло́во во от­верзе́нiе у́стъ мо­и́хъ, съ дерзнове́нiемъ сказа́ти та́йну благовѣ­ст­вова́нiя,
о не́мже посо́л­ст­вую во у́захъ, да въ не́мъ дерза́ю, я́коже подоба́етъ ми́ глаго́лати.
Да увѣ́сте же и вы́, я́же о мнѣ́, что́ дѣ́лаю, вся́ ска́жетъ ва́мъ Тихи́къ, воз­лю́блен­ный бра́тъ и вѣ́ренъ служи́тель о Го́сподѣ,
его́же посла́хъ къ ва́мъ на сiе́ и́стое, да увѣ́сте, я́же о на́съ, и да утѣ́шитъ сердца́ ва́ша.
Ми́ръ бра́тiи и любо­́вь съ вѣ́рою от­ Бо́га Отца́ и Го́спода Иису́са Христа́.
Благода́ть со всѣ́ми лю́бящими Го́спода на́­шего Иису́са Христа́ въ неистлѣ́нiи. Ами́нь.

Коне́цъ посла́нiю е́же ко Ефесе́емъ: и́мать въ себѣ́ гла́въ 6, зача́лъ же церко́вныхъ 19.
Латинский (Nova Vulgata)
Estote ergo imitatores Dei, sicut filii carissimi,
et ambulate in dilectione, sicut et Christus dilexit nos et tradidit seipsum pro nobis oblationem et hostiam Deo in odorem suavitatis.
Fornicatio autem et omnis immunditia aut avaritia nec nominetur in vobis, sicut decet sanctos,
et turpitudo et stultiloquium aut scurrilitas, quae non decent, sed magis gratiarum actio.
Hoc enim scitote intellegentes quod omnis fornicator aut immundus aut avarus, id est idolorum cultor, non habet hereditatem in regno Christi et Dei.
Nemo vos decipiat inanibus verbis; propter haec enim venit ira Dei in filios diffidentiae.
Nolite ergo effici comparticipes eorum;
eratis enim aliquando tenebrae, nunc autem lux in Domino. Ut filii lucis ambulate
— fructus enim lucis est in omni bonitate et iustitia et veritate —
probantes quid sit beneplacitum Domino;
et nolite communicare operibus infructuosis tenebrarum, magis autem et redarguite;
quae enim in occulto fiunt ab ipsis, turpe est et dicere;
omnia autem, quae arguuntur, a lumine manifestantur,
omne enim, quod manifestatur, lumen est. Propter quod dicit: “ Surge, qui dormis, et exsurge a mortuis, et illuminabit te Christus ”.
Videte itaque caute quomodo ambuletis, non quasi insipientes sed ut sapientes,
redimentes tempus, quoniam dies mali sunt.
Propterea nolite fieri imprudentes, sed intellegite, quae sit voluntas Domini.
Et nolite inebriari vino, in quo est luxuria, sed implemini Spiritu
loquentes vobismetipsis in psalmis et hymnis et canticis spiritalibus, cantantes et psallentes in cordibus vestris Domino.
Gratias agentes semper pro omnibus in nomine Domini nostri Iesu Christi Deo et Patri,
subiecti invicem in timore Christi.
Mulieres viris suis sicut Domino,
quoniam vir caput est mulieris, sicut et Christus caput est ecclesiae, ipse salvator corporis.
Sed ut ecclesia subiecta est Christo, ita et mulieres viris in omnibus.
Viri, diligite uxores, sicut et Christus dilexit ecclesiam et seipsum tradidit pro ea,
ut illam sanctificaret mundans lavacro aquae in verbo,
ut exhiberet ipse sibi gloriosam ecclesiam non habentem maculam aut rugam aut aliquid eiusmodi, sed ut sit sancta et immaculata.
Ita et viri debent diligere uxores suas ut corpora sua. Qui suam uxorem diligit, seipsum diligit;
nemo enim umquam carnem suam odio habuit, sed nutrit et fovet eam sicut et Christus ecclesiam,
quia membra sumus corporis eius.
Propter hoc relinquet homo patrem et matrem et adhaerebit uxori suae, et erunt duo in carne una.
Mysterium hoc magnum est; ego autem dico de Christo et ecclesia!
Verumtamen et vos singuli unusquisque suam uxorem sicut seipsum diligat; uxor autem timeat virum.
Filii, oboedite parentibus vestris in Domino; hoc enim est iu stum.
Honora patrem tuum et matrem, quod est mandatum primum cum promissione,
ut bene sit tibi, et sis longaevus super terram.
Et, patres, nolite ad iracundiam provocare filios vestros, sed educate illos in disciplina et correptione Domini.
Servi, oboedite dominis carnalibus cum timore et tremore, in simplicitate cordis vestri, sicut Christo;
non ad oculum servientes, quasi hominibus placentes, sed ut servi Christi facientes voluntatem Dei ex animo;
cum bona voluntate servientes, sicut Domino et non hominibus,
scientes quoniam unusquisque, si quid fecerit bonum, hoc percipiet a Domino, sive servus sive liber.
Et, domini, eadem facite illis, remittentes minas, scientes quia et illorum et vester Dominus est in caelis, et personarum acceptio non est apud eum.
De cetero confortamini in Domino et in potentia virtutis eius.
Induite armaturam Dei, ut possitis stare adversus insidias Diaboli.
Quia non est nobis colluctatio adversus sanguinem et carnem sed adversus principatus, adversus potestates, adversus mundi rectores tenebrarum harum, adversus spiritalia nequitiae in caelestibus.
Propterea accipite armaturam Dei, ut possitis resistere in die malo et, omnibus perfectis, stare.
State ergo succincti lumbos vestros in veritate et induti loricam iustitiae
et calceati pedes in praeparatione evangelii pacis,
inomnibus sumentes scutum fidei, in quo possitis omnia tela Maligni ignea exstinguere;
et galeam salutis assumite et gladium Spiritus, quod est verbum Dei;
per omnem orationem et obsecrationem orantes omni tempore in Spiritu, et in ipso vigilantes in omni instantia et obsecratione pro omnibus sanctis
et pro me, ut detur mihi sermo in aperitione oris mei cum fiducia notum facere mysterium evangelii,
pro quo legatione fungor in catena, ut in ipso audeam, prout oportet me, loqui.
Ut autem et vos sciatis, quae circa me sunt, quid agam, omnia nota vobis faciet Tychicus, carissimus frater et fidelis minister in Domino,
quem misi ad vos in hoc ipsum, ut cognoscatis, quae circa nos sunt, et consoletur corda vestra.
Pax fratribus et caritas cum fide a Deo Patre et Domino Iesu Christo.
Gratia cum omnibus, qui diligunt Dominum nostrum Iesum Christum in incorruptione.
1 «Живите в любви, как и Христос возлюбил вас». 3 Не участвуйте в делах тьмы. 15 Поступайте осторожно. 22 Христос и Церковь – пример для мужей и жен.
[Зач. 228.] Итак, подражайте Богу, как чада возлюбленные,
и живите в любви, как и Христос возлюбил нас и предал Себя за нас в приношение и жертву Богу, в благоухание приятное.
А блуд и всякая нечистота и любостяжание не должны даже именоваться у вас, как прилично святым.
Также сквернословие и пустословие и смехотворство не приличны вам, а, напротив, благодарение;
ибо знайте, что никакой блудник, или нечистый, или любостяжатель, который есть идолослужитель, не имеет наследия в Царстве Христа и Бога.
Никто да не обольщает вас пустыми словами, ибо за это приходит гнев Божий на сынов противления;
итак, не будьте сообщниками их.
Вы были некогда тьма, а теперь – свет в Господе: [Зач. 229.] поступайте, как чада света,
потому что плод Духа состоит во всякой благости, праведности и истине.
Испытывайте, что́ благоугодно Богу,
и не участвуйте в бесплодных делах тьмы, но и обличайте.
Ибо о том, что́ они делают тайно, стыдно и говорить.
Все же обнаруживаемое делается явным от света, ибо все, делающееся явным, свет есть.
Посему сказано: «встань, спящий, и воскресни из мертвых, и осветит тебя Христос».
Итак, смотри́те, поступайте осторожно, не как неразумные, но как мудрые,
дорожа временем, потому что дни лукавы.
Итак, не будьте нерассудительны, но познавайте, что́ есть воля Божия.
И не упивайтесь вином, от которого бывает распутство; но исполняйтесь Духом,
назидая самих себя псалмами и славословиями и песнопениями духовными, поя и воспевая в сердцах ваших Господу,
[Зач. 230.] благодаря всегда за все Бога и Отца, во имя Господа нашего Иисуса Христа,
повинуясь друг другу в страхе Божием.
Жены, повинуйтесь своим мужьям, как Господу,
потому что муж есть глава жены, как и Христос глава Церкви, и Он же Спаситель тела.
Но как Церковь повинуется Христу, так и жены своим мужьям во всем.
[Зач. 231.] Мужья, любите своих жен, как и Христос возлюбил Церковь и предал Себя за нее,
чтобы освятить ее, очистив банею водною посредством слова;
чтобы представить ее Себе славною Церковью, не имеющею пятна, или порока, или чего-либо подобного, но дабы она была свята и непорочна.
Так должны мужья любить своих жен, как свои тела: любящий свою жену любит самого себя.
Ибо никто никогда не имел ненависти к своей плоти, но питает и греет ее, как и Господь Церковь,
потому что мы члены тела Его, от плоти Его и от костей Его.
Посему оставит человек отца своего и мать и прилепится к жене своей, и будут двое одна плоть.
Тайна сия велика; я говорю по отношению ко Христу и к Церкви.
[Зач. 232.] Так каждый из вас да любит свою жену, как самого себя; а жена да боится своего мужа.
1 О детях, отцах, матерях, рабах, господах. 10 «Облекитесь во всеоружие Божие». 21 Последнее слово и благословение.
Дети, повинуйтесь своим родителям в Господе, ибо сего требует справедливость.
Почитай отца твоего и мать, это первая заповедь с обетованием:
да будет тебе благо, и будешь долголетен на земле.
И вы, отцы, не раздражайте детей ваших, но воспитывайте их в учении и наставлении Господнем.
Рабы, повинуйтесь господам своим по плоти со страхом и трепетом, в простоте сердца вашего, как Христу,
не с видимою только услужливостью, как человекоугодники, но как рабы Христовы, исполняя волю Божию от души,
служа с усердием, как Господу, а не как человекам,
зная, что каждый получит от Господа по мере добра, которое он сделал, раб ли, или свободный.
И вы, господа, поступайте с ними так же, умеряя строгость, зная, что и над вами самими и над ними есть на небесах Господь, у Которого нет лицеприятия.
[Зач. 233.] Наконец, братия мои, укрепляйтесь Господом и могуществом силы Его.
Облекитесь во всеоружие Божие, чтобы вам можно было стать против козней диавольских,
потому что наша брань не против крови и плоти, но против начальств, против властей, против мироправителей тьмы века сего, против духов злобы поднебесных.
Для сего приимите всеоружие Божие, дабы вы могли противостать в день злой и, все преодолев, устоять.
Итак станьте, препоясав чресла ваши истиною и облекшись в броню праведности,
и обув ноги в готовность благовествовать мир;
а паче всего возьмите щит веры, которым возможете угасить все раскаленные стрелы лукавого;
и шлем спасения возьмите, и меч духовный, который есть Слово Божие.
[Зач. 234.] Всякою молитвою и прошением молитесь во всякое время духом, и старайтесь о сем самом со всяким постоянством и молением о всех святых
и о мне, дабы мне дано было слово – устами моими открыто с дерзновением возвещать тайну благовествования,
для которого я исполняю посольство в узах, дабы я смело проповедовал, ка́к мне должно.
А дабы и вы знали о моих обстоятельствах и делах, обо всем известит вас Тихик, возлюбленный брат и верный в Господе служитель,
которого я и послал к вам для того самого, чтобы вы узнали о нас и чтобы он утешил сердца ваши.
Мир братиям и любовь с верою от Бога Отца и Господа Иисуса Христа.
Благодать со всеми, неизменно любящими Господа нашего Иисуса Христа. Аминь.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible