Old Testament:
Gen.
Ex.
Lev.
Num.
Deut.
Josh.
Judg.
Rut.
1Sam.
2Sam.
1Ki.
2Ki.
1Chr.
2Chr.
Ezr.
Neh.
Eath.
Job.
Ps.
Prov.
Eccl.
S. of S.
Is.
Jer.
Lam.
Ezek.
Dan.
Hos.
Joel.
Am.
Obad.
Joh.
Mic.
Nah.
Hab.
Zeph.
Hag.
Zech.
Mal.
New Testament: Mat. Mark. Luke. John. Acts. Jas. 1Pet. 2Pet. 1John. 2John. 3John. Jude. Rom. 1Cor. 2Cor. Gal. Eph. Phil. Col. 1Thes. 2Thes. 1Tim. 2Tim. Tit. Philem. Heb. Rev.
New Testament: Mat. Mark. Luke. John. Acts. Jas. 1Pet. 2Pet. 1John. 2John. 3John. Jude. Rom. 1Cor. 2Cor. Gal. Eph. Phil. Col. 1Thes. 2Thes. 1Tim. 2Tim. Tit. Philem. Heb. Rev.
Скрыть
5:2
см.:2Цар.14:20;
5:2''
5:2a
5:2b
So it was, when the king saw Queen Esther standing in the court, that she found favor in his sight, and the king held out to Esther the golden scepter that was in his hand. Then Esther went near and touched the top of the scepter.
И взе́мъ златы́й же́злъ
[ца́рь] возложи́ на вы́ю ея́ и облобыза́ ю́ и рече́: глаго́ли ми́.
И рече́ ему́: ви́дѣхъ тя́, господи́не, я́ко а́нгела бжiя, и смяте́ся се́рдце мое́ от стра́ха сла́вы твоея́, я́ко ди́венъ еси́, господи́не, и лице́ твое́ благода́тей испо́лнено.
Бесѣ́дующи же она́ къ нему́, паде́ от ослабле́нiя. Ца́рь же смяте́ся, и вси́ раби́ его́ утѣша́ху ея́.
Синодальный
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
И простер царь к Есфири золотой скипетр, который был в руке его, и подошла Есфирь и коснулась конца скипетра, [и положил царь скипетр на шею ее и поцеловал ее и сказал: говори мне. И сказала она: я видела в тебе, господин, как бы Ангела Божия, и смутилось сердце мое от страха пред славою твоею, ибо дивен ты, господин, и лице твое исполнено благодати. - Но во время беседы она упала от ослабления; и царь смутился, и все слуги его утешали ее].