Скрыть
12:1
12:4
12:5
12:7
12:13
12:16
12:17
12:19
12:21
12:22
12:24
12:25
12:28
12:30
12:31
12:32
12:33
12:34
12:38
12:39
12:41
12:42
12:44
12:47
12:50
12:51
Глава 13 
13:1
13:4
13:6
13:22
Церковнославянский (рус)
Рече́ же Госпо́дь къ Моисе́ю и Ааро́ну въ земли́ Еги́петстѣй, глаго́ля:
ме́сяцъ се́й ва́мъ нача́ло ме́сяцей, пе́рвый бу́детъ ва́мъ въ ме́сяцѣхъ лѣ́та:
рцы́ ко всему́ со́нму сыно́въ Изра́илевыхъ, глаго́ля: въ деся́тый ме́сяца сего́ да во́зметъ кі́йждо овча́ по домо́мъ оте́че­ст­въ, кі́йждо овча́ по до́му:
а́ще же ма́ло и́хъ е́сть въ дому́, я́ко не дово́лнымъ бы́ти на овча́, да во́зметъ съ собо́ю сосѣ́да бли́жняго сво­его́ по числу́ ду́шъ: кі́йждо дово́лное себѣ́ сочте́тъ на овча́:
овча́ соверше́н­но, му́жескъ по́лъ, непоро́чно и единолѣ́тно бу́детъ ва́мъ, от­ а́гнецъ и от­ ко́злищъ прiи́мете:
и бу́детъ ва́мъ соблюде́но да́же до четвертаго­на́­де­сять дне́ ме́сяца сего́: и зако́лютъ то́ все́ мно́же­с­т­во собо́ра сыно́въ Изра́илевыхъ къ ве́черу,
и прiи́мутъ от­ кро́ве и пома́жутъ на обою́ подво́ю и на пра́гахъ въ домѣ́хъ, въ ни́хже снѣдя́тъ то́е,
и снѣдя́тъ мяса́ въ нощи́ то́й пече́на огне́мъ и опрѣсно́ки съ го́рькимъ зе́лiемъ снѣдя́тъ:
не снѣ́сте от­ ни́хъ су́рово, ниже́ варе́но въ водѣ́, но пече́ное огне́мъ, главу́ съ нога́ми и со утро́бою:
не оста́вите от­ него́ до у́трiя и ко́сти не сокруши́те от­ него́, оста́нки же от­ него́ до у́тра огне́мъ сожже́те:
си́це же снѣ́сте е́: чресла́ ва́ша препоя́сана, и сапо́зи ва́ши на нога́хъ ва́шихъ, и жезлы́ ва́ши въ рука́хъ ва́шихъ, и снѣ́сте е́ со тща́нiемъ: Па́сха е́сть Госпо́дня:
и пройду́ зе́млю Еги́петскую сея́ но́щи, и убiю́ вся́каго пе́рвенца въ земли́ Еги́петстѣй, от­ человѣ́ка до скота́, и во всѣ́хъ бозѣ́хъ Еги́петскихъ сотворю́ от­мще́нiе: А́зъ Госпо́дь:
и бу́детъ кро́вь ва́мъ въ зна́менiе на домѣ́хъ, въ ни́хже вы́ бу́дете та́мо, и узрю́ кро́вь и покры́ю вы́, и не бу́детъ въ ва́съ я́звы, е́же поги́бнути, егда́ поражу́ зе́млю Еги́петскую:
и бу́детъ ва́мъ де́нь се́й въ па́мять, и пра́зднуйте то́й пра́здникъ Го́споду во вся́ ро́ды ва́шя: зако́н­но вѣ́чно пра́зднуйте его́:
се́дмь дні́й опрѣсно́ки яди́те, от­ пе́рваго же дне́ изми́те ква́съ изъ домо́въ ва́шихъ: вся́къ, и́же снѣ́сть ки́сло, поги́бнетъ душа́ та́ от­ Изра́иля, от­ дне́ пе́рваго да́же до дне́ седма́го:
и пе́рвый де́нь нарече́т­ся свя́тъ, и седмы́й де́нь наро́читъ свя́тъ да бу́детъ ва́мъ: вся́каго дѣ́ла рабо́тна да не сотворите́ въ ни́хъ, ра́звѣ ели́ка [снѣ́сти] сотворя́т­ся вся́кой души́, сiя́ то́чiю да сотворя́т­ся ва́мъ:
и сохрани́те за́повѣдь сiю́: въ се́й бо де́нь изведу́ си́лу ва́шу от­ земли́ Еги́петскiя: и сотвори́те де́нь се́й въ ро́ды ва́шя, зако́н­но вѣ́чно:
начина́юще въ четвертый­на́­де­сять де́нь пе́рваго ме́сяца, съ ве́чера да снѣ́сте опрѣсно́ки, до два́десять пе́рваго дне́ ме́сяца, до ве́чера:
се́дмь дні́й ква́съ да не яви́т­ся въ домѣ́хъ ва́шихъ: вся́къ, и́же а́ще снѣ́сть ква́сно, погуби́т­ся душа́ та́ от­ со́нма сыно́въ Изра́илевыхъ и въ при­­ше́лцѣхъ и въ жи́телехъ тоя́ земли́:
вся́каго ква́снаго да не я́сте, во всѣ́хъ же домѣ́хъ ва́шихъ да я́сте опрѣсно́ки.
Созва́ же Моисе́й вся́ ста́рцы сыно́въ Изра́илевыхъ и рече́ и́мъ: ше́дше по­ими́те себѣ́ овча́ по срод­ст­во́мъ ва́шымъ и пожри́те па́сху:
воз­ми́те же ки́сть иссо́па, и омочи́в­ше въ кро́вь, я́же бли́зъ две́рiй, пома́жите пра́ги, и на обою́ подво́ю, от­ кро́ве, я́же е́сть бли́зъ две́рiй: вы́ же да не изы́дете кі́йждо изъ две́рiй до́му сво­его́ до зау́трiя:
и ми́мо про́йдетъ Госпо́дь изби́ти Еги́птяны, и у́зритъ кро́вь на пра́зѣ и на обою́ подво́ю, и мине́тъ Госпо́дь две́ри, и не попу́ститъ погубля́ющему вни́ти въ до́мы ва́шя убива́ти:
и сохрани́те сло́во сiе́ зако́н­но себѣ́ и сыно́мъ ва́шымъ до вѣ́ка:
а́ще же вни́дете въ зе́млю, ю́же да́стъ Госпо́дь ва́мъ, я́коже глаго́ла, сохрани́те служе́нiе сiе́,
и бу́детъ егда́ воз­глаго́лютъ ва́мъ сы́нове ва́ши: что́ есть служе́нiе сiе́?
И рцы́те и́мъ: же́ртва па́сха сiя́ Го́споду, И́же покры́ до́мы сыно́въ Изра́илевыхъ во Еги́птѣ, егда́ поби́ Еги́птяны, до́мы же на́шя изба́ви. И прекло́ншеся лю́дiе поклони́шася.
И от­ше́дше сотвори́ша сы́нове Изра́илевы, я́коже заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю и Ааро́ну, та́ко сотвори́ша.
Бы́сть же въ полу́нощи, и Госпо́дь порази́ вся́каго пе́рвенца въ земли́ Еги́петстѣй, от­ пе́рвенца фарао́нова сѣдя́щаго на престо́лѣ, до пе́рвенца плѣ́н­ницы, я́же въ ро́вѣ, и до пе́рвенца вся́каго ско́тска.
Воста́ же фарао́нъ но́щiю, и вси́ раби́ его́, и вси́ Еги́птяне, и бы́сть во́пль вели́къ по все́й земли́ Еги́петстѣй, и́бо не бы́сть до́мъ, въ не́мже не бѣ́ мертвеца́.
И при­­зва́ фарао́нъ Моисе́а и Ааро́на въ нощи́ и рече́ и́мъ: воста́ните и от­иди́те от­ люді́й мо­и́хъ, и вы́, и сы́нове Изра́илевы: иди́те и послужи́те Го́споду Бо́гу ва́­шему, я́коже глаго́лете:
и о́вцы и говя́да ва́шя по­и́мше иди́те, благослови́те же и мене́.
И нужда́ху Еги́птяне люді́й со тща́нiемъ изри́нути и́хъ от­ земли́: реко́ша бо, я́ко вси́ мы́ и́змремъ.
Взя́ша же лю́дiе муку́ свою́ пре́жде вскисе́нiя тѣ́ста сво­его́, и ввяза́в­ше въ ри́зы, [воз­ложи́ша] на ра́мы своя́.
Сы́нове же Изра́илевы сотвори́ша, я́коже заповѣ́да и́мъ Моисе́й: и испроси́ша от­ Еги́птянъ сосу́ды сре́бряны и зла́ты, и ри́зы:
и даде́ Госпо́дь благода́ть лю́демъ Сво­и́мъ предъ Еги́птяны: и да́ша и́мъ, и обра́ша Еги́птянъ.
Воздвиго́шася же сы́нове Изра́илевы от­ Рамессы́ въ Сокхо́ѳъ до шести́ со́тъ ты́сящъ пѣ́шихъ муже́й, кромѣ́ домоча́д­ст­ва:
и при­­ше́лцы мно́зи изыдо́ша съ ни́ми, и о́вцы, и волы́, и ско́ти мно́зи зѣло́.
И испеко́ша тѣ́сто, е́же изнесо́ша изъ Еги́пта, опрѣсно́ки не ки́слы, не вскисо́ша бо: и́бо изгна́ша и́хъ Еги́птяне, и не воз­мого́ша поме́длити, ниже́ бра́шна сотвори́ша себѣ́ на пу́ть.
Обита́нiя же сыно́въ Изра́илевыхъ, е́же обита́ша въ земли́ Еги́петстѣй и въ земли́ Ханаа́ни сі́и и отцы́ и́хъ, лѣ́тъ четы́реста три́десять.
И бы́сть по четы́рехъ стѣ́хъ и три́десяти лѣ́тѣхъ, изы́де вся́ си́ла Госпо́дня от­ земли́ Еги́петскiя въ нощи́.
Стражба́ е́сть Го́споду, е́же извести́ и́хъ от­ земли́ Еги́петскiя: о́ная но́щь са́мая стражба́ Го́споду, я́ко всѣ́мъ сыно́мъ Изра́илевымъ бы́ти въ ро́ды и́хъ.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю и Ааро́ну: се́й зако́нъ Па́схи: вся́къ иноплеме́н­никъ да не я́стъ от­ нея́,
и вся́каго раба́ или́ ку́пленаго обрѣ́жеши его́, и тогда́ да я́стъ от­ нея́:
при­­шле́цъ или́ нае́мникъ да не я́стъ от­ нея́:
въ дому́ еди́нѣмъ да снѣ́ст­ся: не оста́вите от­ мя́съ на у́трiе, и не изнеси́те мя́съ во́нъ изъ до́му, и ко́сти не сокруши́те от­ него́:
ве́сь со́нмъ сыно́въ Изра́илевыхъ сотвори́тъ сiе́:
а́ще же кто́ прiи́детъ при­­шле́цъ къ ва́мъ сотвори́ти Па́сху Госпо́дню, обрѣ́жеши его́ вся́къ му́жескiй по́лъ, и тогда́ при­­сту́питъ сотвори́ти ю́, и бу́детъ а́ки жи́тель земли́ тоя́: вся́къ же необрѣ́заный да не я́стъ от­ нея́:
зако́нъ еди́нъ да бу́детъ тоя́ земли́ жи́телю и при­­ше́лцу при­­ше́дшему въ ва́съ.
И сотвори́ша сы́нове Изра́илевы, я́коже заповѣ́да Госпо́дь Моисе́ю и Ааро́ну, та́ко сотвори́ша.
И бы́сть въ де́нь о́нъ, изведе́ Госпо́дь сы́ны Изра́илевы от­ земли́ Еги́петскiя съ си́лою и́хъ.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю глаго́ля:
освяти́ Ми́ вся́каго пе́рвенца перворожде́н­наго, разверза́ющаго вся́кая ложесна́ въ сынѣ́хъ Изра́илевыхъ от­ человѣ́ка до скота́, я́ко Мнѣ́ е́сть.
Рече́ же Моисе́й къ лю́демъ: по́мните де́нь се́й, въ о́ньже изыдо́сте от­ земли́ Еги́петскiя, изъ до́му рабо́ты: руко́ю бо крѣ́пкою изведе́ ва́съ Госпо́дь от­сю́ду: и не яди́те ква́сна,
поне́же въ дне́шнiй де́нь исхо́дите въ ме́сяцѣ плодо́въ но́выхъ:
и бу́детъ, егда́ введе́тъ тя́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й въ зе́млю Ханане́йску и Хетте́йску, и Аморре́йску и Еве́йску, и Иевусе́йску и Гергесе́йску и Ферезе́йску, е́юже кля́т­ся ко отце́мъ тво­и́мъ, да́ти тебѣ́ зе́млю точа́щую млеко́ и ме́дъ, и сотвори́ши слу́жбу сiю́ сего́ ме́сяца:
ше́сть дні́й яди́те опрѣсно́ки, въ седмы́й же де́нь пра́здникъ Го́споду,
опрѣсно́ки яди́те се́дмь дні́й: да не яви́т­ся тебѣ́ ква́сное, ниже́ бу́детъ тебѣ́ ква́съ во всѣ́хъ предѣ́лѣхъ тво­и́хъ,
и воз­вѣсти́ши сы́ну тво­ему́ въ де́нь о́нъ, глаго́ля: сего́ ра́ди сотвори́лъ Госпо́дь Бо́гъ мнѣ́, егда́ исхожда́хъ изъ Еги́пта:
и бу́детъ тебѣ́ зна́менiе на руцѣ́ тво­е́й, и воспомина́нiе предъ очи́ма тво­и́ма, я́ко да бу́детъ зако́нъ Госпо́день во устѣ́хъ тво­и́хъ, руко́ю бо крѣ́пкою изведе́ тя Госпо́дь Бо́гъ изъ Еги́пта:
и сохрани́те зако́нъ се́й по времено́мъ уста́вленымъ, от­ дні́й до дні́й,
и бу́детъ егда́ введе́тъ тя́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й въ зе́млю Ханане́йску, я́коже кля́ся отце́мъ тво­и́мъ, и да́стъ ю́ тебѣ́:
и от­лучи́ши вся́кое разверза́ющее ложесна́, му́жескъ по́лъ Го́споду: вся́кое разверза́ющее ложесна́ от­ ста́дъ или́ от­ ско́тъ тво­и́хъ, ели́ка бу́дутъ тебѣ́, му́жескъ по́лъ освяти́ши Го́споду:
вся́кое разверза́ющее утро́бу о́слю премѣни́ши овце́ю: а́ще же не премѣни́ши, иску́пиши е́: и вся́каго пе́рвенца человѣ́ча сыно́въ тво­и́хъ да иску́пиши:
а́ще же вопро́ситъ тя́ сы́нъ тво́й по си́хъ, глаго́ля: что́ сiе́? И рече́ши ему́: я́ко руко́ю крѣ́пкою изведе́ на́съ Госпо́дь изъ земли́ Еги́петскiя, изъ до́му рабо́ты,
егда́ бо ожесточи́ся фарао́нъ от­пусти́ти на́съ, изби́ Госпо́дь вся́каго пе́рвенца въ земли́ Еги́петстѣй, от­ пе́рвенца человѣ́ча до пе́рвенца ско́тiя: сего́ ра́ди а́зъ въ же́ртву при­­ношу́ вся́кое разверза́ющее ложесна́, му́жескъ по́лъ Го́споду, и вся́каго пе́рвенца сыно́въ мо­и́хъ искуплю́,
и бу́детъ въ зна́менiе на руцѣ́ тво­е́й, и непоколеби́мо предъ очесы́ тво­и́ми: руко́ю бо крѣ́пкою изведе́ тя Госпо́дь изъ Еги́пта.
Егда́ же от­пусти́ фарао́нъ лю́ди, не поведе́ и́хъ Бо́гъ путе́мъ земли́ Филисти́мскiя, я́ко бли́зъ бя́ше, и́бо рече́ Бо́гъ: да не когда́ раска́ют­ся лю́дiе, ви́дѣв­ше ра́ть, и воз­вратя́т­ся во Еги́петъ.
И обведе́ Бо́гъ лю́ди путе́мъ, и́же въ пусты́ню къ Чермно́му мо́рю. Пя́таго же ро́да изыдо́ша сы́нове Изра́илевы от­ земли́ Еги́петскiя.
И взя́ Моисе́й ко́сти Ио́сифовы съ собо́ю: кля́твою бо закля́ Ио́сифъ сы́ны Изра́илевы, глаго́ля: при­­сѣще́нiемъ при­­сѣти́тъ ва́съ Госпо́дь, и изнесе́те от­сю́ду ко́сти моя́ съ собо́ю.
Воздви́гшеся же сы́нове Изра́илевы от­ Сокхо́ѳа, ополчи́шася во Оѳо́мѣ при­­ пусты́ни.
Бо́гъ же вожда́­ше и́хъ, въ де́нь у́бо столпо́мъ о́блачнымъ, показа́ти и́мъ пу́ть, но́щiю же столпо́мъ о́гнен­нымъ, свѣти́ти и́мъ:
и не оскудѣ́ сто́лпъ о́блачный во дни́ и сто́лпъ о́гнен­ный но́щiю предъ всѣ́ми людьми́.
Синодальный
Господь устанавливает Пасху и праздник опресноков; 21 Моисей объявляет старейшинам Израилевым повеление Господа; 29 поражение первенцев; начало исхода в пасхальную ночь.
И сказал Господь Моисею и Аарону в земле Египетской, говоря:
месяц сей да будет у вас началом месяцев, первым да будет он у вас между месяцами года.
Скажите всему обществу [сынов] Израилевых: в десятый день сего месяца пусть возьмут себе каждый одного агнца по семействам, по агнцу на семейство;
а если семейство так мало, что не съест агнца, то пусть возьмет с соседом своим, ближайшим к дому своему, по числу душ: по той мере, сколько каждый съест, расчислитесь на агнца.
Агнец у вас должен быть без порока, мужеского пола, однолетний; возьмите его от овец, или от коз,
и пусть он хранится у вас до четырнадцатого дня сего месяца: тогда пусть заколет его все собрание общества Израильского вечером,
и пусть возьмут от крови его и помажут на обоих косяках и на перекладине дверей в домах, где будут есть его;
пусть съедят мясо его в сию самую ночь, испеченное на огне; с пресным хлебом и с горькими травами пусть съедят его;
не ешьте от него недопеченного, или сваренного в воде, но ешьте испеченное на огне, голову с ногами и внутренностями;
не оставляйте от него до утра [и кости его не сокрушайте], но оставшееся от него до утра сожгите на огне.
Ешьте же его так: пусть будут чресла ваши препоясаны, обувь ваша на ногах ваших и посохи ваши в руках ваших, и ешьте его с поспешностью: это – Пасха Господня.
А Я в сию самую ночь пройду по земле Египетской и поражу всякого первенца в земле Египетской, от человека до скота, и над всеми богами Египетскими произведу суд. Я Господь.
И будет у вас кровь знамением на домах, где вы находитесь, и увижу кровь и пройду мимо вас, и не будет между вами язвы губительной, когда буду поражать землю Египетскую.
И да будет вам день сей памятен, и празднуйте в оный праздник Господу во [все] роды ваши; как установление вечное празднуйте его.
Семь дней ешьте пресный хлеб; с самого первого дня уничтожьте квасное в домах ваших, ибо кто будет есть квасное с первого дня до седьмого дня, душа та истреблена будет из среды Израиля.
И в первый день да будет у вас священное собрание, и в седьмой день священное собрание: никакой работы не должно делать в них; только что́ есть каждому, одно то́ можно делать вам.
Наблюдайте опресноки, ибо в сей самый день Я вывел ополчения ваши из земли Египетской, и наблюдайте день сей в роды ваши, как установление вечное.
С четырнадцатого дня первого месяца, с вечера ешьте пресный хлеб до вечера двадцать первого дня того же месяца;
семь дней не должно быть закваски в домах ваших, ибо кто будет есть квасное, душа та истреблена будет из общества [сынов] Израилевых, пришлец ли то, или природный житель земли той.
Ничего квасного не ешьте; во всяком местопребывании вашем ешьте пресный хлеб.
И созвал Моисей всех старейшин [сынов] Израилевых и сказал им: выберите и возьмите себе агнцев по семействам вашим и заколите пасху;
и возьмите пучок иссопа, и обмочите в кровь, которая в сосуде, и помажьте перекладину и оба косяка дверей кровью, которая в сосуде; а вы никто не выходите за двери дома своего до утра.
И пойдет Господь поражать Египет, и увидит кровь на перекладине и на обоих косяках, и пройдет Господь мимо дверей, и не попустит губителю войти в домы ваши для поражения.
Храните сие, как закон для себя и для сынов своих на веки.
Когда войдете в землю, которую Господь даст вам, как Он говорил, соблюдайте сие служение.
И когда скажут вам дети ваши: что это за служение?
скажите [им]: это пасхальная жертва Господу, Который прошел мимо домов сынов Израилевых в Египте, когда поражал Египтян, и домы наши избавил. И преклонился народ и поклонился.
И пошли сыны Израилевы и сделали: как повелел Господь Моисею и Аарону, так и сделали.
В полночь Господь поразил всех первенцев в земле Египетской, от первенца фараона, сидевшего на престоле своем, до первенца узника, находившегося в темнице, и все первородное из скота.
И встал фараон ночью сам и все рабы его и весь Египет; и сделался великий вопль [во всей земле] Египетской, ибо не было дома, где не было бы мертвеца.
И призвал [фараон] Моисея и Аарона ночью и сказал [им]: встаньте, выйдите из среды народа моего, как вы, так и сыны Израилевы, и пойдите, совершите служение Господу [Богу вашему], как говорили вы;
и мелкий и крупный скот ваш возьмите, как вы говорили; и пойдите и благословите меня.
И понуждали Египтяне народ, чтобы скорее выслать его из земли той; ибо говорили они: мы все помрем.
И понес народ тесто свое, прежде нежели оно вскисло; квашни их, завязанные в одеждах их, были на плечах их.
И сделали сыны Израилевы по слову Моисея и просили у Египтян вещей серебряных и вещей золотых и одежд.
Господь же дал милость народу [Своему] в глазах Египтян: и они давали ему, и обобрал он Египтян.
И отправились сыны Израилевы из Раамсеса в Сокхоф до шестисот тысяч пеших мужчин, кроме детей;
и множество разноплеменных людей вышли с ними, и мелкий и крупный скот, стадо весьма большое.
И испекли они из теста, которое вынесли из Египта, пресные лепешки, ибо оно еще не вскисло, потому что они выгнаны были из Египта и не могли медлить, и даже пищи не приготовили себе на дорогу.
Времени же, в которое сыны Израилевы [и отцы их] обитали в Египте [и в земле Ханаанской], было четыреста тридцать лет.
По прошествии четырехсот тридцати лет, в этот самый день вышло все ополчение Господне из земли Египетской ночью.
Это – ночь бдения Господу за изведение их из земли Египетской; эта самая ночь – бдение Господу у всех сынов Израилевых в роды их.
И сказал Господь Моисею и Аарону: вот устав Пасхи: никакой иноплеменник не должен есть ее;
а всякий раб, купленный за серебро, когда обрежешь его, может есть ее;
поселенец и наемник не должен есть ее.
В одном доме должно есть ее, [не оставляйте от нее до утра,] не выносите мяса вон из дома и костей ее не сокрушайте.
Все общество [сынов] Израиля должно совершать ее.
Если же поселится у тебя пришлец и захочет совершить Пасху Господу, то обрежь у него всех мужеского пола, и тогда пусть он приступит к совершению ее и будет как природный житель земли; а никакой необрезанный не должен есть ее;
один закон да будет и для природного жителя и для пришельца, поселившегося между вами.
И сделали все сыны Израилевы: как повелел Господь Моисею и Аарону, так и сделали.
В этот самый день Господь вывел сынов Израилевых из земли Египетской по ополчениям их.
1 Освящение всех первородных в Израиле; 17 Моисей приводит Израиль к Ефаме в конце пустыни; столп облачный и огненный предшествуют им.
И сказал Господь Моисею, говоря:
освяти Мне каждого первенца, разверзающего всякие ложесна между сынами Израилевыми, от человека до скота, [потому что] Мои они.
И сказал Моисей народу: помните сей день, в который вышли вы из Египта, из дома рабства, ибо рукою крепкою вывел вас Господь оттоле, и не ешьте квасного:
сегодня выхо́дите вы, в месяце Авиве*. //*В месяце колосьев.
И когда введет тебя Господь [Бог твой] в землю Хананеев и Хеттеев, и Аморреев, и Евеев, и Иевусеев, [Гергесеев, и Ферезеев,] о которой клялся Он отцам твоим, что даст тебе землю, где течет молоко и мед, то совершай сие служение в сем месяце;
семь дней ешь пресный хлеб, и в седьмой день – праздник Господу;
пресный хлеб до́лжно есть семь дней, и не должно́ находиться у тебя квасного хлеба, и не должно́ находиться у тебя квасного во всех пределах твоих.
И объяви в день тот сыну твоему, говоря: это ради того, что Господь [Бог] сделал со мною, когда я вышел из Египта.
И да будет тебе это знаком на руке твоей и памятником пред глазами твоими, дабы закон Господень был в устах твоих, ибо рукою крепкою вывел тебя Господь [Бог] из Египта.
Исполняй же устав сей в назначенное время, из года в год.
И когда введет тебя Господь [Бог твой] в землю Ханаанскую, как Он клялся тебе и отцам твоим, и даст ее тебе, –
отделяй Господу все [мужеского пола] разверзающее ложесна; и все первородное из скота, какой у тебя будет, мужеского пола, [посвящай] Господу,
а всякого из ослов, разверзающего [утробу], заменяй агнцем; а если не заменишь, выкупи его; и каждого первенца человеческого из сынов твоих выкупа́й.
И когда после спросит тебя сын твой, говоря: что это? то скажи ему: рукою крепкою вывел нас Господь из Египта, из дома рабства;
ибо когда фараон упорствовал отпустить нас, Господь умертвил всех первенцев в земле Египетской, от первенца человеческого до первенца из скота, – посему я приношу в жертву Господу всё, разверзающее ложесна, мужеского пола, а всякого первенца из сынов моих выкупа́ю;
и да будет это знаком на руке твоей и вместо повязки над глазами твоими, ибо рукою крепкою Господь вывел нас из Египта.
Когда же фараон отпустил народ, Бог не повел его по дороге земли Филистимской, потому что она близка; ибо сказал Бог: чтобы не раскаялся народ, увидев войну, и не возвратился в Египет.
И обвел Бог народ дорогою пустынною к Чермному морю. И вышли сыны Израилевы вооруженные из земли Египетской.
И взял Моисей с собою кости Иосифа, ибо [Иосиф] клятвою заклял сынов Израилевых, сказав: посетит вас Бог, и вы с собою вынесите кости мои отсюда.
И двинулись [сыны Израилевы] из Сокхофа и расположились станом в Ефаме, в конце пустыни.
Господь же шел пред ними днем в столпе облачном, показывая им путь, а ночью в столпе огненном, светя им, дабы идти им и днем и ночью.
Не отлучался столп облачный днем и столп огненный ночью от лица [всего] народа.
L'Éternel dit à Moïse et à Aaron dans le pays d'Égypte:
Ce mois-ci sera pour vous le premier des mois; il sera pour vous le premier des mois de l'année.
Parlez à toute l'assemblée d'Israël, et dites: Le dixième jour de ce mois, on prendra un agneau pour chaque famille, un agneau pour chaque maison.
Si la maison est trop peu nombreuse pour un agneau, on le prendra avec son plus proche voisin, selon le nombre des personnes; vous compterez pour cet agneau d'après ce que chacun peut manger.
Ce sera un agneau sans défaut, mâle, âgé d'un an; vous pourrez prendre un agneau ou un chevreau.
Vous le garderez jusqu'au quatorzième jour de ce mois; et toute l'assemblée d'Israël l'immolera entre les deux soirs.
On prendra de son sang, et on en mettra sur les deux poteaux et sur le linteau de la porte des maisons où on le mangera.
Cette même nuit, on en mangera la chair, rôtie au feu; on la mangera avec des pains sans levain et des herbes amères.
Vous ne le mangerez point à demi cuit et bouilli dans l'eau; mais il sera rôti au feu, avec la tête, les jambes et l'intérieur.
Vous n'en laisserez rien jusqu'au matin; et, s'il en reste quelque chose le matin, vous le brûlerez au feu.
Quand vous le mangerez, vous aurez vos reins ceints, vos souliers aux pieds, et votre bâton à la main; et vous le mangerez à la hâte. C'est la Pâque de l'Éternel.
Cette nuit-là, je passerai dans le pays d'Égypte, et je frapperai tous les premiers-nés du pays d'Égypte, depuis les hommes jusqu'aux animaux, et j'exercerai des jugements contre tous les dieux de l'Égypte. Je suis l'Éternel.
Le sang vous servira de signe sur les maisons où vous serez; je verrai le sang, et je passerai par-dessus vous, et il n'y aura point de plaie qui vous détruise, quand je frapperai le pays d'Égypte.
Vous conserverez le souvenir de ce jour, et vous le célébrerez par une fête en l'honneur de l'Éternel; vous le célébrerez comme une loi perpétuelle pour vos descendants.
Pendant sept jours, vous mangerez des pains sans levain. Dès le premier jour, il n'y aura plus de levain dans vos maisons; car toute personne qui mangera du pain levé, du premier jour au septième jour, sera retranchée d'Israël.
Le premier jour, vous aurez une sainte convocation; et le septième jour, vous aurez une sainte convocation. On ne fera aucun travail ces jours-là; vous pourrez seulement préparer la nourriture de chaque personne.
Vous observerez la fête des pains sans levain, car c'est en ce jour même que j'aurai fait sortir vos armées du pays d'Égypte; vous observerez ce jour comme une loi perpétuelle pour vos descendants.
Le premier mois, le quatorzième jour du mois, au soir, vous mangerez des pains sans levain jusqu'au soir du vingt et unième jour.
Pendant sept jours, il ne se trouvera point de levain dans vos maisons; car toute personne qui mangera du pain levé sera retranchée de l'assemblée d'Israël, que ce soit un étranger ou un indigène.
Vous ne mangerez point de pain levé; dans toutes vos demeures, vous mangerez des pains sans levain.
Moïse appela tous les anciens d'Israël, et leur dit: Allez prendre du bétail pour vos familles, et immolez la Pâque.
Vous prendrez ensuite un bouquet d'hysope, vous le tremperez dans le sang qui sera dans le bassin, et vous toucherez le linteau et les deux poteaux de la porte avec le sang qui sera dans le bassin. Nul de vous ne sortira de sa maison jusqu'au matin.
Quand l'Éternel passera pour frapper l'Égypte, et verra le sang sur le linteau et sur les deux poteaux, l'Éternel passera par-dessus la porte, et il ne permettra pas au destructeur d'entrer dans vos maisons pour frapper.
Vous observerez cela comme une loi pour vous et pour vos enfants à perpétuité.
Quand vous serez entrés dans le pays que l'Éternel vous donnera, selon sa promesse, vous observerez cet usage sacré.
Et lorsque vos enfants vous diront: Que signifie pour vous cet usage?
vous répondrez: C'est le sacrifice de Pâque en l'honneur de l'Éternel, qui a passé par-dessus les maisons des enfants d'Israël en Égypte, lorsqu'il frappa l'Égypte et qu'il sauva nos maisons. Le peuple s'inclina et se prosterna.
Et les enfants d'Israël s'en allèrent, et firent ce que l'Éternel avait ordonné à Moïse et à Aaron; ils firent ainsi.
Au milieu de la nuit, l'Éternel frappa tous les premiers-nés dans le pays d'Égypte, depuis le premier-né de Pharaon assis sur son trône, jusqu'au premier-né du captif dans sa prison, et jusqu'à tous les premiers-nés des animaux.
Pharaon se leva de nuit, lui et tous ses serviteurs, et tous les Égyptiens; et il y eut de grands cris en Égypte, car il n'y avait point de maison où il n'y eût un mort.
Dans la nuit même, Pharaon appela Moïse et Aaron, et leur dit: Levez-vous, sortez du milieu de mon peuple, vous et les enfants d'Israël. Allez, servez l'Éternel, comme vous l'avez dit.
Prenez vos brebis et vos boeufs, comme vous l'avez dit; allez, et bénissez-moi.
Les Égyptiens pressaient le peuple, et avaient hâte de le renvoyer du pays, car ils disaient: Nous périrons tous.
Le peuple emporta sa pâte avant qu'elle fût levée. Ils enveloppèrent les pétrins dans leurs vêtements, et les mirent sur leurs épaules.
Les enfants d'Israël firent ce que Moïse avait dit, et ils demandèrent aux Égyptiens des vases d'argent, des vases d'or et des vêtements.
L'Éternel fit trouver grâce au peuple aux yeux des Égyptiens, qui se rendirent à leur demande. Et ils dépouillèrent les Égyptiens.
Les enfants d'Israël partirent de Ramsès pour Succoth au nombre d'environ six cent mille hommes de pied, sans les enfants.
Une multitude de gens de toute espèce montèrent avec eux; ils avaient aussi des troupeaux considérables de brebis et de boeufs.
Ils firent des gâteaux cuits sans levain avec la pâte qu'ils avaient emportée d'Égypte, et qui n'était pas levée; car ils avaient été chassés d'Égypte, sans pouvoir tarder, et sans prendre des provisions avec eux.
Le séjour des enfants d'Israël en Égypte fut de quatre cent trente ans.
Et au bout de quatre cent trente ans, le jour même, toutes les armées de l'Éternel sortirent du pays d'Égypte.
Cette nuit sera célébrée en l'honneur de l'Éternel, parce qu'il les fit sortir du pays d'Égypte; cette nuit sera célébrée en l'honneur de l'Éternel par tous les enfants d'Israël et par leurs descendants.
L'Éternel dit à Moïse et à Aaron: Voici une ordonnance au sujet de la Pâque: Aucun étranger n'en mangera.
Tu circonciras tout esclave acquis à prix d'argent; alors il en mangera.
L'habitant et le mercenaire n'en mangeront point.
On ne la mangera que dans la maison; vous n'emporterez point de chair hors de la maison, et vous ne briserez aucun os.
Toute l'assemblée d'Israël fera la Pâque.
Si un étranger en séjour chez toi veut faire la Pâque de l'Éternel, tout mâle de sa maison devra être circoncis; alors il s'approchera pour la faire, et il sera comme l'indigène; mais aucun incirconcis n'en mangera.
La même loi existera pour l'indigène comme pour l'étranger en séjour au milieu de vous.
Tous les enfants d'Israël firent ce que l'Éternel avait ordonné à Moïse et à Aaron; ils firent ainsi.
Et ce même jour l'Éternel fit sortir du pays d'Égypte les enfants d'Israël, selon leurs armées.
L'Éternel parla à Moïse, et dit:
Consacre-moi tout premier-né, tout premier-né parmi les enfants d'Israël, tant des hommes que des animaux: il m'appartient.
Moïse dit au peuple: Souvenez-vous de ce jour, où vous êtes sortis d'Égypte, de la maison de servitude; car c'est par sa main puissante que l'Éternel vous en a fait sortir. On ne mangera point de pain levé.
Vous sortez aujourd'hui, dans le mois des épis.
Quand l'Éternel t'aura fait entrer dans le pays des Cananéens, des Héthiens, des Amoréens, des Héviens et des Jébusiens, qu'il a juré à tes pères de te donner, pays où coulent le lait et le miel, tu rendras ce culte à l'Éternel dans ce même mois.
Pendant sept jours, tu mangeras des pains sans levain; et le septième jour, il y aura une fête en l'honneur de l'Éternel.
On mangera des pains sans levain pendant les sept jours; on ne verra point chez toi de pain levé, et l'on ne verra point chez toi de levain, dans toute l'étendue de ton pays.
Tu diras alors à ton fils: C'est en mémoire de ce que l'Éternel a fait pour moi, lorsque je suis sorti d'Égypte.
Ce sera pour toi comme un signe sur ta main et comme un souvenir entre tes yeux, afin que la loi de l'Éternel soit dans ta bouche; car c'est par sa main puissante que l'Éternel t'a fait sortir d'Égypte.
Tu observeras cette ordonnance au temps fixé d'année en année.
Quand l'Éternel t'aura fait entrer dans le pays des Cananéens, comme il l'a juré à toi et à tes pères, et qu'il te l'aura donné,
tu consacreras à l'Éternel tout premier-né, même tout premier-né des animaux que tu auras: les mâles appartiennent à l'Éternel.
Tu rachèteras avec un agneau tout premier-né de l'âne; et, si tu ne le rachètes pas, tu lui briseras la nuque. Tu rachèteras aussi tout premier-né de l'homme parmi tes fils.
Et lorsque ton fils te demandera un jour: Que signifie cela? tu lui répondras: Par sa main puissante, l'Éternel nous a fait sortir d'Égypte, de la maison de servitude;
et, comme Pharaon s'obstinait à ne point nous laisser aller, l'Éternel fit mourir tous les premiers-nés dans le pays d'Égypte, depuis les premiers-nés des hommes jusqu'aux premiers-nés des animaux. Voilà pourquoi j'offre en sacrifice à l'Éternel tout premier-né des mâles, et je rachète tout premier-né de mes fils.
Ce sera comme un signe sur ta main et comme des fronteaux entre tes yeux; car c'est par sa main puissante que l'Éternel nous a fait sortir d'Égypte.
Lorsque Pharaon laissa aller le peuple, Dieu ne le conduisit point par le chemin du pays des Philistins, quoique le plus proche; car Dieu dit: Le peuple pourrait se repentir en voyant la guerre, et retourner en Égypte.
Mais Dieu fit faire au peuple un détour par le chemin du désert, vers la mer Rouge. Les enfants d'Israël montèrent en armes hors du pays d'Égypte.
Moïse prit avec lui les os de Joseph; car Joseph avait fait jurer les fils d'Israël, en disant: Dieu vous visitera, et vous ferez remonter avec vous mes os loin d'ici.
Ils partirent de Succoth, et ils campèrent à Étham, à l'extrémité du désert.
L'Éternel allait devant eux, le jour dans une colonne de nuée pour les guider dans leur chemin, et la nuit dans une colonne de feu pour les éclairer, afin qu'ils marchassent jour et nuit.
La colonne de nuée ne se retirait point de devant le peuple pendant le jour, ni la colonne de feu pendant la nuit.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible