Скрыть
13:1
13:4
13:6
13:22
Английский (NKJV)
Then the LORD spoke to Moses, saying,
«Consecrate to Me all the firstborn, whatever opens the womb among the children of Israel, both of man and beast; it is Mine.»
And Moses said to the people: «Remember this day in which you went out of Egypt, out of the house of bondage; for by strength of hand the LORD brought you out of this place. No leavened bread shall be eaten.
On this day you are going out, in the month Abib.
And it shall be, when the LORD brings you into the land of the Canaanites and the Hittites and the Amorites and the Hivites and the Jebusites, which He swore to your fathers to give you, a land flowing with milk and honey, that you shall keep this service in this month.
Seven days you shall eat unleavened bread, and on the seventh day there shall be a feast to the LORD.
Unleavened bread shall be eaten seven days. And no leavened bread shall be seen among you, nor shall leaven be seen among you in all your quarters.
And you shall tell your son in that day, saying, «This is done because of what the LORD did for me when I came up from Egypt.́
It shall be as a sign to you on your hand and as a memorial between your eyes, that the LORD́s law may be in your mouth; for with a strong hand the LORD has brought you out of Egypt.
You shall therefore keep this ordinance in its season from year to year.
«And it shall be, when the LORD brings you into the land of the Canaanites, as He swore to you and your fathers, and gives it to you,
that you shall set apart to the LORD all that open the womb, that is, every firstborn that comes from an animal which you have; the males shall be the LORD́s.
But every firstborn of a donkey you shall redeem with a lamb; and if you will not redeem it, then you shall break its neck. And all the firstborn of man among your sons you shall redeem.
So it shall be, when your son asks you in time to come, saying, «What is this?́ that you shall say to him, «By strength of hand the LORD brought us out of Egypt, out of the house of bondage.
And it came to pass, when Pharaoh was stubborn about letting us go, that the LORD killed all the firstborn in the land of Egypt, both the firstborn of man and the firstborn of beast. Therefore I sacrifice to the LORD all males that open the womb, but all the firstborn of my sons I redeem.́
It shall be as a sign on your hand and as frontlets between your eyes, for by strength of hand the LORD brought us out of Egypt.»
Then it came to pass, when Pharaoh had let the people go, that God did not lead them by way of the land of the Philistines, although that was near; for God said, «Lest perhaps the people change their minds when they see war, and return to Egypt.»
So God led the people around by way of the wilderness of the Red Sea. And the children of Israel went up in orderly ranks out of the land of Egypt.
And Moses took the bones of Joseph with him, for he had placed the children of Israel under solemn oath, saying, «God will surely visit you, and you shall carry up my bones from here with you.»
So they took their journey from Succoth and camped in Etham at the edge of the wilderness.
And the LORD went before them by day in a pillar of cloud to lead the way, and by night in a pillar of fire to give them light, so as to go by day and night.
He did not take away the pillar of cloud by day or the pillar of fire by night from before the people.
Церковнославянский (рус)
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю глаго́ля:
освяти́ Ми́ вся́каго пе́рвенца перворожде́н­наго, разверза́ющаго вся́кая ложесна́ въ сынѣ́хъ Изра́илевыхъ от­ человѣ́ка до скота́, я́ко Мнѣ́ е́сть.
Рече́ же Моисе́й къ лю́демъ: по́мните де́нь се́й, въ о́ньже изыдо́сте от­ земли́ Еги́петскiя, изъ до́му рабо́ты: руко́ю бо крѣ́пкою изведе́ ва́съ Госпо́дь от­сю́ду: и не яди́те ква́сна,
поне́же въ дне́шнiй де́нь исхо́дите въ ме́сяцѣ плодо́въ но́выхъ:
и бу́детъ, егда́ введе́тъ тя́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й въ зе́млю Ханане́йску и Хетте́йску, и Аморре́йску и Еве́йску, и Иевусе́йску и Гергесе́йску и Ферезе́йску, е́юже кля́т­ся ко отце́мъ тво­и́мъ, да́ти тебѣ́ зе́млю точа́щую млеко́ и ме́дъ, и сотвори́ши слу́жбу сiю́ сего́ ме́сяца:
ше́сть дні́й яди́те опрѣсно́ки, въ седмы́й же де́нь пра́здникъ Го́споду,
опрѣсно́ки яди́те се́дмь дні́й: да не яви́т­ся тебѣ́ ква́сное, ниже́ бу́детъ тебѣ́ ква́съ во всѣ́хъ предѣ́лѣхъ тво­и́хъ,
и воз­вѣсти́ши сы́ну тво­ему́ въ де́нь о́нъ, глаго́ля: сего́ ра́ди сотвори́лъ Госпо́дь Бо́гъ мнѣ́, егда́ исхожда́хъ изъ Еги́пта:
и бу́детъ тебѣ́ зна́менiе на руцѣ́ тво­е́й, и воспомина́нiе предъ очи́ма тво­и́ма, я́ко да бу́детъ зако́нъ Госпо́день во устѣ́хъ тво­и́хъ, руко́ю бо крѣ́пкою изведе́ тя Госпо́дь Бо́гъ изъ Еги́пта:
и сохрани́те зако́нъ се́й по времено́мъ уста́вленымъ, от­ дні́й до дні́й,
и бу́детъ егда́ введе́тъ тя́ Госпо́дь Бо́гъ тво́й въ зе́млю Ханане́йску, я́коже кля́ся отце́мъ тво­и́мъ, и да́стъ ю́ тебѣ́:
и от­лучи́ши вся́кое разверза́ющее ложесна́, му́жескъ по́лъ Го́споду: вся́кое разверза́ющее ложесна́ от­ ста́дъ или́ от­ ско́тъ тво­и́хъ, ели́ка бу́дутъ тебѣ́, му́жескъ по́лъ освяти́ши Го́споду:
вся́кое разверза́ющее утро́бу о́слю премѣни́ши овце́ю: а́ще же не премѣни́ши, иску́пиши е́: и вся́каго пе́рвенца человѣ́ча сыно́въ тво­и́хъ да иску́пиши:
а́ще же вопро́ситъ тя́ сы́нъ тво́й по си́хъ, глаго́ля: что́ сiе́? И рече́ши ему́: я́ко руко́ю крѣ́пкою изведе́ на́съ Госпо́дь изъ земли́ Еги́петскiя, изъ до́му рабо́ты,
егда́ бо ожесточи́ся фарао́нъ от­пусти́ти на́съ, изби́ Госпо́дь вся́каго пе́рвенца въ земли́ Еги́петстѣй, от­ пе́рвенца человѣ́ча до пе́рвенца ско́тiя: сего́ ра́ди а́зъ въ же́ртву при­­ношу́ вся́кое разверза́ющее ложесна́, му́жескъ по́лъ Го́споду, и вся́каго пе́рвенца сыно́въ мо­и́хъ искуплю́,
и бу́детъ въ зна́менiе на руцѣ́ тво­е́й, и непоколеби́мо предъ очесы́ тво­и́ми: руко́ю бо крѣ́пкою изведе́ тя Госпо́дь изъ Еги́пта.
Егда́ же от­пусти́ фарао́нъ лю́ди, не поведе́ и́хъ Бо́гъ путе́мъ земли́ Филисти́мскiя, я́ко бли́зъ бя́ше, и́бо рече́ Бо́гъ: да не когда́ раска́ют­ся лю́дiе, ви́дѣв­ше ра́ть, и воз­вратя́т­ся во Еги́петъ.
И обведе́ Бо́гъ лю́ди путе́мъ, и́же въ пусты́ню къ Чермно́му мо́рю. Пя́таго же ро́да изыдо́ша сы́нове Изра́илевы от­ земли́ Еги́петскiя.
И взя́ Моисе́й ко́сти Ио́сифовы съ собо́ю: кля́твою бо закля́ Ио́сифъ сы́ны Изра́илевы, глаго́ля: при­­сѣще́нiемъ при­­сѣти́тъ ва́съ Госпо́дь, и изнесе́те от­сю́ду ко́сти моя́ съ собо́ю.
Воздви́гшеся же сы́нове Изра́илевы от­ Сокхо́ѳа, ополчи́шася во Оѳо́мѣ при­­ пусты́ни.
Бо́гъ же вожда́­ше и́хъ, въ де́нь у́бо столпо́мъ о́блачнымъ, показа́ти и́мъ пу́ть, но́щiю же столпо́мъ о́гнен­нымъ, свѣти́ти и́мъ:
и не оскудѣ́ сто́лпъ о́блачный во дни́ и сто́лпъ о́гнен­ный но́щiю предъ всѣ́ми людьми́.
1 Освящение всех первородных в Израиле; 17 Моисей приводит Израиль к Ефаме в конце пустыни; столп облачный и огненный предшествуют им.
И сказал Господь Моисею, говоря:
освяти Мне каждого первенца, разверзающего всякие ложесна между сынами Израилевыми, от человека до скота, [потому что] Мои они.
И сказал Моисей народу: помните сей день, в который вышли вы из Египта, из дома рабства, ибо рукою крепкою вывел вас Господь оттоле, и не ешьте квасного:
сегодня выхо́дите вы, в месяце Авиве*. //*В месяце колосьев.
И когда введет тебя Господь [Бог твой] в землю Хананеев и Хеттеев, и Аморреев, и Евеев, и Иевусеев, [Гергесеев, и Ферезеев,] о которой клялся Он отцам твоим, что даст тебе землю, где течет молоко и мед, то совершай сие служение в сем месяце;
семь дней ешь пресный хлеб, и в седьмой день – праздник Господу;
пресный хлеб до́лжно есть семь дней, и не должно́ находиться у тебя квасного хлеба, и не должно́ находиться у тебя квасного во всех пределах твоих.
И объяви в день тот сыну твоему, говоря: это ради того, что Господь [Бог] сделал со мною, когда я вышел из Египта.
И да будет тебе это знаком на руке твоей и памятником пред глазами твоими, дабы закон Господень был в устах твоих, ибо рукою крепкою вывел тебя Господь [Бог] из Египта.
Исполняй же устав сей в назначенное время, из года в год.
И когда введет тебя Господь [Бог твой] в землю Ханаанскую, как Он клялся тебе и отцам твоим, и даст ее тебе, –
отделяй Господу все [мужеского пола] разверзающее ложесна; и все первородное из скота, какой у тебя будет, мужеского пола, [посвящай] Господу,
а всякого из ослов, разверзающего [утробу], заменяй агнцем; а если не заменишь, выкупи его; и каждого первенца человеческого из сынов твоих выкупа́й.
И когда после спросит тебя сын твой, говоря: что это? то скажи ему: рукою крепкою вывел нас Господь из Египта, из дома рабства;
ибо когда фараон упорствовал отпустить нас, Господь умертвил всех первенцев в земле Египетской, от первенца человеческого до первенца из скота, – посему я приношу в жертву Господу всё, разверзающее ложесна, мужеского пола, а всякого первенца из сынов моих выкупа́ю;
и да будет это знаком на руке твоей и вместо повязки над глазами твоими, ибо рукою крепкою Господь вывел нас из Египта.
Когда же фараон отпустил народ, Бог не повел его по дороге земли Филистимской, потому что она близка; ибо сказал Бог: чтобы не раскаялся народ, увидев войну, и не возвратился в Египет.
И обвел Бог народ дорогою пустынною к Чермному морю. И вышли сыны Израилевы вооруженные из земли Египетской.
И взял Моисей с собою кости Иосифа, ибо [Иосиф] клятвою заклял сынов Израилевых, сказав: посетит вас Бог, и вы с собою вынесите кости мои отсюда.
И двинулись [сыны Израилевы] из Сокхофа и расположились станом в Ефаме, в конце пустыни.
Господь же шел пред ними днем в столпе облачном, показывая им путь, а ночью в столпе огненном, светя им, дабы идти им и днем и ночью.
Не отлучался столп облачный днем и столп огненный ночью от лица [всего] народа.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible