Скрыть
17:7
17:12
17:15
17:16
Церковнославянский (рус)
И воз­дви́жеся ве́сь со́нмъ сыно́въ Изра́илевыхъ от­ пусты́ни Си́нъ по полко́мъ сво­и́мъ сло́вомъ Госпо́днимъ и ополчи́шася въ Рафиди́нѣ. Не бя́ше же воды́ лю́демъ пи́ти,
и ху́ляху лю́дiе Моисе́а, глаго́люще: да́ждь на́мъ во́ду, да пiе́мъ. И рече́ и́мъ Моисе́й: что́ ху́лите мя́? И что́ искуша́ете Го́спода?
Возжажда́ша же та́мо лю́дiе воды́ и ропта́ху на Моисе́а, глаго́люще: вску́ю сiе́? Изве́лъ еси́ на́съ изъ Еги́пта умори́ти на́съ и ча́да на́ша и скоты́ жа́ждею?
Возопи́ же Моисе́й ко Го́споду глаго́ля: что́ сотворю́ лю́демъ си́мъ? Еще́ ма́ло, и побiю́тъ мя́ ка́менiемъ.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: пойди́ предъ людьми́ си́ми, и по­ими́ съ собо́ю от­ ста́рецъ людски́хъ, и же́злъ, и́мже пресѣ́клъ еси́ мо́ре, воз­ми́ въ ру́ку твою́, и пойди́:
А́зъ же ста́ну та́мо пре́жде при­­ше́­ст­вiя тво­его́ у ка́мене въ Хори́вѣ: и уда́риши въ ка́мень, и изы́детъ изъ него́ вода́, и да пiю́тъ лю́дiе. Сотвори́ же Моисе́й та́ко предъ сы́ны Изра́илевыми,
и прозва́ и́мя мѣ́сту тому́ Искуше́нiе и Похуле́нiе, хулы́ ра́ди сыно́въ Изра́илевыхъ, и зане́же искуси́ша Го́спода, глаго́люще: а́ще е́сть въ на́съ Госпо́дь, или́ ни́?
Прiи́де же Амали́къ и во­ева́ на Изра́иля въ Рафиди́нѣ.
Рече́ же Моисе́й ко Иису́су: избери́ себѣ́ му́жы си́льны и изше́дъ ополчи́ся на Амали́ка зау́тра: и се́, а́зъ ста́ну на верху́ горы́, и же́злъ Бо́жiй въ руцѣ́ мо­е́й.
И сотвори́ Иису́съ, я́коже рече́ ему́ Моисе́й, и изше́дъ ополчи́ся на Амали́ка: Моисе́й же и Ааро́нъ и О́ръ взыдо́ша на ве́рхъ горы́.
И бы́сть егда́ воз­двиза́­ше Моисе́й ру́цѣ, одолѣва́­ше Изра́иль: егда́ же опуска́­ше ру́цѣ, одолѣва́­ше Амали́къ:
ру́цѣ же Моисе́овы тя́жки бѣ́ша: и взе́мше ка́мень, подложи́ша ему́, и сѣдя́ше на не́мъ: Ааро́нъ же и О́ръ поддержа́ста ру́цѣ ему́, еди́нъ от­сю́ду, а другі́й от­ту́ду: и бы́ша Моисе́ови ру́цѣ укрѣпле́ны до захожде́нiя со́лнца:
и преодолѣ́ Иису́съ Амали́ка и вся́ лю́ди его́ убі́й­ст­вомъ меча́.
Рече́ же Госпо́дь къ Моисе́ю: впиши́ сiе́ на па́мять въ кни́ги и вда́й во у́шы Иису́су, я́ко па́губою погублю́ па́мять Амали́кову от­ поднебе́сныя.
И созда́ Моисе́й олта́рь Го́споду и прозва́ и́мя ему́ Госпо́дь при­­бѣ́жище мое́:
я́ко руко́ю та́йною ра́туетъ Госпо́дь на Амали́ка от­ ро́да въ ро́дъ.
Французский (LSG)
Toute l'assemblée des enfants d'Israël partit du désert de Sin, selon les marches que l'Éternel leur avait ordonnées; et ils campèrent à Rephidim, où le peuple ne trouva point d'eau à boire.
Alors le peuple chercha querelle à Moïse. Ils dirent: Donnez-nous de l'eau à boire. Moïse leur répondit: Pourquoi me cherchez-vous querelle? Pourquoi tentez-vous l'Éternel?
Le peuple était là, pressé par la soif, et murmurait contre Moïse. Il disait: Pourquoi nous as-tu fait monter hors d'Égypte, pour me faire mourir de soif avec mes enfants et mes troupeaux?
Moïse cria à l'Éternel, en disant: Que ferai-je à ce peuple? Encore un peu, et ils me lapideront.
L'Éternel dit à Moïse: Passe devant le peuple, et prends avec toi des anciens d'Israël; prends aussi dans ta main ta verge avec laquelle tu as frappé le fleuve, et marche!
Voici, je me tiendrai devant toi sur le rocher d'Horeb; tu frapperas le rocher, et il en sortira de l'eau, et le peuple boira. Et Moïse fit ainsi, aux yeux des anciens d'Israël.
Il donna à ce lieu le nom de Massa et Meriba, parce que les enfants d'Israël avaient contesté, et parce qu'ils avaient tenté l'Éternel, en disant: L'Éternel est-il au milieu de nous, ou n'y est-il pas?
Amalek vint combattre Israël à Rephidim.
Alors Moïse dit à Josué: Choisis-nous des hommes, sors, et combats Amalek; demain je me tiendrai sur le sommet de la colline, la verge de Dieu dans ma main.
Josué fit ce que lui avait dit Moïse, pour combattre Amalek. Et Moïse, Aaron et Hur montèrent au sommet de la colline.
Lorsque Moïse élevait sa main, Israël était le plus fort; et lorsqu'il baissait sa main, Amalek était le plus fort.
Les mains de Moïse étant fatiguées, ils prirent une pierre qu'ils placèrent sous lui, et il s'assit dessus. Aaron et Hur soutenaient ses mains, l'un d'un côté, l'autre de l'autre; et ses mains restèrent fermes jusqu'au coucher du soleil.
Et Josué vainquit Amalek et son peuple, au tranchant de l'épée.
L'Éternel dit à Moïse: Écris cela dans le livre, pour que le souvenir s'en conserve, et déclare à Josué que j'effacerai la mémoire d'Amalek de dessous les cieux.
Moïse bâtit un autel, et lui donna pour nom: l'Éternel ma bannière.
Il dit: Parce que la main a été levée sur le trône de l'Éternel, il y aura guerre de l'Éternel contre Amalek, de génération en génération.
Еврейский
וַיִּסְעוּ כָּל־עֲדַת בְּנֵי־יִשְׂרָאֵל מִמִּדְבַּר־סִין לְמַסְעֵיהֶם עַל־פִּי יְהוָה; וַיַּחֲנוּ בִּרְפִידִים, וְאֵין מַיִם לִשְׁתֹּת הָעָם׃
וַיָּרֶב הָעָם עִם־מֹשֶׁה, וַיֹּאמְרוּ, תְּנוּ־לָנוּ מַיִם וְנִשְׁתֶּה; וַיֹּאמֶר לָהֶם מֹשֶׁה, מַה־תְּרִיבוּן עִמָּדִי, מַה־תְּנַסּוּן אֶת־יְהוָה׃
וַיִּצְמָא שָׁם הָעָם לַמַּיִם, וַיָּלֶן הָעָם עַל־מֹשֶׁה; וַיֹּאמֶר, לָמָּה זֶּה הֶעֱלִיתָנוּ מִמִּצְרַיִם, לְהָמִית אֹתִי וְאֶת־בָּנַי וְאֶת־מִקְנַי בַּצָּמָא׃
וַיִּצְעַק מֹשֶׁה אֶל־יְהוָה לֵאמֹר, מָה אֶעֱשֶׂה לָעָם הַזֶּה; עוֹד מְעַט וּסְקָלֻנִי׃
וַיֹּאמֶר יְהוָה אֶל־מֹשֶׁה, עֲבֹר לִפְנֵי הָעָם, וְקַח אִתְּךָ מִזִּקְנֵי יִשְׂרָאֵל; וּמַטְּךָ, אֲשֶׁר הִכִּיתָ בּוֹ אֶת־הַיְאֹר, קַח בְּיָדְךָ וְהָלָכְתָּ׃
הִנְנִי עֹמֵד לְפָנֶיךָ שָּׁם עַל־הַצּוּר בְּחֹרֵב, וְהִכִּיתָ בַצּוּר, וְיָצְאוּ מִמֶּנּוּ מַיִם וְשָׁתָה הָעָם; וַיַּעַשׂ כֵּן מֹשֶׁה, לְעֵינֵי זִקְנֵי יִשְׂרָאֵל׃
וַיִּקְרָא שֵׁם הַמָּקוֹם, מַסָּה וּמְרִיבָה; עַל־רִיב בְּנֵי יִשְׂרָאֵל, וְעַל נַסֹּתָם אֶת־יְהוָה לֵאמֹר, הֲיֵשׁ יְהוָה בְּקִרְבֵּנוּ אִם־אָיִן׃ פ
וַיָּבֹא עֲמָלֵק; וַיִּלָּחֶם עִם־יִשְׂרָאֵל בִּרְפִידִם׃
וַיֹּאמֶר מֹשֶׁה אֶל־יְהוֹשֻׁעַ בְּחַר־לָנוּ אֲנָשִׁים, וְצֵא הִלָּחֵם בַּעֲמָלֵק; מָחָר, אָנֹכִי נִצָּב עַל־רֹאשׁ הַגִּבְעָה, וּמַטֵּה הָאֱלֹהִים בְּיָדִי׃
וַיַּעַשׂ יְהוֹשֻׁעַ, כַּאֲשֶׁר אָמַר־לוֹ מֹשֶׁה, לְהִלָּחֵם בַּעֲמָלֵק; וּמֹשֶׁה אַהֲרֹן וְחוּר, עָלוּ רֹאשׁ הַגִּבְעָה׃
וְהָיָה, כַּאֲשֶׁר יָרִים מֹשֶׁה יָדוֹ וְגָבַר יִשְׂרָאֵל; וְכַאֲשֶׁר יָנִיחַ יָדוֹ וְגָבַר עֲמָלֵק׃
וִידֵי מֹשֶׁה כְּבֵדִים, וַיִּקְחוּ־אֶבֶן וַיָּשִׂימוּ תַחְתָּיו וַיֵּשֶׁב עָלֶיהָ; וְאַהֲרֹן וְחוּר תָּמְכוּ בְיָדָיו, מִזֶּה אֶחָד וּמִזֶּה אֶחָד, וַיְהִי יָדָיו אֱמוּנָה עַד־בֹּא הַשָּׁמֶשׁ׃
וַיַּחֲלֹשׁ יְהוֹשֻׁעַ אֶת־עֲמָלֵק וְאֶת־עַמּוֹ לְפִי־חָרֶב׃ פ
וַיֹּאמֶר יְהוָה אֶל־מֹשֶׁה, כְּתֹב זֹאת זִכָּרוֹן בַּסֵּפֶר, וְשִׂים בְּאָזְנֵי יְהוֹשֻׁעַ; כִּי־מָחֹה אֶמְחֶה אֶת־זֵכֶר עֲמָלֵק, מִתַּחַת הַשָּׁמָיִם׃
וַיִּבֶן מֹשֶׁה מִזְבֵּחַ; וַיִּקְרָא שְׁמוֹ יְהוָה נִסִּי׃
וַיֹּאמֶר, כִּי־יָד עַל־כֵּס יָהּ, מִלְחָמָה לַיהוָה בַּעֲמָלֵק; מִדֹּר דֹּר׃ פ
Igitur profecta omnis congregatio filiorum Israel de deserto Sin per mansiones suas iuxta sermonem Domini, castrametati sunt in Raphidim, ubi non erat aqua ad bibendum populo.
Qui iurgatus contra Moysen ait: «Da nobis aquam, ut bibamus». Quibus respondit Moyses: «Quid iurgamini contra me? Cur tentatis Dominum?».
Sitivit ergo ibi populus prae aquae penuria et murmuravit contra Moysen dicens: «Cur fecisti nos exire de Aegypto, ut occideres nos et liberos nostros ac iumenta siti?».
Clamavit autem Moyses ad Dominum dicens: «Quid faciam populo huic? Adhuc paululum et lapidabunt me».
Et ait Dominus ad Moysen: «Antecede populum et sume tecum de senioribus Israel, et virgam, qua percussisti fluvium, tolle in manu tua et vade.
En ego stabo coram te ibi super petram Horeb; percutiesque petram, et exibit ex ea aqua, ut bibat populus». Fecit Moyses ita coram senioribus Israel.
Et vocavit nomen loci illius Massa et Meriba, propter iurgium filiorum Israel et quia tentaverunt Dominum dicentes: «Estne Dominus in nobis an non?».
Venit autem Amalec et pugnabat contra Israel in Raphidim.
Dixitque Moyses ad Iosue: «Elige nobis viros et egressus pugna contra Amalec; cras ego stabo in vertice collis habens virgam Dei in manu mea».
Fecit Iosue, ut locutus erat ei Moyses, et pugnavit contra Amalec; Moyses autem et Aaron et Hur ascenderunt super verticem collis.
Cumque levaret Moyses manus, vincebat Israel; sin autem remisisset, superabat Amalec.
Manus autem Moysi erant graves; sumentes igitur lapidem posuerunt subter eum, in quo sedit; Aaron autem et Hur sustentabant manus eius ex utraque parte. Et factum est ut manus eius non lassarentur usque ad occasum solis.
Vicitque Iosue Amalec et populum eius in ore gladii.
Dixit autem Dominus ad Moysen: «Scribe hoc ob monumentum in libro et trade auribus Iosue; delebo enim memoriam Amalec sub caelo».
Aedificavitque Moyses altare et vocavit nomen eius Dominus Nissi (Dominus vexillum meum)
dicens: «Quia manus contra solium Domini: bellum Domino erit contra Amalec a generatione in generationem».
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible