Скрыть
19:1
19:7
19:9
19:11
19:13
19:23
19:24
19:25
Глава 20 
20:22
Церковнославянский (рус)
Ме́сяца же тре́тiяго изше́­ст­вiя сыно́въ Изра́илевыхъ от­ земли́ Еги́петскiя, въ сі́й де́нь прiидо́ша въ пусты́ню Сина́йскую:
и воз­двиго́шася от­ Рафиди́на и прiидо́ша въ пусты́ню Сина́йскую, и ополчи́ся та́мо Изра́иль пря́мо горы́.
Моисе́й же взы́де на го́ру Бо́жiю, и воз­зва́ его́ Бо́гъ от­ горы́ глаго́ля: сiя́ воз­глаго́леши до́му Иа́ковлю и повѣ́си сыно́мъ Изра́илевымъ:
са́ми ви́дѣсте, ели́ка сотвори́хъ Еги́птяномъ, и подъя́хъ ва́съ я́ко на крилѣ́хъ о́рлихъ и при­­ведо́хъ ва́съ къ Себѣ́:
и ны́нѣ а́ще слу́хомъ послу́шаете гла́са Мо­его́ и сохраните́ завѣ́тъ Мо́й, бу́дете Ми́ лю́дiе избра́н­ни от­ всѣ́хъ язы́къ: Моя́ бо е́сть вся́ земля́:
вы́ же бу́дете Ми́ ца́рское свяще́нiе и язы́къ свя́тъ: сiя́ словеса́ да рече́ши сыно́мъ Изра́илевымъ.
Прiи́де же Моисе́й, и при­­зва́ ста́рцы людскі́я и предложи́ и́мъ вся́ словеса́ сiя́, я́же завѣща́ и́мъ Бо́гъ.
Отвѣща́ша же вси́ лю́дiе единоду́шно и реко́ша: вся́, ели́ка рече́ Бо́гъ, сотвори́мъ и послу́шаемъ. Донесе́ же Моисе́й словеса́ сiя́ къ Бо́гу,
и рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: се́, А́зъ прiиду́ къ тебѣ́ въ столпѣ́ о́блачнѣ, да услы́шатъ лю́дiе глаго́люща Мя́ къ тебѣ́ и да тебѣ́ вѣ́руютъ во вѣ́ки. Повѣ́да же Моисе́й словеса́ люді́й ко Го́споду.
Рече́ же Госпо́дь Моисе́ю: соше́дъ засвидѣ́тел­ст­вуй лю́демъ и очи́сти я́ дне́сь и у́трѣ, и да исперу́тъ ри́зы,
и да бу́дутъ гото́вы въ де́нь тре́тiй: въ тре́тiй бо де́нь сни́детъ Госпо́дь на го́ру Сина́йскую предъ всѣ́ми людьми́:
и устро́иши лю́ди о́крестъ глаго́ля: внемли́те себѣ́ не восходи́ти на го́ру и ни чи́мже косну́тися ея́: вся́къ при­­косну́выйся горѣ́ сме́ртiю у́мретъ:
не ко́снет­ся е́й рука́, ка́менiемъ бо побiе́т­ся или́ стрѣло́ю устрѣли́т­ся, а́ще ско́тъ, а́ще человѣ́къ, не бу́детъ жи́въ: егда́ же гла́си и трубы́ и о́блакъ отъи́детъ от­ горы́, сі́и взы́дутъ на го́ру.
Сни́де же Моисе́й съ горы́ къ лю́демъ, и освяти́ я́, и испра́ша ри́зы своя́:
и рече́ лю́демъ: бу́дите гото́ви, три́ дни́ не входи́те къ жена́мъ.
Бы́сть же въ тре́тiй де́нь бы́в­шу ко у́тру, и бы́ша гла́си и мо́лнiя и о́блакъ мра́ченъ на горѣ́ Сина́йстѣй, гла́съ тру́бный глаша́­ше зѣло́: и убоя́шася вси́ лю́дiе, и́же въ полцѣ́:
изведе́ же Моисе́й лю́ди во срѣ́тенiе Бо́гу изъ полка́, и ста́ша подъ горо́ю.
Гора́ же Сина́йская дымя́шеся вся́, схожде́нiя ра́ди Бо́жiя на ню́ во огни́, и восхожда́­ше ды́мъ, я́ко ды́мъ пе́щный: и ужасо́шася вси́ лю́дiе зѣло́.
Бы́ша же гла́си тру́бнiи про­исходя́ще крѣ́пцы зѣло́: Моисе́й глаго́лаше, Бо́гъ же от­вѣщава́­ше ему́ гла́сомъ.
Сни́де же Госпо́дь на го́ру Сина́йскую на ве́рхъ горы́, и воз­зва́ Госпо́дь Моисе́а на ве́рхъ горы́, и взы́де Моисе́й:
и рече́ Бо́гъ къ нему́ глаго́ля: соше́дъ засвидѣ́тел­ст­вуй лю́демъ, да не когда́ при­­сту́пятъ къ Бо́гу уразумѣ́ти, и паду́тъ от­ ни́хъ мно́зи:
жерцы́ же при­­ступа́ющiи ко Го́споду Бо́гу да освятя́т­ся, да не когда́ погуби́тъ от­ ни́хъ Госпо́дь.
И рече́ Моисе́й къ Бо́гу: не воз­мо́гутъ лю́дiе взы́ти на го́ру Сина́йскую: Ты́ бо завѣща́лъ еси́ на́мъ глаго́ля: опредѣли́ го́ру и освяти́ ю́.
И рече́ ему́ Госпо́дь: иди́, сни́ди и взы́ди ты́ и Ааро́нъ съ тобо́ю: жерцы́ же и лю́дiе да не ну́дят­ся взы́ти къ Бо́гу, да не когда́ погуби́тъ от­ ни́хъ Госпо́дь.
Сни́де же Моисе́й къ лю́демъ и повѣ́да и́мъ.
И глаго́ла Госпо́дь вся́ словеса́ сiя́ къ Моисе́ю глаго́ля:
А́зъ е́смь Госпо́дь Бо́гъ тво́й, изведы́й тя́ от­ земли́ Еги́петскiя, от­ до́му рабо́ты:
да не бу́дутъ тебѣ́ бо́зи ині́и ра́звѣ Мене́.
Не сотвори́ себѣ́ кумíра и вся́каго подо́бiя, ели́ка на небеси́ горѣ́ и ели́ка на земли́ ни́зу, и ели́ка въ вода́хъ подъ земле́ю:
да не поклони́шися и́мъ, ни послу́жиши и́мъ: А́зъ бо е́смь Госпо́дь Бо́гъ тво́й, Бо́гъ ревни́тель, от­дая́й грѣхи́ оте́цъ на ча́да до тре́тiяго и четве́ртаго ро́да ненави́дящымъ Мене́,
и творя́й ми́лость въ ты́сящахъ лю́бящымъ Мя́ и храня́щымъ повелѣ́нiя Моя́.
Не во́змеши и́мене Го́спода Бо́га тво­его́ всу́е: не очи́ститъ бо Госпо́дь прiе́млющаго и́мя Его́ всу́е.
По́мни де́нь суббо́тный, е́же святи́ти его́:
ше́сть дні́й дѣ́лай и сотвори́ши [въ ни́хъ] вся́ дѣла́ твоя́:
въ де́нь же седмы́й, суббо́та Го́споду Бо́гу тво­ему́: да не сотвори́ши вся́каго дѣла́ въ о́нь ты́ и сы́нъ тво́й и дще́рь твоя́, и ра́бъ тво́й и раба́ твоя́, и во́лъ тво́й и осля́ твое́ и вся́кiй ско́тъ тво́й, и при­­шле́цъ обита́яй у тебе́:
зане́ въ шести́ дне́хъ сотвори́ Госпо́дь не́бо и зе́млю, мо́ре и вся́ я́же въ ни́хъ, и почи́ въ де́нь седмы́й: сего́ ра́ди благослови́ Госпо́дь де́нь седмы́й и освяти́ его́.
Чти́ отца́ тво­его́ и ма́терь твою́, да бла́го ти́ бу́детъ и да долголѣ́тенъ бу́деши на земли́ бла́зѣ, ю́же Госпо́дь Бо́гъ тво́й дае́тъ тебѣ́.
Не убі́й.
Не прелюбы́ сотвори́.
Не укра́ди.
Не послу́ше­ст­вуй на дру́га сво­его́ свидѣ́тел­ст­ва ло́жна.
Не пожела́й жены́ и́скрен­няго тво­его́, не пожела́й до́му бли́жняго тво­его́, ни села́ его́, ни раба́ его́, ни рабы́ни его́, ни вола́ его́, ни осла́ его́, ни вся́каго скота́ его́, ни всего́, ели́ка су́ть бли́жняго тво­его́.
И вси́ лю́дiе зря́ху гла́съ и свѣщы́, и гла́съ тру́бный и го́ру дымя́щуюся: и убоя́в­шеся вси́ лю́дiе ста́ша издале́че,
и реко́ша Моисе́ю: глаго́ли ты́ съ на́ми, и да не глаго́летъ къ на́мъ Бо́гъ, да не когда́ у́мремъ.
Рече́ же и́мъ Моисе́й: дерза́йте: искуше́нiя бо ра́ди прiи́де Бо́гъ къ ва́мъ, я́ко да бу́детъ стра́хъ Его́ въ ва́съ, да не согрѣша́ете.
Стоя́ху же вси́ лю́дiе издале́че: Моисе́й же вни́де во мра́къ, идѣ́же бя́ше Бо́гъ.
Рече́ же Госпо́дь къ Моисе́ю: сiя́ рече́ши до́му Иа́ковлю и воз­вѣсти́ши сыно́мъ Изра́илевымъ: вы́ ви́дѣсте, я́ко съ небесе́ глаго́лахъ къ ва́мъ:
не сотвори́те себѣ́ са́ми бого́въ сре́бряныхъ и бого́въ златы́хъ не сотвори́те самы́мъ себѣ́:
олта́рь изъ земли́ сотвори́те Ми́ и пожре́те на не́мъ всесожже́нiя ва́ша и спаси́телная ва́ша, и о́вцы и телцы́ ва́шя, на вся́комъ мѣ́стѣ, идѣ́же нареку́ и́мя Мое́ та́мо, и прiиду́ къ тебѣ́ и благословлю́ тя:
а́ще же олта́рь от­ ка́менiй сотвори́ши Ми́, да не устро́иши и́хъ те́саныхъ: сѣ́чиво бо твое́ а́ще воз­ложи́ши на ни́хъ, то́ оскверня́т­ся:
да не взы́деши по степе́немъ ко олтарю́ Мо­ему́, я́ко да не от­кры́еши срамоты́ тво­ея́ на не́мъ.
Синодальный
Явление Господа Моисею на горе Синай.
В третий месяц по исходе сынов Израиля из земли Египетской, в самый день новолуния, пришли они в пустыню Синайскую.
И двинулись они из Рефидима, и пришли в пустыню Синайскую, и расположились там станом в пустыне; и расположился там Израиль станом против горы.
Моисей взошел к Богу [на гору], и воззвал к нему Господь с горы, говоря: так скажи дому Иаковлеву и возвести сынам Израилевым:
вы видели, что Я сделал Египтянам, и как Я носил вас [как бы] на орлиных крыльях, и принес вас к Себе;
итак, если вы будете слушаться гласа Моего и соблюдать завет Мой, то будете Моим уделом из всех народов, ибо Моя вся земля,
а вы будете у Меня царством священников и народом святым; вот слова, которые ты скажешь сынам Израилевым.
И пришел Моисей и созвал старейшин народа и предложил им все сии слова, которые заповедал ему Господь.
И весь народ отвечал единогласно, говоря: всё, что сказал Господь, исполним [и будем послушны]. И донес Моисей слова народа Господу.
И сказал Господь Моисею: вот, Я приду к тебе в густом облаке, дабы слышал народ, как Я буду говорить с тобою, и поверил тебе навсегда. И Моисей объявил слова народа Господу.
И сказал Господь Моисею: пойди к народу, [объяви] и освяти его сегодня и завтра; пусть вымоют одежды свои,
чтоб быть готовыми к третьему дню: ибо в третий день сойдет Господь пред глазами всего народа на гору Синай;
и проведи для народа черту со всех сторон и скажи: берегитесь восходить на гору и прикасаться к подошве ее; всякий, кто прикоснется к горе, предан будет смерти;
рука да не прикоснется к нему, а пусть побьют его камнями, или застрелят стрелою; скот ли то, или человек, да не останется в живых; во время протяжного трубного звука, [когда облако отойдет от горы,] могут они взойти на гору.
И сошел Моисей с горы к народу и освятил народ, и они вымыли одежду свою.
И сказал народу: будьте готовы к третьему дню; не прикасайтесь к женам.
На третий день, при наступлении утра, были громы и молнии, и густое облако над горою [Синайскою], и трубный звук весьма сильный; и вострепетал весь народ, бывший в стане.
И вывел Моисей народ из стана в сретение Богу, и стали у подошвы горы.
Гора же Синай вся дымилась оттого, что Господь сошел на нее в огне; и восходил от нее дым, как дым из печи, и вся гора сильно колебалась;
и звук трубный становился сильнее и сильнее. Моисей говорил, и Бог отвечал ему голосом.
И сошел Господь на гору Синай, на вершину горы, и призвал Господь Моисея на вершину горы, и взошел Моисей.
И сказал Господь Моисею: сойди и подтверди народу, чтобы он не порывался к Господу видеть Его, и чтобы не пали многие из него;
священники же, приближающиеся к Господу [Богу], должны освятить себя, чтобы не поразил их Господь.
И сказал Моисей Господу: не может народ взойти на гору Синай, потому что Ты предостерег нас, сказав: проведи черту вокруг горы и освяти ее.
И Господь сказал ему: пойди, сойди, потом взойди ты и с тобою Аарон; а священники и народ да не порываются восходить к Господу, чтобы [Господь] не поразил их.
И сошел Моисей к народу и пересказал ему.
1 Десять заповедей; 18 Моисей успокаивает народ; 22 закон относительно жертвенников для жертвоприношений без идолопоклонства.
И изрек Бог [к Моисею] все слова сии, говоря:
Я Господь, Бог твой, Который вывел тебя из земли Египетской, из дома рабства;
да не будет у тебя других богов пред лицем Моим.
Не делай себе кумира и никакого изображения того, что на небе вверху, и что на земле внизу, и что в воде ниже земли;
не поклоняйся им и не служи им, ибо Я Господь, Бог твой, Бог ревнитель, наказывающий детей за вину отцов до третьего и четвертого рода, ненавидящих Меня,
и творящий милость до тысячи родов любящим Меня и соблюдающим заповеди Мои.
Не произноси имени Господа, Бога твоего, напрасно, ибо Господь не оставит без наказания того, кто произносит имя Его напрасно.
Помни день субботний, чтобы святить его;
шесть дней работай и делай [в них] всякие дела твои,
а день седьмой – суббота Господу, Богу твоему: не делай в оный никакого дела ни ты, ни сын твой, ни дочь твоя, ни раб твой, ни рабыня твоя, ни [вол твой, ни осел твой, ни всякий] скот твой, ни пришлец, который в жилищах твоих;
ибо в шесть дней создал Господь небо и землю, море и все, что в них, а в день седьмой почил; посему благословил Господь день субботний и освятил его.
Почитай отца твоего и мать твою, [чтобы тебе было хорошо и] чтобы продлились дни твои на земле, которую Господь, Бог твой, дает тебе.
Не убивай.
Не прелюбодействуй.
Не кради.
Не произноси ложного свидетельства на ближнего твоего.
Не желай до́ма ближнего твоего; не желай жены ближнего твоего, [ни поля его,] ни раба его, ни рабыни его, ни вола его, ни осла его, [ни всякого скота его,] ничего, что у ближнего твоего.
Весь народ видел громы и пламя, и звук трубный, и гору дымящуюся; и увидев то, [весь] народ отступил и стал вдали.
И сказали Моисею: говори ты с нами, и мы будем слушать, но чтобы не говорил с нами Бог, дабы нам не умереть.
И сказал Моисей народу: не бойтесь; Бог [к вам] пришел, чтобы испытать вас и чтобы страх Его был пред лицем вашим, дабы вы не грешили.
И стоял [весь] народ вдали, а Моисей вступил во мрак, где Бог.
И сказал Господь Моисею: так скажи [дому Иаковлеву и возвести] сынам Израилевым: вы видели, как Я с неба говорил вам;
не делайте предо Мною богов серебряных, или богов золотых, не делайте себе:
сделай Мне жертвенник из земли и приноси на нем всесожжения твои и мирные жертвы твои, овец твоих и волов твоих; на всяком месте, где Я положу память имени Моего, Я приду к тебе и благословлю тебя;
если же будешь делать Мне жертвенник из камней, то не сооружай его из тесаных, ибо, как скоро наложишь на них тесло твое, то осквернишь их;
и не всходи по ступеням к жертвеннику Моему, дабы не открылась при нем нагота твоя.
 Al tercer mes de haber salido los hijos de Israel de la tierra de Egipto, ese mismo día, llegaron al desierto de Sinaí.
Habían salido de Refidim, y al llegar al desierto de Sinaí acamparon en el desierto. Israel acampó allí frente al monte,
y Moisés subió a encontrarse con Dios. Jehová lo llamó desde el monte y le dijo:

—Así dirás a la casa de Jacob, y anunciarás a los hijos de Israel:

“Vosotros visteis lo que hice con los egipcios, y cómo os tomé sobre alas de águila y os he traído a mí.
Ahora, pues, si dais oído a mi voz y guardáis mi pacto, vosotros seréis mi especial tesoro sobre todos los pueblos, porque mía es toda la tierra.
Vosotros me seréis un reino de sacerdotes y gente santa.” Éstas son las palabras que dirás a los hijos de Israel.
Entonces regresó Moisés, llamó a los ancianos del pueblo y expuso en su presencia todas estas palabras que Jehová le había mandado.
Todo el pueblo respondió a una diciendo:

—Haremos todo lo que Jehová ha dicho.

Moisés refirió a Jehová las palabras del pueblo,

y Jehová le dijo:

—Yo vendré a ti en una nube espesa, para que el pueblo oiga mientras yo hablo contigo, y así te crean para siempre.

Moisés refirió las palabras del pueblo a Jehová,

y Jehová le dijo:

—Ve al pueblo, y santifícalos hoy y mañana. Que laven sus vestidos

y estén preparados para el tercer día, porque al tercer día Jehová descenderá a la vista de todo el pueblo sobre el monte Sinaí.
Señalarás límites alrededor del pueblo, y dirás: “Guardaos, no subáis al monte ni toquéis sus límites; cualquiera que toque el monte, de seguro morirá.”
No lo tocará mano alguna, porque será apedreado o muerto a flechazos; sea animal o sea hombre, no quedará con vida. Cuando resuene la bocina, subirán al monte.
Descendió, pues, Moisés del monte al pueblo, y santificó al pueblo y ellos lavaron sus vestidos.
Dijo al pueblo:

—Estad preparados para el tercer día, y absteneos de mujer.

Aconteció que al tercer día, cuando vino la mañana, hubo truenos y relámpagos, una espesa nube cubrió el monte y se oyó un sonido de bocina muy fuerte. Todo el pueblo que estaba en el campamento se estremeció.
Moisés sacó del campamento al pueblo para recibir a Dios, y ellos se detuvieron al pie del monte.
Todo el monte Sinaí humeaba, porque Jehová había descendido sobre él en medio del fuego. El humo subía como el humo de un horno, y todo el monte se estremecía violentamente.
El sonido de la bocina se hacía cada vez más fuerte. Moisés hablaba, y Dios le respondía con voz de trueno.
Descendió Jehová sobre el monte Sinaí, sobre la cumbre del monte. Llamó Jehová a Moisés a la cumbre del monte, y Moisés subió.
Jehová dijo a Moisés:

—Desciende y ordena al pueblo que no traspase los límites para ver a Jehová, porque caerá multitud de ellos.

Que también se santifiquen los sacerdotes que se acercan a Jehová, para que Jehová no haga entre ellos estrago.
Moisés dijo a Jehová:

—El pueblo no podrá subir al monte Sinaí, porque tú nos has mandado diciendo: “Señala límites al monte y santifícalo.”

Pero Jehová le dijo:

—Ve, desciende, y luego subirás junto con Aarón; pero que los sacerdotes y el pueblo no traspasen el límite para subir adonde está Jehová, no sea que haga entre ellos estrago.

Entonces Moisés descendió, y se lo dijo al pueblo.
 Habló Dios todas estas palabras:
«Yo soy Jehová, tu Dios, que te saqué de la tierra de Egipto, de casa de servidumbre.
»No tendrás dioses ajenos delante de mí.
»No te harás imagen ni ninguna semejanza de lo que esté arriba en el cielo, ni abajo en la tierra, ni en las aguas debajo de la tierra.
No te inclinarás a ellas ni las honrarás, porque yo soy Jehová, tu Dios, fuerte, celoso, que visito la maldad de los padres sobre los hijos hasta la tercera y cuarta generación de los que me aborrecen,
y hago misericordia por millares a los que me aman y guardan mis mandamientos.
»No tomarás el nombre de Jehová, tu Dios, en vano, porque no dará por inocente Jehová al que tome su nombre en vano.
»Acuérdate del sábado para santificarlo.
Seis días trabajarás y harás toda tu obra,
pero el séptimo día es de reposo para Jehová, tu Dios; no hagas en él obra alguna, tú, ni tu hijo, ni tu hija, ni tu siervo, ni tu criada, ni tu bestia, ni el extranjero que está dentro de tus puertas,
porque en seis días hizo Jehová los cielos y la tierra, el mar, y todas las cosas que en ellos hay, y reposó en el séptimo día; por tanto, Jehová bendijo el sábado y lo santificó.
»Honra a tu padre y a tu madre, para que tus días se alarguen en la tierra que Jehová, tu Dios, te da.
»No matarás.
»No cometerás adulterio.
»No hurtarás.
»No dirás contra tu prójimo falso testimonio.
»No codiciarás la casa de tu prójimo: no codiciarás la mujer de tu prójimo, ni su siervo, ni su criada, ni su buey, ni su asno, ni cosa alguna de tu prójimo.»

Todo el pueblo observaba el estruendo, los relámpagos, el sonido de la bocina y el monte que humeaba. Al ver esto, el pueblo tuvo miedo y se mantuvo alejado.
Entonces dijeron a Moisés:

—Habla tú con nosotros, y nosotros oiremos; pero no hable Dios con nosotros, para que no muramos.

Moisés respondió al pueblo:

—No temáis, pues Dios vino para probaros, para que su temor esté ante vosotros y no pequéis.

Y mientras el pueblo se mantenía alejado, Moisés se acercó a la oscuridad en la cual estaba Dios.
Jehová dijo a Moisés:

«Así dirás a los hijos de Israel: “Vosotros habéis visto que os he hablado desde el cielo.

No os hagáis dioses de plata ni dioses de oro para ponerlos junto a mí.
Me harás un altar de tierra, y sacrificarás sobre él tus holocaustos y tus ofrendas de paz, tus ovejas y tus vacas. En todo lugar donde yo haga que se recuerde mi nombre, vendré a ti y te bendeciré.
Y si me haces un altar de piedras, no las labres de cantería, porque si alzas tus herramientas sobre él, lo profanarás.
Tampoco subirás por gradas a mi altar, para que tu desnudez no se descubra junto a él.”

Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible