Скрыть
19:1
19:7
19:9
19:11
19:13
19:23
19:24
19:25
Церковнославянский (рус)
Ме́сяца же тре́тiяго изше́­ст­вiя сыно́въ Изра́илевыхъ от­ земли́ Еги́петскiя, въ сі́й де́нь прiидо́ша въ пусты́ню Сина́йскую:
и воз­двиго́шася от­ Рафиди́на и прiидо́ша въ пусты́ню Сина́йскую, и ополчи́ся та́мо Изра́иль пря́мо горы́.
Моисе́й же взы́де на го́ру Бо́жiю, и воз­зва́ его́ Бо́гъ от­ горы́ глаго́ля: сiя́ воз­глаго́леши до́му Иа́ковлю и повѣ́си сыно́мъ Изра́илевымъ:
са́ми ви́дѣсте, ели́ка сотвори́хъ Еги́птяномъ, и подъя́хъ ва́съ я́ко на крилѣ́хъ о́рлихъ и при­­ведо́хъ ва́съ къ Себѣ́:
и ны́нѣ а́ще слу́хомъ послу́шаете гла́са Мо­его́ и сохраните́ завѣ́тъ Мо́й, бу́дете Ми́ лю́дiе избра́н­ни от­ всѣ́хъ язы́къ: Моя́ бо е́сть вся́ земля́:
вы́ же бу́дете Ми́ ца́рское свяще́нiе и язы́къ свя́тъ: сiя́ словеса́ да рече́ши сыно́мъ Изра́илевымъ.
Прiи́де же Моисе́й, и при­­зва́ ста́рцы людскі́я и предложи́ и́мъ вся́ словеса́ сiя́, я́же завѣща́ и́мъ Бо́гъ.
Отвѣща́ша же вси́ лю́дiе единоду́шно и реко́ша: вся́, ели́ка рече́ Бо́гъ, сотвори́мъ и послу́шаемъ. Донесе́ же Моисе́й словеса́ сiя́ къ Бо́гу,
и рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: се́, А́зъ прiиду́ къ тебѣ́ въ столпѣ́ о́блачнѣ, да услы́шатъ лю́дiе глаго́люща Мя́ къ тебѣ́ и да тебѣ́ вѣ́руютъ во вѣ́ки. Повѣ́да же Моисе́й словеса́ люді́й ко Го́споду.
Рече́ же Госпо́дь Моисе́ю: соше́дъ засвидѣ́тел­ст­вуй лю́демъ и очи́сти я́ дне́сь и у́трѣ, и да исперу́тъ ри́зы,
и да бу́дутъ гото́вы въ де́нь тре́тiй: въ тре́тiй бо де́нь сни́детъ Госпо́дь на го́ру Сина́йскую предъ всѣ́ми людьми́:
и устро́иши лю́ди о́крестъ глаго́ля: внемли́те себѣ́ не восходи́ти на го́ру и ни чи́мже косну́тися ея́: вся́къ при­­косну́выйся горѣ́ сме́ртiю у́мретъ:
не ко́снет­ся е́й рука́, ка́менiемъ бо побiе́т­ся или́ стрѣло́ю устрѣли́т­ся, а́ще ско́тъ, а́ще человѣ́къ, не бу́детъ жи́въ: егда́ же гла́си и трубы́ и о́блакъ отъи́детъ от­ горы́, сі́и взы́дутъ на го́ру.
Сни́де же Моисе́й съ горы́ къ лю́демъ, и освяти́ я́, и испра́ша ри́зы своя́:
и рече́ лю́демъ: бу́дите гото́ви, три́ дни́ не входи́те къ жена́мъ.
Бы́сть же въ тре́тiй де́нь бы́в­шу ко у́тру, и бы́ша гла́си и мо́лнiя и о́блакъ мра́ченъ на горѣ́ Сина́йстѣй, гла́съ тру́бный глаша́­ше зѣло́: и убоя́шася вси́ лю́дiе, и́же въ полцѣ́:
изведе́ же Моисе́й лю́ди во срѣ́тенiе Бо́гу изъ полка́, и ста́ша подъ горо́ю.
Гора́ же Сина́йская дымя́шеся вся́, схожде́нiя ра́ди Бо́жiя на ню́ во огни́, и восхожда́­ше ды́мъ, я́ко ды́мъ пе́щный: и ужасо́шася вси́ лю́дiе зѣло́.
Бы́ша же гла́си тру́бнiи про­исходя́ще крѣ́пцы зѣло́: Моисе́й глаго́лаше, Бо́гъ же от­вѣщава́­ше ему́ гла́сомъ.
Сни́де же Госпо́дь на го́ру Сина́йскую на ве́рхъ горы́, и воз­зва́ Госпо́дь Моисе́а на ве́рхъ горы́, и взы́де Моисе́й:
и рече́ Бо́гъ къ нему́ глаго́ля: соше́дъ засвидѣ́тел­ст­вуй лю́демъ, да не когда́ при­­сту́пятъ къ Бо́гу уразумѣ́ти, и паду́тъ от­ ни́хъ мно́зи:
жерцы́ же при­­ступа́ющiи ко Го́споду Бо́гу да освятя́т­ся, да не когда́ погуби́тъ от­ ни́хъ Госпо́дь.
И рече́ Моисе́й къ Бо́гу: не воз­мо́гутъ лю́дiе взы́ти на го́ру Сина́йскую: Ты́ бо завѣща́лъ еси́ на́мъ глаго́ля: опредѣли́ го́ру и освяти́ ю́.
И рече́ ему́ Госпо́дь: иди́, сни́ди и взы́ди ты́ и Ааро́нъ съ тобо́ю: жерцы́ же и лю́дiе да не ну́дят­ся взы́ти къ Бо́гу, да не когда́ погуби́тъ от­ ни́хъ Госпо́дь.
Сни́де же Моисе́й къ лю́демъ и повѣ́да и́мъ.
Синодальный
Явление Господа Моисею на горе Синай.
В третий месяц по исходе сынов Израиля из земли Египетской, в самый день новолуния, пришли они в пустыню Синайскую.
И двинулись они из Рефидима, и пришли в пустыню Синайскую, и расположились там станом в пустыне; и расположился там Израиль станом против горы.
Моисей взошел к Богу [на гору], и воззвал к нему Господь с горы, говоря: так скажи дому Иаковлеву и возвести сынам Израилевым:
вы видели, что Я сделал Египтянам, и как Я носил вас [как бы] на орлиных крыльях, и принес вас к Себе;
итак, если вы будете слушаться гласа Моего и соблюдать завет Мой, то будете Моим уделом из всех народов, ибо Моя вся земля,
а вы будете у Меня царством священников и народом святым; вот слова, которые ты скажешь сынам Израилевым.
И пришел Моисей и созвал старейшин народа и предложил им все сии слова, которые заповедал ему Господь.
И весь народ отвечал единогласно, говоря: всё, что сказал Господь, исполним [и будем послушны]. И донес Моисей слова народа Господу.
И сказал Господь Моисею: вот, Я приду к тебе в густом облаке, дабы слышал народ, как Я буду говорить с тобою, и поверил тебе навсегда. И Моисей объявил слова народа Господу.
И сказал Господь Моисею: пойди к народу, [объяви] и освяти его сегодня и завтра; пусть вымоют одежды свои,
чтоб быть готовыми к третьему дню: ибо в третий день сойдет Господь пред глазами всего народа на гору Синай;
и проведи для народа черту со всех сторон и скажи: берегитесь восходить на гору и прикасаться к подошве ее; всякий, кто прикоснется к горе, предан будет смерти;
рука да не прикоснется к нему, а пусть побьют его камнями, или застрелят стрелою; скот ли то, или человек, да не останется в живых; во время протяжного трубного звука, [когда облако отойдет от горы,] могут они взойти на гору.
И сошел Моисей с горы к народу и освятил народ, и они вымыли одежду свою.
И сказал народу: будьте готовы к третьему дню; не прикасайтесь к женам.
На третий день, при наступлении утра, были громы и молнии, и густое облако над горою [Синайскою], и трубный звук весьма сильный; и вострепетал весь народ, бывший в стане.
И вывел Моисей народ из стана в сретение Богу, и стали у подошвы горы.
Гора же Синай вся дымилась оттого, что Господь сошел на нее в огне; и восходил от нее дым, как дым из печи, и вся гора сильно колебалась;
и звук трубный становился сильнее и сильнее. Моисей говорил, и Бог отвечал ему голосом.
И сошел Господь на гору Синай, на вершину горы, и призвал Господь Моисея на вершину горы, и взошел Моисей.
И сказал Господь Моисею: сойди и подтверди народу, чтобы он не порывался к Господу видеть Его, и чтобы не пали многие из него;
священники же, приближающиеся к Господу [Богу], должны освятить себя, чтобы не поразил их Господь.
И сказал Моисей Господу: не может народ взойти на гору Синай, потому что Ты предостерег нас, сказав: проведи черту вокруг горы и освяти ее.
И Господь сказал ему: пойди, сойди, потом взойди ты и с тобою Аарон; а священники и народ да не порываются восходить к Господу, чтобы [Господь] не поразил их.
И сошел Моисей к народу и пересказал ему.
Латинский (Nova Vulgata)
Mense tertio egressionis Israel de terra Aegypti, in die hac venerunt in solitudinem Sinai.
Nam profecti de Raphidim et pervenientes usque in desertum Sinai, castrametati sunt in eodem loco,ibique Israel fixit tentoria e regione montis.
Moyses autem ascendit ad Deum, vocavitque eum Dominus de monte et ait: «Haec dices domui Iacob et annuntiabis filiis Israel:
Vos ipsi vidistis, quae fecerim Aegyptiis, quomodo portaverim vos super alas aquilarum et adduxerim ad me.
Si ergo audieritis vocem meam et custodieritis pactum meum, eritis mihi in peculium de cunctis populis; mea est enim omnis terra.
Et vos eritis mihi regnum sacerdotum et gens sancta. Haec sunt verba, quae loqueris ad filios Israel».
Venit Moyses et, convocatis maioribus natu populi, exposuit omnes sermones, quos mandaverat Dominus.
Responditque universus populus simul: «Cuncta, quae locutus est Dominus, faciemus». Cumque rettulisset Moyses verba populi ad Dominum,
ait ei Dominus: «Ecce ego veniam ad te in caligine nubis, ut audiat me populus loquentem ad te et tibi quoque credat in perpetuum». Nuntiavit ergo Moyses verba populi ad Dominum,
qui dixit ei: «Vade ad populum et sanctifica illos hodie et cras; laventque vestimenta sua
et sint parati in diem tertium. In die enim tertio descendet Dominus coram omni plebe super montem Sinai.
Constituesque terminos populo per circuitum et dices: Cavete, ne ascendatis in montem nec tangatis fines illius; omnis, qui tetigerit montem, morte morietur.
Manus non tanget eum, sed lapidibus opprimetur aut confodietur iaculis; sive iumentum fuerit, sive homo, non vivet. Cum coeperit clangere bucina, tunc ascendant in montem».
Descenditque Moyses de monte ad populum et sanctificavit eum; cumque lavissent vestimenta sua,
ait ad eos: «Estote parati in diem tertium; ne appropinquetis uxoribus vestris».
Iamque advenerat tertius dies, et mane inclaruerat; et ecce coeperunt audiri tonitrua ac micare fulgura et nubes densissima operire montem, clangorque bucinae vehementius perstrepebat; et timuit populus, qui erat in castris.
Cumque eduxisset eos Moyses in occursum Dei de loco castrorum, steterunt ad radices montis.
Totus autem mons Sinai fumabat, eo quod descendisset Dominus super eum in igne, et ascenderet fumus ex eo quasi de fornace. Et tremuit omnis mons vehementer.
Et sonitus bucinae paulatim crescebat in maius; Moyses loquebatur, et Deus respondebat ei cum voce.
Descenditque Dominus super montem Sinai in ipso montis vertice et vocavit Moysen in cacumen eius. Quo cum ascendisset,
dixit ad eum: «Descende et contestare populum, ne velit transcendere terminos ad videndum Dominum, et pereat ex eis plurima multitudo.
Sacerdotes quoque, qui accedunt ad Dominum, sanctificentur, ne percutiat eos».
Dixitque Moyses ad Dominum: «Non poterit vulgus ascendere in montem Sinai, tu enim testificatus es et iussisti dicens:»Pone terminos circa montem et sanctifica illum"».
Cui ait Dominus: «Vade, descende; ascendesque tu et Aaron tecum, sacerdotes autem et populus ne transeant terminos nec ascendant ad Dominum, ne interficiat illos».
Descenditque Moyses ad populum et omnia narravit eis.
τοῦ δὲ μηνὸς τοῦ τρίτου τῆς ἐξόδου τῶν υἱῶν Ισραηλ ἐκ γῆς Αἰγύπτου τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἤλθοσαν εἰς τὴν ἔρημον τοῦ Σινα
καὶ ἐξῆραν ἐκ Рαφιδιν καὶ ἤλθοσαν εἰς τὴν ἔρημον τοῦ Σινα καὶ παρενέβαλεν ἐκεῖ Ισραηλ κατέναν­τι τοῦ ὄρους
καὶ Μωυσῆς ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος τοῦ θεοῦ καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν ὁ θεὸς ἐκ τοῦ ὄρους λέγων τάδε ἐρεῖς τῷ οἴκῳ Ιακωβ καὶ ἀναγγελεῖς τοῖς υἱοῖς Ισραηλ
αὐτοὶ ἑωράκατε ὅσα πεποίηκα τοῖς Αἰγυπτίοις καὶ ἀνέλαβον ὑμᾶς ὡσεὶ ἐπι­̀ πτερύγων ἀετῶν καὶ προ­σηγαγόμην ὑμᾶς προ­̀ς ἐμαυτόν
καὶ νῦν ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆς ἐμῆς φωνῆς καὶ φυλάξητε τὴν δια­θήκην μου ἔσεσθέ μοι λαὸς περιούσιος ἀπο­̀ πάν­των τῶν ἐθνῶν ἐμὴ γάρ ἐστιν πᾶσα ἡ γῆ
ὑμεῖς δὲ ἔσεσθέ μοι βασίλειον ἱεράτευμα καὶ ἔθνος ἅγιον ταῦτα τὰ ῥήματα ἐρεῖς τοῖς υἱοῖς Ισραηλ
ἦλθεν δὲ Μωυσῆς καὶ ἐκάλεσεν τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ λαοῦ καὶ παρέθηκεν αὐτοῖς πάν­τας τοὺς λόγους τούτους οὓς συν­έταξεν αὐτῷ ὁ θεός
ἀπεκρίθη δὲ πᾶς ὁ λαὸς ὁμοθυμαδὸν καὶ εἶπαν πάν­τα ὅσα εἶπεν ὁ θεός ποιήσομεν καὶ ἀκουσόμεθα ἀνήνεγκεν δὲ Μωυσῆς τοὺς λόγους τοῦ λαοῦ προ­̀ς τὸν θεόν
εἶπεν δὲ κύριος προ­̀ς Μωυσῆν ἰδοὺ ἐγὼ παρα­γίνομαι προ­̀ς σὲ ἐν στύλῳ νεφέλης ἵνα ἀκούσῃ ὁ λαὸς λαλοῦν­τός μου προ­̀ς σὲ καὶ σοὶ πιστεύ­σωσιν εἰς τὸν αἰῶνα ἀνήγγειλεν δὲ Μωυσῆς τὰ ῥήματα τοῦ λαοῦ προ­̀ς κύριον
εἶπεν δὲ κύριος προ­̀ς Μωυσῆν κατα­βὰς δια­μάρτυραι τῷ λαῷ καὶ ἅγνισον αὐτοὺς σήμερον καὶ αὔριον καὶ πλυνάτωσαν τὰ ἱμάτια
καὶ ἔστωσαν ἕτοιμοι εἰς τὴν ἡμέραν τὴν τρίτην τῇ γὰρ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ κατα­βή­σε­ται κύριος ἐπι­̀ τὸ ὄρος τὸ Σινα ἐναν­τίον παν­τὸς τοῦ λαοῦ
καὶ ἀφοριεῖς τὸν λαὸν κύκλῳ λέγων προ­σέχετε ἑαυτοῖς τοῦ ἀναβῆναι εἰς τὸ ὄρος καὶ θιγεῖν τι αὐτοῦ πᾶς ὁ ἁψά­με­νος τοῦ ὄρους θανάτῳ τελευτήσει
οὐχ ἅψ­σε­ται αὐτοῦ χείρ ἐν γὰρ λίθοις λιθοβοληθή­σε­ται ἢ βολίδι κατα­τοξευθή­σε­ται ἐάν τε κτῆνος ἐάν τε ἄνθρωπος οὐ ζή­σε­ται ὅταν αἱ φωναὶ καὶ αἱ σάλπιγγες καὶ ἡ νεφέλη ἀπέλθῃ ἀπο­̀ τοῦ ὄρους ἐκεῖνοι ἀναβήσον­ται ἐπι­̀ τὸ ὄρος
κατέβη δὲ Μωυσῆς ἐκ τοῦ ὄρους προ­̀ς τὸν λαὸν καὶ ἡγίασεν αὐτούς καὶ ἔπλυναν τὰ ἱμάτια
καὶ εἶπεν τῷ λαῷ γίνεσθε ἕτοιμοι τρεῖς ἡμέρας μὴ προ­σέλθητε γυναικί
ἐγένετο δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ γενηθέν­τος προ­̀ς ὄρθρον καὶ ἐγίνον­το φωναὶ καὶ ἀστραπαὶ καὶ νεφέλη γνοφώδης ἐπ᾿ ὄρους Σινα φωνὴ τῆς σάλπιγγος ἤχει μέγα καὶ ἐπτοήθη πᾶς ὁ λαὸς ὁ ἐν τῇ παρεμβολῇ
καὶ ἐξήγαγεν Μωυσῆς τὸν λαὸν εἰς συν­άν­τησιν τοῦ θεοῦ ἐκ τῆς παρεμβολῆς καὶ παρέστησαν ὑπὸ τὸ ὄρος
τὸ δὲ ὄρος τὸ Σινα ἐκαπνίζετο ὅλον δια­̀ τὸ κατα­βεβηκέναι ἐπ᾿ αὐτὸ τὸν θεὸν ἐν πυρί καὶ ἀνέβαινεν ὁ καπνὸς ὡς καπνὸς καμίνου καὶ ἐξέστη πᾶς ὁ λαὸς σφόδρα
ἐγίνον­το δὲ αἱ φωναὶ τῆς σάλπιγγος προ­βαίνουσαι ἰσχυρότεραι σφόδρα Μωυσῆς ἐλάλει ὁ δὲ θεὸς ἀπεκρίνατο αὐτῷ φωνῇ
κατέβη δὲ κύριος ἐπι­̀ τὸ ὄρος τὸ Σινα ἐπι­̀ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους καὶ ἐκάλεσεν κύριος Μωυσῆν ἐπι­̀ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους καὶ ἀνέβη Μωυσῆς
καὶ εἶπεν ὁ θεὸς προ­̀ς Μωυσῆν λέγων κατα­βὰς δια­μάρτυραι τῷ λαῷ μήποτε ἐγγίσωσιν προ­̀ς τὸν θεὸν κατα­νοῆσαι καὶ πέσωσιν ἐξ αὐτῶν πλῆ­θος
καὶ οἱ ἱερεῖς οἱ ἐγγίζον­τες κυρίῳ τῷ θεῷ ἁγιασθήτωσαν μήποτε ἀπαλλάξῃ ἀπ᾿ αὐτῶν κύριος
καὶ εἶπεν Μωυσῆς προ­̀ς τὸν θεόν οὐ δυνή­σε­ται ὁ λαὸς προ­σαναβῆναι προ­̀ς τὸ ὄρος τὸ Σινα σὺ γὰρ δια­μεμαρτύρησαι ἡμῖν λέγων ἀφόρισαι τὸ ὄρος καὶ ἁγίασαι αὐτό
εἶπεν δὲ αὐτῷ κύριος βάδιζε κατα­́βηθι καὶ ἀνάβηθι σὺ καὶ Ααρων μετὰ σοῦ οἱ δὲ ἱερεῖς καὶ ὁ λαὸς μὴ βιαζέσθωσαν ἀναβῆναι προ­̀ς τὸν θεόν μήποτε ἀπο­λέσῃ ἀπ᾿ αὐτῶν κύριος
κατέβη δὲ Μωυσῆς προ­̀ς τὸν λαὸν καὶ εἶπεν αὐτοῖς
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible