Скрыть
2:1
2:4
2:6
2:7
2:8
2:9
2:10
2:13
2:16
2:19
2:20
2:25
Церковнославянский (рус)
Бя́ше же нѣ́кто от­ пле́мене Леві́ина, и́же поя́ от­ дще́рей Леві́иныхъ, и имя́ше ю́:
и зача́ во чре́вѣ и роди́ му́жескiй по́лъ. Ви́дѣв­ше же его́ лѣ́па, кры́ша его́ три́ ме́сяцы:
и поне́же не можа́ху его́ ктому́ кры́ти, взя́ ему́ ма́ти его́ ковче́жецъ си́товый и пома́за и́ кле́емъ и смоло́ю, и вложи́ отроча́ въ него́, и положи́ его́ въ лучи́цѣ при­­ рѣцѣ́:
и наблюда́­ше сестра́ его́ издале́ча, да увѣ́даетъ, что́ бу́детъ ему́.
Сни́де же дще́рь фарао́нова измы́тися на рѣку́, и рабы́ни ея́ прохожда́ху при­­ рѣцѣ́. И ви́дѣв­ши ковче́жецъ въ лучи́цѣ, посла́в­ши рабы́ню, взя́ и́.
Отве́рзши же, ви́дитъ отроча́ пла́чущееся въ ковче́жцѣ, и пощадѣ́ е́ дще́рь фарао́ня, и рече́: от­ дѣте́й Евре́йскихъ сiе́.
И рече́ сестра́ его́ дще́ри фарао́новѣ: хо́щеши ли, при­­зову́ ти жену́ корми́лицу от­ Евре́й, и воз­до­и́тъ ти́ отроча́?
И рече́ е́й дще́рь фарао́нова: иди́. Ше́дши же отрокови́ца, при­­зва́ ма́терь отроча́те.
Рече́ же къ не́й дще́рь фарао́нова: соблюди́ ми отроча́ сiе́ и воз­до́й ми́ е́: а́зъ же да́мъ ти́ мзду́. Взя́ же отроча́ жена́ и доя́ше е́.
Возмужа́в­шу же отроча́ти, введе́ е́ ко дще́ри фарао́новѣ, и бы́сть е́й въ сы́на, и нарече́ и́мя ему́ Моисе́й, глаго́лющи: от­ воды́ взя́хъ его́.
Бы́сть же во дни́ мно́гiя о́ны, вели́къ бы́въ Моисе́й, изы́де къ бра́тiямъ сво­и́мъ, сыно́мъ Изра́илевымъ. Разумѣ́въ же болѣ́знь и́хъ, ви́дѣ человѣ́ка Еги́птянина бiю́ща нѣ́ко­его Евре́анина от­ бра́тiи его́ сыно́въ Изра́илевыхъ.
Обозрѣ́вся же сѣ́мо и ова́мо, ни кого́же ви́дѣ: и порази́въ Еги́птянина, скры́ его́ въ песцѣ́.
Изше́дъ же во вторы́й де́нь, ви́дѣ два́ му́жа Евре́анина бiю́щася и глаго́ла оби́дящему: чесо́ ра́ди ты́ бiе́ши и́скрен­няго?
О́нъ же рече́: кто́ тя поста́ви кня́зя и судiю́ надъ на́ми? еда́ уби́ти мя́ ты́ хо́щеши, и́мже о́бразомъ уби́лъ еси́ вчера́ Еги́птянина? Убоя́ся же Моисе́й и рече́: а́ще си́це явле́нъ бы́сть глаго́лъ се́й?
Услы́ша же фарао́нъ глаго́лъ се́й и иска́­ше уби́ти Моисе́а. Оти́де же Моисе́й от­ лица́ фарао́нова и всели́ся въ земли́ Мадiа́мстѣй: при­­ше́дъ же въ зе́млю Мадiа́мскую сѣ́де при­­ кла́дязѣ.
Свяще́н­нику же Мадiа́мскому бѣ́ша се́дмь дще́рей, пасу́щихъ о́вцы отца́ сво­его́ Иоѳо́ра: при­­ше́дшя же че́рпаху, до́ндеже напо́лниша коры́та, напо­и́ти о́вцы отца́ сво­его́ Иоѳо́ра.
Прише́дше же па́стырiе изгна́ша я́. Воста́въ же Моисе́й изба́ви и́хъ, и налiя́ и́мъ и напо­и́ о́вцы и́хъ.
Прiидо́ша же къ Рагуи́лу отцу́ сво­ему́. О́нъ же рече́ и́мъ: что́ я́ко ускори́сте прiити́ дне́сь?
О́ныя же реко́ша: человѣ́къ Еги́птянинъ изба́ви на́съ от­ па́стырей, и наче́рпа на́мъ и напо­и́ о́вцы на́шя.
О́нъ же рече́ дще́ремъ сво­и́мъ: и гдѣ́ есть? И вску́ю си́це оста́висте человѣ́ка? При­­зови́те у́бо его́, да я́стъ хлѣ́бъ.
Всели́ся же Моисе́й у человѣ́ка: и даде́ Сепфо́ру дще́рь свою́ Моисе́ю въ жену́.
Во чре́вѣ же заче́нши жена́ роди́ сы́на, и нарече́ Моисе́й и́мя ему́ Гирса́мъ, глаго́ля: я́ко при­­шле́цъ е́смь въ земли́ чужде́й. Еще́ же заче́нши роди́ сы́на втора́го, и нарече́ и́мя ему́ Елiезе́ръ, глаго́ля: Бо́гъ бо отца́ мо­его́ помо́щникъ мо́й и изба́ви мя́ изъ руки́ фарао́новы.
По дне́хъ же мно́гихъ тѣ́хъ, у́мре ца́рь Еги́петскiй, и воз­стена́ша сы́нове Изра́илевы от­ дѣ́лъ и возопи́ша, и взы́де во́пль и́хъ къ Бо́гу от­ дѣ́лъ.
И услы́ша Бо́гъ стена́нiе и́хъ: и помяну́ Бо́гъ завѣ́тъ Сво́й и́же ко Авраа́му и Исаа́ку и Иа́кову,
и при­­зрѣ́ Бо́гъ на сы́ны Изра́илевы, и позна́нъ бы́сть и́ми.
Синодальный
1 Рождение Моисея; усыновление дочерью фараона; 11 Моисей убивает египтянина и бежит в землю Мадиамскую; 16 женитьба на Сепфоре; его сын Гирсам; 23 Бог призрел на Израиля в рабстве.
Некто из племени Левиина пошел и взял себе жену из того же племени.
Жена зачала и родила сына и, видя, что он очень красив, скрывала его три месяца;
но не могши долее скрывать его, взяла корзинку из тростника и осмолила ее асфальтом и смолою и, положив в нее младенца, поставила в тростнике у берега реки,
а сестра его стала вдали наблюдать, что с ним будет.
И вышла дочь фараонова на реку мыться, а прислужницы ее ходили по берегу реки. Она увидела корзинку среди тростника и послала рабыню свою взять ее.
Открыла и увидела младенца; и вот, дитя плачет [в корзинке]; и сжалилась над ним [дочь фараонова] и сказала: это из Еврейских детей.
И сказала сестра его дочери фараоновой: не сходить ли мне и не позвать ли к тебе кормилицу из Евреянок, чтоб она вскормила тебе младенца?
Дочь фараонова сказала ей: сходи. Девица пошла и призвала мать младенца.
Дочь фараонова сказала ей: возьми младенца сего и вскорми его мне; я дам тебе плату. Женщина взяла младенца и кормила его.
И вырос младенец, и она привела его к дочери фараоновой, и он был у нее вместо сына, и нарекла имя ему: Моисей, потому что, говорила она, я из воды вынула его.
Спустя много времени, когда Моисей вырос, случилось, что он вышел к братьям своим [сынам Израилевым] и увидел тяжкие работы их; и увидел, что Египтянин бьет одного Еврея из братьев его, [сынов Израилевых].
Посмотрев туда и сюда и видя, что нет никого, он убил Египтянина и скрыл его в песке.
И вышел он на другой день, и вот, два Еврея ссорятся; и сказал он обижающему: зачем ты бьешь ближнего твоего?
А тот сказал: кто поставил тебя начальником и судьею над нами? не думаешь ли убить меня, как убил [вчера] Египтянина? Моисей испугался и сказал: верно, узнали об этом деле.
И услышал фараон об этом деле и хотел убить Моисея; но Моисей убежал от фараона и остановился в земле Мадиамской, и [придя в землю Мадиамскую] сел у колодезя.
У священника Мадиамского [было] семь дочерей, [которые пасли овец отца своего Иофора]. Они пришли, начерпали воды и наполнили корыта, чтобы напоить овец отца своего [Иофора].
И пришли пастухи и отогнали их. Тогда встал Моисей и защитил их, [и начерпал им воды] и напоил овец их.
И пришли они к Рагуилу, отцу своему, и он сказал [им]: что вы так скоро пришли сегодня?
Они сказали: какой-то Египтянин защитил нас от пастухов, и даже начерпал нам воды и напоил овец [наших].
Он сказал дочерям своим: где же он? зачем вы его оставили? позовите его, и пусть он ест хлеб.
Моисею понравилось жить у сего человека; и он выдал за Моисея дочь свою Сепфору.
Она [зачала и] родила сына, и [Моисей] нарек ему имя: Гирсам, потому что, говорил он, я стал пришельцем в чужой земле. [И зачав еще, родила другого сына, и он нарек ему имя: Елиезер, сказав: Бог отца моего был мне помощником и избавил меня от руки фараона.]
Спустя долгое время, умер царь Египетский. И стенали сыны Израилевы от работы и вопияли, и вопль их от работы восшел к Богу.
И услышал Бог стенание их, и вспомнил Бог завет Свой с Авраамом, Исааком и Иаковом.

И увидел Бог сынов Израилевых, и призрел их Бог.

And a man of the house of Levi went and took as wife a daughter of Levi.
So the woman conceived and bore a son. And when she saw that he was a beautiful child, she hid him three months.
But when she could no longer hide him, she took an ark of bulrushes for him, daubed it with asphalt and pitch, put the child in it, and laid it in the reeds by the riveŕs bank.
And his sister stood afar off, to know what would be done to him.
Then the daughter of Pharaoh came down to bathe at the river. And her maidens walked along the riverside; and when she saw the ark among the reeds, she sent her maid to get it.
And when she opened it, she saw the child, and behold, the baby wept. So she had compassion on him, and said, «This is one of the Hebrewś children.»
Then his sister said to Pharaoh́s daughter, «Shall I go and call a nurse for you from the Hebrew women, that she may nurse the child for you?»
And Pharaoh́s daughter said to her, «Go.» So the maiden went and called the child́s mother.
Then Pharaoh́s daughter said to her, «Take this child away and nurse him for me, and I will give you your wages.» So the woman took the child and nursed him.
And the child grew, and she brought him to Pharaoh́s daughter, and he became her son. So she called his name Moses, saying, «Because I drew him out of the water.»
Now it came to pass in those days, when Moses was grown, that he went out to his brethren and looked at their burdens. And he saw an Egyptian beating a Hebrew, one of his brethren.
So he looked this way and that way, and when he saw no one, he killed the Egyptian and hid him in the sand.
And when he went out the second day, behold, two Hebrew men were fighting, and he said to the one who did the wrong, «Why are you striking your companion?»
Then he said, «Who made you a prince and a judge over us? Do you intend to kill me as you killed the Egyptian?» So Moses feared and said, «Surely this thing is known!»
When Pharaoh heard of this matter, he sought to kill Moses. But Moses fled from the face of Pharaoh and dwelt in the land of Midian; and he sat down by a well.
Now the priest of Midian had seven daughters. And they came and drew water, and they filled the troughs to water their fatheŕs flock.
Then the shepherds came and drove them away; but Moses stood up and helped them, and watered their flock.
When they came to Reuel their father, he said, «How is it that you have come so soon today?»
And they said, «An Egyptian delivered us from the hand of the shepherds, and he also drew enough water for us and watered the flock.»
So he said to his daughters, «And where is he? Why is it that you have left the man? Call him, that he may eat bread.»
Then Moses was content to live with the man, and he gave Zipporah his daughter to Moses.
And she bore him a son. He called his name Gershom, for he said, «I have been a stranger in a foreign land.»
Now it happened in the process of time that the king of Egypt died. Then the children of Israel groaned because of the bondage, and they cried out; and their cry came up to God because of the bondage.
So God heard their groaning, and God remembered His covenant with Abraham, with Isaac, and with Jacob.
And God looked upon the children of Israel, and God acknowledged them.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible