Скрыть
20:22
Церковнославянский (рус)
И глаго́ла Госпо́дь вся́ словеса́ сiя́ къ Моисе́ю глаго́ля:
А́зъ е́смь Госпо́дь Бо́гъ тво́й, изведы́й тя́ от­ земли́ Еги́петскiя, от­ до́му рабо́ты:
да не бу́дутъ тебѣ́ бо́зи ині́и ра́звѣ Мене́.
Не сотвори́ себѣ́ кумíра и вся́каго подо́бiя, ели́ка на небеси́ горѣ́ и ели́ка на земли́ ни́зу, и ели́ка въ вода́хъ подъ земле́ю:
да не поклони́шися и́мъ, ни послу́жиши и́мъ: А́зъ бо е́смь Госпо́дь Бо́гъ тво́й, Бо́гъ ревни́тель, от­дая́й грѣхи́ оте́цъ на ча́да до тре́тiяго и четве́ртаго ро́да ненави́дящымъ Мене́,
и творя́й ми́лость въ ты́сящахъ лю́бящымъ Мя́ и храня́щымъ повелѣ́нiя Моя́.
Не во́змеши и́мене Го́спода Бо́га тво­его́ всу́е: не очи́ститъ бо Госпо́дь прiе́млющаго и́мя Его́ всу́е.
По́мни де́нь суббо́тный, е́же святи́ти его́:
ше́сть дні́й дѣ́лай и сотвори́ши [въ ни́хъ] вся́ дѣла́ твоя́:
въ де́нь же седмы́й, суббо́та Го́споду Бо́гу тво­ему́: да не сотвори́ши вся́каго дѣла́ въ о́нь ты́ и сы́нъ тво́й и дще́рь твоя́, и ра́бъ тво́й и раба́ твоя́, и во́лъ тво́й и осля́ твое́ и вся́кiй ско́тъ тво́й, и при­­шле́цъ обита́яй у тебе́:
зане́ въ шести́ дне́хъ сотвори́ Госпо́дь не́бо и зе́млю, мо́ре и вся́ я́же въ ни́хъ, и почи́ въ де́нь седмы́й: сего́ ра́ди благослови́ Госпо́дь де́нь седмы́й и освяти́ его́.
Чти́ отца́ тво­его́ и ма́терь твою́, да бла́го ти́ бу́детъ и да долголѣ́тенъ бу́деши на земли́ бла́зѣ, ю́же Госпо́дь Бо́гъ тво́й дае́тъ тебѣ́.
Не убі́й.
Не прелюбы́ сотвори́.
Не укра́ди.
Не послу́ше­ст­вуй на дру́га сво­его́ свидѣ́тел­ст­ва ло́жна.
Не пожела́й жены́ и́скрен­няго тво­его́, не пожела́й до́му бли́жняго тво­его́, ни села́ его́, ни раба́ его́, ни рабы́ни его́, ни вола́ его́, ни осла́ его́, ни вся́каго скота́ его́, ни всего́, ели́ка су́ть бли́жняго тво­его́.
И вси́ лю́дiе зря́ху гла́съ и свѣщы́, и гла́съ тру́бный и го́ру дымя́щуюся: и убоя́в­шеся вси́ лю́дiе ста́ша издале́че,
и реко́ша Моисе́ю: глаго́ли ты́ съ на́ми, и да не глаго́летъ къ на́мъ Бо́гъ, да не когда́ у́мремъ.
Рече́ же и́мъ Моисе́й: дерза́йте: искуше́нiя бо ра́ди прiи́де Бо́гъ къ ва́мъ, я́ко да бу́детъ стра́хъ Его́ въ ва́съ, да не согрѣша́ете.
Стоя́ху же вси́ лю́дiе издале́че: Моисе́й же вни́де во мра́къ, идѣ́же бя́ше Бо́гъ.
Рече́ же Госпо́дь къ Моисе́ю: сiя́ рече́ши до́му Иа́ковлю и воз­вѣсти́ши сыно́мъ Изра́илевымъ: вы́ ви́дѣсте, я́ко съ небесе́ глаго́лахъ къ ва́мъ:
не сотвори́те себѣ́ са́ми бого́въ сре́бряныхъ и бого́въ златы́хъ не сотвори́те самы́мъ себѣ́:
олта́рь изъ земли́ сотвори́те Ми́ и пожре́те на не́мъ всесожже́нiя ва́ша и спаси́телная ва́ша, и о́вцы и телцы́ ва́шя, на вся́комъ мѣ́стѣ, идѣ́же нареку́ и́мя Мое́ та́мо, и прiиду́ къ тебѣ́ и благословлю́ тя:
а́ще же олта́рь от­ ка́менiй сотвори́ши Ми́, да не устро́иши и́хъ те́саныхъ: сѣ́чиво бо твое́ а́ще воз­ложи́ши на ни́хъ, то́ оскверня́т­ся:
да не взы́деши по степе́немъ ко олтарю́ Мо­ему́, я́ко да не от­кры́еши срамоты́ тво­ея́ на не́мъ.
Латинский (Nova Vulgata)
Locutusque est Deus cunctos sermones hos:
«Ego sum Dominus Deus tuus, qui eduxi te de terra Aegypti, de domo servitutis.
Non habebis deos alienos coram me.
Non facies tibi sculptile neque omnem similitudinem eorum, quae sunt in caelo desuper et quae in terra deorsum et quae in aquis sub terra.
Non adorabis ea neque coles, quia ego sum Dominus Deus tuus, Deus zelotes, visitans iniquitatem patrum in filiis in tertiam et quartam generationem eorum, qui oderunt me,
et faciens misericordiam in milia his, qui diligunt me et custodiunt praecepta mea.
Non assumes nomen Domini Dei tui in vanum, nec enim habebit insontem Dominus eum, qui assumpserit nomen Domini Dei sui frustra.
Memento, ut diem sabbati sanctifices.
Sex diebus operaberis et facies omnia opera tua;
septimus autem dies sabbatum Domino Deo tuo est; non facies omne opus tu et filius tuus et filia tua, servus tuus et ancilla tua, iumentum tuum et advena, qui est intra portas tuas.
Sex enim diebus fecit Dominus caelum et terram et mare et omnia, quae in eis sunt, et requievit in die septimo; idcirco benedixit Dominus diei sabbati et sanctificavit eum.
Honora patrem tuum et matrem tuam, ut sis longaevus super terram, quam Dominus Deus tuus dabit tibi.
Non occides.
Non moechaberis.
Non furtum facies.
Non loqueris contra proximum tuum falsum testimonium.
Non concupisces domum proximi tui: non desiderabis uxorem eius, non servum, non ancillam, non bovem, non asinum nec omnia, quae illius sunt».
Cunctus autem populus videbat voces et lampades et sonitum bucinae montemque fumantem; et perterriti ac pavore concussi steterunt procul
dicentes Moysi: «Loquere tu nobis, et audiemus; non loquatur nobis Deus, ne moriamur».
Et ait Moyses ad populum: «Nolite timere; ut enim probaret vos, venit Deus, et ut timor illius esset in vobis, ne peccaretis».
Stetitque populus de longe; Moyses autem accessit ad caliginem, in qua erat Deus.
Dixit praeterea Dominus ad Moysen: «Haec dices filiis Israel: Vos vidistis quod de caelo locutus sim vobis.
Non facietis praeter me deos argenteos nec deos aureos facietis vobis.
Altare de terra facietis mihi et offeretis super eo holocausta et pacifica vestra, oves vestras et boves; in omni loco, in quo memoriam fecero nominis mei, veniam ad te et benedicam tibi.
Quod si altare lapideum feceris mihi, non aedificabis illud de sectis lapidibus; si enim levaveris cultrum super eo, polluetur.
Non ascendes per gradus ad altare meum, ne reveletur turpitudo tua.
Синодальный
1 Десять заповедей; 18 Моисей успокаивает народ; 22 закон относительно жертвенников для жертвоприношений без идолопоклонства.
И изрек Бог [к Моисею] все слова сии, говоря:
Я Господь, Бог твой, Который вывел тебя из земли Египетской, из дома рабства;
да не будет у тебя других богов пред лицем Моим.
Не делай себе кумира и никакого изображения того, что на небе вверху, и что на земле внизу, и что в воде ниже земли;
не поклоняйся им и не служи им, ибо Я Господь, Бог твой, Бог ревнитель, наказывающий детей за вину отцов до третьего и четвертого рода, ненавидящих Меня,
и творящий милость до тысячи родов любящим Меня и соблюдающим заповеди Мои.
Не произноси имени Господа, Бога твоего, напрасно, ибо Господь не оставит без наказания того, кто произносит имя Его напрасно.
Помни день субботний, чтобы святить его;
шесть дней работай и делай [в них] всякие дела твои,
а день седьмой – суббота Господу, Богу твоему: не делай в оный никакого дела ни ты, ни сын твой, ни дочь твоя, ни раб твой, ни рабыня твоя, ни [вол твой, ни осел твой, ни всякий] скот твой, ни пришлец, который в жилищах твоих;
ибо в шесть дней создал Господь небо и землю, море и все, что в них, а в день седьмой почил; посему благословил Господь день субботний и освятил его.
Почитай отца твоего и мать твою, [чтобы тебе было хорошо и] чтобы продлились дни твои на земле, которую Господь, Бог твой, дает тебе.
Не убивай.
Не прелюбодействуй.
Не кради.
Не произноси ложного свидетельства на ближнего твоего.
Не желай до́ма ближнего твоего; не желай жены ближнего твоего, [ни поля его,] ни раба его, ни рабыни его, ни вола его, ни осла его, [ни всякого скота его,] ничего, что у ближнего твоего.
Весь народ видел громы и пламя, и звук трубный, и гору дымящуюся; и увидев то, [весь] народ отступил и стал вдали.
И сказали Моисею: говори ты с нами, и мы будем слушать, но чтобы не говорил с нами Бог, дабы нам не умереть.
И сказал Моисей народу: не бойтесь; Бог [к вам] пришел, чтобы испытать вас и чтобы страх Его был пред лицем вашим, дабы вы не грешили.
И стоял [весь] народ вдали, а Моисей вступил во мрак, где Бог.
И сказал Господь Моисею: так скажи [дому Иаковлеву и возвести] сынам Израилевым: вы видели, как Я с неба говорил вам;
не делайте предо Мною богов серебряных, или богов золотых, не делайте себе:
сделай Мне жертвенник из земли и приноси на нем всесожжения твои и мирные жертвы твои, овец твоих и волов твоих; на всяком месте, где Я положу память имени Моего, Я приду к тебе и благословлю тебя;
если же будешь делать Мне жертвенник из камней, то не сооружай его из тесаных, ибо, как скоро наложишь на них тесло твое, то осквернишь их;
и не всходи по ступеням к жертвеннику Моему, дабы не открылась при нем нагота твоя.
καὶ ἐλάλησεν κύριος πάν­τας τοὺς λόγους τούτους λέγων
ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεός σου ὅστις ἐξήγαγόν σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου ἐξ οἴκου δουλείας
οὐκ ἔσον­ταί σοι θεοὶ ἕτεροι πλη­̀ν ἐμοῦ
οὐ ποιήσεις σεαυτῷ εἴδωλον οὐδὲ παν­τὸς ὁμοίωμα ὅσα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ ὅσα ἐν τῇ γῇ κάτω καὶ ὅσα ἐν τοῖς ὕδασιν ὑποκάτω τῆς γῆς
οὐ προ­σκυνήσεις αὐτοῖς οὐδὲ μὴ λατρεύ­σῃς αὐτοῖς ἐγὼ γάρ εἰμι κύριος ὁ θεός σου θεὸς ζηλωτὴς ἀπο­διδοὺς ἁμαρτίας πατέρων ἐπι­̀ τέκνα ἕως τρίτης καὶ τετάρτης γενεᾶς τοῖς μισοῦσίν με
καὶ ποιῶν ἔλεος εἰς χιλιάδας τοῖς ἀγαπῶσίν με καὶ τοῖς φυλάσ­σουσιν τὰ προ­στάγματά μου
οὐ λήμψῃ τὸ ὄνομα κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἐπι­̀ ματαίῳ οὐ γὰρ μὴ καθαρίσῃ κύριος τὸν λαμβάνον­τα τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπι­̀ ματαίῳ
μνήσθητι τὴν ἡμέραν τῶν σαββάτων ἁγιάζειν αὐτήν
ἓξ ἡμέρας ἐργᾷ καὶ ποιήσεις πάν­τα τὰ ἔργα σου
τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα κυρίῳ τῷ θεῷ σου οὐ ποιήσεις ἐν αὐτῇ πᾶν ἔργον σὺ καὶ ὁ υἱός σου καὶ ἡ θυγάτηρ σου ὁ παῖς σου καὶ ἡ παιδίσκη σου ὁ βοῦς σου καὶ τὸ ὑποζύγιόν σου καὶ πᾶν κτῆνός σου καὶ ὁ προ­σήλυτος ὁ παροικῶν ἐν σοί
ἐν γὰρ ἓξ ἡμέραις ἐποίησεν κύριος τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασ­σαν καὶ πάν­τα τὰ ἐν αὐτοῖς καὶ κατέπαυσεν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ δια­̀ τοῦτο εὐλόγησεν κύριος τὴν ἡμέραν τὴν ἑβδόμην καὶ ἡγίασεν αὐτήν
τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ ἵνα μακροχρόνιος γένῃ ἐπι­̀ τῆς γῆς τῆς ἀγαθῆς ἧς κύριος ὁ θεός σου δίδωσίν σοι
οὐ μοιχεύ­σεις
οὐ κλέψεις
οὐ φονεύ­σεις
οὐ ψευδο­μαρτυρήσεις κατα­̀ τοῦ πλη­σίον σου μαρτυρίαν ψευδῆ
οὐκ ἐπι­θυμήσεις τὴν γυναῖκα τοῦ πλη­σίον σου οὐκ ἐπι­θυμήσεις τὴν οἰκίαν τοῦ πλη­σίον σου οὕτε τὸν ἀγρὸν αὐτοῦ οὕτε τὸν παῖδα αὐτοῦ οὕτε τὴν παιδίσκην αὐτοῦ οὕτε τοῦ βοὸς αὐτοῦ οὕτε τοῦ ὑποζυγίου αὐτοῦ οὕτε παν­τὸς κτήνους αὐτοῦ οὕτε ὅσα τῷ πλη­σίον σού ἐστιν
καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἑώρα τὴν φωνὴν καὶ τὰς λαμπάδας καὶ τὴν φωνὴν τῆς σάλπιγγος καὶ τὸ ὄρος τὸ καπνίζον φοβηθέν­τες δὲ πᾶς ὁ λαὸς ἔστησαν μακρόθεν
καὶ εἶπαν προ­̀ς Μωυσῆν λάλησον σὺ ἡμῖν καὶ μὴ λαλείτω προ­̀ς ἡμᾶς ὁ θεός μήποτε ἀπο­θάνωμεν
καὶ λέγει αὐτοῖς Μωυσῆς θαρσεῖτε ἕνεκεν γὰρ τοῦ πειράσαι ὑμᾶς παρεγενήθη ὁ θεὸς προ­̀ς ὑμᾶς ὅπως ἂν γένηται ὁ φόβος αὐτοῦ ἐν ὑμῖν ἵνα μὴ ἁμαρτάνητε
εἱστήκει δὲ ὁ λαὸς μακρόθεν Μωυσῆς δὲ εἰσῆλθεν εἰς τὸν γνόφον οὗ ἦν ὁ θεός
εἶπεν δὲ κύριος προ­̀ς Μωυσῆν τάδε ἐρεῖς τῷ οἴκῳ Ιακωβ καὶ ἀναγγελεῖς τοῖς υἱοῖς Ισραηλ ὑμεῖς ἑωράκατε ὅτι ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λελάληκα προ­̀ς ὑμᾶς
οὐ ποιήσετε ἑαυτοῖς θεοὺς ἀργυροῦς καὶ θεοὺς χρυσοῦς οὐ ποιήσετε ὑμῖν αὐτοῖς
θυσιαστήριον ἐκ γῆς ποιήσετέ μοι καὶ θύσετε ἐπ᾿ αὐτοῦ τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ τὰ σωτήρια ὑμῶν τὰ προ­́βατα καὶ τοὺς μόσχους ὑμῶν ἐν παν­τὶ τόπῳ οὗ ἐὰν ἐπο­νο­μάσω τὸ ὄνομά μου ἐκεῖ καὶ ἥξω προ­̀ς σὲ καὶ εὐλογήσω σε
ἐὰν δὲ θυσιαστήριον ἐκ λίθων ποιῇς μοι οὐκ οἰκοδομήσεις αὐτοὺς τμητούς τὸ γὰρ ἐγχειρίδιόν σου ἐπι­βέβληκας ἐπ᾿ αὐτούς καὶ μεμίαν­ται
οὐκ ἀναβήσῃ ἐν ἀναβαθμίσιν ἐπι­̀ τὸ θυσιαστήριόν μου ὅπως ἂν μὴ ἀπο­καλύψῃς τὴν ἀσχημοσύνην σου ἐπ᾿ αὐτοῦ
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible