Скрыть
23:2
23:11
23:14
23:18
23:29
23:30
Глава 34 
34:10
34:11
34:24
34:29
34:31
34:34
34:35
Синодальный
1 Различные запрещения. 14 Праздники опресноков, первых плодов, приношения. 20 Ангел Господень будет предшествовать им; об отношениях к врагам.
Не внимай пустому слуху, не давай руки твоей нечестивому, чтоб быть свидетелем неправды.
Не следуй за большинством на зло, и не решай тяжбы, отступая по большинству от правды;
и бедному не потворствуй в тяжбе его.
Если найдешь вола врага твоего, или осла его заблудившегося, приведи его к нему;
если увидишь осла врага твоего упавшим под ношею своею, то не оставляй его; развьючь вместе с ним.
Не суди превратно тяжбы бедного твоего.
Удаляйся от неправды и не умерщвляй невинного и правого, ибо Я не оправдаю беззаконника.
Даров не принимай, ибо дары слепыми делают зрячих и превращают дело правых.
Пришельца не обижай [и не притесняй его]: вы знаете душу пришельца, потому что сами были пришельцами в земле Египетской.
Шесть лет засевай землю твою и собирай произведения ее,
а в седьмой оставляй ее в покое, чтобы питались убогие из твоего народа, а остатками после них питались звери полевые; так же поступай с виноградником твоим и с маслиною твоею.
Шесть дней делай дела твои, а в седьмой день покойся, чтобы отдохнул вол твой и осел твой и успокоился сын рабы твоей и пришлец.
Соблюдайте всё, что Я сказал вам, и имени других богов не упоминайте; да не слышится оно из уст твоих.
Три раза в году празднуй Мне:
наблюдай праздник опресноков: семь дней ешь пресный хлеб, как Я повелел тебе, в назначенное время месяца Авива, ибо в оном ты вышел из Египта; и пусть не являются пред лице Мое с пустыми руками;
наблюдай и праздник жатвы первых плодов труда твоего, какие ты сеял на поле, и праздник собирания плодов в конце года, когда уберешь с поля работу твою.
Три раза в году должен являться весь мужеский пол твой пред лице Владыки, Господа [твоего].
[Когда изгоню язычников от лица твоего и распространю пределы твои], не изливай крови жертвы Моей на квасное, и тук от праздничной жертвы Моей не должен оставаться до утра.
Начатки плодов земли твоей приноси в дом Господа, Бога твоего. Не вари козленка в молоке матери его.
Вот, Я посылаю пред тобою Ангела [Моего] хранить тебя на пути и ввести тебя в то место, которое Я приготовил [тебе];
блюди себя пред лицем Его и слушай гласа Его; не упорствуй против Него, потому что Он не простит греха вашего, ибо имя Мое в Нем.
[Если будешь слушать гласа Моего, и будешь исполнять все, что скажу тебе, и сохранишь завет Мой, то вы будете у Меня народом избранным из всех племен, ибо вся земля Моя; вы будете у Меня царственным священством и народом святым. Сии слова скажи сынам Израилевым.] Если ты будешь слушать гласа Его и исполнять все, что скажу [тебе], то врагом буду врагов твоих и противником противников твоих.
Когда пойдет пред тобою Ангел Мой и поведет тебя к Аморреям, Хеттеям, Ферезеям, Хананеям, [Гергесеям,] Евеям и Иевусеям, и истреблю их [от лица вашего],
то не поклоняйся богам их, и не служи им, и не подражай делам их, но сокруши их и разрушь столбы их:
служите Господу, Богу вашему, и Он благословит хлеб твой [и вино твое] и воду твою; и отвращу от вас болезни.
Не будет преждевременно рождающих и бесплодных в земле твоей; число дней твоих сделаю полным.
Ужас Мой пошлю пред тобою, и в смущение приведу всякий народ, к которому ты придешь, и буду обращать к тебе тыл всех врагов твоих;
пошлю пред тобою шершней, и они погонят от лица твоего [Аморреев,] Евеев, [Иевусеев,] Хананеев и Хеттеев;
не выгоню их от лица твоего в один год, чтобы земля не сделалась пуста и не умножились против тебя звери полевые:
мало-помалу буду прогонять их от тебя, доколе ты не размножишься и не возьмешь во владение земли сей.
Проведу пределы твои от моря Чермного до моря Филистимского и от пустыни до реки [великой Евфрата], ибо предам в руки ваши жителей сей земли, и прогонишь их от лица твоего;
[не смешивайся и] не заключай союза ни с ними, ни с богами их;
не должны они жить в земле твоей, чтобы они не ввели тебя в грех против Меня; ибо если ты будешь служить богам их, то это будет тебе сетью.
1 Господь призывает Моисея на гору. 10 Господь обновляет завет и Свои повеления. 28 Моисей нисходит с горы со скрижалями.
И сказал Господь Моисею: вытеши себе две скрижали каменные, подобные прежним, [и взойди ко Мне на гору,] и Я напишу на сих скрижалях слова, какие были на прежних скрижалях, которые ты разбил;
и будь готов к утру, и взойди утром на гору Синай, и предстань предо Мною там на вершине горы;
но никто не должен восходить с тобою, и никто не должен показываться на всей горе; даже скот, мелкий и крупный, не должен пастись близ горы сей.
И вытесал Моисей две скрижали каменные, подобные прежним, и, встав рано поутру, взошел на гору Синай, как повелел ему Господь; и взял в руки свои две скрижали каменные.
И сошел Господь в облаке, и остановился там близ него, и провозгласил имя Иеговы.
И прошел Господь пред лицем его и возгласил: Господь, Господь, Бог человеколюбивый и милосердый, долготерпеливый и многомилостивый и истинный,
сохраняющий [правду и являющий] милость в тысячи родов, прощающий вину и преступление и грех, но не оставляющий без наказания, наказывающий вину отцов в детях и в детях детей до третьего и четвертого рода.
Моисей тотчас пал на землю и поклонился [Богу]
и сказал: если я приобрел благоволение в очах Твоих, Владыка, то да пойдет Владыка посреди нас; ибо народ сей жестоковыен; прости беззакония наши и грехи наши и сделай нас наследием Твоим.
И сказал [Господь Моисею]: вот, Я заключаю завет: пред всем народом твоим соделаю чудеса, каких не было по всей земле и ни у каких народов; и увидит весь народ, среди которого ты находишься, дело Господа; ибо страшно будет то, что Я сделаю для тебя;
сохрани то, что повелеваю тебе ныне: вот, Я изгоняю от лица твоего Аморреев, Хананеев, Хеттеев, Ферезеев, Евеев, [Гергесеев] и Иевусеев;
смотри, не вступай в союз с жителями той земли, в которую ты войдешь, дабы они не сделались сетью среди вас.
Жертвенники их разрушьте, столбы их сокрушите, вырубите священные рощи их, [и изваяния богов их сожгите огнем],
ибо ты не должен поклоняться богу иному, кроме Господа [Бога], потому что имя Его – ревнитель; Он Бог ревнитель.
Не вступай в союз с жителями той земли, чтобы, когда они будут блудодействовать вслед богов своих и приносить жертвы богам своим, не пригласили и тебя, и ты не вкусил бы жертвы их;
и не бери из дочерей их жен сынам своим [и дочерей своих не давай в замужество за сыновей их], дабы дочери их, блудодействуя вслед богов своих, не ввели и сынов твоих в блужение вслед богов своих.
Не делай себе богов литых.
Праздник опресноков соблюдай: семь дней ешь пресный хлеб, как Я повелел тебе, в назначенное время месяца Авива, ибо в месяце Авиве вышел ты из Египта.
Все, разверзающее ложесна, Мне, как и весь скот твой мужеского пола, разверзающий ложесна, из волов и овец;
первородное из ослов заменяй агнцем, а если не заменишь, то выкупи его; всех первенцев из сынов твоих выкупа́й; пусть не являются пред лице Мое с пустыми руками.
Шесть дней работай, а в седьмой день покойся; покойся и во время посева и жатвы.
И праздник седмиц совершай, праздник начатков жатвы пшеницы и праздник собирания плодов в конце года;
три раза в году должен являться весь мужеский пол твой пред лице Владыки, Господа Бога Израилева,
ибо Я прогоню народы от лица твоего и распространю пределы твои, и никто не пожелает земли твоей, если ты будешь являться пред лице Господа Бога твоего три раза в году.
Не изливай крови жертвы Моей на квасное, и жертва праздника Пасхи не должна переночевать до утра.
Самые первые плоды земли твоей принеси в дом Господа Бога твоего. Не вари козленка в молоке матери его.
И сказал Господь Моисею: напиши себе слова сии, ибо в сих словах Я заключаю завет с тобою и с Израилем.
И пробыл там [Моисей] у Господа сорок дней и сорок ночей, хлеба не ел и воды не пил; и написал [Моисей] на скрижалях слова завета, десятословие.
Когда сходил Моисей с горы Синая, и две скрижали откровения были в руке у Моисея при сошествии его с горы, то Моисей не знал, что лице его стало сиять лучами оттого, что Бог говорил с ним.
И увидел Моисея Аарон и все сыны Израилевы, и вот, лице его сияет, и боялись подойти к нему.
И призвал их Моисей, и пришли к нему Аарон и все начальники общества, и разговаривал Моисей с ними.
После сего приблизились [к нему] все сыны Израилевы, и он заповедал им все, что говорил ему Господь на горе Синае.
И когда Моисей перестал разговаривать с ними, то положил на лице свое покрывало.
Когда же входил Моисей пред лице Господа, чтобы говорить с Ним, тогда снимал покрывало, доколе не выходил; а выйдя пересказывал сынам Израилевым все, что заповедано было [ему от Господа].
И видели сыны Израилевы, что сияет лице Моисеево, и Моисей опять полагал покрывало на лице свое, доколе не входил говорить с Ним.
Церковнославянский (рус)
Да не прiи́меши слу́ха су́етна, да не при­­ложи́шися съ непра́веднымъ бы́ти свидѣ́тель непра́веденъ:
да не бу́деши со мно́гими на зло́бу, да не при­­ложи́шися ко мно́же­ст­ву уклони́тися со мно́жайшими, я́ко преврати́ти су́дъ,
и ни́щаго да не поми́луеши на судѣ́.
А́ще же сря́щеши говя́до врага́ тво­его́ или́ осля́ его́ заблужда́ющее, обрати́въ да от­да́си ему́:
а́ще же у́зриши осля́ врага́ тво­его́ па́дшее подъ бре́менемъ его́, да не мимо­и́деши е́, но да воз­дви́гнеши е́ съ ни́мъ.
Да не преврати́ши суда́ ни́щему въ судѣ́ его́.
От вся́каго сло́ва непра́веднаго да от­сту́пиши: непови́н­на и пра́ведна да не убiе́ши, и не оправди́ши нечести́ваго даро́въ ра́ди,
и да не во́змеши даро́въ: да́ры бо ослѣпля́ютъ о́чи ви́дящымъ и погубля́ютъ словеса́ пра́ведна.
И при­­ше́лца не оскорбля́йте, ни стужи́те [ему́]: вы́ бо вѣ́сте ду́шу при­­ше́лчу, поне́же са́ми бѣ́сте при­­ше́лцы въ земли́ Еги́петстѣй.
Ше́сть лѣ́тъ да сѣ́еши зе́млю твою́ и да собере́ши плоды́ ея́:
въ седмо́е же оставле́нiе да сотвори́ши и опу́стиши ю́, и да я́сти бу́дутъ убо́зiи язы́ка тво­его́, оста́нки же да снѣдя́тъ звѣ́рiе ди́вiи: та́ко да сотвори́ши виногра́ду тво­ему́ и ма́сличiю тво­ему́.
Въ ше́сть дні́й да сотвори́ши дѣла́ твоя́, въ седмы́й же де́нь поко́й: да почі́етъ во́лъ тво́й и осе́лъ тво́й, и да почі́етъ сы́нъ рабы́ тво­ея́ и при­­шле́цъ.
Вся́, ели́ка глаго́лахъ ва́мъ, сохрани́те, име́нъ же бого́въ инѣ́хъ не помина́йте, ниже́ да слы́шат­ся изо у́стъ ва́шихъ.
Три́ кра́ты въ лѣ́тѣ сотвори́те Ми́ пра́здникъ:
пра́здникъ опрѣсно́ковъ сохрани́те твори́ти, се́дмь дні́й яди́те опрѣсно́ки, я́коже заповѣ́дахъ тебѣ́, во вре́мя ме́сяца но́выхъ плодо́въ, въ то́й бо изше́лъ еси́ изъ Еги́пта, да не яви́шися предо Мно́ю то́щь:
и пра́здникъ жа́твы перворо́дныхъ жи́тъ сотвори́ши от­ дѣ́лъ тво­и́хъ, я́же посѣ́еши на ни́вѣ тво­е́й: и пра́здникъ сконча́нiя при­­ исхо́дѣ лѣ́та въ собра́нiи дѣ́лъ тво­и́хъ, я́же от­ ни́въ тво­и́хъ.
Три́ кра́ты въ лѣ́тѣ да яви́т­ся вся́къ му́жескъ по́лъ тво́й предъ Го́сподемъ Бо́гомъ тво­и́мъ.
Егда́ бо изжену́ язы́ки от­ лица́ тво­его́ и разширю́ предѣ́лы твоя́, да не пожре́ши на ква́сѣ кро́ве же́ртвы Мо­ея́, ниже́ да долежи́тъ ту́къ пра́здника Мо­его́ до у́трiя.
Нача́тки пе́рвыхъ жи́тъ земли́ тво­ея́ да внесе́ши въ до́мъ Го́спода Бо́га тво­его́. Да не свари́ши ягня́те во млецѣ́ ма́тере его́.
И се́, А́зъ послю́ А́нгела Мо­его́ предъ лице́мъ тво­и́мъ, да сохрани́тъ тя́ на пути́, я́ко да введе́тъ тя́ въ зе́млю, ю́же угото́вахъ тебѣ́:
вонми́ себѣ́ и послу́шай Его́, и не ослу́шайся Его́: не обине́т­ся бо тебе́, и́мя бо Мое́ е́сть на Не́мъ:
а́ще слу́хомъ послу́шаеши гла́са Мо­его́ и сотвори́ши вся́, ели́ка А́зъ заповѣ́даю тебѣ́, и сохрани́ши завѣ́тъ Мо́й, бу́дете Ми́ лю́ди избра́н­ни от­ всѣ́хъ язы́къ: Моя́ бо е́сть вся́ земля́, вы́ же бу́дете Ми́ ца́рское свяще́нiе и язы́къ свя́тъ. Сiя́ словеса́ да рече́ши сыно́мъ Изра́илевымъ. А́ще слу́хомъ послу́шаеши гла́са Мо­его́ и сотвори́ши вся́, ели́ка реку́ тебѣ́, вра́гъ бу́ду враго́мъ тво­и́мъ и сопроти́влюся сопроти́вникомъ тво­и́мъ.
По́йдетъ бо А́нгелъ Мо́й наставля́яй тя́ и введе́тъ тя́ ко Аморре́ю и Хетте́ю, и Ферезе́ю и Ханане́ю, и Гергесе́ю и Еве́ю и Иевусе́ю, и потреблю́ и́хъ [от­ лица́ ва́­шего]:
да не поклони́шися бого́мъ и́хъ, ниже́ послу́жиши и́мъ: да не сотвори́ши по дѣло́мъ и́хъ, но разоре́нiемъ разори́ши и сокруше́нiемъ сокруши́ши ка́пища и́хъ,
и да послу́жиши Го́споду Бо́гу тво­ему́: и благословлю́ хлѣ́бъ тво́й и вино́ твое́ и во́ду твою́, и от­вращу́ болѣ́знь от­ ва́съ.
Не бу́детъ безча́денъ, ниже́ непло́ды на земли́ тво­е́й: число́ дні́й тво­и́хъ исполня́я испо́лню.
И стра́хъ послю́ веду́щiй тя́, и устрашу́ вся́ язы́ки, въ ня́же ты́ вхо́диши къ ни́мъ, и да́мъ вся́ сопроти́вники твоя́ въ бѣгуны́:
и послю́ ше́ршни предъ тобо́ю, и изжену́ Аморре́и и Еве́и, и Иевусе́и и Ханане́и и Хетте́и от­ тебе́:
не изжену́ и́хъ въ лѣ́тѣ еди́нѣмъ, да не бу́детъ земля́ пуста́, и мно́зи бу́дутъ на тя́ звѣ́ри земні́и:
пома́лу пома́лу изжену́ и́хъ от­ тебе́, до́ндеже воз­расте́ши и наслѣ́диши зе́млю.
И положу́ предѣ́лы твоя́ от­ Чермна́го мо́ря до мо́ря Филисти́мля, и от­ пусты́ни до рѣки́ вели́кiя Евфра́та, и преда́мъ въ ру́цѣ ва́ши сѣдя́щихъ на земли́ и изжену́ и́хъ от­ тебе́:
да не смѣси́шися съ ни́ми, и съ бо́ги и́хъ да не завѣща́еши завѣ́та,
и да не оста́нут­ся на земли́ тво­е́й, да не сотворя́тъ тя́ согрѣши́ти ко Мнѣ́: а́ще бо порабо́таеши бого́мъ и́хъ, сі́и бу́дутъ тебѣ́ въ собла́знъ.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: истеши́ себѣ́ двѣ́ скрижа́ли ка́мен­ны, я́коже и пе́рвыя, и взы́ди ко Мнѣ́ на го́ру: и напишу́ на скрижа́лехъ словеса́, я́же бя́ху на скрижа́лехъ пе́рвыхъ, я́же сокруши́лъ еси́:
и бу́ди гото́въ зау́тра, и взы́деши на го́ру Сина́йскую и предста́неши Мнѣ́ та́мо на версѣ́ горы́:
и да никто́же взы́детъ съ тобо́ю, ниже́ да яви́т­ся на все́й горѣ́: и о́вцы и говя́да да не пасу́т­ся бли́зъ горы́ тоя́.
И истеса́ двѣ́ скрижа́ли ка́мен­ны, я́коже и пе́рвыя: и у́трен­невавъ Моисе́й зау́тра, взы́де на го́ру Сина́йскую, я́коже завѣща́ ему́ Госпо́дь: и взя́ Моисе́й съ собо́ю двѣ́ скрижа́ли ка́мен­ныя.
И сни́де Госпо́дь во о́блацѣ, и предста́ ему́ та́мо Моисе́й, и при­­зва́ и́менемъ Госпо́днимъ.
И мимо­и́де Госпо́дь предъ лице́мъ его́ и воз­зва́: Госпо́дь, Госпо́дь Бо́гъ ще́дръ и ми́лостивъ, долготерпѣли́въ и многоми́лостивъ и и́стиненъ,
и пра́вду храня́й, и творя́й ми́лость въ ты́сящы, отъ­е́мляй беззако́нiя и непра́вды и грѣхи́, и пови́н­наго не очи́ститъ, наводя́й грѣхи́ отце́въ на ча́да, и на ча́да ча́дъ, до тре́тiяго и четве́ртаго ро́да.
И потща́вся Моисе́й, при­­ни́къ на зе́млю, поклони́ся Бо́гу
и рече́: а́ще обрѣто́хъ благода́ть предъ Тобо́ю, да и́детъ Госпо́дь мо́й съ на́ми: лю́дiе бо жестоковы́йнiи су́ть: и отъ­и́меши Ты́ грѣхи́ на́шя и беззако́нiя на́ша, и бу́демъ Тво­и́.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: се́, А́зъ полага́ю тебѣ́ завѣ́тъ предъ всѣ́ми людьми́ тво­и́ми, и сотворю́ сла́вная, я́же не бы́ша по все́й земли́ и во всѣ́хъ язы́цѣхъ: и у́зрятъ вси́ лю́дiе, въ ни́хже еси́ ты́, дѣла́ Госпо́дня, я́ко чу́дна су́ть, я́же А́зъ сотворю́ тебѣ́:
внемли́ ты́ вся́, ели́ка А́зъ заповѣ́даю тебѣ́: се́, А́зъ изжену́ предъ лице́мъ ва́шимъ Аморре́а и Ханане́а, и Хетте́а и Ферезе́а, и Еве́а и Гергесе́а и Иевусе́а:
внемли́ себѣ́, да не когда́ завѣща́еши завѣ́тъ сѣдя́щымъ на земли́, въ ню́же вни́деши, да не бу́детъ собла́знъ въ ва́съ:
ка́пища и́хъ разори́те и кумíры и́хъ сокруши́те, и дубра́вы и́хъ посѣцы́те, и изва́яная бого́въ и́хъ сожжи́те огне́мъ,
не бо́ поклоните́ся бого́мъ ины́мъ: и́бо Госпо́дь Бо́гъ ревни́во и́мя, Бо́гъ ревни́въ е́сть:
да не когда́ завѣща́еши завѣ́тъ сѣдя́щымъ на земли́, и соблу́дятъ вслѣ́дъ бого́въ и́хъ, и пожру́тъ бого́мъ и́хъ, и при­­зову́тъ тя́, и снѣ́си от­ же́ртвъ и́хъ:
и по́ймеши от­ дще́рей и́хъ сыно́мъ тво­и́мъ, и от­ дще́рей тво­и́хъ да́си сыно́мъ и́хъ, и соблу́дятъ дще́ри твоя́ вслѣ́дъ бого́въ и́хъ, и сы́нове тво­и́ соблу́дятъ вслѣ́дъ бого́въ и́хъ:
и бого́въ слiя́ныхъ да не сотвори́ши себѣ́:
и пра́здникъ опрѣсно́чный да сохрани́ши: се́дмь дні́й да я́си опрѣсно́ки, я́коже заповѣ́дахъ тебѣ́, во вре́мя въ ме́сяцѣ но́выхъ плодо́въ: въ ме́сяцѣ бо но́выхъ плодо́въ изше́лъ еси́ от­ земли́ Еги́петскiя:
вся́ко разверза́ющее ложесна́ му́жескъ Мнѣ́ по́лъ [да бу́детъ], вся́ко перворо́дное телца́ и перворо́дное овцы́:
и перворо́дное осля́те иску́пиши овце́ю: а́ще же не иску́пиши е́, цѣ́ну да да́си его́: вся́каго пе́рвенца от­ сыно́въ тво­и́хъ да иску́пиши, да не яви́шися предо Мно́ю то́щь:
въ ше́сть дні́й да дѣ́лаеши, въ седмы́й же де́нь да почі́еши, от­ сѣ́ятвы и жа́твы да почі́еши,
и пра́здникъ седми́цъ да сотвори́ши ми́, нача́ло жа́твы пшени́цы, и пра́здникъ собра́нiя посредѣ́ лѣ́та:
въ три́ времена́ лѣ́та да яви́т­ся вся́къ му́жескъ по́лъ тво́й предъ Го́сподемъ Бо́гомъ Изра́илевымъ:
егда́ бо изжену́ язы́ки от­ лица́ тво­его́ и разширю́ предѣ́лы твоя́, никто́же воз­жела́етъ земли́ тво­ея́, егда́ прiи́деши яви́тися предъ Го́сподемъ Бо́гомъ тво­и́мъ въ три́ времена́ лѣ́та:
да не зако́леши съ ква́сомъ кро́ве же́ртвъ Мо­и́хъ, и да не прележи́тъ до у́трiя же́ртва пра́здника Па́схи:
перворо́дная жи́тъ земли́ тво­ея́ да внесе́ши въ до́мъ Го́спода Бо́га тво­его́: да не свари́ши а́гнца во млецѣ́ ма́тере его́.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: напиши́ себѣ́ словеса́ сiя́, въ словесѣ́хъ бо си́хъ положи́хъ тебѣ́ завѣ́тъ и Изра́илю.
И бѣ́ та́мо Моисе́й предъ Го́сподемъ четы́редесять дні́й и четы́редесять ноще́й: хлѣ́ба не яде́ и воды́ не пи́: и написа́ [Моисе́й] на скрижа́лехъ словеса́ сiя́ завѣ́та, де́сять слове́съ.
Сходя́щу же Моисе́ю съ горы́ Сина́йскiя, и о́бѣ скрижа́ли въ руку́ Моисе́ову: сходя́щу же ему́ съ горы́, и Моисе́й не вѣ́дяше, я́ко просла́вися зра́къ пло́ти лица́ его́, егда́ глаго́лаше съ ни́мъ.
И ви́дѣ Ааро́нъ и вси́ сы́нове Изра́илевы Моисе́а, и бя́ше просла́вленъ зра́къ пло́ти лица́ его́: и убоя́шася при­­ступи́ти къ нему́.
И воз­зва́ и́хъ Моисе́й, и обрати́шася къ нему́ Ааро́нъ и вси́ кня́зи со́нма: и глаго́ла Моисе́й къ ни́мъ.
И по си́хъ прiидо́ша къ нему́ вси́ сы́нове Изра́илевы: и заповѣ́да и́мъ вся́, ели́ка глаго́ла къ нему́ Госпо́дь на горѣ́ Сина́йстѣй.
И егда́ преста́ глаго́ля къ ни́мъ, воз­ложи́ на лице́ свое́ покро́въ.
Егда́ же вхожда́­ше Моисе́й предъ Го́спода глаго́лати къ Нему́, снима́­ше покро́въ, до́ндеже исхожда́­ше: и изше́дъ глаго́лаше ко всѣ́мъ сыно́мъ Изра́илевымъ, ели́ка заповѣ́да ему́ Госпо́дь.
И ви́дѣша сы́нове Изра́илевы лице́ Моисе́ово, я́ко просла́вися: и воз­лага́­ше Моисе́й покро́въ на лице́ свое́, до́ндеже вни́детъ глаго́лати съ Ни́мъ.
Non suscipies famam falsam nec iunges manum tuam cum impio, ut dicas falsum testimonium.
Non sequeris turbam ad faciendum malum; nec in iudicio plurimorum acquiesces sententiae, ut a vero devies.
Pauperis quoque non misereberis in iudicio.
Si occurreris bovi inimici tui aut asino erranti, reduc ad eum.
Si videris asinum odientis te iacere sub onere suo, non pertransibis, sed sublevabis cum eo.
Non pervertes iudicium pauperis in lite eius.
Mendacium fugies. Insontem et iustum non occides, quia aversor impium.
Nec accipies munera, quae excaecant etiam prudentes et subvertunt verba iustorum.
Peregrinum non opprimes; scitis enim advenarum animas, quia et ipsi peregrini fuistis in terra Aegypti.
Sex annis seminabis terram tuam et congregabis fruges eius.
Anno autem septimo dimittes eam et requiescere facies, ut comedant pauperes populi tui; et quidquid reliquum fuerit, edant bestiae agri. Ita facies in vinea et in oliveto tuo.
Sex diebus operaberis; septima die cessabis, ut requiescat bos et asinus tuus, et refrigeretur filius ancillae tuae et advena.
Omnia, quae dixi vobis, custodite, et nomen externorum deorum non invocabitis, neque audietur ex ore tuo.
Tribus vicibus per singulos annos mihi festa celebrabitis.
Sollemnitatem Azymorum custodies: septem diebus comedes azyma, sicut praecepi tibi, tempore statuto mensis Abib, quando egressus es de Aegypto. Non apparebis in conspectu meo vacuus.
Et sollemnitatem Messis primitivorum operis tui, quaecumque seminaveris in agro; sollemnitatem quoque Collectae in exitu anni, quando congregaveris omnes fruges tuas de agro.
Ter in anno apparebit omne masculinum tuum coram Domino Deo.
Non immolabis super fermento sanguinem victimae meae, nec remanebit adeps sollemnitatis meae usque mane.
Primitias primarum frugum terrae tuae deferes in domum Domini Dei tui. Non coques haedum in lacte matris suae.
Ecce ego mittam angelum, qui praecedat te et custodiat in via et introducat ad locum, quem paravi.
Observa eum et audi vocem eius nec contemnendum putes; quia non dimittet, cum peccaveritis, quia est nomen meum in illo.
Quod si audieris vocem eius et feceris omnia, quae loquor, inimicus ero inimicis tuis et affligam affligentes te.
Praecedet enim te angelus meus et introducet te ad Amorraeum et Hetthaeum et Pherezaeum Chananaeumque et Hevaeum et Iebusaeum, quos ego conteram.
Non adorabis deos eorum nec coles eos; non facies secundum opera eorum, sed destrues eos et confringes lapides eorum.
Servietisque Domino Deo vestro, ut benedicam panibus tuis et aquis et auferam infirmitatem de medio tui.
Non erit abortiens nec sterilis in terra tua; numerum dierum tuorum implebo.
Terrorem meum mittam in praecursum tuum et perturbabo omnem populum, ad quem ingre dieris; cunctorumque inimicorum tuorum coram te terga vertam
emittens crabrones prius, qui fugabunt Hevaeum et Chananaeum et Hetthaeum, antequam introeas.
Non eiciam eos a facie tua anno uno, ne terra in solitudinem redigatur, et multiplicentur contra te bestiae agri.
Paulatim expellam eos de conspectu tuo, donec augearis et possideas terram.
Ponam autem terminos tuos a mari Rubro usque ad mare Palaestinorum et a deserto usque ad Fluvium. Tradam manibus vestris habitatores terrae et eiciam eos de conspectu vestro.
Non inibis cum eis foedus nec cum diis eorum.
Non habitent in terra tua, ne peccare te faciant in me, si servieris diis eorum; quod tibi certo erit in scandalum».
Dixitque Dominus ad Moy sen: «Praecide tibi duas ta bulas lapideas instar priorum, et scribam super eas verba, quae habuerunt tabulae, quas fregisti.
Esto paratus mane, ut ascendas statim in montem Sinai; stabisque mihi super verticem montis.
Nullus ascendat tecum, nec videatur quispiam per totum montem; oves quoque et boves non pascantur e contra».
Excidit ergo duas tabulas lapideas, quales antea fuerant; et de nocte consurgens ascendit in montem Sinai, sicut praeceperat ei Dominus, portans secum tabulas.
Cumque descendisset Dominus per nubem, stetit cum eo vocans in nomine Domini.
Et transiens coram eo clamavit: «Dominus, Dominus Deus, misericors et clemens, patiens et multae miserationis ac verax,
qui custodit misericordiam in milia, qui aufert iniquitatem et scelera atque peccata, nihil autem impunitum sinit, qui reddit iniquitatem patrum in filiis ac nepotibus in tertiam et quartam progeniem».
Festinusque Moyses curvatus est pronus in terram et adorans
ait: «Si inveni gratiam in conspectu tuo, Domine, obsecro, ut gradiaris nobiscum; populus quidem durae cervicis est, sed tu auferes iniquitates nostras atque peccata nosque possidebis».
Respondit Dominus: «Ego inibo pactum coram universo populo tuo; mirabilia faciam, quae numquam visa sunt super totam terram nec in ullis gentibus, ut cernat cunctus populus, in cuius es medio, opus Domini terribile, quod facturus sum tecum.
Observa cuncta, quae hodie mando tibi: ego ipse eiciam ante faciem tuam Amorraeum et Chananaeum et Hetthaeum, Pherezaeum quoque et Hevaeum et Iebusaeum.
Cave, ne umquam cum habitatoribus terrae, quam intraveris, iungas amicitias, quae tibi sint in ruinam;
sed aras eorum destrue, confringe lapides palosque succide.
Noli adorare deum alienum: Dominus Zelotes nomen eius, Deus est aemulator.
Ne ineas pactum cum hominibus illarum regionum, ne, cum fornicati fuerint cum diis suis et sacrificaverint eis, vocet te quispiam, et comedas de immolatis.
Nec uxorem de filiabus eorum accipies filiis tuis, ne, postquam ipsae fuerint fornicatae cum diis suis, fornicari faciant et filios tuos in deos suos.
Deos conflatiles non facies tibi.
Sollemnitatem Azymorum custodies: septem diebus vesceris azymis, sicut praecepi tibi, in tempore constituto mensis Abib; mense enim verni temporis egressus es de Aegypto.
Omne, quod aperit vulvam generis masculini, meum erit; de cuncto grege tuo tam de bobus quam de ovibus meum erit.
Primogenitum asini redimes ove, sin autem nec pretium pro eo dederis, franges cervicem eius. Primogenitum filiorum tuorum redimes; nec apparebis in conspectu meo vacuus.
Sex diebus operaberis, die septimo cessabis etiam arare et metere.
Sollemnitatem Hebdomadarum facies tibi in primitiis frugum messis tuae triticeae et sollemnitatem Collectae, quando, redeunte anni tempore, cuncta conduntur.
Tribus temporibus anni apparebit omne masculinum tuum in conspectu omnipotentis Domini, Dei Israel.
Cum enim tulero gentes a facie tua et dilatavero terminos tuos, nullus insidiabitur terrae tuae, ascendente te et apparente in conspectu Domini Dei tui ter in anno.
Non immolabis super fermento sanguinem hostiae meae; neque residebit mane de victima sollemnitatis Paschae.
Primitias frugum terrae tuae afferes in domum Domini Dei tui. Non coques haedum in lacte matris suae».
Dixitque Dominus ad Moysen: «Scribe tibi verba haec, quibus et tecum et cum Israel pepigi foedus».
Fuit ergo ibi cum Domino quadraginta dies et quadraginta noctes; panem non comedit et aquam non bibit et scripsit in tabulis verba foederis, decem verba.
Cumque descenderet Moyses de monte Sinai, tenebat duas tabulas testimonii et ignorabat quod resplenderet cutis faciei suae ex consortio sermonis Domini.
Videntes autem Aaron et filii Israel resplendere cutem faciei Moysi, timuerunt prope accedere;
vocatique ab eo reversi sunt tam Aaron quam principes synagogae. Et postquam locutus est ad eos,
venerunt ad eum etiam omnes filii Israel; quibus praecepit cuncta, quae audierat a Domino in monte Sinai.
Impletisque sermonibus, posuit velamen super faciem suam,
quod ingressus ad Dominum et loquens cum eo auferebat, donec exiret; et tunc loquebatur ad filios Israel omnia, quae sibi fuerant imperata.
Qui videbant cutem faciei Moysi resplendere, sed operiebat ille rursus faciem suam, donec ingressus loqueretur cum eo.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible