Егда́ же ви́дѣ Госпо́дь, я́ко приступа́етъ ви́дѣти, воззва́ его́ Госпо́дь изъ купины́, глаго́ля: Моисе́е, Моисе́е. О́нъ же рече́: что́ есть, Го́споди?

О́нъ же рече́: не приближа́йся сѣ́мо: изу́й сапоги́ от но́гъ твои́хъ: мѣ́сто бо, на не́мже ты́ стои́ши, земля́ свя́та́ е́сть.

И рече́ ему́: А́зъ е́смь Бо́гъ отца́ твоего́, Бо́гъ Авраа́мовъ и Бо́гъ Исаа́ковъ и Бо́гъ Иа́ковль. Отврати́ же Моисе́й лице́ свое́: благоговѣ́яше бо воззрѣ́ти предъ Бо́га.

Рече́ же Госпо́дь къ Моисе́ю: ви́дя ви́дѣхъ озлобле́нiе люде́й Мои́хъ, и́же во Еги́птѣ, и во́пль и́хъ услы́шахъ от дѣ́лъ приста́вниковъ: увѣ́дѣхъ бо болѣ́знь и́хъ,

и снидо́хъ изъя́ти и́хъ от руку́ Еги́петску, и извести́ я́ изъ земли́ тоя́, и ввести́ и́хъ въ зе́млю бла́гу и мно́гу, въ зе́млю кипя́щую млеко́мъ и ме́домъ, въ мѣ́сто Ханане́йско и Хетте́йско, и Аморре́йско и Ферезе́йско, и Гергесе́йско и Еве́йско и Иевусе́йско:

и се́, ны́нѣ во́пль сыно́въ Изра́илевыхъ прiи́де ко Мнѣ́, и А́зъ ви́дѣхъ тугу́, е́юже Еги́птяне стужа́ютъ и́мъ:

и ны́нѣ гряди́, да послю́ тя къ фарао́ну царю́ Еги́петскому, и изведе́ши лю́ди Моя́, сы́ны Изра́илевы изъ земли́ Еги́петскiя.

И рече́ Моисе́й къ Бо́гу: кто́ есмь а́зъ, я́ко да пойду́ къ фарао́ну царю́ Еги́петскому, и я́ко да изведу́ сы́ны Изра́илевы от земли́ Еги́петскiя?

Рече́ же Бо́гъ къ Моисе́ю, глаго́ля: я́ко бу́ду съ тобо́ю: и сiе́ тебѣ́ зна́менiе, я́ко А́зъ тя́ посыла́ю: внегда́ извести́ тебѣ́ лю́ди Моя́ изъ Еги́пта, и помо́литеся Бо́гу въ горѣ́ се́й.

И рече́ Моисе́й къ Бо́гу: се́, а́зъ пойду́ къ сыно́мъ Изра́илевымъ и реку́ къ ни́мъ: Бо́гъ оте́цъ на́шихъ посла́ мя къ ва́мъ: и а́ще вопро́сятъ мя́, что́ и́мя Ему́, что́ реку́ къ ни́мъ?

И рече́ Бо́гъ къ Моисе́ю, глаго́ля: А́зъ е́смь Сы́й. И рече́: та́ко рече́ши сыно́мъ Изра́илевымъ: Сы́й посла́ мя къ ва́мъ.

И рече́ Бо́гъ па́ки къ Моисе́ю: та́ко рече́ши сыно́мъ Изра́илевымъ: Госпо́дь Бо́гъ оте́цъ на́шихъ, Бо́гъ Авраа́мовъ и Бо́гъ Исаа́ковъ и Бо́гъ Иа́ковль, посла́ мя къ ва́мъ: сiе́ Мое́ е́сть и́мя вѣ́чное и па́мять родо́въ родо́мъ:

прише́дъ у́бо собери́ ста́рцы сыно́въ Изра́илевыхъ и рцы́ къ ни́мъ: Госпо́дь Бо́гъ оте́цъ на́шихъ яви́ся мнѣ́, Бо́гъ Авраа́мовъ и Бо́гъ Исаа́ковъ и Бо́гъ Иа́ковль, глаго́ля: присѣще́нiемъ присѣти́хъ ва́съ, и ели́ка случи́шася ва́мъ во Еги́птѣ:

и рече́: изведу́ ва́съ от озлобле́нiя Еги́петскаго въ зе́млю Ханане́йску и Хетте́йску, и Аморре́йску и Ферезе́йску, и Гергесе́йску и Еве́йску и Иевусе́йску, въ зе́млю кипя́щую млеко́мъ и ме́домъ:

и послу́шаютъ гла́са твоего́, и вни́деши ты́ и старѣ́йшины Изра́илевы къ фарао́ну царю́ Еги́петскому, и рече́ши къ нему́: Госпо́дь Бо́гъ Евре́йскiй воззва́ на́съ: да по́йдемъ у́бо путе́мъ тре́хъ дні́й въ пусты́ню, да пожре́мъ Го́споду Бо́гу на́шему:

А́зъ же вѣ́мъ, я́ко не отпу́ститъ ва́съ фарао́нъ ца́рь Еги́петскiй пойти́, а́ще не руко́ю крѣ́пкою:

и просте́ръ ру́ку Мою́, поражу́ Еги́птяны всѣ́ми чудесы́ Мои́ми, я́же сотворю́ въ ни́хъ: и по си́хъ отпу́ститъ вы́,

и да́мъ благода́ть лю́демъ си́мъ предъ Еги́птяны: егда́ же по́йдете, не отъи́дете тщы́:

но да испро́ситъ жена́ от сосѣ́ды и подру́ги своея́ сосу́ды сре́бряны и зла́ты, и ри́зы: и украси́те сы́ны ва́шя и дще́ри ва́шя, и обери́те Еги́птянъ.

Синодальный

1 Господь воззвал к Моисею из горящего куста, 7 повеление Моисею вывести израильтян из рабства. 11 Бог объявляет Свое имя и повелевает собрать старейшин Израилевых.

Моисей пас овец у Иофора, тестя своего, священника Мадиамского. Однажды провел он стадо далеко в пустыню и пришел к горе Божией, Хориву.

И явился ему Ангел Господень в пламени огня из среды тернового куста. И увидел он, что терновый куст горит огнем, но куст не сгорает.

Моисей сказал: пойду и посмотрю на сие великое явление, отчего куст не сгорает.

Господь увидел, что он идет смотреть, и воззвал к нему Бог из среды куста, и сказал: Моисей! Моисей! Он сказал: вот я, [Господи]!

И сказал Бог: не подходи сюда; сними обувь твою с ног твоих, ибо место, на котором ты стоишь, есть земля святая.

И сказал [ему]: Я Бог отца твоего, Бог Авраама, Бог Исаака и Бог Иакова. Моисей закрыл лице свое, потому что боялся воззреть на Бога.

И сказал Господь [Моисею]: Я увидел страдание народа Моего в Египте и услышал вопль его от приставников его; Я знаю скорби его

и иду избавить его от руки Египтян и вывести его из земли сей [и ввести его] в землю хорошую и пространную, где течет молоко и мед, в землю Хананеев, Хеттеев, Аморреев, Ферезеев, [Гергесеев,] Евеев и Иевусеев.

И вот, уже вопль сынов Израилевых дошел до Меня, и Я вижу угнетение, каким угнетают их Египтяне.

Итак пойди: Я пошлю тебя к фараону [царю Египетскому]; и выведи из Египта народ Мой, сынов Израилевых.

Моисей сказал Богу: кто я, чтобы мне идти к фараону [царю Египетскому] и вывести из Египта сынов Израилевых?

И сказал [Бог]: Я буду с тобою, и вот тебе знамение, что Я послал тебя: когда ты выведешь народ [Мой] из Египта, вы совершите служение Богу на этой горе.

И сказал Моисей Богу: вот, я приду к сынам Израилевым и скажу им: Бог отцов ваших послал меня к вам. А они скажут мне: как Ему имя? Что сказать мне им?

Бог сказал Моисею: Я есмь Сущий. И сказал: так скажи сынам Израилевым: Сущий [Иегова] послал меня к вам.

И сказал еще Бог Моисею: так скажи сынам Израилевым: Господь, Бог отцов ваших, Бог Авраама, Бог Исаака и Бог Иакова послал меня к вам. Вот имя Мое на веки, и памятование о Мне из рода в род.

Пойди, собери старейшин [сынов] Израилевых и скажи им: Господь, Бог отцов ваших, явился мне, Бог Авраама, [Бог] Исаака и [Бог] Иакова, и сказал: Я посетил вас и увидел, что делается с вами в Египте.

И сказал: Я выведу вас от угнетения Египетского в землю Хананеев, Хеттеев, Аморреев, Ферезеев, [Гергесеев,] Евеев и Иевусеев, в землю, где течет молоко и мед.

И они послушают голоса твоего, и пойдешь ты и старейшины Израилевы к [фараону] царю Египетскому, и скажете ему: Господь, Бог Евреев, призвал нас; итак отпусти нас в пустыню, на три дня пути, чтобы принести жертву Господу, Богу нашему.

Но Я знаю, что [фараон] царь Египетский не позволит вам идти, если не принудить его рукою крепкою;

и простру руку Мою и поражу Египет всеми чудесами Моими, которые сделаю среди его; и после того он отпустит вас.

И дам народу сему милость в глазах Египтян; и когда пойдете, то пойдете не с пустыми руками:

каждая женщина выпросит у соседки своей и у живущей в доме ее вещей серебряных и вещей золотых, и одежд, и вы нарядите ими и сыновей ваших и дочерей ваших, и оберете Египтян.

Грузинский

მწყემსავდა მოსე თავისი სიმამრის, მიდიანელი მღვდლის, ითროს, ცხვარს. წაასხა ერთხელ ცხვარი უდაბნოს იქით და მიადგა ღვთის მთას, ხორებს.

გამოეცხადა უფლის ანგელოზი ცეცხლის ალად შუაგულ მაყვლოვანში. ხედავს, ცეცხლი უკიდია მაყვლოვანს, მაგრამ არ იწვის მაყვლის ბუჩქი.

თქვა მოსემ: მივალ და ვნახავ ამ დიდებულ სანახავს, რატომ არ იწვის მაყვლოვანი.

დაინახა უფალმა, რომ მოდის მოსე სანახავად და დაუძახა ღმერთმა შუაგულ მაყვლოვანიდან: მოსე! მოსე! მიუგო: აქა ვარ.

უთხრა: ახლოს ნუ მოხვალ! გაიძრე ფეხსამოსი, რადგან ეს ადგილი, სადაც შენ დგახარ, წმიდა მიწაა.

უთხრა: მე ვარ მამაშენის ღმერთი, აბრაამის ღმერთი, ისაკის ღმერთი, იაკობის ღმერთი. სახე დაიფარა მოსემ, რადგან ღვთის ხილვისა შეეშინდა.

თქვა უფალმა: ვიხილე ჩაგვრა ჩემი ერისა ეგვიპტეში და მომესმა ზედამხედველებისგან გამწარებულთა ღაღადი. რაკი გავიგე მისი გასაჭირი,

ჩამოვედი, რომ ვიხსნა იგი ეგვიპტელთაგან და წავიყვანო მაგ ქვეყნიდან მადლიანსა და ვრცელ ქვეყანაში, სადაც ღვარად მოედინება თაფლი და რძე, ქანაანელთა, ხეთელთა, ამორეველთა, ფერიზეველთა, ხივიელთა და იებუსეველთა ქვეყანაში.

აჰა, მოაწია ჩემამდე ისრაელიანთა ღაღადმა და ვიხილე მათი ჩაგვრა, როგორ ჩაგრავენ მათ ეგვიპტელები.

ახლა გაგგზავნი ფარაონთან, რომ გამოიყვანო ეგვიპტიდან ჩემი ერი, ისრაელიანები.

უთხრა მოსემ ღმერთს: მე ვინ ვარ, ფარაონთან რომ წავიდე და გამოვიყვანო ისრაელიანები ეგვიპტიდან?

უთხრა: მე ვიქნები შენთან. ეს გქონდეს იმის ნიშნად, რომ ჩემი გაგზავნილი ხარ: როცა ეგვიპტიდან გამოიყვან ჩემს ერს, თაყვანი ეცით ღმერთს ამ მთაზე.

უთხრა მოსემ ღმერთს: კარგი, მივედი ისრაელიანებთან და ვუთხარი, თქვენი მამა-პაპის ღმერთმა გამომგზავნა-მეთქი. თუ მკითხეს მისი სახელი, რა ვუპასუხო?

უთხრა ღმერთმა მოსეს: მე ვარ, რომელიც ვარ. კვლავ უთხრა: ასე უპასუხე ისრაელიანებს: რომელიც ვარ მგზავნის თქვენთან.

კვლავ უთხრა ღმერთმა მოსეს: ასე უთხარი ისრაელიანებს: უფალმა, თქვენი მამა-პაპის ღმერთმა აბრაამის ღმერთმა, ისაკის ღმერთმა, იაკობის ღმერთმა გამომგზავნა თქვენთან. ეს არის ჩემი სახელი უკუნითი უკუნისამდე, ეს არის ჩემი სახსენებელი თაობიდან თაობამდე.

წადი, შეკრიბე ისრაელის უხუცესები და უთხარი მათ: უფალი, თქვენი მამა-პაპის ღმერთი, გამომეცხადა, აბრაამის ღმერთი, ისაკის ღმერთი და იაკობის ღმერთი, და მითხრა: მოგხედავთ თქვენ და თქვენს გასაჭირს ეგვიპტეში.

ვთქვი: გამოგიყვანთ ეგვიპტის სატანჯველიდან და წაგიყვანთ ქანაანელთა, ხეთელთა, ამორეველთა, ხივიელთა და იებუსეველთა ქვეყანაში, ქვეყანაში, სადაც ღვარად მოედინება რძე და თაფლი.

ერწმუნებიან შენს სიტყვას და მიხვალ ისრაელის უხუცესებითურთ ეგვიპტის მეფესთან; ეტყვით: უფალი, ებრაელთა ღმერთი გამოგვეცხადა. ახლა უდაბნოში გავალთ სამი დღის სავალზე, რომ მსხვერპლი შევწიროთ უფალს, ჩვენს ღმერთს.

ვიცი, არ გაგიშვებთ ეგვიპტის მეფე, თუ მაგარმა ხელმა არ აიძულა.

მოვიღერებ ხელს და დავსჯი ეგვიპტეს მთელი ჩემი სასწაულებით, რომლებსაც მოვახდენ მის შუაგულში. მხოლოდ ამის შემდეგ გაგიშვებთ იგი.

მადლს ვაპოვნინებ ეგვიპტელთა თვალში ამ ხალხს და როცა წასვლის დრო დაგიდგებათ, ხელცარიელი არ წახვალთ.

ინათხოვრებს თქვენი დედაკაცი თავის მეზობლისგან და თავისი მდგმურისგან ვერცხლისა და ოქროს ჭურჭელს, სამოსელს და აჰკიდებთ თქვენს ვაჟებსა და ასულებს. ასე გაეცლებით ეგვიპტეს.

Английский (NKJV)

Языки

Now Moses was tending the flock of Jethro his father-in-law, the priest of Midian. And he led the flock to the back of the desert, and came to Horeb, the mountain of God.

And the Angel of the LORD appeared to him in a flame of fire from the midst of a bush. So he looked, and behold, the bush was burning with fire, but the bush was not consumed.

Then Moses said, «I will now turn aside and see this great sight, why the bush does not burn.»

So when the LORD saw that he turned aside to look, God called to him from the midst of the bush and said, «Moses, Moses!» And he said, «Here I am.»

Then He said, «Do not draw near this place. Take your sandals off your feet, for the place where you stand is holy ground.»

Moreover He said, «I am the God of your father--the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob.» And Moses hid his face, for he was afraid to look upon God.

And the LORD said: «I have surely seen the oppression of My people who are in Egypt, and have heard their cry because of their taskmasters, for I know their sorrows.

So I have come down to deliver them out of the hand of the Egyptians, and to bring them up from that land to a good and large land, to a land flowing with milk and honey, to the place of the Canaanites and the Hittites and the Amorites and the Perizzites and the Hivites and the Jebusites.

Now therefore, behold, the cry of the children of Israel has come to Me, and I have also seen the oppression with which the Egyptians oppress them.

Come now, therefore, and I will send you to Pharaoh that you may bring My people, the children of Israel, out of Egypt.»

But Moses said to God, «Who am I that I should go to Pharaoh, and that I should bring the children of Israel out of Egypt?»

So He said, «I will certainly be with you. And this shall be a sign to you that I have sent you: When you have brought the people out of Egypt, you shall serve God on this mountain.»

Then Moses said to God, «Indeed, when I come to the children of Israel and say to them, «The God of your fathers has sent me to you,́ and they say to me, «What is His name?́ what shall I say to them?»

And God said to Moses, «I AM WHO I AM.» And He said, «Thus you shall say to the children of Israel, «I AM has sent me to you.»́

Moreover God said to Moses, «Thus you shall say to the children of Israel: «The LORD God of your fathers, the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob, has sent me to you. This is My name forever, and this is My memorial to all generations.́

Go and gather the elders of Israel together, and say to them, «The LORD God of your fathers, the God of Abraham, of Isaac, and of Jacob, appeared to me, saying, «I have surely visited you and seen what is done to you in Egypt;

and I have said I will bring you up out of the affliction of Egypt to the land of the Canaanites and the Hittites and the Amorites and the Perizzites and the Hivites and the Jebusites, to a land flowing with milk and honey.»́

Then they will heed your voice; and you shall come, you and the elders of Israel, to the king of Egypt; and you shall say to him, «The LORD God of the Hebrews has met with us; and now, please, let us go three dayś journey into the wilderness, that we may sacrifice to the LORD our God.́

But I am sure that the king of Egypt will not let you go, no, not even by a mighty hand.

So I will stretch out My hand and strike Egypt with all My wonders which I will do in its midst; and after that he will let you go.

And I will give this people favor in the sight of the Egyptians; and it shall be, when you go, that you shall not go empty-handed.

But every woman shall ask of her neighbor, namely, of her who dwells near her house, articles of silver, articles of gold, and clothing; and you shall put them on your sons and on your daughters. So you shall plunder the Egyptians.»