Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Ездр.
Неем.
2Ездр.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Притч.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Макк.
2Макк.
3Макк.
3Ездр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
32:2
32:5
32:8
см.:3Цар.12:28;
32:9
32:12
см.:Чис.14:13:15;
32:14
32:15
32:18
32:20
32:21
32:22
32:23
32:24
32:25
32:28
32:29
см.:Втор.33:10;
32:30
32:31
32:33
32:35
1 Поклонение золотому тельцу. 7 Гнев Моисея и ревность левитов; 30 ходатайство Моисея за идолопоклонников.
Когда народ увидел, что Моисей долго не сходит с горы, то собрался к Аарону и сказал ему: встань и сделай нам бога, который бы шел перед нами, ибо с этим человеком, с Моисеем, который вывел нас из земли Египетской, не знаем, что сделалось.
И сказал им Аарон: выньте золотые серьги, которые в ушах ваших жен, ваших сыновей и ваших дочерей, и принесите ко мне.
И весь народ вынул золотые серьги из ушей своих и принесли к Аарону.
Он взял их из рук их, и сделал из них литого тельца, и обделал его резцом. И сказали они: вот бог твой, Израиль, который вывел тебя из земли Египетской!
Увидев сие, Аарон поставил пред ним жертвенник, и провозгласил Аарон, говоря: завтра праздник Господу.
На другой день они встали рано и принесли всесожжения и привели жертвы мирные: и сел народ есть и пить, а после встал играть.
И сказал Господь Моисею: поспеши сойти [отсюда], ибо развратился народ твой, который ты вывел из земли Египетской;
скоро уклонились они от пути, который Я заповедал им: сделали себе литого тельца и поклонились ему, и принесли ему жертвы и сказали: вот бог твой, Израиль, который вывел тебя из земли Египетской!
И сказал Господь Моисею: Я вижу народ сей, и вот, народ он – жестоковыйный;
итак оставь Меня, да воспламенится гнев Мой на них, и истреблю их, и произведу многочисленный народ от тебя.
Но Моисей стал умолять Господа, Бога своего, и сказал: да не воспламеняется, Господи, гнев Твой на народ Твой, который Ты вывел из земли Египетской силою великою и рукою крепкою,
чтобы Египтяне не говорили: на погибель Он вывел их, чтобы убить их в горах и истребить их с лица земли; отврати пламенный гнев Твой и отмени погубление народа Твоего;
вспомни Авраама, Исаака и Израиля [Иакова], рабов Твоих, которым клялся Ты Собою, говоря: умножая умножу семя ваше, как звезды небесные, и всю землю сию, о которой Я сказал, дам семени вашему, и будут владеть [ею] вечно.
И отменил Господь зло, о котором сказал, что наведет его на народ Свой.
И обратился и сошел Моисей с горы; в руке его были две скрижали откровения [каменные], на которых написано было с обеих сторон: и на той и на другой стороне написано было;
скрижали были дело Божие, и письмена, начертанные на скрижалях, были письмена Божии.
И услышал Иисус голос народа шумящего и сказал Моисею: военный крик в стане.
Но [Моисей] сказал: это не крик побеждающих и не вопль поражаемых; я слышу голос поющих.
Когда же он приблизился к стану и увидел тельца и пляски, тогда он воспламенился гневом и бросил из рук своих скрижали и разбил их под горою;
и взял тельца, которого они сделали, и сжег его в огне, и стер в прах, и рассыпал по воде, и дал ее пить сынам Израилевым.
И сказал Моисей Аарону: что сделал тебе народ сей, что ты ввел его в грех великий?
Но Аарон сказал [Моисею]: да не возгорается гнев господина моего; ты знаешь этот народ, что он буйный.
Они сказали мне: сделай нам бога, который шел бы перед нами; ибо с Моисеем, с этим человеком, который вывел нас из земли Египетской, не знаем, что сделалось.
И я сказал им: у кого есть золото, снимите с себя. [Они сняли] и отдали мне; я бросил его в огонь, и вышел этот телец.
Моисей увидел, что это народ необузданный, ибо Аарон допустил его до необузданности, к посрамлению пред врагами его.
И стал Моисей в воротах стана и сказал: кто Господень, [иди] ко мне! И собрались к нему все сыны Левиины.
И он сказал им: так говорит Господь Бог Израилев: возложите каждый свой меч на бедро свое, пройдите по стану от ворот до ворот и обратно, и убивайте каждый брата своего, каждый друга своего, каждый ближнего своего.
И сделали сыны Левиины по слову Моисея: и пало в тот день из народа около трех тысяч человек.
Ибо Моисей сказал [им]: сегодня посвятите руки ваши Господу, каждый в сыне своем и брате своем, да ниспошлет Он вам сегодня благословение.
На другой день сказал Моисей народу: вы сделали великий грех; итак я взойду к Господу, не заглажу ли греха вашего.
И возвратился Моисей к Господу и сказал: о, [Господи!] народ сей сделал великий грех: сделал себе золотого бога;
прости им грех их, а если нет, то изгладь и меня из книги Твоей, в которую Ты вписал.
Господь сказал Моисею: того, кто согрешил предо Мною, изглажу из книги Моей;
итак, иди, [сойди,] веди народ сей, куда Я сказал тебе; вот Ангел Мой пойдет пред тобою, и в день посещения Моего Я посещу их за грех их.
И поразил Господь народ за сделанного тельца, которого сделал Аарон.
И ви́дѣвше лю́дiе, я́ко уме́дли Моисе́й сни́ти съ горы́, воста́ша лю́дiе на Ааро́на и глаго́лаша ему́: воста́ни и сотвори́ на́мъ бо́ги, и́же по́йдутъ предъ на́ми: Моисе́й бо се́й человѣ́къ, и́же изведе́ на́съ от земли́ Еги́петскiя, не вѣ́мы, что́ бы́сть ему́.
И рече́ и́мъ Ааро́нъ: изми́те усеря́зи златы́я, я́же во ушесѣ́хъ же́нъ ва́шихъ и дще́рей, и принеси́те ко мнѣ́.
И изъя́ша вси́ лю́дiе усеря́зи зла́ты, я́же во ушесѣ́хъ же́нъ и́хъ, и принесо́ша ко Ааро́ну.
И взя́ от ру́къ и́хъ и слiя́ и́хъ дѣ́ломъ литы́мъ, и сотвори́ и́мъ телца́ лита́го. И реко́ша: сі́и бо́зи твои́, Изра́илю, и́же изведо́ша тя́ изъ земли́ Еги́петскiя.
И ви́дѣвъ Ааро́нъ, созда́ олта́рь пря́мо ему́, и проповѣ́да Ааро́нъ, глаго́ля: пра́здникъ Госпо́день у́трѣ.
И обу́треневавъ нау́трiе, вознесе́ всесожже́нiя и принесе́ же́ртву спасе́нiя. И сѣдо́ша лю́дiе я́сти и пи́ти и воста́ша игра́ти.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю глаго́ля: иди́ ско́ро, сни́ди отсю́ду, беззако́нноваша бо лю́дiе твои́, и́хже изве́лъ еси́ изъ земли́ Еги́петскiя:
преступи́ша съ пути́ ско́ро, его́же заповѣ́далъ еси́ и́мъ: сотвори́ша себѣ́ телца́, и поклони́шася ему́, и пожро́ша ему́, и рѣ́ша:
сі́и бо́зи твои́, Изра́илю, и́же изведо́ша тя́ изъ земли́ Еги́петскiя:
и ны́нѣ оста́ви Мя́, и возъяри́вся гнѣ́вомъ на ня́, потреблю́ и́хъ, и сотворю́ тя́ въ язы́къ вели́къ.
И помоли́ся Моисе́й предъ Го́сподемъ Бо́гомъ и рече́: вску́ю, Го́споди, яри́шися гнѣ́вомъ на лю́ди Твоя́, и́хже изве́лъ еси́ изъ земли́ Еги́петскiя крѣ́постiю вели́кою и мы́шцею Твое́ю высо́кою?
Да не когда́ реку́тъ Еги́птяне, глаго́люще: съ лука́вствомъ изведе́ и́хъ погуби́ти въ гора́хъ и потреби́ти и́хъ от земли́: утоли́ гнѣ́въ я́рости Твоея́ и ми́лостивъ бу́ди о зло́бѣ люді́й Твои́хъ,
помяну́въ Авраа́ма и Исаа́ка и Иа́кова, Твоя́ рабы́, и́мже кля́лся еси́ Собо́ю, и ре́клъ еси́ къ ни́мъ, глаго́ля: зѣло́ умно́жу сѣ́мя ва́ше, я́ко звѣ́зды небе́сныя мно́жествомъ, и всю́ сiю́ зе́млю, ю́же ре́клъ еси́ да́ти сѣ́мени и́хъ, и облада́ютъ е́ю во вѣ́ки.
И уми́лостивися Госпо́дь о злѣ́, е́же рече́ сотвори́ти лю́демъ Свои́мъ.
И возврати́вся Моисе́й, сни́де съ горы́: и двѣ́ скрижа́ли свидѣ́нiя въ руку́ его́, скрижа́ли ка́менны напи́саны от обою́ страну́ и́хъ, сю́ду и сю́ду бы́ша напи́саны:
и скрижа́ли дѣ́ло Бо́жiе бы́ша, и написа́нiе, написа́нiе Бо́жiе изва́яно на скрижа́лехъ.
И услы́шавъ Иису́съ гла́съ люді́й крича́щихъ, рече́ къ Моисе́ю: гла́съ ра́тный въ полцѣ́.
И рече́ Моисе́й: нѣ́сть гла́съ начина́ющихъ одолѣва́ти, ниже́ гла́съ начина́ющихъ бѣжа́ти, но гла́съ начина́ющихъ напива́тися вино́мъ а́зъ слы́шу.
И егда́ приближа́шеся къ полку́, узрѣ́ телца́ и ли́ки: и возъяри́вся гнѣ́вомъ Моисе́й, пове́рже изъ руку́ свое́ю о́бѣ скрижа́ли, и сокруши́ я́ подъ горо́ю:
и взе́мъ телца́, его́же сотвори́ша, сожже́ его́ во огни́ и сотре́ его́ подро́бну, и разсы́па его́ по водѣ́, и напои́ е́ю сы́ны Изра́илевы.
И рече́ Моисе́й Ааро́ну: что́ сотвори́ша тебѣ́ лю́дiе сі́и, я́ко наве́лъ еси́ на ни́хъ грѣ́хъ вели́къ?
И рече́ Ааро́нъ къ Моисе́ю: не гнѣ́вайся, господи́не: ты́ бо вѣ́си люді́й си́хъ устремле́нiе.
Глаго́лаша бо ми́: сотвори́ на́мъ бо́ги, и́же по́йдутъ предъ на́ми: Моисе́й бо се́й человѣ́къ, и́же изведе́ ны от Еги́пта, не вѣ́мы, что́ бы́сть ему́:
и реко́хъ и́мъ: и́же и́мать зла́то, изми́те: и изъя́ша, и да́ша мнѣ́, и вверго́хъ е́ во о́гнь, и излiя́ся теле́цъ се́й.
Ви́дѣвъ же Моисе́й лю́ди, я́ко раздѣли́шася, раздѣли́ бо и́хъ Ааро́нъ въ пора́дованiе супоста́томъ и́хъ:
ста́ же Моисе́й во вратѣ́хъ полка́ и рече́: а́ще кто́ е́сть Госпо́день, да и́детъ ко мнѣ́. Снидо́шася у́бо къ нему́ вси́ сы́нове Леві́ины.
И рече́ и́мъ: сiя́ глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ: препоя́шите кі́йждо сво́й ме́чь при бедрѣ́ и пройди́те, и возврати́теся от вра́тъ до вра́тъ сквозѣ́ по́лкъ, и убі́йте кі́йждо бра́та своего́ и кі́йждо бли́жняго своего́ и кі́йждо сосѣ́да своего́.
И сотвори́ша сы́нове Леві́ины, я́коже глаго́ла и́мъ Моисе́й: и паде́ от люді́й въ то́й де́нь до тре́хъ ты́сящъ муже́й.
И рече́ и́мъ Моисе́й: напо́лнисте ру́ки ва́шя дне́сь Го́споду, кі́йждо въ сы́нѣ свое́мъ и въ бра́тѣ свое́мъ, да да́стся на ва́съ благослове́нiе.
И бы́сть на у́трiе, рече́ Моисе́й къ лю́демъ: вы́ согрѣши́сте грѣ́хъ вели́къ: и ны́нѣ взы́ду къ Бо́гу, да умолю́ о грѣсѣ́ ва́шемъ.
И возврати́ся Моисе́й ко Го́споду и рече́: молю́ся ти́, Го́споди: согрѣши́ша лю́дiе сі́и грѣ́хъ вели́къ и сотвори́ша себѣ́ бо́ги зла́ты:
и ны́нѣ, а́ще у́бо оста́виши и́мъ грѣ́хъ и́хъ, оста́ви: а́ще же ни́, изгла́ди мя́ изъ кни́ги Твоея́, въ ню́же вписа́лъ еси́.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: а́ще кто́ согрѣши́ предо Мно́ю, изгла́жу его́ изъ кни́ги Моея́:
ны́нѣ же иди́, сни́ди и возведи́ лю́ди сiя́ на мѣ́сто, е́же рѣ́хъ тебѣ́: се́, А́нгелъ Мо́й предъи́детъ предъ лице́мъ твои́мъ: въ о́ньже де́нь присѣщу́, наведу́ на ни́хъ грѣ́хъ и́хъ.
И порази́ Госпо́дь лю́ди за сотворе́нiе телца́, его́же сотвори́ Ааро́нъ.
Эстонский
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Kuldvasikas
Kui rahvas nägi, et Mooses viivitas mäelt tulekuga, siis rahvas kogunes Aaroni ümber ja ütles temale: „Võta kätte ja tee meile jumalaid, kes käiksid meie ees, sest me ei tea, mis on juhtunud Moosesega, selle mehega, kes tõi meid Egiptusemaalt välja!”
Kui rahvas nägi, et Mooses viivitas mäelt tulekuga, siis rahvas kogunes Aaroni ümber ja ütles temale: „Võta kätte ja tee meile jumalaid, kes käiksid meie ees, sest me ei tea, mis on juhtunud Moosesega, selle mehega, kes tõi meid Egiptusemaalt välja!”
Siis Aaron ütles neile: „Rebige ära kuldrõngad, mis on kõrvus teie naistel, poegadel ja tütardel, ja tooge need mulle!”
Ja kogu rahvas rebis ära kuldrõngad, mis neil kõrvus olid, ja tõi need Aaronile.
Tema võttis need vastu nende käest, töötles lõikeriistaga ja valmistas valatud vasika. Siis nad ütlesid: „See on su jumal, Iisrael, kes tõi sind Egiptusemaalt välja!”
Kui Aaron seda nägi, siis ta ehitas selle ette altari; ja Aaron hüüdis ning ütles: „Homme on Issanda püha!”
Järgmisel päeval tõusid nad vara ning ohverdasid põletusohvreid ja tõid tänuohvreid; ja rahvas istus maha sööma ja jooma ning tõusis üles mängima.
Siis Issand rääkis Moosesega: „Mine astu alla, sest su rahvas, kelle sa tõid Egiptusemaalt välja, on teinud pahasti!
Nad on kähku pöördunud teelt, mida ma neil käskisin käia. Nad on enestele teinud valatud vasika. Nad on seda kummardanud ja sellele ohverdanud, ja nad on öelnud: See on su jumal, Iisrael, kes tõi sind Egiptusemaalt välja.”
Ja Issand ütles Moosesele: „Ma olen näinud seda rahvast, ja vaata, see on kangekaelne rahvas.
Jäta nüüd mind üksi, et mu viha saaks süttida põlema nende vastu ja ma saaksin nad hävitada! Aga sind ma teen suureks rahvaks.”
Mooses aga anus Issanda, oma Jumala ees ja ütles: „Issand, miks süttib su viha põlema oma rahva vastu, kelle sa tõid Egiptusemaalt välja oma suure võimsuse ja vägeva käega?
Miks peaksid egiptlased rääkima ja ütlema: Kurja kavatsusega viis ta nad välja, et neid mägedes tappa ja maa pealt hävitada. Pöördu oma tulisest vihast ja kahetse kurja, mida sa kavatsed teha oma rahvale!
Meenuta oma sulaseid Aabrahami, Iisakit ja Iisraeli, kellele sa oled iseenese juures vandunud ja öelnud: Ma teen teie soo nõnda paljuks nagu tähti taevas; ja kogu selle maa, millest ma olen rääkinud, annan ma teie soole ja nad pärivad selle igaveseks.”
Ja Issand kahetses kurja, mida ta oli ähvardanud teha oma rahvale.
Ja Mooses pöördus ning astus mäelt alla, ja tal oli käes kaks tunnistuslauda, lauad, mille mõlema poole peale oli kirjutatud; neile oli kirjutatud nii ühe kui teise külje peale.
Lauad olid Jumala tehtud ja Jumala kirjutatud oli kiri, mis laudadesse oli uurendatud.
Kui Joosua kuulis rahva häält, valju karjumist, siis ta ütles Moosesele: „Leeris on sõjakisa!”
Aga tema vastas: „Ei see ole võiduhüüd, ei see ole kaotusekisa - mina kuulen lauluhäält.”
Ja kui Mooses ligines leerile ja nägi vasikat ning ringtantsu, siis ta viha süttis põlema ja ta viskas lauad käest ning purustas need mäejalamil.
Seejärel ta võttis vasika, mille nad olid teinud, ja põletas seda tules ning jahvatas, kuni see sai peeneks; siis ta puistas selle vette ja andis Iisraeli lastele juua.
Ja Mooses ütles Aaronile: „Mida see rahvas sulle on teinud, et sa oled nende peale toonud nii suure patu?”
Aaron vastas: „Ärgu süttigu mu isanda viha põlema! Sina ise tead, et see rahvas on paha.
Nad ütlesid mulle: Tee meile jumalad, kes käiksid meie ees, sest me ei tea, mis on juhtunud Moosesega, selle mehega, kes tõi meid Egiptusemaalt välja!
Ja mina ütlesin neile: Kellel on kulda, rebigu ära! Ja nad andsid selle minule, mina viskasin tulle ja välja tuli see vasikas.”
Kui Mooses nägi, et rahvas oli ohjest valla, sest Aaron oli ta valla päästnud kahjurõõmuks nende vaenlastele,
siis Mooses astus leeri väravasse ja ütles: „Kes on Issanda poolt, tulgu minu juurde!” Ja tema juurde kogunesid kõik Leevi pojad.
Ja ta ütles neile: „Nõnda ütleb Issand, Iisraeli Jumal: Igaüks pangu oma mõõk vööle! Käige edasi ja tagasi leeri väravast väravani ja tapke igaüks, olgu see ka oma vend, sõber või sugulane!”
Ja Leevi pojad tegid, nagu Mooses käskis; ja sel päeval langes rahva seast ligi kolm tuhat meest.
Ja Mooses ütles: „Nad täitsid täna oma käed Issandale, sest igaüks oli oma poja ja venna vastu, selleks et teile täna õnnistus antaks!”
Ja järgmisel päeval ütles Mooses rahvale: „Te olete teinud väga suurt pattu. Aga ma lähen nüüd üles Issanda juurde, vahest saan lepitada teie patu.”
Ja Mooses läks jälle Issanda juurde ning ütles: „Oh häda! See rahvas on teinud suurt pattu ja on enesele valmistanud kuldjumalad.
Kui sa nüüd siiski annaksid andeks nende patu! Aga kui mitte, siis kustuta mind oma raamatust, mille oled kirjutanud!”
Aga Issand vastas Moosesele: „Kes minu vastu on pattu teinud, selle ma kustutan oma raamatust.
Nüüd aga mine, juhi rahvas sinna paika, millest ma sulle olen rääkinud! Vaata, minu ingel käib su eel. Oma karistuspäeval ma karistan neid nende patu pärast.”
Ja Issand lõi rahvast, sellepärast et nad olid teinud vasika, mille Aaron valmistas.