Скрыть
23:2
23:11
23:14
23:18
23:29
23:30
Глава 34 
34:10
34:11
34:24
34:29
34:31
34:34
34:35
Церковнославянский (рус)
Да не прiи́меши слу́ха су́етна, да не при­­ложи́шися съ непра́веднымъ бы́ти свидѣ́тель непра́веденъ:
да не бу́деши со мно́гими на зло́бу, да не при­­ложи́шися ко мно́же­ст­ву уклони́тися со мно́жайшими, я́ко преврати́ти су́дъ,
и ни́щаго да не поми́луеши на судѣ́.
А́ще же сря́щеши говя́до врага́ тво­его́ или́ осля́ его́ заблужда́ющее, обрати́въ да от­да́си ему́:
а́ще же у́зриши осля́ врага́ тво­его́ па́дшее подъ бре́менемъ его́, да не мимо­и́деши е́, но да воз­дви́гнеши е́ съ ни́мъ.
Да не преврати́ши суда́ ни́щему въ судѣ́ его́.
От вся́каго сло́ва непра́веднаго да от­сту́пиши: непови́н­на и пра́ведна да не убiе́ши, и не оправди́ши нечести́ваго даро́въ ра́ди,
и да не во́змеши даро́въ: да́ры бо ослѣпля́ютъ о́чи ви́дящымъ и погубля́ютъ словеса́ пра́ведна.
И при­­ше́лца не оскорбля́йте, ни стужи́те [ему́]: вы́ бо вѣ́сте ду́шу при­­ше́лчу, поне́же са́ми бѣ́сте при­­ше́лцы въ земли́ Еги́петстѣй.
Ше́сть лѣ́тъ да сѣ́еши зе́млю твою́ и да собере́ши плоды́ ея́:
въ седмо́е же оставле́нiе да сотвори́ши и опу́стиши ю́, и да я́сти бу́дутъ убо́зiи язы́ка тво­его́, оста́нки же да снѣдя́тъ звѣ́рiе ди́вiи: та́ко да сотвори́ши виногра́ду тво­ему́ и ма́сличiю тво­ему́.
Въ ше́сть дні́й да сотвори́ши дѣла́ твоя́, въ седмы́й же де́нь поко́й: да почі́етъ во́лъ тво́й и осе́лъ тво́й, и да почі́етъ сы́нъ рабы́ тво­ея́ и при­­шле́цъ.
Вся́, ели́ка глаго́лахъ ва́мъ, сохрани́те, име́нъ же бого́въ инѣ́хъ не помина́йте, ниже́ да слы́шат­ся изо у́стъ ва́шихъ.
Три́ кра́ты въ лѣ́тѣ сотвори́те Ми́ пра́здникъ:
пра́здникъ опрѣсно́ковъ сохрани́те твори́ти, се́дмь дні́й яди́те опрѣсно́ки, я́коже заповѣ́дахъ тебѣ́, во вре́мя ме́сяца но́выхъ плодо́въ, въ то́й бо изше́лъ еси́ изъ Еги́пта, да не яви́шися предо Мно́ю то́щь:
и пра́здникъ жа́твы перворо́дныхъ жи́тъ сотвори́ши от­ дѣ́лъ тво­и́хъ, я́же посѣ́еши на ни́вѣ тво­е́й: и пра́здникъ сконча́нiя при­­ исхо́дѣ лѣ́та въ собра́нiи дѣ́лъ тво­и́хъ, я́же от­ ни́въ тво­и́хъ.
Три́ кра́ты въ лѣ́тѣ да яви́т­ся вся́къ му́жескъ по́лъ тво́й предъ Го́сподемъ Бо́гомъ тво­и́мъ.
Егда́ бо изжену́ язы́ки от­ лица́ тво­его́ и разширю́ предѣ́лы твоя́, да не пожре́ши на ква́сѣ кро́ве же́ртвы Мо­ея́, ниже́ да долежи́тъ ту́къ пра́здника Мо­его́ до у́трiя.
Нача́тки пе́рвыхъ жи́тъ земли́ тво­ея́ да внесе́ши въ до́мъ Го́спода Бо́га тво­его́. Да не свари́ши ягня́те во млецѣ́ ма́тере его́.
И се́, А́зъ послю́ А́нгела Мо­его́ предъ лице́мъ тво­и́мъ, да сохрани́тъ тя́ на пути́, я́ко да введе́тъ тя́ въ зе́млю, ю́же угото́вахъ тебѣ́:
вонми́ себѣ́ и послу́шай Его́, и не ослу́шайся Его́: не обине́т­ся бо тебе́, и́мя бо Мое́ е́сть на Не́мъ:
а́ще слу́хомъ послу́шаеши гла́са Мо­его́ и сотвори́ши вся́, ели́ка А́зъ заповѣ́даю тебѣ́, и сохрани́ши завѣ́тъ Мо́й, бу́дете Ми́ лю́ди избра́н­ни от­ всѣ́хъ язы́къ: Моя́ бо е́сть вся́ земля́, вы́ же бу́дете Ми́ ца́рское свяще́нiе и язы́къ свя́тъ. Сiя́ словеса́ да рече́ши сыно́мъ Изра́илевымъ. А́ще слу́хомъ послу́шаеши гла́са Мо­его́ и сотвори́ши вся́, ели́ка реку́ тебѣ́, вра́гъ бу́ду враго́мъ тво­и́мъ и сопроти́влюся сопроти́вникомъ тво­и́мъ.
По́йдетъ бо А́нгелъ Мо́й наставля́яй тя́ и введе́тъ тя́ ко Аморре́ю и Хетте́ю, и Ферезе́ю и Ханане́ю, и Гергесе́ю и Еве́ю и Иевусе́ю, и потреблю́ и́хъ [от­ лица́ ва́­шего]:
да не поклони́шися бого́мъ и́хъ, ниже́ послу́жиши и́мъ: да не сотвори́ши по дѣло́мъ и́хъ, но разоре́нiемъ разори́ши и сокруше́нiемъ сокруши́ши ка́пища и́хъ,
и да послу́жиши Го́споду Бо́гу тво­ему́: и благословлю́ хлѣ́бъ тво́й и вино́ твое́ и во́ду твою́, и от­вращу́ болѣ́знь от­ ва́съ.
Не бу́детъ безча́денъ, ниже́ непло́ды на земли́ тво­е́й: число́ дні́й тво­и́хъ исполня́я испо́лню.
И стра́хъ послю́ веду́щiй тя́, и устрашу́ вся́ язы́ки, въ ня́же ты́ вхо́диши къ ни́мъ, и да́мъ вся́ сопроти́вники твоя́ въ бѣгуны́:
и послю́ ше́ршни предъ тобо́ю, и изжену́ Аморре́и и Еве́и, и Иевусе́и и Ханане́и и Хетте́и от­ тебе́:
не изжену́ и́хъ въ лѣ́тѣ еди́нѣмъ, да не бу́детъ земля́ пуста́, и мно́зи бу́дутъ на тя́ звѣ́ри земні́и:
пома́лу пома́лу изжену́ и́хъ от­ тебе́, до́ндеже воз­расте́ши и наслѣ́диши зе́млю.
И положу́ предѣ́лы твоя́ от­ Чермна́го мо́ря до мо́ря Филисти́мля, и от­ пусты́ни до рѣки́ вели́кiя Евфра́та, и преда́мъ въ ру́цѣ ва́ши сѣдя́щихъ на земли́ и изжену́ и́хъ от­ тебе́:
да не смѣси́шися съ ни́ми, и съ бо́ги и́хъ да не завѣща́еши завѣ́та,
и да не оста́нут­ся на земли́ тво­е́й, да не сотворя́тъ тя́ согрѣши́ти ко Мнѣ́: а́ще бо порабо́таеши бого́мъ и́хъ, сі́и бу́дутъ тебѣ́ въ собла́знъ.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: истеши́ себѣ́ двѣ́ скрижа́ли ка́мен­ны, я́коже и пе́рвыя, и взы́ди ко Мнѣ́ на го́ру: и напишу́ на скрижа́лехъ словеса́, я́же бя́ху на скрижа́лехъ пе́рвыхъ, я́же сокруши́лъ еси́:
и бу́ди гото́въ зау́тра, и взы́деши на го́ру Сина́йскую и предста́неши Мнѣ́ та́мо на версѣ́ горы́:
и да никто́же взы́детъ съ тобо́ю, ниже́ да яви́т­ся на все́й горѣ́: и о́вцы и говя́да да не пасу́т­ся бли́зъ горы́ тоя́.
И истеса́ двѣ́ скрижа́ли ка́мен­ны, я́коже и пе́рвыя: и у́трен­невавъ Моисе́й зау́тра, взы́де на го́ру Сина́йскую, я́коже завѣща́ ему́ Госпо́дь: и взя́ Моисе́й съ собо́ю двѣ́ скрижа́ли ка́мен­ныя.
И сни́де Госпо́дь во о́блацѣ, и предста́ ему́ та́мо Моисе́й, и при­­зва́ и́менемъ Госпо́днимъ.
И мимо­и́де Госпо́дь предъ лице́мъ его́ и воз­зва́: Госпо́дь, Госпо́дь Бо́гъ ще́дръ и ми́лостивъ, долготерпѣли́въ и многоми́лостивъ и и́стиненъ,
и пра́вду храня́й, и творя́й ми́лость въ ты́сящы, отъ­е́мляй беззако́нiя и непра́вды и грѣхи́, и пови́н­наго не очи́ститъ, наводя́й грѣхи́ отце́въ на ча́да, и на ча́да ча́дъ, до тре́тiяго и четве́ртаго ро́да.
И потща́вся Моисе́й, при­­ни́къ на зе́млю, поклони́ся Бо́гу
и рече́: а́ще обрѣто́хъ благода́ть предъ Тобо́ю, да и́детъ Госпо́дь мо́й съ на́ми: лю́дiе бо жестоковы́йнiи су́ть: и отъ­и́меши Ты́ грѣхи́ на́шя и беззако́нiя на́ша, и бу́демъ Тво­и́.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: се́, А́зъ полага́ю тебѣ́ завѣ́тъ предъ всѣ́ми людьми́ тво­и́ми, и сотворю́ сла́вная, я́же не бы́ша по все́й земли́ и во всѣ́хъ язы́цѣхъ: и у́зрятъ вси́ лю́дiе, въ ни́хже еси́ ты́, дѣла́ Госпо́дня, я́ко чу́дна су́ть, я́же А́зъ сотворю́ тебѣ́:
внемли́ ты́ вся́, ели́ка А́зъ заповѣ́даю тебѣ́: се́, А́зъ изжену́ предъ лице́мъ ва́шимъ Аморре́а и Ханане́а, и Хетте́а и Ферезе́а, и Еве́а и Гергесе́а и Иевусе́а:
внемли́ себѣ́, да не когда́ завѣща́еши завѣ́тъ сѣдя́щымъ на земли́, въ ню́же вни́деши, да не бу́детъ собла́знъ въ ва́съ:
ка́пища и́хъ разори́те и кумíры и́хъ сокруши́те, и дубра́вы и́хъ посѣцы́те, и изва́яная бого́въ и́хъ сожжи́те огне́мъ,
не бо́ поклоните́ся бого́мъ ины́мъ: и́бо Госпо́дь Бо́гъ ревни́во и́мя, Бо́гъ ревни́въ е́сть:
да не когда́ завѣща́еши завѣ́тъ сѣдя́щымъ на земли́, и соблу́дятъ вслѣ́дъ бого́въ и́хъ, и пожру́тъ бого́мъ и́хъ, и при­­зову́тъ тя́, и снѣ́си от­ же́ртвъ и́хъ:
и по́ймеши от­ дще́рей и́хъ сыно́мъ тво­и́мъ, и от­ дще́рей тво­и́хъ да́си сыно́мъ и́хъ, и соблу́дятъ дще́ри твоя́ вслѣ́дъ бого́въ и́хъ, и сы́нове тво­и́ соблу́дятъ вслѣ́дъ бого́въ и́хъ:
и бого́въ слiя́ныхъ да не сотвори́ши себѣ́:
и пра́здникъ опрѣсно́чный да сохрани́ши: се́дмь дні́й да я́си опрѣсно́ки, я́коже заповѣ́дахъ тебѣ́, во вре́мя въ ме́сяцѣ но́выхъ плодо́въ: въ ме́сяцѣ бо но́выхъ плодо́въ изше́лъ еси́ от­ земли́ Еги́петскiя:
вся́ко разверза́ющее ложесна́ му́жескъ Мнѣ́ по́лъ [да бу́детъ], вся́ко перворо́дное телца́ и перворо́дное овцы́:
и перворо́дное осля́те иску́пиши овце́ю: а́ще же не иску́пиши е́, цѣ́ну да да́си его́: вся́каго пе́рвенца от­ сыно́въ тво­и́хъ да иску́пиши, да не яви́шися предо Мно́ю то́щь:
въ ше́сть дні́й да дѣ́лаеши, въ седмы́й же де́нь да почі́еши, от­ сѣ́ятвы и жа́твы да почі́еши,
и пра́здникъ седми́цъ да сотвори́ши ми́, нача́ло жа́твы пшени́цы, и пра́здникъ собра́нiя посредѣ́ лѣ́та:
въ три́ времена́ лѣ́та да яви́т­ся вся́къ му́жескъ по́лъ тво́й предъ Го́сподемъ Бо́гомъ Изра́илевымъ:
егда́ бо изжену́ язы́ки от­ лица́ тво­его́ и разширю́ предѣ́лы твоя́, никто́же воз­жела́етъ земли́ тво­ея́, егда́ прiи́деши яви́тися предъ Го́сподемъ Бо́гомъ тво­и́мъ въ три́ времена́ лѣ́та:
да не зако́леши съ ква́сомъ кро́ве же́ртвъ Мо­и́хъ, и да не прележи́тъ до у́трiя же́ртва пра́здника Па́схи:
перворо́дная жи́тъ земли́ тво­ея́ да внесе́ши въ до́мъ Го́спода Бо́га тво­его́: да не свари́ши а́гнца во млецѣ́ ма́тере его́.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: напиши́ себѣ́ словеса́ сiя́, въ словесѣ́хъ бо си́хъ положи́хъ тебѣ́ завѣ́тъ и Изра́илю.
И бѣ́ та́мо Моисе́й предъ Го́сподемъ четы́редесять дні́й и четы́редесять ноще́й: хлѣ́ба не яде́ и воды́ не пи́: и написа́ [Моисе́й] на скрижа́лехъ словеса́ сiя́ завѣ́та, де́сять слове́съ.
Сходя́щу же Моисе́ю съ горы́ Сина́йскiя, и о́бѣ скрижа́ли въ руку́ Моисе́ову: сходя́щу же ему́ съ горы́, и Моисе́й не вѣ́дяше, я́ко просла́вися зра́къ пло́ти лица́ его́, егда́ глаго́лаше съ ни́мъ.
И ви́дѣ Ааро́нъ и вси́ сы́нове Изра́илевы Моисе́а, и бя́ше просла́вленъ зра́къ пло́ти лица́ его́: и убоя́шася при­­ступи́ти къ нему́.
И воз­зва́ и́хъ Моисе́й, и обрати́шася къ нему́ Ааро́нъ и вси́ кня́зи со́нма: и глаго́ла Моисе́й къ ни́мъ.
И по си́хъ прiидо́ша къ нему́ вси́ сы́нове Изра́илевы: и заповѣ́да и́мъ вся́, ели́ка глаго́ла къ нему́ Госпо́дь на горѣ́ Сина́йстѣй.
И егда́ преста́ глаго́ля къ ни́мъ, воз­ложи́ на лице́ свое́ покро́въ.
Егда́ же вхожда́­ше Моисе́й предъ Го́спода глаго́лати къ Нему́, снима́­ше покро́въ, до́ндеже исхожда́­ше: и изше́дъ глаго́лаше ко всѣ́мъ сыно́мъ Изра́илевымъ, ели́ка заповѣ́да ему́ Госпо́дь.
И ви́дѣша сы́нове Изра́илевы лице́ Моисе́ово, я́ко просла́вися: и воз­лага́­ше Моисе́й покро́въ на лице́ свое́, до́ндеже вни́детъ глаго́лати съ Ни́мъ.
Синодальный
1 Различные запрещения. 14 Праздники опресноков, первых плодов, приношения. 20 Ангел Господень будет предшествовать им; об отношениях к врагам.
Не внимай пустому слуху, не давай руки твоей нечестивому, чтоб быть свидетелем неправды.
Не следуй за большинством на зло, и не решай тяжбы, отступая по большинству от правды;
и бедному не потворствуй в тяжбе его.
Если найдешь вола врага твоего, или осла его заблудившегося, приведи его к нему;
если увидишь осла врага твоего упавшим под ношею своею, то не оставляй его; развьючь вместе с ним.
Не суди превратно тяжбы бедного твоего.
Удаляйся от неправды и не умерщвляй невинного и правого, ибо Я не оправдаю беззаконника.
Даров не принимай, ибо дары слепыми делают зрячих и превращают дело правых.
Пришельца не обижай [и не притесняй его]: вы знаете душу пришельца, потому что сами были пришельцами в земле Египетской.
Шесть лет засевай землю твою и собирай произведения ее,
а в седьмой оставляй ее в покое, чтобы питались убогие из твоего народа, а остатками после них питались звери полевые; так же поступай с виноградником твоим и с маслиною твоею.
Шесть дней делай дела твои, а в седьмой день покойся, чтобы отдохнул вол твой и осел твой и успокоился сын рабы твоей и пришлец.
Соблюдайте всё, что Я сказал вам, и имени других богов не упоминайте; да не слышится оно из уст твоих.
Три раза в году празднуй Мне:
наблюдай праздник опресноков: семь дней ешь пресный хлеб, как Я повелел тебе, в назначенное время месяца Авива, ибо в оном ты вышел из Египта; и пусть не являются пред лице Мое с пустыми руками;
наблюдай и праздник жатвы первых плодов труда твоего, какие ты сеял на поле, и праздник собирания плодов в конце года, когда уберешь с поля работу твою.
Три раза в году должен являться весь мужеский пол твой пред лице Владыки, Господа [твоего].
[Когда изгоню язычников от лица твоего и распространю пределы твои], не изливай крови жертвы Моей на квасное, и тук от праздничной жертвы Моей не должен оставаться до утра.
Начатки плодов земли твоей приноси в дом Господа, Бога твоего. Не вари козленка в молоке матери его.
Вот, Я посылаю пред тобою Ангела [Моего] хранить тебя на пути и ввести тебя в то место, которое Я приготовил [тебе];
блюди себя пред лицем Его и слушай гласа Его; не упорствуй против Него, потому что Он не простит греха вашего, ибо имя Мое в Нем.
[Если будешь слушать гласа Моего, и будешь исполнять все, что скажу тебе, и сохранишь завет Мой, то вы будете у Меня народом избранным из всех племен, ибо вся земля Моя; вы будете у Меня царственным священством и народом святым. Сии слова скажи сынам Израилевым.] Если ты будешь слушать гласа Его и исполнять все, что скажу [тебе], то врагом буду врагов твоих и противником противников твоих.
Когда пойдет пред тобою Ангел Мой и поведет тебя к Аморреям, Хеттеям, Ферезеям, Хананеям, [Гергесеям,] Евеям и Иевусеям, и истреблю их [от лица вашего],
то не поклоняйся богам их, и не служи им, и не подражай делам их, но сокруши их и разрушь столбы их:
служите Господу, Богу вашему, и Он благословит хлеб твой [и вино твое] и воду твою; и отвращу от вас болезни.
Не будет преждевременно рождающих и бесплодных в земле твоей; число дней твоих сделаю полным.
Ужас Мой пошлю пред тобою, и в смущение приведу всякий народ, к которому ты придешь, и буду обращать к тебе тыл всех врагов твоих;
пошлю пред тобою шершней, и они погонят от лица твоего [Аморреев,] Евеев, [Иевусеев,] Хананеев и Хеттеев;
не выгоню их от лица твоего в один год, чтобы земля не сделалась пуста и не умножились против тебя звери полевые:
мало-помалу буду прогонять их от тебя, доколе ты не размножишься и не возьмешь во владение земли сей.
Проведу пределы твои от моря Чермного до моря Филистимского и от пустыни до реки [великой Евфрата], ибо предам в руки ваши жителей сей земли, и прогонишь их от лица твоего;
[не смешивайся и] не заключай союза ни с ними, ни с богами их;
не должны они жить в земле твоей, чтобы они не ввели тебя в грех против Меня; ибо если ты будешь служить богам их, то это будет тебе сетью.
1 Господь призывает Моисея на гору. 10 Господь обновляет завет и Свои повеления. 28 Моисей нисходит с горы со скрижалями.
И сказал Господь Моисею: вытеши себе две скрижали каменные, подобные прежним, [и взойди ко Мне на гору,] и Я напишу на сих скрижалях слова, какие были на прежних скрижалях, которые ты разбил;
и будь готов к утру, и взойди утром на гору Синай, и предстань предо Мною там на вершине горы;
но никто не должен восходить с тобою, и никто не должен показываться на всей горе; даже скот, мелкий и крупный, не должен пастись близ горы сей.
И вытесал Моисей две скрижали каменные, подобные прежним, и, встав рано поутру, взошел на гору Синай, как повелел ему Господь; и взял в руки свои две скрижали каменные.
И сошел Господь в облаке, и остановился там близ него, и провозгласил имя Иеговы.
И прошел Господь пред лицем его и возгласил: Господь, Господь, Бог человеколюбивый и милосердый, долготерпеливый и многомилостивый и истинный,
сохраняющий [правду и являющий] милость в тысячи родов, прощающий вину и преступление и грех, но не оставляющий без наказания, наказывающий вину отцов в детях и в детях детей до третьего и четвертого рода.
Моисей тотчас пал на землю и поклонился [Богу]
и сказал: если я приобрел благоволение в очах Твоих, Владыка, то да пойдет Владыка посреди нас; ибо народ сей жестоковыен; прости беззакония наши и грехи наши и сделай нас наследием Твоим.
И сказал [Господь Моисею]: вот, Я заключаю завет: пред всем народом твоим соделаю чудеса, каких не было по всей земле и ни у каких народов; и увидит весь народ, среди которого ты находишься, дело Господа; ибо страшно будет то, что Я сделаю для тебя;
сохрани то, что повелеваю тебе ныне: вот, Я изгоняю от лица твоего Аморреев, Хананеев, Хеттеев, Ферезеев, Евеев, [Гергесеев] и Иевусеев;
смотри, не вступай в союз с жителями той земли, в которую ты войдешь, дабы они не сделались сетью среди вас.
Жертвенники их разрушьте, столбы их сокрушите, вырубите священные рощи их, [и изваяния богов их сожгите огнем],
ибо ты не должен поклоняться богу иному, кроме Господа [Бога], потому что имя Его – ревнитель; Он Бог ревнитель.
Не вступай в союз с жителями той земли, чтобы, когда они будут блудодействовать вслед богов своих и приносить жертвы богам своим, не пригласили и тебя, и ты не вкусил бы жертвы их;
и не бери из дочерей их жен сынам своим [и дочерей своих не давай в замужество за сыновей их], дабы дочери их, блудодействуя вслед богов своих, не ввели и сынов твоих в блужение вслед богов своих.
Не делай себе богов литых.
Праздник опресноков соблюдай: семь дней ешь пресный хлеб, как Я повелел тебе, в назначенное время месяца Авива, ибо в месяце Авиве вышел ты из Египта.
Все, разверзающее ложесна, Мне, как и весь скот твой мужеского пола, разверзающий ложесна, из волов и овец;
первородное из ослов заменяй агнцем, а если не заменишь, то выкупи его; всех первенцев из сынов твоих выкупа́й; пусть не являются пред лице Мое с пустыми руками.
Шесть дней работай, а в седьмой день покойся; покойся и во время посева и жатвы.
И праздник седмиц совершай, праздник начатков жатвы пшеницы и праздник собирания плодов в конце года;
три раза в году должен являться весь мужеский пол твой пред лице Владыки, Господа Бога Израилева,
ибо Я прогоню народы от лица твоего и распространю пределы твои, и никто не пожелает земли твоей, если ты будешь являться пред лице Господа Бога твоего три раза в году.
Не изливай крови жертвы Моей на квасное, и жертва праздника Пасхи не должна переночевать до утра.
Самые первые плоды земли твоей принеси в дом Господа Бога твоего. Не вари козленка в молоке матери его.
И сказал Господь Моисею: напиши себе слова сии, ибо в сих словах Я заключаю завет с тобою и с Израилем.
И пробыл там [Моисей] у Господа сорок дней и сорок ночей, хлеба не ел и воды не пил; и написал [Моисей] на скрижалях слова завета, десятословие.
Когда сходил Моисей с горы Синая, и две скрижали откровения были в руке у Моисея при сошествии его с горы, то Моисей не знал, что лице его стало сиять лучами оттого, что Бог говорил с ним.
И увидел Моисея Аарон и все сыны Израилевы, и вот, лице его сияет, и боялись подойти к нему.
И призвал их Моисей, и пришли к нему Аарон и все начальники общества, и разговаривал Моисей с ними.
После сего приблизились [к нему] все сыны Израилевы, и он заповедал им все, что говорил ему Господь на горе Синае.
И когда Моисей перестал разговаривать с ними, то положил на лице свое покрывало.
Когда же входил Моисей пред лице Господа, чтобы говорить с Ним, тогда снимал покрывало, доколе не выходил; а выйдя пересказывал сынам Израилевым все, что заповедано было [ему от Господа].
И видели сыны Израилевы, что сияет лице Моисеево, и Моисей опять полагал покрывало на лице свое, доколе не входил говорить с Ним.
 »No admitirás falso rumor. No te pondrás de acuerdo con el malvado para ser testigo falso.
»No seguirás a la mayoría para hacer mal, ni responderás en un litigio inclinándote a la mayoría para hacer agravios.
Tampoco favorecerás al pobre en su causa.
»Si encuentras el buey de tu enemigo o su asno extraviado, regresa a llevárselo.
Si ves el asno del que te aborrece caído debajo de su carga, ¿lo dejarás sin ayuda? Antes bien le ayudarás a levantarlo.
»No violarás el derecho del pobre en su pleito.
»De palabra de mentira te alejarás, y no matarás al inocente y justo, porque yo no justificaré al malvado.
»No recibirás soborno, porque el soborno ciega a los que ven y pervierte las palabras de los justos.
»No oprimirás al extranjero, porque vosotros sabéis cómo es el alma del extranjero, ya que extranjeros fuisteis en la tierra de Egipto.
»Seis años sembrarás tu tierra y recogerás su cosecha,
pero el séptimo año la dejarás libre, para que coman los pobres de tu pueblo, y de lo que quede comerán las bestias del campo. Así harás con tu viña y con tu olivar.
»Seis días trabajarás, pero el séptimo día reposarás, para que descansen tu buey y tu asno, y tomen refrigerio el hijo de tu sierva y el extranjero.
»Guardad todo lo que os he dicho. No invocaréis el nombre de otros dioses ni los mencionará vuestra boca.

»Tres veces al año me celebraréis fiesta.
La fiesta de los Panes sin levadura guardarás. Siete días comerás los panes sin levadura, como yo te mandé, en el tiempo del mes de Abib, porque en él saliste de Egipto; y ninguno se presentará ante mí con las manos vacías.
»También la fiesta de la Siega, los primeros frutos de tus labores, de lo que hayas sembrado en el campo, y la fiesta de la Cosecha a la salida del año, cuando hayas recogido del campo los frutos de tus labores.
»Tres veces al año se presentará todo hombre delante de Jehová, el Señor.
»No ofrecerás con pan leudado la sangre de mi sacrificio, ni la grasa de la víctima quedará de la noche hasta la mañana.
»Las primicias de los primeros frutos de tu tierra traerás a la casa de Jehová, tu Dios.

»No guisarás el cabrito en la leche de su madre.

»Yo envío mi ángel delante de ti, para que te guarde en el camino y te introduzca en el lugar que yo he preparado.
Compórtate delante de él y oye su voz; no le seas rebelde, porque él no perdonará vuestra rebelión, pues mi nombre está en él.
Pero si en verdad oyes su voz y haces todo lo que yo te diga, seré enemigo de tus enemigos y afligiré a los que te aflijan.
Mi ángel irá delante de ti y te llevará a la tierra del amorreo, del heteo, del ferezeo, del cananeo, del heveo y del jebuseo, a los cuales yo haré destruir.
No te inclinarás ante sus dioses ni los servirás, ni harás como ellos hacen, sino que los destruirás del todo y quebrarás totalmente sus estatuas.
Pero serviréis a Jehová, vuestro Dios, y él bendecirá tu pan y tus aguas.

»Yo apartaré de ti toda enfermedad.

En tu tierra no habrá mujer que aborte ni que sea estéril, y alargaré el número de tus días.
»Yo enviaré mi terror delante de ti; turbaré a todos los pueblos donde entres y haré que todos tus enemigos huyan delante de ti.
Enviaré delante de ti la avispa, que eche de tu presencia al heveo, al cananeo y al heteo.
No los expulsaré de tu presencia en un año, para que no quede la tierra desierta ni se multipliquen contra ti las fieras del campo.
Poco a poco los echaré de tu presencia, hasta que te multipliques y tomes posesión de la tierra.
Fijaré tus límites desde el Mar Rojo hasta el mar de los filisteos y desde el desierto hasta el Éufrates, porque pondré en tus manos a los habitantes de la tierra y tú los arrojarás de delante de ti.
»No harás alianza con ellos ni con sus dioses.
En tu tierra no habitarán, no sea que te hagan pecar contra mí sirviendo a sus dioses, porque te será tropiezo.»

 Jehová dijo a Moisés:

—Prepara dos tablas de piedra, como las primeras, y escribiré sobre esas tablas las palabras que estaban en las tablas primeras que quebraste.

Prepárate, pues, para mañana, sube de mañana al monte Sinaí y preséntate ante mí sobre la cumbre del monte.
Que no suba nadie contigo ni aparezca nadie en todo el monte. Ni ovejas ni bueyes pasten frente al monte.
Moisés preparó dos tablas de piedra como las primeras, se levantó de mañana y subió al monte Sinaí, como le mandó Jehová, llevando en sus manos las dos tablas de piedra.
Descendió Jehová en la nube y permaneció allí junto a él; y él proclamó el nombre de Jehová.
Jehová pasó por delante de él y exclamó:

—¡Jehová! ¡Jehová! Dios fuerte, misericordioso y piadoso; tardo para la ira y grande en misericordia y verdad,

que guarda misericordia a millares, que perdona la iniquidad, la rebelión y el pecado, pero que de ningún modo tendrá por inocente al malvado; que castiga la maldad de los padres en los hijos y en los hijos de los hijos, hasta la tercera y cuarta generación.
Entonces Moisés, apresurándose, bajó la cabeza hasta el suelo y adoró,
diciendo:

—Señor, si en verdad he hallado gracia a tus ojos, que vaya ahora el Señor en medio de nosotros. Éste es un pueblo muy terco, pero perdona nuestra maldad y nuestro pecado, y acéptanos como tu heredad.

Jehová le dijo:

«Mira, voy a hacer un pacto delante de todo tu pueblo. Haré maravillas que no han sido hechas en toda la tierra, ni en nación alguna, y verá todo el pueblo en medio del cual tú estás la obra de Jehová, porque será cosa tremenda la que yo haré contigo.

»Guarda lo que yo te mando hoy. Yo echo de delante de tu presencia al amorreo, al cananeo, al heteo, al ferezeo, al heveo y al jebuseo.
»Guárdate de hacer alianza con los habitantes de la tierra donde has de entrar, para que no sean una trampa en medio de ti.
Derribaréis sus altares, quebraréis sus estatuas y destruiréis sus imágenes de Asera.
»No te inclinarás ante ningún otro dios, pues Jehová, cuyo nombre es Celoso, es un Dios celoso.
»Por tanto, no harás alianza con los habitantes de aquella tierra, no sea que cuando se prostituyan siguiendo a sus dioses y les ofrezcan sacrificios, te inviten y comas de sus sacrificios;
o que tomen de sus hijas para tus hijos, y al prostituirse ellas tras sus dioses, hagan que tus hijos se prostituyan también yendo tras los dioses de ellas.
»No te harás dioses de fundición.

»La fiesta de los Panes sin levadura guardarás; siete días comerás pan sin levadura, según te he mandado, en el tiempo señalado del mes de Abib, porque en el mes de Abib saliste de Egipto.
»Todo primer nacido, mío es; y todo macho de tu ganado que sea primogénito de vaca o de oveja.
Pero redimirás con un cordero al primogénito del asno; y si no lo redimes, lo desnucarás. Redimirás todo primogénito de tus hijos, y nadie se presentará ante mí con las manos vacías.
»Seis días trabajarás, pero en el séptimo día descansarás; aun en tiempo de siembra y de cosecha, descansarás.
»También celebrarás la fiesta de las Semanas, la de las primicias de la cosecha del trigo y la fiesta de la Cosecha a la salida del año.
»Tres veces en el año se presentará todo hombre tuyo delante de Jehová, el Señor, Dios de Israel.
Yo arrojaré de tu presencia a las naciones y ensancharé tu territorio. Nadie codiciará tu tierra cuando subas tres veces al año a presentarte delante de Jehová, tu Dios.
»No ofrecerás cosa leudada junto con la sangre de mi sacrificio, ni se dejará hasta la mañana nada del sacrificio de la fiesta de la Pascua.
»Llevarás las primicias de los primeros frutos de tu tierra a la casa de Jehová, tu Dios.

»No cocerás el cabrito en la leche de su madre.»

Jehová dijo a Moisés: «Escribe tú estas palabras, porque conforme a estas palabras he hecho un pacto contigo y con Israel.»
Moisés estuvo allí con Jehová cuarenta días y cuarenta noches; no comió pan ni bebió agua. Y escribió en tablas las palabras del pacto, los diez mandamientos.
Después descendió Moisés del monte Sinaí con las dos tablas del Testimonio en sus manos. Al descender del monte, la piel de su rostro resplandecía por haber estado hablando con Dios, pero Moisés no lo sabía.
Aarón y todos los hijos de Israel miraron a Moisés, y al ver que la piel de su rostro resplandecía, tuvieron miedo de acercarse a él.
Entonces Moisés los llamó; Aarón y todos los príncipes de la congregación se acercaron a él, y Moisés les habló.
Luego se acercaron todos los hijos de Israel, a los cuales mandó todo lo que Jehová le había dicho en el monte Sinaí.
Cuando acabó Moisés de hablar con ellos, puso un velo sobre su rostro.
Cuando Moisés iba ante Jehová para hablar con él, se quitaba el velo hasta que salía. Al salir, comunicaba a los hijos de Israel lo que le era mandado.
Al mirar los hijos de Israel el rostro de Moisés, veían que la piel de su rostro resplandecía, y entonces Moisés volvía a ponerse el velo sobre el rostro, hasta que entraba a hablar con Dios.

Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible