Скрыть
6:4
6:6
6:9
6:10
6:11
6:13
6:27
6:28
6:29
Церковнославянский (рус)
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: се́, у́зриши, что́ сотворю́ фарао́ну: руко́ю бо крѣ́пкою от­пу́ститъ и́хъ и мы́шцею высо́кою изжене́тъ и́хъ от­ земли́ сво­ея́.
Глаго́ла же Бо́гъ къ Моисе́ю и рече́ ему́: А́зъ Госпо́дь,
и яви́хся Авраа́му, и Исаа́ку, и Иа́кову, Бо́гъ Сы́й и́хъ, и и́мене Мо­его́ Госпо́дь не яви́хъ и́мъ:
и поста́вихъ завѣ́тъ Мо́й съ ни́ми, я́ко да́ти и́мъ зе́млю Ханаа́нску, зе́млю при­­ше́л­ст­вiя и́хъ, на не́йже и обита́ху:
А́зъ же услы́шахъ стена́нiе сыно́въ Изра́илевыхъ, и́мже Еги́птяне порабо́тиша и́хъ, и помяну́хъ завѣ́тъ Мо́й:
иди́, рцы́ сыно́мъ Изра́илевымъ глаго́ля: А́зъ Госпо́дь, и изведу́ ва́съ от­ наси́лiя Еги́петска, и изба́влю ва́съ от­ рабо́ты [и́хъ], и от­иму́ ва́съ мы́шцею высо́кою и судо́мъ вели́кимъ,
и прiиму́ вы́ Себѣ́ въ лю́ди, и бу́ду ва́мъ Бо́гъ: и уразумѣ́ете, я́ко А́зъ Госпо́дь Бо́гъ ва́шъ, изведы́й ва́съ от­ земли́ Еги́петскiя и от­ наси́лiя Еги́петска:
и введу́ ва́съ въ зе́млю, на ню́же простро́хъ ру́ку Мою́, да́ти ю́ Авраа́му и Исаа́ку и Иа́кову: и да́мъ ю́ ва́мъ въ наслѣ́дiе, А́зъ Госпо́дь.
Глаго́ла же Моисе́й та́ко сыно́мъ Изра́илевымъ, и не послу́шаша Моисе́а от­ малоду́шiя и от­ дѣ́лъ жесто́кихъ.
Рече́ же Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля:
вни́ди, глаго́ли фарао́ну царю́ Еги́петскому, да от­пу́ститъ сы́ны Изра́илевы изъ земли́ сво­ея́.
Рече́ же Моисе́й предъ Го́сподемъ глаго́ля: се́, сы́нове Изра́илевы не послу́шаша мене́, и ка́ко послу́шаетъ мене́ фарао́нъ? А́зъ же неслове́сенъ е́смь.
Рече́ же Госпо́дь къ Моисе́ю и Ааро́ну и завѣща́ и́мъ вни́ти къ фарао́ну царю́ Еги́петскому, да от­пу́ститъ сы́ны Изра́илевы от­ земли́ Еги́петскiя.
И сі́и старѣ́йшины домо́въ оте́че­ст­въ и́хъ: сы́нове Руви́ма, пе́рвенца Изра́илева, Ено́хъ и Фалло́съ, Асро́нъ и Харми́: сiе́ пле́мя Руви́мово.
Сы́нове же Симео́новы: Иемуи́лъ и Иами́нъ, и Ао́дъ и Ахи́нъ, и Саа́ръ и Сау́лъ, и́же от­ Финисси́ны: сiя́ рожде́нiя сыно́въ Симео́новыхъ.
И сiя́ имена́ сыно́въ Леві́иныхъ по срод­ст­во́мъ и́хъ: Гирсо́нъ, Каа́ѳъ и Мера́ри: лѣ́тъ же житiя́ Леві́ина сто́ три́десять се́дмь.
Сі́и же сы́нове Гирсо́ни: Ловени́ и Семе́й: до́мове рожде́нiя и́хъ.
Сы́нове же Каа́ѳовы: Амвра́мъ и Иссаа́ръ, Хевро́нъ и Озiи́лъ: лѣ́тъ же житiя́ Каа́ѳова сто́ три́десять три́.
Сы́нове же Мера́рины: Мооли́ и Омуси́: сі́и до́мове рожде́нiя Леві́ина по срод­ст­во́мъ и́хъ.
И поя́ Амвра́мъ Иохаве́ду, дще́рь бра́та отца́ сво­его́, себѣ́ въ жену́, и роди́ ему́ Ааро́на и Моисе́а и Марiа́мь сестру́ и́хъ: лѣ́тъ же житiя́ Амвра́мова сто́ три́десять се́дмь.
Сы́нове же Иссаа́ровы: Коре́ и Нафе́къ и Зе́хри.
Сы́нове же Озiи́ловы: Мисаи́лъ и Елисафа́нъ и Сегри́.
Поя́ же Ааро́нъ Елисаве́ту, дще́рь Аминада́вову, сестру́ Наассо́нову, себѣ́ въ жену́, и роди́ ему́ Нада́ва и Авiу́да, и Елеаза́ра и Иѳама́ра.
Сы́нове же Коре́овы: Аси́ръ и Елкана́ и Авiаса́ръ: сiя́ рожде́нiя Коре́ова.
И Елеаза́ръ, сы́нъ Ааро́новъ, поя́ от­ дще́рей Футiи́ловыхъ себѣ́ въ жену́, и роди́ ему́ Финее́са: сiя́ старѣ́йшин­ства оте́че­ст­ва леви́тска по срод­ст­во́мъ и́хъ.
Се́й Ааро́нъ и Моисе́й, и́мже рече́ Бо́гъ извести́ сы́ны Изра́илевы изъ земли́ Еги́петскiя съ си́лою и́хъ.
Сі́и су́ть, и́же глаго́ласта къ фарао́ну царю́ Еги́петскому, е́же извести́ сы́ны Изра́илевы от­ земли́ Еги́петскiя: се́й Ааро́нъ и Моисе́й,
въ о́ньже де́нь глаго́ла Госпо́дь къ Моисе́ю въ земли́ Еги́петстѣй.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю глаго́ля: А́зъ Госпо́дь: глаго́ли къ фарао́ну царю́ Еги́петскому, ели́ка А́зъ глаго́лю къ тебѣ́.
И рече́ Моисе́й предъ Го́сподемъ: се́, а́зъ худогла́сенъ е́смь, и ка́ко послу́шаетъ мене́ фарао́нъ?
Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Алҳол хоҳӣ дид, ки Ман ба фиръавн чиҳо мекунам; зеро ки бо амали дасти қавии Ман вай онҳоро равона хоҳад кард, ва бо амали дасти қавии Ман онҳоро аз замини худ бадар хоҳад ронд».
Ва Худо ба Мусо сухан ронда, ба ӯ гуфт: «Ман Парвардигор ҳастам.
Ман ба Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб бо номи ́Худои Тавоно́ зоҳир шудам, вале бо номи Худ ́Парвардигор́ ба онҳо маъруф нашудаам.
Ва низ паймони Худро бо онҳо бастам, то ки замини Канъонро ба онҳо диҳам, яъне замини сукунати истиқомати онҳоро, ки дар он сокин буданд.
Ва Ман низ нолаи банӣ Исроилро шунидам, ки мисриён онҳоро гирифтори асорат кардаанд; ва Ман паймони Худро ба ёд овардам.
Бинобар ин ба банӣ Исроил бигӯ: ́Ман Парвардигор ҳастам, ва шуморо аз зери ситамҳои мисриён берун хоҳам овард, ва шуморо аз бандагии онҳо раҳо хоҳам кард, ва шуморо бо бозуи тӯлонӣ ва бо довариҳои азим наҷот хоҳам дод.
Ва шуморо хоҳам гирифт, то ки барои Ман қавм бошед, ва Ман барои шумо Худо хоҳам буд; ва шумо хоҳед донист, ки Ман Парвардигор Худои шумо ҳастам, ки шуморо аз зери ситамҳои мисриён берун овардам.
Ва шуморо ба замине хоҳам овард, ки дар бораи он даст боло карда қасам хӯрдаам, ки онро ба Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб диҳам, ва онро ба шумо мерос хоҳам дод; Ман Парвардигор ҳастам́».
Ва Мусо ба банӣ Исроил ба ин мазмун сухан ронд; вале онҳо ба сабаби шикастадилӣ ва меҳнати сахт ба Мусо гӯш надоданд.
Ва Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт:
«Рафта, ба фиръавн, подшоҳи Миср, бигӯ, ки банӣ Исроилро аз замини худ равона кунад».
Ва Мусо ба ҳузури Парвардигор сухан ронда, гуфт: «Инак, банӣ Исроил ба ман гӯш надоданд, пас чӣ гуна фиръавн ба ман гӯш хоҳад дод? Ва ҳол он ки ман даҳанбаста ҳастам».
Ва Парвардигор ба Мусо ва Ҳорун сухан ронда, ба онҳо онҳоро сӯи нисбати банӣ Исроил ва нисбати сӯи фиръавн, подшоҳи Миср, фармоиш медод вазифадор намуд, то ки банӣ Исроилро аз замини Миср берун оваранд.
Инҳоянд сардорони хонаводаҳои онҳо: писарони Реубен, нахустзодаи Исроил: Ҳанӯх ва Фаллу, Ҳесрӯн ва Кармӣ; инҳоянд хонаводаҳои Реубен.
Ва писарони Шимъӯн: Ямуил, ва Ёмин, ва Ӯҳад, ва Ёкин, ва Сӯҳар, ва Шоул, писари канъония; инҳоянд хонаводаҳои Шимъӯн.
Ва ин аст номҳои писарони Левӣ мувофиқи наслҳошон: Ҷершӯн, ва Қаҳот, ва Марорӣ. Ва солҳои умри Левӣ: саду сию ҳафт сол.
Писарони ́Ҷершӯн: Либнӣ ва Шимъӣ мувофиқи хонаводаҳошон.
Ва писарони Қаҳот: Амром, ва Йисҳор, ва Ҳебрӯн, ва Узиил. Ва солҳои умри Қаҳот: саду сию се сол.
Ва писарони Марорӣ: Маҳлӣ ва Мушӣ. Инҳоянд хонаводаҳои Левӣ мувофиқи наслҳошон.
Ва Амром аммаи худ Юкобадро барои худ ба занӣ гирифт, ва вай барои ӯ Ҳорун ва Мусоро зоид; ва солҳои умри Амром: саду сию ҳафт сол.
Ва писарони Йисҳор: Қӯраҳ ва Нофаҷ, ва Зикрӣ.
Ва писарони Узиил: Мишоил, ва Элсофон, ва Ситрӣ.
Ва Ҳорун Элишобаъ духтари Аминодоб, хоҳари Наҳшӯнро барои худ ба занӣ гирифт; ва вай барои ӯ Нодоб, ва Абиҳу, ва Элъозор, ва Итоморро зоид.
Ва писарони Қӯраҳ: Ассир, ва Элқоно, ва Абиософ; инҳоянд хонаводаҳои қӯраҳиён.
Ва Элъозор ибни Ҳорун барои худ аз духтарони Футиил ба занӣ гирифт, ва вай барои ӯ Финҳосро зоид. Инҳоянд сардорони хонаводаҳои левизодагон мувофиқи наслҳошон.
Ҳамин Ҳорун ва Мусо буданд, ки Парвардигор ба онҳо гуфт: «Банӣ Исроилро мувофиқи фавҷҳошон аз замини Миср берун оваред».
Ҳаминҳо буданд, ки ба фиръавн, подшоҳи Миср, сухан ронданд, то ки банӣ Исроилро аз Миср берун оваранд; ҳамин Мусо ва Ҳорун буданд.
Ва дар рӯзе ки Парвардигор ба Мусо дар замини Миср сухан ронд, –
Парвардигор ба Мусо сухан ронда, гуфт: «Ман Парвардигор ҳастам; ҳар он чиро, ки Ман ба ту мегӯям, ба фиръавн, подшоҳи Миср, бигӯ».
Ва Мусо ба ҳузури Парвардигор гуфт: «Инак, ман даҳанбаста ҳастам; пас, чӣ гуна фиръавн ба ман гӯш хоҳад дод?»

Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible