Скрыть
7:2
7:5
7:7
7:12
7:15
7:18
7:21
7:23
7:24
7:25
7:26
7:27
7:28
7:29
Церковнославянский (рус)
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю, глаго́ля: се́, да́хъ тя́ Бо́га фарао́ну, и Ааро́нъ бра́тъ тво́й бу́детъ тво́й проро́къ:
ты́ же воз­глаго́леши ему́ вся́, ели́ка тебѣ́ заповѣ́даю: Ааро́нъ же бра́тъ тво́й воз­глаго́летъ къ фарао́ну, да от­пу́ститъ сы́ны Изра́илевы от­ земли́ сво­ея́:
А́зъ же ожесточу́ се́рдце фарао́ново и умно́жу зна́менiя Моя́ и чудеса́ въ земли́ Еги́петстѣй:
и не послу́шаетъ ва́съ фарао́нъ, и воз­ложу́ ру́ку Мою́ на Еги́петъ и изведу́ съ си́лою Мо­е́ю лю́ди Моя́ сы́ны Изра́илевы от­ земли́ Еги́петскiя, со от­мще́нiемъ вели́кимъ:
и увѣ́дятъ вси́ Еги́птяне, я́ко А́зъ е́смь Госпо́дь, простира́я ру́ку Мою́ на Еги́петъ, и изведу́ сы́ны Изра́илевы от­ среды́ и́хъ.
Сотвори́ же Моисе́й и Ааро́нъ, я́коже заповѣ́да и́мъ Госпо́дь, та́ко сотвори́ша.
Моисе́й же бѣ́ осми́десяти лѣ́тъ, Ааро́нъ же бра́тъ его́ осми́десяти тре́хъ лѣ́тъ, егда́ глаго́ласта къ фарао́ну.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю и Ааро́ну глаго́ля:
и а́ще рече́тъ къ ва́мъ фарао́нъ, глаго́ля: дади́те на́мъ зна́менiе или́ чу́до: и рече́ши Ааро́ну бра́ту тво­ему́: воз­ми́ же́злъ и пове́ржи на зе́млю предъ фарао́номъ и предъ рабы́ его́, и бу́детъ змі́й.
Вни́де же Моисе́й и Ааро́нъ предъ фарао́на и предъ рабы́ его́, и сотвори́ша та́ко, я́коже заповѣ́да и́мъ Госпо́дь: и пове́рже Ааро́нъ же́злъ предъ фарао́номъ и предъ рабы́ его́, и бы́сть змі́й.
Созва́ же фарао́нъ мудрецы́ Еги́петскiя и волхвы́: и сотвори́ша и волсви́ Еги́петстiи чарова́нiями сво­и́ми та́кожде:
и поверго́ша кі́йждо же́злъ сво́й, и бы́ша змі́еве: и пожре́ же́злъ Ааро́новъ о́ныхъ жезлы́.
И укрѣпи́ся се́рдце фарао́не, и не послу́ша и́хъ, я́коже глаго́ла и́мъ Госпо́дь.
И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: отягчи́ся се́рдце фарао́не, е́же не от­пусти́ти люді́й:
иди́ къ фарао́ну зау́тра: се́, то́й исхо́дитъ на во́ды, и бу́ди срѣта́я его́ на бре́зѣ рѣ́чнѣмъ: и же́злъ обраще́йся въ змі́я воз­ми́ въ ру́ку твою́,
и рече́ши къ нему́: Госпо́дь Бо́гъ Евре́йскiй посла́ мя къ тебѣ́, глаго́ля: от­пусти́ лю́ди Моя́, да Ми́ послу́жатъ въ пусты́ни: и се́, не послу́шалъ еси́ досе́лѣ:
сiя́ глаго́летъ Госпо́дь: по сему́ увѣ́си, я́ко А́зъ Госпо́дь: се́, а́зъ уда́рю жезло́мъ, и́же въ руцѣ́ мо­е́й, по водѣ́ рѣ́чнѣй, и преложи́т­ся въ кро́вь:
и ры́бы, я́же въ рѣцѣ́, изо́мрутъ, и воз­смерди́т­ся рѣка́, и не воз­мо́гутъ Еги́птяне пи́ти воды́ от­ рѣки́.
Рече́ же Госпо́дь къ Моисе́ю: рцы́ Ааро́ну бра́ту тво­ему́: воз­ми́ же́злъ тво́й въ ру́ку твою́, и простри́ ру́ку твою́ на во́ды Еги́петскiя и на рѣ́ки и́хъ и на кла́дязи и́хъ и на езе́ра и́хъ и на вся́кое собра́нiе во́дъ и́хъ, и бу́детъ кро́вь, и бы́сть кро́вь по все́й земли́ Еги́петстѣй, въ древесѣ́хъ же и въ ка́менiихъ.
И сотвори́ша та́ко Моисе́й и Ааро́нъ, я́коже заповѣ́да и́мъ Госпо́дь: и взе́мъ Ааро́нъ же́злъ сво́й, уда́ри во́ду рѣ́чную предъ фарао́номъ и предъ рабы́ его́, и преложи́ всю́ во́ду рѣ́чную въ кро́вь:
и ры́бы я́же въ рѣцѣ́ изомро́ша, и воз­смердѣ́ся рѣка́, и не можа́ху Еги́птяне пи́ти воды́ от­ рѣки́, и бя́ше кро́вь по все́й земли́ Еги́петстѣй.
Сотвори́ша же и волсви́ Еги́петстiи волхвова́нiями сво­и́ми та́кожде: и ожесточи́ся се́рдце фарао́ново, и не послу́ша и́хъ, я́коже рече́ Госпо́дь.
Возврати́вся же фарао́нъ вни́де въ до́мъ сво́й, и не положи́ себѣ́ и сего́ во умѣ́.
Ископа́ша же вси́ Еги́птяне о́крестъ рѣки́, да пiю́тъ во́ду: и не можа́ху пи́ти воды́ от­ рѣки́.
И испо́лнишася се́дмь дні́й, по ударе́нiи Госпо́дни въ рѣку́.
Латинский (Nova Vulgata)
Dixitque Dominus ad Moysen: «Ecce constitui te deum pha raonis, et Aaron frater tuus erit propheta tuus.
Tu loqueris omnia, quae mando tibi; et ille loquetur ad pharaonem, ut dimittat filios Israel de terra sua.
Sed ego indurabo cor eius et multiplicabo signa et ostenta mea in terra Aegypti.
Et non audiet vos; immittamque manum meam super Aegyptum et educam exercitum et populum meum, filios Israel, de terra Aegypti per iudicia maxima.
Et scient Aegyptii quia ego sum Dominus, qui extenderim manum meam super Aegyptum et eduxerim filios Israel de medio eorum».
Fecit itaque Moyses et Aaron, sicut praeceperat Dominus; ita egerunt.
Erat autem Moyses octoginta annorum, et Aaron octoginta trium, quando locuti sunt ad pharaonem.
Dixitque Dominus ad Moysen et Aaron:
«Cum dixerit vobis pharao:»Ostendite signum", dices ad Aaron: Tolle virgam tuam et proice eam coram pharaone, ac vertetur in colubrum».
Ingressi itaque Moyses et Aaron ad pharaonem fecerunt, sicut praeceperat Dominus; proiecitque Aaron virgam coram pharaone et servis eius, quae versa est in colubrum.
Vocavit autem pharao sapientes et maleficos, et fecerunt etiam ipsi magi Aegypti per incantationes suas similiter.
Proieceruntque singuli virgas suas, quae versae sunt in colubros; sed devoravit virga Aaron virgas eorum.
Induratumque est cor pharaonis, et non audivit eos, sicut dixerat Dominus.
Dixit autem Dominus ad Moysen: «Ingravatum est cor pharaonis: non vult dimittere populum.
Vade ad eum mane. Ecce egredietur ad aquas; et stabis in occursum eius super ripam fluminis. Et virgam, quae conversa est in serpentem, tolles in manu tua
dicesque ad eum: Dominus, Deus Hebraeorum, misit me ad te dicens: Dimitte populum meum, ut sacrificet mihi in deserto; et usque ad praesens audire noluisti.
Haec igitur dicit Dominus: In hoc scies quod sim Dominus: ecce percutiam virga, quae in manu mea est, aquam fluminis; et vertetur in sanguinem.
Pisces quoque, qui sunt in fluvio, morientur, et computrescent aquae, et taedebit Aegyptios bibere aquam fluminis».
Dixit quoque Dominus ad Moysen: «Dic ad Aaron: Tolle virgam tuam et extende manum tuam super aquas Aegypti, super fluvios eorum et rivos ac paludes et omnes lacus aquarum, ut vertantur in sanguinem; et sit cruor in omni terra Aegypti, tam in ligneis vasis quam in saxeis».
Feceruntque ita Moyses et Aaron, sicut praeceperat Dominus. Et elevans virgam percussit aquam fluminis coram pharaone et servis eius; quae versa est in sanguinem.
Et pisces, qui erant in flumine, mortui sunt, computruitque fluvius, et non poterant Aegyptii bibere aquam fluminis; et fuit sanguis in tota terra Aegypti.
Feceruntque similiter malefici Aegyptiorum incantationibus suis; et induratum est cor pharaonis, nec audivit eos, sicut dixerat Dominus.
Avertitque se et ingressus est domum suam nec ad hoc apposuit cor suum.
Foderunt autem omnes Aegyptii per circuitum fluminis aquam, ut biberent; non enim poterant bibere de aqua fluminis.
Impletique sunt septem dies, postquam percussit Dominus fluvium.
Dixit quoque Dominus ad Moysen: «Ingredere ad pharaonem et dices ad eum: Haec dicit Dominus: Dimitte populum meum, ut sacrificet mihi.
Sin autem nolueris dimittere, ecce ego percutiam omnes terminos tuos ranis.
Et ebulliet fluvius ranas, quae ascendent et ingredientur domum tuam et cubiculum lectuli tui et super stratum tuum et in domos servorum tuorum et in populum tuum et in furnos tuos et in pistrina tua;
et ad te et ad populum tuum et ad omnes servos tuos intrabunt ranae».
Синодальный
1 Повеление Моисею и Аарону снова говорить к фараону; 8 знамения с жезлами и змеями не убедили фараона; 14 первая из десяти казней египетских: вода в реке превратилась в кровь.
Но Господь сказал Моисею: смотри, Я поставил тебя Богом фараону, а Аарон, брат твой, будет твоим пророком:
ты будешь говорить [ему] все, что Я повелю тебе, а Аарон, брат твой, будет говорить фараону, чтобы он отпустил сынов Израилевых из земли своей;
но Я ожесточу сердце фараоново, и явлю множество знамений Моих и чудес Моих в земле Египетской;
фараон не послушает вас, и Я наложу руку Мою на Египет и выведу воинство Мое, народ Мой, сынов Израилевых, из земли Египетской – судами великими;
тогда узнают [все] Египтяне, что Я Господь, когда простру руку Мою на Египет и выведу сынов Израилевых из среды их.
И сделали Моисей и Аарон, как повелел им Господь, так они и сделали.
Моисей был восьмидесяти, а Аарон [брат его] восьмидесяти трех лет, когда стали говорить они к фараону.
И сказал Господь Моисею и Аарону, говоря:
если фараон скажет вам: сделайте [знамение или] чудо, то ты скажи Аарону [брату твоему]: возьми жезл твой и брось [на землю] пред фараоном [и пред рабами его], – он сделается змеем.
Моисей и Аарон пришли к фараону [и к рабам его] и сделали так, как повелел [им] Господь. И бросил Аарон жезл свой пред фараоном и пред рабами его, и он сделался змеем.
И призвал фараон мудрецов [Египетских] и чародеев; и эти волхвы Египетские сделали то же своими чарами:
каждый из них бросил свой жезл, и они сделались змеями, но жезл Ааронов поглотил их жезлы.
Сердце фараоново ожесточилось, и он не послушал их, как и говорил [им] Господь.
И сказал Господь Моисею: упорно сердце фараоново: он не хочет отпустить народ.
Пойди к фараону завтра: вот, он выйдет к воде, ты стань на пути его, на берегу реки, и жезл, который превращался в змея, возьми в руку твою
и скажи ему: Господь, Бог Евреев, послал меня сказать тебе: отпусти народ Мой, чтобы он совершил Мне служение в пустыне; но вот, ты доселе не послушался.
Так говорит Господь: из сего узнаешь, что Я Господь: вот этим жезлом, который в руке моей, я ударю по воде, которая в реке, и она превратится в кровь,
и рыба в реке умрет, и река воссмердит, и Египтянам омерзительно будет пить воду из реки.
И сказал Господь Моисею: скажи Аарону [брату твоему]: возьми жезл твой [в руку твою] и простри руку твою на воды Египтян: на реки их, на потоки их, на озера их и на всякое вместилище вод их, – и превратятся в кровь, и будет кровь по всей земле Египетской и в деревянных и в каменных сосудах.
И сделали Моисей и Аарон, как повелел [им] Господь. И поднял [Аарон] жезл [свой] и ударил по воде речной пред глазами фараона и пред глазами рабов его, и вся вода в реке превратилась в кровь,
и рыба в реке вымерла, и река воссмердела, и Египтяне не могли пить воды из реки; и была кровь по всей земле Египетской.
И волхвы Египетские чарами своими сделали то же. И ожесточилось сердце фараона, и не послушал их, как и говорил Господь.
И оборотился фараон, и пошел в дом свой; и сердце его не тронулось и сим.
И стали копать все Египтяне около реки чтобы найти воду для питья, потому что не могли пить воды из реки.
И исполнилось семь дней после того, как Господь поразил реку.
Jumal annab ülesande Moosesele ja Aaronile
Ja Issand ütles Moosesele: „Vaata, ma panen sind vaaraole jumalaks ja su vend Aaron olgu sulle prohvetiks.
Sina räägi kõik, mida ma sind käsin, ja su vend Aaron rääkigu vaaraole, et ta laseks Iisraeli lapsed oma maalt ära minna.
Aga mina teen kõvaks vaarao südame ja teen palju imetegusid ja tunnustähti Egiptusemaal.
Vaarao ei kuula teid, aga mina panen oma käe Egiptuse vastu ja viin oma väehulgad, oma rahva, Iisraeli lapsed Egiptusemaalt välja suurte nuhtluste abil.
Ja Egiptus peab tundma, et mina olen Issand, kui ma sirutan oma käe Egiptuse kohale ja viin Iisraeli lapsed nende keskelt välja!”
Ja Mooses ja Aaron tegid nõnda; nagu Issand neid oli käskinud, nõnda nad tegid.
Mooses oli kaheksakümmend aastat vana ja Aaron oli kaheksakümmend kolm aastat vana, kui nad vaaraoga rääkisid.
Aaroni kepp
Ja Issand rääkis Moosese ja Aaroniga, öeldes:
„Kui vaarao räägib teiega ja ütleb: Tehke mõni tunnustäht!, siis ütle Aaronile: Võta oma kepp ja viska vaarao ette, siis see muutub maoks!”
Siis Mooses ja Aaron läksid vaarao juurde ja tegid nõnda, nagu Issand oli käskinud. Aaron viskas oma kepi vaarao ja ta sulaste ette ja see muutus maoks.
Aga vaaraogi kutsus targad ja nõiad, ja Egiptuse võlurid tegid oma salakunstidega ka sedasama:
igaüks neist viskas oma kepi maha ja need muutusid madudeks; aga Aaroni kepp neelas nende kepid ära.
Ja vaarao süda jäi kõvaks ja ta ei kuulanud neid, nagu Issand oli öelnud.
Vesi muutub vereks
Siis Issand ütles Moosesele: „Vaarao süda on kalk, ta keeldub rahvast ära laskmast.
Mine hommikul vaarao juurde, kui ta läheb vee äärde, ja astu temale vastu Niiluse jõe ääres. Võta kätte kepp, mis muutus maoks,
ja ütle temale: Issand, heebrealaste Jumal, on mind läkitanud sinu juurde, et ma ütleksin: Lase mu rahvas minna ja mind kõrbes teenida! Aga vaata, sa ei ole senini kuulda võtnud.
Seepärast ütleb Issand nõnda: Sellest sa tunned, et mina olen Issand: vaata, ma löön kepiga, mis mul käes on, jõe vett, ja see muutub vereks.
Kalad jões surevad ja jõgi hakkab haisema, nõnda et egiptlased jõest vett juues tunnevad tülgastust.”
Ja Issand ütles Moosesele: „Ütle Aaronile: Võta oma kepp ja siruta käsi egiptlaste vete kohale, nende jõgede, kanalite, tiikide ja kõigi veekogude kohale, et need muutuksid vereks. Siis on kogu Egiptusemaal veri, niihästi puu- kui kiviastjais.”
Ja Mooses ja Aaron tegid nõnda, nagu Issand oli käskinud. Ta tõstis kepi üles ning lõi Niiluse jõe vett vaarao ja ta sulaste silma ees, ja kõik vesi jões muutus vereks.
Ja kalad jões surid, jõgi haises ja egiptlased ei saanud jõest vett juua; ja veri oli kogu Egiptusemaal.
Aga Egiptuse võlurid tegid oma salakunstidega sedasama. Ja vaarao süda jäi kõvaks ning ta ei kuulanud neid, nagu Issand oli öelnud.
Ja vaarao pöördus ümber ning läks oma kotta ega võtnud ka seda südamesse.
Aga kõik egiptlased kaevasid Niiluse jõe ümbruses joogivett otsides, sest nad ei saanud jõe vett juua.
Konnade nuhtlus
Möödus seitse päeva Niiluse jõe löömisest Issanda poolt.
Siis Issand ütles Moosesele: „Mine vaarao juurde ja ütle temale: Nõnda ütleb Issand: Lase mu rahvas ära minna, et nad mind teeniksid.
Aga kui sa keelad neid minemast, vaata, siis ma nuhtlen kogu su maa-ala konnadega.
Niiluse jõgi hakkab kihama konnadest, need tulevad üles ning lähevad su kotta ja su magamiskambrisse ja su voodisse, samuti su sulaste kodadesse ja su rahva sekka, su küpsetusahjudesse ja leivakünadesse.
Jah, konnad hüppavad sinu ja su rahva ja kõigi su sulaste peale.”
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible