ты́ же возглаго́леши ему́ вся́, ели́ка тебѣ́ заповѣ́даю: Ааро́нъ же бра́тъ тво́й возглаго́летъ къ фарао́ну, да отпу́ститъ сы́ны Изра́илевы от земли́ своея́:

А́зъ же ожесточу́ се́рдце фарао́ново и умно́жу зна́менiя Моя́ и чудеса́ въ земли́ Еги́петстѣй:

и не послу́шаетъ ва́съ фарао́нъ, и возложу́ ру́ку Мою́ на Еги́петъ и изведу́ съ си́лою Мое́ю лю́ди Моя́ сы́ны Изра́илевы от земли́ Еги́петскiя, со отмще́нiемъ вели́кимъ:

и увѣ́дятъ вси́ Еги́птяне, я́ко А́зъ е́смь Госпо́дь, простира́я ру́ку Мою́ на Еги́петъ, и изведу́ сы́ны Изра́илевы от среды́ и́хъ.

Сотвори́ же Моисе́й и Ааро́нъ, я́коже заповѣ́да и́мъ Госпо́дь, та́ко сотвори́ша.

Моисе́й же бѣ́ осми́десяти лѣ́тъ, Ааро́нъ же бра́тъ его́ осми́десяти тре́хъ лѣ́тъ, егда́ глаго́ласта къ фарао́ну.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю и Ааро́ну глаго́ля:

и а́ще рече́тъ къ ва́мъ фарао́нъ, глаго́ля: дади́те на́мъ зна́менiе или́ чу́до: и рече́ши Ааро́ну бра́ту твоему́: возми́ же́злъ и пове́ржи на зе́млю предъ фарао́номъ и предъ рабы́ его́, и бу́детъ змі́й.

Вни́де же Моисе́й и Ааро́нъ предъ фарао́на и предъ рабы́ его́, и сотвори́ша та́ко, я́коже заповѣ́да и́мъ Госпо́дь: и пове́рже Ааро́нъ же́злъ предъ фарао́номъ и предъ рабы́ его́, и бы́сть змі́й.

Созва́ же фарао́нъ мудрецы́ Еги́петскiя и волхвы́: и сотвори́ша и волсви́ Еги́петстiи чарова́нiями свои́ми та́кожде:

и поверго́ша кі́йждо же́злъ сво́й, и бы́ша змі́еве: и пожре́ же́злъ Ааро́новъ о́ныхъ жезлы́.

И укрѣпи́ся се́рдце фарао́не, и не послу́ша и́хъ, я́коже глаго́ла и́мъ Госпо́дь.

И рече́ Госпо́дь къ Моисе́ю: отягчи́ся се́рдце фарао́не, е́же не отпусти́ти люді́й:

иди́ къ фарао́ну зау́тра: се́, то́й исхо́дитъ на во́ды, и бу́ди срѣта́я его́ на бре́зѣ рѣ́чнѣмъ: и же́злъ обраще́йся въ змі́я возми́ въ ру́ку твою́,

и рече́ши къ нему́: Госпо́дь Бо́гъ Евре́йскiй посла́ мя къ тебѣ́, глаго́ля: отпусти́ лю́ди Моя́, да Ми́ послу́жатъ въ пусты́ни: и се́, не послу́шалъ еси́ досе́лѣ:

сiя́ глаго́летъ Госпо́дь: по сему́ увѣ́си, я́ко А́зъ Госпо́дь: се́, а́зъ уда́рю жезло́мъ, и́же въ руцѣ́ мое́й, по водѣ́ рѣ́чнѣй, и преложи́тся въ кро́вь:

и ры́бы, я́же въ рѣцѣ́, изо́мрутъ, и возсмерди́тся рѣка́, и не возмо́гутъ Еги́птяне пи́ти воды́ от рѣки́.

Рече́ же Госпо́дь къ Моисе́ю: рцы́ Ааро́ну бра́ту твоему́: возми́ же́злъ тво́й въ ру́ку твою́, и простри́ ру́ку твою́ на во́ды Еги́петскiя и на рѣ́ки и́хъ и на кла́дязи и́хъ и на езе́ра и́хъ и на вся́кое собра́нiе во́дъ и́хъ, и бу́детъ кро́вь, и бы́сть кро́вь по все́й земли́ Еги́петстѣй, въ древесѣ́хъ же и въ ка́менiихъ.

И сотвори́ша та́ко Моисе́й и Ааро́нъ, я́коже заповѣ́да и́мъ Госпо́дь: и взе́мъ Ааро́нъ же́злъ сво́й, уда́ри во́ду рѣ́чную предъ фарао́номъ и предъ рабы́ его́, и преложи́ всю́ во́ду рѣ́чную въ кро́вь:

и ры́бы я́же въ рѣцѣ́ изомро́ша, и возсмердѣ́ся рѣка́, и не можа́ху Еги́птяне пи́ти воды́ от рѣки́, и бя́ше кро́вь по все́й земли́ Еги́петстѣй.

Сотвори́ша же и волсви́ Еги́петстiи волхвова́нiями свои́ми та́кожде: и ожесточи́ся се́рдце фарао́ново, и не послу́ша и́хъ, я́коже рече́ Госпо́дь.

Возврати́вся же фарао́нъ вни́де въ до́мъ сво́й, и не положи́ себѣ́ и сего́ во умѣ́.

Ископа́ша же вси́ Еги́птяне о́крестъ рѣки́, да пiю́тъ во́ду: и не можа́ху пи́ти воды́ от рѣки́.

И испо́лнишася се́дмь дні́й, по ударе́нiи Госпо́дни въ рѣку́.

Таджикский

Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Бубин, Ман туро барои фиръавн Худо сохтаам, ва бародарат Ҳорун пайғамбари паёмбари ту хоҳад буд.

Ҳар он чиро, ки Ман ба ту фармоям, ту ба забон хоҳӣ ронд, ва бародарат Ҳорун онро ба фиръавн хоҳад гуфт, то ки вай банӣ Исроилро аз замини худ равона кунад.

Ва Ман дили фиръавнро сахт хоҳам кард; ва аломот ва мӯъҷизоти Худро дар замини Миср афзун хоҳам намуд.

Ва фиръавн ба шумо гӯш нахоҳад дод, ва Ман дасти Худро бар Миср хоҳам андохт, то ки фавҷҳои Худ ва қавми Худ, яъне банӣ Исроилро аз замини Миср бо довариҳои азим берун оварам.

Ва мисриён хоҳанд донист, кн Ман Парвардигор ҳастам, вақте ки дасти Худро бар Миср дароз карда, банӣ Исроилро аз миёни онҳо берун меоварам».

Ва Мусо ва Ҳорун ба амал оварданд; чунон ки Парвардигор ба онҳо фармуда буд, ончунон амал карданд.

Ва Мусо ҳаштодсола буд, ва Ҳорун ҳаштоду сесола, вақте ки онҳо ба фиръавн сухан ронданд.

Ва Парвардигор ба Мусо ва Ҳорун сухан ронда, гуфт:

«Агар фиръавн ба шумо сухан ронда, гӯяд: ́Мӯъҷизае ҳамчун далели худ нишон диҳед́, он гоҳ ба Ҳорун бигӯ: ́Асои худро гирифта, пеши фиръавн парто, – он ба море мубаддал хоҳад шуд́».

Ва Мусо ва Ҳорун назди фиръавн омаданд, ва чунон ки Парвардигор фармуда буд, ончунон амал карданд, ва Ҳорун асои худро пеши фиръавн ва пеши навкаронаш партофт, ва он ба море табдил ёфт мубаддал шуд.

Ва фиръавн низ ҳакимон ва ҷодугаронро даъват намуд, ва онҳо, афсунгарони Миср, низ бо сеҳрҳои худ чунин карданд.

Ҳар яке асояшро партофт, ва он ба море мубаддал шуд; вале асои Ҳорун асоҳои онҳоро фурӯ бурд.

Ва дили фиръавн сахт шуд, ва ӯ ба онҳо гӯш надод, чунон ки Парвардигор гуфта буд.

Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Дили фиръавн сахт шудааст; вай намехоҳад қавмро равона кунад.

Бомдодон назди фиръавн бирав; инак, вай сӯи об берун меояд, ва ту барои бо вай вохӯрдан дар соҳили дарё биист; ва он асоро, ки ба мор мубаддал шуд, ба дасти худ бигир.

Ва ба вай бигӯ: ́Парвардигор, Худои ибриён, маро назди ту фиристода, гуфт: қавми маро равона кун, то ки Маро дар биёбон ибодат намоянд; ва инак, то алҳол ту гӯш надодӣ.

Парвардигор чунин мегӯяд: аз ин хоҳӣ донист, ки Ман Парвардигор ҳастам: инак, Ман бо асое ки дар дастам ҳаст, оби дарёро мезанам, ва он ба хун мубаддал хоҳад шуд;

Ва моҳиёне ки дар дарё ҳастанд, хоҳанд мурд, ва дарё бадбӯй хоҳад шуд, ва мисриён аз нӯшидани оби дарё нафрат хоҳанд кард́».

Ва Парвардигор ба Мусо гуфт: «Ба Ҳорун бигӯ: ́Асои худро бигир ва дасти худро бар обҳои мисриён, бар дарёҳои онҳо, бар ҷӯйҳои онҳо, бар кӯлҳои онҳо ва бар ҳар обанбори онҳо дароз кун, – ва ба хун мубаддал хоҳанд шуд; ва дар тамоми замини Миср, ва дар зарфҳои чӯбин ва сангин хун хоҳад буд́».

Ва Мусо ва Ҳорун ончунон, ки Парвардигор фармуда буд, карданд: асоро бардошта, оби дарёро пеши назари фиръавн ва пеши назари навкаронаш зад; ва тамоми оби дарё ба хун мубаддал шуд.

Ва моҳиёне ки дар дарё буданд, мурданд, ва дарё бадбӯй шуд, ва мисриён натавонистанд аз дарё об нӯшанд, ва дар тамоми замини Миср хун буд.

Ва афсунгарони Миср ҳам бо сеҳрҳои худ чунин карданд; ва дили фиръавн сахт шуд, ва ба онҳо гӯш надод, чунон ки Парвардигор гуфта буд.

Ва фиръавн тоб хӯрда, ба хонаи худ омад, ва ин ҳам ба дили ӯ асаре таъсире набахшид.

Ва ҳамаи мисриён гирдогирди дарё чоҳ меканданд, то ки обе барои нӯшидан пайдо кунанд, чунки аз оби дарё наметавонистанд нӯшанд.

Ва баъд аз он ки Парвардигор дарёро зарба зад, ҳафт рӯз пур шуд.

Синодальный

1 Повеление Моисею и Аарону снова говорить к фараону; 8 знамения с жезлами и змеями не убедили фараона; 14 первая из десяти казней египетских: вода в реке превратилась в кровь.

Но Господь сказал Моисею: смотри, Я поставил тебя Богом фараону, а Аарон, брат твой, будет твоим пророком:

ты будешь говорить [ему] все, что Я повелю тебе, а Аарон, брат твой, будет говорить фараону, чтобы он отпустил сынов Израилевых из земли своей;

но Я ожесточу сердце фараоново, и явлю множество знамений Моих и чудес Моих в земле Египетской;

фараон не послушает вас, и Я наложу руку Мою на Египет и выведу воинство Мое, народ Мой, сынов Израилевых, из земли Египетской – судами великими;

тогда узнают [все] Египтяне, что Я Господь, когда простру руку Мою на Египет и выведу сынов Израилевых из среды их.

И сделали Моисей и Аарон, как повелел им Господь, так они и сделали.

Моисей был восьмидесяти, а Аарон [брат его] восьмидесяти трех лет, когда стали говорить они к фараону.

И сказал Господь Моисею и Аарону, говоря:

если фараон скажет вам: сделайте [знамение или] чудо, то ты скажи Аарону [брату твоему]: возьми жезл твой и брось [на землю] пред фараоном [и пред рабами его], – он сделается змеем.

Моисей и Аарон пришли к фараону [и к рабам его] и сделали так, как повелел [им] Господь. И бросил Аарон жезл свой пред фараоном и пред рабами его, и он сделался змеем.

И призвал фараон мудрецов [Египетских] и чародеев; и эти волхвы Египетские сделали то же своими чарами:

каждый из них бросил свой жезл, и они сделались змеями, но жезл Ааронов поглотил их жезлы.

Сердце фараоново ожесточилось, и он не послушал их, как и говорил [им] Господь.

И сказал Господь Моисею: упорно сердце фараоново: он не хочет отпустить народ.

Пойди к фараону завтра: вот, он выйдет к воде, ты стань на пути его, на берегу реки, и жезл, который превращался в змея, возьми в руку твою

и скажи ему: Господь, Бог Евреев, послал меня сказать тебе: отпусти народ Мой, чтобы он совершил Мне служение в пустыне; но вот, ты доселе не послушался.

Так говорит Господь: из сего узнаешь, что Я Господь: вот этим жезлом, который в руке моей, я ударю по воде, которая в реке, и она превратится в кровь,

и рыба в реке умрет, и река воссмердит, и Египтянам омерзительно будет пить воду из реки.

И сказал Господь Моисею: скажи Аарону [брату твоему]: возьми жезл твой [в руку твою] и простри руку твою на воды Египтян: на реки их, на потоки их, на озера их и на всякое вместилище вод их, – и превратятся в кровь, и будет кровь по всей земле Египетской и в деревянных и в каменных сосудах.

И сделали Моисей и Аарон, как повелел [им] Господь. И поднял [Аарон] жезл [свой] и ударил по воде речной пред глазами фараона и пред глазами рабов его, и вся вода в реке превратилась в кровь,

и рыба в реке вымерла, и река воссмердела, и Египтяне не могли пить воды из реки; и была кровь по всей земле Египетской.

И волхвы Египетские чарами своими сделали то же. И ожесточилось сердце фараона, и не послушал их, как и говорил Господь.

И оборотился фараон, и пошел в дом свой; и сердце его не тронулось и сим.

И стали копать все Египтяне около реки чтобы найти воду для питья, потому что не могли пить воды из реки.

И исполнилось семь дней после того, как Господь поразил реку.

Грузинский

Языки

უთხრა უფალმა მოსეს: იცოდე, ღმერთად დამიდგენიხარ ფარაონისთვის; შენი ძმა აარონი კი შენი ქადაგი იქნება.

შენ იტყვი ყველაფერს, რასაც მე გიბრძანებ; ხოლო შენი ძმა აარონი ფარაონს ეტყვის, რომ გაუშვას ისრაელიანები ეგვიპტიდან.

გულს გავუსასტიკებ ფარაონს, გავამრავლებ ნიშნებსა და სასწაულებს ეგვიპტის ქვეყნად.

არ მოგისმენთ ფარაონი; მაშინ ხელს მოვუჭერ ეგვიპტეს და დიდი სასჯელების ძალით გამოვიყვან ჩემს კრებულს, ჩემს ერს, ისრაელიანებს ეგვიპტის ქვეყნიდან.

გაიგებს ეგვიპტე, რომ უფალი ვარ, როცა მოვუღერებ ხელს ეგვიპტეს და გამოვიყვან იქიდან ისრაელიანებს.

ასეც მოიქცნენ მოსე და აარონი; როგორც ნაბრძანები ჰქონდა მათთვის უფალს, ისე მოიქცნენ.

ოთხმოცი წლის იყო მოსე და ოთხმოცდასამი წლისა აარონი, როცა ლაპარაკი დაუწყეს ფარაონს.

უთხრა უფალმა მოსეს და აარონს:

თუ გეტყვით ფარაონი, სასწაული მოახდინეთო, უთხარი აარონს: აიღე შენი კვერთხი და წინ დაუგდე ფარაონს! გველად იქცევა კვერთხი.

მივიდნენ ფარაონთან მოსე და აარონი და ისე მოიქცნენ, როგორც უფალს ჰქონდა მათთვის ნაბრძანები. წინ დაუგდო აარონმა თავისი კვერთხი ფარაონს და მის მსახურებს, და იქცა გველად.

უხმო ფარაონმა ბრძენკაცებსა და ჯადოქრებს. და მათაც, ეგვიპტის გრძნეულებმა, თავიანთი ჯადოსნობით იგივე გააკეთეს.

მოისროლეს თავ-თავიანთი კვერთხები და იქცნენ გველებად. მაგრამ შთანთქა აარონის კვერთხმა მათი კვერთხები.

გაუსასტიკდა გული ფარაონს და არ უსმინა მათ, როგორც ნათქვამი ჰქონდა უფალს.

უთხრა უფალმა მოსეს: გული გაუქვავდა ფარაონს, უარს ამბობს ხალხის გაშვებაზე.

წადი დილით ფარაონთან; წყალზე გამოვა და შენც დახვდი ნილოსის პირას. კვერთხი, გველად რომ იქცა, ხელში გეჭიროს.

უთხარი: უფალმა, ებრაელთა ღმერთმა, გამომგზავნა-თქო შენთან; გეუბნება, გაუშვი ჩემი ხალხი, რომ უდაბნოში თაყვანი მცენ. აჰა, ყურს არ მიგდებდი აქამდე.

ასე თქვა უფალმა: ამით მიხვდები, რომ უფალი ვარ: აჰა, ამ კვრთხს, ხელში რომ მიჭირავს, დავკრავ ნილოსის წყალს და სისხლად იქცევა.

გაწყდება თევზი ნილოსში, აყროლდება ნილოსი და ვეღარ დალევენ ეგვიპტელები ნილოსის წყალს.

უთხრა უფალმა მოსეს: ასე უთხარი აარონს, აიღეთქო შენი კვერთხი და მოუღერე ხელი ეგვიპტის წყალს. მდინარეზე და ნაკადულებზე, ჭაობებზე და წყალთა ყოველ შესაკრებელზე, და იქცევიან სისხლად, სისხლი ჩადგება-თქო მთელს ეგვიპტის ქვეყანაში, ხეში თუ ქვაში.

ისე მოიქცნენ მოსე და აარონი, როგორც უფლისაგან ჰქონდათ ნაბრძანები. მოიქნია კვერთხი და დაჰკრა ნილოსის წყალს ფარაონისა და მისი მსახურების თვალწინ, და იქცა სისხლად ნილოსის წყალი.

ამოწყდა თევზი ნილოსში, აყროლდა ნილოსი და ვეღარ სვამდნენ ეგვიპტელები ნილოსის წყალს. სისხლი ჩადგა მთელს ეგვიპტის ქვეყანაში.

იგივე მოიმოქმედეს ეგვიპტელმა გრძნეულებმა თავიანთი ჯადოსნობით. გაუსასტიკდა გული ფარაონს და არ უსმინა მათ, როგორც ნათქვამი ჰქონდა უფალს.

პირი იბრუნა ფარაონმა და წავიდა სახლში. არც ამას შეუძრავს მისი გული.

იწყეს თხრა ეგვიპტელებმა ნილოსის გასწვრივ, სასმელი წყალი რომ ეპოვათ, რადგან ვეღარ სვამდნენ ნილოსის წყალს.

შვიდმა დღემ განვლო მას მერე, რაც უფალმა დაჰკრა ნილოსს.