Скрыть
12:1
12:4
12:5
12:7
12:8
12:10
12:11
12:17
12:21
12:25
12:26
12:28
Синодальный
1 Повеление Иезекиилю проломать стену и вынести вещи, как знак для Израиля. 17 Он ест и пьет, как пророчество об осаде. 21 Ответ на поговорку об откладывании — «В ваши дни Я изрек слово».
И было ко мне слово Господне:
сын человеческий! ты живешь среди дома мятежного; у них есть глаза, чтобы видеть, а не видят; у них есть уши, чтобы слышать, а не слышат; потому что они – мятежный дом.
Ты же, сын человеческий, изготовь себе нужное для переселения, и среди дня переселяйся перед глазами их, и переселяйся с места твоего в другое место перед глазами их; может быть, они уразумеют, хотя они – дом мятежный;
и вещи твои вынеси, как вещи нужные при переселении, днем, перед глазами их, и сам выйди вечером перед глазами их, как выходят для переселения.
Перед глазами их проломай себе отверстие в стене, и вынеси через него.
Перед глазами их возьми ношу на плечо, впотьмах вынеси ее, лице твое закрой, чтобы не видеть земли; ибо Я поставил тебя знамением дому Израилеву.
И сделал я, как повелено было мне; вещи мои, как вещи нужные при переселении, вынес днем, а вечером проломал себе рукою отверстие в стене, впотьмах вынес ношу и поднял на плечо перед глазами их.
И было ко мне слово Господне поутру:
сын человеческий! не говорил ли тебе дом Израилев, дом мятежный: «что ты делаешь?»
Скажи им: так говорит Господь Бог: это – предвещание для начальствующего в Иерусалиме и для всего дома Израилева, который находится там.
Скажи: я знамение для вас; что делаю я, то будет с ними, – в переселение, в плен пойдут они.
И начальствующий, который среди них, впотьмах поднимет ношу на плечо и выйдет. Стену проломают, чтобы отправить его через нее; он закроет лице свое, так что не увидит глазами земли сей.
И раскину на него сеть Мою, и будет пойман в тенета Мои, и отведу его в Вавилон, в землю Халдейскую, но он не увидит ее, и там умрет.
А всех, которые вокруг него, споборников его и все войско его развею по всем ветрам, и обнажу вслед их меч.
И узнают, что Я Господь, когда рассею их по народам и развею их по землям.
Но небольшое число их Я сохраню от меча, голода и язвы, чтобы они рассказали у народов, к которым пойдут, о всех своих мерзостях; и узнают, что Я Господь.
И было ко мне слово Господне:
сын человеческий! хлеб твой ешь с трепетом, и воду твою пей с дрожанием и печалью.
И скажи народу земли: так говорит Господь Бог о жителях Иерусалима, о земле Израилевой: они хлеб свой будут есть с печалью и воду свою будут пить в унынии, потому что земля его будет лишена всего изобилия своего за неправды всех живущих на ней.
И будут разорены населенные города, и земля сделается пустою, и узнаете, что Я Господь.
И было ко мне слово Господне:
сын человеческий! что за поговорка у вас, в земле Израилевой: «много дней пройдет, и всякое пророческое видение исчезнет»?
Посему скажи им: так говорит Господь Бог: уничтожу эту поговорку, и не будут уже употреблять такой поговорки у Израиля; но скажи им: близки дни и исполнение всякого видения пророческого.
Ибо уже не останется втуне никакое видение пророческое, и ни одно предвещание не будет ложным в доме Израилевом.
Ибо Я Господь, Я говорю; и слово, которое Я говорю, исполнится, и не будет отложено; в ваши дни, мятежный дом, Я изрек слово, и исполню его, говорит Господь Бог.
И было ко мне слово Господне:
сын человеческий! вот, дом Израилев говорит: «пророческое видение, которое видел он, сбудется после многих дней, и он пророчествует об отдаленных временах».
Посему скажи им: так говорит Господь Бог: ни одно из слов Моих уже не будет отсрочено, но слово, которое Я скажу, сбудется, говорит Господь Бог.
Церковнославянский (рус)
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:
сы́не человѣ́чь, посредѣ́ непра́вдъ и́хъ ты́ живе́ши, и́же о́чи и́мутъ ви́дѣти, и не ви́дятъ, и у́шы и́мутъ е́же слы́шати, и не слы́шатъ, зане́ до́мъ преогорчева́яй е́сть.
И ты́, сы́не человѣ́чь, сотвори́ себѣ́ сосу́ды плѣ́н­нически, и плѣне́нъ бу́ди дне́мъ предъ ни́ми, и преселе́нъ бу́ди от­ мѣ́ста тво­его́ на мѣ́сто друго́е предъ ни́ми, я́ко да ви́дятъ, зане́ до́мъ прогнѣвля́яй е́сть.
И да изнесе́ши сосу́ды твоя́, я́ко сосу́дъ плѣ́н­ническiй, дне́мъ предъ очи́ма и́хъ: ты́ же изы́деши въ ве́черъ предъ ни́ми, я́коже исхо́дитъ плѣ́н­никъ.
Прокопа́й себѣ́ стѣ́ну, и да изы́деши сквоз­ѣ́ ю́ предъ ни́ми.
На ра́менѣхъ взя́тъ бу́деши и покрове́нъ изы́деши, лице́ твое́ покры́еши, и да не ви́диши земли́, поне́же чу́до тя́ да́хъ до́му Изра́илеву.
И сотвори́хъ та́ко все́, ели́ко ми́ заповѣ́да Госпо́дь: и сосу́ды изнесо́хъ я́ко сосу́ды плѣ́н­ничы дне́мъ, и въ ве́черъ прокопа́хъ себѣ́ стѣ́ну руко́ю, и о́тай изыдо́хъ, и на ра́мена взя́тъ бы́хъ предъ ни́ми.
И бы́сть сло́во Госпо́дне зау́тра ко мнѣ́ глаго́ля:
сы́не человѣ́чь, не рѣ́ша ли къ тебѣ́ до́мъ Изра́илевъ, до́мъ прогнѣвля́яй: что́ ты твори́ши?
Рцы́ къ ни́мъ: та́ко глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ: ко кня́зю и старѣ́йшинамъ Иерусали́млимъ, и всему́ до́му Изра́илеву, и́же су́ть средѣ́ и́хъ,
рцы́, я́ко а́зъ чудеса́ творю́, я́коже сотвори́хъ, си́це и́мъ бу́детъ: во преселе́нiи и во плѣне́нiи изы́дутъ.
И кня́зь средѣ́ и́хъ на ра́мена взя́тъ бу́детъ, и о́тай изы́детъ сквоз­ѣ́ стѣ́ну, и прокопа́етъ, е́же ему́ изы́ти сквоз­ѣ́ ю́, лице́ свое́ покры́етъ, да не ви́димь бу́детъ очесы́, и са́мъ земли́ не у́зритъ.
И простру́ мре́жу мою́ на́нь, и я́тъ бу́детъ во одержа́нiи мо­е́мъ, и введу́ его́ въ Вавило́нъ въ зе́млю Халде́йску, и не у́зритъ ея́, и та́мо сконча́ет­ся.
И вся́, и́же о́крестъ его́, помо́щники его́, и вся́ заступа́ющыя его́ разсѣ́ю по всѣ́мъ вѣ́тромъ, и ме́чь излiю́ вслѣ́дъ и́хъ:
и увѣ́дятъ, я́ко а́зъ Госпо́дь, и егда́ разсы́плю я́ во язы́ки и разсѣ́ю я́ по страна́мъ:
и оста́влю от­ ни́хъ му́жы въ число́ от­ меча́ и от­ гла́да и от­ сме́рти, я́ко да повѣ́дятъ вся́ беззако́нiя и́хъ во язы́цѣхъ, а́може вни́дутъ: и увѣ́дятъ, я́ко а́зъ Госпо́дь.
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:
сы́не человѣ́чь, хлѣ́бъ тво́й съ болѣ́знiю снѣ́си и во́ду твою́ со страда́нiемъ и ско́рбiю испiе́ши.
И рече́ши къ лю́демъ земли́: сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь живу́щымъ во Иерусали́мѣ на земли́ Изра́илевѣ: хлѣ́бы своя́ съ недоста́ткомъ снѣдя́тъ и во́ду свою́ съ па́губою испiю́тъ: я́ко да поги́бнетъ земля́ со исполне́нiемъ сво­и́мъ, въ нече́стiи бо вси́ живу́щiи въ не́й.
И гра́ди и́хъ населе́н­нiи опустѣ́ютъ, и земля́ и́хъ въ поги́бель бу́детъ, и увѣ́сте, я́ко а́зъ Госпо́дь.
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:
сы́не человѣ́чь, ка́я при́тча сiя́ ва́мъ на земли́ Изра́илевѣ, глаго́лющымъ: до́лги дни́, поги́бе вся́кое видѣ́нiе?
Сего́ ра́ди рцы́ къ ни́мъ: та́ко глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: от­вращу́ при́тчу сiю́, и пото́мъ не реку́тъ при́тчи тоя́ до́мъ Изра́илевъ, я́ко рече́ши къ ни́мъ: при­­бли́жишася дні́е и сло́во вся́каго видѣ́нiя.
Зане́ не бу́детъ ктому́ вся́кое видѣ́нiе ло́жное, и волхву́яй уго́дная средѣ́ сыно́въ Изра́илевыхъ.
Я́ко а́зъ Госпо́дь воз­глаго́лю словеса́ моя́, воз­глаго́лю и сотворю́ и не продолжу́ ктому́: во дни́ ва́шя, до́ме прогнѣ́ваяй, реку́ сло́во и сотворю́, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь.
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:
сы́не человѣ́чь, се́, до́мъ Изра́илевъ преогорчева́яй глаго́люще глаго́лютъ: видѣ́нiе, е́же се́й ви́дитъ, на дни́ мно́ги, и на времена́ до́лга се́й прорица́етъ.
Сего́ ра́ди рцы́ къ ни́мъ: сiя́ глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ: не продолжа́т­ся ктому́ вся́ словеса́ моя́, я́же воз­глаго́лю: я́ко воз­глаго́лю сло́во и сотворю́, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь.
Now the word of the LORD came to me, saying:
«Son of man, you dwell in the midst of a rebellious house, which has eyes to see but does not see, and ears to hear but does not hear; for they are a rebellious house.
«Therefore, son of man, prepare your belongings for captivity, and go into captivity by day in their sight. You shall go from your place into captivity to another place in their sight. It may be that they will consider, though they are a rebellious house.
By day you shall bring out your belongings in their sight, as though going into captivity; and at evening you shall go in their sight, like those who go into captivity.
Dig through the wall in their sight, and carry your belongings out through it.
In their sight you shall bear them on your shoulders and carry them out at twilight; you shall cover your face, so that you cannot see the ground, for I have made you a sign to the house of Israel.»
So I did as I was commanded. I brought out my belongings by day, as though going into captivity, and at evening I dug through the wall with my hand. I brought them out at twilight, and I bore them on my shoulder in their sight.
And in the morning the word of the LORD came to me, saying,
«Son of man, has not the house of Israel, the rebellious house, said to you, «What are you doing?́
Say to them, «Thus says the Lord GOD: «This burden concerns the prince in Jerusalem and all the house of Israel who are among them.»́
Say, «I am a sign to you. As I have done, so shall it be done to them; they shall be carried away into captivity.́
And the prince who is among them shall bear his belongings on his shoulder at twilight and go out. They shall dig through the wall to carry them out through it. He shall cover his face, so that he cannot see the ground with his eyes.
I will also spread My net over him, and he shall be caught in My snare. I will bring him to Babylon, to the land of the Chaldeans; yet he shall not see it, though he shall die there.
I will scatter to every wind all who are around him to help him, and all his troops; and I will draw out the sword after them.
«Then they shall know that I am the LORD, when I scatter them among the nations and disperse them throughout the countries.
But I will spare a few of their men from the sword, from famine, and from pestilence, that they may declare all their abominations among the Gentiles wherever they go. Then they shall know that I am the LORD.»
Moreover the word of the LORD came to me, saying,
«Son of man, eat your bread with quaking, and drink your water with trembling and anxiety.
And say to the people of the land, «Thus says the Lord GOD to the inhabitants of Jerusalem and to the land of Israel: «They shall eat their bread with anxiety, and drink their water with dread, so that her land may be emptied of all who are in it, because of the violence of all those who dwell in it.
Then the cities that are inhabited shall be laid waste, and the land shall become desolate; and you shall know that I am the LORD.»»́
And the word of the LORD came to me, saying,
«Son of man, what is this proverb that you people have about the land of Israel, which says, «The days are prolonged, and every vision failś?
Tell them therefore, «Thus says the Lord GOD: «I will lay this proverb to rest, and they shall no more use it as a proverb in Israel.» But say to them, «The days are at hand, and the fulfillment of every vision.
For no more shall there be any false vision or flattering divination within the house of Israel.
For I am the LORD. I speak, and the word which I speak will come to pass; it will no more be postponed; for in your days, O rebellious house, I will say the word and perform it,» says the Lord GOD.»́
Again the word of the LORD came to me, saying,
«Son of man, look, the house of Israel is saying, «The vision that he sees is for many days from now, and he prophesies of times far off.́
Therefore say to them, «Thus says the Lord GOD: «None of My words will be postponed any more, but the word which I speak will be done,» says the Lord GOD.»́
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible