Скрыть
18:1
18:3
18:5
18:9
18:10
18:11
18:12
18:14
18:15
18:17
18:18
18:19
18:26
18:27
18:29
Синодальный
1 Пословица, что от кислого винограда отцов у детей на зубах оскомина, не будет более употребляема. Праведник непременно будет жив. Сын не понесет вины отца, и отец вины сына. 21 Кающийся не умрет. «Мои ли пути неправы?» — говорит Господь. 31 «Я не хочу смерти умирающего», «обратитесь и живите».
И было ко мне слово Господне:
зачем вы употребляете в земле Израилевой эту пословицу, говоря: «отцы ели кислый виноград, а у детей на зубах оскомина»?
Живу Я! говорит Господь Бог, – не будут вперед говорить пословицу эту в Израиле.
Ибо вот, все души – Мои: как душа отца, так и душа сына – Мои: душа согрешающая, та умрет.
Если кто праведен и творит суд и правду,
на горах жертвенного не ест и к идолам дома Израилева не обращает глаз своих, жены ближнего своего не оскверняет и к своей жене во время очищения нечистот ее не приближается,
никого не притесняет, должнику возвращает залог его, хищения не производит, хлеб свой дает голодному и нагого покрывает одеждою,
в рост не отдает и лихвы не берет, от неправды удерживает руку свою, суд человеку с человеком производит правильный,
поступает по заповедям Моим и соблюдает постановления Мои искренно: то он праведник, он непременно будет жив, говорит Господь Бог.
Но если у него родился сын разбойник, проливающий кровь, и делает что-нибудь из всего того,
чего он сам не делал совсем, и на горах ест жертвенное, и жену ближнего своего оскверняет,
бедного и нищего притесняет, насильно отнимает, залога не возвращает, и к идолам обращает глаза свои, делает мерзость,
в рост дает, и берет лихву; то будет ли он жив? Нет, он не будет жив. Кто делает все такие мерзости, тот непременно умрет, кровь его будет на нем.
Но если у кого родился сын, который, видя все грехи отца своего, какие он делает, видит и не делает подобного им:
на горах жертвенного не ест, к идолам дома Израилева не обращает глаз своих, жены ближнего своего не оскверняет,
и человека не притесняет, залога не берет, и насильно не отнимает, хлеб свой дает голодному, и нагого покрывает одеждою,
от обиды бедному удерживает руку свою, роста и лихвы не берет, исполняет Мои повеления и поступает по заповедям Моим, – то сей не умрет за беззаконие отца своего; он будет жив.
А отец его, так как он жестоко притеснял, грабил брата и недоброе делал среди народа своего, вот, он умрет за свое беззаконие.
Вы говорите: «почему же сын не несет вины отца своего?» Потому что сын поступает законно и праведно, все уставы Мои соблюдает и исполняет их; он будет жив.
Душа согрешающая, она умрет; сын не понесет вины отца, и отец не понесет вины сына, правда праведного при нем и остается, и беззаконие беззаконного при нем и остается.
И беззаконник, если обратится от всех грехов своих, какие делал, и будет соблюдать все уставы Мои и поступать законно и праведно, жив будет, не умрет.
Все преступления его, какие делал он, не припомнятся ему: в правде своей, которую будет делать, он жив будет.
Разве Я хочу смерти беззаконника? говорит Господь Бог. Не того ли, чтобы он обратился от путей своих и был жив?
И праведник, если отступит от правды своей и будет поступать неправедно, будет делать все те мерзости, какие делает беззаконник, будет ли он жив? все добрые дела его, какие он делал, не припомнятся; за беззаконие свое, какое делает, и за грехи свои, в каких грешен, он умрет.
Но вы говорите: «неправ путь Господа!» Послушайте, дом Израилев! Мой ли путь неправ? не ваши ли пути неправы?
Если праведник отступает от правды своей и делает беззаконие и за то умирает, то он умирает за беззаконие свое, которое сделал.
И беззаконник, если обращается от беззакония своего, какое делал, и творит суд и правду, – к жизни возвратит душу свою.
Ибо он увидел и обратился от всех преступлений своих, какие делал; он будет жив, не умрет.
А дом Израилев говорит: «неправ путь Господа!» Мои ли пути неправы, дом Израилев? не ваши ли пути неправы?
Посему Я буду судить вас, дом Израилев, каждого по путям его, говорит Господь Бог; покайтесь и обратитесь от всех преступлений ваших, чтобы нечестие не было вам преткновением.
Отвергните от себя все грехи ваши, которыми согрешали вы, и сотворите себе новое сердце и новый дух; и зачем вам умирать, дом Израилев?
Ибо Я не хочу смерти умирающего, говорит Господь Бог; но обратитесь, и живите!
Церковнославянский (рус)
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:
сы́не человѣ́чь, что́ ва́мъ при́тча сiя́ на земли́ Изра́илевѣ, глаго́лющымъ: отцы́ ядо́ша те́рпкое, а зубо́мъ ча́дъ и́хъ оско́мины бы́ша?
Живу́ а́зъ, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь, а́ще бу́детъ еще́ глаго́лема при́тча сiя́ во Изра́или.
Я́ко вся́ ду́шы моя́ су́ть, я́коже душа́ о́тча, та́ко и душа́ сыно́вня, моя́ су́ть: душа́, я́же согрѣши́тъ, та́ у́мретъ, и зоба́в­шаго па́родки зу́бы оско́мин­ны бу́дутъ.
Человѣ́къ же, и́же е́сть пра́веденъ, творя́й су́дъ и пра́вду,
на гора́хъ не снѣ́сть и оче́съ сво­и́хъ не воз­дви́гнетъ на кумíры до́му Изра́илева, и жены́ бли́жняго сво­его́ не оскверна́витъ и къ женѣ́ въ мѣ́сячныхъ су́щей не при­­бли́жит­ся,
и человѣ́ку не наси́ль­ствуетъ, зало́гъ должнику́ от­да́стъ и хище́нiемъ не восхи́титъ, хлѣ́бъ сво́й а́лчному да́стъ и нага́го облече́тъ въ ри́зу,
и сребра́ сво­его́ въ ли́хву не да́стъ и при­­бы́тка не во́зметъ, и от­ непра́вды от­врати́тъ ру́ку свою́ и су́дъ сотвори́тъ между́ му́жемъ и бли́жнимъ сво­и́мъ,
и въ за́повѣдехъ мо­и́хъ ходи́лъ и оправда́нiя моя́ снабдѣ́лъ, е́же твори́ти та́: пра́веденъ се́й е́сть, жи́знiю жи́ти и́мать, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь.
И а́ще роди́тъ сы́на губи́теля, пролива́ющаго кро́вь и творя́ща грѣхи́,
въ пу́ть отца́ сво­его́ пра́веднаго не ходи́лъ, но и на гора́хъ пожре́, и жену́ бли́жняго сво­его́ оскверна́вилъ,
и убо́гаго и ни́щаго преоби́дѣ, и хище́нiемъ восхи́тилъ и зало́га не от­да́лъ, и къ кумíромъ положи́ о́чи сво­и́, беззако́нiя сотвори́,
съ ли́хвою даде́ и съ при­­множе́нiемъ прiя́лъ, се́й жи́знiю не поживе́тъ: вся́ сiя́ беззако́нiя сотвори́, сме́ртiю у́мретъ, кро́вь его́ на не́мъ бу́детъ.
А́ще же роди́тъ сы́на, о́нъ же уви́дитъ вся́ грѣхи́ отца́ сво­его́, я́же сотвори́лъ е́сть, и убо­и́т­ся и не сотвори́тъ по ни́мъ,
на гора́хъ не снѣ́сть и оче́съ сво­и́хъ не положи́тъ къ кумíромъ до́му Изра́илева, и жены́ по́друга сво­его́ не оскверна́витъ
и человѣ́ка не наси́ль­ствуетъ, и зало́га не удержи́тъ и хище́нiемъ не восхи́титъ, хлѣ́бъ сво́й а́лчному да́стъ и на́га одѣ́етъ ри́зою,
и от­ непра́вды от­врати́тъ ру́ку свою́, ли́хвы и при­­множе́нiя не во́зметъ, пра́вду сотвори́тъ и въ за́повѣдехъ мо­и́хъ ходи́ти бу́детъ: не сконча́ет­ся въ непра́вдахъ отца́ сво­его́, [но] жи́знь поживе́тъ.
Оте́цъ же его́ а́ще ско́рбiю оскорби́тъ и хище́нiемъ восхи́титъ, сопроти́вная сотвори́тъ посредѣ́ люді́й мо­и́хъ, и у́мретъ въ непра́вдахъ сво­и́хъ.
И рече́те: что́ я́ко не взя́ сы́нъ непра́вды отца́ сво­его́? Поне́же сы́нъ пра́вду и ми́лость сотвори́, вся́ зако́ны моя́ соблюде́ и сотвори́ я́, жи́знiю поживе́тъ.
Душа́ же согрѣша́ющая, та́ у́мретъ: сы́нъ не во́зметъ непра́вды отца́ сво­его́, и оте́цъ не во́зметъ непра́вды сы́на сво­его́: пра́вда пра́веднаго на не́мъ бу́детъ, и беззако́нiе беззако́н­ника на не́мъ бу́детъ.
И беззако́н­никъ а́ще обрати́т­ся от­ всѣ́хъ беззако́нiй сво­и́хъ, я́же сотвори́лъ, и сохрани́тъ вся́ за́повѣди моя́ и сотвори́тъ су́дъ и пра́вду и ми́лость, жи́знiю поживе́тъ и не у́мретъ:
вся́ согрѣше́нiя его́, ели́ка сотвори́лъ, не помяну́т­ся ему́: но въ пра́вдѣ сво­е́й, ю́же сотвори́лъ, жи́въ бу́детъ.
Еда́ хотѣ́нiемъ восхощу́ сме́рти грѣ́шника, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь, а не е́же обрати́тися ему́ от­ пути́ зла́ и жи́ву бы́ти ему́?
И а́ще соврати́т­ся пра́ведникъ от­ пра́вды сво­ея́ и сотвори́тъ непра́вду по всѣ́мъ беззако́ниемъ, я́же сотвори́лъ беззако́н­никъ, вся́ пра́вды его́, я́же сотвори́лъ е́сть, не помяну́т­ся: въ преступле́нiи сво­е́мъ, и́мже преступи́, и во грѣсѣ́хъ сво­и́хъ, и́миже согрѣши́, въ ни́хъ у́мретъ.
И реко́сте: не упра́вит­ся пу́ть Госпо́день. Слы́шите у́бо, ве́сь до́мъ Изра́илевъ, еда́ пу́ть мо́й не упра́вит­ся? ва́шъ ли пу́ть у́бо упра́вит­ся?
Егда́ соврати́т­ся пра́ведникъ от­ пра́вды сво­ея́ и сотвори́тъ грѣ́хъ, и у́мретъ въ преступле́нiи, е́же сотвори́лъ, въ то́мъ у́мретъ.
И егда́ обрати́т­ся беззако́н­никъ от­ беззако́нiя сво­его́, е́же сотвори́лъ, и сотвори́тъ су́дъ и пра́вду, то́й ду́шу свою́ снабдѣ́лъ е́сть:
и ви́дѣ и обрати́ся от­ всѣ́хъ беззако́нiй сво­и́хъ, я́же сотвори́, жи́знiю поживе́тъ и не у́мретъ.
И глаго́летъ до́мъ Изра́илевъ: упра́вит­ся пу́ть Госпо́день. Еда́ пу́ть мо́й не управля́ет­ся? о, до́ме Изра́илевъ, у́бо ва́шъ ли пу́ть управля́ет­ся?
[Сего́ ра́ди] кому́ждо по пути́ его́ сужду́ ва́мъ, до́ме Изра́илевъ, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: обрати́теся и от­ве́ржитеся от­ всѣ́хъ нече́стiй ва́шихъ, и не бу́дутъ ва́мъ непра́вды въ муче́нiе:
от­ве́ржите от­ себе́ вся́ нече́стiя ва́ша, и́миже нече́­ст­вовасте ко мнѣ́, и сотвори́те себѣ́ се́рдце но́во и ду́хъ но́въ, и сотвори́те вся́ за́повѣди моя́: и вску́ю умира́ете, до́ме Изра́илевъ? глаго́летъ Госпо́дь.
Поне́же не хощу́ сме́рти грѣ́шника умира́ющаго, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь, но е́же обрати́тися ему́ от­ пути́ сво­его́ и жи́ти души́ его́, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: обрати́теся у́бо, и жи́ви бу́дете.
Igaüks vastutab oma tegude eest
Ja mulle tuli Issanda sõna; ta ütles:
„Mis teil on mõttes, kui lausute seda kõnekäändu Iisraeli maa kohta, öeldes: „Isad sõid tooreid viinamarju, aga laste hambad on hellad”?
Nii tõesti kui ma elan, ütleb Issand Jumal, ei tohi teil enam olla selle kõnekäänu lausujat Iisraelis.
Vaata, kõik hinged on minu päralt: nagu isa hing, nõnda poja hing - need on minu. Hing, kes teeb pattu, peab surema!
Aga kui keegi on õige ja teeb, mis on seadusepärane ja õige:
ei söö mägedel, ei tõsta silmi Iisraeli soo ebajumalate poole, ei häbista oma ligimese naist, ei ligine naisele, kellel on kuuveri,
ei rõhu kedagi, annab tagasi oma võlglase pandi, ei röövi, annab oma leiba näljasele, riietab alastiolijat,
ei anna raha rendi peale ega võta liigkasu, hoiab oma käe ülekohtust, teeb tõelist õigust inimeste vahel,
käib mu määruste järgi ja peab mu seadusi, neid ustavalt täites - see on õige: ta peab tõesti elama, ütleb Issand Jumal.
Aga kui temale sünnib üleannetu poeg, kes valab verd ja kes teeb üheainsagi neist tegudest -
kusjuures tema ise ei ole aga teinud kõike seda -, ja too sööb mägedel, häbistab oma ligimese naist,
rõhub viletsat ja vaest, röövib, ei anna panti tagasi, tõstab silmad ebajumalate poole, teeb jäledust,
annab raha rendi peale ja võtab liigkasu - kas peaks too jääma elama? Ta ei jää, ta on teinud kõiki neid jäledusi, ta peab surema, ta veri tulgu tema peale!
Aga vaata, kui temale sünnib poeg, kes näeb kõiki oma isa patte, mida see on teinud, ja ta kardab ega tee nõnda:
tema ei söö mägedel, ei tõsta silmi Iisraeli soo ebajumalate poole, ei häbista oma ligimese naist,
ei rõhu kedagi, ei võta panti, ei röövi, annab oma leiba näljasele, riietab alastiolijat,
hoiab oma käe viletsa kallalt, ei võta renti ega liigkasu, teeb mu seaduste järgi, käib mu määruste järgi - tema ei sure oma isa süü pärast, ta jääb tõesti elama.
Aga tema isa, vaata, peab surema oma süü pärast, sest ta on rõhunud, on röövinud oma venda ja on teinud oma rahva keskel, mis ei ole hea.
Ja teie küsite: „Mispärast ei kanna poeg isa süüd?” Kui poeg on teinud, mis on kohus ja õige, on pidanud kõiki mu määrusi ja on neid täitnud - siis peab ta tõesti jääma elama!
Hing, kes teeb pattu, peab surema! Poeg ei kanna isa süüd ja isa ei kanna poja süüd: õige peale tulgu tema õigus ja õela peale tema õelus!
Issanda tee on õige
Aga kui õel pöördub kõigist oma pattudest, mis ta on teinud, ja peab kõiki mu määrusi ja teeb, mis on kohus ja õige - siis peab ta tõesti elama; ta ei sure.
Ühtegi tema üleastumist, mis ta on teinud, ei tule meeles pidada; oma õiguse pärast, mida ta on osutanud, peab ta jääma elama.
Kas mul tõesti peaks olema hea meel õela surmast, ütleb Issand Jumal? Kas mitte sellest, et ta pöördub ära oma teedelt ja jääb elama?
Ja kui õige pöördub oma õigusest ja teeb ülekohut, teeb kõiki neidsamu jäledusi, mida õel teeb, kas ta peaks jääma elama? Ühtegi tema õiget tegu, mis ta on teinud, ei tule meeles pidada; oma truudusetuse pärast, mida ta on osutanud, ja oma patu pärast, mida ta on teinud, peab ta surema.
Aga teie ütlete: „Issanda tee ei ole õige!” Kuulge ometi! Iisraeli sugu! Minu tee ei olevat õige! Kas mitte nõnda: teie oma teed ei ole õiged?
Kui õige pöördub oma õigusest ja teeb ülekohut ning nende pärast sureb, siis ta sureb oma ülekohtu pärast, mida ta on teinud.
Ja kui õel pöördub oma õelusest, mida ta on teinud, ja teeb, mis on kohus ja õige, siis ta hoiab oma elu alles.
Sest kui ta näeb ja pöördub kõigist oma üleastumistest, mida ta on teinud, siis ta jääb tõesti elama; ta ei sure.
Aga Iisraeli sugu ütleb: „Issanda tee ei ole õige!” Minu teed ei olevat õiged, Iisraeli sugu! Kas mitte nõnda: teie oma teed ei ole õiged?
Seepärast ma mõistan kohut teie üle, Iisraeli sugu, igaühe üle ta eluviiside kohaselt, ütleb Issand Jumal. Pöörduge ja taganege kõigist oma üleastumistest, et teie süü ei saaks teile komistuseks.
Heitke eneste pealt ära kõik oma üleastumised, millega te olete üle astunud, ja valmistage enestele uus süda ja uus vaim! Miks te tahate surra, Iisraeli sugu?
Sest mul ei ole head meelt surija surmast, ütleb Issand Jumal. Seepärast pöörduge ja elage!
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible