Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
23:1
23:6
23:9
23:10
см.:Иез.16:38-39;
23:12
23:13
23:15
23:16
23:18
23:19
23:21
23:22
23:25
23:27
23:28
23:30
23:32
23:33
23:34
23:36
23:38
23:39
см.:Ис.1:11-12;
23:40
23:41
23:42
23:43
23:46
23:48
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:
сы́не человѣ́чь, двѣ́ женѣ́ бѣ́стѣ дще́ри ма́тере еди́ныя
и соблуди́стѣ во Еги́птѣ, въ ю́ности свое́й соблуди́стѣ: та́мо спадо́ша сосцы́ и́хъ, и та́мо растли́стѣ дѣ́вство.
Имена́ же и́ма: оола́ старѣ́йшая, оолива́ же ме́ншая сестра́ ея́: и бы́стѣ мнѣ́ и роди́стѣ сы́ны и дще́ри: имена́ же и́ма: самарі́а оола́, и Иерусали́мъ оолива́.
И соблуди́ оола́ от мене́ и возложи́ся на похотники́ своя́, на Ассирі́аны приближа́ющыяся е́й,
облече́нныя въ червлени́цы, старѣ́йшины и воево́ды: ю́ноши избра́ннiи, вси́ ко́нницы яздя́щiи на ко́нехъ:
и даде́ блуже́нiе свое́ къ ни́мъ: избра́ннымъ сыно́мъ Ассири́йскимъ всѣ́мъ, и ко всѣ́мъ, на ня́же возлага́шеся, во всѣ́хъ нечистота́хъ и́хъ оскверня́шеся:
и блуже́нiя своего́, е́же изъ Еги́пта, не оста́ви, я́ко съ не́ю спа́ху въ ю́ности ея́, и ті́и растли́ша дѣ́вство ея́ и излiя́ша блуже́нiе свое́ на ню́.
Того́ ра́ди преда́хъ ю́ въ ру́цѣ похотнико́мъ ея́, въ ру́цѣ сыно́мъ Ассири́йскимъ, на ни́хже возлага́шеся.
Ті́и откры́ша сты́дъ ея́, сы́ны и дще́ри ея́ поя́ша и саму́ю мече́мъ усѣ́кнуша: и бы́сть поноше́нiе въ жена́хъ, и отмще́нiе сотвори́ша въ не́й во дщере́хъ ея́.
И ви́дѣ сестра́ ея́ оолива́, и растли́ возложе́нiе свое́ па́че ея́, и блу́дъ сво́й па́че блуда́ сестры́ своея́ умно́жи:
на сыно́въ Ассирі́йскихъ возложи́ся, на старѣ́йшины и воево́ды, и́же бли́зъ ея́, облече́нны во благоистка́нны, на ко́нники яздя́щыя на ко́нехъ, ю́ноши избра́нни вси́.
И ви́дѣхъ, я́ко оскверни́ся пу́ть еди́нъ обою́.
И приложи́ ко блуже́нiю своему́, и ви́дѣ му́жы напи́саны на стѣнѣ́, о́бразы халде́йски напи́саны ша́рами,
препоя́саны пестрота́ми о чре́слѣхъ свои́хъ, и прево́и краше́ннiи на глава́хъ и́хъ, ви́дъ троя́кiй всѣ́хъ, подо́бiе сыно́въ Вавило́нскихъ, Халде́йскихъ, земли́ оте́чества и́хъ:
и возложи́ся на ня́ зрѣ́нiемъ оче́й свои́хъ, и посла́ послы́ къ ни́мъ въ зе́млю Халде́йску.
И прiидо́ша къ не́й сы́нове Вавило́нстiи на ло́же вита́ющихъ и оскверни́ша ю́ въ блуже́нiи ея́, и оскверни́ся въ ни́хъ, и отступи́ душа́ ея́ от ни́хъ:
и откры́ блуже́нiе свое́ и откры́ срамоту́ свою́. И отступи́ душа́ моя́ от нея́, я́коже отступи́ душа́ моя́ от сестры́ ея́.
И умно́жила еси́ блуже́нiе твое́, е́же помяну́ти дни́ ю́ности твоея́, въ ня́же блуди́ла еси́ во Еги́птѣ,
и возлегла́ еси́ на халде́и, и́хже пло́ти бы́ша а́ки пло́ти о́сли, и я́ко ло́на ко́нская ло́на и́хъ,
и посѣти́ла еси́ беззако́нiе ю́ности твоея́, я́же твори́ла еси́ во Еги́птѣ во вита́лищи твое́мъ, идѣ́же сосцы́ ю́ности твоея́ спадо́ста.
Того́ ра́ди, ооливо́, сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: се́, а́зъ воздви́гну похотники́ твоя́ на тя́, от ни́хже отступи́ душа́ твоя́, и наведу́ и́хъ на тя́ о́крестъ,
сыно́въ Вавило́нскихъ и всѣ́хъ халде́евъ, факу́да и су́да и ку́да, и вся́ сы́ны Ассири́йски съ ни́ми, ю́ношы избра́нны, старѣ́йшины и воево́ды, вся́ триста́ты и наро́читыя, ко́нники на ко́нехъ вси́.
И прiи́дутъ на тя́ вси́ от сѣ́вера, колесни́цы и коле́са со мно́гимъ наро́домъ, щиты́ и су́лицы и шле́мы, и поста́вятъ стражбу́ о́крестъ тебе́, и да́мъ предъ лице́мъ и́хъ су́дъ, и отмстя́тъ ти́ въ судѣ́хъ свои́хъ:
и да́мъ рве́нiе мое́ въ тебѣ́, и сотворя́тъ съ тобо́ю гнѣ́въ я́рости моея́, но́здри твоя́ и у́шы твои́ обрѣ́жутъ, и оста́вшихъ твои́хъ мече́мъ изсѣку́тъ: ті́и сыно́въ твои́хъ и дще́рей твои́хъ во́змутъ, и оста́вшихъ твои́хъ потреби́тъ о́гнь:
и совлеку́тъ съ тебе́ ри́зы твоя́ и во́змутъ сосу́ды хвалы́ твоея́.
И отвращу́ нече́стiя твоя́ от тебе́ и блу́дъ тво́й от земли́ Еги́петскiя: и не воздви́гнеши оче́съ твои́хъ на ни́хъ и Еги́пта не помяне́ши ктому́.
Поне́же сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: се́, а́зъ предаю́ тя въ ру́цѣ, и́хже ненави́диши, от ни́хже отступи́ душа́ твоя́:
и сотворя́тъ въ тебѣ́ въ не́нависти, и во́змутъ вся́ труды́ твоя́ и дѣла́ твоя́, и бу́деши нага́ и посра́млена, и откры́ется сту́дъ блуда́ твоего́ и нече́стiе твое́.
И блуже́нiе твое́ сотвори́ сiя́ тебѣ́, егда́ блуди́ла еси́ вслѣ́дъ язы́ковъ и оскверня́лася въ кумíрѣхъ и́хъ:
въ пути́ сестры́ твоея́ ходи́ла еси́, и да́мъ ча́шу ея́ въ ру́цѣ твои́.
Сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: ча́шу сестры́ твоея́ испiе́ши глубо́кую и широ́кую, и бу́детъ на смѣ́хъ и подражне́нiе, изоби́лную ко соверше́нiю пiя́нства,
и разслабле́нiя напо́лнишися: ча́ша же потребле́нiя и погубле́нiя ча́ша сестры́ твоея́ самарі́и:
и испiе́ши ю́ и истощи́ши, и чре́пъ ея́ яду́щи потреби́ши, и сосца́ твоя́ отто́ргнеши: и пра́здники и новоме́сячiя твоя́ отвращу́: поне́же а́зъ глаго́лахъ, рече́ Адонаи́ Госпо́дь.
Сего́ ра́ди сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: поне́же забы́ла мя́ еси́ и отве́ргла мене́ наза́дъ тѣ́ла твоего́, и ты́ возми́ нече́стiе твое́ и блу́дъ тво́й.
И рече́ Госпо́дь ко мнѣ́: сы́не человѣ́чь, не бу́деши ли суди́ти оолѣ́ и ооливѣ́, и возвѣсти́ши ли и́ма беззако́нiя ею́?
я́ко любодѣ́йствовастѣ, и кро́вь въ рука́хъ ею́, и въ кумíрѣхъ ею́ прелюбодѣ́йствовастѣ, и ча́да своя́, я́же роди́стѣ мнѣ́, провожда́стѣ и́мъ сквозѣ́ о́гнь.
Да́же и сiя́ сотвори́стѣ ми́, оскверня́стѣ свята́я моя́ въ то́й де́нь, и суббо́ты моя́ оскверня́стѣ:
и внегда́ закала́стѣ ча́да своя́ кумíромъ свои́мъ, и вхожда́стѣ во свята́я моя́ въ то́й де́нь, е́же скверни́ти я́: и се́, та́ко творя́стѣ средѣ́ до́му моего́:
и посыла́стѣ ко муже́мъ гряду́щымъ издале́ча, къ ни́мже посло́въ посыла́стѣ. И егда́ приходи́ти и́мъ, а́бiе умыва́лася еси́ и утваря́ла еси́ о́чи твои́ и украша́лася у́тварiю,
и сѣдѣ́ла еси́ на одрѣ́ по́стланѣ, и трапе́за укра́шенна предъ лице́мъ ея́, и ѳимiа́мъ мо́й и еле́й мо́й предлага́ла предъ ни́ми, и веселя́хуся въ ни́хъ:
и гла́сомъ сли́чнымъ возглаша́ху, и ко муже́мъ от мно́жества человѣ́ча приходя́щымъ от пусты́ни, и дая́ху пе́рстни на ру́ки и́хъ и вѣне́цъ хвалы́ на главы́ и́хъ.
И реко́хъ: не въ си́хъ ли прелюбодѣ́йствуютъ? и дѣла́ блудни́цы, и сама́ соблуди́.
И вхожда́ху къ не́й: я́коже вла́зятъ къ женѣ́ блудни́цѣ, та́ко вла́зяху ко оолѣ́ и ко ооливѣ́, жена́мъ беззако́нницамъ, е́же сотвори́ти беззако́нiе.
Му́жiе же пра́веднiи, ті́и и отмстя́тъ и́ма отмще́нiемъ любодѣ́йницъ и отмще́нiемъ пролива́ющихъ кро́вь, я́ко любодѣ́йцы су́ть, и кро́вь въ рука́хъ и́хъ.
Сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: приведи́ на ни́хъ наро́ды и да́ждь на ни́хъ мяте́жъ и разграбле́нiе,
и ве́ржи ка́менiе на ни́хъ, ка́менiе наро́довъ, и да избоду́тъ и́хъ мечьми́ свои́ми: сы́ны и́хъ и дще́ри и́хъ избiю́тъ и до́мы и́хъ огне́мъ сожгу́тъ:
и отвращу́ нече́стiе от земли́, и нака́жутся вся́ жены́ и не сотворя́тъ по нече́стиемъ и́хъ:
и да́стся нече́стiе ва́ше на вы́: и [вся́] грѣхи́ куми́ръ ва́шихъ прiи́мете и уразумѣ́ете, я́ко а́зъ Адонаи́ Госпо́дь.
Латинский (Nova Vulgata)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Et factus est sermo Domini ad me dicens:
«Fili hominis, duae mulieres filiae matris unius fuerunt
et fornicatae sunt in Aegypto, in adulescentia sua fornicatae sunt; ibi subacta sunt ubera earum, et tactae sunt mammae virginitatis earum.
Nomina autem earum Oolla maior et Ooliba soror eius; et habui eas, et pepererunt filios et filias: porro earum nomina Samaria Oolla et Ierusalem Ooliba.
Fornicata est igitur Oolla discedens a me; et insanivit in amatores suos, in Assyrios: bellatores
vestitos hyacintho, principes et magistratus, iuvenes desiderabiles universi, equites ascensores equorum.
Et dedit fornicationes suas ad eos electos filiorum Assyriae universos; et apud omnes, in quos insanivit, in omnibus idolis eorum polluta est.
Insuper et fornicationes suas, quas habuerat in Aegypto, non reliquit; nam et illi dormierunt cum ea in adulescentia eius, et illi tetigerant ubera virginitatis eius et effuderant fornicationem suam super eam.
Propterea tradidi eam in manus amatorum suorum, in manus filiorum Assyriae, in quos insanivit;
ipsi discooperuerunt ignominiam eius, filios et filias illius tulerunt et ipsam occiderunt gladio; et facta est famosa mulieribus, et iudicia perpetrarunt in ea.
Quod cum vidisset soror eius Ooliba, plus quam illa insanivit libidine et fornicatione sua super fornicationem sororis suae.
In filios Assyriorum amore exarsit: duces et magistratus, bellatores indutos veste pretiosa, equites, qui vectabantur equis, adulescentes cuncti desiderabiles.
Et vidi quod polluta esset: via una ambarum;
et auxit fornicationes suas. Cumque vidisset viros depictos in pariete, imagines Chaldaeorum expressas sinopide,
et accinctos balteis renes, et tiaras defluentes in capitibus eorum; aspectus essedariorum omnibus, similitudo filiorum Babylonis, quorum patria Chaldaea.
Et insanivit super eos concupiscentia oculorum suorum et misit nuntios ad eos in Chaldaeam.
Cumque venissent ad eam filii Babylonis ad cubile amoris, polluerunt eam stupris suis; et, cum polluta esset ab eis, recessit anima eius ab illis.
Cum manifestasset fornicationes suas et discooperuisset ignominiam suam, recessit anima mea ab ea, sicut recesserat anima mea a sorore eius.
Multiplicavit autem fornicationes suas, recordans dies adulescentiae suae, quibus fornicata est in terra Aegypti;
et insanivit libidine in amatores suos, quorum membra sunt ut membra asinorum, et sicut fluxus equorum fluxus eorum.
Et desiderasti scelus adulescentiae tuae, quando subacta sunt in Aegypto ubera tua, et tactae mammae pubertatis tuae.
Propterea, Ooliba, haec dicit Dominus Deus: Ecce ego suscitabo amatores tuos contra te, de quibus recessit anima tua; et congregabo eos adversum te in circuitu,
filios Babylonis et universos Chaldaeos, Phacud et Sue et Cue, omnes filios Assyriorum cum eis, iuvenes desiderabiles, duces et magistratus universos, essedarios et nominatos, ascensores equorum omnes.
Et venient super te instructi curru et rota, cum multitudine populorum; scuto et clipeo et galea armabuntur contra te undique, et dabo coram eis iudicium, et iudicabunt te iudiciis suis.
Et ponam zelum meum in te, quem exercent tecum in furore: nasum tuum et aures tuas praecident et, quae remanserint de te, gladio concident; ipsi filios tuos et filias tuas capient, et novissimum tuum devorabitur igni.
Et denudabunt te vestimentis tuis et tollent vasa gloriae tuae;
et cessare faciam scelus tuum de te et fornicationem tuam de terra Aegypti, nec levabis oculos tuos ad eos et Aegypti non recordaberis amplius.
Quia haec dicit Dominus Deus: Ecce ego tradam te in manu eorum, quos odisti, in manu, de quibus recessit anima tua;
et agent tecum in odio et tollent omnes labores tuos et dimittent te nudam et ignominia plenam, et revelabitur ignominia fornicationum tuarum, scelus tuum et fornicationes tuae.
Fecerunt haec tibi, quia fornicata es post gentes, inter quas polluta es in idolis earum.
In via sororis tuae ambulasti, et dabo calicem eius in manu tua.
Haec dicit Dominus Deus: Calicem sororis tuae bibes profundum et latum C eris in derisum et in subsannationem C: est capacissimus.
Ebrietate et dolore repleberis, calice stuporis et horroris, calice sororis tuae Samariae,
et bibes illum et epotabis usque ad faeces; et fragmenta eius rodes et ubera tua lacerabis, quia ego locutus sum», ait Dominus Deus.
Propterea haec dicit Dominus Deus: «Quia oblita es mei et proiecisti me post tergum tuum, tu quoque porta scelus tuum et fornicationes tuas».
Et ait Dominus ad me: «Fili hominis, numquid iudicas Oollam et Oolibam? Annuntia ergo eis scelera earum.
Quia adulteratae sunt, et sanguis in manibus earum, et cum idolis suis fornicatae sunt; insuper et filios suos, quos genuerunt mihi, obtulerunt eis ad devorandum.
Sed et hoc fecerunt mihi: polluerunt sanctuarium meum in die illa et sabbata mea profanaverunt.
Cumque immolarent filios suos idolis suis et ingrederentur sanctuarium meum in die illa, ut polluerent illud, ecce haec fecerunt in medio domus meae.
Quin et miserunt ad viros venientes de longe, ad quos nuntius missus erat; itaque ecce venerunt. Quibus te lavisti et circumlevisti stibio oculos tuos et ornata es mundo muliebri;
sedisti in lecto pulcherrimo, et mensa ornata est ante te, thymiama meum et unguentum meum posuisti super eam.
Et vox multitudinis exsultantis erat apud eam et apud viros multitudo hominum, qui adducebantur de deserto; et posuerunt armillas in manibus earum et coronas speciosas in capitibus earum.
Et dixi de ea, quae attrita est in adulteriis: Nunc fornicabitur in fornicatione sua etiam haec.
Et ingressi sunt ad eam quasi ad mulierem meretricem; sic ingrediebantur ad Oollam et ad Oolibam, mulieres nefarias.
Viri ergo iusti sunt; hi iudicabunt eas iudicio adulterarum et iudicio effundentium sanguinem, quia adulterae sunt, et sanguis in manibus earum».
Haec enim dicit Dominus Deus: «Adduc ad eas congregationem et trade eas in terrorem et in rapinam;
et lapidentur lapidibus congregationis et confodiantur gladiis eorum; filios et filias earum interficiant et domos earum igne succendant.
Et auferam scelus de terra, et discent omnes mulieres, ne faciant secundum scelus vestrum;
et dabunt scelus vestrum super vos, et peccata idolorum vestrorum portabitis et scietis quia ego Dominus Deus».