и рече́ши сыно́мъ Аммо́нимъ [глаго́ля]: слы́шите сло́во Го́спода Адоная́, сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: поне́же пора́довастеся от святы́хъ мои́хъ, я́ко оскверне́на бы́ша, и о земли́ Изра́илевѣ, я́ко поги́бе, и о дому́ Иу́динѣ, я́ко отъи́де въ плѣне́нiе:

того́ ра́ди, се́, а́зъ предаю́ ва́съ сыно́мъ Кеде́млимъ въ наслѣ́дiе, и вселя́тся со имѣ́нiемъ свои́мъ въ тебѣ́ и поста́вятъ въ тебѣ́ селе́нiя своя́: ті́и поядя́тъ плоды́ твоя́, и ті́и испiю́тъ ту́къ тво́й:

и да́мъ гра́дъ Аммо́нь па́ствы велблю́довъ и сы́ны Аммо́ни на па́ству ове́цъ, и уразумѣ́ете, я́ко а́зъ Адонаи́ Госпо́дь.

Сего́ ра́ди та́ко глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ: поне́же восплеска́лъ еси́ руко́ю твое́ю и потопта́лъ ного́ю твое́ю и пора́довался еси́ душе́ю твое́ю о земли́ Изра́илевѣ,

того́ ра́ди, се́, а́зъ простру́ ру́ку мою́ на тя́ и да́мъ тя́ въ разграбле́нiе язы́комъ, и потреблю́ тя от люді́й и погублю́ тя от стра́нъ па́губою, и увѣ́си, я́ко а́зъ Адонаи́ Госпо́дь.

Сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: поне́же рече́ Моа́въ и Сии́ръ: се́, я́коже вси́ язы́цы, до́мъ Изра́илевъ и Иу́да,

сего́ ра́ди, се́, а́зъ разсла́блю мы́шцу Моа́влю от градо́въ кра́йнихъ его́, избра́нную зе́млю, до́мъ Иасиму́ѳовъ надъ исто́чникомъ гра́да примо́рскаго [ваелмо́на и карiаѳаи́ма]:

сы́ны Кеде́мли на сы́ны Аммо́ни да́хъ я́ въ наслѣ́дiе, я́ко да не бу́детъ па́мяти сыно́въ Аммо́нихъ во язы́цѣхъ:

и въ Моа́вѣ сотворю́ отмще́нiе, и увѣ́дятъ, я́ко а́зъ Госпо́дь.

Сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: поне́же сотвори́ Идуме́а, егда́ отмсти́ша ті́и отмще́нiемъ [во гнѣ́вѣ] до́му Иу́дову, и памятозло́бствоваша и отмсти́ша прю́ от ни́хъ:

того́ ра́ди сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: простру́ ру́ку мою́ на Идуме́ю и потреблю́ от нея́ человѣ́ки и ско́тъ и поста́влю ю́ пу́сту, и от Ѳема́нъ гони́ми мече́мъ паду́тъ:

и да́мъ отмще́нiе мое́ на Идуме́ю руко́ю люді́й мои́хъ Изра́иля, и сотворя́тъ во Идуме́и по гнѣ́ву моему́ и по я́рости мое́й, и увѣ́дятъ отмще́нiе мое́, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь.

Сего́ ра́ди сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: поне́же сотвори́ша иноплеме́нницы во отмще́нiи и возста́виша ме́сть ра́дующеся все́ю душе́ю е́же потреби́ти да́же до вѣ́ка,

того́ ра́ди сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: се́, а́зъ простру́ ру́ку мою́ на иноплеме́нники, и потреблю́ кри́тянъ, и погублю́ оста́вшыя живу́щыя на примо́рiи,

и сотворю́ въ ни́хъ отмще́нiе вели́ко, во обличе́нiихъ я́рости моея́, и уразумѣ́ютъ, я́ко а́зъ Адонаи́ Госпо́дь, егда́ да́мъ отмще́нiе мое́ на ня́.

И бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:

сы́не человѣ́чь, обрати́ лице́ твое́ къ горѣ́ сеи́ръ и прорцы́ на ню́ и рцы́ е́й:

сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: се́, а́зъ на тя́, горо́ сеи́ръ, и простру́ ру́ку мою́ на тя́ и поста́влю тя́ пу́сту, и опустѣ́еши,

и во градѣ́хъ твои́хъ пусты́ню сотворю́, и ты́ въ пусты́ню бу́деши, и уразумѣ́еши, я́ко а́зъ е́смь Госпо́дь.

Поне́же бы́сть въ тебѣ́ вражда́ вѣ́чная, и присѣдѣ́ла еси́ до́му Изра́илеву лука́вствомъ, руко́ю враго́въ съ мече́мъ во вре́мя печа́ли и́хъ и во вре́мя непра́вды, на послѣ́докъ:

сего́ ра́ди живу́ а́зъ, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь, поне́же въ кро́ви согрѣши́ла еси́, и кро́вь пожене́тъ тя́, кро́вь возненави́дѣла еси́, и кро́вь иждене́тъ тя́.

И поста́влю го́ру сеи́ръ пу́сту и опустѣ́вшу, и погублю́ от нея́ человѣ́ки и скоты́, [и приходя́ша и отходя́ща:]

и напо́лню я́звеными твои́ми хо́лмы твоя́ и де́бри твоя́, и на всѣ́хъ по́лехъ твои́хъ я́звенiи мече́мъ паду́тъ въ тебѣ́:

и пу́сту во вѣ́къ поста́влю тя́, и гра́ди твои́ не населя́тся ктому́, и уразумѣ́еши, я́ко а́зъ е́смь Госпо́дь.

Поне́же рекла́ еси́: о́ба язы́ка и о́бѣ странѣ́ мои́ бу́дутъ, и возму́ и́хъ въ наслѣ́дiе, а Госпо́дь та́мо е́сть:

сего́ ра́ди живу́ а́зъ, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь, и сотворю́ тебѣ́ по враждѣ́ твое́й и по ре́вности твое́й, ю́же сотвори́ла еси́ от ненавидѣ́нiя къ ни́мъ, и позна́нъ бу́ду тобо́ю, егда́ и́мамъ тебе́ суди́ти, и уразумѣ́еши, я́ко а́зъ е́смь Госпо́дь.

Слы́шахъ гла́съ всѣ́хъ хуле́нiй твои́хъ, я́же глаго́лала еси́: го́ры Изра́илевы пу́сты даны́ на́мъ во снѣ́дь:

и велерѣ́чила еси́ на мя́ усты́ твои́ми и умно́жила на мя́ словеса́, а́зъ же услы́шахъ.

Сего́ ра́ди та́ко глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: во весе́лiи всея́ земли́ пу́сту тя́ сотворю́:

я́коже пора́довалася еси́ о наслѣ́дiй до́му Изра́илева, я́ко поги́бе, та́ко сотворю́ тебѣ́: пуста́ бу́деши, горо́ сеи́ръ, и вся́ Идуме́а потреби́тся, и увѣ́дятъ, я́ко а́зъ е́смь Госпо́дь Бо́гъ и́хъ.

Синодальный

1 Пророчество против Аммона. 8 Против Моава. 12 Против Едома. 15 Против Филистимлян.

И было ко мне слово Господне:

сын человеческий! обрати лице твое к сынам Аммоновым и изреки на них пророчество,

и скажи сынам Аммоновым: слушайте слово Господа Бога: так говорит Господь Бог: за то, что ты о святилище Моем говоришь: «а! а!», потому что оно поругано, – и о земле Израилевой, потому что она опустошена, и о доме Иудином, потому что они пошли в плен, –

за то вот, Я отдам тебя в наследие сынам востока, и построят у тебя овчарни свои, и поставят у тебя шатры свои, и будут есть плоды твои и пить молоко твое.

Я сделаю Равву стойлом для верблюдов, и сынов Аммоновых – пастухами овец, и узнаете, что Я Господь.

Ибо так говорит Господь Бог: за то, что ты рукоплескал и топал ногою, и со всем презрением к земле Израилевой душевно радовался, –

за то вот, Я простру руку Мою на тебя и отдам тебя на расхищение народам, и истреблю тебя из числа народов, и изглажу тебя из числа земель; сокрушу тебя, и узнаешь, что Я Господь.

Так говорит Господь Бог: за то, что Моав и Сеир говорят: «вот и дом Иудин, как все народы!»,

за то вот, Я, начиная от городов, от всех пограничных городов его, красы земли, от Беф-Иешимофа, Ваалмеона и Кириафаима, открою бок Моава

для сынов востока и отдам его в наследие им, вместе с сынами Аммоновыми, чтобы сыны Аммона не упоминались более среди народов.

И над Моавом произведу суд, и узнают, что Я Господь.

Так говорит Господь Бог: за то, что Едом жестоко мстил дому Иудину и тяжко согрешил, совершая над ним мщение,

за то, так говорит Господь Бог: простру руку Мою на Едома и истреблю у него людей и скот, и сделаю его пустынею; от Фемана до Дедана все падут от меча.

И совершу мщение Мое над Едомом рукою народа Моего, Израиля; и они будут действовать в Идумее по Моему гневу и Моему негодованию, и узнают мщение Мое, говорит Господь Бог.

Так говорит Господь Бог: за то, что Филистимляне поступили мстительно и мстили с презрением в душе, на погибель, по вечной неприязни,

за то, так говорит Господь Бог: вот, Я простру руку Мою на Филистимлян, и истреблю Критян, и уничтожу остаток их на берегу моря;

и совершу над ними великое мщение наказаниями яростными; и узнают, что Я Господь, когда совершу над ними Мое мщение.

Пророчество против горы Сеира за её вражду против Израиля. «Когда вся земля будет радоваться, Я сделаю тебя пустынею».

И было ко мне слово Господне:

сын человеческий! обрати лице твое к горе Сеир и изреки на нее пророчество

и скажи ей: так говорит Господь Бог: вот, Я – на тебя, гора Сеир! и простру на тебя руку Мою и сделаю тебя пустою и необитаемою.

Города твои превращу в развалины, и ты сама опустеешь и узнаешь, что Я Господь.

Так как у тебя вечная вражда, и ты предавала сынов Израилевых в руки мечу во время несчастья их, во время окончательной гибели:

за это – живу Я! говорит Господь Бог – сделаю тебя кровью, и кровь будет преследовать тебя; так как ты не ненавидела крови, то кровь и будет преследовать тебя.

И сделаю гору Сеир пустою и безлюдною степью и истреблю на ней приходящего и возвращающегося.

И наполню высоты ее убитыми ее; на холмах твоих и в долинах твоих, и во всех рытвинах твоих будут падать сраженные мечом.

Сделаю тебя пустынею вечною, и в городах твоих не будут жить, и узнаете, что Я Господь.

Так как ты говорила: «эти два народа и эти две земли будут мои, и мы завладеем ими, хотя и Господь был там»:

за то, – живу Я! говорит Господь Бог, – поступлю с тобою по мере ненависти твоей и зависти твоей, какую ты выказала из ненависти твоей к ним, и явлю Себя им, когда буду судить тебя.

И узнаешь, что Я, Господь, слышал все глумления твои, какие ты произносила на горы Израилевы, говоря: «опустели! нам отданы на съедение!»

Вы величались предо Мною языком вашим и умножали речи ваши против Меня; Я слышал это.

Так говорит Господь Бог: когда вся земля будет радоваться, Я сделаю тебя пустынею.

Как ты радовалась тому, что удел дома Израилева опустел, так сделаю Я и с тобою: опустошена будешь, гора Сеир, и вся Идумея вместе, и узнают, что Я Господь.

Грузинский

Языки

იყო უფლის სიტყვა ჩემს მომართ ნათქვამი:

ადამის ძევ! ყამონიანებისკენ მიაქციე პირი და უწინასწარმეტყველე,

უთხარი ყამონიანელო, ისმინეთ-თქო უფლის სიტყვა, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: რაკი ვაგლახს ამბობს ჩემს საწმიდარზე, რადგან შელახულია, და ისრაელის მიწაზე, რადგან გაუკაცრიელებულია, და იუდას სახლზე, რადგან ტყვეობაში წავიდა,

ამიტომ, აჰა, აღმოსავლელებს მიგცემ სამკვიდროდ, დასცემენ ბანაკებს თქვენს შორის და მოაწყობენ საცხოვრებლებს თქვენს შორის; ისინი შეჭამენ თქვენს ნაყოფებს და ისინი შესვამენ თქვენს რძეს.

გადავაქცევ რაბათს აქლემების სადგომად და ყამონიანთა ქვეყანას - ცხვრის ფარეხად, და მიხვდებით, რომ უფალი ვარ.

რადგან ასე ამბობს უფალი ღმერთი: რაკი ტაშს სცემდი და ფეხს აბაკუნებდი, რაკი მთელი მძულვარებით, გულის სიღრმეში, ხარობდი ისრაელის მიწის გამო,

ამიტომ, აჰა, ხელს მოგიღერებ და საძარცვავად მიგცემ ხალხებს; ამოგძირკვავ ხალხებიდან და გადაგაშენებ ქვეყნებიდან, გაგანადგურებ და მიხვდები, რომ უფალი ვარ.

ასე ამბობს უფალი ღმერთი: რაკი მოაბი და სეყირი ამბობენ: აჰა, ყველა ხალხივით არისო იუდას სახლი,

ამიტომ, აჰა, გავხსნი მოაბის გვერდებს - ქალაქებს, მის სასაზღვრო ქალაქებს, ქვეყნის მშვენებას, ბეთიეშიმოთს, ბაყალ-მაყონს და კირიათაიმს,

აღმოსავლელთა შესასვლელად ყამონიანთა წინააღმდეგ და მივცემ მათ ქვეყანას სამკვიდროდ, რომ აღარ იხსენებოდნენ ყამონიანელნი ხალხებს შორის.

მსჯავრს დავდებ მოაბს და მიხვდებიან, რომ უფალი ვარ.

ასე ამბობს უფალი ღმერთი: რაკი ედომი შურისგებით ექცეოდა იუდას სახლს და მძიმედ დააშავა, შური რომ იძია,

ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: ხელს მოვუღერებ ედომს და გავუწყვეტ კაცსა და პირუტყვს, და უდაბნოდ ვაქცევ: თემანიდან დედანამდე მახვილით დაეცემიან.

აღვასრულებ შურისგებას ედომზე ჩემი ერის, ისრაელის ხელით და მოექცევიან ედომს ჩემი რისხვისა და გულისწყრომისაებრ; მაშინ მიხვდებიან ჩემს შურისგებას, ამბობს უფალი ღმერთი.

ასე ამბობს უფალი ღმერთი: რაკი შურისგებით იქცეოდნენ ფილისტიმელები და შურს იძიებდნენ სიძულვილით და მთელი სულით მათ დასაღუპავად საუკუნო მტრობის გამო.

ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: აჰა, ხელს მოვუღერებ ფილისტიმელებს, ამოვძირკვავ კრეტელებს და მოვსპოვ მათ ნატამალს ზღვის ნაპირზე.

აღვასრულებ მათზე დიდ შურისგებებს რისხვის სასჯელით და მიხვდებიან, როცა მე, უფალმა დავატეხე მათ ჩემი შურისგება.

იყო უფლის სიტყვა ჩემს მომართ ნათქვამი:

ადამის ძევ! სეყირის მთისკენ მიაქციე პირი და იწინასწარმეტყველე მასზე,

უთხარი, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: აჰა, შენზე ვარ, სეყირის მთაო! ხელს მოგიღერებ და უდაბნოდ და უდაბურად გაქცევ.

შენს ქალაქებს ოხრად დავაგდებ და შენც უდაბური გახდები. მაშინ მიხვდები, რომ უფალი ვარ.

რაკი საუკუნო მტრობა გქონდა და მახვილს მიუგდე ისრაელიანები მათი გასაჭირის ჟამს, საბოლოო სასჯელის ჟამს.

ამიტომაც, ცოცხალიმც ვარ, ამბობს უფალი: სისხლად გაქცევ და სისხლი დაგედევნება; ხომ არ გძულებია სისხლი და სისხლი დაგედევნება.

უდაბნოდ და უდაბურად ვაქცევ სეყირის მთას, ამოვძირკვავ იქ გამვლელს და მცხოვრებს.

დახოცილებით ავავსებ მის მთებს; მახვილით დახოცილნი დაეცემიან შენს გორაკებზე, ხევებში და მდინარეებში.

საუკუნო უდაბნოდ გაქცევ და გაუკაცრიელდება შენი ქალაქები; მაშინ მიხვდებით, რომ უფალი ვარ.

რაკი ამბობდი, ჩემი იქნებაო ეს ორი ხალხი და ეს ორი ქვეყანა, ჩვენ დავიმკვიდრებთო, თუმცა უფალი იყო იქ.

ამიტომაც, ცოცხალიმც ვარ, ამბობს უფალი ღმერთი: თუ არ მოგექცე შენი რისხვისა და შენი შურისამებრ, რომელიც შენი სიძულვილით გამოიჩინე მათ წინააღმდეგ; მაშინ გავცხადდები მათში, როცა მსჯავრს დაგდებ.

მიხვდები, რომ მე, უფალს, მესმოდა შენგან ყოველი აუგი, რომელიც გითქვამს ისრაელის მთებზე: გაუდაბურდნენ, ჩვენ მოგვეცა შესაჭმელადო.

მედიდგულებოდით ბაგეებით და ამრავლებდით სიტყვებს ჩემს წინააღმდეგ; მე მესმოდა ეს.

ასე ამბობს უფალი ღმერთი: როცა მთელი ქვეყანა გაიხარებს, მაშინ გაგაუდაბურებ.

როგორც ისრაელის სახლის სამკვიდროს გაუდაბურება გიხაროდა, ასევე მოგექცევი შენც: გაუდაბურდებით, სეყირის მთაო და მთელო ედომო, ერთიანად! მაშინ მიხვდებიან, რომ უფალი ვარ.